Να πω τώρα ένα πρόχειρο κανόνα για το ψήσιμο. Η ψησταριά μου έχει 3 στάθμες. Βάζω το αρνί ψηλά για 2 ώρες. Μετά στη μεσαία για 1 ώρα και άλλη μία στη χαμηλή. Έτσι συμπληρώνω ένα 4ωρο. Μετά αρχίζουμε και σκεφτόμαστε πότε θα το βγάλουμε και συνήθως αυτό γίνεται κάνα 20λεπτο με μισή ώτα αργότερα.
Ρεκόρ 5 ώρες και 10 λεπτά ήταν μεγαλούτσικο το ψητό και φύσαγε και αέρας και μας καθυστέρησε λίγο.
Προσωπικά μου αρέσει εξίσου και κρύο το
Αρνί. Όταν λέμε κρύο εννοούμε σε θερμοκρασία δωματίου.

ρε παιδακια, προφανως θελει ωρες το αρνι...
εγω εχω προγραμμα
6 ξυπνημα και αναμμα φωτιας για να πεσει
σουβλισμα και ραψιμο
κατα τις 8 κρεμασμα το αρνι παρα πολυ ψηλα και πολυ γρηγορο γυρισμα. πολυ ομως γιατι ακομη ειναι η φωτια δυνατη
ταυτοχρονα διπλος σκετος ελληνικος
9-9.30 κατεβασμα στη τριτη αψηλοτερη σκαλα και πολυ αργο γυρισμα
καπου εκει ξεκινημα να κοκορετσι
τσιπουρα κλπ μεχρι να γινεις λιαρδα
κατεβασμα αρνι σε μετρια ταχυτις μεχρι τις 1 - τραγουδια και χοροι, απο ρασπουτιν μεχρι ιτια
στις 1 κεταβασμα τερμα κατω και παλι αργα
στις 2 καποιος αλλος να το βγαλει και να το κοψει, εγω ειμαι ντιρλα....

Στις 2 εσυ έχεις πάει για ύπνο.

Χαχαχα

@civil357 said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Όταν ανακαλύφθηκαν τα μοτεράκια , ηρέμησαν τα πνεύματα στις οικογένειες εκείνη την Άγια μέρα της Κυριακής. Αιώνια ευγνωμοσύνη στον εφευρέτη χρωστάμε τα μικρότερα ξαδέρφια της ευρύτερης οικογένειας που ως μικρότεροι τρώγαμε το αγγούρι εκείνο....

@piliourits , ποιο εσπα ρε , με τέτοια ανακάλυψη φύγαμε για την εκπομπή του Αντ1 , να πάρουμε κεφάλαια.

Μιλάμε για πράφιτ, όχι αστεία...

Αν κάποιος τα κάνει όλα (και χωρίς νταούλια - ποτέ δεν τα άντεχα) θα φάω φυσικά. Αλλιως ταβέρνα ή σπίτι και ψήνω καμια μπριζόλα ή κάνα παϊδάκι στο bbq. Πάντα εξαρτάται από το που θα είμαστε. Αλλά γενικά το έχω βαρεθεί το Πάσχα σαν εροτασμό, πλέον που τρώμε όλα αυτά όποια μέρα θέλουμε στον Κρυστάλλη ή τον Τουρκαντώνη ή όπου αλλού. Κάποτε είχαν νόημα, πλέον δεν βρίσκω κανένα.

Αλλά η άδεια και οι αργίες φυσικά καλοδέχουμενες, να ξεκουραστούμε λίγο.

