Άρθρο από το 2011? Και περιμένεις να το πάρει κανείς σοβαρά?
Βάλε και κανένα της Πράβντα από το 1950 που θα αναφέρει ότι το ποσοστό αποδοχής του πατερούλη είναι 105%….
Χατήρια δεν χαλάμε….ότι εξυπηρετεί την προπαγάνδα….

Το 2011 ήταν μια 20ρια χρόνια που είχε πέσει η Σοβιετική Ένωση αλλά όλως παραδόξως δεν είχαν ενημερωθεί να περνάνε καλά οι Ρώσοι και να έχουν καλύτερες συνθήκες ζωής, μάλλον δεν τους το είπε κανείς να τρέχουν με ξέπλεκες πλεξούδες στις στέπες τώρα που ήρθαν στη σωστή πλευρά της οικονομικής ιστορίας

Θα πέρνουμε στα σοβαρά από εδώ και πέρα μόνο δεξιές πηγές που μας λένε αυτό που θέλουν και φυσικά τους λαούς της Βαλτικής!

@kkostask said in ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#10]:

Άρθρο από το 2011? Και περιμένεις να το πάρει κανείς σοβαρά?
Βάλε και κανένα της Πράβντα από το 1950 που θα αναφέρει ότι το ποσοστό αποδοχής του πατερούλη είναι 105%….
Χατήρια δεν χαλάμε….ότι εξυπηρετεί την προπαγάνδα….

Που είναι η διαφωνία σου; 20 χρόνια μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία ήταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση, σε σχέση με το 1991. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι τώρα είναι σε καλύτερη; Έλεος... Αλλά αν επιμένεις, μπορώ να σου βρω και πιο πρόσφατες.

@kkostask said in ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#10]:

Άρθρο από το 2011? Και περιμένεις να το πάρει κανείς σοβαρά?
Βάλε και κανένα της Πράβντα από το 1950 που θα αναφέρει ότι το ποσοστό αποδοχής του πατερούλη είναι 105%….
Χατήρια δεν χαλάμε….ότι εξυπηρετεί την προπαγάνδα….

Άλλωστε ο guardian είναι η πράβντα της Αγγλίας, κοινώς, αυτά τα λένε οι κομμουνισταί!

Πραγματικά, ποιος άνθρωπος που έχει διαβάσει ιστορία, πιστεύει ότι ο μέσος Ρώσος σήμερα είναι καλύτερα από ότι ήταν το 1983, πριν από 40 χρόνια;

32 χρόνια καπιταλισμού επέφεραν φτωχοποίηση και μόνον!

@realzeus said in ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#10]:

Πραγματικά, ποιος άνθρωπος που έχει διαβάσει ιστορία, πιστεύει ότι ο μέσος Ρώσος σήμερα είναι καλύτερα από ότι ήταν το 1983, πριν από 40 χρόνια;

32 χρόνια καπιταλισμού επέφεραν φτωχοποίηση και μόνον!

Και πέρα απ τη Σοβιετια, ο καπιταλισμός κατάφερε κανένας πουθενά στον πλανήτη να μην είναι σε καλύτερη θέση απ ότι ήταν το 83 και οι προοπτικές για το μέλλον να είναι μαύρες κι άραχνες, μεγάλη επιτυχία.

Ναι αλλά μπορείτε να πάτε στο σουπερμάρκετ και να αγοράσετε 17 διαφορετικές γεύσεις από μπισκότα και 22 διαφορετικές μπύρες. Τι θέλετε κομμουνιστικά και αναχρονιστικά πράγματα όπως υγεία, παιδεία και στέγη; Θα γίνετε ποτέ άνθρωποι;

Πάντως από δεκάδες που έχω γνωρίσει όλα αυτά τα χρόνια από τις πρώην "σοσιαλιστικές" χώρες, κανένας και καμία δεν θα ήθελαν να ξαναζήσουν την προ του 1990 εποχή.

Ούτε οι ίδιοι, ούτε οι συγγενείς τους που ζουν ακόμα σε εκείνες τις χώρες.

Περίεργο, το δημοψήφισμα του 1991 λέει τα εντελώς αντίθετα από τους δεξιούς, φαίνονται όμως καλά παιδιά οπότε θα τους πιστέψουμε.

