εφτα, εφτα και κατι γραφειο
πηξιμο
κατα τις 10 εμπνευση - δεν παει αλλο
κορακλα και γατα και ξεκινημα
για καποιο βουνο
με το αφερφιστικο, οκ και με ενα αγχος αν θα γυρισουμε
αθηνα 19 βαθμοι
λαμια 20
Γραμμενη Οξυα, 7
η φωτο στο δρομο για το καταφυγιο, λιγο παρακατω ειχε λασπη - κατεβαινε ευτυχως ενας συντροφος με βιταρα του 95 και βοηθησε γιατι κολλησαμε, τα λαστιχα ακαταλληλα βλεπεις

το μερος ειναι μαγικο
οσοι μπορειτε, απλα να πατε
δεν χρειαζεται να μπειτε στο χωμα καθολου, ειναι για ανωμαλους αυτα
η διαδρομη ηταν, Αθηνα, Αγιος Κωνσταντινος, Καμμενα Βουρλα, παρακαμψη Λαμιας, Μακρακωμη, Σπερχιαδα, Γαρδικι Ομιλαιων, Γραμμενη Οξυα, Πενταγιοι, Κοκκινο, Αθανασιος Διακος, μασαμπουκα στον ραβανη, Καστριωτισα, Μαυρολιθαρι, Παυλιανη, Μπραλος, ΕΟ και πισω....
στις 20.30, συνεχισα τον κωδικα

