Γι' αυτό θα βγάλουν το Τονάλε, για πιο ευπώλητο.

Ο ελ συντάκτης δεν είναι άσχετος, περιγράφει καλά, αν και μονότονα και μονόπλευρα την ωμή πραγματικότητα ενός ηλεκτρικού ιχ στην Αθήνα του 2018. Όμως πολλά από τα προβλήματα που αναφέρει θα απαλυνθούν με το χρόνο.
Στο φινάλε αφενός δεν είναι για όλους τα ηλεκτρικά, αφεδύο έχουν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές, τις οποίες προσπερνά ασχολίαστες με αποτέλεσμα το άρθρο του να γέρνει μονόπαντα.

1. Ναι, προς το παρόν
2. Να δεις απαξίωση που θα βιώσουν και αυτά με τις τερατώδεις μπαταρίες σε λίγα χρόνια
3. Ναι, αν μπορείς να εξασφαλίσεις φόρτιση σε μόνιμη βάση
4. Μόνο μηδαμινά δεν είναι. Τώρα κινούνται ατελώς, αλλά έχουν τεράστιο αρχικό κόστος απαξίωση με το χρόνο, κάποια μικρά έξοδα σέρβις, και την παγίδα του μεταβλητού κόστος κίνησης που εξαρτάται από το πως και που φορτίζεις = μπορεί να σου βγει περίπου όσο ένα συμβατικό ιχ! αν πηγαίνεις καμαρωτός σε γκαράζ και ψάχνεις για φορτιστή
   5.Τις κρύβει και καλύτερα μάλιστα. Μία βλάβη στα ηλεκτρονικά του, ή μια υπερθέρμανση μπαταρίας μπορεί να το κάνει να κατεβάσει ρολά στο πι και φι ΑΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΑ.
5. Ναι

Να γράψουμε και τα μείον των ηλεκτρικών τώρα, για να μην γέρνουμε και εμείς μονόπαντα? Πάμε:

1. Πανάκριβα ακόμη σε αρχικό κόστος, παρά τη μείωση που έχει επιτευχθεί
2. Τεράστια απαξίωση με το χρόνο
3. Διαρκές άγχος ακτίνας δράσης και εύρεσης φορτιστή
4. Ευρέως μεταβλητό κόστος φόρτισης (βραδεία/ταχεία φόρτιση, ταχεία, μέρα ή με νυχτερινό, στο γκαράζ μας ή αλλού, με ανάγκη ειδικού φορτιστή ή με απλή μπαλαντέζα, με χαμηλή τιμη κιλοβατώρας ή με ακριβή, κ.α.)
5. Tεράστιος ο αναγκαίος χρόνος για την επαναφόρτισή τους = ακινητοποίηση του οχήματος
6. Ταξίδια μετ' εμποδίων, πιθανών παρακάμψεων και στάσεων, ο χρόνος είναι χρήμα θυμίζω
7. Απειροελάχιστα διαθέσιμα μοντέλα
8. Μη διαπιστωμένες ακόμη σε όλη τους την έκταση οι περιβαλ. συνέπειες της μαζικής κατασκευής συσσωρευτών
9. Σχεδόν μηδαμινές υποδομές παγκοσμίως για σταθμούς ανεφοδιασμού υδρογόνου, για τα fuel cell ηλεκτρικά
10. Αδυναμία εξειδικευμένης τεχνικής υποστήριξης για παλαιότερα ή μη εισηγμένα μοντέλα
11. Ευρέως μεταβλητή ακτίνα δράσης ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, την λειτουργία κλιματισμού, το φορτίο
12. Μεταβλητές επιδόσεις, ανάλογα με το ποσοστό φόρτισης της μπαταρίας και τα χρονάκια της
13. Χώρος αποσκευών και βάρος φόρτωσης αντιστρόφως ανάλογο της χωρητικότητας της μπαταρίας