Όταν ζούσαν οι παππούδες στο χωριό στο Πήλιο, σε ένα φτωχοσπιτο, ήταν ας πουμε ...αριστεροί, δεν είχαν Αρχοντικό με 3 πατώματα κι επιστάτες, που όμως είχε τα μποστανια του, τις κληματαριες του, τα άπειρα λουλούδια του, το χτιστό κοτετσάκι του, το χτιστό φούρνο του σε υπόστεγο και τον αχυρωνα του, που εκτός από μαμά & κόρη γαϊδουρίτσες (ο παππούς πρόλαβε φανταρος στο ιππικό με σπαθί & αγωγιατης, τα άλογα όμως κοστίζουν, οπότε στο γάιδαρο καβαλα) στεγαζε και δυο γιδούλες, για να φτιάχνουν το τυρί τους φρέσκο λίγο λίγο και 5 κατσικάκια, από ένα για κάθε παιδί...
Οπότε σε κάποιο απ τα γύρω οικοπεδοχωραφα, στηνοταν κατ' ελαχιστο 3-4 σούβλες, χειροκίνητα όλα τότε.
Πρωί Μεγάλου Σαββάτου, νεαρός εκδοροσφαγέας του χωριού, καλλιτέχνης, με κάστομ σουγιά, τι σαμουράι και τρίχες κατσαρές, το κατσίκι εκεί που στέκονταν όρθιο σε 20 δευτερόλεπτα ήταν ξάπλα με τους τελευταίους σπασμούς (υπέφερε όντως όσο λιγότερο γινόταν), και σε 10 λεπτά κρεμόταν στο δέντρο τέλεια γδαρμένο, τα εντόσθια στη λεκάνη, ακόμη θυμάμαι την τέχνη και τεχνική αυτού του ανθρώπου, που πρέπει να έσφαζε καμιά 40αρια εκείνη τη μέρα από σπίτι σε σπίτι...
Στη συνέχεια το κατσίκι ετοιμαζόταν σουβλιζόταν και έμενε μέχρι το άλλο πρωί να σιτέψει, σε καθαρό ασφαλισμενο δροσερό αποθηκακι, που είχε όλα τα τρόφιμα, θαμμένα πιθάρια, λάδια, καρπούς κλπ. Στη συνέχεια ετοιμαζόταν τα κοκορέτσια, μαγειριτσες κι όλα τα καλά, τα ξαδέρφια τσούρμο όλοι σε ένα δωμάτιο, στο άλλο οι μεγάλοι, στο τρίτο (κουζινοκρεβατοκάμαρα) οι παππούδες, αυτό ήταν όλο το σπίτι. Τα του ψησίματος, τα ξέρετε, κατσικια & κοκορέτσια, χειροκίνητα με τη σειρά όλοι, φωτιά μεγάλη με ξύλα ώρες πριν για να χωνέψουν τα κάρβουνα, τσίπουρα και μεζέδες. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο κι απ τα ψητά, ο ένας θείος είχε από τότε, έναν καταψύκτη γεμάτο χταπόδια που έβγαζε μεταξύ Χόρτου - Μηλινας και στα πέριξ, χωρίς να βρέξει ούτε τα πόδια του, απ έξω στα βραχάκια.
Στους μεζέδες είχε, Χταπόδι ψητό, Χταπόδι στιφάδο, Χταπόδι ξυδατο και τσιτσιραβλα που μάζευαν, ανάλογα την εποχή του Πάσχα... ποιος ασχολείται με κοκορέτσια και κρέατα, όταν πίνεις τσίπουρα με τέτοιους μεζέδες στο ψήσιμο...

@fanis75 said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Αν κάποιος τα κάνει όλα (και χωρίς νταούλια - ποτέ δεν τα άντεχα) θα φάω φυσικά. Αλλιως ταβέρνα ή σπίτι και ψήνω καμια μπριζόλα ή κάνα παϊδάκι στο bbq. Πάντα εξαρτάται από το που θα είμαστε. Αλλά γενικά το έχω βαρεθεί το Πάσχα σαν εροτασμό, πλέον που τρώμε όλα αυτά όποια μέρα θέλουμε στον Κρυστάλλη ή τον Τουρκαντώνη ή όπου αλλού. Κάποτε είχαν νόημα, πλέον δεν βρίσκω κανένα.

Αλλά η άδεια και οι αργίες φυσικά καλοδέχουμενες, να ξεκουραστούμε λίγο.

Το πιο σημαντικο και ωραίο σε τέτοιες γιορτές είναι η παρεα μαζί με το φαγητο, οχι το φαγητό το ίδιο

Τιμή και δόξα σ’ αυτόν που πάει και τρώει τζάμπα το Πάσχα

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΙΧΑΚΗΣ

Πιο γραφική φιγούρα κι από τον θείο που κάθεται με τη νεολαία και πιο δόλιος από κακιά πεθερά, παραδέξου ότι τον έχεις ζηλέψει έστω και μία φορά.

Θυμάστε μια εποχή που εκατοντάδες συμπολίτες μας σταματούσαν στα μπλόκα της τροχαίας σε Ελευσίνα και Κιούρκα και έλεγαν όλοι μαζί με μία φωνή και μια προσποιητή απόγνωση, ότι έσπασε ο θερμοσίφωνας στο χωριό και πρέπει να πάνε να τον φτιάξουν Μεγάλη Πέμπτη απόγευμα; Υπάρχει μια πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην είχαν κανένα πρόβλημα οι θερμοσίφωνές τους και όλο αυτό να ήταν απλά ένα ένα ψέμα τύπου «μου έφαγε ένα ρακούν το τετράδιο και γι’αυτό δεν έχω την εργασία σήμερα». Αλλά τι τα θέλετε, αυτές οι μικρές χαριτωμενιές είναι που κάνουν το έθνος μας ξεχωριστό και αξιοζήλευτο. Χαριτωμενιές που κάνουν ακόμα και τα πιο απλά έθιμα, θεσμούς μιας κοινωνίας που μπορεί και αντιστέκεται σε κάθε είδους μοντερνισμού, προβάλλοντας μια δική της μεταμοντερνικότητα σαν αντίβαρο.

