Ο φίλος που έψαχνε για αυτοκίνητο όπως είχα γράψει στο τοπικό της Toyota και τον είχα ψήσει για το basic CHR αντί για 2008 καινούργιο ή 3008 μτχ που ήθελε η σύζυγος τελικά κατέληξε στο CHR και με την πίεση της συζύγου ξεπέρασε ευτυχώς την τσιγκουνιά και παρέλαβε ένα Club Bitone.
Οι γυναίκες τελικά τόσο αυτό όσο και το προηγούμενο CHR δεν καταλαβαίνουν πως είναι Toyota , νομίζουν πως είναι κάτι εξωτικό premium, ούτε καν BMW , Mercedes αλλά κάτι πανάκριβο τύπου Jaguar, Range Rover κλπ οπότε η απόφαση σε σχέση με το Peugeot ήταν πολύ εύκολη.
Σκαλωσε μετά την παραγγελία όταν σε μια εφαρμογή που του έδωσε ο αντιπρόσωπος έγραφε πως το αυτοκίνητο ήρθε από Τουρκία, και μετά όταν το παρέλαβε μου είπε πως δεν πάει καθόλου όπως το Leon 1.8 T που έχει.
Βέβαια χθές το απόγευμα που το οδήγησα και εγώ διαπίστωσα πως δεν είχε προσέξει τι κάνει το κουμπάκι drive mode στην κεντρική κονσόλα οπότε μετά το sport mode νόμιζε πως οδηγεί άλλο αυτοκίνητο.
Εγώ προσωπικά εντυπωσιάστηκα από την κορυφαία ποιότητα κύλισης, μιλάμε για χαλί πραγματικά, επειδή έκατσα και πίσω για λίγο μιλάμε για κορυφαία άνεση και απόσβεση των αναρτήσεων, σε συνδιασμό με κράτημα καλού χαμηλού hatchback.
Εξαιρετικό ήταν και το τιμόνι του και ήταν το πρώτο που διαπίστωσε και ο φίλος που έχει συνηθίσει το πολύ καλό σύστημα διεύθυνσης του Leon.
Στα δικά μου χέρια μάλιστα ήταν σχεδόν νευρικό στην αρχή έχοντας συνηθίσει το βαρύ ανιωθο και με λαστιχένια αίσθηση τιμόνι του W203.
Άμεσο , γρήγορο και ακριβεστατο, με μεταβαλλόμενη σκληρότητα ανάλογα τα χιλιόμετρα και την πίεση / γωνία των τροχών εντός της στροφής, σαν ένα πολύ καλό παλιό γαλλικό σύστημα διεύθυνσης δηλαδή.
Από επιδόσεις μέχρι τα 90-100 που μπόρεσα να πάω το αυτοκίνητο τραβάει καλύτερα και από δίλιτρο ντίζελ με ένα απλό χαιδεμα του δεξιού πεντάλ μάλλον λόγω της ηλεκτρικής υποβοήθησης. Οποιαδήποτε παραπάνω πίεση στο γκάζι όμως απλά ανέβαζε λιγάκι τις στροφές του κινητήρα χωρίς αντίστοιχη επιτάχυνση, θέλει έναν ειδικό τρόπο οδήγησης θεωρώ λόγω του κιβωτίου, όπως ίσως ένα σκούτερ που στην αρχή χουφτωνεις γερά το γκάζι και μετά παίζεις σε εκείνο το sweetspot που βγάζει την δύναμη και την ροπή του.
Και έρχομαι στο κιβώτιο που νομίζω μετά τα μαγικά που κάνει το υβριδικό σύστημα στο οποίο δεν καταλαβαίνει πότε εμπλέκει τον θερμικό εκτός αν κοιτάς μόνο την σχετική εικόνα στην οθόνη, είναι από μόνο του λόγος αγοράς ενός Toyota.
Ομαλό,smooth, βελούδινο από τα 0 χλμ , δεν καταλαβαίνεις πουθενά ούτε πατιναρισμα ούτε εννοείται αλλαγή ταχυτήτων, καλύτερο από οποιαδήποτε σύγχρονο πλανητικό κατά την άποψη μου.
Ακόμη και αυτό το γλίστρημα μόλις πιέζεις αρκετά το δεξί πεντάλ φαίνεται μόνο στο ας το πώς στροφόμετρο που μπαίνει στην περιοχή power με τον θόρυβο του θερμικού να μην είναι περισσότερο ενοχλητικός από οποιαδήποτε θερμικό που επιταχύνει.
Στα υπόλοιπα, ποιοτικά μου φάνηκε μια χαρά με μαλακά πλαστικά και δερμάτινες μπροστά, υπέροχη θέση οδήγησης - πολεμίστρα, αυτό που λένε πως η κονσόλα εμποδίζει λίγο το πόδι είναι καλύτερο από την αντίστοιχη αίσθηση σε σχέση με το νέο 3008 και C3 /C3 Aircross που απλά δεν χωράει πουθενά, ακόμη και οι πίσω χώροι αν και δεν είναι αντίστοιχοι των Csuv είναι παραπάνω από επαρκείς.
Πολύ καλό επίσης και το πορτμπαγκάζ του μεγάλο και τετραγωνισμένο.
Μια τετραμελής οικογένεια θα χωρέσει μια χαρά χωρίς περιορισμούς.
Κάποιο σοβαρό αρνητικό δεν βρήκα, άντε να πω για την κούφια αίσθηση σε ήχο που έκανε το αυτόματο κλείδωμα.
Α και κάτι το οποίο δεν φταίει το αυτοκίνητο αλλά η φιλοσοφία του , αυτή η παράνοια για οικονομική οδήγηση που σε προκαλούν να κάνεις το λογισμικό του στην κεντρική οθόνη και σε αυτή του οδηγού με την Eco βαθμολογία και εξηγεί τον οκνηρο και ενοχλητικό τρόπο οδήγησης των Toyotαιων.
Με το κινητό στο χέρι ο φίλος μου να μου δείχνει τις διαδρομές μες στο σχετικό app , 3.1 / 100 ,τόσο τοις εκατό με EV κλπ , μιλάμε για πλύση εγκεφάλου, θρησκευτική σέχτα σε μια εβδομάδα κατοχής του αυτοκινήτου...