#xirovouni

Και το περασμένο και αυτό το σουκού ήταν χορταστικό για το phev μου.
Αυτή τη Κυριακή μαζί με την κοράκλα αποφασίσαμε αρχικά να πάμε προς το καταφύγιο της Αγάλης στην Εύβοια.
Οπότε ξεκίνημα κατά τις 11, εφοδιασμός με καφέδες, σάντουιτς και νερά απο το μπονζούρ και ξεκίνημα με γεμάτη μπαταρία και ρεζερβουάρ.
Για το ταξίδι ρύθμισα ελάχιστη ενέργεια στο 10%.
Μέχρι τη διασταύρωση για Αγιο Αθανάσιο στον περιφερειακό των Καθενών συντηρητικά με έως +40 από τα όρια, εξαιρετική ποιότητα κύλισης και κατανάλωση στα 8.2.
Ο Αγιος Αθανάσιος είναι πολύ κοντά στη διασταύρωση, ο δρόμος τέτοια εποχή είναι πνιγμένος στο πράσινο,
όλα τα ποτάμια κατεβάζουν νερό από τη Δίρφη που διακρίνεται γεμάτη ακόμη με χιόνι.
Από εκεί συνέχεια στην άσφαλτο που πάει για το καταφύγιο και μετά Γλυφάδα.
Το τοπίο εκεί αλλάζει, γίνεται πολύ άγριο ορεινό, ο δρόμος έχει κάποιες λακούβες και πέτρες που πέφτουν απο κατολισθήσεις.
Τίποτε το φοβερό, λίγη προσοχή και όλα οκ.
Η θέα στον κάμπο του Λήλαντα ποταμού προς τα πίσω ανεβαίνωντας κόβει την ανάσα.
Το 3008 με την απίστευτη ροπή του δεν καταλαβαίνει απο ανηφόρες, από φουρκέτες, από υψόμετρο.
Οτι στις στροφές έχει κάποια αδράνεια λόγω του βάρους δεν γίνεται αντιληπτό στις ανηφόρες.
Είναι όμως αισθητή η άνεση της πίσω ανάρτησης, να θυμίσω τους πολλαπλούς συνδέσμους των phev.
Αν κάτι ενοχλεί είναι το σχετικά μακρύ μεταξόνιο για στενούς ορεινούς Ελληνικούς δρόμους,
εκεί ένα αμάξι με κοντύτερο, όπως το vitara 2015 που είχα πριν είναι πολύ πιο ευέλικτο.
Η μέρα ήταν βροχερή στα πεδινά, ψηλά ο καιρός αγρίεψε. Πολύ νερό και πηχτή ομίχλη.
Δεν φαινόταν παρά μόνο η διαγράμμιση του δρόμου και ήθελε μεγάλη προσοχή γιατί δε κάποια σημεία
χανόταν αλλά και για τις πέτρες που καραδοκούσαν.
Τα πολύ ισχυρά λεντ εκεί κάνουν τη κατάσταση χειρότερη, όποιος έχει οδηγήσει βουνό ξέρει ότι το πιο θερμό φως διαπερνά καλύτερα την ομίχλη και τα λεντι είναι μειονέκτημα.
Δεν συνηθίζω να διαβάζω user manual, όμως μια και μου είχε κάνει εντύπωση η έλειψη προβολέων ομίχλης, είχα διαβάσει τι κάνουμε
ή μάλλον πως ανάβουμε τα φώτα σε καλή γωνία ώστε κάπως να διαπερνά το πούσι. Λοιπόν ανάβουμε τον πίσω προβολέα αμίχλης.
Τότε κάπως βλέπουμε και μπροστά καθώς αλλάζει κάποιες γωνίες στα φώτα και σβήνει τους προβολείς, τουλαχιστον πολύ κοντά.
Χωρίς βέβαια να έχει το αποτέλεσμα κλασσικών Hella ή των απλών ομίχλης θερμών που είχε το βιτάρα και θεωρούσα μειονέκτημα καθώς όλα τα άλλα ήταν led.
Ετσι φτάσαμε μέχρι τη διασταύρωση για το καταφύγιο που δεν φαινόταν κάν μέσα στη κακοκαιρία.
Στρίψαμε, είναι μόνο 700 μέτρα η παράκαμψη και αποφεύγωντας μεγάλα βράχια που είχαν πέσει στο οδόστρωμα φτάσαμε στο καταφύγιο.
Είναι ένα μικρό σπιτάκι στη μέση του βουνού. Πριν λίγα χρόνια λειτουργούσε εκεί καφέ αλλά έχει κλείσει.
Από εκεί ξεκινούν περιπατητικές πρός το μεγάλο καταφύγιο της Στενής. Εχει βέβαια χώρο για πικνικ.
Στην δική μας όμως περίπτωση, είχε 6 βαθμούς και πολύ βροχή και ομίχλη, οπότε μετά από λίγη ώρα πήραμε τον δρόμο να επιστρέψουμε.
Αντί βέβαια να στρίψουμε πίσω προς Αγιο Αθανάσιο, στρίψαμε προς Γλυφάδα για το πικνίκ που δεν έγινε.
Από τη μεριά του Αιγαίου πλέον, ο δρόμος γίνεται καλύτερος και η απόσταση για Γλυφάδα είναι πολύ μικρή.
Για να πας Γλυφάδα, στρίβεις δεξιά στην πρώτη ασφάλτινη διασταύρωση, αλλιώς αν πας ίσια έχει ένα δρόμο που μετά από λίγο γίνεται πολύ βατός χωματόδρομος που
οδηγεί στον Λιμνίωνα, μεγάλη παραλία της Εύβοιας και που κάποια άλλη φορά θα σας γράψω που, πως και τι να κάνετε, τα ξέρω τα μέρη σχετικά καλά.
