Ξαναλέω επειδή η ενημέρωση μου για το θέμα είναι πρόσφατη.

Είναι πολλά τα σάιτ που σκίζονται να πείσουν τον κόσμο, ότι το να πάρουν τρελόχαρτο δεν θα έχει καμία επίπτωση στην επαγγελματική τους ζωή, πράγμα που είναι απόλυτο ψέμα.

Από εκεί ξεκινάει η ιστορία.

@red_monster said in Περί Θητείας [#3]:

Αν ήταν προαιρετικό ή υπήρχε λογικός τρόπος να πάρεις απαλλαγή οκ, οι περισσότεροι θα το πράτταμε. Αλλά να πας να ξεφτιλιστείς και να κάνεις τον ψυχικά ασθενή δεν είναι ντροπή ; Ντροπή και για εσένα και για τους συμπολίτες σου που αποδεδειγμένα έχουν πρόβλημα και θα κληθούν δίπλα να το αποδείξουν.

Να δεις τον τύπο με την περούκα, το ταγιέρ και τις γόβες να προσπαθεί να περπατήσει στο χαλίκι μόνο και μόνο για να πάρει το Ι5…..πόσο πιο ξεφτίλα δηλαδή? For the record, όχι μόνο υπηρέτησε αλλά πήγε και πεζικό.
Υπήρχε βέβαια και το άλλο άκρο….ήρθε ένα παλικάρι να παρουσιαστεί και όπως ελέγχαμε τα πράγματα του είχε όλα τα σύνεργα για να κάνει χρήση μαζί με δόσεις για δέκα μέρες….τα χέρια σουρωτήρι εν τω μεταξύ. Και όμως, είχε απίστευτη αξιοπρέπεια….ζήτησε απλά αναβολή γιατί «δεν του είχε μείνει πολύς χρόνος». Και πολλές ακόμα περιπτώσεις….

@kkostask said in Περί Θητείας [#3]:

Υπήρχε βέβαια και το άλλο άκρο….ήρθε ένα παλικάρι να παρουσιαστεί και όπως ελέγχαμε τα πράγματα του είχε όλα τα σύνεργα για να κάνει χρήση

Ναι , τα παιδιά με εξαρτήσεις σε ναρκωτικά, ακόμη και μαλακά, είχαν θέμα, δεν μπορούσαν να βγάλουν βασική εκπαίδευση χωρίς προβλήματα.

Από την άλλη πλευρά, εγώ ποτέ δεν είπα πως από την στιγμή που είναι υποχρεωτική η θητεία πρέπει κάποιος να βρει παραθυρακια για να την αποφύγει.

Αλλά στις περισσότερες φταίει το ίδιο το σύστημα.

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Και όμως, αυτό το παιδί προσπαθήσαμε να το βοηθήσουμε μήπως βρούμε κάποιο κέντρο απεξάρτησης ή να μιλήσει με κάποιον ειδικό μπας και τον γλιτώσουμε….ήταν αποφασισμένος για τον δρόμο που ήθελε να ακολουθήσει.

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Περιεργο. Σε ποιο οπλο/σωμα υπηρετησες ? Δεν ειχα πετυχει καμοια τετοια περιπτωση στο ΠΖ που ημουν . Γι αυτο ρωταω μηπως ησουν σε βυσματικο οπλο

@alexandros-k said in Περί Θητείας [#3]:

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Περιεργο. Σε ποιο οπλο/σωμα υπηρετησες ? Δεν ειχα πετυχει καμοια τετοια περιπτωση στο ΠΖ που ημουν . Γι αυτο ρωταω μηπως ησουν σε βυσματικο οπλο

Αεροπορία , τεράστια αίσχη με τα βύσματα.

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

@alexandros-k said in Περί Θητείας [#3]:

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Περιεργο. Σε ποιο οπλο/σωμα υπηρετησες ? Δεν ειχα πετυχει καμοια τετοια περιπτωση στο ΠΖ που ημουν . Γι αυτο ρωταω μηπως ησουν σε βυσματικο οπλο

Αεροπορία , τεράστια αίσχη με τα βύσματα.

