@andya3 said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Οι θηριωδίες των γερμανών όπως είπα δεν δικαιολογούνται με τίποτα. Υπάρχει όμως μέχρις ενός σημείου πολιτισμική διαφορά. Όπως μου έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου που έζησε την Αθήνα στην κατοχή και έχασε 2 παιδιά από την πείνα, τους Γερμανούς αν δεν τους πείραζες δεν σε πείραζαν. Ούτε βιάζαν τις Ελληνίδες, ούτε κλωτσούσαν και χτυπούσαν αναίτια τους Έλληνες στους δρόμους.

Χωρίς να θέλω να θίξω την μακαρίτισσα την γιαγιά σου, τέτοιο πράγμα δεν έχει τολμήσει κανείς άλλος να πει. Και χωριά κάψανε και όλες τις γυναίκες του χωριού βιάσανε οι Ναζί. Δηλαδή έλεος πια.

Αν ήμουν Σοβιετικός στρατιώτης που είδα να βιάζουν την αδερφή μου και να σκοτώνουν τους γονείς μου, για την πλάκα τους, θα ήθελα να κάνω πολύ χειρότερα με το που θα έμπαινα στο Βερολίνο το 1945...

@andya3 said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Φυσικά ήταν παρανοικοί, ακόμα και για τα απάνθρωπα πλαίσια ενός πολέμου. Μέσα στην παράνοιά τους όμως, υπήρχε και μια πολιτισμένη στάση και λογική (αν μου επιτρέπεται να το χαρακτηρίσω έτσι).

Δεν έχω σκοπό να σε βλάψω, μη με πειράζεις για να μη σε πειράξω, μη με προκαλείς για να μη σου κάνω κακό, κάτσε στ' αυγά σου και μου είσαι αδιάφορος, κοίτα τη δουλειά σου κι άσε με να κάνω τη δικιά μου.

Επαναλαμβάνω, δίνω μια άλλη οπτική γωνία, κατά τ' άλλα δεν δικαιολογούνται και δεν συγχωρούνται οι γερμανικές θηριωδίες.

@monman2 said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@realzeus said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@spi_duster said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Στο τριμπουδερλο που λέγεται Λονδίνο δε πρόκειται να ξαναπάω. Μια πόλη ακριβή διχως κανενα απολυτως λογο. Άνθρωποι με μισθούς καλους λογω ακριβειας συγκατοικουν ως να ήταν φοιτητές με κοινη τουαλέτα και για διασκέδαση καπου στις 5 το απόγευμα πανε και μπεκρουλιαζουν έξω απο τις παμπ. Μουσλιμια παντού και για να βρεις στο κεντρο ενα μαγαζί να φας με αλκοόλ πρέπει να κανεις τάμα. Σε ζωώδη κατάσταση οι περισσότεροι και ούτε που μπορούν να φανταστούν πως άλλοι άνθρωποι στις αποικιες περνούν καλύτερα και με λιγότερα. Σπιτάκια μικρά, λίγο μεγαλύτερα από κουκλόσπιτο. Στην Αν Ευρώπη έχουν μείνει οι υποδομές και η ρυμοτομίες οπως φτιάχτηκαν επί Σοβιετικής ένωσης. Τότε που και ο τελευταίος φτωχός είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία. Αν δεν ήταν τόσο φασιστική η διαχειριση των κομισαριων του κόμματος και τόσο διεφθαρμένη, το σύστημα δε θα κατερρεε. Πρόσφατα βρέθηκα Πολωνία και λιγο πριν Βουλγαρία. Ακόμη και τώρα από κεκτημένη ταχύτητα οι πόλεις, οι δρόμοι τα πανεπιστήμια, το φαγητό οι συνηθειες, η Παιδεία τους, πολύ ανώτερα των Δυτικών. Οι άνθρωποι ζούσαν σε παράδεισο σε σχέση με την Δύση. Μετά μπήκαν οι κανονες του ΔΝΤ και της ελεύθερης αγοράς και τους εσκισαν. Βέβαια φταίει και η βλακεια τους. Ακομη δεν έχουν καταλάβει πως το φαγητό στα Μακ δε είναι ουτε για τα σκυλιά. Η μόνη δικαιολογία που έχουν είναι πως οτι έχασαν ηταν ώστε να απαλλαγούν από το Σταλινισμο και τους αντιπροσωπους του επι της γης. Ως κοινωνίες πολύ ανωτερες των Δυτικών. Βαρσοβία, Κρακοβια θα πηγαινα ξανά. Τάμεση και Σικουανα νιετ.

Διαφωνω σε πολλα που γραφεις. Στις περισσοτερες δυτικες χωρες καθε φτωχος εχει δωρεαν προσβαση στην υγεια και στην εκπαιδευση. Το 1980 στην Ανατ Ευρωπη ο κοσμος εμπαινε σε ουρες για να παρει σαπιες ντοματες και σαπια μηλα.

Λονδινο ειναι ακραια περιπτωση διαβιωσης αν και αυτο προσφερει πολλες ευκαιριες.

Συμφωνώ ότι στην Δύση υπάρχει πρόσβαση σε δημόσια υγεία και παιδεία (όχι σε USA όμως όπου αν είσαι ανασφάλιστος σε τρώει το μαύρο φίδι), αλλά στην ΕΣΣΔ ήταν έτσι από το 1930, Οι ουρές για τρόφιμα παρουσιάστηκαν μόνον πριν την πτώση του συστήματος, όπου η κακή διαχείριση το έχει φτάσει να παραπαίει. Στις ΗΠΑ υπάρχουν ουρές για συσσίτια απόρων (soup kitchens) και οι άστεγοι τρώνε από τα σκουπίδια. Στην ΕΣΣΔ ούτε άστεγοι υπήρχαν, ούτε έψαχνε κανείς να φάει από σκουπιδοτενεκέδες!!!

Όντως ψάχνω να βρω επίκαιρα που να δείχνουν ουρές συσσιτίων και άστεγους να ψάχνουν σε κάδους και δεν βρίσκω , λες να ... ή παίζει φάση αδέσποτα το 2004

Τώρα σοβαρά μιλάς αγαπητέ μου Τάσο; Fifth Avenue, NYC, η πιο ακριβή λεωφόρος της μεγαλούπολης!!! Ποτέ δεν έφτασε Σοβιετικός πολίτης σε τέτοιο επίπεδο εξευτελισμού!!! Ένα πιάτο φαΐ και μια στέγη την είχαν ΟΛΟΙ!!! Τέτοιο ξεφτιλίκι στην Μόσχα δεν θα το έβλεπες ΠΟΤΕ!!!

@dstou said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Περί του ότι οι Γερμανοί δεν γνώριζαν τις πραγματικές δυνατότητες των σοβιετικοί:
Κάπου διάβασα ότι οι Γερμανοί υπολόγιζαν ότι οι Σοβιετικοί μπορούν να κατεβάσουν 40-100 μεραρχίες στον πόλεμο.
Κατέβασαν όμως ...800. Και γι' αυτό έχασαν, έλεγε με περισπούδαστο ύφος η πηγή.
Ανάλογα επιχειρήματα διαβάζω και για τους Ιάπωνες, δεν υπολόγιζαν σωστά τα νούμερα των αμερικάνοι.

Σοβαρά τώρα?
Δέχομαι στον υπολογιζμό των συμβατικών δυνάμεων να πέσεις έξω 20-30%, άντε να το κάνουμε 50%.
Δεν είναι δυνατόν να πέσεις έξω 1.000%.

ΥΓ. Σε σχόλιο τρίτου σε άρθρο του τεκι-τσαν το διάβασα, μόνο τα σχόλια διαβάζω από αυτόν.

Δεν ήταν θέμα ανθρώπων, αλλά δυνατότητας εξοπλισμού και εκπαίδευσης. Οι Γερμανοί λοιπόν θεωρούσαν ότι οι Σοβιετικοί δεν είχαν την παραγωγική δυνατότητα για να εκαπιδεύσουν και εξοπλίσουν τόσο μεγάλα τμήματα του πληθυσμού τους. Με το που είδαν όμως την πραγματική παραγωγική δυνατότητα της ΕΣΣΔ σε όπλα, βάλανε τις μαύρες πλερέζες.