Aυτό είναι ένα τυπικό διάγραμμα της ειδικής κατανάλωσης ενός βενζινοκινητήρα. Δεν έχει σημασία το ποιός είναι, αν και αυτόν τον διάλεξα επίτηδες γιατί έχει πολύ υψηλή συμπίεση, όπως τα περισσότερα υβριδικά. Όλοι όμως οι βενζινοκινητήρες από καταβολής αυτοκίνησης έχουν παρόμοιο διάγραμμα. Ήτοι, υπάρχει μια περιοχή βέλτιστης λειτουργίας, εδώ ο εσωτερικός κύκλος των 230g, δηλαδή εκεί ο εν λόγω κινητήρας στατικά καίει 230 γραμμάρια καύσιμο ανά παραγόμενο Kw ανά ώρα λειτουργίας, στο παράδειγμά μας είναι η περιοχή που αποδίσει 70-100 kw χοντρικά και σε συγκεκριμένες σαλ. Υπάρχουν και οι περιοχές έξω από αυτό τον κύκλο, όλες με χειρότερες καταναλώσεις.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η περιοχή κάτω από τον κύκλο των 230. Όσο το φορτίο του κινητήρα μειώνεται, τόσο η ειδική κατανάλωση αυξάνεται!
Π.χ., αν από τον εν λόγω κινητήρα που έχει μέγιστη ισχύ 120kw ζητήσεις π.χ. 30kw, τότε σε αυτή την ζώνη θα κάψει 300-350 γραμμάρια ανά παραγόμενο Kw ανά ώρα λειτουργίας ! (προσέξτε το ανά kw).
Εκεί είναι που τα υβριδικά 'θερίζουν'. Στην περιοχή αυτή είτε σταματούν τον κεκ και δουλεύουν μόνο με τον ηλεκτροκινητήρα (= μέγιστη οικονομία), είτε στέλνουν μέρος της ισχύος του κεκ στις μπαταρίες για να τις φορτίσουν και να αποδόσουν αργότερα την ενέργεια αυτή, μετακινώντας παράλληλα τον κύκλο λειτουργίας του κεκ σε καλύτερη (οικονομικότερη) ζώνη συν ότι κερδίσουν από φρεναρίσματα.
Αντίστοιχα και στα υψηλά φορτία. Π.χ. στα 120 kw, την μέγιστη ισχύ, ο εν λόγω καίει περί τα 260 γραμμάρια, αν και αυτό είναι απόλυτα αναμενόμενο. Πάντα να πούμε ότι ο κινητήρας είναι στην πέδη. Στην πράξη, αν το όχημα εκείνη την στιγμή τρέχει με πολλά χλμ. καίει ακόμη παραπάνω λόγω αεροδυναμικών απωλειών.
Εκεί λοιπόν στα 120kw, αν έχει περιθώριο το εν λόγω ιχ και είναι υβριδικό θα κατέβαζε τον κεκ π.χ. στα 90 kw, άρα στην ζώνη των 230 γραμμαρίων (ανά kw ανά ώρα) αντί για 260, και θα έδινε τα υπόλοιπα kw που του λείπουν για να κινηθεί όπως πρέπει μέσω του ηλεκτροκινητήρα και των μπαταριών.
Έτσι κερδίζουν κατανάλωση τα υβρίδια, οι πόλεις από ρύπανση, και τα αυτιά μας από θόρυβο.
Το πόσο θα κερδίσεις είναι θέμα υλοποίησης, όπως και η συνδυασμένη ισχύς/ροπή, καθώς και η αυτονομία. Εμένα π.χ. το Πρίους ΜΚ2 δεν μπορεί να κινηθεί αυτόνομα παραπάνω από μερικές εκατοντάδες μέτρα και αυτά με χαμηλή ταχύτητα, ένα πιο καινούργιο κάνει 1-2 χλμ. με τις μπαταρίες του κι ας είναι 1100Watt και αυτές, ένα φευ μερικές δεκάδες χλμ. και με πιο ζωηρή οδήγηση, αλλά με 10πλάσια μπαταρία από την άλλη.
Μην ψάχνετε για το ποιό είναι οικονομικότερο, ένα υβριδικό βενζίνης ή ένα σκέτο πετρέλαιο. Πιθανόν το δεύτερο στις υψηλές ταχύτητες ή στην ρυμούλκηση, μάλλον το πρώτο στην πόλη και σε διαδρομές με μικρομεσαίες ταχύτητες και φορτία, με την προαίρεση ότι όλα τα άλλα πάνω τους είναι ισοδύναμα, αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό μόνο. Είναι και πως τα κάνεις τα χλμ αυτά, με τι άνεση, με τι ρύπανση, με τι κατανάλωση (σε όρους όγκου, άρα ανάγκης εισαγόμενου αργού πετρέλαιου) και με τι εξάρτηση σε υποδομές φόρτισης.

