@antonmone said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας ,η Χαλκιδα συζητείται,είναι αρκετα κοντά στην εργασία,στην περιξχη που μου έστειλε ο γάτος μένει και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας,είναι όντως πολύ ωραία!

Ό,τι θες για Χαλκίδα με ρωτάς...μισός από εκεί είμαι!

Φαίνεται

@fanis75 said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

@antonmone said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας ,η Χαλκιδα συζητείται,είναι αρκετα κοντά στην εργασία,στην περιξχη που μου έστειλε ο γάτος μένει και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας,είναι όντως πολύ ωραία!

Ό,τι θες για Χαλκίδα με ρωτάς...μισός από εκεί είμαι!

Ευχαριστώ πολύ!

@civil357 said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

@piliourits said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

Ίσως ένα ενδιάμεσο βήμα είναι πιο ρεαλιστικό, δηλαδή να βρει κάποιος μια πρωτεύουσα νομού ή κωμόπολη να εγκατασταθεί, εκεί η ζωή μπορεί να είναι ίσως ακόμα και φθηνότερη απ' το χωριό και μπορεί να έχει και κάποιες ευκαιρίες να κερδίσει χρήματα, ιδιαίτερα αν είναι αυτοαπασχολούμενος, ενώ τίποτα ουσιαστικό δεν λείπει απ την καθημερινότητα. Θα βρίσκει τα πάντα, σε μικρότερη κλίμακα, πιο οικονομικά, σε 10 λεπτά θα έχει πλειάδα χωριών κι όμορφης φύσης να διαλέξει, χωρίς να θυσιάσει δραστηριότητες.
Αν κάποιος δεν έχει ιδιαίτερη περιουσία ή σοβαρή στημένη δουλειά υψηλών αποδοχών στην Αθήνα, ίσως κάνει λάθος να μένει εκεί.
Απ την άλλη, αν κάποιος εισπράττει δυο νοίκια Αθηναϊκά, μπορεί ακόμα και εισοδηματίας να το παίξει με early retirement σε μια επαρχιακή πρωτεύουσα ή κωμόπολη. Γιατί κοινωνικά μπορεί να του φανεί τάφος το χωριό του «Αθηναίου» όταν δεν είναι περίοδος διακοπών και καλοκαίρι.

Και τι δουλειά θα κάνει ρε συ πίλιου , σε μία πόλη που δεν τον ξέρουν και ήρθε "ουρανοκατέβατος"; Πως θα ζήσει; πως θα φτιάξει από το μηδέν επαγγελματικό κύκλο; Επειδή μίλησες για αυτοαπασχολούμενους.....

Η επαρχία ( εκτός τουριστικών περιοχών) , είναι δυστυχώς τελειωμένη.....

Η αποκέντρωση είναι πολύ ωραία , αλλά πολύ δύσκολη στην πράξη , ιδίως αν οι επαφές σου με την επαρχία ήταν απλά κάτι τριήμερα Πάσχα και 15 Αύγουστο.

Δεν αντιλέγω σε όσα γράφεις, ούτε είπα πως είναι εύκολο.
Είπα ότι σε σύγκριση με το να πάει ένας «Αθηναίος» να εγκατασταθεί σε Χωριό να κάνει αγροτική ζωή, που εκτός τουριστικών σεζόν θα υπάρχουν μόνο 3 Αλβανοί και 3 γερόντια στο καφενείο και άπειρα κλειστά παντζούρια, είναι συγκριτικά πιο ρεαλιστικό να πάει να εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα του νομού.
υποθέτω πως δεν θα πάει σε ένα τυχαίο σημείο στον χάρτη, αλλά σε μέρος καταγωγής του που θα ήταν και το χωριό.
Το χωριό είναι εξτριμ σπορτ για κάτοικο πόλης, η μικρότερη πόλη έχει περισσότερες ελπίδες.
το γνωρίζω ότι κανένας δεν είναι τόσο γενναίος να το αποπειραθεί και ότι θα χει ΠΟΛΛΕΣ δυσκολίες, θα μπορούσε όμως να υπάρχει σαν σκέψη για όποιον «δεν έχει πια ζωή» στην Αθήνα, αλλά διατηρεί τους δεσμούς με την ιδιαίτερη πατρίδα της οικογένειας.

