Τώρα το συνειδητοποίησα, πωωωωω!

Εν τω μεταξύ έχουμε και στην Εύβοια Σφιγγα, πονάτε Αιγύπτιοι?

Για τσομπανόσκυλο μου φέρνει.

Οποιος έχει τη σφίγγα...σφίγγεται...

Επειδή ανέφερα ότι θα πάω διακοπές Β. Εύβοια και το δίκτυο LPG πρατηρίων είναι σχεδόν ανύπαρκτο, θα ενημερώσω για το πρατήριο που τελικά θα βάλω. Υπάρχει ένα σε Μαντούδι (BP) και ένα σε Ιστιαία (EKO), αλλά δεν εμφανίζονται σε γνωστές εφαρμογές (πχ fueldaddy) ή ούτε καν στο παρατηρητήριο τιμών υγρών καυσίμων του υπουργείου 'Ανάπτυξης' (το δεύτερο). Υποθέτω ότι θα είναι χρήσιμη πληροφορία για όποιον σκοπεύει να επισκεφτεί την ευρύτερη περιοχή.

@antonakis said in Διακοπές 2025:

Πολύ σφίγγα στη Θάσο.

Σφήκες, μέλισσες και γενικά όλα τα πετούμενα απεχθάνονται τον καπνό. Συνηθισμένη τακτική είναι να κάψεις σε ένα αλουμινόχαρτο ελληνικό καφέ.

Η Θάσος έχει και πολλές μέλισσες, οι οποίες βέβαια δεν ενοχλούν όσο οι σφήκες. Μελισσοκόμοι από όλη την Ελλάδα κουβαλάνε αυτή την εποχή μελίσσια στο νησί για το πευκόμελο.

Αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι χαλαρός στο υπνοδωμάτιο μου στην Αιδηψό (Λουτρά) και κάνω το σταυρό μου που δεν έγινα θέμα στο δελτίο ειδήσεων... Πάμε από την αρχή...

Μέρος 1ο

Ξεκίνησα σήμερα το πρωί από Ασπρόπυργο, παίρνοντας το δρόμο όπου μέσω Σκούρτα, Αγίου Θωμά κλπ, βγαίνεις Τανάγρα (με τα ραφάλια να χορεύουν πεντοζάλια). Από εκεί, βουρ για Χαλκίδα, Νέα Αρτάκη, Ψαχνά (με ενδιάμεση διαδρομή με όριο 50...) και από εκεί μετά από πολλές στροφές (και μπόλικες κουλομαρίες), φτάνω Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο (Προκόπι), όπου προσπαθούσα να κοιτάω τον ουρανό αντί των σερβορουμανορωσίδων που κολάζουν και αρχιμανδρίτη... Η διαδρομή, ειδικά μετά τις στροφές της αρχής, πολύ όμορφη, θυμίζοντας εκδρομή από αμερικάνικη ταινία (δάσος δεξιά αριστερά, μετά ποτάμι αλλά με ελάχιστο νερό προς το Προκόπι και όχι πιο χαμηλά όπως παλιά), με δύο μικρά διαστήματα ψιλόβροχου... Μετά, βουρ για Όσιο Δαυίδ, με ενδιάμεση στάση στο Μαντούδι για φρούτα/λαχανικά από πάγκο παραγωγού και ανεφοδιασμό με LPG στη BP (1,03 ευρώ το λίτρο, για 14,1 l και κατανάλωση 10,3 l/100km). Προφανώς, σταμάτησα για συμπλήρωμα ουσιαστικά αυτών που είχα κάψει μέχρι τότε, στα 135 km διαδρομής. Η τιμή, σωστή κλοπή, εξαιτίας κυρίως μονοπωλίου... Το υποτιθέμενο 2ο πρατήριο με LPG κοντά σε Ιστιαία (ΕΚΟ), δεν έγραφε τιμή σε υγραέριο, αλλά επειδή δεν καιγομουν να βάλω πάλι, αποφάσισα να μη σταματήσω να ρωτήσω. Στάση στον Όσιο Δαυίδ και βγαίνοντας έξω από το αυτοκίνητο, νιώθεις ΔΡΟΣΙΑ!!! Μετά από προσκύνημα, ανεφοδιασμό με δροσερό νερό από τη πηγή μέσα στο μοναστήρι, επιστροφή στο αυτοκίνητο και πάνω που θα γύριζα προς Καλαμούδι για φαγητό στην ομώνυμη ταβέρνα, η συμβία λαμβάνει ημι-ξυνισμένο ύφος και εμμέσως πλην σαφώς, προτείνει να δούμε κάτι άλλο...