Η Γλυφάδα, που πάντως δεν πήγαμε χθες μια που είχα φτάσει εκεί από άλλη διαδρομή πριν λίγες βδομάδες, είναι ένα
μικρό και απίστευτα γραφικό χωριο που ο δρόμος, μην κάνετε το λάθος και μπείτε μέσα με αμάξι, περνάει από τις αυλές των σπιτιών.
Αν, όπως εμείς, πάτε όμως στην παραλία Βύθουρη, ακολουθείτε την πινακίδα που θα βρείτε σε μια γέφυρα έξω από το χωριό.
Ασφαλτος ακόμη ο δρόμος πάλι πνιγμένος στο πράσινο. Μετά από ένα χιλιόμετρο, υπάρχει πινακίδα που οδηγεί στη παραλία.
Υπάρχει και άλλος χωματόδρομος που πηγαίνει και διασταυρώνεται εκεί αλλά δεν είναι για 3008.
Οταν στρίψετε για την παραλία, ο δρόμος ξεκινάει χωματόδρομος αλλά πολύ πατημένος.
Δεν περνάνε 500 μέτρα και γίνεται άσφαλτος, στη μέση του πουθενά, ξεκινώντας από μία στροφή,
μετά 100 μέτρα πάλι χώμα και μετά μέχρι 800 μέτρα από την παραλία είναι με νέο οδόστρωμα.
Το τοπίο είναι απλά μαγεία καθώς μπαίνετε μέσα σε ένα φαράγγι που στην άκρη του βρίσκεται η παραλία.
Τα τελευταία 500 μέτρα αυτή την εποχή θέλουν μια κάποια μικρή προσοχή, όχι τίποτε εξτρίμ.
Φτάνωντας στην παραλία έχει μια μεγάλη δεξιά στροφή και ο δρόμος εκεί και μέχρι το κύμα σχεδόν είναι απο σκυρόδεμα.
Δεν συστήνω σε κανένα δικίνητο να κατέβει κάτω απο την τελευταία στροφή, εκεί έχει άφθονο χώρο για παρκάρισμα και απλά θα χρειαστεί περπάτημα 50 μέτρων,
η ανηφόρα προς τα πίσω μπορεί να φάει δίσκο με δικίνητο αν και με σκυρόδεμα.
Η παραλία τώρα είναι εκπληκτική, κάτι σαν το ναυάγιο της Ζακύνθου αλλά στην Εύβοια. Οκ, λείπει το καράβι, αλλά όχι και εντελώς καθώς υπήρχε εκεί ένα καίκι που
το είχε βγάλει η θάλασσα και ακόμη και σήμερα υπάρχουν ίχνη του.
Το καλοκαίρι έχει ήλιο μόνο 6 ώρες και προσφέρεται για άραγμα στο ψιλό βοτσαλάκι.
Αριστερά και δεξιά είναι κλεισμένη από βράχια και σπηλιές.
Το 3008 γενικά φτάνει άνετα σε τέτοια ημιπολιτισμένα μέρη, θέλει όμως προσοχή καθώς δεν έχει τη στιβαρότητα των βιτάρα και κυρίως την ευελιξία τους.
Στον χωματόδρομο οι μαλακές του αναρτήσεις είναι παρά πολύ καλές αλλά ατυχώς είναι και υπαίτιες για το ότι αν περάσεις εμπόδιο με ταχύτητα, βρίσκει το πάτωμα κάτω.
Η τετρακίνηση που έχει μια χαρά δουλεύει σε άσφαλτο και ανωφέρειες ακόμη και χωμάτινες. Ομως δεν είναι για ζόρι και ταλαιπωρία όπως η allgrip.
Το θεωρητικό, πολύ όμως θεωρητικό, ύψος από το έδαφος των 21 εκατοστών, δεν ισχύει. Μια και τους ίδιους δρόμους τους έχω περάσει με το κοντύτερο θεωρητικά βιτάρα,
τόσο μαμά με 18.5 όσο και με eibach και 21, η πραγματική διαφορά είναι πάρα πολύ μεγάλη, δεν υπάρχει κανένας λόγος να συγκριθεί ένα σκληροτράχηλο όχημα με ένα άνετο.
Επιστρέφοντας από τη παραλία και βγαίνοντας πίσω στο δρόμο, άσφαλτος, αντί να πάμε δεξία προς Γλυφάδα, στρίψαμε αριστερά, να πω την αλήθεια γυρίζω αρκετά όπου υπάρχει φύση και τον ήξερα
από όταν ήταν χωμάτινος, εδώ και λίγα χρόνια είναι ασφάλτινος
Προς τα εκεί λοιπόν ο δρόμος πάει για ένα πάρα πολύ μικρό χωριουδάκι που λεγεται Αγία Ειρήνη και μετά ενώνεται με τον δρόμο που κατεβαίνει απο Στρόπωνες για Χειλιαδού.
Εχει φανταστική θέα προς το Αιγαίο, δεν είχε και ομίχλη τόσο χαμηλά και ήταν απόλαυση.
Για όποιον ψάχνεται περισσότερο, καθώς η Βύθουρη δεν είναι και άγνωστη ποσότητα, υπάρχει μετά την Αγία Ειρήνη αριστερά ένας χωματόδρομος που βγάζει σε
2 άλλες όμορφες παραλίες, την παραλία Κοκινιά, είναι προσβάσιμη δυσκολότερα από τη Βύθουρη αλλά στα μέτρα ενός 3008, και την τεράστια και απομονωμένη,
