@lap said in Αντίο δάσκαλε:

Από τον τόσο φιλολογικό οίστρο των γραφομένων σου, εγώ έχασα το νόημα του κειμένου σου.

λαπ, επιμένω στο συγκεκριμένο άρθρο γιατί είναι ενδεικτικό και αποκαλυπτικό πιστεύω μιας πρόδηλα αντιφατικής, δογματικής και ελιτίστικης κοσμοαντίληψης που - χωρίς να έχω καμία εσωτερική πληροφόρηση - θεωρώ ότι υπήρξε, κρίνοντας από τα επιφαινόμενα, καθοριστικός παράγοντας των εσφαλμένων επιλογών και της πτώσης του ΚΚ.

Και μην γελιέσαι, το ότι η δημόσια γραφή και παρουσία ανθρώπων όπως ο ΚΚ επηρέασαν και ενίοτε καθόρισαν βασικές παραμέτρους της συγκρότησης πολλών από εμάς - σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο από δασκάλους και συγγενείς μας - κάνει μια τέτοια, δυσάρεστη, αποτίμηση του έργου του pilot ακόμα περισσότερο οδυνηρή.

@criuser said in Αντίο δάσκαλε:

O KK πιστώνεται ότι την εποχή του Αυριανισμού και του ξεβλαχέματος του Κλικ, ήταν Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ μαζί με τον Γιάννη Μαρίνο του Οικονομικού Ταχυδρόμου, σοβαρή φωνή στον ελληνικό τύπο, πολιτικό και ειδικό.

Βεβαίως. πχ Όπως πιθανόν θυμάσαι - εγώ ήμουν αγέννητος τότε και το απόλαυσα ετεροχρονισμένα σε pdf και όχι εγχάρτως - ο ΚΚ της προ-επαναστατικής του φάσης (δηλαδή προηγουμένως αυτής με το μπερεδάκι και την πάνω πλατεία των αγανακτισμένων) ήδη από το θρυλικό πρώτο, κίτρινο, τεύχος των 4Τ προηγήθηκε στην απόπειρα ξεβλαχέματος της Τζουτζίας με ολοσέλιδη καταχώρηση της ROLEX (σελ. 3) εν μέσω χούντας στην ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ του 1970 ...

Ο pilot υπήρξε μεγάλος άνθρωπος με τεράστιες αντιφάσεις - ψηλά βουνά, βαθιές χαράδρες - και φυσικά ο πλέον ακατάλληλος για πολιτική κατήχηση οποιουδήποτε είδους.

Νομίζω πως κάθε φορά στη ζωή, μπερδεύουμε το ΕΡΓΟ με τον Δημιουργό.
Και στη συνέχεια προσπαθούμε να αγιοποιησουμε τον δημιουργό, να τον φτιάξουμε στο μυαλό μας αψεγάδιαστο κι "αντάξιο" του έργου που θαυμάζουμε.

Δυστυχώς (?) στη ζωή, ο καθένας είναι δέσμιος του περιβάλλοντος του, απ τη στιγμή που κυοφορείται μέχρι τη στιγμή της τελευταίας πνοής του. Η κοσμοαντίληψη του διαμορφώνεται διαφορετικά, και για το ίδιο πράγμα που οι μισοί τον θαυμάζουν, οι υπόλοιποι τον "λυπούνται"...

