-
Δεν είπα να μην ελεγχθεί,είπα απλά ότι δεν ξέρουμε τι τον ώθησε σε κάτι τόσο ακραίο. Εγώ πάντως στην καριέρα μου μια φορά έφτασα στο αμήν και έκανα αναφορά και η κοπριά που είχανε για Δντη 1ου ΕΓ απάντησε ψευδώς ότι δεν στοιχειοθετούνταν η αναφορά μου. Όταν όμως μάζεψα όλα τα χαρτιά και ενημέρωσα ότι θα τα πάω στον εισαγγελέα του Στρατοδικείου με κυνηγούσαν στον διάδρομο για να το ξανασκεφτώ….επίσημα δεν δικαιώθηκα ποτέ αλλά με ας πούμε πλάγιο τρόπο από τον βοηθό του.
-
Άλλο θέμα, στο κεφάλαιο Αριστεια...
Οι πόροι των ιδιωτικών ΑΕΙ
Το Harvard είναι το πλουσιότερο πανεπιστήμιο του κόσμου. Η ονομαστική αξία του κληροδοτήματός του φτάνει τα 53 δισεκατομμύρια δολάρια. Δέκα πανεπιστήμια παγκοσμίως έχουν πάνω από 20 δισεκατομμύρια στο κληροδότημά τους. Το Harvard είναι στην κορυφή. Ακόμη και στην δεκάδα αυτή, το Harvard ξεχωρίζει με 10 δις περισσότερα απ το δεύτερο στην κατάταξη Yale.
Στατιστικά το Harvard είναι μια ακραία περίπτωση (outlier). Τέτοιες ακραίες περιπτώσεις δεν είναι πάντοτε αντιπροσωπευτικές. Γι αυτό στα εφαρμοσμένα μαθηματικά μαθαίνουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί με έκτοπα δεδομένα (outliers). Στις ΗΠΑ, το μέσο κληροδότημα το 2022 ήταν 1,2 δις δολάρια ενώ το διάμεσο μόνο 203 εκατομμύρια [1]. Δηλαδή τα λιγοστά πανεπιστήμια με μυθικό πλούτο δεν αντιπροσωπεύουν την οικονομική ευρωστία των υπόλοιπων.
Ελάχιστα ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν την δυνατότητα να αντλουν το 45% των εσόδων τους από τα μερίσματα του κληροδοτήματός τους, όπως κάνει το Harvard. Να αρκούνται μόνο στο 13% των εσόδων του από τα δίδακτρα. Και να φέρνουν 17% από ερευνητικά προγράμματα. Αυτά τα δεδομένα είναι ασύλληπτα για την πλειοψηφία των ιδιωτικών ΑΕΙ στις ΗΠΑ και ανέφικτα για τα περισσότερα πανεπιστήμια στον κόσμο.
Τα οικονομικά των περισσότερων ιδιωτικών πανεπιστημίων φανερώνουν μια διαφορετική εικόνα. Για παράδειγμα, το πανεπιστήμιο DePaul, με 21000 φοιτητές στο Σικάγο, αντλεί μόνο το 8% των εσόδων του απο τα δωρέες και μερίσματα του κληροδοτήματος. Τα δίδακτρα στο πανεπιστήμιο αυτό αντιστοιχούν στο 72% των εσόδων του.
Το πολύ μικρό (350 φοιτητές) αλλά εξαιρετικό College of the Atlantic αντλεί το 20% των εσόδων του απο δωρέες και μέρισμα, και το 70% από δίδακτρα. Έσοδα από έρευνα δεν έχει. Παρόμοια είναι και τα ποσοστά του Connecticut College με 2000 περίπου φοιτητές. Μόνο που φέρνει και 6% των εσόδων του από ερευνητικά προγράμματα.
Τα δεδομένα αυτά μπορεί να τα βρει και να τα αναλύσει ο καθένας. Αρκεί μια απλή αναζήτηση για τα financial statements κάθε πανεπιστημίου. [2].
Για να μην υπάρχει αμφιβολία λοιπόν: στα περισσότερα ιδιωτικά/μη-κερδοσκοπικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, πάνω από το 50% των εσόδων προέρχεται από δίδακτρα. Δωρεές και κληροδότημα συνεισφέρουν γύρω στο 10% και η έρευνα άλλο ένα 10%. Στα ιδιωτικά/κερδοσκοπικά, πάνω από το 93% των εσόδων είναι από δίδακτρα. Τα οποία πληρώνονται με δάνεια που λαμβάνουν οι φοιτητές και που στη συνέχεια δεν μπορούν να αποπληρώσουν. [Τα ποσοστά αυτά αφορούν ιδρύματα 4ετούς φοίτησης].
Έχω ξαναγράψει πως πανεπιστήμια όπως το Harvard είναι προϊόντα συγκυριών που έχουν πια εκλείψει στις ΗΠΑ και που δεν υπήρξαν ποτέ στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη, γενικότερα, οι μεγάλες ευεργεσίες προήλθαν από διαφορετικές ζυμώσεις που κι αυτές έχουν περάσει στην ιστορία. Ούτε στη μια ήπειρο ούτε στην άλλη σήμερα μπορεί να ιδρυθεί πανεπιστήμιο τύπου Harvard ή Oxford.