To υποψιαστηκα

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

@alexandros-k said in Περί Θητείας [#3]:

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Περιεργο. Σε ποιο οπλο/σωμα υπηρετησες ? Δεν ειχα πετυχει καμοια τετοια περιπτωση στο ΠΖ που ημουν . Γι αυτο ρωταω μηπως ησουν σε βυσματικο οπλο

Αεροπορία , τεράστια αίσχη με τα βύσματα.

Μήπως ήσουν Σειρά με τον Μητσοτάκη

@alexandros-k said in Περί Θητείας [#3]:

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

@alexandros-k said in Περί Θητείας [#3]:

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Περιεργο. Σε ποιο οπλο/σωμα υπηρετησες ? Δεν ειχα πετυχει καμοια τετοια περιπτωση στο ΠΖ που ημουν . Γι αυτο ρωταω μηπως ησουν σε βυσματικο οπλο

Αεροπορία , τεράστια αίσχη με τα βύσματα.

To υποψιαστηκα

Είχαμε και κατηγορία με αυτούς που εμφανίζονταν μόνο το βράδυ για ύπνο και το πρωί έφευγαν πριν την πρωινή αναφορά για κάποιο γραφείο κλπ (κάνεις δεν ήξερε πού πάνε)
Ξεφτίλα απίστευτη, δεν μάθαμε ποτέ ούτε το όνομα τους , δεν συμμετείχαν σε καμία δραστηριότητα (καθαρισμό θαλάμου, τουαλέτες, ασκήσεις, εκπαίδευση,μαγειρια, σκοπιές, αγγαρείες κλπ)

Και μετά ήταν αυτοί που έφευγαν για τα ΚΨΜ όλη μέρα, αλλά τουλάχιστον συμμετείχαν στις δουλειές του θαλάμου ισότιμα.

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

@alexandros-k said in Περί Θητείας [#3]:

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

@alexandros-k said in Περί Θητείας [#3]:

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Περιεργο. Σε ποιο οπλο/σωμα υπηρετησες ? Δεν ειχα πετυχει καμοια τετοια περιπτωση στο ΠΖ που ημουν . Γι αυτο ρωταω μηπως ησουν σε βυσματικο οπλο

Αεροπορία , τεράστια αίσχη με τα βύσματα.

To υποψιαστηκα

Είχαμε και κατηγορία με αυτούς που εμφανίζονταν μόνο το βράδυ για ύπνο και το πρωί έφευγαν πριν την πρωινή αναφορά για κάποιο γραφείο κλπ (κάνεις δεν ήξερε πού πάνε)
Ξεφτίλα απίστευτη, δεν μάθαμε ποτέ ούτε το όνομα τους , δεν συμμετείχαν σε καμία δραστηριότητα (καθαρισμό θαλάμου, τουαλέτες, ασκήσεις, εκπαίδευση,μαγειρια, σκοπιές, αγγαρείες κλπ)

Και μετά ήταν αυτοί που έφευγαν για τα ΚΨΜ όλη μέρα, αλλά τουλάχιστον συμμετείχαν στις δουλειές του θαλάμου ισότιμα.

Για να τα λεμε ολα, το 90% εκει βυσμα ηταν . Απλά οχι τοσο μεγαλο οσο αυτοι

Ναι τουλάχιστον για να μπεις έπρεπε να έχεις βύσμα, εγώ που ήμουν συνειδητοποιημένος είχα βάλει μέσο από τα 18 αλλά μετά από 2 αναβολές λόγω σπουδών δεν ξέρω πως έμεινε η αρχική μου κατάταξη στην αεροπορία.

Μετά δεν είχα κανέναν και μόλις συνειδητοποίησα την αισχροτητα που έπαιζε στην Αεροπορία πήρα την απόφαση να δηλώσω για...δόκιμος ώστε τουλάχιστον να έχω το πλεονέκτημα να είμαι σαν εργαζόμενος με 8 ωρο θυσιάζοντας τον μικρότερο χρόνο θητείας.

Που να ήξερα πως ακόμη και έτσι, χωρίς μέσο θα κατέληγα χειρότερα από τον τελευταίο σμηνίτη...

Έπεσα σε εποχή παχιων αγελάδων που ο θεσμός του Δόκιμου είχε ξεφτισει, και με κράτησαν στην Τρίπολη σε μια απίστευτα δύσκολη διαχείριση που κάνεις μόνιμος δεν αναλάμβανε και παραδοσιακά την έδιναν σε δόκιμους οικονομικού.