Από τη στιγμή που μιλάμε για το Πάσχα, ο κορυφαίος αυτός θεσμός, δεν έχει μόνο τους θεσμικούς του παράγοντες, τον ψήστη, τον θείο που κάθεται με τη νεολαία κλπ. Έχει και τους μεταμοντέρνους παράγοντες, αυτούς που μέσα από κόντρα ρόλους δίνουν ένα αλατοπίπερο στον θεσμό και τον επικαιροποιούν για να μπορέσει να κληρονομηθεί και στις επόμενες γενιές. Υπάρχει μια κατηγορία τέτοιων συνανθρώπων μας που περιμένει το Πάσχα σαν το σκασμένο από τον αυγουστιάτικο ήλιο χωράφι που προσμένει το πρωτοβρόχι του Σεπτέμβρη. Όχι, δεν είναι οι γιαγιάδες και οι παππούδες στο χωριό που περιμένουν πώς και πώς τα εγγόνια τους που εχουν να δουν μήνες, μπορεί και πάνω από χρόνο. Δεν είναι ούτε οι κουτσομπόλες που περιμένουν να μετρήσουν πόσοι δεν έχουν παντρευτεί, πόσοι έκαναν τατουάζ και ποιοι δεν έχουν πάρει ακόμα πτυχία, όλοι αυτοί οι προαναφερθέντες είναι άλλωστε θεσμικότατοι.

Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, ίσως δεν τους έχεις προσέξει γιατί είναι αθόρυβοι και δεν ενοχλούν κανέναν. Είναι η κατηγορία των συνανθρώπων μας που επιτέλους θα ζήσει ένα ωραίο old school Πάσχα, ακόμα κι αν δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την κατανυκτική ατμόσφαιρα των ημερών, αυτή των πασχαλινών freeloaders. Αν έχετε κάνει έστω και μια φορά πατροπαράδοτο Πάσχα των Ελλήνων, Πάσχα τον έχετε δει, πιθανότατα δεν συστηθήκατε ποτέ, όπως μυστηριωδώς εμφανίστηκε στο τραπέζι, εξίσου μυστηριωδώς εξαφανίστηκε.

O freeloader είναι slacker, δεν είναι τσιγκούνης. Δεν θα διαλέξει τυχαία τον συγγενή/φίλο/συνάδελφο που θα πάει να φορτωθεί, θα πάει εκεί που είναι το καλό πράμα και θα πάει κι ένα 12+ ετών ουίσκι δώρο για να εξιλεωθεί. Η προετοιμασία του ξεκινάει πολύ πριν από την Κυριακή του Πάσχα, για την ακρίβεια με το που ψάλλουν ολόκληρο τον Ακάθιστο Ύμνο και ολοκληρωθούν οι Ε’ Χαιρετισμοί, ο ήρωάς μας ξέρει που θα φάει. Το προηγούμενο διάστημα ρωτάει δήθεν διερευνητικά στη δουλειά ή στην παρέα τι θα κάνουν το Πάσχα και όταν κληθεί να ανταπαντήσει λέει: «δεν έχουμε κανονίσει τίποτα, αργήσαμε να οργανωθούμε κιόλας, έτρεχα με ένα πρότζεκτ στη δουλειά ή πρόβλημα υγείας μυθικού συγγενικού προσώπου» οριακά κάνει puppy eyes, αλλά όχι πολύ έντονα. Δεν θέλει και να τον λυπηθούν, έχει την αγέρωχη πληγωμένη αλλά περήφανη στάση του Γιακουμή, μια ρωμέικη καρδιά με τον Νίκο Ξανθόπουλο. Το χοντρό σκουλήκι έχει μπει στο αγκίστρι και περιμένει το ακόμα πιο χοντρό θύμα να τσιμπήσει.

«Ελάτε σε εμάς ρε, θα μαζευτούμε τα σόγια θα είμαστε 20 νοματαίοι ας έρθουν κι άλλοι 3-4, θα έχουμε πολύ φαΐ» Δεν θέλει να φανεί λιγούρης και δεν λέει αμέσως το ναι, υπόσχεται ότι θα το σκεφτεί, θα το συζητήσει με τη γυναίκα του και θα του απαντήσει. Ζυγίζει τις προτάσεις που έχει μαζέψει εντός 3 ημερών και αποφασίζει. Τα κριτήρια με τα οποία αποφασίζει για τη βέλτιστη πρόταση είναι τα εξής:

1. Η ποιότητα του φαγητού, αν ο ψήστης είναι Αρβανίτης σταματάει κάθε άλλη εξέταση πρότασης και κλειδώνει εκεί.