Συνεχίζεται...

Μέρος 2ο

Βάζω επιτόπου Google maps και ψάχνω ανοιχτές ταβέρνες σε απόσταση μέχρι μισής ώρας, με κορυφαία βαθμολογία. Τη προσοχή μου, τραβάει η ταβέρνα Κοκκινομηλιά, στο ομώνυμο χωριό. 4.8 αστέρια (ίσως ανέβει με τη κριτική που θα κάνω), με φωτογραφίες πιάτων που πείθουν... Βάζω το GPS και μου βγάζει μια διαδρομή πάνω από το μοναστήρι (συνεχίζοντας δηλαδή την ανηφόρα), που γνωρίζω ότι δεν οδηγεί κάπου, από προηγούμενη φορά... Η εναλλακτική; Κατεβαίνοντας το μοναστήρι, στρίβεις αριστερά (περνώντας από ένα κιόσκι), και υποτίθεται σε 20' και 10 km διαδρομής, είσαι στη Κοκκινομηλιά...

Sure... Μετά από 3 km αν θυμάμαι, μου έδειχνε να στρίψω σε ένα χωματόδρομο...
38,8538317, 23,2887535 οι συντεταγμένες...

Σας εκλιπαρώ, ΜΗΝ κάνετε το λάθος και στρίψετε εκεί! Υποτίθεται, από εκεί, θα βρισκόμουν σε 15' και 6,9 km στη ταβέρνα τρώγοντας κοψίδια...

Αμ δε! Πρέπει να ήταν τα πιο μαρτυρικά 6,2 km που έκανα ποτέ στη ζωή μου... Αυτό γιατί μετά από χωματόδρομο γεμάτο κοτρώνες, με το Mondeo φορτωμένο να δυσανασχετεί (και εγώ να κάνω μετάνοιες...) γλύφοντας (και μερικές φορές χτυπώντας) στο έδαφος και λειτουργώντας ως θεριζοαλωνιστική μηχανή για τα ξερά χόρτα ύψους 50 cm, φτάνω 700 m από το χωριό. Σε μήκος... Σε ύψος πρέπει να ήταν καμιά εκατοστή... Υπάρχει διχάλα... Κατεβαίνω ποδαρατος, να δω ποιο είναι το σωστό μονοπάτι, γιατί δεν διακρίνεται στο GPS. Από αριστερά, είναι λάθος, μιας και οδηγεί σε χωράφια (παρατημένα...). Από δεξιά, πάω πάλι ποδαράτος και στα περίπου 650 μέτρα από το χωριό, υπάρχει πεσμένο δέντρο... Παίρνω τηλέφωνο τη κυρία Κική (ταβερνιάρισα) και της εξηγώ τη κατάσταση... Ουσιαστικά, δεν μπορεί να διανοηθεί ότι είμαι τόσο κοντά, γιατί όπως μου είπε μετά, δεν ήξερε ότι υπάρχει δρόμος εκεί... Δίκιο είχε... Δεν ήμουν σε δρόμο... Μου λέει να γυρίσω πίσω... Μου κόβονται τα γόνατα... Μετά από όλο αυτό το Γολγοθά, να γυρίσω πίσω από μια διαδρομή που λίγο έλειψε να κολλήσω... Κάνω μια τελευταία προσπάθεια με το GPS, βάζοντας όμως προορισμό την Αιδηψό, αντί τον Όσιο Δαυίδ. Μετά από 500 γνωστά μέτρα χωματόδρομου, μου βγάζει να στρίψω αριστερά αντί δεξιά, κάπου που υποτίθεται είναι ο προφήτης Ηλίας (ξεκάθαρα δηλαδή σε κορυφή). Συνεχίζω και μετά από 200m βλέπω άσφαλτο! Τελευταία μέτρα και το Mondeo σπινάρει... Λέω 'να σου γ@μήσω δεν θα μείνω 5m πριν το πολιτισμό! Υπομονή στο γκάζι και βγαίνω άσφαλτο! Θέλω να κατέβω να τη φιλήσω! 20m πιο κάτω, πινακίδα 'Κοκκινομηλιά'. Το διάβασα ως 'Κόκκινη Μηλιά'... Άλλωστε η διαδρομή φάνηκε ως αναζήτηση κάποιου μυθικού μέρους... Προχωράω μια βρίσκω μια απότομη ανηφόρα, μια δεύτερη και να σου η ταβέρνα! Βγαίνει η κυρά Κική και μου λέει να συνεχίσω πιο πάνω να παρκάρω στη πλατεία. Τα πόδια μου τρέμουν και ξεχνάω ότι δεν έχω βάλει ταχύτητα... Ξερογκαζιά και με παίρνει πίσω... Χειρόφρενο και γκάζι, με τους τροχούς να προσπαθούν να βρουν πρόσφυση στο πλακόστρωτο... Από πίσω έρχεται και κολλάει αγροτικό... Υπομονή στο γκάζι και προχωράω. Βρίσκω τη πλατεία, που είναι σαν μικρό θεατράκι. Λέω αποκλείεται να εννοεί να παρκάρω εκεί μέσα... Κάνω τελικά το κύκλο του χωριού, γιατί δεν υπάρχει άλλο μέρος για στάθμευση και το αφήνω στην αρχή της πρώτης ανηφόρας. Ανεβαίνω ασθμαίνοντας τις ανηφόρες και κάθομαι στη ταβέρνα... Μετά από όλα αυτά, τουλάχιστον ευχαριστιέμαι μια φοβερή χοιρινή με βλίτα... Η συμβία πήρε μπιφτέκια. Σύνολο 24 ευρώ μαζί με νερό και κέρασμα καρπούζι. Ψύχρα γενικά, ειδικά για κάποιον που είχε σταξει στον ιδρώτα όπως εγώ. Παίρνω το δρόμο για Αιδηψό, και σε 35 λεπτά είμαι στο parking του ξενοδοχείου...

