Και στο εξωτερικό δεν είναι καθόλου εύκολα,το αναφέρω επειδή κάποιοι λένε ότι να φύγετε στο εξωτερικό για καλύτερη δουλεια,πρέπει να έχεις εφόδια και γερό στομάχι για τις δυσκολίες που θα βρεις μπροστά σου.Εκτος αν δεν έχεις τίποτε να χάσεις και λες οκευ,θα δοκιμάσω έξω και αν μου βγει,αλλιώς θα επιστρέψω πίσω στα ίδια.
Η γενιά των πατεράδων μας,είχε την επιλογή να μπει σε ΔΕΚΟ,σε δημόσιες τράπεζες,σε εργοστάσια και επιχειρήσεις δεκαετιών,να έχουν εισοδήματα από επιδοτήσεις,να έχουν σταθερό εργασιακό περιβάλλον και να πατήσουν πάνω σε αυτό δημιουργώντας περιουσίες,η έστω να αγοράσουν ένα σπίτι το οποίο το έχουν ξεχρεωσει και τους έχει μείνει,να στηρίξουν μια οικογενεια.Αυτα χωρίς να έχουν απαραίτητα τα πολλά προσόντα η πτυχία,μόνο μια γνωριμία ίσως έφτανε.
Οι σημερινοί 30αρηδες,40αρηδες και η γενιά κάτω των 30 που ακολουθεί,που θα πατήσει για να δημιουργήσει,που το 1000αρικο έχει αξία 600ευρου,με μόνιμη ακρίβεια,οικονομική κρίση και μνημόνια,ενεργειακή κρίση,κορονοιους,να μένουν με τους γονείς σε αυτές τις ηλικίες,η μισή Ελλάδα έχει γεμίσει με ντελιβεραδες,σεκιουριταδες,σερβιτόρους,σαιζόν,4ωρους στα μάρκετ και αποθηκαριους,λογιστές,που και σε αυτές πηγαίνουν πτυχιούχοι,με μεταπτυχιακά επίσης γιατί δεν μπορούν να απορροφηθούν στα αντικείμενα που έχουν σπουδάσει.
Θα κάνουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια,θα πηγαίνει ο γιος και η κόρη του γιατρού που έχει λεφτά,αφού δεν μπορεί ο γιος και η κόρη να ακολουθήσουν το επάγγελμα του πατέρα με την αξία τους,να βγάλουν ένα 18-19 δηλαδή στις πανελλήνιες,επειδή είναι του 13-14,θα πληρώνει ο μπαμπάς και θα τον κάνει γιατρό στο ιδιωτικό,πολύ ωραία,αυτός ο γιατρός θα εξετάζει αύριο η μεθαύριο εμένα και εσένα.