2. Αναλογία συγγενών/συναδέλφων στο τραπέζι, το σωστό κατσίκωμα απαιτεί χαμηλή περιεκτικότητα στις ανωτέρω ομάδες. Πολλοί στενοί συγγενείς και συνάδελφοι θα τον αναγκάσουν να έχει ενεργό ρόλο στις διαδικασίες, θα πρέπει να κάτσει περισσότερο, να συμμετέχει στην ψυχαναγκαστική χαρά, θαλπωρή, συγκίνηση και να χορέψει κλαρίνα. Ιδανικά είναι καλεσμένος σε συγγενή εξ αγχιστείας, πχ στα πεθερικά της αδερφής του ή εναλλακτικά σε συγγενή συναδέλφου. Κανείς δεν θα έχει απαιτήσεις διαχυτικότητας και θα μπορέσει να απολαύσει το φαΐ του με την ησυχία του, να έρθει ότι ώρα θέλει και να φύγει ότι ώρα θέλει (ιδανικά όταν φουντώσει το γλέντι και παίξει το «Μ´έκαψες γειτόνισσα, μ’έκαψε η φούστα σου») χωρίς εξηγήσεις.

3. Η απόσταση που γίνεται το happening, αν η πρόταση είναι για τραπέζι στο Κληματάκι Γρεβενών θα πρέπει να αρνηθεί ευγενικά. Η μέγιστη απόσταση θα πρέπει να είναι γύρω στα 120χλμ ώστε να γίνεται εύκολα αυθημερόν. Αν φας ένα μπούτι αρνί ο ύπνος στο τιμόνι είναι πιο θανατηφόρος κι από μετωπική στο αντίθετο ρεύμα με 40τονο επικαθήμενο τριαξονικό. Αν είναι μακριά πάντα μπορεί να παίξει το ενδεχόμενο πρότασης για διανυκτέρευση που είναι εφιαλτικό σενάριο. Επίσης η επιστροφή αυθημερόν προσφέρει τη φοβερή δικαιολογία για πρόωρη αποχώρηση από το γλέντι. Ιδανικές τοποθεσίες είναι η Χαλκίδα, η Θήβα, ο Αργοσαρωνικός, Κορίνθια, Λιβαδειά και το υπόλοιπο Αττικής.

Τώρα που ξέρει που θα φάει ξεκινάει το «μασάζ» στον οικοδεσπότη. Ρωτάει αν θέλουν σε κάτι βοήθεια, φυσικά δεν το εννοεί απλά ψαρεύει πληροφορίες για το πότε θα είναι έτοιμη η πρώτη πέτσα. Τότε θα εμφανιστεί στο event, θα πει ένα γενικό χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη στον αέρα χωρίς πολλά πολλά με τους συνδαιτυμόνες, θα κάνει μια μικρή εξαίρεση για τον ψηστη και θα του ευχηθεί προσωπικά. Θα καβατζώσει με το μπουφάν του την καλή θέση στο τραπέζι και θα περιμένει το σερβίρισμα. Σε ένα μακρόστενο τραπέζι η καλή θέση είναι η εξής: φανταστείτε ένα τραπέζι τριών μέτρων. Μετράμε από το σημείο που είναι πιο κοντά στη σούβλα και εκεί που τελειώνει το πρώτο μέτρο του τραπεζιού είναι το καλό σποτ. Εκεί τοποθετούνται αρχικά οι πιατέλες και μετά μοιράζονται, έτσι μπορεί να επιλέξει πρώτος τα κομμάτια που θέλει. Τρώει ήσυχα ήσυχα χωρίς μεγάλη συμμετοχή στις συζητήσεις γύρω του, οι συζητήσεις μπορεί να δημιουργήσουν bonding και να χρειαστεί να κάτσει περισσότερο. Έχει έρθει για το αρνί όχι για να συζητήσει για το αν ο Τσίπρας πρόδωσε ή ηττήθηκε στη 17ωρη διαπραγμάτευση ούτε για το αν ο Μητσοτάκης τους κορόιδεψε με τη συμφωνία των Πρεσπών ή ήταν ρεαλιστής και τελοσπάντων αυτές οι κουβέντες μετά από μιάμιση ώρα καταλήγουν στο μηδενικό χρέος που άφησε η χούντα και ο φίλος μας θα ήθελε να βρίσκεται ήδη στον δρόμο της επιστροφής εκείνη τη μαύρη ώρα.