την παραλία Χαράλαμπου. Συγκλονιστική μεν, αλλά ο δρόμος που κατεβαίνει εκεί, μετά από κάποιες στάνες είναι μόνο για πολύ ικανά τετρακίνητα με εργάτη,αναγομώσεις και μπλοκέ.
Συνεχίζοντας την άσφαλτο, καταλήγει ο δρόμος στη διασταύρωση με τον κύριο για Χειλιαδού όπου έχει και ένα πολύ περιποιημένο εκκλησάκι, Αγιο Γεώργιο.
Λίγο παρακάτω στρίβοντας προς παραλία είναι η Λάμαρη και πολύ κοντά αρχίζουν τα τροχόσπιτα στη Χειλιαδού.
Οκ, Χειλιαδου τον χειμώνα είναι στη παραλία μια έρημος, μόνο το ακρινό-ακρινό ταβερνάκι δούλευε, αυτό που είναι πάνω απο τη παραλία των γυμνιστών.
Ομως είναι πανέμορφα μέσα στο ποτάμι που κατεβαίνει στη παραλία και αν και έβρεχε και ένα αγχος το είχα, στρίψιμο προς τον δρόμο για Μετόχι, λίγα χιλιόμετρα
χωμάτινα, μέχρι την παραλία Μετοχίου. Στο ξεκίνημα έχει και μία σιδερένια γεφυρα, έτσι για να γίνει στο τοπίο μια αγριάδα.
Ο δρόμος προς Μετόχι είναι πολύ πατημένος, πάει άνετα το 3008 ΑΛΛΑ όχι τόσο βροχερές ημέρες όσο η χθεσινή.
Τα θερινά λάστιχα δεν έχουν καθόλου πρόσφυση στη λάσπη, η περιοχή εκεί είναι χωμάτινη και με μεγάλη κλίση οπότε έχει χαντάκια αριστερά και δεξιά και θέλει πολύ προσοχή.
Φυσικά αν δεν βρέχει βγαίνει αέρας.
Πάλι τρομερό πράσινο, πνιγμένο, το μοναστήρι όμως της Χειλιαδούς ήταν κλειστό.
Συνεχίζοντας τον χωματόδρομο, έχει κάποια στιγμή 2 επιλογές, θυμόμουν ότι για να βγεις στη παραλία περνάς από κάποιες κατασκηνώσεις αλλά με δύσκολη διαδρομή προς τα αριστερά
ενώ για να βγεις στο χωριό πας δεξιά που είναι ευκολάκι. Ε, φυσικά απο τα δύσκολα.
Μια χαρά πηγαίναμε, μέσα σε κατακλυσμό, αν και χρειάστηκε να κόψω κάποια κλαδιά.
Μέχρι που έπιασε πάλι πολύ ομίχλη και δεν έβλεπα που πάταγε, οπότε για 1-2 χιλιόμετρα έκανα σχεδόν 15 λεπτά.
Και με το που έφυγε η ομίχλη, στο ξεκίνημα πλέον του οικισμού, άρχισε η τρελή κατηφόρα.
Εκεί στο PHEV υπάρχει το εξής θέμα. Ανοιγοκλείνει ηλεκτροκινητήρες και μοτέρ όχι μόνο με τη ταχύτητα αλλά και με τη κλίση.
Οταν αυτό συμβαίνει αλλάζει στιγμιαία η ταχύτητα που κινείσαι, ο τρόπος που την ελέγχεις με το φρένο και το B στο σασμάν και πρέπει να είσαι συνεχώς σε ετοιμότητα για γλίστρα.
Το sport δεν είναι επιλογή σε τέτοιες καταστάσεις, δίνει περισσότερο γκάζι από όσο χρειάζεσαι την ώρα που είσαι κρεμασμένος προς τα εμπρος και δεν ελέγχεις απόλυτα το πόδι.
Τελικά βγήκαμε αλώβητοι στην παραλία του Μετοχίου όπου η πολύ βροχή συνεχιζόταν και δεν την ευχαριστηθήκαμε.
Οπότε επιστροφή προς Στενή.
Οσοι έχουν κανει αυτή την διαδρομή θα θυμούνται ένα σημείο που ο δρόμος στενεύει για 500 μέτρα και δεν υπάρχει ορατότητα στις στροφές.
Ηταν χειρότερα. Σκεφτείτε το ίδιο με ομίχλη πυκνή και τον δρόμο να έχει υποχωρήσει.
Τελικά φτάσαμε Στενή μετά από αρκετή ώρα και αφού περάσαμε και κάποια χιόνια, ειδικά στο σημείο που βγαίνει ο χωματόδρομος απο Αμπουδιώτισσα.
Και τέλος επιστροφή Αθήνα, μέχρι 150 και τελική μεση κατανάλωση στα 8 λίτρα, συνολικά 298 χιλιόμετρα με μέση ταχύτητα 47.
Μια χαρά αν και τίγκα στη λάσπη γύρισε το 3008, έχοντας αρκετή εμπειρία εκδρομών σε περίεργα μέρη, θα έλεγα ότι κάνει για τη δουλειά αυτή,
είναι ξεκούραστο πολύ και σαν τετρακίνητο έχει μία παραπάνω δυνατότητα στις κακές καιρικές συνθήκες.
Σε καμμία περίπτωση βέβαια δεν είναι για off roading, είναι μιά χαρά σε πατημένους και βατούς στεγνούς χωματόδρομους. Για περισσότερη φύση, vitara S.
Αντιλαμβάνομαι την πολυτέλεια των υφασμάτινων επενδύσεων και των μαλακών πλαστικών όμως θέλουν μεγάλη προσοχή σε αντίθεση με τα σκληρά πλαστικά που δεν καταλαβαίνουν τίποτε.
Φχαριστηθείτε το αμάξι σας!!!