Δηλαδη εχεις παει για διακοπες στην Αιδηψο ;
Στο νεκροταφειο ελεφαντων ;
Χειμαδιο την λεγαμε οι χωριατες πιτσιρικαδες
Απο μικρος μια απεραντη θλιψη με επιανε , και πριν κατι χρονια οπως καναμε μπανιο στην Αρκιτσα με εφαγαν τα πιτσιρικια να παμε βολτα με το φερυ , ξαναενιωσα την θλιψη των παιδικων χρονων πηραμε ενα παγωτο και φυγαμε με το επομενο φερυ .
Υποσχεθηκα στον εαυτο μου ουτε περαστικος .
Συγχωρησαι αν εισαι ανω των 70 και σε εστειλε γιατρος .

@otso said in Διακοπές 2025:

Δηλαδη εχεις παει για διακοπες στην Αιδηψο ;
Στο νεκροταφειο ελεφαντων ;
Χειμαδιο την λεγαμε οι χωριατες πιτσιρικαδες
Απο μικρος μια απεραντη θλιψη με επιανε , και πριν κατι χρονια οπως καναμε μπανιο στην Αρκιτσα με εφαγαν τα πιτσιρικια να παμε βολτα με το φερυ , ξαναενιωσα την θλιψη των παιδικων χρονων πηραμε ενα παγωτο και φυγαμε με το επομενο φερυ .
Υποσχεθηκα στον εαυτο μου ουτε περαστικος .
Συγχωρησαι αν εισαι ανω των 70 και σε εστειλε γιατρος .

Είναι η τέταρτη φορά που πάω. Ίσα ίσα, που βολεύει πολύ ως βάση για να γυρίσεις τη Βόρεια Εύβοια. Έχει άπειρες επιλογές διαμονής και φαγητού/καφέ/ποτού. Επίσης, εξαιρετικές τιμές... Το δωμάτιο που μένουμε (σχετικά νέα πολυκατοικία), κανονικά έχει 50 ευρώ τη βραδιά. Αστακομακαρονάδα, τρώω με 28 ευρώ τα 2 άτομα (Κανατάδικα) και μένουν και 2 πακέτα μακαρόνια. Παραλίες, για όλα τα γούστα και χωρίς να σου παίρνουν το scalp στις οργανωμένες. Δεν βρίσκω που υπάρχει ένσταση (ούτε μόνο πουρά έχει, ξεκαθαρίζω...).