Όταν φτάσει η ώρα για φυγή με ελαφρά πηδηματάκια τον λόγο παίρνει η γυναίκα του freeloader για γλιτώσει ο φίλος μας την ψυχολογική πίεση να κάτσει άλλες τρεις ώρες να ακούει κλαρίνα. «Πάμε σιγά-σιγά εμείς γιατί έχουμε δρόμο και ο Νίκος θέλει να προλάβουμε να φτάσουμε στην Αθήνα πριν νυχτώσει» Παλαιάς κοπής ατάκα από εκείνα τα χρόνια που δεν υπήρχε φωτισμός στους δρόμους, η εθνική οδός δεν είχε στηθαίο και τα αυτοκίνητα ήταν 1100 κυβικά με 55 άλογα, πλατοκάθισμα με ξύλινες μπίλιες και μπορούσες να φας ένα ολόκληρο ανάμεικτο κρουασάν από το Ciao κατά τη διάρκεια μιας προσπέρασης. Σε κανέναν σε αυτά τα τραπέζια δεν φαίνεται γελοία αυτή η δικαιολογία, αντιθέτως κάνει στα μάτια τους τον οδηγό πιο υπεύθυνο κι από τον Φώτη Κουβέλη. Βέβαια όλοι αυτοί οδηγούν μεθυσμένοι μετά, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Χρόνια Πολλα σε όλους τους Έλληνες, απολάυστε το φετινό Πάσχα τώρα που μπορείτε και του χρόνου βλέπουμε.

https://www.ratpack.gr/buzz/opinions/story/22614/timi-kai-doxa-s-ayton-poy-paei-kai-troei-tzampa-to-pasxa

Θεός @dstou !!!
Τιμή και δόξα!!!

Πολυ απλά εάν είσαι τυχερός και έχεις γυναίκα από επαρχία, έστω επαρχιακή πόλη με μονοκατοικία, καλοτρως το Πάσχα.
Η επαρχία παράγει πανέμορφες γυναίκες, σπουδαγμενες, παλαιών και καλών αρχών.
Οι πρωτευουσιανοι τέτοιες ψάχνουν πια. Να το ξέρετε.

Αλλά κυρίως έχουν καλούς ψηστες στην οικογένεια τους.

Πολύ με άρεσαν τα freeloader, slacker, old school, etc. και τα ρακουν που τρων τετράδια.
Στο Κεντάκι το σουβλίζουν το αρνί;

@dstou said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Χρόνια Πολλα σε όλους τους Έλληνες, απολάυστε το φετινό Πάσχα τώρα που μπορείτε και του χρόνου βλέπουμε.

https://www.ratpack.gr/buzz/opinions/story/22614/timi-kai-doxa-s-ayton-poy-paei-kai-troei-tzampa-to-pasxa

Respect !!!

@cirus said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

@dstou said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Τιμή και δόξα σ’ αυτόν που πάει και τρώει τζάμπα το Πάσχα

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΙΧΑΚΗΣ

Πιο γραφική φιγούρα κι από τον θείο που κάθεται με τη νεολαία και πιο δόλιος από κακιά πεθερά, παραδέξου ότι τον έχεις ζηλέψει έστω και μία φορά.

Θυμάστε μια εποχή που εκατοντάδες συμπολίτες μας σταματούσαν στα μπλόκα της τροχαίας σε Ελευσίνα και Κιούρκα και έλεγαν όλοι μαζί με μία φωνή και μια προσποιητή απόγνωση, ότι έσπασε ο θερμοσίφωνας στο χωριό και πρέπει να πάνε να τον φτιάξουν Μεγάλη Πέμπτη απόγευμα; Υπάρχει μια πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην είχαν κανένα πρόβλημα οι θερμοσίφωνές τους και όλο αυτό να ήταν απλά ένα ένα ψέμα τύπου «μου έφαγε ένα ρακούν το τετράδιο και γι’αυτό δεν έχω την εργασία σήμερα». Αλλά τι τα θέλετε, αυτές οι μικρές χαριτωμενιές είναι που κάνουν το έθνος μας ξεχωριστό και αξιοζήλευτο. Χαριτωμενιές που κάνουν ακόμα και τα πιο απλά έθιμα, θεσμούς μιας κοινωνίας που μπορεί και αντιστέκεται σε κάθε είδους μοντερνισμού, προβάλλοντας μια δική της μεταμοντερνικότητα σαν αντίβαρο.