@realzeus said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@spi_duster said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Στο τριμπουδερλο που λέγεται Λονδίνο δε πρόκειται να ξαναπάω. Μια πόλη ακριβή διχως κανενα απολυτως λογο. Άνθρωποι με μισθούς καλους λογω ακριβειας συγκατοικουν ως να ήταν φοιτητές με κοινη τουαλέτα και για διασκέδαση καπου στις 5 το απόγευμα πανε και μπεκρουλιαζουν έξω απο τις παμπ. Μουσλιμια παντού και για να βρεις στο κεντρο ενα μαγαζί να φας με αλκοόλ πρέπει να κανεις τάμα. Σε ζωώδη κατάσταση οι περισσότεροι και ούτε που μπορούν να φανταστούν πως άλλοι άνθρωποι στις αποικιες περνούν καλύτερα και με λιγότερα. Σπιτάκια μικρά, λίγο μεγαλύτερα από κουκλόσπιτο. Στην Αν Ευρώπη έχουν μείνει οι υποδομές και η ρυμοτομίες οπως φτιάχτηκαν επί Σοβιετικής ένωσης. Τότε που και ο τελευταίος φτωχός είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία. Αν δεν ήταν τόσο φασιστική η διαχειριση των κομισαριων του κόμματος και τόσο διεφθαρμένη, το σύστημα δε θα κατερρεε. Πρόσφατα βρέθηκα Πολωνία και λιγο πριν Βουλγαρία. Ακόμη και τώρα από κεκτημένη ταχύτητα οι πόλεις, οι δρόμοι τα πανεπιστήμια, το φαγητό οι συνηθειες, η Παιδεία τους, πολύ ανώτερα των Δυτικών. Οι άνθρωποι ζούσαν σε παράδεισο σε σχέση με την Δύση. Μετά μπήκαν οι κανονες του ΔΝΤ και της ελεύθερης αγοράς και τους εσκισαν. Βέβαια φταίει και η βλακεια τους. Ακομη δεν έχουν καταλάβει πως το φαγητό στα Μακ δε είναι ουτε για τα σκυλιά. Η μόνη δικαιολογία που έχουν είναι πως οτι έχασαν ηταν ώστε να απαλλαγούν από το Σταλινισμο και τους αντιπροσωπους του επι της γης. Ως κοινωνίες πολύ ανωτερες των Δυτικών. Βαρσοβία, Κρακοβια θα πηγαινα ξανά. Τάμεση και Σικουανα νιετ.

Διαφωνω σε πολλα που γραφεις. Στις περισσοτερες δυτικες χωρες καθε φτωχος εχει δωρεαν προσβαση στην υγεια και στην εκπαιδευση. Το 1980 στην Ανατ Ευρωπη ο κοσμος εμπαινε σε ουρες για να παρει σαπιες ντοματες και σαπια μηλα.

Λονδινο ειναι ακραια περιπτωση διαβιωσης αν και αυτο προσφερει πολλες ευκαιριες.

Συμφωνώ ότι στην Δύση υπάρχει πρόσβαση σε δημόσια υγεία και παιδεία (όχι σε USA όμως όπου αν είσαι ανασφάλιστος σε τρώει το μαύρο φίδι), αλλά στην ΕΣΣΔ ήταν έτσι από το 1930, Οι ουρές για τρόφιμα παρουσιάστηκαν μόνον πριν την πτώση του συστήματος, όπου η κακή διαχείριση το έχει φτάσει να παραπαίει. Στις ΗΠΑ υπάρχουν ουρές για συσσίτια απόρων (soup kitchens) και οι άστεγοι τρώνε από τα σκουπίδια. Στην ΕΣΣΔ ούτε άστεγοι υπήρχαν, ούτε έψαχνε κανείς να φάει από σκουπιδοτενεκέδες!!!

Σε γενικες γραμμες ουτε αστεγοι υπηρχαν στις περισσοτερες δυτικες χωρες ουτε συσσιτια. Εξαιρουμε την κριση στην Αμερικη τα 30ς. Τα τελευταια χρονια υπαρχουν λογω του υψηλου πληθωρισμου στην Δυση. ΗΠΑ και Ελλαδα (περιεργως) ειναι οι μονες χωρες που αν δεν δουλευεις εισαι ανασφαλιστος και αν αρρωστησεις κινδυνευεις να χρεοκοπησεις. Στην Αμερικη ομως μετα τα 65 ειναι δωρεαν η ασφαλεια υγειας για ολους σε συγκεκριμενα νοσοκομεια, medicare νομιζω το λενε. Επισης για τους πρωην στρατιωτικους εχουν δωρεαν ασφαλεια υγειας παλι σε συγκεκριμενα νοσοκομεια.

@monman2 said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@realzeus said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@spi_duster said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Στο τριμπουδερλο που λέγεται Λονδίνο δε πρόκειται να ξαναπάω. Μια πόλη ακριβή διχως κανενα απολυτως λογο. Άνθρωποι με μισθούς καλους λογω ακριβειας συγκατοικουν ως να ήταν φοιτητές με κοινη τουαλέτα και για διασκέδαση καπου στις 5 το απόγευμα πανε και μπεκρουλιαζουν έξω απο τις παμπ. Μουσλιμια παντού και για να βρεις στο κεντρο ενα μαγαζί να φας με αλκοόλ πρέπει να κανεις τάμα. Σε ζωώδη κατάσταση οι περισσότεροι και ούτε που μπορούν να φανταστούν πως άλλοι άνθρωποι στις αποικιες περνούν καλύτερα και με λιγότερα. Σπιτάκια μικρά, λίγο μεγαλύτερα από κουκλόσπιτο. Στην Αν Ευρώπη έχουν μείνει οι υποδομές και η ρυμοτομίες οπως φτιάχτηκαν επί Σοβιετικής ένωσης. Τότε που και ο τελευταίος φτωχός είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία. Αν δεν ήταν τόσο φασιστική η διαχειριση των κομισαριων του κόμματος και τόσο διεφθαρμένη, το σύστημα δε θα κατερρεε. Πρόσφατα βρέθηκα Πολωνία και λιγο πριν Βουλγαρία. Ακόμη και τώρα από κεκτημένη ταχύτητα οι πόλεις, οι δρόμοι τα πανεπιστήμια, το φαγητό οι συνηθειες, η Παιδεία τους, πολύ ανώτερα των Δυτικών. Οι άνθρωποι ζούσαν σε παράδεισο σε σχέση με την Δύση. Μετά μπήκαν οι κανονες του ΔΝΤ και της ελεύθερης αγοράς και τους εσκισαν. Βέβαια φταίει και η βλακεια τους. Ακομη δεν έχουν καταλάβει πως το φαγητό στα Μακ δε είναι ουτε για τα σκυλιά. Η μόνη δικαιολογία που έχουν είναι πως οτι έχασαν ηταν ώστε να απαλλαγούν από το Σταλινισμο και τους αντιπροσωπους του επι της γης. Ως κοινωνίες πολύ ανωτερες των Δυτικών. Βαρσοβία, Κρακοβια θα πηγαινα ξανά. Τάμεση και Σικουανα νιετ.

Διαφωνω σε πολλα που γραφεις. Στις περισσοτερες δυτικες χωρες καθε φτωχος εχει δωρεαν προσβαση στην υγεια και στην εκπαιδευση. Το 1980 στην Ανατ Ευρωπη ο κοσμος εμπαινε σε ουρες για να παρει σαπιες ντοματες και σαπια μηλα.

Λονδινο ειναι ακραια περιπτωση διαβιωσης αν και αυτο προσφερει πολλες ευκαιριες.

Συμφωνώ ότι στην Δύση υπάρχει πρόσβαση σε δημόσια υγεία και παιδεία (όχι σε USA όμως όπου αν είσαι ανασφάλιστος σε τρώει το μαύρο φίδι), αλλά στην ΕΣΣΔ ήταν έτσι από το 1930, Οι ουρές για τρόφιμα παρουσιάστηκαν μόνον πριν την πτώση του συστήματος, όπου η κακή διαχείριση το έχει φτάσει να παραπαίει. Στις ΗΠΑ υπάρχουν ουρές για συσσίτια απόρων (soup kitchens) και οι άστεγοι τρώνε από τα σκουπίδια. Στην ΕΣΣΔ ούτε άστεγοι υπήρχαν, ούτε έψαχνε κανείς να φάει από σκουπιδοτενεκέδες!!!