Άρτι αφιχθείς από την έκθεση. Οι εντυπώσεις μου:

Κεντρική ιδέα:
Η νέα αυτοκίνηση δεν είναι απλώς παρούσα, είναι κράτος. Ειλικρινά, δεν εύρισκα λόγο να ασχοληθώ με αυτοκίνητα με 3 πεντάλ, δε πα να ήταν και Πόρσε. Ή με πετρέλαια, ή με σκέτα βενζίνη (άσχετα με το γεγονός ότι αν πάρεις ένα τέτοιο μπορείς θεωρητικά να το κρατήσεις και 50 χρόνια). Ήταν τόσο εμφατική η παρουσία των υβριδίων, των φευ και των σκέτων ηλεκτρικών, που έχανε τη μπάλλα ακόμα και ο ενήμερος επισκέπτης και διερωτάτο 'ωρέ που πάμε?'. Και φανταστείτε έχω υβρίδιο εδώ και 10 χρόνια! Τα παιδιά μου με ρώταγαν: 'πατέρα, τι είναι αυτά τα αυτοκίνητα?' (τα παλιότερης τεχνολογίας εννούν).

Best of the show:
Oι νεοφερμένοι, οι οποίοι απλώς έκλεψαν την παράσταση. Νταξ' όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι. Ήρθαν με στάτους : είμαστε και εμείς εδώ και έχουμε σοβαρό λόγο στο εφεξής, και όχι σαν κακομοίρηδες. Όχι δηλαδή σαν ΚΙΑΜΑΣΤΕΡ αγροτικά και ΧΙΟΥΝΤΑΙ Πόνυ του 1978, Βάρτμπουργκ, Ζάσταβα και Λάντα επί χούντας, ή (υποθέτω) Τουότα Κορόνα του 1965 με φύλλα σούστας και τρίκυκλα Νταεγού φορτωταξί. Καμία σχέση.

Οι χαμένοι:
Οι παραδοσιακοί. Άλλοι λιγότερο, π.χ. Πεμβέ, Φίατ και άλλοι περισσότερο, π.χ. Όμιλος Ρενώ/Νισσάν/Ντάτσια. Ο χώρος 'μύριζε' φορμόλη για ταρίχευση.

Οι στον κόσμο τους:
Μερσεντέ. Είχε φέρει 5 αμάξια, πολύ πάνω από τα 100 καφετιά όλα τους, έως και πάνω από ...200. Το μόνο φθηνό ήταν ένα ΓΚΛΑ με 66.000. Τι επιδιώκει με τη συμμετοχή της? Να το παίξει ουμπεράλλες?
Η Χόντα. Νταξ΄, τι να πρωτοπείς...25 το Τζαζ με νέα, μειωμένη τιμή, και 70 το Τάπερ.