Είναι παραπλανητικό να προβάλλουμε μια μοναδική και πολύ μικρή κατηγορία ιδρυμάτων ως αντιπροσωπευτική του κλάδου για να πείσουμε την κοινή γνώμη υπερ των ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Υπάρχουν εντιμότερα και ειλικρινέστερα επιχειρήματα για τέτοια ιδρύματα.
-
@kkostask said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
Δεν είπα να μην ελεγχθεί,είπα απλά ότι δεν ξέρουμε τι τον ώθησε σε κάτι τόσο ακραίο. Εγώ πάντως στην καριέρα μου μια φορά έφτασα στο αμήν και έκανα αναφορά και η κοπριά που είχανε για Δντη 1ου ΕΓ απάντησε ψευδώς ότι δεν στοιχειοθετούνταν η αναφορά μου. Όταν όμως μάζεψα όλα τα χαρτιά και ενημέρωσα ότι θα τα πάω στον εισαγγελέα του Στρατοδικείου με κυνηγούσαν στον διάδρομο για να το ξανασκεφτώ….επίσημα δεν δικαιώθηκα ποτέ αλλά με ας πούμε πλάγιο τρόπο από τον βοηθό του.
Συμφωνώ. Ένας ΕΠΟΠ με 20 χρόνια υπηρεσίας στις καταδρομές και ειδικά σε μονάδα αλεξιπτωτιστών δεν ξυπνάει ένα πρωί και ενεργεί έτσι. Ο διοικητής έχει το μερίδιο της ευθύνης του. Η επίλυση μέσω υπηρεσιακών αναφορών ειδικά σε χαμηλοβαθμους είναι ανέκδοτο. Ήδη ρατσιστικά τον χαρακτηρισατε αμόρφωτο χωρίς να τον γνωρίζετε. Σκεφτείτε τι αντιμετώπιση θα εισέπραξε. Δεν είμαι υπέρ εννοείται αυτού που έκανε αλλά θεωρώ ότι δεν φταίει μόνο αυτός στο επεισόδιο.
-
Νομίζω ότι κανένας σώφρων δεν περιμένει να δημιουργηθούν πανεπιστήμια τύπου Harvard ή Yale στην Ελλάδα. Στην καλύτερη περίπτωση να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Κύπρου που είναι πιο κοντά στα δικά μας δεδομένα. Και αυτές οι αναλύσεις περισσότερο δημιουργούν εντυπώσεις παρά συμβάλουν στην νηφάλια αντιμετώπιση του ζητήματος.
-
@elteo said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
@kkostask said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
Δεν είπα να μην ελεγχθεί,είπα απλά ότι δεν ξέρουμε τι τον ώθησε σε κάτι τόσο ακραίο. Εγώ πάντως στην καριέρα μου μια φορά έφτασα στο αμήν και έκανα αναφορά και η κοπριά που είχανε για Δντη 1ου ΕΓ απάντησε ψευδώς ότι δεν στοιχειοθετούνταν η αναφορά μου. Όταν όμως μάζεψα όλα τα χαρτιά και ενημέρωσα ότι θα τα πάω στον εισαγγελέα του Στρατοδικείου με κυνηγούσαν στον διάδρομο για να το ξανασκεφτώ….επίσημα δεν δικαιώθηκα ποτέ αλλά με ας πούμε πλάγιο τρόπο από τον βοηθό του.
Συμφωνώ. Ένας ΕΠΟΠ με 20 χρόνια υπηρεσίας στις καταδρομές και ειδικά σε μονάδα αλεξιπτωτιστών δεν ξυπνάει ένα πρωί και ενεργεί έτσι. Ο διοικητής έχει το μερίδιο της ευθύνης του. Η επίλυση μέσω υπηρεσιακών αναφορών ειδικά σε χαμηλοβαθμους είναι ανέκδοτο. Ήδη ρατσιστικά τον χαρακτηρισατε αμόρφωτο χωρίς να τον γνωρίζετε. Σκεφτείτε τι αντιμετώπιση θα εισέπραξε. Δεν είμαι υπέρ εννοείται αυτού που έκανε αλλά θεωρώ ότι δεν φταίει μόνο αυτός στο επεισόδιο.
Εγώ δεν τον είπα αμόρφωτο, άλλωστε έχω δει συνάδελφο από σχολή να «σπάει» μετά από συνεχές και ανελέητο καψώνι Λγου που την είχε δει Ρόμελ.
-
@kkostask said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
Νομίζω ότι κανένας σώφρων δεν περιμένει να δημιουργηθούν πανεπιστήμια τύπου Harvard ή Yale στην Ελλάδα. Στην καλύτερη περίπτωση να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Κύπρου που είναι πιο κοντά στα δικά μας δεδομένα. Και αυτές οι αναλύσεις περισσότερο δημιουργούν εντυπώσεις παρά συμβάλουν στην νηφάλια αντιμετώπιση του ζητήματος.
Το ζήτημα δεν είναι αν θα δημιουργηθεί Yale, είναι πως όντως δημιουργούνται σκοπιμα ψευδείς εντυπώσεις περί αυτοχρηματοδοτησης των μελλοντικών ιδιωτικών, ενώ στην πράξη θα είναι κερδοσκοπικά ιδρύματα εξαρτημένα απ τα δίδακτρα ως κύρια χρηματοδότηση.