Από τη στιγμή που μιλάμε για το Πάσχα, ο κορυφαίος αυτός θεσμός, δεν έχει μόνο τους θεσμικούς του παράγοντες, τον ψήστη, τον θείο που κάθεται με τη νεολαία κλπ. Έχει και τους μεταμοντέρνους παράγοντες, αυτούς που μέσα από κόντρα ρόλους δίνουν ένα αλατοπίπερο στον θεσμό και τον επικαιροποιούν για να μπορέσει να κληρονομηθεί και στις επόμενες γενιές. Υπάρχει μια κατηγορία τέτοιων συνανθρώπων μας που περιμένει το Πάσχα σαν το σκασμένο από τον αυγουστιάτικο ήλιο χωράφι που προσμένει το πρωτοβρόχι του Σεπτέμβρη. Όχι, δεν είναι οι γιαγιάδες και οι παππούδες στο χωριό που περιμένουν πώς και πώς τα εγγόνια τους που εχουν να δουν μήνες, μπορεί και πάνω από χρόνο. Δεν είναι ούτε οι κουτσομπόλες που περιμένουν να μετρήσουν πόσοι δεν έχουν παντρευτεί, πόσοι έκαναν τατουάζ και ποιοι δεν έχουν πάρει ακόμα πτυχία, όλοι αυτοί οι προαναφερθέντες είναι άλλωστε θεσμικότατοι.

Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, ίσως δεν τους έχεις προσέξει γιατί είναι αθόρυβοι και δεν ενοχλούν κανέναν. Είναι η κατηγορία των συνανθρώπων μας που επιτέλους θα ζήσει ένα ωραίο old school Πάσχα, ακόμα κι αν δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την κατανυκτική ατμόσφαιρα των ημερών, αυτή των πασχαλινών freeloaders. Αν έχετε κάνει έστω και μια φορά πατροπαράδοτο Πάσχα των Ελλήνων, Πάσχα τον έχετε δει, πιθανότατα δεν συστηθήκατε ποτέ, όπως μυστηριωδώς εμφανίστηκε στο τραπέζι, εξίσου μυστηριωδώς εξαφανίστηκε.

O freeloader είναι slacker, δεν είναι τσιγκούνης. Δεν θα διαλέξει τυχαία τον συγγενή/φίλο/συνάδελφο που θα πάει να φορτωθεί, θα πάει εκεί που είναι το καλό πράμα και θα πάει κι ένα 12+ ετών ουίσκι δώρο για να εξιλεωθεί. Η προετοιμασία του ξεκινάει πολύ πριν από την Κυριακή του Πάσχα, για την ακρίβεια με το που ψάλλουν ολόκληρο τον Ακάθιστο Ύμνο και ολοκληρωθούν οι Ε’ Χαιρετισμοί, ο ήρωάς μας ξέρει που θα φάει. Το προηγούμενο διάστημα ρωτάει δήθεν διερευνητικά στη δουλειά ή στην παρέα τι θα κάνουν το Πάσχα και όταν κληθεί να ανταπαντήσει λέει: «δεν έχουμε κανονίσει τίποτα, αργήσαμε να οργανωθούμε κιόλας, έτρεχα με ένα πρότζεκτ στη δουλειά ή πρόβλημα υγείας μυθικού συγγενικού προσώπου» οριακά κάνει puppy eyes, αλλά όχι πολύ έντονα. Δεν θέλει και να τον λυπηθούν, έχει την αγέρωχη πληγωμένη αλλά περήφανη στάση του Γιακουμή, μια ρωμέικη καρδιά με τον Νίκο Ξανθόπουλο. Το χοντρό σκουλήκι έχει μπει στο αγκίστρι και περιμένει το ακόμα πιο χοντρό θύμα να τσιμπήσει.

«Ελάτε σε εμάς ρε, θα μαζευτούμε τα σόγια θα είμαστε 20 νοματαίοι ας έρθουν κι άλλοι 3-4, θα έχουμε πολύ φαΐ» Δεν θέλει να φανεί λιγούρης και δεν λέει αμέσως το ναι, υπόσχεται ότι θα το σκεφτεί, θα το συζητήσει με τη γυναίκα του και θα του απαντήσει. Ζυγίζει τις προτάσεις που έχει μαζέψει εντός 3 ημερών και αποφασίζει. Τα κριτήρια με τα οποία αποφασίζει για τη βέλτιστη πρόταση είναι τα εξής:

1. Η ποιότητα του φαγητού, αν ο ψήστης είναι Αρβανίτης σταματάει κάθε άλλη εξέταση πρότασης και κλειδώνει εκεί.

