Άκουσα τον αδωνι. Του είπε κάποιος ότι είναι ρήτορας και το πήρε πάνω του.
Αναπτύσσει επιχείρημα ότι οι δικηγόροι για οικονομικό όφελος θέλουν να ανάγουν ότι έγινε σε έγκλημα, δηλαδή ότι υπήρχε δόλος διότι ήξεραν τις επίφοβες συνθήκες σε μια σειρά από πόστα και συστήματα όπου οι υπεύθυνοι δεν έπραξαν τα δέοντα
Εάν μπούμε σε αυτό το σύμπαν παρανοϊκής σκέψης τότε γιατί να μην σκεφτούμε πως και αυτοί που το αρνιούνται, πως ήταν κάποιας μορφής έγκλημα, μπορούν να έχουν οικονομικά οφέλη από κάθε έκβαση και χαρακτηρισμό της υποθέσεως;
Ας κάνουμε λοιπόν δίκη προθέσεων.
Γιατί λοιπόν το μυαλό κάποιων πολιτικών, δημοσιογράφων κτλ σε ό,τι έχει να κάνει με την υπόθεση αναδεικνύει την πτυχή των χρημάτων; Είναι η κοσμοθεωρία τους; Είναι ο πόθος τους;
Είναι η συνήθεια; Είναι εν τέλη η ηθική τους συνυφασμένη με τα χρήματα;
Ήταν μια κακή στιγμή για τον αδωνι, το λιγότερο που μπορώ να πω.
Δεν σχολιάζω την υπόθεση διότι όντως σφίγγεται το στομάχι μου κάθε φορά, αλλά ήταν εξαίρεση οι δηλώσεις του αντιπροέδρου του κυβερνητικού κόμματος.
Οι υπόλοιποι ατσούμπαλοι (μια στερεοτυπική ματια προς αυτούς, φτάνει για να καταλάβεις) έχουν να λύσουν ψυχικά προβλήματα και τους συμπονώ. Στον άρρωστο δίχνεις κατανόηση. Είπαμε, τα πρώιμα σημάδια άνοιας είναι συχνά αλλά ο κόσμος δεν τα αναγνωρίζει ευκόλως.