Οι εντελώς give me a break now, will you?:
Nτάτσια. Είδα το Σπρινγκ και γέλαγα, και μετά το νέο Ντάστερ και αφήνιασα. Μην πιστεύετε τίποτα από τα τεστ των περιοδικώνΕ και των σιτε, το αμάξι έχει απλώς λίγο καλύτερα καθίσματα από το προηγούμενο. Τα πλαστικά του και η εικόνα του διάκοζμου είναι με πλαστικά σκληρά και γυαλιστερά σαν καύκαλο χελώνας και τις ίδιες φτηνές ταπετσαρίες. Αλλά η τιμή στα ύψη. Με αυτά τα μυαλά θα γίνετε Μάζντα και Χόντα και θα ντουφεκάτε τον πελάτη με το δίκανο.
Ζμαρτ. Έλεος. Είχε δύο αμάξια, το 1 και το 3 σε τιμή 45-48 χιλιάρικα, όσο έκανε απέναντι το ΚΙΛ EV6,και ακόμη παραπάνω! Το εσωτερικό και το μπροστά ήταν σχεδόν ίδιο και στα δύο, το πίσω μέρος άλλαζε. Είχε δε μια γέφυρα μεταξύ οδηγού και συνοδηγού, η οποία έκλεινε όλο το χώρο, με κάτι ελάχιστες θηκούλες. Ένας κινητήρας, αλλά πολύ ισχυρός (στοχεύουν στα Μίνι?). Με αυτά τα μυαλά πάντως, δεν τους βλέπω να υπάρχουν στην πιάτσα το 2030.
Ληπμότορ. Έλεος πάλι. Είχε φέρει ένα πλέιμομπίλ, το οποίο δίνει προς 16 καφετιά, και ένα σουβ γύρω στα 30. Μίνιμαλ προσέγγιση και τα δύο, αλλά δυστυχώς, ολίγον ντέφια από εμφάνιση και φινιρίσματα.
Οι πετούγιες τύπου λεπίδας. Τις είδα στα Τέζλα, ΚΙΛ, Ζμαρτ, Χιουντάι και κάπου αλλού. Τις πατάς στην άκρη, εξέχουν μετά από την άλλη, τις γραπώνεις και ανοίγεις. Έλεος, τι σας έφταιξαν τα κλασικά πόμολα?

Οι εκπλήξεις:
KGM, ή κάπως έτσι. Είναι η γνωστή SsangYong. Mε 3 σούβλες και έναν αγρότη, ήταν κάτι σαν να λέμε Σκόντα της ανατολής. Ωραιότατοι χώροι και πρακτικότητα, τίμιο εσωτερικό και 20% κάτω τιμές από ...Ντάτσια! Έπαιρνα ΧΘΕΣ. Ο Θεοχαράκης χτύπησε διάνα, του εύχομαι τα καλύτερα. Μου κάνει εντύπωση που κανένας δεν την ανέφερε ως τώρα.
Τα BYD special. Είχε φέρει δύο σούβλες τεραστίων διαστάσεων και ένα υπεράμαξο, που έπεφτε μπουνίδι στην ουρά ποιός θα πρωτομπεί μέσα. Φάτε μάτια ψάρια, δεν θα εισαχθούν όμως, παρόλα αυτά, μέγιστη επιτυχία του έμπειρου Σφακιανάκη.
Τα Λυνκ & σία. Ένα αμάξι όλο κι όλο, φευ, αλλά καλό. 50 καφετιά βέβαια.
Το Πεμβέ 120. Αν και εκνευρίστηκα με το στενό και χαμηλό κάθισμα, είναι καλό.

ΥΓ. Γινόταν της κακομοίρας από τα κλάξον. Το κάθε παιδάκι που έμπαινε μέσα, πάταγε την κόρνα. Αγαπητοί εκθέτες, ακυρώστε τις κόρνες, μια ασφάλεια είναι, βγάλτε τη επιτέλους!

To τμήμα μάρκετιγκ του μαγαζιού δεν έχει επαφή με δύο - τρεις θεμελιώδεις άγραφους νόμους της αγοράς. Ο πολύς κοζμάκης θέλει :

α. χοντρά ζαντολάστιχα, 5 νούμερα πάνω, και βάλε, από αυτά που χρειάζεται κανονικά το αμάξι

βου. μεγάλη ιπποδύναμη, κι ας καίει

γου. διπλοσύμπλεκτα κιβώτια, κι ας χαλάνε

Όταν κάποτε ξυπνήσει και τα προσφέρει αυτά, ο ήλιος θα έχει ανατείλει από τη δύση.

