Posts made by azmo

Δεν καταλαβαίνω. Πήγε ο άνθρωπος σε ψυχοθεραπευτή ( ψυχολόγος; ) και μία από τις αποφάσεις είναι η παραίτηση από την εργασία;

Περίεργα πράγματα.

Είναι κάτι που σχεδίαζα καιρό να κάνω αλλά δίσταζα. Απλά η συζήτηση με έκανε να καταλάβω πόσο είχα 'ρίξει' τον εαυτό μου και πόσο σημαντικο είναι να πραγματοποιούμε τα δικά μας 'θέλω' και να μην τα θυσιάζουμε επειδή κάποιοι άλλοι μας το επιβάλλουν. Εχω κάνει μεγάλες υποχωρήσεις στην ζωη μου και η μεγαλύτερη ηταν που εγκατέλειψα μια υποσχόμενη καριέρα στο εξωτερικό γιατι η γυναίκα μου ήθελε να ζει στην Ελλάδα κοντά στην οικογένεια της. Θα είμαι τραγικός αν ξεγραψω και το δεύτερο όνειρο μου που ηταν να εχω το δικό μου γραφείο, και συνεχίσω να δουλεύω 12ωρα για να αγοράζει κότερα και Πορσικά ο Εβραίος που με έχει μετά απο 8 χρόνια με τον ίδιο μισθό και χωρίς μπόνους παρόλα τα κέρδη που του φέρνω. Αύριο θα χρειασθεί και αυτός ψυχολόγο μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης μου αλλα τον είχα προειδοποιήσει αρκετές φορές και έκανε τον κινέζο νομίζοντας οτι μπλοφαρω. Τώρα δεν κάνω πίσω ούτε και αν τον διπλασιάσει τον μισθό μου γιατί ειλικρινά σιχαίνομαι τους ριχτες, τους παρτάκηδες και τους απληστους.

Συγγνώμη που εχω κάνει το θρεντ 'τα προβλήματα του Μήτσου' αλλά νιώθω καλα οταν τα γράφω. Κάντε ντιλίτ αν το θεωρείτε οφφ τοπικ.

Εβδομαδιαία ενημέρωση: Ο ψυχολογος που πήγαμε με την γυναίκα μου βρήκε οτι εχω και εγω θεματάκια (ίσως και σοβαρότερα απο εκείνη) και άρχισα ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή. Εν τω μεταξύ επειδή με προβλημάτισαν κάποια πράγματα που συζητήσαμε, αποφάσισα να κάνω σημαντικές αλλαγές σε αρκετά πράγματα που με χαλάνε. Αύριο θα ανακοινωσω την παραίτηση μου στην εταιρία που δουλεύω ( προβλέπω να βαράει εγκεφαλικά ο διευθυντής γιατί εχω τους μεγαλύτερους πελάτες τους) και θα ανοίξω δικό μου γραφείο μαζί με εναν συνάδελφο που επίσης θα φύγει. Το πιο αισιόδοξο είναι ότι η γυναίκα μου αποφάσισε να κάνει τα πάντα για να αδυνατίσει γιατί οι τελευταιες εξετάσεις αίματος εδειξαν το ζάχαρο και την TSH στο Θεό. Επίσης ο πεθερός μου είναι φουλ υποστηρικτικός σε οτιδήποτε αποφασίσω να κάνω με το επαγγελματικό και επιμένει να μου πάρει αυτοκίνητο (εχω ενα Tiguan του 2009 που βγάζει πολλα προβλήματα τελευταία) και ενώ παλιότερα το αρνιομουν πεισματικα , τωρα που θα ριξω λεφτά στο γραφείο σκέφτομαι να δεχτώ την προσφορά του. Θέλει να μου πάρει το καινούργιο Tiguan αλλα μου φαίνεται ακριβό (ίσως και να αξίζει όμως δεν ξέρω)..