@περασμα μπαρος

wtf... ειναι κουκλα ομως....

οι σχιστοματες εχουν επισης περιοδο, δεν ειναι αληθης η φημη οτι ειναι καλυτερες 25% απο τις αλλες καθε μηνα.
ειχα ραντεβου 9.30 σε κανενα 45λεπτο, οσα και τα χρονια των εμπειρων μιλφατων, απο οταν ξεκινησα με τα καινουργια καπιταλιστικα νάικ φορεμενα.
παρκαρισμενο στο υπογειο παρκιν με την αποτομη ραμπα και μετα απο ασκηση ευρεσης αναλυσης της καμερας πισω μεσα απο μελετη στα μπιμπικια του σοφα του τοιχου
κραταγα και κατι δισκακια, πολλα δισκακια, παρα πολα δισκακια.... προσφατες ανασκαφες για μια ανακαινιση στο σπιτι εφεραν στο φως usb 1.1 εως usb 3.0 εξωτερικους δισκους με μπακαπια της δουλειας του γραφειου. 15 και βαλε.
περναω τη πορτα του οδηγου και παταω κουμπι ξεκλειδωματος. εχει σημασια να περασω τη πορτα του οδηγου γιατι αμα το πατησω πριν ανοιγει ο καθρεφτης και μου χωνεται στη τρυφερη κοιλιτσα με το περιεχομενο που κουβαλαει να αποθεσει στο γραφειο, δεν αφηνει η γατα το πρωι ελευθεριες αριστερες, μυριζουν λεει.
τιποτις.
ξανα.
τιποτες.
ντεντ.
σχιστοματικο νεκρο. τεραστιο, χωμενο στο υπογειο παρκιν, περικυκλωμενο απο τοιχους. και νεκρο. πως πεθαινουν τα ποντικια οταν φανε κολυβα δηλητηριου? ετσι. μονο που αυτα δεν μυριζουν ψοφιο κουνελο οπως ο μητσος.
ανησυχια.
τι επαθε το χρεπι? δεν κουνιεται ρουπι.
σκεψις γατου, το κλειδι καπως θα ανοιγει να βγει μαρτζαφλαρ. οχι?
σγα-σγα και χορευοντας αργα ταγκο γατος και γατος, το φως του παρκιν εχει ανιχνευτη κινησης και επρεπε να κουνιεμαι σαν σπερματοζωαριο, βρεθηκε στη μεση του κλειδιου μια
παπαριτσα, την τραβηξα και πεταχτηκε ενα πραμα σαν το κλειδι του 120Υ που ειχα πριν 37 ετη. ανοιγω, ανοιγει η πορτα...
χλιδα λεω. θα βρουμε ακρη.
σβηνει το φως του παρκιν.
τσαχπινια να ξαναναψει.
μεσα στο αμαξι φως τιποτε, ουτε ιχνος απο αυτο που τρεχει με 300κει κμου περ σεκ.
ερωτησεις σκληρες.
ηλεκτρικο χειροφρενο. ε?
στη παραλια το μιλφατο με το κοκκινο μαγιο. ε?
σασμαν στο πι. πικρα?
η τραγανη με το στριγκακι?
μπαταρια?
φορτισμενο ειναι?
η γυροτυλιχτρα στη σουβλακερη με το τσακιρικο το βλεμμα?
η αποφαση βγηκε.
θα ανοιξω καπω.
ο φακος στο σουπερ κινητο, ειδικα για να μην παιρνει τη φανελα του θρυλου ο αερας απο τις ξαπλωστες εκανε δουλεια. τραβαω ανοιγω.
βλεπω απο εδω, βλεπω απο εκει.... με εχουν ξεπερασει οι εποχες. ισως καποτε δω αυτα τα δυο που εξεχουν και ομορφαινουν μια γυναικα, αντι για το στερνο και στο πλάι και γιατι οχι, πίσω...
παντως μπαταρια στο καπω δεν υπαρχει. και ξανασβησε το φως το νταντζεον, εχω αρχισει να νοιωθω οτι ξεκινησε η αιωνια τιμωρια μου.
αν οχι εδω? που?
οκ, εχω γαλλικο αμαξι, οποτε ενα καποιο βρωμικο μυαλο το εχει καποιος που εχει γαλλικο αμαξι. ξερω το εγραψα για γαλλικο αμαξι και στην αρχη της προτασης. αλλα το ξαναγραψα για να τονισω τα εντονα συναισθηματα που μου προκαλει. σικ.
κατω απο τον οδηγο?
χμμμμ
καλη ιδεα. ομως ατυχη. οπως και το στικακι που χαθηκε στις διακοπες εκει κατω, πρεπει να ειναι ακομη η σακουλα απο τα γκουντις με τις πατατες χωρις αλατι που δεν τρωγωντουσαν.
γιατι ηταν χωρις αλατι πραγματι. αρα δεν χωραει η μπαταρια.
τρομος.
ειναι στο πατωμα του μπαγκαζ.
σβηνει το φως. παλι ταγκο. σιγουρα ξεκινησε η τιμωρια. απο καπου θα βγουν και φλογες να δεις. και οχι, μην σκεφτεσαι καζανι. οχι καζανι....
για να ανοιξει το μπαγκαζ θα πρεπει να κινηθει προς τα εμπρος.
σβηνει το φως. το καζανι που λεγαμε...
θυμιζω... ηλεκτρικο χειροφρενο και αυτοματο στο πι.
αληθεια οταν μεγαλωσω να μην χρησιμοποιησω πι, θα ηθελα τοτε ενα ντι. αισιν.
πρεπει καπως να πλησιασω στο μπαγκαζ.
πισω πορτα. οχι, μην σκεφτεσαι ετσι. το καζανι....
εβγαλα τη πισω ασφαλεια αφου μακρυνα το αριστερο χερι 4 εκατοστα, ε, αμα μπορουσα να μακρυνω και αλλα μελη εστω και δυο σάντυ μετρ θα ηταν θαυμα, το καζανι,, ειναι μακρυς ο μητσος και δεν φτανεις ευκολα.
ανοιγω, ριχνω το καθισμα και το αλλο. γενικα πεφτουν ευκολα. οταν πληρωνεις. το καζανι.
αλλα ακομη μακρυα απο μπαγκαζ. μακρυς ο μητσος. μπι μπι σι δεν σημαινει παντα σαξωνικο δικτυο ενημερωσης. ο γατος ομως επισης αλφα μέιλ. ή ίμειλ.
εμποδιο. σαν 5000 μετρα στιπλ. εκει με τη λιμνη. που ειναι το μονο αθλημα που εβλεπα. για τις σαβουρδες. στη λιμνη. ειναι το στριφταρι που πανω του τυλιγεται το καλυμα του μπαγκαζ οταν κανει τσα. σφηνωμενο.
κλεινει και το φως.
οπισθεν κορμαρας γατου χωρις καμερα οπισθοπορειας. με τον κωλο. που θα εχει γινει ασπρος τοσες φορες που τριφτηκε στο σοφα. μπορει και να του αρεσε το τριψιμο. του σοφα. μια γυροβολια, ανοιγει παλι ο αισθητηρας. φως.
εχει και μεσα κατι πετσετες θαλασσης που επισης εχει τριφτει ο γνωστος και ρακετες. που εχω να παιξω απο το 97. αλλα τις εχω παντα μαζι. παντα σκεφτομουν την κοπελαρα που θα θαυμασει την εμπειρη πατσοκοιλια και το λαγνο βλοσυρα ντροπαλο βλεμμα και θα θελησει, ετσι στο ασχετο, να μου πιασει κουβεντα και να παιξει μαζι μου ρακετες. το καζανι. και εχει και μια ομπρελα. κοκκινη. θαλασσης. ουουουουου.... το τριψιμο εχει φτασει στις επιλογες χρωματων. φουταω τη γεροδεμενη ομπρελα με το χοντρο παλουκι, το καζανι.... τη κανω μοχλο, ακουγεται κλακα-πλιπ. τραβαω και με το χερι και ακουω επιπλεον πλιπ. εβγηκε το στριφταρι, σβηνει το φως, κατσε σγα-σγα η οπισθεν πολλα μυτερα μαζευτηκαν. μια γυροβολια, παλι φως. τον αισθητηρα μου μεσα.