2. Αναλογία συγγενών/συναδέλφων στο τραπέζι, το σωστό κατσίκωμα απαιτεί χαμηλή περιεκτικότητα στις ανωτέρω ομάδες. Πολλοί στενοί συγγενείς και συνάδελφοι θα τον αναγκάσουν να έχει ενεργό ρόλο στις διαδικασίες, θα πρέπει να κάτσει περισσότερο, να συμμετέχει στην ψυχαναγκαστική χαρά, θαλπωρή, συγκίνηση και να χορέψει κλαρίνα. Ιδανικά είναι καλεσμένος σε συγγενή εξ αγχιστείας, πχ στα πεθερικά της αδερφής του ή εναλλακτικά σε συγγενή συναδέλφου. Κανείς δεν θα έχει απαιτήσεις διαχυτικότητας και θα μπορέσει να απολαύσει το φαΐ του με την ησυχία του, να έρθει ότι ώρα θέλει και να φύγει ότι ώρα θέλει (ιδανικά όταν φουντώσει το γλέντι και παίξει το «Μ´έκαψες γειτόνισσα, μ’έκαψε η φούστα σου») χωρίς εξηγήσεις.

3. Η απόσταση που γίνεται το happening, αν η πρόταση είναι για τραπέζι στο Κληματάκι Γρεβενών θα πρέπει να αρνηθεί ευγενικά. Η μέγιστη απόσταση θα πρέπει να είναι γύρω στα 120χλμ ώστε να γίνεται εύκολα αυθημερόν. Αν φας ένα μπούτι αρνί ο ύπνος στο τιμόνι είναι πιο θανατηφόρος κι από μετωπική στο αντίθετο ρεύμα με 40τονο επικαθήμενο τριαξονικό. Αν είναι μακριά πάντα μπορεί να παίξει το ενδεχόμενο πρότασης για διανυκτέρευση που είναι εφιαλτικό σενάριο. Επίσης η επιστροφή αυθημερόν προσφέρει τη φοβερή δικαιολογία για πρόωρη αποχώρηση από το γλέντι. Ιδανικές τοποθεσίες είναι η Χαλκίδα, η Θήβα, ο Αργοσαρωνικός, Κορίνθια, Λιβαδειά και το υπόλοιπο Αττικής.

Τώρα που ξέρει που θα φάει ξεκινάει το «μασάζ» στον οικοδεσπότη. Ρωτάει αν θέλουν σε κάτι βοήθεια, φυσικά δεν το εννοεί απλά ψαρεύει πληροφορίες για το πότε θα είναι έτοιμη η πρώτη πέτσα. Τότε θα εμφανιστεί στο event, θα πει ένα γενικό χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη στον αέρα χωρίς πολλά πολλά με τους συνδαιτυμόνες, θα κάνει μια μικρή εξαίρεση για τον ψηστη και θα του ευχηθεί προσωπικά. Θα καβατζώσει με το μπουφάν του την καλή θέση στο τραπέζι και θα περιμένει το σερβίρισμα. Σε ένα μακρόστενο τραπέζι η καλή θέση είναι η εξής: φανταστείτε ένα τραπέζι τριών μέτρων. Μετράμε από το σημείο που είναι πιο κοντά στη σούβλα και εκεί που τελειώνει το πρώτο μέτρο του τραπεζιού είναι το καλό σποτ. Εκεί τοποθετούνται αρχικά οι πιατέλες και μετά μοιράζονται, έτσι μπορεί να επιλέξει πρώτος τα κομμάτια που θέλει. Τρώει ήσυχα ήσυχα χωρίς μεγάλη συμμετοχή στις συζητήσεις γύρω του, οι συζητήσεις μπορεί να δημιουργήσουν bonding και να χρειαστεί να κάτσει περισσότερο. Έχει έρθει για το αρνί όχι για να συζητήσει για το αν ο Τσίπρας πρόδωσε ή ηττήθηκε στη 17ωρη διαπραγμάτευση ούτε για το αν ο Μητσοτάκης τους κορόιδεψε με τη συμφωνία των Πρεσπών ή ήταν ρεαλιστής και τελοσπάντων αυτές οι κουβέντες μετά από μιάμιση ώρα καταλήγουν στο μηδενικό χρέος που άφησε η χούντα και ο φίλος μας θα ήθελε να βρίσκεται ήδη στον δρόμο της επιστροφής εκείνη τη μαύρη ώρα.

Όταν φτάσει η ώρα για φυγή με ελαφρά πηδηματάκια τον λόγο παίρνει η γυναίκα του freeloader για γλιτώσει ο φίλος μας την ψυχολογική πίεση να κάτσει άλλες τρεις ώρες να ακούει κλαρίνα. «Πάμε σιγά-σιγά εμείς γιατί έχουμε δρόμο και ο Νίκος θέλει να προλάβουμε να φτάσουμε στην Αθήνα πριν νυχτώσει» Παλαιάς κοπής ατάκα από εκείνα τα χρόνια που δεν υπήρχε φωτισμός στους δρόμους, η εθνική οδός δεν είχε στηθαίο και τα αυτοκίνητα ήταν 1100 κυβικά με 55 άλογα, πλατοκάθισμα με ξύλινες μπίλιες και μπορούσες να φας ένα ολόκληρο ανάμεικτο κρουασάν από το Ciao κατά τη διάρκεια μιας προσπέρασης. Σε κανέναν σε αυτά τα τραπέζια δεν φαίνεται γελοία αυτή η δικαιολογία, αντιθέτως κάνει στα μάτια τους τον οδηγό πιο υπεύθυνο κι από τον Φώτη Κουβέλη. Βέβαια όλοι αυτοί οδηγούν μεθυσμένοι μετά, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Χρόνια Πολλα σε όλους τους Έλληνες, απολάυστε το φετινό Πάσχα τώρα που μπορείτε και του χρόνου βλέπουμε.