-
@elteo said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
Συμφωνώ. Ένας ΕΠΟΠ με 20 χρόνια υπηρεσίας στις καταδρομές και ειδικά σε μονάδα αλεξιπτωτιστών δεν ξυπνάει ένα πρωί και ενεργεί έτσι.
Δεν έχει το παραμικρό τέτοιο δικαίωμα.
Θα τρελαθούμε... -
"Παίρνει κεφάλια" λέει, ο Μητσοτάκης!
Αλλά δεν διευκρινίζεται, αν είναι τα πάνω ή τα κάτω...2022
2023
Για όσους δεν θυμούνται τον δήμαρχο, που έκανε αντισημιτικά σχόλια...
Κάπως έτσι πήρε και το κεφάλι του παιδεραστή Γεωργιάδη, του ΚαραμανΑλή που εξασφαλιζε τα τρένα, και άλλων πριν το Μηταράκη...
-
Συμπυκνωμένη δόση αριστείας δηλαδή!
-
Τι λες ρε παιδί μου….κάνουν οι φιλάνθρωποι αλληλέγγυοι τέτοια πράγματα?
-
@gatoz said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
ο τροπος να βρεις το προσωπο ή μαλλον την ομαδα προσωπων να διοικησουν
αποσπασμα απο το ekklisiaonline (Σταυρούλα Σγουρού) - να μην λετε για κουκουε....
Όταν στις 23 Νοεμβρίου 1989 ο Καθηγητής Ζολώτας ανέλαβε ύστερα από ομόφωνα πρόταση των κομμάτων την πρωθυπουργία της οικουμενικής Κυβέρνησης, τα οικονομικά στοιχεία που του δόθηκαν ήταν από ασαφή έως θολά. Σίγουρα πολύ χειρότερα απ’ ότι του είχαν ειπωθεί. Είχε προηγηθεί η τρίμηνη θητεία της κυβέρνησης Τζαννετάκη, ένα καθεστώς ημικυβερνησίας. Υπουργός Οικονομικών ήταν ο Αντ. Σαμαράς με βασική καινοτομία της υπουργίας του την εισαγωγή των αφορολόγητων κόκκινων πινακίδων αυτοκινήτων ΑΜΟ που πλημμύρισαν τη χώρα, παρότι προορίζονταν αρχικά για τους εργαζόμενους στο εξωτερικό (βλ άρθρο ΑΔ Παπαγιαννίδη στον Οικ. Ταχυδρόμο Σεπτ 1999). Μεταπήδησε στην συνέχεια και στην οικουμενική ως υπουργός Εξωτερικών. Την ίδια θέση διατήρησε και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που ήλθε στην εξουσία τον Απρίλιο του 1990, όταν έγινε ο «μοιραίος» άνθρωπος για την εμπλοκή στο Σκοπιανό αλλά και για την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ το 1993. Και μετά ήλθε πάλι στην εξουσία ο ΑΓ Παπανδρέου και πάλι τα γνωστά. Στην Ελλάδα ένας κλειστός αριθμός ατόμων επανέρχονται εναλλάξ στην εξουσία.
Γενικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη – όπως και όλες οι προηγουμένως – δεν παρέδωσε τίποτα. Όταν ο πρωθυπουργός μου ζήτησε να βρω τα αρχεία αποφάσεων και ομιλιών για να τα συμβουλευτεί, οι δέκα, προϋπάρχουσες, κυρίες γραμματείς του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού – «τρελάθηκα» με τον αριθμό – με κοίταξαν με απορία. «Ποια αρχεία, δεν υπάρχουν αρχεία» μου είπε η προϊσταμένη. «Τα παίρνουν όλα οι Πρωθυπουργοί στο σπίτι τους». Τρελάθηκα για δεύτερη φορά αλλά όπως αποδείχτηκε ήμουν απλά στον πρόλογο. (Τελικά το 2002 ψηφίσθηκε νόμος για τα Αρχεία του Πρωθυπουργού με πρωτοβουλία του καθηγητή Γιώργου Παπαδημητρίου, νομικού συμβούλου επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, αλλά μάλλον δεν εφαρμόζεται πλήρως ακόμη. Ίσως το 2050). Όταν μετέφερα το νέο στον Καθηγητή Ζολώτα, παρότι τυπικά το θέμα ήταν ήσσονος σημασίας για την εποχή, εξερράγη. «Είμαι 86 ετών. Έχω γράψει 40 βιβλία αλλά μόνο τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω τις βαθιές παθογένειες της χώρας. Είναι θαύμα που επιβιώνει αυτό το κράτος» Και ήταν μόνο η αρχή.
