Βία στα σχολεία "επί ΠΑΣΟΚ" υπήρχε. Δυστυχώς δεν μας είχε ακόμα αγγίξει η πολιτική ορθότητα, εννοείται ότι οι "ομοφυλόφιλοι" (ίδια τάξη με την "Τζένη Χειλουδάκη" ήμανε...) άκουγαν πολλά. Είχαμε ένα άλλο παιδί στο λύκειο λίγο "αγαθιάρη", εμείς τον "προστατεύαμε"¨, σε άλλες περιπτώσεις σε ΄άλλα σχολεία "τους" "φατούρωναν" ανά μισάωρο, ο,τι κάτσει...
Εξωσχολικούς να μπαίνουν μέσα στο σχολείο κυνηγώντας αντίζηλο για γκομενοδουλειές ή να περιμένουν απ έξω μαθητή που τους κύτταξε στραβά... Ομολογώ όμως ότι αυτά έμεναν σε επίπεδο "φάπας" και όχι σε αυτά που βλέπουμε σήμερα με παρέες να δέρνουν έναν, να τον τραυματιζουν σοβαρά και να τραβάνε και βίντεο...
Χουλιγκανισμός υπήρχε επίσης έντονος, ωστόσο τα ραντεβού για ξύλο ξεκίνησαν μετά το 00. Δεν έφταναν πάντως μέχρι φόνο, ο Μπλιόνας ήρθε αργότερα.
Γενικώς έγινε η κοινωνία πιο βίαιη, θες τα σόσιαλ, θες τα κινητά, η (μη) παιδεία, δεν ξέρω...
Όσο για τον "μπολιτισμό" λαπ έχεις λάθος. Από την μία η ΕΡΤ με εξαίρετες εκπομπές και ταινίες. Από την άλλη το "ξεβλάχεμα" που οδήγησε στην αποθέωση του σκυλάδικου και του "κλαμπ", στο αίσχος της βιντεοταινίας κλπ. Μόνο "πολιτισμό" δεν προήγαγε το ΠΑΣΟΚ, όπως παντού βρήκε το πιο εύπεπτο για τον "λαό" και το πριμοδότησε... Όλες οι "γιορτές του" (γαύρου/κρασιού/κάστανου/ whatever) τότε καθιερώθηκαν με ατζέντα σκυλάδικου. Ο Χατζιδάκις που επάρατης ΝΔ έκανε την απίστευτη Λιλιπούπολη τους μούτζωσε και έφυγε, γενικώς οι σοβαροί διαχώρισαν την θέση τους από την βλαχομπαρόκ αισθητική των κυβερνώντων...
Καλλιτέχνες οι περισσότεροι δήλωναν αριστεροί πάντως και τότε...
Την σημερινή εποχή πάντως στην Αθήνα υπάρχουν ένα σωρό φοβερές θεατρικές παραστάσεις. Κυρίως γιατί τα νέα παιδιά (ηθοποιοί και σκηνοθέτες) είναι πολύ πιο ταλαντούχα, σπουδάζουν (ήτοι μαθαίνουν να υποδύονται, να χορεύουν και να τραγουδάνε) και μπορείς να βρεις "διαμάντια" να παρακολουθήσεις.