Πριν λίγες μέρες κάναμε ένα πενθήμερο ταξίδι στα Σύβοτα οικογενειακώς. Αν και οι δυο μαντράχαλοί μας έχουν γίνει 27 και 29 ετών μας κάνουν παρέα ακόμα! Πήραμε και τα δυο αυτοκίνητα μιας και ο μεγάλος θα περνούσε Κέρκυρα μετά. Θυμίζω πως έχω ένα Santa Fe 2,7lt πρώτης γενιάς με 260k χλμ κι ένα Polo 1,0 115 dsg με 42k χλμ.
Αφετηρία το εξοχικό στην Καλλικράτεια. Στο πήγαινε είχα τον γέρο και ο μεγάλος το Polo, ο μικρός είναι της μηχανής δεν τα γουστάρει τα τετράτροχα. Στον ανοιχτό δρόμο φαίνεται καθαρά η διαφορά της 15ετίας που χωρίζει τα δυο αυτοκίνητα. Το Hyundai αν και στέκεται ακόμα αξιοπρεπώς, δεν μπορεί να κοντράρει το σύγχρονο supermini σε ησυχία και αποτελεσματικότητα απόδοσης του συνδυασμού κινητήρα κιβωτίου. Οι μόλις 4 σχέσεις του κατά τα άλλα πολύ καλού αυτόματου σαζμάν έχουν κενά μεταξύ τους που δυσκολεύουν τον μεγάλο ατμοσφαιρικό στις ανηφόρες της Εγνατίας, ενώ το 7αρι dsg κολακεύει πολύ τον μικρό τούρμπο. Μπορώ να πω πως το Polo στον ανοιχτό δρόμο είναι απολαυστικό, με επαρκές γκάζι, πολύ καλό τιμόνι και ανάρτηση που δε φοβάται τις ανωμαλίες ακόμα και φορτωμένο κάτι που δεν ειναι στάνταρ στα supermini. Τα αντίστοιχα εταιρικά PSA που οδηγώ σ’ αυτό υστερούν.
Τα πράγματα αλλάζουν με το που φτάσεις στον τουριστικό προορισμό και θελήσεις να αρχίσεις τις περιηγήσεις σε παραλίες, βουνά και λαγκάδια παρέα με ένα σωρό άσχετους δίπλα σου. Εκεί το παλιό, ψηλό, τετρακίνητο suv δίνει τα ρέστα του. Χωράει κυριολεκτικά τα πάντα, δεν σε προβληματίζουν ανηφόρες με πέτρες και σαθρό έδαφος και δε φοβάσαι μην στο γρατζουνίσει κανένας ούγκανος. Το δε 4αρι αυτόματο με τον μετατροπέα γίνεται ο καλύτερος φίλος σου. Αυτό το ταξίδι μου υπενθύμισε πως έκανα σωστά πριν τρία περίπου χρόνια που προτίμησα να αλλάξω το καθημερινό αυτοκίνητο που είχα (swift 2006), με ένα σημερινό φορτωμένο εξοπλιστικά supermini και κράτησα το πιστό σκυλί για τα δύσκολα.
Όσο για τα νούμερα του ταξιδιού, το polo κινήθηκε αποκλειστικά στο πάνε έλα με ταχύτητες στο acc 110 με 130 με 5,5lt/100 το δε Santa Fe καταβρόχθιζε 12,5lt στην Εγνατία και ανυπολόγιστα στις μικροδιαδρομες, ευτυχώς τα δυο τελευταία χρόνια κινείται με υγραέριο και γλιτώνω τα εγκεφαλικά.
Αυτές τις μέρες το Hyundai συνεχίζει να αλωνίζει σε Κέρκυρα και Λευκάδα στα χέρια του υιού κι εγώ ξανάρχισα τα καθημερινά Καλλικράτεια - Σίνδος με το μικρό.