@driver-m said in Η προοπτική της ηλεκτροκίνησης:
@v_a said in Η προοπτική της ηλεκτροκίνησης:
Σοβαρές περιουσίες από υπαλλήλους (κάθε λογής) - κρίνοντας από τον περίγυρό μου - ΔΕΝ φτιάχνονται, όσο εργατικά και να δουλεύουν.
Εξαιρώ φυσικά επιχειρηματίες που κοπιασαν, στο κατάλληλο timing και έφτιαξαν την ζωή τους (και τα παιδιά τους).
Ο πατέρας μου, τέρας εργατικοτητας (καλή του ώρα) με δύο δουλειές (μια στο δημόσιο και μια στην οικοδομή παρακαλώ, ακόμα και στα 65 του) το μόνο που κατάφερε ήταν να σπουδάσει δυο παιδιά και να πάρει με το εφάπαξ του ένα κτηματακι στο οποίο έκτισε μια αποθήκη.
Όταν λοιπόν ακούω, σπιταρονες, εξοχικά σε νησιά και μισό μυριο καβατζα στη τράπεζα, όλα αυτά πάνε πακέτο συνήθως με πολλά (μα πολλά) μαύρα, δοσοληψίες με δημόσιο και σίγουρα όχι με το σταυρό στο χέρι.
Το δέχομαι, μαγκιά τους, αλλά δε μπορώ και τις ηθικολογίες από τέτοια άτομα.
Τα είπα και ξεθυμανα
(Και είμαι εντός θέματος, γιατί θέλω να πάρω το dolphin surf αλλά δεν έχω γκαραζ..)
Τελη του 90-αρχες 2000 ενας μεσος υπαλληλος ΔΕΚΟ εβγαζε για πλακα 2,5 χιλιαρικα ευρω (ή 850.000 δραχμες πριν ερθει το ευρω) καθαρα, γιατι επαιρναν 14 μισθους τοτε και τα 2 χιλιαρικα μισθο το μηνα τα ξεπερνουσαν πανευκολα. Και αυτο ισχυε για πολλους υπαλληλους ακομα και του δημοσιου και αρκετους και του ιδιωτικου τομεα. Το κοστος ζωης ηταν στην καλυτερη το μισο απο σημερα, μην πω και παρακατω. Αν λοιπον ενα ζευγαρι εβγαζε καθαρα ενα πεντοχιλιαρο τον μηνα τοτε, σημερα λιγο πολυ ειναι σαν να εβγαζε αναλογικα 10 χιλιαρικα βασει της αγοραστικης του δυναμης. Οποτε με τα λεφτα αυτα, που τα ειχαν αρκετοι τοτε, και το λεω για θετικο κι οχι αρνητικο, και διαμερισμα αξιολογο αγοραζες, και εξοχικο εχτιζες (οι τιμες τοτε στα περισσοτερα μερη δεν ηταν ουτε το 20%.των σημερινων στα οικοπεδα) και μπορει να αγοραζες και κανα δυαρι για επενδυση με λιγη σωστη διαχειριση. Παντως σπιτι να μεινεις και εξοχικο μπορουσες να αγορασεις χωρις φοβερες θυσιες, με δανειο φυσικα το οποιο ομως αποπληρωνες μια χαρα.
Μετα ηρθε η κριση και διελυσε τους μισθωτους, γενικα, και τους συνταξιουχους. Συμπαρεσυρε βεβαια και ολους τους υπολοιπους κλαδους αλλα αυτοι οι 2 την πληρωσαν κατα κυριο λογο. Και ειναι και οι μονοι που δεν ανεκαμψαν ποτε μεχρι σημερα.
Στις μερες μας παλι λεφτα σοβαρα εχουν αποκλειστικα, και το εννοω, ε.ε. που φοροδιαφευγουν οικτρα και αισχροκερδουν. Αντε και στελεχη εταιρειων που ειναι ομως πολυ λιγα και καποιοι γιατροι και δικηγοροι (λιγοι και κατα κανονα διεφθαρμενοι). Δεν αναφερομαι σε μεγαλοεπιχειρηματιες, βιομηχανους κλπ φυσικα οπου μηδενος εξαιρουμενου ειναι κρατικοδιαιτοι και σε οποιαδηποτε αλλη χωρα θα ηταν στη φυλακη, γιατι προκειται για πολυ μικρη μεριδα του πληθυσμου, αλλα για καθημερινους ανθρωπους.
Οποτε λοιπον φτασαμε απο εκει που μεχρι πριν 20-25 χρονια αρκετος κοσμος μπορουσε να ζει αξιοπρεπεστατα, χωρις λαμογιες ή να λιωνει στη δουλεια, στις μερες μας το χρημα να το εχουν οσοι ειτε φοροδιαφευγουν και κερδοσκοπουν ειτε συνεργαζονται με το κρατος-μαφια και παιρνουν απευθειας αναθεσεις απ'αυτο, υπερκοστολογημενες παντοτε σε σημειο που αν υπηρχε εστω μια χουφτα αδιαφθορων ελεγκτων και δικαστων στη χωρα να επρεπε να χτιστει κι αλλη πτερυγα στον Κορυδαλλο για να τους χωρεσουν.
Κατ'εμε ετσι εχει η κατασταση στη χωρα μας.
Συμφωνώ φίλε ξεκάθαρα εμείς είμαστε νέοι δ.υπαλληλοι με μεταπτυχιακό και παιδιά, οκ φυσικά βγαίνουμε λόγω μη ύπαρξης ενοικίου, πολύ σημαντικό, αλλά να φτιάξουμε όπως οι γονείς σπίτια κλπ μακρινό όνειρο, ίσα κάνα δάνειο για κάνα αμάξι που να βγεί. Έχω ανθρώπους βέβαια γύρω μου που κληρονόμησαν όχι τρελά αλλά καλα χρήματα, και άλλοι εισπράττουν κάνα δυο νοίκια οπότε εκεί άλλο τροπάριο..