https://www.ratpack.gr/buzz/opinions/story/22614/timi-kai-doxa-s-ayton-poy-paei-kai-troei-tzampa-to-pasxa

Respect !!!

Καλά ρε έκανες παράθεση όλο το κείμενο για να γράψεις respect??

Γράψτο τουλάχιστον διακόσιες φορές να έχει νόημα

Ο @cirus πάλι καλά που έκανε παράθεση σε μικρό κείμενο...

Υπάρχει συμφορουμίτης που απαντάει ΜΟΝΟ με παράθεση, μεταφέροντας όλη την ανάρτηση...

Ευτυχώς δεν έχει ανακαλύψει ακόμα τα εκδρομικά ποστ του @billy84

Έχουμε φτάσει 2024 και ο κόσμος ακόμα τρώει αρνιά και κατσίκια στη σούβλα, ήμαρτον !

@red_monster said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Έχουμε φτάσει 2024 και ο κόσμος ακόμα τρώει αρνιά και κατσίκια στη σούβλα, ήμαρτον !

αν δεν εχεις παρεα, παρε το ηλεκτρικο και ελα ναυπακτος. ευπροσδεκτος.
θα σου εχω και πριζα

@gatoz said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

@red_monster said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Έχουμε φτάσει 2024 και ο κόσμος ακόμα τρώει αρνιά και κατσίκια στη σούβλα, ήμαρτον !

αν δεν εχεις παρεα, παρε το ηλεκτρικο και ελα ναυπακτος. ευπροσδεκτος.
θα σου εχω και πριζα

Αν μου βάλεις καμία γουρνοπουλα θα σε κεράσω και γαλακτομπούρεκο απο το κοσμικό στον άγιο ελευθέριο, το αυθεντικο.

@red_monster said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

@gatoz said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

@red_monster said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Έχουμε φτάσει 2024 και ο κόσμος ακόμα τρώει αρνιά και κατσίκια στη σούβλα, ήμαρτον !

αν δεν εχεις παρεα, παρε το ηλεκτρικο και ελα ναυπακτος. ευπροσδεκτος.
θα σου εχω και πριζα

Αν μου βάλεις καμία γουρνοπουλα θα σε κεράσω και γαλακτομπούρεκο απο το κοσμικό στον άγιο ελευθέριο, το αυθεντικο.

εγινε.........

Εγώ δεν έχω ψήσει ποτέ, έχω γυρίσει σούβλα ελάχιστες φορές ως παιδί για λίγη ώρα, προτιμούσαμε τον φούρνο παλιά, δεν ξέρω τι κάνουν τώρα.

Πριν την κρίση, έφευγα στο εξωτερικό το Πάσχα για να συναντηθούμε λίγο σαν οικογένεια, αφού η εργασία ήταν 6,5 μέρες την εβδομάδα.

Τώρα μάλλον θα πάμε σε διάφορα σημεία, γενικά με τις γιορτές δεν το έχω. Δεν μου αρέσει η πίεση που βγάζουν για να προγραμματίσεις κάτι και οι μαζικές έξοδοι.

Βολεύομαι εύκολα παντού.

Από εκκλησιαστικά θέλω να ακούσω τα εγκώμια και το Χριστός Ανέστη, μαζί με το Φως ιλαρόν...

Υπήρξα και παπαδάκι στα χρόνια του Δημοτικού και ξέρω όλη την λειτουργία απ΄ έξω...

@gatoz said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

@red_monster said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

@gatoz said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

@red_monster said in Που θα περασετε το Πασχα ; Ακολουθειτε τα εθιμα;:

Έχουμε φτάσει 2024 και ο κόσμος ακόμα τρώει αρνιά και κατσίκια στη σούβλα, ήμαρτον !

αν δεν εχεις παρεα, παρε το ηλεκτρικο και ελα ναυπακτος. ευπροσδεκτος.
θα σου εχω και πριζα

Αν μου βάλεις καμία γουρνοπουλα θα σε κεράσω και γαλακτομπούρεκο απο το κοσμικό στον άγιο ελευθέριο, το αυθεντικο.

εγινε.........

Ωραίος αρχηγέ !