@sette said in Διακοπές 2025:

Αστακομακαρονάδα, τρώω με 28 ευρώ τα 2 άτομα (Κανατάδικα) και μένουν και 2 πακέτα μακαρόνια

Γύρισα πριν λίγο από το εστιατόριο του γνωστού κάμπινγκ στην παραλία της Πλάκας στο Δρέπανο, δίπλα στο Τολό, μια μπολονεζ τα παιδιά στη μέση ,μια καρμπονάρα εγώ , ένα φιλέτο κοτόπουλο η γυναίκα, μια σαλάτα , κολοκυθάκια, και σαγανάκι, μισό κιλό λευκό και 3 αναψυκτικά, και στο τέλος ζήλεψα και πήρα ένα long island από το μπαρ...85 ευρω.

Δεν κοίταξα καθόλου τιμές πριν παραγγείλω , δεν
...πήγα για αστακό ή σταβλισια μπριζόλα , ούτε μετά ασχολήθηκα να δω την απόδειξη, 15 ευρώ είχε το κοκτέιλ;

Τι γίνεται ρε παιδιά;

Προς Θεού δεν ψέγω την επιχείρηση, παρά πολύ καλό το φαγητό και οι μερίδες, εξαιρετικό το προσωπικο και ο χώρος, το δροσερό αεράκι από την παραλία αναζωογονητικό, αλλά...

Χθες το βράδυ πετύχαμε τυχαία ένα φιλικό ζευγάρι στο Τολό που μείναμε, πάμε λέω στον Σόλων ωραίο φαγητό όπως θυμόμαστε από παιδιά, καλές τιμές να τσιμπισουμε κάτι με ένα ουζακι...μαρίδα , σαρδέλα, καλαμαράκια , μια μερίδα ξιφία , μια γαριδομακαρονάδα, κολοκυθάκια, μελιτζάνες... μισές οι ποσότητες από ότι θυμόμουν, κυριολεκτικά παιδιά είχαν βάλει τα μισά και στο άλλο μισό έβαζαν πατάτες!!! Πατάτες στο πιάτο με τα καλαμαράκια, πατάτες στο πιάτο με τις σαρδέλες!!!!!
100 ευρώ... Τους το είπα, καλύτερο να ανεβάζετε ένα 20% τις τιμές παρα αυτο το πράγμα.

Τίμια έφαγα μόνο στην Λειμωνια τελικά στο Τολό, δεν ξέρω γιατί τόσα χρόνια που πάω δεν το είχα επιλέξει ποτέ! Καλές τιμές για τα σημερινά δεδομένα, πεντανόστιμο φαγητό, και εξαιρετικό σέρβις.

Δηλαδή έχουμε φτάσει πλέον να ψάχνουμε που θα φάμε 2-3 βασικούς μεζέδες σε κάθε μπας κλασ οικογενειακό παραλιακό προορισμό;

Από εδώ και πέρα συμφωνήσαμε με την γυναίκα μια σαλάτα, ένα πιάτο τα παιδιά στη μέση και άλλο ένα εμείς οι δυο.
Και πριν φτάσω στο δωμάτιο προμήθειες τα βασικά από SM και 2-3 καλά ποτά εγώ με 60-70 ευρώ να πίνω τις κοκτειλάρες μου στο μπαλκόνι.

Ειδάλλως έτσι όπως πάμε συμφέρουν απίστευτα οι 300αρες και 400αρες τη μέρα στα all-inclusive ξενοδοχειαρες με φαγητά ποτά καφέδες πισιναρες δωματιαρες.