Όντως ψάχνω να βρω επίκαιρα που να δείχνουν ουρές συσσιτίων και άστεγους να ψάχνουν σε κάδους και δεν βρίσκω , λες να ... ή παίζει φάση αδέσποτα το 2004

Εδω φτασαμε και στην Αθηνα να εχουμε αστεγους και να ψαχνουν στους καδους. Σε ολη την δυση εχει φουντωσει αυτο το προβλημα λογω του πληθωρισμου. Παλαιοτερα το να μεινεις στους δρομους μονο με ψυχολογικα προβληματα το εκαναν και ναρκομανεις. Και στην Αμερικη αυτο θυμαμαι.

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@realzeus said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@spi_duster said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Στο τριμπουδερλο που λέγεται Λονδίνο δε πρόκειται να ξαναπάω. Μια πόλη ακριβή διχως κανενα απολυτως λογο. Άνθρωποι με μισθούς καλους λογω ακριβειας συγκατοικουν ως να ήταν φοιτητές με κοινη τουαλέτα και για διασκέδαση καπου στις 5 το απόγευμα πανε και μπεκρουλιαζουν έξω απο τις παμπ. Μουσλιμια παντού και για να βρεις στο κεντρο ενα μαγαζί να φας με αλκοόλ πρέπει να κανεις τάμα. Σε ζωώδη κατάσταση οι περισσότεροι και ούτε που μπορούν να φανταστούν πως άλλοι άνθρωποι στις αποικιες περνούν καλύτερα και με λιγότερα. Σπιτάκια μικρά, λίγο μεγαλύτερα από κουκλόσπιτο. Στην Αν Ευρώπη έχουν μείνει οι υποδομές και η ρυμοτομίες οπως φτιάχτηκαν επί Σοβιετικής ένωσης. Τότε που και ο τελευταίος φτωχός είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία. Αν δεν ήταν τόσο φασιστική η διαχειριση των κομισαριων του κόμματος και τόσο διεφθαρμένη, το σύστημα δε θα κατερρεε. Πρόσφατα βρέθηκα Πολωνία και λιγο πριν Βουλγαρία. Ακόμη και τώρα από κεκτημένη ταχύτητα οι πόλεις, οι δρόμοι τα πανεπιστήμια, το φαγητό οι συνηθειες, η Παιδεία τους, πολύ ανώτερα των Δυτικών. Οι άνθρωποι ζούσαν σε παράδεισο σε σχέση με την Δύση. Μετά μπήκαν οι κανονες του ΔΝΤ και της ελεύθερης αγοράς και τους εσκισαν. Βέβαια φταίει και η βλακεια τους. Ακομη δεν έχουν καταλάβει πως το φαγητό στα Μακ δε είναι ουτε για τα σκυλιά. Η μόνη δικαιολογία που έχουν είναι πως οτι έχασαν ηταν ώστε να απαλλαγούν από το Σταλινισμο και τους αντιπροσωπους του επι της γης. Ως κοινωνίες πολύ ανωτερες των Δυτικών. Βαρσοβία, Κρακοβια θα πηγαινα ξανά. Τάμεση και Σικουανα νιετ.

Διαφωνω σε πολλα που γραφεις. Στις περισσοτερες δυτικες χωρες καθε φτωχος εχει δωρεαν προσβαση στην υγεια και στην εκπαιδευση. Το 1980 στην Ανατ Ευρωπη ο κοσμος εμπαινε σε ουρες για να παρει σαπιες ντοματες και σαπια μηλα.

Λονδινο ειναι ακραια περιπτωση διαβιωσης αν και αυτο προσφερει πολλες ευκαιριες.

Συμφωνώ ότι στην Δύση υπάρχει πρόσβαση σε δημόσια υγεία και παιδεία (όχι σε USA όμως όπου αν είσαι ανασφάλιστος σε τρώει το μαύρο φίδι), αλλά στην ΕΣΣΔ ήταν έτσι από το 1930, Οι ουρές για τρόφιμα παρουσιάστηκαν μόνον πριν την πτώση του συστήματος, όπου η κακή διαχείριση το έχει φτάσει να παραπαίει. Στις ΗΠΑ υπάρχουν ουρές για συσσίτια απόρων (soup kitchens) και οι άστεγοι τρώνε από τα σκουπίδια. Στην ΕΣΣΔ ούτε άστεγοι υπήρχαν, ούτε έψαχνε κανείς να φάει από σκουπιδοτενεκέδες!!!

Σε γενικες γραμμες ουτε αστεγοι υπηρχαν στις περισσοτερες δυτικες χωρες ουτε συσσιτια. Εξαιρουμε την κριση στην Αμερικη τα 30ς. Τα τελευταια χρονια υπαρχουν λογω του υψηλου πληθωρισμου στην Δυση. ΗΠΑ και Ελλαδα (περιεργως) ειναι οι μονες χωρες που αν δεν δουλευεις εισαι ανασφαλιστος και αν αρρωστησεις κινδυνευεις να χρεοκοπησεις. Στην Αμερικη ομως μετα τα 65 ειναι δωρεαν η ασφαλεια υγειας για ολους σε συγκεκριμενα νοσοκομεια, medicare νομιζω το λενε. Επισης για τους πρωην στρατιωτικους εχουν δωρεαν ασφαλεια υγειας παλι σε συγκεκριμενα νοσοκομεια.

Ε τώρα ρε συ Άγη, μεταξύ μας μιλάμε και έχουμε ζήσει και οι δυο μας στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν εκατομμύρια homeless people στην Αμερική, Αγγλία και Γαλλία (clochards λέγονται εκεί);;; Εγώ ζούσα σε μια μικρή, αλλά πλούσια πόλη, της Νότιας Αγγλίας και απέναντι από το κατάστημα της τράπεζας που πήγαινα να σηκώσω χρήματα ήταν παρκαρισμένη μια Ferrari 355 (σχετικά καινούρια τότε), ενώ στο εσωτερικό χώρο των ΑΤΜ της Natwest (αν θυμάσαι τότε ήταν σε εσώκλειστο χώρο πολλά ΑΤΜ στην Αγγλία) κοιμόντουσαν άστεγοι που ικέτευαν για 1 Λίρα (Can you spare a quid, mate?). Στο Λονδίνο δεν θυμάσαι τι γίνονταν κάτω από τις γέφυρες, με το που νύχτωνε; Στο Παρίσι το ίδιο. Για USA δεν μιλάμε καν, η απόλυτη ντροπή του Καπιταλισμού!!!

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Σε ολη την δυση εχει φουντωσει αυτο το προβλημα λογω του πληθωρισμου.

Δεν έχουμε τόσο μεγάλο πληθωρισμό που προκαλεί άστεγους. Έχουμε όμως μια οικονομία που μετακινήθηκε από την παραγωγή στην άυλη οικονομία. Μεγάλα κεφάλαια μετακινούνται από την παραγωγή της Ευρώπης σε άλλες χώρες ενώ ακόμα και τα κέρδη επενδύονται και πάλι σε άυλα προϊόντα που παράγουν ανέργους. Αυτό ξεκίνησε σταδιακά από τη δεκαετία του 80. Πριν το 80 η δυτική οικονομία ήταν τελείως διαφορετικη.

Εσύ ο ίδιος που λες εργάστηκες σε αυτά, τα έβλεπες από πρώτο χέρι. Απορώ που έχεις κολλήσει με τον πληθωρισμό. Ο πληθωρισμός προκαλεί ανεργία εάν είναι απότομος, όχι εάν κινείται με 2-3%. Το αντίθετο, μάλιστα ένας μικρός πληθωρισμός κανονικά οδηγεί σε επενδύσεις που μειώνουν την ανεργία.