Λοιπόν θα το πω κι ας παρεξηγηθουν κάποιοι. Το 99% του οδικού δικτύου της χώρας μας, καλώς ή κακώς, ΔΕΝ έχει υποδομές για μετακίνηση με ποδήλατο. Θεωρώ εντελώς αντικοινωνικους, παράνομους και ψυχασθενείς όλους εσάς που κάνετε την ζωη των οδηγών ανυπόφορη εμποδίζοντας την κυκλοφορία, προκαλώντας τους αγχος μήπως σας χτυπήσουν ή προκαλέσουν ατύχημα στην προσπάθεια να σας προσπεράσουν, και βάζοντας και την δική σας ασφάλεια σε κίνδυνο. Και αυτό γιατί; Για μια υποτιθέμενη σωματική άσκηση που μπορείτε να την κάνετε με χίλιους άλλους ασφαλείς και μη επιβαρυντικους για τους άλλους τρόπους. Απαράδεκτοι.

Παιδιά, τι συζητάμε τώρα; Υπάρχει κάποιος που διαφωνεί οτι στην Ελλάδα σήμερα ΔΕΝ μπορείς να ζήσεις άνετα και να κάνεις οικογένεια αν δεν έχεις κανένα άλλο εισόδημα ή βοήθεια και στηρίζεσαι αποκλειστικά στον μισθό σου, ο οποίος κυμαίνεται στα 850 ευρώ μέσο όρο;  Θα με τρελάνετε τώρα. Δεν λέω οτι η μετάβαση στο εξωτερικό είναι εύκολη υπόθεση, ουτε οτι εκει είναι η γη της επαγγελίας. Εννοειται οτι και θα χρειαστείς καποια λεφτά αρχικά, και προετοιμασίες πρεπει να κάνεις, και να έχεις τα απαραίτητα προσόντα (γλωσσομάθεια κλπ), αλλά ΜΠΟΡΕΙΣ σαν μορφωμενος ανθρωπος να βρείς μια εργασία που θα σου εξασφαλίζει τα προς το ζήν με αξιοπρεπεια. Δεν θα έχεις το αγχος οτι θα μείνεις στο δρόμο αν βρεθεις χωρίς δουλεια. Δεν θα χρειάζεσαι μια περιουσια ολόκληρη(ιδιωτικα σχολεια - φροντηστηρια)  για να προσφέρεις στα παιδιά σου μια αξιοπρεπή εκπαιδευση,  Δεν θα την βγάλεις σε ραντζο στο νοσοκομειο, ουτε θα πεθανεις στον διαδρομο περιμένοντας σε μια ουρά με Ρομά να σε εξετάσουν αν δεν έχεις ιδιωτική ασφάλιση, Δεν θα ξεφτιλίζεσαι απο τον κάθε γυφτο εργοδοτη βγαζοντας ακομα και τον σκυλο του για βολτα για 800 ψωροευρω και τρεμοντας μην τα χασεις και αυτα και πεινασουν τα παιδια σου. Θα μπορουσα και εγω να ξορκιζω το εξωτερικό γιατι για να ειμαι ειλικρινής ειμαι βολεμενος εδω, αλλα τουλάχιστον δεν ειμαι τεμπελης ουτε κομπλεξικος για να αποτρεψω καποιον απο το να αναζητησει μια καλυτερη ζωη και μια πιο επιτυχημενη επαγγελματικη σταδιοδρομια. Θα μου πείτε τωρα , και εσυ μάγκα γιατί γύρισες απο το Βελγιο; Γιατί ειμαι ΜΑΛΑΚΑΣ. Υπεκυψα στην κλαψα της γυναίκας μου που ηθελε την μανουλα και το σπιτακι της, και αφησα μια πολλά υποσχομενη καρριερα σε διεθνή οργανισμο για να παίρνω μισθό μικρότερο απο του θυρωρου στο κτηριο του δουλευα. Σορρυ για το ξεσπασμα. Δεν ειμαι στα πολυ καλα μου

Εξαιρετικά νέα, μπράβο!! Είναι μια αρχή, που είναι δύσκολη αλλά εαν δεν κάνει πίσω, θα έχετε αίσιο αποτέλεσμα.