Στις 3 Ιανουαρίου του 1990 η κατάσταση στα δημοσιονομικά πράγματα έτεινε να γίνει απελπιστική. Το ΑΕΠ της χώρας σε ευρώ ήταν περίπου στα 70 δις (σήμερα είναι 184 δις) ενώ το Δημόσιο χρέος ακόμη ήταν μόνο στο 70% με ραγδαία όμως αυξητική τάση (σήμερα είναι ως γνωστόν στο 176% του ΑΕΠ). Ο πληθωρισμός γύρω στο 15% (σήμερα έχουμε αρνητικό πληθωρισμό ή αποπληθωρισμό) τα επιτόκια εσωτερικού στο 24% το δημόσιο έλλειμμα κτύπαγε το 13% (όπως το 2009) και περίπου στο 10-12% ήταν το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου πληρωμών. Είχαν αρχίσει σταδιακά εξαγωγές κεφαλαίων με ταξίδια στην Ελβετία κα το κυριότερο κινδυνεύαμε με αθέτηση διεθνών πληρωμών και με μη πληρωμή μισθών και συντάξεων. Ουσιαστικά υπήρχε διορία 2 ή 3 ήμερών πριν το πρόβλημα πάρει μεγάλες διαστάσεις και υπήρχε ο άμεσος κίνδυνος γενικευμένης ανησυχίας των πολιτών για την «υγεία» και την ισοτιμία της δραχμής. (Αποκτήσαμε τελικά το 2001 το ευρώ αλλά ήδη είχαν ξεπροβάλλει τα τρία περίφημα κριτήρια του Μάαστριχτ που θεσπίστηκαν το 1993.)
Με δεδομένη την άρνηση των τριών πολιτικών αρχηγών (Παπανδρέου-Μητσοτάκης-Φλωράκης) να συναινέσουν στα 10 έκτακτα μέτρα Ζολώτα, το μόνο που έμενε ήταν η έκτακτη σύναψη Syndicated Loan από Διεθνείς Τράπεζες (η αγορά Ομολόγων δεν ήταν τότε πολύ αναπτυγμένη). Πράγμα ιδιαιτέρως δύσκολο να πραγματοποιηθεί σε ένα λογικό και μη αστρονομικό επιτόκιο.
Όταν μπήκα στο γραφείo του καθηγητή Ζολώτα στο ισόγειο της Βουλής, τον είδα για μια και μόνη φορά στην 18χρονης γνωριμίας μας (τον γνώρισα το 1986 όταν έκανα μαζί του μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης για τα 70 χρόνια του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ) να κάθεται «σε αναμμένα κάρβουνα». Είχε μπροστά του δυο μεγάλα καλογραμμένα λογιστικά φύλλα κάτι σαν έσοδα – έξοδα υποχρεώσεις του κράτους και δίπλα κράταγε σημειώσεις με συνεχείς αναπροσαρμογές. Είχε έρθει για δεύτερη φορά ένας παλιός μαθητής του από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους με άλλα δυο λογιστικά τεφτέρια υπό μάλης. Τηλεφώνησε στον από χρόνια στενότερο συνεργάτη του Ν.Α. από την Τράπεζα της Ελλάδας «Μόνο σε αυτούς του δύο έχω εμπιστοσύνη για την αξιοπιστία των στοιχείων. Είναι οι μόνοι που δεν μου πασάρουν “αλλοιωμένα” στοιχεία για τις πραγματικές υποχρεώσεις του κράτους». «Μα κύριε Καθηγητά του αντέτεινα αυτά δεν είναι επίσημα στοιχεία. Είστε Πρωθυπουργός της χώρας θα έπρεπε να είχατε σε πέντε λεπτά τα πραγματικά μεγέθη του Κράτους».
«Παιδί μου, είπε (προσφιλής προσφώνηση του Καθηγητή στους στενούς του συνεργάτες ανεξαρτήτως ηλικίας) δεν υπάρχει πλέον ενιαίο κράτος στην Ελλάδα. Το κράτος είναι κάτι σαν αδειανό πουκάμισο για τα μάτια του κόσμου. Γνωρίζω από παλιά τον Ανδρέα και τον Μητσοτάκη και είναι καλοί άνθρωποι ως άτομα. Αλλά με τα κόμματά τους έχουν γίνει άρπαγες του κράτους που το λαφυραγωγούν εναλλάξ. Έχουν φτιάξει δύο παράλληλους κομματικούς μηχανισμούς υποκαθιστώντας το επίσημο κράτος. Συγκρούονται αδυσώπητα αλλά ξέρουν ότι είναι μια ο ένας μια ο άλλος. Και κρατάνε τις κρίσιμες πληροφορίες μόνο για τον εαυτό τους. Οι της ΝΔ δραματοποιούν τα στοιχεία προς το χειρότερο γιατί θέλουν άμεσα εκλογές, οι του ΠΑΣΟΚ κάνουν το ακριβώς αντίθετο γιατί δεν θέλουν τώρα εκλογές και είναι ικανοί μέσα στην αδιάφορη ανευθυνότητά τους να καταγγέλλουν ο ένας τον άλλο δημοσίως και να εκθέτουν τη χώρα διεθνώς. Να το θυμάσαι ότι αυτό οι δύο σε πέντε σε δέκα ίσως και λίγο περισσότερα χρόνια θα χρεοκοπήσουν την Ελλάδα».