@realzeus said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@realzeus said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@wantone said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

@spi_duster said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Στο τριμπουδερλο που λέγεται Λονδίνο δε πρόκειται να ξαναπάω. Μια πόλη ακριβή διχως κανενα απολυτως λογο. Άνθρωποι με μισθούς καλους λογω ακριβειας συγκατοικουν ως να ήταν φοιτητές με κοινη τουαλέτα και για διασκέδαση καπου στις 5 το απόγευμα πανε και μπεκρουλιαζουν έξω απο τις παμπ. Μουσλιμια παντού και για να βρεις στο κεντρο ενα μαγαζί να φας με αλκοόλ πρέπει να κανεις τάμα. Σε ζωώδη κατάσταση οι περισσότεροι και ούτε που μπορούν να φανταστούν πως άλλοι άνθρωποι στις αποικιες περνούν καλύτερα και με λιγότερα. Σπιτάκια μικρά, λίγο μεγαλύτερα από κουκλόσπιτο. Στην Αν Ευρώπη έχουν μείνει οι υποδομές και η ρυμοτομίες οπως φτιάχτηκαν επί Σοβιετικής ένωσης. Τότε που και ο τελευταίος φτωχός είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία. Αν δεν ήταν τόσο φασιστική η διαχειριση των κομισαριων του κόμματος και τόσο διεφθαρμένη, το σύστημα δε θα κατερρεε. Πρόσφατα βρέθηκα Πολωνία και λιγο πριν Βουλγαρία. Ακόμη και τώρα από κεκτημένη ταχύτητα οι πόλεις, οι δρόμοι τα πανεπιστήμια, το φαγητό οι συνηθειες, η Παιδεία τους, πολύ ανώτερα των Δυτικών. Οι άνθρωποι ζούσαν σε παράδεισο σε σχέση με την Δύση. Μετά μπήκαν οι κανονες του ΔΝΤ και της ελεύθερης αγοράς και τους εσκισαν. Βέβαια φταίει και η βλακεια τους. Ακομη δεν έχουν καταλάβει πως το φαγητό στα Μακ δε είναι ουτε για τα σκυλιά. Η μόνη δικαιολογία που έχουν είναι πως οτι έχασαν ηταν ώστε να απαλλαγούν από το Σταλινισμο και τους αντιπροσωπους του επι της γης. Ως κοινωνίες πολύ ανωτερες των Δυτικών. Βαρσοβία, Κρακοβια θα πηγαινα ξανά. Τάμεση και Σικουανα νιετ.

Διαφωνω σε πολλα που γραφεις. Στις περισσοτερες δυτικες χωρες καθε φτωχος εχει δωρεαν προσβαση στην υγεια και στην εκπαιδευση. Το 1980 στην Ανατ Ευρωπη ο κοσμος εμπαινε σε ουρες για να παρει σαπιες ντοματες και σαπια μηλα.

Λονδινο ειναι ακραια περιπτωση διαβιωσης αν και αυτο προσφερει πολλες ευκαιριες.

Συμφωνώ ότι στην Δύση υπάρχει πρόσβαση σε δημόσια υγεία και παιδεία (όχι σε USA όμως όπου αν είσαι ανασφάλιστος σε τρώει το μαύρο φίδι), αλλά στην ΕΣΣΔ ήταν έτσι από το 1930, Οι ουρές για τρόφιμα παρουσιάστηκαν μόνον πριν την πτώση του συστήματος, όπου η κακή διαχείριση το έχει φτάσει να παραπαίει. Στις ΗΠΑ υπάρχουν ουρές για συσσίτια απόρων (soup kitchens) και οι άστεγοι τρώνε από τα σκουπίδια. Στην ΕΣΣΔ ούτε άστεγοι υπήρχαν, ούτε έψαχνε κανείς να φάει από σκουπιδοτενεκέδες!!!

Σε γενικες γραμμες ουτε αστεγοι υπηρχαν στις περισσοτερες δυτικες χωρες ουτε συσσιτια. Εξαιρουμε την κριση στην Αμερικη τα 30ς. Τα τελευταια χρονια υπαρχουν λογω του υψηλου πληθωρισμου στην Δυση. ΗΠΑ και Ελλαδα (περιεργως) ειναι οι μονες χωρες που αν δεν δουλευεις εισαι ανασφαλιστος και αν αρρωστησεις κινδυνευεις να χρεοκοπησεις. Στην Αμερικη ομως μετα τα 65 ειναι δωρεαν η ασφαλεια υγειας για ολους σε συγκεκριμενα νοσοκομεια, medicare νομιζω το λενε. Επισης για τους πρωην στρατιωτικους εχουν δωρεαν ασφαλεια υγειας παλι σε συγκεκριμενα νοσοκομεια.

Ε τώρα ρε συ Άγη, μεταξύ μας μιλάμε και έχουμε ζήσει και οι δυο μας στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν εκατομμύρια homeless people στην Αμερική, Αγγλία και Γαλλία (clochards λέγονται εκεί);;; Εγώ ζούσα σε μια μικρή, αλλά πλούσια πόλη, της Νότιας Αγγλίας και απέναντι από το κατάστημα της τράπεζας που πήγαινα να σηκώσω χρήματα ήταν παρκαρισμένη μια Ferrari 355 (σχετικά καινούρια τότε), ενώ στο εσωτερικό χώρο των ΑΤΜ της Natwest (αν θυμάσαι τότε ήταν σε εσώκλειστο χώρο πολλά ΑΤΜ στην Αγγλία) κοιμόντουσαν άστεγοι που ικέτευαν για 1 Λίρα (Can you spare a quid, mate?). Στο Λονδίνο δεν θυμάσαι τι γίνονταν κάτω από τις γέφυρες, με το που νύχτωνε; Στο Παρίσι το ίδιο. Για USA δεν μιλάμε καν, η απόλυτη ντροπή του Καπιταλισμού!!!

Τωρα που το αναφερεις Λονδινο δεν ειχα δει ποτε αστεγους στο κεντρο (8 χρονια εκει, εχω περπατησει μιν το 80% των δρομων στο κεντρο του Λονδινου το οποιο ειναι μια τεραστεια περιοχη), ουτε στα Ανατολικα που ηταν οι ποιο λαικες περιοχες ουτε στα γκετο που ειναι καποιες γειτονιες οπως Ελεφαντ & Κασελ Bermondsey και η περιοχη μεχρι το Γκρινουιτσ. Παρισι τους ειδα μονο στην τηλεοραση (καλα εκει 1 εβδομαδα πηγα μονο).

ΝΥ και Τοροντο ειχε αστεγους αλλα ηταν φουλ στα ψυχολογικα η ναρκομανεις και ηταν κατα επιλογη στον δρομο. Μεχρι το 2008 στην Αμερικη αν δεν ειχες ψυχολογικα μπορουσες να δουλεψεις και να μενεις καπου ευκολα, εχει απο τους υψηλοτερους μισθους στον κοσμο. Μετα το 2008 τα νοικια εχουνεκτοξευθει και το κοστος ζωης και εχει αλλαξει η κατασταση.

Οποτε δεν ισχυει παλαιοτερα οτι λογω του συστηματος ηταν αστεγοι.

Από διάσπαση σε διάσπαση το πάτε. Τι σχέση έχουν οι άστεγοι με τον β'? Ξαναδιασπάστε το λοιπόν.

Επιστρέφοντας στο θέμα, αλλά βλέποντας το διαχρονικά, θα σας ξεκινήσω από το σήμερα...

Ενδιαφέρον άρθρο...

https://www.naftemporiki.gr/finance/economy/1766697/o-ntragki-ta-800-dis-kai-to-gnosto-anekdoto-ton-oikonomologon/

Όταν ο Μάριο Ντράγκι παρουσίασε ένα σχέδιο 800 δισ. ευρώ για τη θωράκιση της Ευρώπης έναντι του αμερικανικού και κινεζικού ανταγωνισμού, οι βιομηχανίες της γηραιάς ηπείρου μάλλον ένιωσαν για πρώτη φορά – εδώ και πολλά χρόνια – ότι κάποιους τις ακούει. Και κάποιος μπήκε στον κόπο να παρουσιάσει ένα σχέδιο για να επιβιώσουν και να βγουν μπροστά.
Το 2012 ήταν και πάλι ο Μάριο Ντράγκι που είχε ένα σχέδιο συνολικά για την επιβίωση της Ευρωζώνης. Στην πιο κρίσιμη στιγμή, με τις κερδοσκοπικές δυνάμεις της αγοράς σε πλήρη επίθεση, είπε το «ό,τι χρειαστεί», σε μία απόφαση με την οποία επέδειξε πολιτικά πρωτίστως αντανακλαστικά και όχι νοοτροπία τραπεζίτη- τεχνοκράτη. Τότε κράτησε τη νομισματική ένωση όρθια, την ώρα που οι πολιτικοί ηγέτες επεξεργάζονταν σχέδια για exits, συρρίκνωση ή μετάλλαξή της σε ένα μίνι – κλαμπ «λίγων πειθαρχημένων μαθητών».