Μακάρι. Αλλά δεν εχω και πολλές ελπίδες να ξαναφτιάξει η μεταξύ μας σχέση. Για τα παιδιά το κάνει. Εγω είναι σαν μην υπάρχω για εκεινη

Λοιπόν ειχαμε εξέλιξη στο θέμα. Μετά απο τηλεφώνημα που είχαμε απο την διευθύντρια του σχολειου των παιδιών που μας είπε οτι ο μεγάλος είναι συνέχεια εκνευρισμένος και αντιμιλά στους δασκάλους και κάνεις αταξίες, της ειπα τέρμα οι μαλακιές, τα νευρά σου και η κατάθλιψη σου επηρεάζουν τα παιδια, και αν εμενα με εχεις γραμμένο και θελεις να πεθάνεις απο ζαχαρο ή απο καρδια λογω πάχους εντάξει, αλλά τα παιδια δεν σου φταίνε σε τιποτα, αλλαξε αμεσως σταση  και δεχτηκε να πάμε μαζι σε ψυχολογο - οικογενειακό συμβουλο και μετά σε διατροφολόγο. Τωρα κανονίζω τα ραντεβου. Αντε να δουμε....

Καλά όλα για τον ήλιο, τη θαλασσα και τον γκρίκ μουζάκα αλλά με απλά μαθηματικά, ο λόγος απολαβες/κοστος ζωής είναι μεγαλύτερος στις περισσότερες ευρωπαικές χώρες. Απο την εμπειρία μου στο Βέλγιο (Δυόμιση χρόνια Βρυξέλλες σε μεγαλό ελεγκτικό γραφείο) το μοναδικό που ήταν ακριβότερο απο εδώ ήταν το ενοίκιο που δίναμε 1.300 ευρώ για διαμέρισμα 100τμ, αλλά με όλες τις παροχές included (ρευμα, θερμανση, ιντερνετ) αρά τίποτα εξωφρενικό δηλαδή. Μετακίνηση γρηγορη και πανευκολη με τα ΜΜΜ με κάρτα των 40 ευρώ μηνιαιως, σουπερ μαρκετ περιπου στα ιδια και πολλά ειδη φτηνότερα απο εδω, δημόσια σχολεία καλύτερα και απο το ιδιωτικό που στέλνουμε εδω τα παιδιά, υγειονομική περιθαλψη κορυφαία και δωρεάν για όλη την οικογένεια με την ασφαλιση μου, και ο μισθός σχεδόν τριπλάσιος απο αυτα που παιρνω τώρα. Εντάξει, υπήρχαν βεβαια και πανάρκιβα πράγματα οπως κατι εστιατόρια των 100ευρω/ατομο και κάτι χλιδατα θερετρα και σπα , αλλά αν εκανες μια λογική ζωή οχι απλά εβγαινες αλλά εμεναν και χρηματα. Απο φιλους σε Αγγλία και και Γερμανία , περίπου τα ίδια άκουγα, γιαυτο αφήστε το... Ειμαστε σιγουρα η χειροτερη χώρα για να ζεις αν το μοναδικό σου εισοδημα είναι ο μισθός σου. Μονο αν τσονταρουν οι γονεις ή υπαρχουν εισοδηματα απο ακίνητα ή αν είσαι ελευθερος επαγγελματίας-επιχειρηματίας που τα βγάζει μαυρα, μπορείς να ζεις άνετα εδω.

Μια τελευταία σκέψη. Έχει δύο σκέλη. Το ένα είναι ότι με κάποιο τρόπο θα πρέπει να βεβαιωθείς αν υπάρχει ψυχιατρικό θέμα. Κυκλοφορούν πολλά τέτοια δίπλα μας. Και επειδή αρκετά χρόνια πριν ήξερα τέτοια περίπτωση να ξέρετε ότι νομικά ο σύζυγος δεν έχει δικαίωμα να ζητήσει γιατρό. Μόνο συγγενείς εξ αίματος η με εισαγγελική παρέμβαση που κανείς δεν θα το έκανε.

Δεύτερο σκέλος. Αν υπάρχει κολλητή φίλη της μήπως της μιλήσεις για να μιλήσει εκείνη.