Αυτό που πιστεύω εξέφρασε ο Καββαθάς στο άρθρο που παρέθεσες, ήταν η απογοήτευσή του απ την νεοελληνική αλητεία (με περισσότερα ή λιγότερα λεφτά) που αγκάλιασε ασφυκτικά το χώρο του αυτοκινήτου, απομακρυνοντας τον απ το όραμα που ο εκλιπών έτρεφε.
Το όραμα, του να ξεκινάνε τα παιδιά να αγαπάνε το "άθλημα" απ τις πίστες καρτ (που με δραχμές, δεν απευθυνόταν σε προυχοντες) και τα πάρκα Κυκλοφοριακης Αγωγής (που σε "εποχές πασοκ" είχαν γίνει τόσα, όσα και τα πάρκα με μπασκετες, και τα βλέπουμε παντού να ρημαζουν άδεια). Το όραμα, του να φτιάχνουν τα ραλάκια και τις φόρμουλες τους ομάδες φοιτητών στις σπουδές τους, κι όχι τα άπειρα Mitsos Tunning της μαγκιάς που πείραζαν τα πρασινοκίτρινα Ίμπιζα που τα 100 άλογα δεν τους έφταναν για κόντρες το βράδυ κι ήθελαν μπουρί να ακούγεται (αυτό, το λέγαν "βελτίωση"). Το όραμα, του να φτιάχνουν τα σαξόραλα για πίστα και να γίνουν πίστες παντού, κι όχι να τα φτιάχνουν για μπασόκουτα και να οδηγούν μεθυσμένοι... κάτι τέτοιο πιστεύω πως ήθελε να εκφράσει.

Τώρα όσον αφορά στη διαφήμιση και τις Πόρσε του περιοδικού, αυτός είναι ο καπιταλισμός, όλα τα σφάζει, όλα τα αλλοιώνει, όλα τα μαγαριζει, όλα τα μετράει με λεφτά, κι έκλεψε κι απ τον Καββαθά το έργο της ζωής του.
Που να ξέρε κι ο συγχωρεμένος πως εμείς που διαβάζαμε στα νιάτα μας τις διηγήσεις του ιδίου, του Ν.Δημου και των λοιπών, για στιγμές ζεν πίσω απ το τιμόνι ενός αυτοκινήτου στις στροφές ενός όμορφου επαρχιακού δρόμου, ως ενήλικες θα περνούσαμε τη ζωή μας μετρώντας τα ρέστα μας για να πληρώσουμε το ηλεκτρικό του μήνα, κι ότι οι "επιτυχημενοι" από μας, θα έκαναν κόντρες για το ποιο μικρομεσαίο γράφει μισό λίτρο λιγότερο κατανάλωση με μέση ωριαία ταχύτητα τα 16 χαω, βρίζοντας τους γύρω στη συμφόρηση, ως τρόπο ζωής...

@piliourits said in Αντίο δάσκαλε:

… του Ν.Δημου και των λοιπών, για στιγμές ζεν πίσω απ το τιμόνι ενός αυτοκινήτου στις στροφές ενός όμορφου επαρχιακού δρόμου …

http://www.ndimou.gr/doncat/2006/08/blog-post_13.html

Αφού πω ότι συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφει παραπάνω ο Πήλιου, έστω και σαν μικρή διακοπή των συνήθων διαφωνιών μας, να πω ότι δεν είμαστε όλοι στον ίδιο τρόπο σκέψης.

Εγώ ποτέ δεν μπήκα στην λογική της μετατροπής, ούτε και της κόντρας για την κόντρα.

Κάποιες φορές τις έκανα τις κόντρες, άλλωστε δεν είχα και αμάξια που θα είχαν αξιώσεις για κόντρες.

Εκανα όμως ακριβώς τις τέλειες διαδρομές που λέει ο ΝΔ.

Μια ανάβαση Πάρνηθας απόγευμα καθημερινής με μηδενική κίνηση, μια ανάβαση στα πιάτα της Πεντέλης, ή όταν άνοιξε ο δρόμος Πεντέλης - Αγιος Πέτρος, άνοιξαν και περίεργες διαδρομές, όπως μια διαδρομή Χαλάνδρι - Διόνυσος - Σταμάτα, μέσω Πεντέλης, ή μακρύτερες του τύπου Χαλάνδρι - Χαλκίδα χωρίς να βγεις ποτέ Εθνική οδό μέσω Μαραθώνα - Καπανδριτίου - Ωρωπού - Δήλεσι - Αυλίδας σε ανοιξιάτικες ή φθινοπωρινές μέρες που δεν υπήρχε ψυχή στο δρόμο και οδηγούσες όπως ήθελες.