Ήταν οι Γερμανοί το 2012 που εξαπέλυσαν την πιο σφοδρή επίθεση κατά του Ιταλού επικεφαλής της ΕΚΤ, προσφεύγοντας ακόμη και στη Δικαιοσύνη. Σήμερα είναι και πάλι οι Γερμανοί που λένε το «nein» στο σχέδιό του. Δέχεται όμως κριτική και εκτός Ε.Ε., από τους άλλους… συνήθεις υπόπτους, τους Βρετανούς.

Ποιος θα πληρώσει (και γιατί)
Ενδεικτικό είναι άρθρο της στήλης Charlemagne (Καρλομάγνος) του Economist για την έκθεση Ντράγκι με τον τίτλο, «Ωραίες ιδέες κ. Ντράγκι. Τώρα, ποιος θα πληρώσει για αυτές;». Το βρετανικό περιοδικό λοιπόν μας θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο, που στοιχειώνει τους οικονομολόγους.

Ένας χημικός, ένας φυσικός και ένας οικονομολόγος είναι εγκλωβισμένοι σε ένα έρημο νησί με μία κονσέρβα φασόλια αλλά χωρίς εργαλείο για να την ανοίξουν. Ο χημικός προτείνει τη διάβρωση της κονσέρβας με θαλασσινό νερό, αλλά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα χρειαστούν χρόνια. Ο φυσικός προτείνει μια μέθοδο για να «νικήσουν» τον κασσίτερο, που αποδεικνύεται εξίσου μη πρακτική. Η οικονομολόγος χαίρεται που μόνο αυτή έχει τη σωστή απάντηση: «Υποθέστε ότι έχουμε ένα ανοιχτήρι για κονσέρβες».

Σχολιάζει λοιπόν ο Economist, πως αυτή ήταν η απάντηση του Μάριου Ντράγκι στο πώς θα αναζωογονηθούν οι οικονομικές προοπτικές της Ευρώπης «Υποθέστε πως έχουμε 800 δισ. ευρώ»

«Το πρόβλημα είναι ότι τα χρήματα αυτής της κλίμακας είναι τόσο άπιαστα στην Ευρώπη όσο ένα ανοιχτήρι σε ένα έρημο νησί», σημειώνει.

Βέβαια ο Ντράγκι στην έκθεση των 400 σελίδων δεν λέει απλά «δώστε 800 δισ. ευρώ». Μας εξηγεί γιατί χρειαζόμαστε αυτό το ποσό, αλλά και πώς θα το βρούμε. Ο κατάλογος των απαιτούμενων δαπανών είναι όντως μακρύς και εύλογα τρομάζει. Αλλά με το να τον κρύβουμε κάτω από το χαλάκι, μάλλον δεν πετυχαίνουμε πολλά.

Πρέπει να δαπανηθούν περισσότερα για τη βελτίωση των ψηφιακών δικτύων
Να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ευρωπαϊκή άμυνα ώστε να περιοριστούν οι εξαρτήσεις
Να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού στα ασφαλιστικά συστήματα
Να επενδυθούν περισσότερα στην καινοτομία και τις δεξιότητες, που μεταφράζονται σε αύξηση της παραγωγικότητας
Να χτιστούν ευρωπαϊκοί «κολοσσοί», που θα μπορούν να τα βάλουν με τους αμερικανικούς.
Το «ταμπού» των κοινών ευρω-ομολόγων
Πώς θα γίνουν όλα αυτά, την ώρα στη μεγάλη πλειονότητά τους τα κράτη – μέλη εμφανίζουν υψηλά επίπεδα δημοσίου χρέους και 7 οικονομίες είναι σε διαδικασία «υπερβολικού ελλείμματος»; Ο Ντράγκι δεν απαντάει «με τρόπο μαγικό», αλλά προτείνει ως κύρια πηγή χρηματοδότησης την έκδοση κοινών ευρω-ομολόγων. Δεν είναι ούτε περίεργο, ούτε ουτοπικό, ούτε εξωφρενικό, ούτε «ανέκδοτο».

Η έκδοση χρέους είναι ο τρόπος που οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ινδία και – ναι βεβαίως και η Βρετανία – όλες οι μεγάλες δυνάμεις παγκοσμίως χρηματοδοτούν τα δικά τους σχέδια για τη στήριξη των κρίσιμων τομέων της οικονομίας. Γιατί είναι ξαφνικά «αστείο» να το κάνει η Ε.Ε.;

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόστηκε (με επιτυχία) μία και μοναδική φορά για την αντιμετώπιση του τεράστιου σοκ της πανδημίας και των lockdown. Γιατί θα πρέπει να είναι λύση έκτακτη της μίας φοράς; Γιατί οι Γερμανοί δεν θέλουν να «μοιράζονται το ρίσκο του χρέους».

Μόνο που σήμερα εκείνοι είναι ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης και εκείνοι εμφανίζουν ξαφνικές τρύπες στον προϋπολογισμό τους και όχι ο «απείθαρχος» Νότος. Θα πρέπει ίσως να θυμίσουμε και στο Βερολίνο (και στον Economist) ότι η ΟΝΕ είναι μία «Οικονομική και Νομισματική Ένωση».

Το Όμικρον στο όνομα σημαίνει δημοσιονομική ολοκλήρωση, που βεβαίως δεν νοείται χωρίς κοινά ευρωομόλογα. Αν αυτό δεν γίνει σήμερα, που η Ε.Ε. κινδυνεύει να μείνει σε όλες τις κρίσιμες κούρσες τελευταία, πότε επιτέλους θα τολμήσουμε το βήμα;

Το συγκεκριμένο άρθρο θα το συζητήσουμε και στην Ελληνική πολιτική αφού μας αφορά.

Εδώ όμως το ανέβασα για να δούμε ακριβώς την αυτοκρατορική συμπεριφορά που συνεχίζουν να επιδεικνύουν Γερμανοί και Εγγλέζοι.

Μάλιστα το πρωί είδα στο κανάλι της βουλής τα proms του bbc του 2023, όπου συνηθίζει να έχουν και ύμνους βρεττανικούς, δεν τους λέω εμβατήρια, γιατί είναι και κλασσικά έργα, όπου όμως φαίνεται καθαρά ο μιλιταρισμός και η διάθεση για επέκταση που έχουν πάντα οι μεγάλες δυνάμεις.

Στην γερμανία το υπεράνω όλων, δεν είναι ταυτόσημο με το δικό μας, υπεράνω όλων η Πατρίς, που εννοεί ακόμα και την θυσία της ζωής μας. Για εκείνους η σύγκριση είναι επιθετική και μιλάει υπεράνω των άλλων πατρίδων.

Εδώ θα μπορούσα να πω ότι και εμείς και οι Ιταλοί, ίσως και οι Γάλλοι, αλλά και οι Ιβηρες, έχουμε μείνει πολύ πίσω στο να υπενθυμίζουμε σε αυτούς που μόλις 1000 χρόνια πίσω ήταν Βάνδαλοι, Σταυροφόροι μεν, πλιατσικολόγοι δε, ενώ η Αναγέννηση δεν τους έπιασε αμέσως.

Μην ξεχνάμε μέχρι πρόσφατα Ιερές Εξετάσεις, καψίματα σε πυρά και στην Ευρώπη, αλλά και στην Αμερική, ενώ σε αυτούς δεν υπήρξε μία Γαλλική Επανάσταση, να σφίξουν τα λουριά και συνεχίζουν τα κατάλοιπα της φεουδαρχίας.

Ας το δούμε λίγο ιστορικά. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, τα φαινόμενα των εγκλημάτων πολέμου, ήταν συνήθης πρακτική.