Άμα είναι κουβάς το ψψ, κάτι Ντάτσια, Πάντα, πούντο, ίγκνις τι είναι?
Το βασικότερο προσόν του ψψ το έγραψα στο αμέσως προηγούμενο ποστ και το προσπερνάτε : 'δεν έχει αντίπαλο αυτή τη στιγμή' με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Οπότε ο οικογενειάρχης που ψάχνει για ένα ψ-σουβ γενικής χρήσης, μοιραία θα περάσει να το δει. Δεν σημαίνει ότι θα το αγοράσει, δεν σημαίνει ότι είναι τέλειο, δεν σημαίνει ότι δεν θα δει άλλα, αλλά μάλλον θα το ζυγίσει.

Ότι αντιπροτάσεις έχουν γίνει στις τελευταίες σελίδες, είναι συνήθως σημειακές, ήτοι απομονώνουν ένα χαρακτηριστικό του υπό πρόταση αντιπάλου, και ποντάρουν ΜΟΝΟ σε αυτό. Π.χ. μπορείς να διαβάσεις : 'γιατί δεν παίρνεις το 3008, που έχει ανώτερο σαλόνι?', 'το Σκροσς σου δίνει ότι σου δίνει το ψψ σε χώρους, και είναι φθηνότερο', 'γιατί δεν παίρνεις ένα Τονάλε που είναι πιο οδηγοκεντρικό?', 'ρε το 2008 με το ταμπιλώ το ηλεκτρονικό εγώ δεν το αλλάζω', 'πάρε το Στιτροέν το ψ4 ψ-κροσς, έχει και αυτό 2,67 μεταξόνιο και είναι καλύτερο μέσα', 'έβγαλε προσφορά το Καρόκ που είναι πραγματικό αμάξι, όχι κουβάς, και βγαίνει και φθηνότερα', άμα θες να πάρεις γιαπωνέζικο, και λουστείς και τα 2.000 κυβικά, γιατί δεν κοιτάς το CX-30 που είναι καλύτερο μέσα?', κ.ο.κ.

Ναι, ισχύουν όλα αυτά, αλλά μόνο μέχρι εκεί.
Ποιό από τα προαναφερθέντα σου δίνει όλο το πακέτο του ψψ? 'Ητοι, σε τιμή μην το πεις πουθενά, και υβρίδιο, και μηδενικά τέλη, και αυξημένες λογιστικές αποσβέσεις, και 200 αλόγατα, και αυτοματίκλα, και χαμηλές καταναλώσεις, και τοπ εγγυήσεις, και πανεύκολη μεταπώληση?
Υπάρχει μόνο μία απάντηση αυτή τη στιμγή : Κανένα εκτός τουότα. Γιατί εντός υπάρχει και το chr που πάει ντέρμπι το ψψ σε μερικά από αυτά.
Και μόνο ένας σοβαρός ενδοιασμός : τα 2.000 κυβικά του. Μέχρι να έρθουν τα 1800 και γίνει ο νέος τρωικός πόλεμος στις εκθέσεις του μαγαζιού.

Πείτε μου έναν λογικό συνολικό αντίπαλό του, όχι Τονάλε και πίπες. Ένα ντέρμπι ζητάω, κάτι που να είναι κοντά του ΤΩΡΑ. Πως λέγαμε παλιά Σάνυ ή Κορόλα?, Α4 ή C κλάσε?, Γκόλφ ή Άστρα, Έβο ή Ιμπρέζα?, Βάρτμπουργκ ή Ντάτσια?, Λίντα Εβαγκελίστα ή Σίντυ Κρώφορντ?