οκ, σερνομαι σαν σκουληκι ψαρεματος να φτασω μπαγκαζ. εφτασα. καθησα, κουραστηκα. ξανασβησε το φως. παλι οπισθεν, παλι, τριψιμο, να δεις και ο καρπος που θα λυγαει. βλεπω γυρω-γυρω, τρομος. καθομαι πανω σε αυτο που εχει απο κατω τα πραγματα. αρα?
εσβησε το φως πολλες φορες. πρεπει να γλιστρισα στη σκαλα και να επεσα με το κεφαλι, εχω πεθανει, πραγματι ξεκινησε η τιμωρια και οχι δεν προσφερουν ξηρους καρπους και πρωινο.
το σουπερ ντουπερ κινητο φυσικα και δεν πιανει. και τελειωνει και η μπαταρια. ολα μεσα σε ενα πορτμπαγκαζ ενος μιτσουμπισι, καπου σε ενα υπογειο, στα δυτικα προαστεια, με μονη εξοδο απο τη πισω πλαινη πορτα και αφου τριψεις αυτον που κουναει ο τρυφωνας σε αβαφο και ασπατουλαριστο σοβα. ε, μια απελπισια δεν σε εχει? σκεφτηκα πολλα αλλα κυριως αυτα που σερνω στα γαλλικα και τα φαου.... λες να ειναι η τιμωρια μου?
ματαξανα εξω, τριψιμο, δεν μου αρεσει πια, αρα οτι και να κανω στο μελλον δεν θα ειναι επαγγελματικα, αναζητηση σηματος, ιντερνετι και να, εκει πισω, πανω απο αυτο που δεν μπορω να βγαλω γιατι καθομαι πανω του, πατωμα μπαγκαζ, καπως ακουγεται, υπαρχει ενα πορτακι και αμα ανοιξεις το πορτακι βαζεις δακτυλο. χμμμ.... πολυ βρωμικο. το καζανι. μου αρεσε, ξανα με το κεφαλι μεσα μετα απο γυροβολια, τραβηγμα το πλαστικο, χωσιμο το δακτυλο, το τριβω γυρω-γυρω, ωραια αισθηση να θυμηθω να το κανω μερικες φορες μεχρι να γυρισω πισω το μητσο, κλαπ, κλακ και πεταγεται το μπαγκαζ.
οπισθεν, τριψιμο, γυροβολια.
πλεον απο το πλάι, τραβαω με το γυμνασμενο χερι, δεν κουνιεται, τραβαω και με τα δυο χερια, δεν κουνιεται, βαζω μοχλο την ομπρελα, σηκωνεται αρκετα αλλα φυσικα βρισκει στον τοιχο πισω και τελος. χωραει μονο το κεφαλι γατου, αντε μεχρι λιγο κατω απο τα βυζια του αμα συρθει απο κατω και μπει με το κεφαλι ψηλα στο κατω μερος. ειναι σιγουρα κατι μονιμο αυτη η τιμωρια. πολυ-πολυ μονιμο. εχει και ζεστη. το καζανι.
με εκπληκτικη κινηση τραβαω μαζι και το κινητο, εχω φως, εχω το κεφαλι χωμενο αναμεσα πορτας μπαγκαζ και προφυλακτηρα και βλεπω. ριχνω λιγο κατω το δεξι βυζι, ανεβαζω το δεξι χερι και πεταω με μια μαγικη αλλα giannis κινηση το καλυμα στο πλαι.
ξαναρχεται πισω. ειναι ο βιομηχανικος σχεδιασμος ηλιθιε. αλλα ειναι γατακια οι σχιστοματηδες, επρεπε να σκεφτουν εργονομια με ενα κεφαλι γατου και ενα χερι απο το κατω μερος της πορτας. πεφτω κατω και ξανασερνομαι σκουληκισια, ωραιο αυτο να το προτεινω στη γατα αμα εχει πιει, ξαναμπαινω απο τη πλαινη πορτα, ριχνω μεσα την ομπρελα, ξανασκουληκιαζω, δεξι βυζι κατω και δεξι χερι μεσα.
σηκωνω το καλυμα και με μοχλο την ομπρελα το πεταω καπου μπροστα.
η λυση.... ενα πορτακι με το σημα της μπαταριας. μικρο. σκεφτομαι στον πολο ειναι, θελω και μια γειωση, με το μπουστερ ξεκινησαμε. χαρα μεγαλη, οχι στο καζανι, ισως αργοτερα, το κερακι καθε απογευμα στον Αη Γιαννη....
οπισθεν σκουλικισια, σηκωνω ολη την αποθηκη στον αερα, βρισκω καλωδιαρα, μαλλον για κινκυ λογους αποθηκευμενη, βαζω στο πλην, σφηνωνω στη πορτα, σκουλικι και κατω, ανεβαζω κεφαλι, δεξι βυζι κατω, χερι μεσα, βγαζω καπακι. πλην.
ρε φιλε στη μερια που εχει το καπακι ειναι το πλην. ναι το πλην.
το καζανι εχει φτασει σε σημειο βρασμου.
βγαινω σκουλικισια και ανεβαινω στο επιπεδο του δρομου, η ραμπα μου φανηκε ατελειωτη. στη διπλα αυλη ειναι η κυρα βασω, 97 ετων, την εχει βγαλει η γυναικα που τη φυλαει να παρει ηλιο. της ζητησα τσιγαρο.
ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΦΙΛΤΡΟ
ηρεμος πλεον, ξανα καταδυση, 3 χρονια εκατον ενενηντα τρεις ημερες επτα ωρες και τριαντα δυο λεπτα μετα το τελευταιο. οχι δεν μου ειχε λειψει. χαχαχ
ξανακαταδυση, σκουλικοανεβασμα, το δεξι βυζι κατω να μπει το δεξι χερι με το κουνητο, κλαψ. για να βρω τον θετικο πρεπει να ξεβιδωσω 9 βιδες και να βγαλω ολοκληρο το κατω προστατευτικο της μιτσουμπας. καποτες θυμαμαι σε ενα αμι οχτω, κανονικο οχι ηλεκτροπαπαριες, εβγαζες τη μιση μηχανη για να αλλαξεις μπουζι.
ξανασκουληκιασμα κατω, ανεβαινω στην αποθηκη να βρω εργαλεια, κατι γελακια απο τα παιδια της γειτονιας και απο τη κυρα βασω με τα αφιλτρα.
εβγαλα το καπακι, εφαγα ενα εικοσαλεπτο να ξεμπλεξω τη καλωδιαρα τη κινκυ και βουαλα,
φωτο ο μητσος και ετοιμος να παρει...
αλλα γιατι αυτο το πραμα στο σβερκο μου ζουλαει τον λαιμο? ειναι η πορτα του μπαγκαζ που προσπαθει να κλεισει.
αριστερα πρωτη ειδηση να κανεις κλικ στο πρωτο θεμα 'τον στραγγαλισε το μπαγκαζ'
ευτυχως καταλαβε οτι ζουλαει τον περηφανο λαιμο ενος γατου. πατω κουμπι, ολα δουλευουν, ειχα ενα ραντεβου. κλαψ.
δεν θα τα ξαναχωσω σημερα σε γαλλικα....

