@piliourits said in Η προοπτική της ηλεκτροκίνησης:
Δεν μπορεί ρε Λαπ, θα υπάρχει μια μελέτη που να συσχετίζει την ιδιοκτησία ηλεκτρικού με τη στάθμη της θάλασσας, ανεξάρτητα απ τα επίπεδα υπερκαταναλωσης όλων των αγαθών και υπηρεσιών, τα οποία θα συνεχίσει να αυξάνει ο ιδιοκτήτης του ηλεκτρικού.
Όσο συνεχίζεις να επιμένεις στην παπατζα της δήθεν οικολογίας των μπαταριών, θα παίζουμε εδώ παρέα.
Σε ΟΛΟΥΣ τους άλλους τομείς της ζωής, το υπάρχον Σύστημα κατανομής και κατανάλωσης πόρων δεν αφήνει τίποτα όρθιο, καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μας με επιταχυνομενο μάλιστα ρυθμό.
Αλλά δεν πειράζει, θα κλείσουμε τα μάτια στο 95% της ανθρώπινης δραστηριότητας και θα επικεντρωθουμε στο 5% και θα χτυπιομαστε στα πατώματα για την κρισιμοτητα του...
Να πούμε πόσο πολύ πιο ήσυχα, γρήγορα, εύκολα, δυνατά είναι τα ηλεκτρικά σε σύγκριση με τα θερμικά, να συμφωνήσω.
Και γω θέλω ένα.
Αλλά η αρπαχτή που επιχειρείται, με εμποδίζει να το απολαύσω.
Τα ψευτο-οικολογικα μπορείς και να τα λες και να τα πιστεύεις ακόμα, αλλά πείθουν ελάχιστους, που επιλέγουν να πειστούν, ακριβώς όπως λειτουργούν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Με συγχωρείς αλλά μεγαλύτεροι θρησκόληπτοι από τους ιδεολογικούς/αθλητικούς οπαδούς δεν υπάρχουν. Υπάρχουν και μελέτες για αυτό. Είναι ψυχική ασθένεια. Σοβαρά μιλώ.
Ξανά λέω και στο άλλο σύστημα η μόνη διέξοδος ήταν η υπερπαραγωγή. Έγινε σαφές από τα πρώτα έτη. Η φιλοσοφία του γενικά όλοι σε ένα υψηλότερο επίπεδο διαβίωσης στην πράξη απαιτούσε άλλο μοντέλο παραγωγής.
Δεν γίνεται να προτάσεις κεκτημένα για όλους που στηρίζονται σε υλικά αγαθά στην υψηλότερη δυνατή απόδοση των πεπερασμένων πόρων της κάθε εποχής χωρίς την συνεχόμενη παραγωγή και υπερπαραγωγή ανα περιόδους. Ακριβώς λόγω της υπερπαραγωγής κάθε εργοστασίου το οποίο χρησιμοποιεί πεπερασμένους πόρους και εργατικό δυναμικό, επήλθε η ανάγκη για το κέρδος και τα κίνητρα ακόμη και στο άλλο σύστημα. Τα πράγματα δεν ήταν ποτέ τόσο απλοϊκά όσο τα φαντάζεσαι. Δεν έχεις ασχοληθεί με το θέμα και δεν το γνωρίζεις. Τα εργοστάσια δεν είναι διακόπτες να τους ανοιγοκλείνεις κατά το δοκούν. Αυτά είναι αναφορές για ένα απροσδιόριστο μέλλον με ρομπότ στην παραγωγή, μηδενικό οριακό κόστος κτλ κτλ
Ερχόμαστε λοιπόν στο σήμερα μετά την κατάρευση διαφόρων θεωριών στην πράξη. Και στο καπιταλιστικό και στο σοσιαλιστικό σύστημα
Η νέα φιλοσοφική προσέγγιση που προτείνεται από μια σειρά μεγάλους οικονομολόγους και γίνεται αποδεκτή ως η θεωρία του αιώνα αυτού είναι η λεγόμενη κυκλική οικονομία. Αυτή προτάσσει την απεξάρτηση στο μετρό του δυνατού την συνεχόμενη παραγωγή από τους πεπερασμένους πόρους σε ενέργεια, πρώτη ύλη κτλ με την ταυτόχρονη διάσπαση των κέντρων παραγωγής σε όλον τον πλανήτη. Η λεγόμενη κλιματική κρίση είναι η συνθήκη που επιταχύνει τις εξελίξεις στην βάση της θεωρίας αυτής, όπως η φεουδαρχία ήταν η αφορμή για την ανάπτυξη των προηγούμενων θεωριών.
Αυτό ως θεωρία αλλάζει αρκετά τα οικονομικά μοντέλα που έχουν εφαρμοστεί έως σήμερα διότι προσπαθεί να συνδιάσει και να λύσει δομικά προβλήματα του κόσμου. Ακόμα δεν έχει δοκιμαστεί στην πράξη παρά ελάχιστα μέρη αυτού. Για παράδειγμα ένα μέρος της ενέργειας προέρχεται από ΑΠΕ, ένα μέρος των υλικών προέρχονται από ανακυκλώσιμα υλικά.
Οπως όλες οι θεωρίες μπορεί να καταρευσει στην πράξη
Δηλαδή εμείς, ως οικονομικά ανεπτυγμένες οικονομίες, θα πληρώνουμε για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου άλλων ανθρώπων ανά τον πλανήτη λόγω της συνεχόμενης παραγωγής που θα επιφέρει την βελτίωση των εισοδημάτων τους μέσω φυσικά μιας κυκλικής διαδικασίας σε κάθε στάδιο. Βασική παράμετρος της παραγωγής είναι η ενέργεια και για αυτό οι ΑΠΕ θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Φυσικά αυτό δεν θα γίνει πράξη ούτε θα βελτιώσει τις συνθήκες ζωής όλων των ανθρώπων χωρίς εκείνες τις πολιτικές που έχουν στο επίκεντρο τους τον άνθρωπο υπό αυτές τις νέες συνθήκες και όχι κάποιο κόμμα ή κάποια καρτέλ ή την οικονομία προσόδων.