Τό 'χω ξαναγράψει; Ίσως, δεν θυμάμαι.

Έφυγα από την Αθήνα το 2004 και μετακόμισα στον Βόλο. Έψαχνα πολύ καιρό να βρω δουλειά στην επαρχία. Ο πατέρας μου όταν ήμουν στο Γυμνάσιο είχε βρει μια καλή δουλειά στην Κρήτη, και δεν έφυγε από την Αθήνα γιατί πίστευε ότι θα ήταν κακό για το δικό μου μέλλον. Παρότι τον παρακάλαγα να φύγουμε από την Αθήνα. Σπόυδασα τελικά στην Πάτρα, και ποτέ δεν χώνεψα τις αποστάσεις της Αθήνας.

Το καλοκαίρι του 2004, είμαι στην Αθήνα και περνάω μια βόλτα από την παλιά δουλειά.
— Πώς είναι ο Βόλος; ρωτάει το αφεντικό.
— Καλός, αλλά επικίνδυνος...
— Μα τι επικίνδυνο έχει ο Βόλος;
— Να παχύνεις!
— Κι εγώ αν έκανα 20 λεπτά με τα πόδια σπίτι-δουλειά, κάθε μεσημέρι στα τσίπουρα θα ήμουν.

Έκανε (και κάνει ακόμα) κάθε μέρα Νέα Ερυθραία - Δάφνη... Στον χρόνο αυτό, εγώ έχω φτάσει στα Τρίκαλα. Η μεγαλύτερη απόσταση που έχω σε καθημερινές μετακινήσεις είναι η προπόνηση της κόρης, κυριολεκτικά στην άκρη της πόλης. Είναι 6 λεπτά με το αυτοκίνητο.

Θεός. Ένα τεράστιο εύγε από εμένα. Το εννοώ

@piliourits said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

@civil357 said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

@piliourits said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

Ίσως ένα ενδιάμεσο βήμα είναι πιο ρεαλιστικό, δηλαδή να βρει κάποιος μια πρωτεύουσα νομού ή κωμόπολη να εγκατασταθεί, εκεί η ζωή μπορεί να είναι ίσως ακόμα και φθηνότερη απ' το χωριό και μπορεί να έχει και κάποιες ευκαιρίες να κερδίσει χρήματα, ιδιαίτερα αν είναι αυτοαπασχολούμενος, ενώ τίποτα ουσιαστικό δεν λείπει απ την καθημερινότητα. Θα βρίσκει τα πάντα, σε μικρότερη κλίμακα, πιο οικονομικά, σε 10 λεπτά θα έχει πλειάδα χωριών κι όμορφης φύσης να διαλέξει, χωρίς να θυσιάσει δραστηριότητες.
Αν κάποιος δεν έχει ιδιαίτερη περιουσία ή σοβαρή στημένη δουλειά υψηλών αποδοχών στην Αθήνα, ίσως κάνει λάθος να μένει εκεί.
Απ την άλλη, αν κάποιος εισπράττει δυο νοίκια Αθηναϊκά, μπορεί ακόμα και εισοδηματίας να το παίξει με early retirement σε μια επαρχιακή πρωτεύουσα ή κωμόπολη. Γιατί κοινωνικά μπορεί να του φανεί τάφος το χωριό του «Αθηναίου» όταν δεν είναι περίοδος διακοπών και καλοκαίρι.

Και τι δουλειά θα κάνει ρε συ πίλιου , σε μία πόλη που δεν τον ξέρουν και ήρθε "ουρανοκατέβατος"; Πως θα ζήσει; πως θα φτιάξει από το μηδέν επαγγελματικό κύκλο; Επειδή μίλησες για αυτοαπασχολούμενους.....

Η επαρχία ( εκτός τουριστικών περιοχών) , είναι δυστυχώς τελειωμένη.....

Η αποκέντρωση είναι πολύ ωραία , αλλά πολύ δύσκολη στην πράξη , ιδίως αν οι επαφές σου με την επαρχία ήταν απλά κάτι τριήμερα Πάσχα και 15 Αύγουστο.