Οι τωρινές δυσκολίες είναι μικρότερες των μελλοντικών. Έκανα ένα τσεκ στους λογαριασμούς ΟΚΩ χθες λόγω της αργίας.
Λοιπόν 'έκαψα΄ 2.700 kwh ρεύμα το 2021, 2.100 ημερήσιο και 600 νυκτερινό Γ1Ν της ΔΕΗ. Πρόκειται για σπίτι 108 τ.μ., μεσαία κατασκευή 30 ετών στην Αττική, με καλό ηλιακό, με θέρμανση από φυσικό αέριο, με ελάχιστη χρήση ερκοντίσιο, και που κατοικείται 10 μηνάκια το χρόνο από 4 άτομα, (το καλοκαίρι πάμε στο εξοχικό διότι βρήκαμε προίκα αφάγωτη).
Αν πάρω ένα μέσο ηλεκτρικό ιχ, και κάνω π.χ. 12.000 το χρόνο, και το φορτίζω αποκλειστικά στο σπίτι, θα πάω +3.000 kwh το χρόνο ρεύμα. Αν πάρω και δεύτερο για την πόλη κυρίως και του κάνω π.χ. 6.000χλμ. το χρόνο, θα πάω άλλα +1.500 το χρόνο.
Αν μπω στο Εξοικονομώ κατ' οίκο και βάλω αντλία θερμότητας αέρος νερού σε όλο το σπίτι, καταργώντας το λέβητα αερίου (δεν θα το κάνω, δεν μουρλάθηκα ακόμη, αλλά κάποιοι άλλοι θα τσιμπήσουν σαν τα μελανούρια και θα το κάνουν), θα πάω για πλάκα άλλα π.χ. +3.500 Kwh ρεύμα το χρόνο.
Δηλαδή, σε βάθος 5-10ετίας που μπορούν να υλοποιηθούν λογικά οι μεταβάσεις αυτές, η ετήσιά μου κατανάλωση ρεύματος θεωρητικά μπορεί να ανέβει στις ...10.700 kwh το χρόνο από 2.700 τα τελευταία 30 χρόνια σταθερά (= 4x το αρχικό νούμερο!).
Που θα βρεθεί μέσα σε 10 χρόνια αυτό το τετραπλάσιο ρεύμα για μένα και για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άλλους σαν και μένα που θα αναγκαστούν να αλλάξουν τα ιχ τους και να τα κάνουν ηλεκτρικά και να 'αναβαθμίσουν' με αντλίες θερμότητας τις παλιές οικοδομές τους? Οέο?
Με άλλα λόγια διακρίνω σε όλα τα μέσα, έντυπα και σιτε, μια αφόρητη χαζοχαρουμενίαση για τα ηλεκτρικά και τον νέο κόζμο που έρχεται γρήγορα γρήγορα (εσείς να διαβάζετε σιγά σιγά), και αναρωτιέμαι: πότε θα προλάβουμε να γίνουμε Νορβηγία και πως?

3.000 ποστ για ένα υβριδικό μπαούλο! Ούτε σε νήματα για Τζουλιέτα, γκόλφω, κοκ τέτοιο σουξέ. Ε ρε και έρθει με 1.800, θα χαλάσει ο κόζμος...

Αλήστου μνήμης το σκετσάκι του χάρη κλυν με το σαπούνι camay από τα έιτις!

Διλήμματα τέλος, η κάλπη έβγαλε νικητή το Χιουντάι το Τουσόν.

H φάση με τα υλικά κατασκευής ενός πλαισίου για αυτοκίνητα, όπως και με τόσα άλλα πράγματα, είναι πολυπαραγοντική. Κάπου χάνεις, κάπου κερδίζεις ΜΕ ΚΑΘΕ επιλογή που θα κάνεις, Δεν βγαίνει άκρη, όλα είναι ένας διαρκής συμβιβασμός.
Ο καταφρονεμένος χάλυβας έχει ακόμη πάρα πολλά να δώσει. Και να λάβουμε υπόψη ότι υπάρχουν χιλιάδες χάλυβες, το τελευταίο σταλσλούσελ (το 'κλειδί' του χάλυβα που είχα δει, ο άτλας των διάφορων τύπων χάλυβα σε κυκλοφορία) είχε περί τους 5.000, αυτό που είχα σε φωτοτυπία από την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη όταν σπούδαζα, που ήταν έκδοση των σέβεντις, είχε περίπου τους μισούς, δείχνει το μέγεθος της διαρκούς εξέλιξής του.
Επίσης κάτι άλλο, ο χάλυβας έχει διάφορες ποιότητες. Υπάρχουν χάλυβες με 4-5 φορές μεγαλύτερο όριο θραύσης από τον απλό κοινό χάλυβα, μπορεί και παραπάνω, δεν ισχύει το ίδιο με το αλουμίνιο.
Τέλος, παραθέτω μια ακτινογραφία του πλαισίου του Παναμέρα, για να δείξω το μιξ γκριλλ των υλικών που χρησιμοποιεί, το καθένα έχει το λόγο του. Π.χ. στα μπαρσπιέ βάζει φύλλο αλλουμινίου με διέλαση, στο καπώ βάζει επίσης φύλλο, εδώ πρεσσαριστό, και στη βάση της ανάρτησης χυτό αλουμίνιο. Ενώ στο κεντρικό πλαίσιο χάλυβα, είτε θερμής (για τα πιο περίπλοκα κομμάτια) είτε ψυχρής (για τα πιο απλά) κατεργασίας.
Και υπάρχουν και άλλα υλικά σε άλλες περιπτώσεις.