Εννοείται ότι δεν σε γουστάρει η φίλη ούτε την γουστάρεις εσύ γιατί αλλιώς θα πάει αλλού το πράγμα

Μιλάω με την αδερφή της και έχει την ίδια άποψη με εμένα, οτι δηλαδή εχει καποιας μορφής κατάθλιψη και οτι είναι απαράδεκτος ο τρόπος που μου φέρεται, και προσπαθούμε να βρούμε εναν τροπο να την πείσουμε να δει καποιον ειδικό. Ο δε πατέρας της με θεωρεί ηρωα.... Θελει να μου πάρει καινουργιο αυτοκίνητο γιατι νιωθει ασχημα με την κατάσταση αλλά δεν το δέχομαι γιατι δεν θέλω να υποχρεωνομαι.

Eτσι που τα περιγραφεις φαινεται περιπτωση (προφανως δεν γνωριζω το καθε ανθρωπο αλλα μια υποθεση κανω, συγνωμη α φαινεται λιγο προσβλητικο).οτι βαριεται επηδη λογω του γαμου και των παιδιων νοιωθει γεματη την ζωη της συν πολλες φορες περα απο γενετικη προδιαθεση για το παχος παιζει ρολο οτι τα βρισκει ολα ετοιμα απο γονεις και δεν χρειαζεται να προσπαθησει στην ζωη της συν ο μισθος απο το δημοσιο (ακομα και δασκαλους ξερω πολλους που παροτι καθοντουσαν 3 μηνες το καλοκαιρι και 2 εβδομαδες Χριστουγεννα και Πασχα ηθελαν να παρουν συνταξη οσο το δυνατον ποιο γρηγορα να γλυτωσουν και απο αυτες τις λιγες ωρες που πηγαιναν στο σχολειο).

3 μηνες στην Παρο ενω αλλοι πηραν δανεια η επρεπε να δουλευουν χρονια για να παρουν με 250-500κ σπιτι στο νησι καταλαβαινεις ποσο εχει προσπαθησει καποιος στην ζωη του, οποτε γιατι να το κανει στα 40 που πολλες περνουν συνταξη λογω των παιδιων.

Μπορεις και εσυ να αραξεις και να γευτεις τις παροχες που παρεχουν τα πεθερικα. Βγαινεις στην συνταξη γρηγορα και κανεις AirBnB το σπιτι του πεθερου οταν περασει σε σενα και βγαζεις χωρις κοπο. #live your myth in Greece

Δεν πιστευω οτι εχει τιποτα ψυχιατρικο, το παχος δεν ειναι ενδειξη ψυχολογικης ασταθειας.

Και τι να κάνω αν εχει βαρεθεί δηλαδή; Χέστηκα για τα λεφτά του πεθερού μου. Να τα έχει να τα χαίρεται.  Εγω απλα θέλω απλά την γυναίκα μου οπως ήταν, οχι εναν θυμωμενο καταθλιπτικό τόφαλο 100 κιλών. Θα επιμείνω στον ψυχολογο και σε διατροφολόγο, και αν συνεχίσω να βλέπω αρνηση δεν ξερω... Ισως αρχισω να σκέφτομαι και το διαζυγιο. Ειμαι πολυ απογοητευμένος απο την στάση της.