Δεν αντιλέγω σε όσα γράφεις, ούτε είπα πως είναι εύκολο.
Είπα ότι σε σύγκριση με το να πάει ένας «Αθηναίος» να εγκατασταθεί σε Χωριό να κάνει αγροτική ζωή, που εκτός τουριστικών σεζόν θα υπάρχουν μόνο 3 Αλβανοί και 3 γερόντια στο καφενείο και άπειρα κλειστά παντζούρια, είναι συγκριτικά πιο ρεαλιστικό να πάει να εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα του νομού.
υποθέτω πως δεν θα πάει σε ένα τυχαίο σημείο στον χάρτη, αλλά σε μέρος καταγωγής του που θα ήταν και το χωριό.
Το χωριό είναι εξτριμ σπορτ για κάτοικο πόλης, η μικρότερη πόλη έχει περισσότερες ελπίδες.
το γνωρίζω ότι κανένας δεν είναι τόσο γενναίος να το αποπειραθεί και ότι θα χει ΠΟΛΛΕΣ δυσκολίες, θα μπορούσε όμως να υπάρχει σαν σκέψη για όποιον «δεν έχει πια ζωή» στην Αθήνα, αλλά διατηρεί τους δεσμούς με την ιδιαίτερη πατρίδα της οικογένειας.

Οι παππούδες από την μάνα μου μέναν πάντα στο χωριό(κοντά στο Μέτσοβο) και στο σπίτι κατασκευής προπροηγούμενου αιώνα δεν υπήρχε ούτε νερό(τράβαγε ένα λάστιχο ο παππούς από κεινα τα παλιά τα πράσινα με την μαύρη γραμμή από μια πηγή ψηλοτερα)ούτε ρεύμα ενώ τηλέφωνο είχε μπει από τον παππού τα τελευταία χρόνια της διαμονής τους εκεί.τουαλετα επίσης δεν υπήρχε ούτε μπανιέρα.γαστρα και μπουκάλα υγραερίου για φαι,λάμπα πετρελαίου για φως το βράδυ και σόμπα πετρελαίου για ζεστη.
Μεταφορικό μέσο ένας γάιδαρος
Ξύπνημα 5 το πρωί ο παππούς να αρμεξει τα γίδια και μετά να τα πάει για βοσκή, πολλές αργοτικες εργασίες όπως κήπος,κόσα για αποψίλωση στο χωράφι που είχε για σιτάρι,μάζεμα κερασιών, αχλαδιών,καλαμποκιων, καρυδιών, σύκων κι οτιδήποτε έβγαινε ανά εποχή.η γιαγιά ασχολουταν με μαγείρεμα και τον κήπο.οποιος ξέρει τι είναι η γάστρα κάθε μέρα την σήκωνε για να την ανάψει να φτιάξει είτε ψωμί είτε κρέας είτε οτιδήποτε ήθελε να ψήσει.
Εγώ πήγαινα κάποια τριήμερα η κάποιες φορές και βδομάδα μέχρι τα 9 μου που ήρθαν στα 7 χλμ από τα Γιάννενα στο καινουριο σπίτι τους(ένα ισόγειο 45 τετραγωνικών μαζί με τον θείο που έμενε από πάνω)
Δεκαετία 80 όλα αυτά.τα γράφω κι αναρωτιέμαι αν κάποιος νομίσει ότι υπερβαλλω η αν περιγράφω κάνα ριάλιτι επιβίωσης από τα προσεχώς
Δεν υπερβαλλω.ηταν πιο δύσκολα...
Αναρωτιέμαι επίσης αν υπάρχει άνθρωπος σήμερα να ζει με τέτοιον τρόπο όπως οι παππούδες μας
Το μόνο σίγουρο και για αυτό το περιέγραψα είναι ότι η ζωή σε χωριό είναι όπως είπες κι εσύ εξτριμ σπορ και ποτέ δεν την ζήλεψα ούτε την πεθύμησα
Όσοι γνώρισα που κάναν στροφή στην ζωή τους και έπρεπε να δουλέψουν για το προς το ζειν,αν δεν είχαν καβατζα οικονομική,δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα γιατί η κτηνοτροφία (κυρίως εκεί στρεφόταν στις περιοχές μου άνθρωποι που παραταγαν την ζωή στην πόλη) δεν είχε και δεν έχει οικονομικη επιβράβευση
Μόνο η πτηνοτροφία επιβιώνει σήμερα αλλά θες πολύ μεγάλο κεφάλαιο για να φτιάξεις σοβαρή μονάδα και να κερδίσεις
Δυστυχώς η ευτυχώς η ζωή στην πόλη είναι το μόνο που έμαθα και πιστεύω μάθαμε σχεδόν όλοι
Το μόνο που διαφέρει είναι ο πληθυσμός της κάθε πόλης και αυτό την κάνει αναλογικά λιγότερο επικίνδυνη
Ζώντας κοντά 6 χρόνια στην Θεσσαλονίκη αν και δυσκολεύομαι ακόμα να την συνηθίσω τα δύο πράγματα που την κάνουν διαφορετική από τα Γιάννενα είναι οι περισσότεροι άνθρωποι και τα ψηλότερα κτίρια
Η ζωή στα Γιάννενα,γιατί κάθε μήνα είμαι έστω και για ένα τριήμερο εκεί, έχει γίνει χειρότερη όπως και στην υπόλοιπη χώρα, γιατί ο πληθυσμός ζει στην εποχή της ανεχειας και το κυνήγι του χρήματος τον έχει κάνει να χάσει όλες τις αξίες του και τα ιδανικά του
Το μόνο που μου λείπει είναι ο ήλιος στην γειτονιά μου(λέμε τώρα γιατί συνήθως βρέχει)