.

Πύρρειος νίκη για τη Χαμάς η εκεχειρία. Δυναμίτησε τυχόν συμφωνίες αναγνώρισης των Εβραίοι από Άραβες, φανάτισε το κοινό της, όπλισε το χέρι των μελλοντικών πρόθυμων μαχητών και βομβιστών της, θα απελευθερώσει και κάμποσους φυλακιζμένους, θα τα κονομήσει από τα δις που θα πέσουν για βοήθεια.
Από το άλλο χέρι βέβαια με τεράστιο κόστος. Χιλιάδες νεκροί, ισοπεδωμένες πόλεις και χωριά, δεκαετίες όπισθεν ολοταχώς το βιοτικό επίπεδο, αποδεκατισμένη η Χεζμπολά, εκατοντάδες νεκροί ή ακρωτηριασμένα στελέχη της, στο χώμα ο ΝαζράλαΣ, στα καβούκια τους (μέχρι νεωτέρας οι Πέρσες).
Ποιά ήταν η μεγαλύτερη κίνηση γραν μετρ του πολέμου?
Οι αλεξιπτωτιστές που γέμισαν τον σιδηρούν θόλο των Εβραίοι κουμπότρυπες, ή οι ταυτόχρονα ανατιναζόμενοι βομβητές? Μπορεί να έχουμε και ισοπαλία εδώ.

Πριν καμιά 25αριά χρόνια το έκαναν. Τα έβαζαν σαν έκθεμα στην άκρη των δρόμων. Π.χ. στα διόδια Ελευσίνας, πάνω στο στηθαίο της άκρης είχαν ένα τρακαρισμένο που είχε πάρει και φωτιά.

To άρθρο για τα τροχαία στην Κρήτη, ενώ δείχνει περισπούδαστο και συμπεριλαμβάνει και πολλά, αδιαμφισβήτητα, στοιχεία, είναι δυστυχώς επιφανειακό.
Και είναι τέτοιο διότι δεν αναφέρει καν μερικούς σοβαρούς παράγοντες που συμβάλλουν στα τροχαία και στην τροχαία αστυνόμευση :
α. Τεράστιος αριθμός τουριστών από κάθε σημείο που εκδράμουν με νοικιάρικα ιχ προς εξερεύνηση του νησιού. Όποιος γνωρίζει έστω και λίγο από Κρήτη, ένα από τα πλέον συνηθισμένα πράγματα που κάνουν οι τουρίστες στο νησί (άνθρωποι δηλαδή που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το νησί και το οδικό του δίκτυο), είναι να νοικιάσουν ένα ιχ, ή να φέρουν το δικό τους, και να κάνουν το γύρο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε σε πόσα τροχαία εμπλέκονται. Να θυμίσω ότι μέχρι πριν μερικά χρόνια στα νησιά νοικιάζονταν μηχανάκια σε ξένους μη έχοντες δίπλωμα οδήγησης δικύκλου? Μήπως γίνεται ακόμη αυτό? Το 2010 στη Σέριφο πάντως γινόταν.
β. Τραγική κατάσταση οδικού δικτύου, πήγα το 2018 τελευταία φορά με το ιχ μου και έφριξα...
γ. Ορεινή ενδοχώρα με πολλά στροφιλίκια, που καθιστά δύσκολη και απαιτητική την αυτοκίνηση.
δ. Τεράστιο πρόβλημα με μεθυσμένους-σκνίπα οδηγούς. Το άρθρο μιλάει μόνο για τους ντόπιοι, υπάρχουν και τουρίστες τέτοιοι, αλλά εδώ σιγή...
ε. Το πρόβλημα της επαρχιακής μικροπαρανομίας σε σύγκριση με μια μεγάλη πόλη. Σε ένα νησί που όλοι γνωρίζονται, οι νόμοι δεν εφαρμόζονται το ίδιο με το πως εφαρόζονται από τα, συνήθως ανώνυμα, όργανα τάξης των μεγαλουπόλεων. Το 'ξέρεις ποιός είμαι εγώ', στην επαρχία έχει άλλη, πολύ μεγαλύτερη, βαρύτητα...
στ. Τεράστιο πρόβλημα με την βεβαρυμένη κυκλοφορία, το νησί 'βουλιάζει' από κίνηση