Αλλωστε μόλις στην αρχή του 20ου αιώνα καθορίστηκαν αυτά και αυτό έγινε γιατί υπήρξαν οι θάνατοι από τα δηλητηριώδη αέρια στον Α' ΠΠ.

Δεν σημαίνει ότι πέρασαν βέβαια στον κόσμο.

Λογικό είναι να υπάρχει πάντα η στάση πόλεμος είναι τι να κάνουμε.

Οπως είδαμε βιασμούς είχαμε και στην Κύπρο το 1974.

Είχαμε και στην Μικρά Ασία από δικούς μας, όπως και κάποιες σφαγές αμάχων. Αλλά και εκεί υπήρχε πολύ σκλαβιά μέσα στις ψυχές τους.

Πως θα αισθανόταν κάποιος Ελληνας φαντάρος από την Ηπειρο έως την Θράκη, που μόλις 7 χρόνια πριν, ήταν αυτός ο σκλάβος ?

Κάπως έτσι λοιπόν πάντα την πληρώνουν αθώοι, γιατί οι άλλοι αθώοι βλέπουν στους πρώτους τους παλιούς ενόχους.

Οπότε δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι δεν ήξεραν. Μπορεί να μην είχαν εξουσία και δύναμη, να μην υπακούσουν, αλλά ήξεραν.

Το πρωί είχε μία ενδιαφέρουσα ταινία στο Νόβα.

Ελληνικός τίτλος : "Κάτω από την Αμμο".

Η ιστορία είναι αληθινή. Στην Δανία οι Γερμανοί φοβόντουσαν ότι θα γινόταν εκεί η απόβαση των συμμάχων και είχαν θάψει 2,2 εκατ. νάρκες στην δυτική ακτή της χερσονήσου.

Μιλάμε για την Δανία που πολέμησε κάπου 40-50 λεπτά στην εισβολή, που όλα ήταν ήπια στην κατοχή της, αλλά δεν έπαυε να είναι κατοχή.

Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, η ταινία ξεκινάει με την φάλαγγα των ηττημένων Γερμανών να επιστρέφουν με τα πόδια στην Γερμανία, υπήρξε μία απόφαση, να χρησιμοποιήσουν Γερμανούς στρατιώτες, κυρίως μικρής ηλικίας αφού αυτοί είχαν μείνει για να στρατευθούν πριν την πτώση, για να ξεθάψουν οι ίδιοι τις νάρκες μετά βέβαια από κάποια εκπαίδευση.

Κάπου 150 σκοτώθηκαν, άλλοι 300+ τραυματίστηκαν και στο τέλος θεωρήθηκε ως έγκλημα πολέμου από τους νικητές.

Σκεφτείτε τι θα γινόταν και εδώ, αν οι Γερμανοί δεν προλάβαιναν να φύγουν ένοπλοι το 1944. Σίγουρα θα είχαμε και εδώ κάποια θέματα, από τους συγγενείς των θυμάτων της κατοχής.

Γενικότητες λοιπόν θα πρέπει να αποφεύγονται, αλλά εκείνο που πάντα μας ανησυχεί, είναι η κουλτούρα που περνάει.

Οι αρχαίοι είχαν και εκείνο το Κυλώνειο Άγος.

@realzeus said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

3. Δεν διαφωνώ στο ότι όλοι είχαν έναν στρατιώτη στην οικογένεια τους. Εκεί που υπάρχει το πρόβλημα (όχι διαφωνία) είναι στο ότι πολλές φορές δεν λέγανε όσα κάνανε και αν τα λέγανε, τα παρουσίαζαν ως αναγκαία στρατιωτική δράση. Ο άνδρας της αδελφής του πατέρα μου ήταν γιος Αξκου των SS. O <<θείος>> Χούμπερτ λοιπόν, ενώ ήταν νορμάλ και ευχάριστος άνθρωπος κατά τα άλλα (ήταν από το Μόναχο οπότε είχε μια σειρά από μεγάλες BMW μια ζωή - αλλά και μια Alfa Romeo - και πετούσε Cessna, οπότε είχα πολύ ωραέις συζητήσεις μαζί σου για αυτά τα θέματα), στο θέμα του Β' ΠΠ έλεγε κάτι του στυλ <<πόλεμος ήταν, τι θέλατε να κάνουμε, να τους δίνουμε φιλιά;>>. Οπότε για τον μέσο Γερμανό πολίτη, αυτά που κάνανε ήταν αναγκαία σε έναν πόλεμο. Κάτι Άουσβιτς, σαπούνια κλπ, κάνουν ότι δεν τα άκουσαν ποτέ...

4. Ο Χίτλερ δεν ήξερε την πραγματική ισχύ της ΕΣΣΔ, αυτό λέω. Αν την ήξερε δεν θα το έκανε και αυτό το παραδέχονταν Γερμανοί Στγοι.

3. Συμφωνούμε, άλλωστε είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί κρύφτηκαν πίσω από την έννοια του καθήκοντος για τις αμαρτίες τους , ακόμα και σε αυτές τις ελάχιστες δίκες αποναζιστικοποίησης. Όμως , τεράστιο πλήθος κρατικών λειτουργών , αφιερώθηκε όχι απλά στους σκοπούς του πολέμους ,αλλά σε δράσεις που αφορούσαν την εξόντωση Εβραίων και κρατούμενων πολέμου. Από τις υπηρεσίες που διοχέτευαν τη δήμευση ακινήτων και κινητών στοιχείων προς τους Άριους ( αλήθεια δεν ήξεραν αυτοί που λάμβαναν;) , το υπουργείο Δ. Τάξεως που αφιερώθηκε πλήρως , τους Δικαστές ( που δίκαζαν όλοι με νόμους του Ράιχ) και όλους τους παρατρεχάμενους, τους δασκάλους που προσαρμόστηκαν στα ιδεώδη του Ράιχ, το Υπουργείο Αγροτικών που μοίραζε φάρμες στην Ανατολή, και όλα μα όλα τα γρανάζια της κρατικής τους μηχανής ( οι υπόλοιποι μη αναγκαίοι πολεμούσαν), Κάθε μα κάθε τομέας της ιδιωτικής και κρατικής οικονομίας , επιρρεάστηκε από αυτό το θέμα . Παράδειγμα ο πολυπληθέστατος οργανισμός Σιδηροδρόμων της Γερμανίας , ο οποίος διαχειρίστηκε, με απίστευτο ζήλο, τη διοχέτευση όλων αυτών προς τα στρατόπεδα εξόντωσης ( το έβλεπε με τα μάτια του...) . Επιμένω λίγο ακόμα και στο θέμα των 30.000 στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας και στη δυνατότητα να λάβει ένα νοικοκυριό σκλάβους εργάτες για κάποια περίοδο ( αίτηση - πρωτόκολλο - εγκρίθηκε....). Τελευταία , προκύπτει από γράμματα συγγενών από πόλεις που ισοπεδώθηκαν , η παρακίνηση των κατοίκων προς τους εμπόλεμους, στο πνεύμα " μετά τον τελευταίο βομβαρδισμό και λίγα τους κάνετε ...." , αλλά αυτό επιδέχεται πολλές ερμηνείες, δεν είναι απόδειξη ενοχής.
4. Κατάλαβα τι λές , ( αν και ίσως ψιλοδιαφωνώ ), απλά εγώ πιστεύω ότι απλά θα καθυστερούσε την εισβολή, για να βελτιωθεί περαιτέρω ο ίδιος . αν πίστευε στις αναφορές. Η άποψη αν ξέραμε βγήκε , εκ των υστέρων , οπότε λίγο κρατάω και μικρό καλάθι...

@dstou said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Από διάσπαση σε διάσπαση το πάτε. Τι σχέση έχουν οι άστεγοι με τον β'? Ξαναδιασπάστε το λοιπόν.

Αναφερει τις αποτυχιες του συστηματος.

@criuser said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Επιστρέφοντας στο θέμα, αλλά βλέποντας το διαχρονικά, θα σας ξεκινήσω από το σήμερα...