τη ζωή που περιγράφει ο Αργόσχολος την έχω ζήσει όλα τα μαθητικά καλοκαίρια στο χωριό που παραθερίζαν οι πρώην κτηνοτρόφοι παππούδες, στη Πίνδο, που δεν σταμάτησαν ΠΟΤΕ αυτή τη νομαδική συνήθεια, όσο ήταν εν ζωή. Μισθωμένο φορτηγό κάθε άνοιξη, να μεταφέρει και τον Μπίλυ τον γαϊδαράκο (δρόμοι - ο Θεός να τους κάνει- έγιναν πολύ αργότερα), στη διαδρομή που από παιδιά έκαναν με τα πόδια για μέρες όταν ήταν νέοι. Κι όποιος όταν ήταν παιδί έχει φάει πλαστό από τσουκνίδια στη γάστρα τη σταχτωμένη με ξυνόγαλο που βοήθησε να φτιάξουν , γράφει εύκολα στα @@ του οποιαδήποτε μικροαστική πολυτέλεια, για να μη πούμε για την ...αστική ευγένεια
Το νερό πρώτα, και μετά το ρεύμα, ήρθαν πολύ αργότερα σε κείνα τα μέρη από οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα.

Κάποτε υπήρχαν αυτόχθονες σε κείνα τα χωριά, άνθρωποι που έζησαν εκεί χειμώνα καλοκαίρι μέχρι να τελειώσει η ζωή τους. Μέχρι πρόσφατα, υπήρχαν κάνα δυο συνταξιούχοι μετανάστες απ' τη Σουηδία/Γερμανία, που γύρισαν να απολαύσουν τη φύση και μπορεί μια χειμωνιάτικη καθημερινή να υπήρχαν 3-4 άτομα στον οικισμό, έριχναν και καμιά ντουφεκιά στον αέρα αν έπαιρναν χαμπάρι φορτηγάκι από ευπαθή ομάδα παλιατζήδων να μπαίνει για «επιθεώρηση» στο έρημο χωριό. Πλέον το χειμώνα δεν υπάρχει ψυχή, ξεχειμωνιάζουν κι αυτοί στο σπίτι τους στη πόλη, και γυρίζουν το καλοκαιράκι που είναι παράδεισος η ζωή στα 900μ.

