Δεν καταλαβαίνω. Πήγε ο άνθρωπος σε ψυχοθεραπευτή ( ψυχολόγος; ) και μία από τις αποφάσεις είναι η παραίτηση από την εργασία;
Περίεργα πράγματα.
Είναι κάτι που σχεδίαζα καιρό να κάνω αλλά δίσταζα. Απλά η συζήτηση με έκανε να καταλάβω πόσο είχα 'ρίξει' τον εαυτό μου και πόσο σημαντικο είναι να πραγματοποιούμε τα δικά μας 'θέλω' και να μην τα θυσιάζουμε επειδή κάποιοι άλλοι μας το επιβάλλουν. Εχω κάνει μεγάλες υποχωρήσεις στην ζωη μου και η μεγαλύτερη ηταν που εγκατέλειψα μια υποσχόμενη καριέρα στο εξωτερικό γιατι η γυναίκα μου ήθελε να ζει στην Ελλάδα κοντά στην οικογένεια της. Θα είμαι τραγικός αν ξεγραψω και το δεύτερο όνειρο μου που ηταν να εχω το δικό μου γραφείο, και συνεχίσω να δουλεύω 12ωρα για να αγοράζει κότερα και Πορσικά ο Εβραίος που με έχει μετά απο 8 χρόνια με τον ίδιο μισθό και χωρίς μπόνους παρόλα τα κέρδη που του φέρνω. Αύριο θα χρειασθεί και αυτός ψυχολόγο μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης μου αλλα τον είχα προειδοποιήσει αρκετές φορές και έκανε τον κινέζο νομίζοντας οτι μπλοφαρω. Τώρα δεν κάνω πίσω ούτε και αν τον διπλασιάσει τον μισθό μου γιατί ειλικρινά σιχαίνομαι τους ριχτες, τους παρτάκηδες και τους απληστους.