Οσο για την διαφήμιση της Ρόλεξ, δεν ενόχλησε κανένα, γιατί ήταν πριν την εποχή που όλοι αγόραζαν Φόλεξ και καμάρωναν.

Δεν ενοχλει η διαφημιση των Ρολεξ, εξαλλου ειναι απο τα λιγα πραγματα που αγοραζεις το φορας για 30 χρονια και το πουλας περισσοτερο απο οτι το αγορασες και αυτο αφου βγαλεις τον πληθωρισμο. Μακαρι να ειχαμε φορτωσει σε Ρολεξ στις καλες εποχες που ηταν φθηνα.

Δεν ξέρω αν είναι καλό να πλατειάσουμε τη συζήτηση σε αυτό το νήμα ή να μεταφερθεί κάπου αλλού. Πριν το φόρουμ των 4Τ, για καιρό συμμετείχα και στο μπλογκ του Ν.Δ. όπου άνοιγαν τέτοιες συζητήσεις.
Μην ξεχνάμε πως το έργο των ανθρώπων αυτών που είχε μαζέψει γύρω του ο Καββαθάς, ήταν και (κυρίως) επιχειρηματικό. Είχαν τη χαρά να βιοπορίζονται, και μάλιστα καλά, κάνοντας αυτά που αγαπούσαν κι όχι μια αγγαρεία για χρήματα όπως ο μεγαλύτερος πληθυσμός, κι αυτό ήταν ίσως η μεγαλύτερη ευτυχία που απόλαυσαν. Ήταν κοσμοπολίτες, δεν ήταν ...κομμουνισταί, ό,τι έκαναν έπρεπε να αποφέρει και κέρδος. Υπήρξαν επίσης πραγματικοί «Αστοί» με όσες θετικές έννοιες μπορεί να φέρει αυτός ο χαρακτηρισμός, δηλαδή μόρφωση και ευγένεια, σε αντίθεση με τους «μικρο-αστούς» που απολαμβάνουμε σήμερα παντού στη ζωή γύρω μας και την παρέα που κάνουμε εδώ. Υποψιάζομαι πως εναντίον αυτού του μικροαστισμού μαινόταν κι ο Καββαθάς, στο κείμενο που παρατέθηκε νωρίτερα περί «μετατροπών/βελτιώσεων», μια έκφανση του μικροαστού που περιγράφεται καλύτερα απ τον όρο «καγκουρισμός».
Επίσης, όταν κάνουμε κριτική περί Πόρσε κλπ. σε κάποιον, καλά είναι να το κάνουμε στο κόντεξτ (που λέμε και στο χωριό) της εποχής του. Η καινοτομία της εποχής του εκλιπόντος, αντίστοιχη με την μετέπειτα επανάσταση του ίντερνετ και των Σόσιαλ Μήντια σήμερα, ήταν η Διαφήμιση. Ήταν μια παντοδύναμη επίσης επανάσταση (που προσωπικά απεχθάνομαι) και πάνω σε αυτή πάτησαν για να κάνουν όλο το έργο τους, που διαφορετικά δεν θα υπήρχε και δεν θα ήταν δυνατόν...

@piliourits , Σου διαφεύγει το γεγονός ότι ο ΚΚ έχτισε το μαγαζί του στην Τζουτζία, με υλικά Τζουτζίας, απευθυνόμενος στον πληθυσμό της Τζουτζίας του οποίου την στήριξη απόλαυσε επί μακρόν. Εδοξάσθη δε ως φύλαρχος του ειδικού τύπου της Τζουτζίας χρηματοδοτούμενος από τα διαφημιστικά κονδύλια της Τζουτζέικης διαπλοκής και τον οβολό των Τζουτζέων. Αυτή ακριβώς η συγκυρία καθιστά γελοίο τον διαχωρισμό των Τζουτζέων σε απορριπτέους μπατίρια-κάγκουρες και σε αποδεκτούς φραγκάτους-κλαρινογαμπρούς από τον φύλαρχο του ειδικού τύπου της Τζουτζίας στο συγκεκριμένο άρθρο.