Το μόνο σίγουρο είναι πως κάτι πρέπει να γίνει και να χωθουμε στην επόμενη τετραετία Μητσοτάκη κάπου όπως οι Φραπέδες και η κα Σεμερτζίδου , τι διάολο δεν θα μείνει ούτε για μια αλλαξιά τρύπιο σωβρακο σε 10 χρόνια με δαυτους και μιλάμε τώρα για τα υπερκορόϊδα τους δεξιούς έτσι, που τους πετάς δύο τρείς αρλουμπες για Παλαιστίνη, μετανάστες, γκράφιτι και πανό στα πανεπιστήμια και βελαζουν σαν γίδια σε οίστρο, δεν βλέπουν ούτε στα δύο μέτρα, δεν θέλω Πόρσε και Φερράρι, ένα σπιτάκι εκεί στο παραλιακό μέτωπο δίπλα στον νέο πύργο και 5-6 μέρες το χρόνο στο Costa Navarino.

@sette said in Διακοπές 2025:

Μέρος 2ο

Βάζω επιτόπου Google maps και ψάχνω ανοιχτές ταβέρνες σε απόσταση μέχρι μισής ώρας, με κορυφαία βαθμολογία. Τη προσοχή μου, τραβάει η ταβέρνα Κοκκινομηλιά, στο ομώνυμο χωριό. 4.8 αστέρια (ίσως ανέβει με τη κριτική που θα κάνω), με φωτογραφίες πιάτων που πείθουν... Βάζω το GPS και μου βγάζει μια διαδρομή πάνω από το μοναστήρι (συνεχίζοντας δηλαδή την ανηφόρα), που γνωρίζω ότι δεν οδηγεί κάπου, από προηγούμενη φορά... Η εναλλακτική; Κατεβαίνοντας το μοναστήρι, στρίβεις αριστερά (περνώντας από ένα κιόσκι), και υποτίθεται σε 20' και 10 km διαδρομής, είσαι στη Κοκκινομηλιά...

Sure... Μετά από 3 km αν θυμάμαι, μου έδειχνε να στρίψω σε ένα χωματόδρομο...
38,8538317, 23,2887535 οι συντεταγμένες...

Σας εκλιπαρώ, ΜΗΝ κάνετε το λάθος και στρίψετε εκεί! Υποτίθεται, από εκεί, θα βρισκόμουν σε 15' και 6,9 km στη ταβέρνα τρώγοντας κοψίδια...