«Το δράμα», συνέχισε «η τραγωδία είναι ότι αυτός που είναι ο πιο λογικός αυτός που με στηρίζει περισσότερο στο Συμβούλιο Αρχηγών που είναι αυτός που έχουμε τις μεγαλύτερες διαφορές. Ο Χαρίλαος Φλωράκης ίσως επειδή έζησε την άγρια εποχή του εμφύλιου δείχνει την μεγαλύτερη ευαισθησία για την κρισιμότητα της κατάστασης. Αλλά και αυτός δεν μπορεί να τα πει δημοσίως. Τις προάλλες μου είπε: «Ξενοφώντα αν σε στηρίξω δημοσίως θα με φάνε οι δικοί μου». Ίσως τελικά να μας σώσει η Ευρώπη με τις νέες Συνθήκες αλλά με διαλυμένο και αρπακτικό κράτος η ιδιωτική οικονομία θα μείνει απροστάτευτη και θα καταστραφεί μέσα στον θυελλώδη ανταγωνισμό».
Καλά το άρθρο έχει μεγάλες ανακρίβειες.
Αρχικά να θυμίσουμε ότι από τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι τον Ιούνιο του 1989 κυβερνούσε αυτοδύναμα το ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ κάτω από το βάρος των σκανδάλων Κοσκωτά και των Πάμπερς, με τον Παπανδρέου να μην κυβερνά ουσιαστικά τον τελευταίο χρόνο λόγω των προβλημάτων υγείας και της Μιμής, είχε όμως με τον Σκανδαλίδη φροντίσει να βγάλει ένα εκλογικό νόμο που ο δεύτερος έπαιρνε μπόνους εδρών και όχι ο πρώτος.
Ετσι όταν στις εκλογές του Ιουνίου ο Μητσοτάκης πήρε 44,25 % πήρε μόνο 145 έδρες και μετά από συζητήσεις με την Αριστερά, που ενώ μέχρι τότε είχε καλές σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ, δεν ήθελε να χρεωθεί και την διαφθορά του ΠΑΣΟΚ, οπότε έφτιαξαν μαζί την κυβέρνηση Τζαννετάκη με 173 έδρες.
Εδώ να πω ότι ο Ανδρέας δεν παρέδωσε στον Τζαννετάκη σπάζοντας μία ακόμα παράδοση ευπρέπειας. Ανάλογη ξεφτίλα έκανε και ο Σαμαράς το 2015.
Η κυβέρνηση Τζαννετάκη είχε μόνο σκοπό να αρχίσει την διαδικασία για το σκάνδαλο Κοσκωτά στην Βουλή και να οδηγήσει την χώρα σε νέες εκλογές, οπότε θα είχε τρίμηνη μόνο διάρκεια.
Οι επόμενες εκλογές έγιναν τον Νοέμβριο του 1989, όπου ο Μητσοτάκης πήρε 46,19 % και μόλις 148 έδρες και οδηγηθήκαμε στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα.
Αρα οι αναφορές του άρθρου στην κυβέρνηση Τζαννετάκη, που φαίνεται ότι κυβέρνησε είναι λανθασμένες.
Επίσης ο Ζολώτας υπήρξε διοικητής της ΤτΕ τρείς φορές με τελευταία την περίοδο 1974 - 1981, οπότε δεν δικαιολογείται να είναι όπως τον παρουσιάζει. Βέβαια τότε ήταν 85 χρονών και κάποια θέματα αντίληψης δικαιολογούνται με τα τότε δεδομένα υγείας.
Ακόμα το χρέος το 1989 που παρέδωσε το πασοκ ήταν 97 % και ο πληθωρισμός 25 % για αυτό και τα επιτόκια ήταν στο 24 %. Με πληθωρισμό 15 % που γράφει το άρθρο τα επιτόκια θα ήταν στο 12 %.
Τέλος η σύγκριση του ΠΑΣΟΚ που κυβερνούσε επί 8 χρόνια με την κυβέρνηση της ΝΔ που ήταν 8-15 χρόνια πριν, είναι επίσης άτοπη.
-
Για τους εγκληματίες των ΜΚΟ ήταν όλα γνωστά, απλά τώρα άρχισαν να τους πιάνουν. Ελπίζουμε να συνεχίσουν.
-
@criuser said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
@gatoz said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
ο τροπος να βρεις το προσωπο ή μαλλον την ομαδα προσωπων να διοικησουν
αποσπασμα απο το ekklisiaonline (Σταυρούλα Σγουρού) - να μην λετε για κουκουε....