@criuser said in Αντίο δάσκαλε:

Οσο για την διαφήμιση της Ρόλεξ, δεν ενόχλησε κανένα, γιατί ήταν πριν την εποχή που όλοι αγόραζαν Φόλεξ και καμάρωναν.

Συνηθιζα να φορώ col roulé μέχρι που το εφορεσαν τα πεζοδρόμια (τάδε εφη Ζαχος Χατζηφωτιου σχολιάζοντας τα ζιβάγκο των πασοκων της μεταπολίτευσης).

Αλήθεια, αναρωτιέμαι, οι πιθανοί αγοραστές των Rolex το´70 τι δουλειά να κάνανε? Πως να είχαν βγάλει τα λεφτά τους? Υποθέτω ότι άπαντες ήταν μέλη της περιλαλητης εκείνης φυλής των “άλλων ελλήνων” στους οποίος αυτάρεσκα δήλωνε ότι απευθυνόταν ο ΚΚ … διαχρονικά …

Ξέρεις η Ελλάδα μετά τον Β' ΠΠ βγήκε κατεστραμμένη, οπότε είχε μόνο να ανέβει.

Επίσης είχε δύο νομίσματα τότε. Την δραχμή και την χρυσή λίρα.

Η δραχμή έπρεπε να γίνει αξιόπιστη από την καταστροφή του να δίνεις 2-3 δις για να αγοράσεις ένα αυγό.

Ετσι προσπάθησαν να κόψουν τα μηδενικά.

Σημαντικό σημείο ήταν η υποτίμηση του Μαρκεζίνη το 1953 αν θυμάμαι καλά που έβγαλε νέες δραχμές κόβοντας 3 μηδενικά, δηλαδή 1000 παλιές δραχμές = 1 νέα δραχμή και ταυτόχρονα υποτίμησε την νέα δραχμή ως προς το δολλάριο και την χρυσή λίρα που από 15 και 150 δραχμές πήγαν σε μια νύχτα 30 και 300 δρχ.

Ανάλογες πρακτικές έκανε αργότερα και ο Αντρέας και ο Σημίτης, αλλά του Μαρκεζίνη ήταν τόσο πετυχημένη που οι αγορές δεν άλλαξαν αυτήν την αντιστοιχία για 20 χρόνια, μέχρι την πρώτη κρίση καυσίμων και την Κυπριακή κρίση, που άλλαξαν όλο το σκηνικό στην χώρα.

Αυτά τα 20 χρόνια υπήρξε ανάπτυξη σημαντική και τελικά ο κόσμος άρχισε να κάνει περιουσία.

Τώρα αν θεωρείς ότι ήταν δύσκολο να αγοράσει κάποιος ένα ρόλεξ, αλλά ήταν εύκολο να αγοράσει ένα Φόρντ Κάπρι, ή μια Αλφα 1750, ήταν εύκολο να αγοράσει και ένα Ρόλεξ.

Δεν ξέρω πόσο έκαναν τα Ρόλεξ το 1970, αλλά 30 χρόνια μετά ένα ατσάλινο Ρόλεξ έκανε λιγότερο από 1 εκ δραχμές, όταν η ΧΑΝΤΙΑ 1.8 έκανε 7.500.000 δρχ και το Ξαρά κάπου 4.000.000.

Η Τζουτζία που ανέφερε, ήταν αυτή μετά το 1980 που υπήρξε πλήρης διαχωρισμός των Ελλήνων ακόμα και στα καφενεία, που είχαμε τεράστια διαφθορά στον δημόσιο τομέα και όλα όσα ξέρουμε για εκείνη την εποχή.