Azmo κάτι ή κάποια πράγματα την έχουν ρίξει ψυχολογικά και έχει παραιτηθεί. Δουλειά, οικονομικά, μία κορούλα που δεν έκανε (μην το γελάτε στις γυναίκες παίζουν και τέτοια), άγχος να τα προλάβει όλα στην καθημερινότητα, ταξίδια που δεν πάτε γιατί δεν έχετε που να αφήσετε τα παιδιά κλπ. Τα περιττά κιλά είναι θέμα σωστής διατροφής πρωτίστως που με τη σειρά της είναι θέμα διαθέσιμου χρόνου για να μαγειρεύεις και χρημάτων για να αγοράζεις κατάλληλες τροφές. Μετά έρχεται η άσκηση που είναι θέμα θέλησης και πόσο διασκεδάζεις κάνοντάς την. Το πιο εύκολο για γυναίκες κολυμβητήριο ή χορός. Σεξ στο γάμο αθόρυβα και στα γρήγορα με δύο παιδιά στο διπλανό δωμάτιο είναι πολύ δύσκολο άθλημα και δεν το ευχαριστιέται κανείς μην κρυβόμαστε αλλά τι να κάνουμε δεν είμαστε πλέον εργένηδες, ούτε μένουμε σε δι/τρίπατες μεζονέτες με κρεβατοκάμαρες/μπάνια σε ξεχωριστούς ορόφους. Μην νομίζεις ότι εμείς είμαστε τίποτα πορνοστάρ στην καθημερινότητά μας. Μόνη λύση εκδρομές για εμάς το ΣΚ σε εξοχικά ή ξενοδοχεία σε ταξιδιωτικούς προορισμούς. Όσο για τις ασκούμενες που συναντώ και εγώ κυρίως στο εφετείο πρέπει να έχεις πολύ χοντρό πορτοφόλι για διαζύγιο σήμερα. Σε παρόμοια περίπτωση φίλου στην ίδια ηλικία με πολλούς μήνες αποχής έφταιγε η αβεβαιότητα στη δουλειά και οι δυσκολίες στα οικονομικά, που λύθηκαν αμφότερα όταν διορίστηκε μόνιμη στο δημόσιο στην εφορία.

Αυτό με την κόρη δεν το είχα σκεφτεί ομολογώ, αλλά δεν νομίζω οτι ειναι σε φάση να ασχοληθεί με τρίτο παιδί. Εδώ με το ζόρι πάει στη δουλειά της, και σιγά την δουλειά.. δημόσια υπάλληλος,δασκαλα σε σχολειο για λιγες ωρες τη βδομαδα, κανενα άγχος ή πιεση. Οικονομικά είμαστε άνετοι λόγω της συνεισφοράς των γονιων μας (που το θεωρώ ξεφτιλα δυο μορφωμένοι εργαζόμενοι ανθρωποι να μην μπορούν να συντηρήσουν την οικογένεια τους μονοι τους, αλλά αυτό το αναλύουμε σε άλλη συζητηση). Ταξίδια όντως δεν πάμε πολλά τελευταία, αλλά κανουν σχεδον 3 μηνες διακοπές στην Πάρο καθε καλοκαιρι στα πεθερικά μου (εγω πηγαινοερχομαι σαν τον Βεγγο γιατί δεν εχω την τυχη να ειμαι δημοσιος υπαλληλος). Ισως οντως πρεπει να την παω καπου αλλου και να της το κανω εκπληξη. Για ψυχολογο δεν θελει με τιποτα και θυμωνει οταν το αναφερω, τους θεωρει απατεωνες. Ουτε με την γυμνναστικη και την διατροφη τα παει καλα. Μαγειρευει τα πιο παχυντικα πραγματα για τα παιδια και τρωει και αυτη τα ιδια. 2 χιλιαρικα εδωσα για διαδρομο και απλα κρεμαμε ρουχα πανω... Σε ευχαριστω για τις συμβουλες σου

Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας παιδιά. Δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου το διαζύγιο, γιατί δεν μπορώ καν να φανταστώ την ζωη μου χωρίς εκείνη. Γνωριζόμαστε απο παιδιά και είναι τόσο πολλά αυτά που μας ενώνουν,  τα αγόρια μας, οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής που ακόμα κι αν χρειαζοταν να θυσιάσω τις οποίες ανάγκες μου, θα το έκανα. Το βασικό πρόβλημα είναι οτι είναι εντελώς αρνητική σε ολα. Έχει ξεκάθαρα κατάθλιψη, αλλά αρνείται να δει ψυχολόγο λέγοντας οτι αυτά είναι βλακείες , παρα τις προτροπές και τις δικές μου και των γονιών της. Είναι σαν να την έχει πιάσει ταση αυτοκαταστροφής. Ηταν 45 κιλα σαν μοντέλο, έκανε χορό, κλπ και τώρα είναι 85 κιλα και γενικά αδιαφορεί για την εμφάνιση και την υγεία της.. Εγω προσπαθώ να είμαι οσο μπορώ υποστηρικτικός αλλα είναι δύσκολο να αντεξεις εναν άνθρωπο που συνεχώς έχει νεύρα και σου μιλάει απότομα ή σε αντιμετωπίζει με αδιαφορία. Σκέφτομαι τι έκανα λάθος και έφτασε κατάσταση εδω και το μόνο που βρίσκω είναι ο πολύς χρόνος που αφιέρωνα στη δουλειά μου. Πρόσφατα παρήγγειλα εναν διάδρομο και κάποια όργανα γυμναστικής δηθεν για εμένα και αμέσως κατάλαβε τον λόγο και δεν τα πλησιάζει καν. Απο την αλλη και εγω τσαντιζομαι μερικές φορές και σκέφτομαι μήπως εχει δίκιο ο κολλητός μου που με θεωρεί μ....α που δεν κάνω κάτι με κάποια αλλη...