Τα 13,2Kwh από που βγαίνουν? Τα λέει ρο κομπιούτερ του ιχ, ή τα μετράς στο ρολόι;

Τι σημαίνει δηλαδή ο βάτραχος και τι το ελάφι, μη μας κρατάς σε αγωνία!

Έχει αναγορευτεί σε μείζον θέμα στην ειδησιογραφία των τελευταίων ημερών από διάφορα κανάλια και σιτε, η νοσηλεία ενός αρχιεπίσκοπου. Ανταποκρίσεις από το νοσοκομείο, ιατρικά ανακοινωθέντα, πλάνα αρχείου, συνεντεύξεις με άτομα από το ποίμνιό του, κ.τ.λ.
Μέχρι που έμαθα ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ...96 ετών, και μιας που αυτές οι θέσεις είναι δια βίου, ήταν εργαζόμενος μέχρι και πριν από λίγες μέρες.
Ήτοι, απλά κοντεύει η ώρα του, το αναπόφευκτο δηλαδή.

Και ερωτώ : μήπως το θέμα έχει πάρει πολλαπλάσιες διαστάσεις από αυτές που θα έπρεπε να έχει? Δέχομαι ότι κάποιοι ενδιαφέρονται, αλλά όχι η πλειοψηφία του κοζμάκη. Δηλαδή αν αυτός ο άνθρωπος πέθαινε εντελώς ξαφνικά στα π.χ. 50 του, ή μετά από ένα ατύχημα αεροπορικό στα π.χ. 70 του, πόσο ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις θα είχε πάρει το θέμα του ξαφνικού του θανάτου? Θα έπαιζε νυχθημερόν και ιντερκαναλικώς όπως με το θάνατο του Χομεινί, επί ένα μήνα?
Λυπηρή η οποιαδήποτε ασθένεια ή απώλεια, αλλά κάπου έχει χαθεί το μέτρο της λογικής. Είναι 96 ετών ο άνθρωπος και αυτό είναι αυτό που θα έπρεπε να προβάλλεται διαρκώς μαζί με το θέμα της υγείας του, τι δεν καταλαβαίνετε?

Έχει μερικό αποτέλεσμα η κάμερα. Μπορεί αυτός που θέλει να βανδαλίσει το αμάξι σου να είναι π.χ. το παιδί του γείτονα, ή κάποιος του ευρύτερου περιβάλλοντός σου. Θα το σκεφτεί διπλά.
Θα αποτρέψει και κάποιους από τους αγνώστους, όχι όλους όμως.

Kαι, εξόχως, φόρων...

Είναι σε ένα μεσαίο προάστιο, πάνω σε κεντρικό δρόμο, γύρω έχει κατοικίες. Προφανώς οι λίγοι ηλεκτρικοί της περοοχής φορτίζουν σπίτι τους.