Ενδιαφέρον άρθρο...

https://www.naftemporiki.gr/finance/economy/1766697/o-ntragki-ta-800-dis-kai-to-gnosto-anekdoto-ton-oikonomologon/

Όταν ο Μάριο Ντράγκι παρουσίασε ένα σχέδιο 800 δισ. ευρώ για τη θωράκιση της Ευρώπης έναντι του αμερικανικού και κινεζικού ανταγωνισμού, οι βιομηχανίες της γηραιάς ηπείρου μάλλον ένιωσαν για πρώτη φορά – εδώ και πολλά χρόνια – ότι κάποιους τις ακούει. Και κάποιος μπήκε στον κόπο να παρουσιάσει ένα σχέδιο για να επιβιώσουν και να βγουν μπροστά.
Το 2012 ήταν και πάλι ο Μάριο Ντράγκι που είχε ένα σχέδιο συνολικά για την επιβίωση της Ευρωζώνης. Στην πιο κρίσιμη στιγμή, με τις κερδοσκοπικές δυνάμεις της αγοράς σε πλήρη επίθεση, είπε το «ό,τι χρειαστεί», σε μία απόφαση με την οποία επέδειξε πολιτικά πρωτίστως αντανακλαστικά και όχι νοοτροπία τραπεζίτη- τεχνοκράτη. Τότε κράτησε τη νομισματική ένωση όρθια, την ώρα που οι πολιτικοί ηγέτες επεξεργάζονταν σχέδια για exits, συρρίκνωση ή μετάλλαξή της σε ένα μίνι – κλαμπ «λίγων πειθαρχημένων μαθητών».

Ήταν οι Γερμανοί το 2012 που εξαπέλυσαν την πιο σφοδρή επίθεση κατά του Ιταλού επικεφαλής της ΕΚΤ, προσφεύγοντας ακόμη και στη Δικαιοσύνη. Σήμερα είναι και πάλι οι Γερμανοί που λένε το «nein» στο σχέδιό του. Δέχεται όμως κριτική και εκτός Ε.Ε., από τους άλλους… συνήθεις υπόπτους, τους Βρετανούς.

Ποιος θα πληρώσει (και γιατί)
Ενδεικτικό είναι άρθρο της στήλης Charlemagne (Καρλομάγνος) του Economist για την έκθεση Ντράγκι με τον τίτλο, «Ωραίες ιδέες κ. Ντράγκι. Τώρα, ποιος θα πληρώσει για αυτές;». Το βρετανικό περιοδικό λοιπόν μας θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο, που στοιχειώνει τους οικονομολόγους.

Ένας χημικός, ένας φυσικός και ένας οικονομολόγος είναι εγκλωβισμένοι σε ένα έρημο νησί με μία κονσέρβα φασόλια αλλά χωρίς εργαλείο για να την ανοίξουν. Ο χημικός προτείνει τη διάβρωση της κονσέρβας με θαλασσινό νερό, αλλά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα χρειαστούν χρόνια. Ο φυσικός προτείνει μια μέθοδο για να «νικήσουν» τον κασσίτερο, που αποδεικνύεται εξίσου μη πρακτική. Η οικονομολόγος χαίρεται που μόνο αυτή έχει τη σωστή απάντηση: «Υποθέστε ότι έχουμε ένα ανοιχτήρι για κονσέρβες».

Σχολιάζει λοιπόν ο Economist, πως αυτή ήταν η απάντηση του Μάριου Ντράγκι στο πώς θα αναζωογονηθούν οι οικονομικές προοπτικές της Ευρώπης «Υποθέστε πως έχουμε 800 δισ. ευρώ»

«Το πρόβλημα είναι ότι τα χρήματα αυτής της κλίμακας είναι τόσο άπιαστα στην Ευρώπη όσο ένα ανοιχτήρι σε ένα έρημο νησί», σημειώνει.

Βέβαια ο Ντράγκι στην έκθεση των 400 σελίδων δεν λέει απλά «δώστε 800 δισ. ευρώ». Μας εξηγεί γιατί χρειαζόμαστε αυτό το ποσό, αλλά και πώς θα το βρούμε. Ο κατάλογος των απαιτούμενων δαπανών είναι όντως μακρύς και εύλογα τρομάζει. Αλλά με το να τον κρύβουμε κάτω από το χαλάκι, μάλλον δεν πετυχαίνουμε πολλά.

Πρέπει να δαπανηθούν περισσότερα για τη βελτίωση των ψηφιακών δικτύων
Να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ευρωπαϊκή άμυνα ώστε να περιοριστούν οι εξαρτήσεις
Να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού στα ασφαλιστικά συστήματα
Να επενδυθούν περισσότερα στην καινοτομία και τις δεξιότητες, που μεταφράζονται σε αύξηση της παραγωγικότητας
Να χτιστούν ευρωπαϊκοί «κολοσσοί», που θα μπορούν να τα βάλουν με τους αμερικανικούς.
Το «ταμπού» των κοινών ευρω-ομολόγων
Πώς θα γίνουν όλα αυτά, την ώρα στη μεγάλη πλειονότητά τους τα κράτη – μέλη εμφανίζουν υψηλά επίπεδα δημοσίου χρέους και 7 οικονομίες είναι σε διαδικασία «υπερβολικού ελλείμματος»; Ο Ντράγκι δεν απαντάει «με τρόπο μαγικό», αλλά προτείνει ως κύρια πηγή χρηματοδότησης την έκδοση κοινών ευρω-ομολόγων. Δεν είναι ούτε περίεργο, ούτε ουτοπικό, ούτε εξωφρενικό, ούτε «ανέκδοτο».

Η έκδοση χρέους είναι ο τρόπος που οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ινδία και – ναι βεβαίως και η Βρετανία – όλες οι μεγάλες δυνάμεις παγκοσμίως χρηματοδοτούν τα δικά τους σχέδια για τη στήριξη των κρίσιμων τομέων της οικονομίας. Γιατί είναι ξαφνικά «αστείο» να το κάνει η Ε.Ε.;

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόστηκε (με επιτυχία) μία και μοναδική φορά για την αντιμετώπιση του τεράστιου σοκ της πανδημίας και των lockdown. Γιατί θα πρέπει να είναι λύση έκτακτη της μίας φοράς; Γιατί οι Γερμανοί δεν θέλουν να «μοιράζονται το ρίσκο του χρέους».

Μόνο που σήμερα εκείνοι είναι ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης και εκείνοι εμφανίζουν ξαφνικές τρύπες στον προϋπολογισμό τους και όχι ο «απείθαρχος» Νότος. Θα πρέπει ίσως να θυμίσουμε και στο Βερολίνο (και στον Economist) ότι η ΟΝΕ είναι μία «Οικονομική και Νομισματική Ένωση».

Το Όμικρον στο όνομα σημαίνει δημοσιονομική ολοκλήρωση, που βεβαίως δεν νοείται χωρίς κοινά ευρωομόλογα. Αν αυτό δεν γίνει σήμερα, που η Ε.Ε. κινδυνεύει να μείνει σε όλες τις κρίσιμες κούρσες τελευταία, πότε επιτέλους θα τολμήσουμε το βήμα;

Το συγκεκριμένο άρθρο θα το συζητήσουμε και στην Ελληνική πολιτική αφού μας αφορά.

Εδώ όμως το ανέβασα για να δούμε ακριβώς την αυτοκρατορική συμπεριφορά που συνεχίζουν να επιδεικνύουν Γερμανοί και Εγγλέζοι.

Μάλιστα το πρωί είδα στο κανάλι της βουλής τα proms του bbc του 2023, όπου συνηθίζει να έχουν και ύμνους βρεττανικούς, δεν τους λέω εμβατήρια, γιατί είναι και κλασσικά έργα, όπου όμως φαίνεται καθαρά ο μιλιταρισμός και η διάθεση για επέκταση που έχουν πάντα οι μεγάλες δυνάμεις.

Στην γερμανία το υπεράνω όλων, δεν είναι ταυτόσημο με το δικό μας, υπεράνω όλων η Πατρίς, που εννοεί ακόμα και την θυσία της ζωής μας. Για εκείνους η σύγκριση είναι επιθετική και μιλάει υπεράνω των άλλων πατρίδων.