Λοιπόν έχω ενα θεματάκι με την σύζυγό μου που έχει αρχίσει να με προβληματίζει ιδιαίτερα. Είμαστε 12 χρόνια παντρεμένοι, αγαπιόμαστε, εχουμε 2 υπέροχα παιδάκια, εχουμε τις δουλειές μας, τους φίλους μας, τα χόμπυ μας, ολα (θεωρητικά) είναι τελεια. Εκτός απο μια (σημαντική για εμένα) λεπτομέρεια: Εδω και αρκετό καιρό έχουμε σταματήσει να εχουμε οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή, και ο λόγος είναι οτι έχει παχύνει υπερβολικά και δεν νιώθω καμία έλξη. Εχω προσπαθήσει να της το πω αλλα οπότε φέρνω εστω και εμμεσα την συζήτηση σε αυτό το θέμα δείχνει να ενοχλείται και το ξεκόβει, και γενικά φέρεται σαν να της είναι εντελως αδιάφορο το θεμα σεξ πλέον. Εγω απο την αλλη στα 42 μου δεν νιώθω καθόλου οτι εχω κλείσει σαν άντρας, και συνεχώς πέφτει το βλέμμα μου σε κάτι νεαρές ασκούμενες στο γραφείο και φοβάμαι οτι αν συνεχιστεί για πολυ ακόμα αυτή η κατάσταση μπορεί να την κανω την μαλακια... Δεν θέλω να την απατησω και καταλαβαίνω ότι δεν γίνεται στα 40 της και με 2 παιδιά να ειναι η ιδια κοπελίτσα που ειχα ερωτευθεί κάποτε, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δείχνει τόση αδιαφορία. Οποιαδήποτε άποψη δεκτή....

Νομίζω οτι είμαστε σε μια τόσο κρίσιμη καμπή της ιστορίας και της οικονομίας που δεν μας παίρνει πλέον να ασχολούμαστε με την πολιτική σε ιδεολογικό-καφενειακο επίπεδο και με λογικές του παρελθόντος. Είναι μια πολυτέλεια που ανήκει στο παρελθόν γιατί ούτε η παγκόσμια οικονομία λειτουργεί όπως κάποτε (παγκοσμιοποίηση κλπ) ούτε η τραγική μας κατάσταση με την στάσιμη ανάπτυξη, το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο και τον ζημιογόνο δημόσιο τομέα (1,7 δις το μήνα συντάξεις και μισθούς ΔΥ..) που συνεχώς γεννά χρέη, μας επιτρέπει να εχουμε ως κύριο μέλημα το αν συμπαθούμε τον Άδωνη ή τον Μήτσο ή τον Αλέξη. Προσωπικά τον αντιπαθώ αλλα ποιος μπορεί να αρνηθεί οτι δουλεύει και φέρνει αποτέλεσματα; Μάγκες σορρυ αλλα καιγόμαστε. Μόλις ληξει η Ευρωπαϊκή περίοδος χάριτος και αλληλεγγύης λογω κορονοιου, θα βγει ο λογαριασμός και έχοντας μείνει πίσω σε όλους σχεδόν τους συμφωνημένους μνημονιακους στόχους, θα μπούμε σε νέες περιπέτειες χρεοκοπίας και μέτρων. Μην νομίζετε οτι τα διέγραψαν αυτά λόγω πανδημίας. Το μονο που μας σώζει είναι μια εθνικη ομάδα ικανών διαχειριστών, οχι απαραίτητα πολιτικών, που εχουν την δυνατότητα να χειριστούν την πολύ δύσκολη κατάσταση που έρχεται.