Προσωπικά από φίλους που έχουν Ρόλεξ από τον πατέρα τους, αυτοί ήταν υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα, τραπεζών, δεκο, εταιρειών κλπ, που έπαιρναν καλά λεφτά, λεφτά τα οποία υπήρξαν και αργότερα.

Αν πάμε στο σήμερα, έχουμε εδώ μέσα αγορές 40-50-60000 για αυτοκίνητα, αυτοί δεν μπορούν να αγοράσουν ένα ρόλεξ ?

Και μην σταθούμε στην σημερινή συγκυρία, άλλα πριν 5 χρόνια ένα ατσάλι - χρυσό σαμπμάρινερ έκανε καινούργιο κάπου στα 8000.

Κάποιοι ξοδεύουν αυτά τα λεφτά σε 15 μέρες διακοπές.

Μην θεωρείς ότι ο κόσμος όλος είναι είτε στην δική σου κατάσταση, είτε είναι περίεργοι αν είναι σε άλλη κατάσταση.

Την δεκαετία της κρίσης, η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου πέρναγε δύσκολα, αλλά υπήρχαν άτομα σε τράπεζες και σε εταιρείες που δεν είχαν καμία μείωση στον μισθό τους και μπορούσαν να κάνουν και φτηνά επενδύσεις.

Επαιζαν εθελούσιες σε διευθυντάδες στις συστημικές τράπεζες το 2015 που έπαιρναν 300000 αποζημίωση.

Αργότερα έπεσαν στα 180000, την ίδια εποχή που οι άλλοι είχαν τον υποκατώτατο.

Απλοί υπάλληλοι τραπεζών πήραν 200 πχ Κύπρου, οι διευθυντές μόνο 300?

Αυτά ξέρω, προφανώς υπάρχει ένα πάγιο με τα χρόνια που βγάζει αρκετά ανεξάρτητα βαθμού.

@kkostask said in Αντίο δάσκαλε:

Απλοί υπάλληλοι τραπεζών πήραν 200 πχ Κύπρου, οι διευθυντές μόνο 300?

Ναι, γιατί σε κάθε εθελουσία υπάρχει ταβάνι, €180.000 ή σε κάποιες ελάχιστες τα €240.000. Και το ταβάνι είναι ανεξάρτητα από την θέση. Απλά, αρκετές τράπεζες έδιναν επιπλέον χρήματα (στο μιλητό) σε διευθυντές και Γενικούς. επιπλέον για τους παλιούς υπήρχε και το εφάπαξ του ταμείου της τράπεζας, που ήταν σεβαστό ποσό. π.χ φίλος μου υποδιευθυντής (αλλά με βαθμό διευθυντή) έφυγε από την Εθνικάρα (ήταν άπειρα χρόνια) με ταβάνι εθελουσία και άλλα 130.000 σε εφάπαξ, άδειες, κλπ.

Ο ΚΚ έκανε το λάθος να μην βγάλει αυτός κάτι σαν το power technique και εφόσον τον πρόλαβαν μετά το γύρισε σε γινάτι...

Ίσως έβλεπε οτι τα τεχνικά άρθρα ενδιέφεραν λίγους και δεν είχαν την ανταποδοτικότητα σε διαφήμιση για την φαιά ουσία που ξοδευόταν.

Δεν σκέφτηκε ότι το φορματ ήταν λάθος ,ο ξύλινος δασκαλίστικος λόγος και ο ελιτισμός που τον διέκρινε.

Θα μπορούσε να εχει ενα ένθετο όπως του drive για την βελτίωση σε καθημερινά αυτοκίνητα- χωρίς τις βλακείες για τουρμπίσματα σε ατμοσφαιρικά και τετραπετάλουδα- με απλά πράγματα VFM που θα βελτίωναν τις επιδόσεις τα "κρατήματα" και γιατί οχι και την οικονομία κάποιοι κάναμε 30-40000 χλμ το χρόνο και πόναγε η βενζίνη ακόμη και όταν είχε 1€.