Με την διαφορά πως μέχρι τότε πάντα υπήρχαν τρεις δόκιμοι μαζί στην διαχείριση και έβγαινε η δουλειά.

Οταν πήγα εγώ το παλικάρι που είχε μείνει μόνος του μόλις είχε βγεί από το νοσοκομείο γιατί τον είχαν βρει λιποθυμο χτυπημένο στο κεφάλι από την πτώση λόγω υπερκόπωσης.

Φοβερό παιδί, έμεινα για να τον βοηθήσω, τελικά έμπλεξα και έμεινα μόνος μου μόλις απολύθηκε, έπεσε όλη η δουλειά πάνω μου.

Και από την άλλη συνέχεια υπηρεσίες ως υπαξ αλλαγής στις σκοπιές γιατί με έχωναν οι μόνιμοι ξυστηδες ακόμη και σε αργίες , συν τα αγήματα, παρελάσεις, κλπ.

Δεν μπορούσα να πάρω ούτε το ρεπό μετά την υπηρεσία μου λόγω του ότι έπρεπε να είμαι στο πόστο μου για παραλαβές, πληρωμές, διάθεση των προϊόντων στις μοιρες όταν είχαν βασική εκπαίδευση.

Εννοείται ούτε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά ούτε Πάσχα σπίτι μου , έτρεχα να αλλάζω τους φαντάρους στις σκοπιές.

Ούτε αναρρωτική πήρα ποτέ , πήγαινα με 40 πυρετό
και πρέπει να είμαι ο μοναδικός στην ιστορία που εκτός περιόδου πολέμου δεν πήρα ούτε μια ημέρα κανονική άδεια...

Έκανα όμως κάποιες πολύ καλές γνωριμίες με φοβερούς τύπους αξιωματικούς, με θυμούνται ακόμη πολλά φανταρια, και ... πανέμορφες πιτσιρίκες υπαξιωματικινες, μιλάμε παιδιά για μου... θύελλα το στρατόπεδο, πασαρέλα κανονική από άγουρα κοριτσάκια που ξεκινούσαν τότε μετά τη σχολή τους να ζουν ελεύθερες τη ζωή τους.

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ναι τουλάχιστον για να μπεις έπρεπε να έχεις βύσμα, εγώ που ήμουν συνειδητοποιημένος είχα βάλει μέσο από τα 18 αλλά μετά από 2 αναβολές λόγω σπουδών δεν ξέρω πως έμεινε η αρχική μου κατάταξη στην αεροπορία.

Μετά δεν είχα κανέναν και μόλις συνειδητοποίησα την αισχροτητα που έπαιζε στην Αεροπορία πήρα την απόφαση να δηλώσω για...δόκιμος ώστε τουλάχιστον να έχω το πλεονέκτημα να είμαι σαν εργαζόμενος με 8 ωρο θυσιάζοντας τον μικρότερο χρόνο θητείας.

Που να ήξερα πως ακόμη και έτσι, χωρίς μέσο θα κατέληγα χειρότερα από τον τελευταίο σμηνίτη...

Έπεσα σε εποχή παχιων αγελάδων που ο θεσμός του Δόκιμου είχε ξεφτισει, και με κράτησαν στην Τρίπολη σε μια απίστευτα δύσκολη διαχείριση που κάνεις μόνιμος δεν αναλάμβανε και παραδοσιακά την έδιναν σε δόκιμους οικονομικού.

Με την διαφορά πως μέχρι τότε πάντα υπήρχαν τρεις δόκιμοι μαζί στην διαχείριση και έβγαινε η δουλειά.

Οταν πήγα εγώ το παλικάρι που είχε μείνει μόνος του μόλις είχε βγεί από το νοσοκομείο γιατί τον είχαν βρει λιποθυμο χτυπημένο στο κεφάλι από την πτώση λόγω υπερκόπωσης.

Φοβερό παιδί, έμεινα για να τον βοηθήσω, τελικά έμπλεξα και έμεινα μόνος μου μόλις απολύθηκε, έπεσε όλη η δουλειά πάνω μου.