Αμ δε! Πρέπει να ήταν τα πιο μαρτυρικά 6,2 km που έκανα ποτέ στη ζωή μου... Αυτό γιατί μετά από χωματόδρομο γεμάτο κοτρώνες, με το Mondeo φορτωμένο να δυσανασχετεί (και εγώ να κάνω μετάνοιες...) γλύφοντας (και μερικές φορές χτυπώντας) στο έδαφος και λειτουργώντας ως θεριζοαλωνιστική μηχανή για τα ξερά χόρτα ύψους 50 cm, φτάνω 700 m από το χωριό. Σε μήκος... Σε ύψος πρέπει να ήταν καμιά εκατοστή... Υπάρχει διχάλα... Κατεβαίνω ποδαρατος, να δω ποιο είναι το σωστό μονοπάτι, γιατί δεν διακρίνεται στο GPS. Από αριστερά, είναι λάθος, μιας και οδηγεί σε χωράφια (παρατημένα...). Από δεξιά, πάω πάλι ποδαράτος και στα περίπου 650 μέτρα από το χωριό, υπάρχει πεσμένο δέντρο... Παίρνω τηλέφωνο τη κυρία Κική (ταβερνιάρισα) και της εξηγώ τη κατάσταση... Ουσιαστικά, δεν μπορεί να διανοηθεί ότι είμαι τόσο κοντά, γιατί όπως μου είπε μετά, δεν ήξερε ότι υπάρχει δρόμος εκεί... Δίκιο είχε... Δεν ήμουν σε δρόμο... Μου λέει να γυρίσω πίσω... Μου κόβονται τα γόνατα... Μετά από όλο αυτό το Γολγοθά, να γυρίσω πίσω από μια διαδρομή που λίγο έλειψε να κολλήσω... Κάνω μια τελευταία προσπάθεια με το GPS, βάζοντας όμως προορισμό την Αιδηψό, αντί τον Όσιο Δαυίδ. Μετά από 500 γνωστά μέτρα χωματόδρομου, μου βγάζει να στρίψω αριστερά αντί δεξιά, κάπου που υποτίθεται είναι ο προφήτης Ηλίας (ξεκάθαρα δηλαδή σε κορυφή). Συνεχίζω και μετά από 200m βλέπω άσφαλτο! Τελευταία μέτρα και το Mondeo σπινάρει... Λέω 'να σου γ@μήσω δεν θα μείνω 5m πριν το πολιτισμό! Υπομονή στο γκάζι και βγαίνω άσφαλτο! Θέλω να κατέβω να τη φιλήσω! 20m πιο κάτω, πινακίδα 'Κοκκινομηλιά'. Το διάβασα ως 'Κόκκινη Μηλιά'... Άλλωστε η διαδρομή φάνηκε ως αναζήτηση κάποιου μυθικού μέρους... Προχωράω μια βρίσκω μια απότομη ανηφόρα, μια δεύτερη και να σου η ταβέρνα! Βγαίνει η κυρά Κική και μου λέει να συνεχίσω πιο πάνω να παρκάρω στη πλατεία. Τα πόδια μου τρέμουν και ξεχνάω ότι δεν έχω βάλει ταχύτητα... Ξερογκαζιά και με παίρνει πίσω... Χειρόφρενο και γκάζι, με τους τροχούς να προσπαθούν να βρουν πρόσφυση στο πλακόστρωτο... Από πίσω έρχεται και κολλάει αγροτικό... Υπομονή στο γκάζι και προχωράω. Βρίσκω τη πλατεία, που είναι σαν μικρό θεατράκι. Λέω αποκλείεται να εννοεί να παρκάρω εκεί μέσα... Κάνω τελικά το κύκλο του χωριού, γιατί δεν υπάρχει άλλο μέρος για στάθμευση και το αφήνω στην αρχή της πρώτης ανηφόρας. Ανεβαίνω ασθμαίνοντας τις ανηφόρες και κάθομαι στη ταβέρνα... Μετά από όλα αυτά, τουλάχιστον ευχαριστιέμαι μια φοβερή χοιρινή με βλίτα... Η συμβία πήρε μπιφτέκια. Σύνολο 24 ευρώ μαζί με νερό και κέρασμα καρπούζι. Ψύχρα γενικά, ειδικά για κάποιον που είχε σταξει στον ιδρώτα όπως εγώ. Παίρνω το δρόμο για Αιδηψό, και σε 35 λεπτά είμαι στο parking του ξενοδοχείου...

Φιλική συμβουλή από ομοιοπαθή. Google maps δεν εμπιστεύεσαι τυφλά εκτός πόλεων. Με έχει πάει μέσα από χωριά και μου έχει ζητησει να περάσω από απίθανα στενούς δρόμους επειδή θα γλύτωνα 100μ απόσταση. Μου έχει ζητήσει να πάω (όπως εσένα τώρα) από φουλ χωματόδρομο. Οταν είσαι επαρχία και σε περιοχές που δεν γνωρίζεις, με το που βλέπεις να σου ζητάει να κάνεις κάτι παράξενο, alarm, satellite view και βλέπεις που στο διάολο σε πάει.

Ομοιοπαθής, την πάτησα μια φορά όταν πήγαινα από τα παπάκια στη Μεγαλόπολη, στην ΑΓ. Θεοδώρα.
Με έβγαλε σε κατσικοδρομο με κοτρώνες και έντονες ανηφοροκατηφόρες, τρομαξα να βρω σημείο να γυρίσω.
Πλέον κι εγω όταν βλεπω ότι με βγάζει σε ύποπτο δρόμο απλά δεν στρίβω.

Καλημέρα! Τον Οκτώβριο θα βρίσκομαι Σάμο μαζί με τον ανιψιό μου, που μετατέθηκε εκεί ως στρατιωτικός! Γνωρίζει κανείς τι παίζει από τιμές ενοίκια, και γενικά ποια περιοχή είναι καλύτερη για εγκατάσταση?
Ευχαριστώ