Εντάξει, για την ανταποδοτικότητα της φορολογίας δεν το συζητάω, είμαστε στον πάτο, αλλά μην νομίζετε οτι σε βορειοευρωπαικές χώρες που φτάνει σχεδόν στο 70% η μικτή συνολική φορολόγηση δικαιολογείται εξολοκλήρου αυτή η επιβάρυνση. Ναι μεν εχουν καλυτερες υποδομές και συστηματα υγειας - παιδείας, αλλά η συντηρηση τους δεν τροφοδοτείται κυριως και αποκλειστικά απο την φορολογία, αλλά απο τα πρωτογενή έσοδα και το ΑΕΠ της χώρας, οποτε δεν πετυχαίνουν και κανενα φοβερό δεικτη ανταποδοτικότητας. Λένε τους Ελληνες τεμπέληδες αλλά πηγαίντε καμια βόλτα απο Βέλγιο οπου εζησα 3 χρόνια και θα καταλάβατε τι εννοω. Μιλάμε για μια χώρα που οι μισοί ειναι δημοσίοι υπαλληλοι με παχυλους μισθούς (εδραζονται ολες οι διοικητικές υπηρεσίες της ΕΕ) και οι υπόλοιποι επιδοτούμενοι  απο το κράτος, είτε ως ανεργοι είτε ως εικονικά εργαζόμενοι σε δουλείες της πλακάς με 5ωρή απασχόληση. Οσο για την διαφθορά, αυτη και πάλι κυριαρχεί αλλά είναι σε διαφορετικό και υψηλότερο επίπεδο. Μπορεί να μην υπάρχει η ανατολιτικη νοοτροπία του 'μπαξισιού' που επικρατεί εδώ σε ψιλικατζίδικο επιπεδο, αλλά οι μιζες, η ευνοιοκρατία, τα λόμπυ και τα κυκλώματα κυριαρχούν και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, με πρώτη διδάξασα την Γερμανία.

Σοβαρα τώρα, ποσο ψώνιο και καγκουρας πρεπει να ειναι κάποιος για να φέρει στη Νάξο που πήγε για διακοπές ένα supercar 1000 ίππων.. Που θα το κυκλοφορήσει δηλαδή εκει; Στα πλακόστρωτα καλντερίμια που περνανε τα γαϊδούρια; Δηλαδή το έφερε μονο για να αράξει μπροστά στην καφετερία για μοστρα....

https://www.newsauto.gr/news/ellinas-pechtaras-me-iper-aftokinito-1-000-ippon/

Το μη μισθολογικό κόστος (εισφορές εργοδότη + εισφορές εργαζόμενου + ΦΜΥ + έκτακτη εισφορά) είναι περίπου στον μέσο ορο της ΕΕ αλλά συγκριτικά ειναι το πιο ασήμαντο απο τα εμπόδια που μειώνουν την ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών επιχειρήσεων. Ελαφρώς πιο σημαντικες (χωρίς να αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα όπως πιστεύουν πολλοί)  ειναι η φορολογία, και η πολιτική διαπλοκή-διαφθορα (θα σας έκπληξω αλλα ειμαστε σχετικά καλά σε αυτά συγκριτικά με κάποιες χώρες της ΕΕ που νομίζετε ότι είναι παράδεισοι ευνομίας και επιχειρηματικότητας).