@fanis75 said in Toyota Corolla Cross:

Για εντυπώσεις όταν βρω χρόνο θα γράψω. Προς το παρόν:

• Όσοι το πήραν έκαναν εξαιρετική αγορά...μακράν την καλύτερη που θα μπορούσαν.
• Όσοι το σκέφτονται....τρέχτε...σηκωθείτε από ντινάνια, καναπέδες και καρέκλες και κλείστε ένα τώρα.
• Οι υπόλοιποι....ας προσέχαμε!!

@iceman7 said in Toyota Corolla Cross:

Μεγας Τογιοτακιας με ακρες ο Φάνης!

Μπα....απλά ζήτησα test drive...δεν έκανα κάτι διαφορετικό...αχαχα!! Το πήρα λιγη περισσότερη ώρα και μόνος μου (με τον πατέρα μου παρέα....αχαχα!!).

ε, ειναι απαραιτητος ενας συνταξιουχος για την περισταση....

δεν μου αρεσει το πουστριλικι
το πρωι εβλεπα καποιο βοθροκαναλι περιμενοντας να γινει το φρεντο και το σαντουιτς σε καφε
ενα πρωιναδικο ειχε συνεντευξη στον Μανωλη Μητσια
ηρεμος, ανετος ανθρωπος χωρις προκλησεις, πολυ καθημερινος μιλουσε για την τιμη να γνωρισει μεγαλους Ελληνες καλλιτεχνες και για τα εγγονια του
τελευταια ερωτηση ριχνει το αρχιδ@κι απο τα επιδοτουμενα του οαεδ για ανεργους μαλακες 'τι εχετε να πειτε για τους τραγουδιστες ομοφυλοφυλους'
ο ανθρωπος απλα και καθημερινα απαντησε οτι ο καθενας μπορει να κανει οτι γουσταρει στο κρεβατι του και δεν αφορα κανενα, αρκει να μην προκαλει. ετσι γενικα και ορθα, το πως πηδιεται ή πηδαει ο καθεις δεν ειναι αντικειμενο προβολης και αποδειξης καλλιτεχνισμου. εκτος προιοντων τσοντας ισως.
ε, πεσανε μολις εκλεισε το βιντεακι οι πουτανιτσες του πρωιναδικου (πουστρακοπουτανες και αυτες καθοτι ο πουστης δεν οριζεται απο τη σεξουαλικοτητα του αλλα απο τη πουτανια, το πουλημα της ψυχης του και του κορμιου του για λιγα παραπανω γιουρα) να πουνε ποσο λαθος και οπισθοδρομικος και δεν ξερω εγω τι αλλο ειναι. εχει παραγινει η προβολη της ομοφυλοφιλιας που εχει γινει κριτηριο αποδοχης απο τους σελεμπριτις λες και αφορα το 97% της κοινωνιας.
α ρε καπουτζιδη....

@gatoz said in ΤΕΧΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ FORUM [#3]:

το οποίο αρχικά επιτράπηκε γιατί δεν αναφέρονταν στις εγχώριες διαμάχες, αλλά σε μια ευρωπαϊκή διάκριση

κουβεντιαζουμε για το ιδιο ακριβως γεγονος, τωρα ενα το μπασκετακι εξυπηρετει συγκεκριμενη πλευρα να το ξερουμε, τα αλλα ειναι ναχαμε να λεμε

ριξτε απο τωρα το μπαν, το ξαναλεω εαν το παρουμε εγω θα πανυγηρισω και στους δρομους και εδω...

@gatoz: Όπως ανέφερα, οι οπαδικές συζητήσεις δεν είναι ανεκτές. Όποιος παραβιάζει τους Κανόνες, δέχεται και τις συνέπειες. Επίσης αυτό δεν αποτελεί Τεχνικό Θέμα, οπότε αυτή η συζήτηση δεν πρέπει να συνεχιστεί εδώ. {Admin}

βλεπω διακρισεις οπαδικες? ή είναι η ιδεα μου?
το βαζελονημα εμεινε καμποσες μερες ενω η κουβεντα για τον θρυλο κοπηκε μαχαιρι?
μπαναριστε με απο τωρα εαν συμβει η κουπα ή μπαναριστε με ουτως ή αλλως

@gatoz: Καμία διάκριση δεν υπάρχει, άλλωστε το Περιοδικό και το Forum είναι αυτοκινητικά και αν υπάρχουν εσωτερικές προτιμήσεις αφορούν μόνον αυτούς τους αγώνες. Η απαγόρευση που υπήρχε ήταν για ποδοσφαιρικά θέματα, για ευνόητους λόγους. Για μπασκετική συζήτηση υπήρχε κάθε χρόνο νέο Θέμα (https://forum.4troxoi.gr/search?term=σπυριάρας&in=titles&matchWords=all&sortBy=relevance&sortDirection=desc&showAs=posts), χωρίς πολλά προβλήματα. Αλλά αφού ποδοσφαιροποιήθηκε και ένα μπασκετικό θέμα (το οποίο αρχικά επιτράπηκε γιατί δεν αναφέρονταν στις εγχώριες διαμάχες, αλλά σε μια ευρωπαϊκή διάκριση), πλέον δεν επιτρέπεται οτιδήποτε αφορά ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους. Από εδώ και πέρα θα επιτρέπονται Θέματα ομαδικών αθλημάτων που αφορούν μόνο στις Εθνικές Ομάδες, αρκεί να μην υπάρξει καμία οπαδική διαμάχη και σε αυτά. {Admin}

@antoniokon said in MERCEDES-BENZ FORUM:

@gatoz said in MERCEDES-BENZ FORUM:

@antoniokon said in MERCEDES-BENZ FORUM:

@gatoz said in MERCEDES-BENZ FORUM:

Οταν φτάσω γραφειο, τιμοκατάλογος εποχης

Ακόμα να φτάσεις?