Όταν στις 23 Νοεμβρίου 1989 ο Καθηγητής Ζολώτας ανέλαβε ύστερα από ομόφωνα πρόταση των κομμάτων την πρωθυπουργία της οικουμενικής Κυβέρνησης, τα οικονομικά στοιχεία που του δόθηκαν ήταν από ασαφή έως θολά. Σίγουρα πολύ χειρότερα απ’ ότι του είχαν ειπωθεί. Είχε προηγηθεί η τρίμηνη θητεία της κυβέρνησης Τζαννετάκη, ένα καθεστώς ημικυβερνησίας. Υπουργός Οικονομικών ήταν ο Αντ. Σαμαράς με βασική καινοτομία της υπουργίας του την εισαγωγή των αφορολόγητων κόκκινων πινακίδων αυτοκινήτων ΑΜΟ που πλημμύρισαν τη χώρα, παρότι προορίζονταν αρχικά για τους εργαζόμενους στο εξωτερικό (βλ άρθρο ΑΔ Παπαγιαννίδη στον Οικ. Ταχυδρόμο Σεπτ 1999). Μεταπήδησε στην συνέχεια και στην οικουμενική ως υπουργός Εξωτερικών. Την ίδια θέση διατήρησε και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που ήλθε στην εξουσία τον Απρίλιο του 1990, όταν έγινε ο «μοιραίος» άνθρωπος για την εμπλοκή στο Σκοπιανό αλλά και για την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ το 1993. Και μετά ήλθε πάλι στην εξουσία ο ΑΓ Παπανδρέου και πάλι τα γνωστά. Στην Ελλάδα ένας κλειστός αριθμός ατόμων επανέρχονται εναλλάξ στην εξουσία.
Γενικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη – όπως και όλες οι προηγουμένως – δεν παρέδωσε τίποτα. Όταν ο πρωθυπουργός μου ζήτησε να βρω τα αρχεία αποφάσεων και ομιλιών για να τα συμβουλευτεί, οι δέκα, προϋπάρχουσες, κυρίες γραμματείς του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού – «τρελάθηκα» με τον αριθμό – με κοίταξαν με απορία. «Ποια αρχεία, δεν υπάρχουν αρχεία» μου είπε η προϊσταμένη. «Τα παίρνουν όλα οι Πρωθυπουργοί στο σπίτι τους». Τρελάθηκα για δεύτερη φορά αλλά όπως αποδείχτηκε ήμουν απλά στον πρόλογο. (Τελικά το 2002 ψηφίσθηκε νόμος για τα Αρχεία του Πρωθυπουργού με πρωτοβουλία του καθηγητή Γιώργου Παπαδημητρίου, νομικού συμβούλου επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, αλλά μάλλον δεν εφαρμόζεται πλήρως ακόμη. Ίσως το 2050). Όταν μετέφερα το νέο στον Καθηγητή Ζολώτα, παρότι τυπικά το θέμα ήταν ήσσονος σημασίας για την εποχή, εξερράγη. «Είμαι 86 ετών. Έχω γράψει 40 βιβλία αλλά μόνο τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω τις βαθιές παθογένειες της χώρας. Είναι θαύμα που επιβιώνει αυτό το κράτος» Και ήταν μόνο η αρχή.
Στις 3 Ιανουαρίου του 1990 η κατάσταση στα δημοσιονομικά πράγματα έτεινε να γίνει απελπιστική. Το ΑΕΠ της χώρας σε ευρώ ήταν περίπου στα 70 δις (σήμερα είναι 184 δις) ενώ το Δημόσιο χρέος ακόμη ήταν μόνο στο 70% με ραγδαία όμως αυξητική τάση (σήμερα είναι ως γνωστόν στο 176% του ΑΕΠ). Ο πληθωρισμός γύρω στο 15% (σήμερα έχουμε αρνητικό πληθωρισμό ή αποπληθωρισμό) τα επιτόκια εσωτερικού στο 24% το δημόσιο έλλειμμα κτύπαγε το 13% (όπως το 2009) και περίπου στο 10-12% ήταν το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου πληρωμών. Είχαν αρχίσει σταδιακά εξαγωγές κεφαλαίων με ταξίδια στην Ελβετία κα το κυριότερο κινδυνεύαμε με αθέτηση διεθνών πληρωμών και με μη πληρωμή μισθών και συντάξεων. Ουσιαστικά υπήρχε διορία 2 ή 3 ήμερών πριν το πρόβλημα πάρει μεγάλες διαστάσεις και υπήρχε ο άμεσος κίνδυνος γενικευμένης ανησυχίας των πολιτών για την «υγεία» και την ισοτιμία της δραχμής. (Αποκτήσαμε τελικά το 2001 το ευρώ αλλά ήδη είχαν ξεπροβάλλει τα τρία περίφημα κριτήρια του Μάαστριχτ που θεσπίστηκαν το 1993.)
Με δεδομένη την άρνηση των τριών πολιτικών αρχηγών (Παπανδρέου-Μητσοτάκης-Φλωράκης) να συναινέσουν στα 10 έκτακτα μέτρα Ζολώτα, το μόνο που έμενε ήταν η έκτακτη σύναψη Syndicated Loan από Διεθνείς Τράπεζες (η αγορά Ομολόγων δεν ήταν τότε πολύ αναπτυγμένη). Πράγμα ιδιαιτέρως δύσκολο να πραγματοποιηθεί σε ένα λογικό και μη αστρονομικό επιτόκιο.