Το γεγονός οτι 30+ χρόνια μετά τη βίαιη επιβολή του καπιταλισμού, την άνοδο διεφθαρμένων ολιγαρχών, τη διάλυση του κράτους πρόνοιας κτλ γεμίζουν τα μπαρ με "εξωτικές χορεύτριες" από αυτές τις χώρες λέει πολλά για το πόσο καλά περνάνε τώρα, και πόσο "επιτυχημένη" ήταν και αυτή η μετάβαση καθεστώτος.

@criuser said in ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#10]:

Πάντως από δεκάδες που έχω γνωρίσει όλα αυτά τα χρόνια από τις πρώην "σοσιαλιστικές" χώρες, κανένας και καμία δεν θα ήθελαν να ξαναζήσουν την προ του 1990 εποχή.

Ούτε οι ίδιοι, ούτε οι συγγενείς τους που ζουν ακόμα σε εκείνες τις χώρες.

Κι εγώ την ίδια άποψη είχα...

Όμως η Γεωργιανή κυρία, που φρόντιζε την μάνα τα 9 τελευταία χρόνια, με έβαλε σε σκέψεις...

Προτιμούσε χίλιες φορές την πατρίδα της επί Σοβιετικής Ένωσης παρά όπως είναι σήμερα...

Υ.Γ. πρόκειται για έναν από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει...

https://www.facebook.com/100011128212555/posts/1997247610656160/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v

Watch this video on Facebook
https://www.facebook.com/share/v/yH2BjQzXhzSW85v1/

Τι καλά περνούσαν πχ στη Ρουμανία επί Τσαουσέσκου,στην Αλβανία επί Χότζα, στην Πολωνία επί Γιαρουζέλσκι…..αχάριστοι τελικά οι πολίτες αυτών των χωρών…..είχαν ένα πιάτο φαγητό ( όχι δεύτερο, πολυτέλειες κομμένες) και ένα προκάτ τσιμεντένιο κουτί να μένουν και πάλι παράπονα…

Εγώ έχω πει την δική μου ιστορία με τους μετανάστες αυτών των χωρών.

Έκανα ανακαινίσεις και τους επέλεξα για εργασία, οι οποίοι είναι απίστευτα εργατικοί σε σημείο να τους σταματώ να τους δώσω φαγητό και καφέδες και να μου λένε πως τους κακομαθαινω. Τελικά συμμετείχα και εγώ στις αβαρίες διότι νιώθεις άσχημα, να τον βλέπεις τον άλλον 50 ετών να λιώνει το κορμί του για να σηκώνει σακιά με τσιμέντο μόνος του. Αυτοί γελούσαν διότι τα χέρια τους είναι σαν ταναλιες! Τεσπά.

Όσες φορές και αν συζητούσα μαζί τους για αυτά τα θέματα είπαν ότι υπήρχε ασφάλεια και ηρεμία με ανοιχτές πόρτες ήταν όλοι τους, αλλά και πείνα. Ήρθαν εδώ ως μετανάστες και έβλεπαν τους φούρνους και δεν πίστευαν ότι μπορείς να αγοράσεις όσο ψωμί θέλεις όποτε θέλεις.

Γενικά μου ανέφεραν το ψωμί συνεχώς. Είχαν κολλήσει με το ψωμί και το κρέας. Το κατάλαβα τους έλεγα, αλλά αυτοί έλεγαν ξανά ότι εσεις είχατε όσο ψωμί θέλατε.

Ούτε σήμερα ειναι καλά στις χώρες τους. Ούτε τώρα είναι καλά λένε. Για αυτό αυτοί εδώ θέλουν να ζήσουν όλη τη ζωή τους. Έχουν πλέον εγγόνια όντας 50ετων !!! και μάλιστα αυτά αγαπούν την ελλαδα τόσο πολύ που με το ζόρι πάνε κάποιο καλοκαίρι πίσω στις χώρες καταγωγής των παππούδων τους.

@lap said in ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#10]:

Εγώ έχω πει την δική μου ιστορία με τους μετανάστες αυτών των χωρών.

Έκανα ανακαινίσεις και τους επέλεξα για εργασία, οι οποίοι είναι απίστευτα εργατικοί σε σημείο να τους σταματώ να τους δώσω φαγητό και καφέδες και να μου λένε πως τους κακομαθαινω. Τελικά συμμετείχα και εγώ στις αβαρίες διότι νιώθεις άσχημα, να τον βλέπεις τον άλλον 50 ετών να λιώνει το κορμί του για να σηκώνει σακιά με τσιμέντο μόνος του. Αυτοί γελούσαν διότι τα χέρια τους είναι σαν ταναλιες! Τεσπά.

