@red_monster said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:
@argyn said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:
Όλα ξεκινούν από την εσφαλμένη εξίσωση του επιστήμονα με τον πτυχιούχο και τις επιπτώσεις που αυτή έχει στην αυτοεικόνα και τις απαιτήσεις των "πανεπιστημιακής εκπαίδευσης".
Στα δε πρώτα στάδια της επαγγελματικής απασχόλησης οποιουδήποτε νέοπα η οικειοθελής υπερωριακή απασχόληση είναι αδιάψευστο τεκμήριο της διάθεσης του να προκόψει.
Η υπερωρία πρέπει να πληρώνεται και απορώ που συζητάμε ακόμα τα αυτονόητα. Αν δεν μπορείς να πληρώσεις υπερωρία και την χρειάζεσαι
Α) πάρε παραπάνω προσωπικό
Β) κλείσε το μπουρδελακι σου!
Παρόλα αυτά υπάρχει παραθυράκι που επιτρέπει στα στελέχη να μην έχουν ωράριο
Α) στέλεχος άνευ ομάδας με Min μισθό 6x βασικό μισθό
Β ) στέλεχος με ομάδα με min μισθό 4 x βασικό μισθό
Να κάνουμε ένα διαχωρισμό μεταξύ θεωρίας και πράξης πέρα από νομικίστικους σχολαστικισμούς?
Υπάρχουν δουλειές που επειδή το πακέτο παροχών του εργοδότη είναι πολλαπλάσιο του ελάχιστου νόμιμου η άτυπη συμφωνία με το προσωπικό συμπεριλαμβάνει εθιμικά την όποια υπερωριακή απασχόληση.
Υπάρχουν δουλειές που οι όποιες υπερωρίες υπεραντισταθμίζονται με συναινετική κατάχρηση των πολυάριθμων νομικών παραθύρων μέσω ενός συμπλέγματος μπόνους/συνταξιοδοτικών προγραμμάτων/παροχών σε είδος.
Τέλος υπάρχουν δουλειές που η προσθήκη τους στο βιογραφικό του προσωπικού ως προϋπηρεσία σε συνδυασμό με την εκπαίδευση που του παρέχεται δημιουργεί τέτοια υπεραξία στην αγορά εργασίας ώστε η απαίτηση του εργοδότη για μη αμειβόμενη υπερωριακή απασχόληση, σε κάποια έκταση, να είναι εύλογη με κάθε ηθικό κριτήριο.
Προφανώς τα παραπάνω δεν αφορούν τον ανειδίκευτο χειρωνάκτη, τους υπαλλήλους γραφείο και το κατώτερο προσωπικό γενικά, το οποίο προφανώς και συμφωνώ ότι θα πρέπει να προστατεύεται από τις συχνά ληστρικές διαθέσεις των εργοδοτών επί ποινή αποκεφαλισμού των αφεντικών.
Στα όσα έγραψα πάντως στέκομαι ειδικά, βάσει της εμπειρίας μου, στο χάλι, τον τουπέ και τον καταχρηστικό δικαιωματισμό της συντριπτικής πλειονότητας των πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σε τεχνολογικούς κλάδους που πιστεύουν ότι ένα κωλόχαρτο τους καθιστά επιστήμονες και ειδικούς επί του εκάστοτε πεδίου. Τα στραβάδια που η πρώτη ερώτηση τους δεν έχει να κάνει με το "πως και από που θα ξεστραβωθώ" αλλά με το "που είναι οι καφετιέρες" για να το πώ σχηματικά.