Εδώ θα μπορούσα να πω ότι και εμείς και οι Ιταλοί, ίσως και οι Γάλλοι, αλλά και οι Ιβηρες, έχουμε μείνει πολύ πίσω στο να υπενθυμίζουμε σε αυτούς που μόλις 1000 χρόνια πίσω ήταν Βάνδαλοι, Σταυροφόροι μεν, πλιατσικολόγοι δε, ενώ η Αναγέννηση δεν τους έπιασε αμέσως.

Μην ξεχνάμε μέχρι πρόσφατα Ιερές Εξετάσεις, καψίματα σε πυρά και στην Ευρώπη, αλλά και στην Αμερική, ενώ σε αυτούς δεν υπήρξε μία Γαλλική Επανάσταση, να σφίξουν τα λουριά και συνεχίζουν τα κατάλοιπα της φεουδαρχίας.

Ας το δούμε λίγο ιστορικά. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, τα φαινόμενα των εγκλημάτων πολέμου, ήταν συνήθης πρακτική.

Αλλωστε μόλις στην αρχή του 20ου αιώνα καθορίστηκαν αυτά και αυτό έγινε γιατί υπήρξαν οι θάνατοι από τα δηλητηριώδη αέρια στον Α' ΠΠ.

Δεν σημαίνει ότι πέρασαν βέβαια στον κόσμο.

Λογικό είναι να υπάρχει πάντα η στάση πόλεμος είναι τι να κάνουμε.

Οπως είδαμε βιασμούς είχαμε και στην Κύπρο το 1974.

Είχαμε και στην Μικρά Ασία από δικούς μας, όπως και κάποιες σφαγές αμάχων. Αλλά και εκεί υπήρχε πολύ σκλαβιά μέσα στις ψυχές τους.

Πως θα αισθανόταν κάποιος Ελληνας φαντάρος από την Ηπειρο έως την Θράκη, που μόλις 7 χρόνια πριν, ήταν αυτός ο σκλάβος ?

Κάπως έτσι λοιπόν πάντα την πληρώνουν αθώοι, γιατί οι άλλοι αθώοι βλέπουν στους πρώτους τους παλιούς ενόχους.

Οπότε δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι δεν ήξεραν. Μπορεί να μην είχαν εξουσία και δύναμη, να μην υπακούσουν, αλλά ήξεραν.

Το πρωί είχε μία ενδιαφέρουσα ταινία στο Νόβα.

Ελληνικός τίτλος : "Κάτω από την Αμμο".

Η ιστορία είναι αληθινή. Στην Δανία οι Γερμανοί φοβόντουσαν ότι θα γινόταν εκεί η απόβαση των συμμάχων και είχαν θάψει 2,2 εκατ. νάρκες στην δυτική ακτή της χερσονήσου.

Μιλάμε για την Δανία που πολέμησε κάπου 40-50 λεπτά στην εισβολή, που όλα ήταν ήπια στην κατοχή της, αλλά δεν έπαυε να είναι κατοχή.

Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, η ταινία ξεκινάει με την φάλαγγα των ηττημένων Γερμανών να επιστρέφουν με τα πόδια στην Γερμανία, υπήρξε μία απόφαση, να χρησιμοποιήσουν Γερμανούς στρατιώτες, κυρίως μικρής ηλικίας αφού αυτοί είχαν μείνει για να στρατευθούν πριν την πτώση, για να ξεθάψουν οι ίδιοι τις νάρκες μετά βέβαια από κάποια εκπαίδευση.

Κάπου 150 σκοτώθηκαν, άλλοι 300+ τραυματίστηκαν και στο τέλος θεωρήθηκε ως έγκλημα πολέμου από τους νικητές.

Σκεφτείτε τι θα γινόταν και εδώ, αν οι Γερμανοί δεν προλάβαιναν να φύγουν ένοπλοι το 1944. Σίγουρα θα είχαμε και εδώ κάποια θέματα, από τους συγγενείς των θυμάτων της κατοχής.

Γενικότητες λοιπόν θα πρέπει να αποφεύγονται, αλλά εκείνο που πάντα μας ανησυχεί, είναι η κουλτούρα που περνάει.

Οι αρχαίοι είχαν και εκείνο το Κυλώνειο Άγος.

Ενα κατεβατο. Ο Ντραγκι ειναι απατεωνας. Δουλευε στην Goldman. Τα 800 δις ειναι πληθωριστικο χρημα που θελει να τυπωθει ωστε να μπει στις τσεπες αυτων που μπορουν να το παρουν (δηλ τραπεζιτες βιομηχανοι εφοπλιστες κλπ).

Για το θεμα του πολεμου μην ξεχναμε οτι υπαρχουν ανθρωποι που τους βγαινουν κακα ενστικτα αν τους δωσεις τις συνθηκες και κανουν εγκληματα. Αυτο το ειδαμε και στον εμφυλιο. Ολες οι χωρες στον στρατο θα εχουν τετοιους. Οι Γερμανοι λογω του φανατισμου που τους ειχε κατηχηθει απο το 1933 και μετα ειχαν περισσοτερο κοσμο να κανει εγκληματα και οι υπολοιποι σχεδον δεν αντιδρουσαν. Αν και η τακτικη τους ηταν να βαζουν ντοπιους να κανουν τις βρωμοδουλειες. Προφανως γιατι ενας νορμαλ ανθρωπος δεν θα μπορουσε να κανει αυτα που ηθελαν επρεπε να βρουν κακοποια στοιχεια απο οπου τα βρουν.

Αυτό το τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές, θα περίμενα να έχει υπογραφή άλλων εδώ μέσα που επειδή το λένε χρόνια από συνήθεια, το ξεφουρνίζουν κάθε φορά, μαζί με το αντίσταση και πάλη και ανυπακοή...

Οχι πάντως την δική σου.

Ο Ντράγκι όπου ήταν σε Ιταλική και Ευρωπαϊκή θέση, ήταν πετυχημένος.

Τώρα αν ένας τραπεζικός, δούλευε σε τράπεζα που είναι το παράδοξο ?

Αυτά που λέει είναι αυτά που πρέπει να γίνουν, για να μην τρέχουμε.

Οχι θα ακούμε τους ηλίθιους τους γερμανούς που πότε τα φτιάχνουν, πότε τα χαλάνε με τους Ρώσους, πότε θέλουν μετανάστες, πότε τους διώχνουν, πότε θέλουν μνημόνια αλλά για τους άλλους και ποτέ για τον εαυτό τους...

Πίσσα και πούπουλα τους χρειάζονται, ίσως και λίγο φωτιά και τσεκούρι...

@criuser said in Περί Β΄ ΠΠ [Διάσπαση]:

Αυτό το τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές, θα περίμενα να έχει υπογραφή άλλων εδώ μέσα που επειδή το λένε χρόνια από συνήθεια, το ξεφουρνίζουν κάθε φορά, μαζί με το αντίσταση και πάλη και ανυπακοή...

Οχι πάντως την δική σου.

Ο Ντράγκι όπου ήταν σε Ιταλική και Ευρωπαϊκή θέση, ήταν πετυχημένος.

Τώρα αν ένας τραπεζικός, δούλευε σε τράπεζα που είναι το παράδοξο ?

Αυτά που λέει είναι αυτά που πρέπει να γίνουν, για να μην τρέχουμε.

Οχι θα ακούμε τους ηλίθιους τους γερμανούς που πότε τα φτιάχνουν, πότε τα χαλάνε με τους Ρώσους, πότε θέλουν μετανάστες, πότε τους διώχνουν, πότε θέλουν μνημόνια αλλά για τους άλλους και ποτέ για τον εαυτό τους...

Πίσσα και πούπουλα τους χρειάζονται, ίσως και λίγο φωτιά και τσεκούρι...

που να τα γνωριζεις τωρα αυτα τα πραγματα. αστο καλυτερα.

Ναι ρε γμτ, έχουν μαζευτεί όλοι οι ειδικοί και γνώστες εδώ μέσα, με τις επιχειρήσεις τους και τις εταιρείες τους...

Οπότε τι να μείνει για εμάς...

Μόνο από αυτό ξέρουμε...

Στενή μεσουλα έχεις ταξιδευτή
... Βρε τον Ταξιδευτή... Βρε βρε βρε

Η φωτό είναι τότε παλιά με το πασοκ που είχαμε δουλειά και μας κράταγε αδύνατους...

Ωραία χρόνια.....