Όσες φορές και αν συζητούσα μαζί τους για αυτά τα θέματα είπαν ότι υπήρχε ασφάλεια και ηρεμία με ανοιχτές πόρτες ήταν όλοι τους, αλλά και πείνα. Ήρθαν εδώ ως μετανάστες και έβλεπαν τους φούρνους και δεν πίστευαν ότι μπορείς να αγοράσεις όσο ψωμί θέλεις όποτε θέλεις.

Γενικά μου ανέφεραν το ψωμί συνεχώς. Είχαν κολλήσει με το ψωμί και το κρέας. Το κατάλαβα τους έλεγα, αλλά αυτοί έλεγαν ξανά ότι εσεις είχατε όσο ψωμί θέλατε.

Ούτε σήμερα ειναι καλά στις χώρες τους. Ούτε τώρα είναι καλά λένε. Για αυτό αυτοί εδώ θέλουν να ζήσουν όλη τη ζωή τους. Έχουν πλέον εγγόνια όντας 50ετων !!! και μάλιστα αυτά αγαπούν την ελλαδα τόσο πολύ που με το ζόρι πάνε κάποιο καλοκαίρι πίσω στις χώρες καταγωγής των παππούδων τους.

Μην ξεχνάς ότι μέχρι το 1990 και εμείς με τα κλειδιά στις πόρτες κοιμόμασταν…..σαν παιδιά ανοίγαμε την πόρτα και φεύγαμε, οι μανάδες μας δεν έτρεχαν από πίσω μας. Τώρα δεν αφήνεις το παιδί ούτε μέχρι το περίπτερο να πάει.

Εγώ δυστυχώς έζησα την άλλη εποχή με έξαρση της μικρο παραβατικότητας. Τα πάρκα ήταν γεμάτα με παρέες που έπιναν και μεθούσαν, έκαναν μέχρι και ναρκωτικά έβγαζαν μαχαίρια έκλεβαν κτλ.

Γενικά δεν έβλεπες κανέναν παιδί στα πάρκα όπου μεγάλωσα.

Στις πιο κατάλληλες ηλικίες για ανάπτυξη και παιχνίδι εγώ τις πέρασα κλεισμένος μέσα σε ένα δωματιο

@antoniokon said in [ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ

Όμως η Γεωργιανή κυρία, που φρόντιζε την μάνα τα 9 τελευταία χρόνια, με έβαλε σε σκέψεις...

Προτιμούσε χίλιες φορές την πατρίδα της επί Σοβιετικής Ένωσης παρά όπως είναι σήμερα...

Υ.Γ. πρόκειται για έναν από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει...

Το έχω ακούσει και από άλλους, δε μου φαίνεται παράλογο.

Και δεν τους είπατε κάτι τους πρώην σοβιετικους, για τα τζιν και τις οδοντόκρεμες των Ελλήνων καπιταλιστων του Εθνάρχου;

@realzeus said in ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#10]:

Πραγματικά, ποιος άνθρωπος που έχει διαβάσει ιστορία, πιστεύει ότι ο μέσος Ρώσος σήμερα είναι καλύτερα από ότι ήταν το 1983, πριν από 40 χρόνια;

Εγώ! Και μου το επιβεβαιώνουν και όλοι οι συνάδελφοι στην Ρωσσία...δεν θέλουν να ακούνε για την ΕΣΣΔ, φτώχεια και μιζέρια και φυσικά απογόρευση στα πάντα εκτός κομματικής γραμμής.

To βασικότερο παιδιά ήταν ότι δεν μπορούσαν να έχουν φίλους.
Δεν μπορούσες να εμπιστευθείς κανένα, να πεις την άποψη σου.
Μπορούσαν όλοι να σε καρφώσουν στην μυστική αστυνομία και να μπλέξεις.

Τώρα τι λένε οι εδώ αριστερούληδες, τα λένε γιατί ζούσανε στον καπιταλισμό και στην δημοκρατία και τους παίρνει να διαφωνούν με αυτά. Ενώ στο παραπέτασμα φόβος και τρόμος.

Το ότι ο κόσμος είχε ελάχιστα και με την πτώση του τείχους τα έχασε και αυτά είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον μπορούσε να προσπαθήσει και είχε και την ελευθερία του.

Για την συντριπτική πλειοψηφία, αυτό και μόνο άξιζε κάθε θυσία.