@vagkirk

Τα μέρη που αναφέρεις, δυστυχώς είναι tourist traps. Όταν πηγαίνω για βόλτα στην ευρύτερη περιοχή, για φαγητό εμπιστεύομαι χωριά δυτικά/βόρεια του Ναυπλίου (άντε και στα ορεινά χωριά του παραλιακού μετώπου από μύλους για Παράλιο Άστρος) και το Άργος. Το τελευταίο δε, το θεωρώ πολύ παρεξηγημένη πόλη... Εύκολα έμενα εκεί (εκμεταλλευόμενος τις χαμηλές τιμές στα πάντα) και όποτε ήθελα το κάτι παραπάνω, σε ένα τέταρτο βολτάριζα Ναύπλιο. Είναι παρόμοια κατάσταση με το να μένεις Ιτέα (που τη λάτρεψα ως πόλη) και όποτε στη βαράει, να πετάγεσαι Γαλαξίδι, Άμφισσα ή αν είσαι μαζόχας(τους λόγους βαριέμαι να τους αναλύσω), Δελφούς και Αράχωβα.

Χαχαχα γέλασα πολύ με το ποστ του sette. Είναι και καλό γραμμένο. Μια χαρά για δημοσίευση.

Εκεί με την απορία της κυρίας για το εάν υπάρχει δρόμος εκεί πέρα και εσύ με το modeo ήταν το κερασάκι. Μου έχει συμβεί και εμένα παρόμοιο σκηνικό.

Φαντάζομαι τις σκέψεις της συμβίας.

‘’Ούτε για σουπερμάρκετ. Θα χαθεί.’’

Καλώ τον γύπα @dimsabas να το χώσει σε κάποιο ταξιδιάρικο οδοιπορικό ….

Και εγώ την έχω πατήσει με το google maps

Τρία χρόνια που είχα δωρεάν συνδρομή το Τομ Τομ στο αιρκρος έστελνε στα μπάζα κάθε άλλο νάβι. Οποτε δεν το εμπιστεύτηκα την πάτησα.

Τώρα δεν δίνω τα 100 ευρώ το χρόνο που ζητάει για την ον λαιν πληροφόρηση και κοιτάζω λίγο το γούγλη και περισσότερο το γουέιζ....

Ναι ρε μάπα είναι! Ιδιαίτερα στη επαρχία. Πήγαινα για δουλειά και με έστειλε 100 χλμ μακρυά να κάνω τον γύρω ενός βουνό και με έψαχναν οι άνθρωποι. Εκεί κάτι τσομπάνηδες να μου λένε πως αν συνεχίσω πιο μέσα έχει λύκους…..αληθινή ιστορία.

Τεχνολογία και μ@@@ς

@vagkirk said in Διακοπές 2025:

να τσιμπισουμε κάτι με ένα ουζακι...μαρίδα , σαρδέλα, καλαμαράκια , μια μερίδα ξιφία , μια γαριδομακαρονάδα, κολοκυθάκια, μελιτζάνες... μισές οι ποσότητες από ότι θυμόμουν, κυριολεκτικά παιδιά είχαν βάλει τα μισά και στο άλλο μισό έβαζαν πατάτες!!! Πατάτες στο πιάτο με τα καλαμαράκια, πατάτες στο πιάτο με τις σαρδέλες!!!!!
100 ευρώ...

Μια χαρά πληρώσατε (δεν τσιμπήσατε!!). Μόνο ο ξιφίας και η γαριδομακαρονάδα ειναι χαλαρά ένα 40αρι. Τα θαλασσινά ειναι ακριβά.

@otso said in Διακοπές 2025:

Δηλαδη εχεις παει για διακοπες στην Αιδηψο ;
Στο νεκροταφειο ελεφαντων ;
Χειμαδιο την λεγαμε οι χωριατες πιτσιρικαδες
Απο μικρος μια απεραντη θλιψη με επιανε , και πριν κατι χρονια οπως καναμε μπανιο στην Αρκιτσα με εφαγαν τα πιτσιρικια να παμε βολτα με το φερυ , ξαναενιωσα την θλιψη των παιδικων χρονων πηραμε ενα παγωτο και φυγαμε με το επομενο φερυ .
Υποσχεθηκα στον εαυτο μου ουτε περαστικος .
Συγχωρησαι αν εισαι ανω των 70 και σε εστειλε γιατρος .

Από τα πιο καταθλιπτικά μέρη ever η Αιδηψός, εκτός αν είσαι άνω των 85, οπότε οκ, προχωράμε!