Οι Παλαιστίνιοι παλεύουν για την ανεξαρτησία τους εδώ και δεκαετίες και έφτασαν κοντά μόνο με το Όσλο που απέτυχε λόγω των ακραίων Νετανιάχου και Χαμάς.
Ασφαλώς και δικαιούνται να την αποκτήσουν και θα ήταν η αρχή για να εκλείψει ένας βασικός παράγοντας αστάθειας στην περιοχή. Η κατάσταση στο Λίβανο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ακραίες ένοπλες ομάδες των Παλαιστινίων που αναζητούν ένα γειτονικό κράτος για να χτυπάνε το Ισραήλ. Το ίδιο επιχείρησαν να κάνουν παλιότερα με την Ιορδανία αλλά ο Χουσεΐν κατάφερε και τους έδιωξε σώζοντας τη χώρα και τον θρόνο του.
Από την άλλη το Ισραήλ χάνει το δίκιο του με τις επιθέσεις σε αμάχους και τη συστηματική προσπάθεια εκδίωξης των Παλαιστινίων από τη Γάζα και περιοχές της Δυτικής Όχθης μαζί με τον εποικισμό και την παράνομη κατοχή εδαφών.
Χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις όσο οι ακραίοι έχουν τον έλεγχο σε Ισραήλ και Παλαιστίνη λύση δεν πρόκειται να βρεθεί. Ακόμα και αν βρεθεί θέλει προσοχή γιατί μπορεί να αποτελέσει βάση για αντίστοιχη διευθέτηση στην Κύπρο.
Την Ελλάδα τη συμφέρει η συμμαχία με τον Ισραήλ αλλά και η ενίσχυση των σχέσεων με τον αραβικό κόσμο για λόγους ενεργειακούς και γεωπολιτικούς. Μη ξεχνάμε ότι και εκείνοι παρότι μουσουλμάνοι ήταν υπόδουλοι των Τούρκων και τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία και εχθρότητα. Δεν αναφέρομαι εδώ στους Παλαιστίνιους καθώς επιδιώκουν τη στήριξη των Τούρκων λόγω της κατάστασης που βρίσκονται.