Εννοείται πως για κάποιον που έχει γεννηθεί και ζήσει στα τσιμέντα όλη του τη ζωή, ακόμη κι αν του αρέσει τέτοιο μέρος σαν εμπειρία ή ρομαντική σκέψη, του είναι τόσο «ξένο» όσο ένα αφρικάνικο τροπικό χωριό... αλλά το να εγκατασταθεί, αν έχει μπουχτίσει και θέλει να κάνει restart, στα Τρίκαλα ή τα Γιάννενα ή σε κάποιο προάστιό τους, είναι εφικτό. Όχι εύκολο. Όχι απλό. Αλλά εφικτό. Αν το κάνει ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΖΩΗ, κι όχι περιμένοντας πως θα κουβαλήσει τον Αθηναϊκό τρόπο ζωής, τα ίδια θέλω, τις ίδιες προσδοκίες, σε ένα αρκετά διαφορετικό περιβάλλον.
Παίρνοντας υπ'όψιν και όσα σημείωσε ο Νέστωρ του φόρουμ, ο civil, για τις επαγγελματικές δυσκολίες και προκλήσεις. Ίσως αν πάει σε μέρος που του είναι οικείο κι έχει επαφή, κι όχι αλεξιπτωτιστής όπου τύχει... εξαιρούνται οι ερωτικοί μετανάστες!

Πάντως στον Ωρωπό είπε να πάει ο άνθρωπος, όχι στα Τζουμέρκα και στα Αγραφα...

Από την παραγωγή στην κατανάλωση

Open house που λένε...

Μου ήρθε ένα email σήμερα από μια κατασκευαστική εταιρία που λέγεται Estia. Αυτά είναι σπίτια, έτσι πρέπει να είναι όλα τα διαμερίσματα.

https://www.estiadevelopments.com/project/aura-residences/

Σιγά, μέσα σαν όλα τα διαμερίσματα είναι που κάνουν ανακαινίσεις. Όλα μαζί σε έναν χώρο.

Το πάρκινγκ όμως...πω ρε φίλε.... Τελειο

Πισίνες κτλ με 200 άτομα να μπαινοβγαίνουν δεν με συγκινεί.
Άσε που κάθε διαμέρισμα θα φέρνει και τους φίλους τους στην πισίνα και θα γίνει χαμός

Youtube Video

Εργατικές κατοικίες του 1955-1960. Οκ παλαιά σπίτια, άσχημα πλέον αν τα δεις από κοντά.

Αλλά δείτε ρυμοτομία και συνολική εικόνα γειτονιάς σε σύγκριση με τα εκτρώματα των πολυκατοικιών του 1955-1960 ή και νεοτερες στο βάθος της εικόνας του κάθε μικρό εργολάβου που μας προσφέρουν μια από τις ασχημοτερες πόλεις της Ευρώπης.

Εγώ δεν σχολιάζω τέτοια θέματα, για πολλούς λόγους.

@lap said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

Πισίνες κτλ με 200 άτομα να μπαινοβγαίνουν δεν με συγκινεί.

Εαν διάβασες προσεκτικά, οι πισίνες ειναι αποκλειστικές των ισόγειων διαμερισμάτων (1 κάθε διαμέρισμα, 4 στο σύνολο), δεν είναι κοινόχρηστη πισίνα!

Δεν μ'αρέσουν αυτά τα κοινόβια , αράζει στην πισίνα που την χρυσοπλήρωσες και είναι ο πορνόγερος του 3ου και πέρνει το ματάκι του ή ο τσόγλανος του διπλανού και σε ανεβάζει στο τικ τοκ . . . δεν σου προσφέρει καμία ιδιωτικότητα .

@fanis75 said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:

Μου ήρθε ένα email σήμερα από μια κατασκευαστική εταιρία που λέγεται Estia. Αυτά είναι σπίτια, έτσι πρέπει να είναι όλα τα διαμερίσματα.

https://www.estiadevelopments.com/project/aura-residences/

Δεν αναφέρει διεύθυνση αλλά το στίγμα στο χάρτη το έχει πάνω στην Αγελάου στα 130-140 μέτρα από τη Λ. Μεσογείων προς στα Πευκάκια. Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε τιμές.

Εργατικές κατοικίες