Ή δυσκολευόμαστε να πούμε "έκανα λάθος"?

Υ.Γ. Το 2005 ήταν να έρθει το New Grand Vitara (το τρίθυρο με μόνιμη τετρακίνηση) και έπαιξε τρελή έκπτωση για να ξεσκαρτάρουν το παλιό μοντέλο με τις κοντές σχέσεις...

Από 24.000€ το έδιναν κάπου στις 18.000€... αλλά μόνον τότε στα τελειώματα του...

https://traction.gr/20-chronia-efro-as-thymithoume-poso-kostizan-ta-aftokinita-stin-ellada-se-drachmes/

και λαθος μου καθως ειναι το σκετο

ΕΣΥ βεβαια οφειλεις να θυμισεις την τιμη που επιασες για ενα τετοιο και ποτε
στα περι χρονου, ε, καποιοι εχουν και δουλειες εκτος γραφειου ωστε να παραξουν υπεραξιες απο τις οποιες θα πληρωθουν δ.υ.

Αρκεί αυτό....

Όλη η υπόλοιπη σάλτσα, περιττή...

μπα?

@antoniokon said in MERCEDES-BENZ FORUM:

@gatoz said in MERCEDES-BENZ FORUM:

Οταν φτάσω γραφειο, τιμοκατάλογος εποχης

Ακόμα να φτάσεις?

Ή δυσκολευόμαστε να πούμε "έκανα λάθος"?

Υ.Γ. Το 2005 ήταν να έρθει το New Grand Vitara (το τρίθυρο με μόνιμη τετρακίνηση) και έπαιξε τρελή έκπτωση για να ξεσκαρτάρουν το παλιό μοντέλο με τις κοντές σχέσεις...

Από 24.000€ το έδιναν κάπου στις 18.000€... αλλά μόνον τότε στα τελειώματα του...

https://traction.gr/20-chronia-efro-as-thymithoume-poso-kostizan-ta-aftokinita-stin-ellada-se-drachmes/

και λαθος μου καθως ειναι το σκετο

ΕΣΥ βεβαια οφειλεις να θυμισεις την τιμη που επιασες για ενα τετοιο και ποτε
στα περι χρονου, ε, καποιοι εχουν και δουλειες εκτος γραφειου ωστε να παραξουν υπεραξιες απο τις οποιες θα πληρωθουν δ.υ.

Οταν φτάσω γραφειο, τιμοκατάλογος εποχης

@kozani76 said in Toyota C-HR 2023:

@a-d-p said in Toyota C-HR 2023:

@alex-mix said in Toyota C-HR 2023:

Βρε παιδια εχω μια απορια.
Γιατι τοσα chr 2ης γενειας ελαφρως μτχ απο ιδιωτες?

5 βλέπω στο car, το ένα από έμπορο....δεν τα λες κ πολλά αναλογικά με τις πωλήσεις που κάνει.
Κάποιος ήθελε να τρέχει πάνω από 170, κάποιος άλλος έχασε τη δουλειά του μέχρι να παραλάβει και σε κάποιον άλλο απλά δεν του άρεσε.

Είναι πολύ περισσότερα από 5

χοντρικα, με εως 50000km και χωρις την τελευταια γενιαμ ειναι πανω απο 100!!!!

το γκ.βιταρα 1.6 που βαζεις σαν 6500 ειχε τοτε 15000
βαλε το 2004 στο car και 1.6 τον περιορισμο και θα καταλαβεις οτι μιλαμε για τη πρωτη γενια f/l που ειχε 15.

@alex-mix said in Toyota C-HR 2023:

Βρε παιδια εχω μια απορια.
Γιατι τοσα chr 2ης γενειας ελαφρως μτχ απο ιδιωτες?

πικρα πολυ, ε, ειπανε να χαρουνε λιγο

πολυ-πολυ συντομα τιμες για το φευ....

ανοιγουν και οι παραγγελιες

για ενα συγκεκριμενο ληζινγκ

@george1977 said in TESLA FORUM:

Εγω το καλοκαίρι πηγαίνω σχεδόν κάθε ΣΚ Ηγουμενίτσα.

Με θερμικό είναι 4:30 ξεκούραστα , εαν το κάνω 5:00 με το ηλεκτρικό θα είμαι οκ δεν είναι σημαντική παραχώρηση.

Για γίνει 5:00 όμως θέλει δυο γρήγορους ανεφοδιασμούς και ο μεν Ψαθόπυργος είναι οκ, από εκεί όμως θα κάνεις αναγκαστικά τον δεύτερο σε αργό 50 DC.

Eαν μπει ένας 120 DC στο ΣΕΑ Αμβρακίας έχει λήξει η ιστορία αλλα για την ώρα υπάρχει μόνο ένας 50αρης DC ενώ το ΣΕΑ Αμφιλοχίας έχει 3 Dual 200 KW.

;Έαν ήταν μια φορά στο τόσο δεν έτρεχε τίποτα να κάνεις 30 χλμ παραπάνω . Για ρουτίνας τάξιδι είναι.

και εαν ο αλλος μπροστα?
ε?
ο σκανιδαναβος που εχει ερθει να αραξει?
ή ο ιταλος που πηρε την επιδοτηση νουμερο 3?