Και από την άλλη συνέχεια υπηρεσίες ως υπαξ αλλαγής στις σκοπιές γιατί με έχωναν οι μόνιμοι ξυστηδες ακόμη και σε αργίες , συν τα αγήματα, παρελάσεις, κλπ.

Δεν μπορούσα να πάρω ούτε το ρεπό μετά την υπηρεσία μου λόγω του ότι έπρεπε να είμαι στο πόστο μου για παραλαβές, πληρωμές, διάθεση των προϊόντων στις μοιρες όταν είχαν βασική εκπαίδευση.

Εννοείται ούτε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά ούτε Πάσχα σπίτι μου , έτρεχα να αλλάζω τους φαντάρους στις σκοπιές.

Ούτε αναρρωτική πήρα ποτέ , πήγαινα με 40 πυρετό
και πρέπει να είμαι ο μοναδικός στην ιστορία που εκτός περιόδου πολέμου δεν πήρα ούτε μια ημέρα κανονική άδεια...

Έκανα όμως κάποιες πολύ καλές γνωριμίες με φοβερούς τύπους αξιωματικούς, με θυμούνται ακόμη πολλά φανταρια, και ... πανέμορφες πιτσιρίκες υπαξιωματικινες, μιλάμε παιδιά για μου... θύελλα το στρατόπεδο, πασαρέλα κανονική από άγουρα κοριτσάκια που ξεκινούσαν τότε μετά τη σχολή τους να ζουν ελεύθερες τη ζωή τους.

Εμπλεξες ασχημα. Δυνατος που αντεξες. Εγω μπορει να ειχα παρει αναβολη σε τετοια κατασταση. Σιγα μην καθομουνα να πεθανω
Ενας απο τους λογους που δεν ηθελα να παω αεροπορια . Το βυσμα μου ηταν τιποτα μπροστα στα βυσματα των υπολοιπων και ηξερα οτι το αγγουρι θα το τρωνε αυτοι με το μικροτερο δοντι.

Ε όχι ρε vagkirk να γκρινιάζεις επειδή ήσουν ΔΕΑ στην ΠΑ. Που να σε είχα Στρ στα σύνορα με 20 μέσα και 1 έξω.

Υπαξ αλλαγής; Κάτι δεν λ;ς σωστά, γιατί δεν προβέπεται Αξκος να κάνει αλλαγές σκοπών.

Στον στρατο ξηρας οι δοκιμοι καναμε υπηρεσια μονο σαν ΑΥΔΜ 2-4 υπηρεσιες το μηνα αναλογα τη μοναδα, την περιοδο της μανουρας στον Κολπο η υπηρεσια μας πηγε μια μια μονο σαν εφοδευον αξιωματικος.

@realzeus said in Περί Θητείας [#3]:

Υπαξ αλλαγής; Κάτι δεν λ;ς σωστά, γιατί δεν προβέπεται Αξκος να κάνει αλλαγές σκοπών.

Ακριβώς αυτό...
Έγινε παράδοση εκεί 1-2 χρόνια πριν πάω για να υποτιμούν τους Δόκιμους και να βγάλουν τους ξυστηδες υπαξιωματικούς από την δυσκολία καθώς πρόκειται για την χειρότερη υπηρεσία.

Έκανα θητεία ταυτόχρονα με φίλο που πήγε αεροπορία. Όταν κατάλαβα ότι δεν ήξερε την έννοια του υπηρεσιακού σημειώματος και κυρίως όταν κατάλαβα ότι το 5-1 εκεί ήταν 5 έξω μία μέσα, αλλάξαμε κουβέντα.

Όποιος καταλάβει ότι ο στρατός είναι η τελευταία πραγματικά ξένοιαστη περίοδος της ζωής του , τότε θα περάσει όμορφα. Το μόνο που σε νοιάζει είναι μαμ ( τι θα φας ) - κακά ( αν είναι καθαρές οι τουαλέτες) και νάνι ( να προλάβεις να κοιμηθείς ) , άντε και τι υπηρεσία θα κάνεις. Όλα τα άλλα λυμένα. σε διαφορετική περίπτωση ή δε το έχεις καταλάβει ή το έχεις λυμένο το ξένοιαστο της ζωής σου ή έχεις προβλήματα γενικά.