Όταν μπήκα στο γραφείo του καθηγητή Ζολώτα στο ισόγειο της Βουλής, τον είδα για μια και μόνη φορά στην 18χρονης γνωριμίας μας (τον γνώρισα το 1986 όταν έκανα μαζί του μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης για τα 70 χρόνια του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ) να κάθεται «σε αναμμένα κάρβουνα». Είχε μπροστά του δυο μεγάλα καλογραμμένα λογιστικά φύλλα κάτι σαν έσοδα – έξοδα υποχρεώσεις του κράτους και δίπλα κράταγε σημειώσεις με συνεχείς αναπροσαρμογές. Είχε έρθει για δεύτερη φορά ένας παλιός μαθητής του από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους με άλλα δυο λογιστικά τεφτέρια υπό μάλης. Τηλεφώνησε στον από χρόνια στενότερο συνεργάτη του Ν.Α. από την Τράπεζα της Ελλάδας «Μόνο σε αυτούς του δύο έχω εμπιστοσύνη για την αξιοπιστία των στοιχείων. Είναι οι μόνοι που δεν μου πασάρουν “αλλοιωμένα” στοιχεία για τις πραγματικές υποχρεώσεις του κράτους». «Μα κύριε Καθηγητά του αντέτεινα αυτά δεν είναι επίσημα στοιχεία. Είστε Πρωθυπουργός της χώρας θα έπρεπε να είχατε σε πέντε λεπτά τα πραγματικά μεγέθη του Κράτους».
«Παιδί μου, είπε (προσφιλής προσφώνηση του Καθηγητή στους στενούς του συνεργάτες ανεξαρτήτως ηλικίας) δεν υπάρχει πλέον ενιαίο κράτος στην Ελλάδα. Το κράτος είναι κάτι σαν αδειανό πουκάμισο για τα μάτια του κόσμου. Γνωρίζω από παλιά τον Ανδρέα και τον Μητσοτάκη και είναι καλοί άνθρωποι ως άτομα. Αλλά με τα κόμματά τους έχουν γίνει άρπαγες του κράτους που το λαφυραγωγούν εναλλάξ. Έχουν φτιάξει δύο παράλληλους κομματικούς μηχανισμούς υποκαθιστώντας το επίσημο κράτος. Συγκρούονται αδυσώπητα αλλά ξέρουν ότι είναι μια ο ένας μια ο άλλος. Και κρατάνε τις κρίσιμες πληροφορίες μόνο για τον εαυτό τους. Οι της ΝΔ δραματοποιούν τα στοιχεία προς το χειρότερο γιατί θέλουν άμεσα εκλογές, οι του ΠΑΣΟΚ κάνουν το ακριβώς αντίθετο γιατί δεν θέλουν τώρα εκλογές και είναι ικανοί μέσα στην αδιάφορη ανευθυνότητά τους να καταγγέλλουν ο ένας τον άλλο δημοσίως και να εκθέτουν τη χώρα διεθνώς. Να το θυμάσαι ότι αυτό οι δύο σε πέντε σε δέκα ίσως και λίγο περισσότερα χρόνια θα χρεοκοπήσουν την Ελλάδα».
«Το δράμα», συνέχισε «η τραγωδία είναι ότι αυτός που είναι ο πιο λογικός αυτός που με στηρίζει περισσότερο στο Συμβούλιο Αρχηγών που είναι αυτός που έχουμε τις μεγαλύτερες διαφορές. Ο Χαρίλαος Φλωράκης ίσως επειδή έζησε την άγρια εποχή του εμφύλιου δείχνει την μεγαλύτερη ευαισθησία για την κρισιμότητα της κατάστασης. Αλλά και αυτός δεν μπορεί να τα πει δημοσίως. Τις προάλλες μου είπε: «Ξενοφώντα αν σε στηρίξω δημοσίως θα με φάνε οι δικοί μου». Ίσως τελικά να μας σώσει η Ευρώπη με τις νέες Συνθήκες αλλά με διαλυμένο και αρπακτικό κράτος η ιδιωτική οικονομία θα μείνει απροστάτευτη και θα καταστραφεί μέσα στον θυελλώδη ανταγωνισμό».
Καλά το άρθρο έχει μεγάλες ανακρίβειες.
Αρχικά να θυμίσουμε ότι από τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι τον Ιούνιο του 1989 κυβερνούσε αυτοδύναμα το ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ κάτω από το βάρος των σκανδάλων Κοσκωτά και των Πάμπερς, με τον Παπανδρέου να μην κυβερνά ουσιαστικά τον τελευταίο χρόνο λόγω των προβλημάτων υγείας και της Μιμής, είχε όμως με τον Σκανδαλίδη φροντίσει να βγάλει ένα εκλογικό νόμο που ο δεύτερος έπαιρνε μπόνους εδρών και όχι ο πρώτος.
Ετσι όταν στις εκλογές του Ιουνίου ο Μητσοτάκης πήρε 44,25 % πήρε μόνο 145 έδρες και μετά από συζητήσεις με την Αριστερά, που ενώ μέχρι τότε είχε καλές σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ, δεν ήθελε να χρεωθεί και την διαφθορά του ΠΑΣΟΚ, οπότε έφτιαξαν μαζί την κυβέρνηση Τζαννετάκη με 173 έδρες.
Εδώ να πω ότι ο Ανδρέας δεν παρέδωσε στον Τζαννετάκη σπάζοντας μία ακόμα παράδοση ευπρέπειας. Ανάλογη ξεφτίλα έκανε και ο Σαμαράς το 2015.
Η κυβέρνηση Τζαννετάκη είχε μόνο σκοπό να αρχίσει την διαδικασία για το σκάνδαλο Κοσκωτά στην Βουλή και να οδηγήσει την χώρα σε νέες εκλογές, οπότε θα είχε τρίμηνη μόνο διάρκεια.