Χάθηκε μεγάλη ευκαιρία πριν 30 χρόνια και ήταν ο λόγος που σταμάτησα να αγοράζω τακτικά 4Τ και έριχνα το κονδύλιο στα δυο παραπάνω...

@monman2 Δεν είναι το μόνο λάθος. πχ Το ότι δεν αξιοποιήθηκε ο Χοϊδάς (θυμίζω: Μοτοτεχνική Επιθεώρηση αλλά και Τ.Ε. σε διάφορες θέσεις) όπως έπρεπε και αφέθηκε στους μετέπειτα λαμπρούς πειραματισμούς του με το R&D για λόγους τήρησης εσωτερικών ισορροπιών "του ομίλου" ήταν επίσης μέγιστο ατόπημα.

Σκεφτόμουν εάν θα έπρεπε να το ποστάρω ή όχι - νομίζω όμως ότι αξίζει να διαβαστεί.

Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Νικόλας Ζαλμάς (πρώην συνεργάτης των Τ.Ε., "γραφεύς γ΄ τάξεως, και, θέλω να πιστεύω, καλός φίλος και καλύτερος αντίπαλος" όπως ο ίδιος γράφει) έχει επιχειρήσει στο blog του μια ανασκόπηση του αυτοκινητιστικού τύπου σε δύο συνέχειες (με τους 4Τ να κατέχουν σημαντική θέση σε αυτή).

Αυτοκινητικός Tύπος (μέρος πρώτο) - Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Αυτοκινητικός Tύπος (μέρος δεύτερο) - Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Ρε παιδιά, υπάρχει σχετικό νήμα με τα άρθρα του. Αφήστε αυτό να αποδώσει τιμές στον εκλιπόντα

Αυτό ακριβώς κάνουμε λαπ.

@fanis75 said in Αντίο δάσκαλε:

@argyn said in Αντίο δάσκαλε:

Όταν αγοράζεις τα πορσικά των μανιατοπουλέων χωρίς τεκμήριο είσαι κύριος, 'ρσενικός και μάγκας με βαριά @ρχίδι@.

Σε αυτό συμφωνώ και όταν ήμουν μικρός (1986 ήμουν 11 ετώ, όταν πήρα 1η φορά 4Τ εγώ, γιατί μέχρι τότε τους αγόραζε ο πατέρας μου) δεν είχα καταλάβει την σχέση Πόρσε-Ρενώ-BMW-ΝΔ-Μανιατόπουλος. Μετά ξεκαθάρισαν όλα, όταν μεγάλωσα και κατάλαβα πολλά πράγματα, σε έναν κόσμο που δεν είναι αγγελικά πλασμένος.

Αντιγράφω από το αρχειακό πλέον https://www.bmwfans.gr/forum/archive/index.php/t-4579.html (που αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο) χωρίς άλλο σχόλιο πέραν του θαυμασμού για την εξαιρετική πένα των δημοσιεύσεων του συντάκτη.

Pierre Joseph Proudhon | 10-10-10, 20:26
Μια μικρή ιστορία.

Υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να ισχυριστούν ότι αυτή η σχέση είναι παλιά, πολύ παλιά.
Από τότε που εύσωμος εισαγωγέας έκανε τα δεύτερα βήματά του στο χώρο. Τότε που τα 80άρια ήταν τόσο καλά (και ήταν) που έπαιρναν τα εξώφυλλα στο περιοδικό του εκδότη (Φεβρουάριος Ά73). Τότε που ο εισαγωγέας έδινε το καλό του γκρούπ 2, 80άρι στον εκδότη – δημοσιογράφο - γκουρού και το έφερε 4ο στο τρίωρο Τατόι του Ά73, μπροστά από το ΤΤ του Μάγγελ. Τότε, που το R80 ήταν το καλύτερο αυτοκίνητο του κόσμου (που δεν ήταν).
Και συνεχίστηκε η σχέση μια χαρά, και όταν ο εισαγωγέας είχε τα προβλήματα με τους εργαζόμενους στο Farma project, όταν επίσης ξεπεράστηκε το εμπόδιο του «σωφέρ» που εργαζόταν για τους «Γιαπωνέζους». Όταν μάλιστα το Αλέκος έγινε Αλέξανδρος και είχαμε B.MW., Renault, Porsche, Land Rover, χονδρικές λιανικές, πίστες, και από την άλλη συναντούσαμε ολάκερο Όμιλο, εισηγμένο στο Χ.Α.Α με οράματα για πάρκα, αιολικά, φωτοβολταϊκά, εξαγορές εντύπων σωρηδόν, ιδρύματα, κι άλλες πίστες ε!, τότε το πάρτι απογειωνόταν. Αν μετρήσαμε και λίγα πτώματα στο διάβα του εισαγωγέα, αδιάφορο, έτσι; Μερικές καταστροφές, Λεπτομέρειες, έτσι;
Αβάντα, εσείς, αβάντα εμείς σε όλα τα επίπεδα. Εκδοτικά, εκθεσιακά, μουσειακά, αγωνιστικά, δικά μας μαγαζιά ήταν όλα. Μονοπώλιο. Και στις σελίδες μας; Μέλι για τον εισαγωγέα. Τι κύριος, τι Gent, τι άνθρωπος.
Αν αυτό δεν διαμορφώνει συνειδήσεις, τότε τι κάνει; Έλεγε ο κόσμος: «πάω στην ΕΛΠΑ» και πήγαινε στο μουσείο της Πειραιώς. Ελλάδα 100%. Καλά, άλλοι αυτοί στην ΕΛΠΑ! Έκαναν όμως και τις δουλίτσες τους. Του το έκτισαν το μαγαζί στην Εθνική. Μια χαρά και Avant-garde η καλύτερα uber alles.
Κι όταν του αντιπροέδρου του ετελείωσε το εύκολο ρευστό με το οποίο πλήρωνε την καρέκλα του, πάρε Κύριε την κόκκινη την κάρτα. Έχουν τελειώσει κόσμο και κοσμάκι οι Ελπικοί ρε! στον πρώην πλούσιο θα διστάζανε;
ΚιΆ όταν η πολύ αλαζονεία, το κακό κουμάντο, και οι τρελές ανασφάλειες, γύρισαν το τζόγο καπάκι, άρχισαν οι αναποδιές. Το πρόστιμο της επιτροπής ανταγωνισμού, ήρθε έστω και μια δεκαετία καθυστερημένο. Δεν ανασταίνει νεκρούς, δεν απονέμει δικαιοσύνη αλλά πρέπει να πληρωθεί είναι και μια διαπόμπευση. πώς να γίνει; Όχι ότι κοκκινίζουν, αλλά ωραίο δεν είναι.
Η Ρεζί κάποτε κατάλαβε, τράβηξε το χαλάκι και game over.
Στην άλλη μπάντα τα ίδια. Ο Όμιλος γλίτωσε τις μπάρες του Κορυδαλλού, τον έσωσε ο Αντώνης και φυσικά στηρίζει ακόμα τον ψηλό που έκανε την αγωγή στη Ρεζί γυρεύοντας τι; 512 μύρια έουρος. Ε ρε γέλια.
Για όσους είναι μνησίκακοι, μια συμβουλή. Ισχύει και για τους δύο πρίγκιπες πρωταγωνιστές. Δεν πρόκειται να τους δείτε ούτε «μέσα», ούτε με ακορντεόν στο Σύνταγμα. Αλαζόνες ήταν, ηλίθιοι δεν είναι, και αν δεν έχουν κάνει την προσωπική μπάζα τους θα είναι τεράστια έκπληξη.
Βέβαια τα 38μετρα Maiora και τα χαϊλίκια με τους υψωμένους δείκτες στα ιδιόκτητα γραφεία, και τους ασθμαίνοντες υπαλλήλους να τρέχουσι μάλλον ετελείωσαν.
Μέχρι εδώ για τώρα. Υπάρχουν κι άλλα…