Πέρασα καταπληκτικά , ειλικρινά με πολύ καλούς φίλους. Έκανα και αρκετά "στρατιωτικά" , , με τα σημερινά δεδομένα αρκετή θητεία, πάνω αρκετά του έτους. Κυρίως συμμετείχα ενεργά σε αυτή την παράσταση " όλα καλώς" που δίνει ο κάθε βαθμός στον ανώτερό του , που είναι στην πράξη η θητεία.

Είμαι υπέρ να "στρατικοποιηθεί περισσότερο η θητεία , αλλά είναι σχεδόν ανέφικτο. Ειλικρινά ο μέσος έφεδρος δεν έχει καμία επαφή με τη φύση ( φοβάται- σιχαίνεται κλπ) , βασικό στοιχείο της στρατιωτικής εκπαίδευσης η "επαφή με τη φύση και κυρίως ως λοχίας στο επιλοχάδικο βαρέθηκα να απαντώ σε τηλέφωνα "άλλαξε το παιδί " , " πονάει το παιδί" , "μου έλλειψε το παιδί" , "βγάλε άδεια στο παιδί", από όλες τις βαθμίδες των βυσμάτων.

Κοινώς πάρα πολλοί έφεδροι είναι βυσματοεξαρτώμενοι βολεψάκηδες. "Φοβούνται¨ και οι μόνιμοι να τους "εκπαιδεύσουν", πέραν των ατυχημάτων.

@realzeus said in Περί Θητείας [#3]:

Ε όχι ρε vagkirk να γκρινιάζεις επειδή ήσουν ΔΕΑ στην ΠΑ. Που να σε είχα Στρ στα σύνορα με 20 μέσα και 1 έξω.

Ετσι ημουν εγω , μπορει και 30 μεσα, δεν θυμαμαι ακριβως. Αλλά αυτο που περιεγραψε ο vagkirk μου φανηκε πολυ πιο βαρυ

με αφορμη αυτο που εγραψε ο civil, που ειναι κατι που το εχω ακουσει παρα πολλες φορες, ειλικρινα δεν το βιωσα. Αντικειμενικα, ειχα ανετη θητεια (στρατος ξηρας), χωρις πολλα ζορια. Δεν ξαναγυρνουσα σε αυτην την περιοδο ουτε για 1''. Αντλησα οσα περισσοτερα μαθηματα και πληροφοριες μπορουσα, αλλα ωραια δεν ηταν σε καμμια περιπτωση.

Χασιμο χρονου, χρηματων και υγειας (πολλα τσιγαρα)

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Είχαμε και εμείς τον γιο του Τσοβόλα (που τότε είχε το δικό του κόμμα - ΔΗΚΚΙ), που ήρθε την 1η μέρα, μετά στην ορκομωσία (και ο Τσοβόλας και του βαράγανε όλοι προσοχές) και μετά εξαφανίστηκε!

@vagkirk said in Περί Θητείας [#3]:

@kkostask said in Περί Θητείας [#3]:

Υπήρχε βέβαια και το άλλο άκρο….ήρθε ένα παλικάρι να παρουσιαστεί και όπως ελέγχαμε τα πράγματα του είχε όλα τα σύνεργα για να κάνει χρήση

Ναι , τα παιδιά με εξαρτήσεις σε ναρκωτικά, ακόμη και μαλακά, είχαν θέμα, δεν μπορούσαν να βγάλουν βασική εκπαίδευση χωρίς προβλήματα.

Από την άλλη πλευρά, εγώ ποτέ δεν είπα πως από την στιγμή που είναι υποχρεωτική η θητεία πρέπει κάποιος να βρει παραθυρακια για να την αποφύγει.

Αλλά στις περισσότερες φταίει το ίδιο το σύστημα.

Ακόμη θυμάμαι τα λεγόμενα... φαντάσματα στην βασική εκπαίδευση, τυπάκια που εμφανίστηκαν μόνο στην ορκομωσία και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ ξανά.

Στην σειρά μου τέτοιος ήταν ο πρόεδρος της ΕΦΕΕ και μετά βουλευτής, υπουργός.

Οχι ο πρώτος μεταδικτατορικός.

Μετά από αυτόν.

Δεν θέλω να γράψω το όνομα όπως καταλαβαίνετε...

Αλλά και πρόσφατα υπήρχαν φαντάσματα έμαθα.