Οι μεγαλύτεροι αποτρέπτικοι παράγοντες για επενδύσεις στην χώρα μας είναι η γραφειοκρατια, το ρευστό και ευμετάβλητο νομοθετικό-φορολογικο πλαίσιο (μην ξεχνάτε οτι οι επενδύσεις γίνονται με πλάνα 10ετιας τουλάχιστον και η σταθερότητα έχει τεράστια σημασία), και το σαθρό τραπεζικό σύστημα που οχι μόνο δεν προσφέρει ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης, αλλά δεν εμπνέει ούτε καν ασφάλεια. Τέλος, θα προσέθετα και το κοστος της ενέργειας που είναι σχετικά υψηλό για τα δεδομένα της ΕΕ

Πάντως για να ξέρετε επειδή μιλάω συχνά με μεσίτες λογω της δουλειάς μου, τον τελευταίο χρόνο εκεί αυξηθεί πολύ η ζήτηση σε μονοκατοικίες με κήπους και μεγάλα διαμερίσματα στα προάστια. Ο λόγος είναι ότι ο κορονοιος και η τηλεργασία έκανε τον κόσμο να ζητά μεγαλύτερους και πιο άνετους χώρους κατοικίας αφου πλέον πολλοί περνούν την πλειοψηφία του χρόνου τους εντός σπιτιού. Οπότε αν έχετε προς πώληση η ενοικίαση ενα τέτοιο ακίνητο, μην βιαστείτε να το δώσετε στον πρώτο τυχοντα κρινοντας απο την προηγούμενη κατάσταση  που ηταν ακριβώς η αντίθετη, δηλαδή είχαν ζήτηση τα μικρά διαμερίσματα που συντηρούνται πιο εύκολα.

Γάτε, πρίν 2 χρόνια διορίστηκε. Πρίν έκανε ιδιαίτερα και μεγάλωνε παιδιά. Και εμένα λίγα μου φαίνονται πάντως, γιατί ακόμα και με κανένα κλιμάκιο τριετίας θα έπρεπε να είναι περισσότερα.Θα το ψάξω

Η απάντηση στο ερώτημα σου για τις σπιταρόνες και τις αυτοκινητάρες νομίζω οτι βρίσκεται στην παραοικονομία και την λαμογιά. Ο γείτονας μου έχει μεζονέτα νεοδμητη 500τμ με πισίνα και κάτι Range rover και μερσεντικά στο γκαράζ. Επάγγελμα : Διευθυντής στην Πολεοδομία... (ο νοων νοείτω για την προέλευση του πλούτου)

Χα!

Ειχα κάνει μαθήματα και ετοιμαζόμουν μηοως και δηλώσω για τους ορκωτούς. Έτσι μια μικρή περίοδο το είχα σκεφτεί.το τι διάβασμα επί κάποια ετη που θέλει.... ΔΕΝ ΛΈΓΕΤΑΙ

Σαν ειδίκευση γιατρών το παρομοιαζα.

Πιο εύκολο ήταν το διδακτορικό σε ένα πιο βατό θέμα.

Αστα να πάνε. Μερικά τα πέρασα με την δευτερη και τρίτη φόρα, παρόλο που είμαι αριστούχος του ΟΠΑ, γιατί δεν προλάβαινα λογω δουλειάς να διαβάσω. Αλλά τι κατάλαβα... τριχες. Συνεργάζομαι με ελεγκτές στο εξωτερικό που δουλεύουν στις big four και με πιάνει κατάθλιψη γιατι παίρνουν τον τριπλάσιο τουλάχιστον μισθο...

Ειδα τα εισοδήματα που γράφετε και γελάω (για να μην κλάψω). Είμαι οικονομολόγος και ορκωτός λογιστής με 15 χρονια προυπηρεσία και 3 πτυχία και παίρνω 1500 καθαρά το μήνα. Η γυναίκα μου φιλόλογος καθηγήτρια σε σχολείο και παίρνει 850 και χωρίς να τσοντάρουν οι γονείς δεν θα βγαίναμε. Σπίτι και αυτοκίνητο μας τα πήραν αυτοι. Εξοδα για τα παιδιά κάνουν οι γονείς. Διακοπες πάμε στον πεθερό μου, και δεν μένει τίποτα στους τραπεζικούς λογαριασμούς μας. Ολα πάνε σε λογαριασμούς, ένφια, σουπερ μαρκετ, ρούχα, φροντηστήρια παιδιών και γιατρούς . Η κατάσταση είναι τραγική. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα εφευγα για Αμερική και δεν επεστρεφα ούτε για πλάκα.