Οι επόμενες εκλογές έγιναν τον Νοέμβριο του 1989, όπου ο Μητσοτάκης πήρε 46,19 % και μόλις 148 έδρες και οδηγηθήκαμε στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα.
Αρα οι αναφορές του άρθρου στην κυβέρνηση Τζαννετάκη, που φαίνεται ότι κυβέρνησε είναι λανθασμένες.
Επίσης ο Ζολώτας υπήρξε διοικητής της ΤτΕ τρείς φορές με τελευταία την περίοδο 1974 - 1981, οπότε δεν δικαιολογείται να είναι όπως τον παρουσιάζει. Βέβαια τότε ήταν 85 χρονών και κάποια θέματα αντίληψης δικαιολογούνται με τα τότε δεδομένα υγείας.
Ακόμα το χρέος το 1989 που παρέδωσε το πασοκ ήταν 97 % και ο πληθωρισμός 25 % για αυτό και τα επιτόκια ήταν στο 24 %. Με πληθωρισμό 15 % που γράφει το άρθρο τα επιτόκια θα ήταν στο 12 %.
Τέλος η σύγκριση του ΠΑΣΟΚ που κυβερνούσε επί 8 χρόνια με την κυβέρνηση της ΝΔ που ήταν 8-15 χρόνια πριν, είναι επίσης άτοπη.
κολοκυθια απαντατε σε αληθειες
τιποτε αλλο
οτι δεν σας συμφερει ε?
για αυτο δεν προκειται να γινει τιποτε
οσο εμενετε ως παντεληδες εν τω βαθει -
Κάλλιο Παντελής, παρά παντελώς άσχετος, όπως ο τύπος του άρθρου...
-
-
Μια κολυμπήθρα αγιασμό στο ψεκαστικό στο τρακτέρ και μια καρότσα από Ντάτσουν σκόρδα στη Μονάδα, αλλιώς τον βλέπω τον Διοικητή μαζί με αυτόν της 111 για παράλειψη καθηκόντων.
-
@diego1960 said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:
τι θέλετε να κάνουμε για να πέσει αυτό το τσίρκο που έχει κάνει τη χώρα hybrid regime δε μας έχετε πει μόνο, απεργίες δε σας αρέσουν, διαμαρτυρίες δε σας αρέσουν, κράξιμο στα social δε θέλετε. Τι ακριβώς προτείνετε; Ποιός είναι ο κοινωνικά αποδεκτός τρόπος αντίστασης σε μια κυβέρνηση που εγώ προσωπικά τη θεωρώ επικίνδυνη;
Σε μια Δημοκρατία ειναι οι εκλογές και να υπάρξει επιτέλους ένας πολιτικός συνδυασμός που να κάνει κάτι καλό, σωστό και σοβαρό για την χώρα. Όμως αυτό το ξεχναμε, αφού δεν υπάρχουν τέτοιοι πολιτικοί στην Ελλάδα και δεν πρόκεται να υπάρξουν και ποτέ, με τους πολίτες και την νοοτροπία που έχουμε. Οπότε οι λύσεις είναι:
- Επανάσταση (κάποτε έγινε και δεν μας άρεσε)
- Υπομονή (τρώγε το φαϊ σου, αγάπα το κελί σου)
- Μετοίκηση σε άλλη χώρα, πιο σοβαρή
- Να μας πάρει μια πιο σοβαρή χώρα.
- Να αναμένουμε να διαλυθεί η χώρα (κοντά είμαστε)
-
Φάνη είμαι θιασώτης της φράσης "αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, θα ήταν παράνομες". Επειδή 4 χρόνια ακόμα υπομονής όσο το εγκληματικό τσίρκο διαλύει τα πάντα και τρώει και τα πόμολα αναγκαστικά θα οδηγήσει αναγκαστικά στο 5, εγώ δεν έχω θέμα αν αυτό επιλέγουν οι σοφοί συμπολίτες μου.
Οι επιλογές 2-3-4 απορρίπτονται από εμένα προσωπικά για διάφορους λόγους, και το 1 έχει κόστος που κανένας Έλληνας δε θέλει όπως έχει αποδειχθεί πλέον οπότε είναι ένα ουτοπικό σενάριο που δε θα εφαρμοστεί. Για αυτό το λόγο οι ραγιάδες έχουν φάει 3-4 Μνημόνια (ανάλογα πως τα μετράς) στο κεφάλι και δεν έχει ανοίξει ρουθούνι τόσα χρόνια.
Βλέπω οτι πάμε λοιπόν για ολική διάλυση αφού έτσι και αλλιώς είμαστε ένα hybrid regime και όχι δημοκρατία πλέον. Μην κοροιδευόμαστε, ένα καταχρεωμένο μπουρδέλο είμαστε με βρώμικες υπο διάλυση τσιμεντένιες φυλακές για πόλεις, μέσα στη σκατίλα όπου περπατήσεις, με φτώχεια όπου κοιτάξεις, με προφανή διάλυση θεσμών και δικαιοσύνης, χειραγώγηση ΜΜΕ και καμένες εκτάσεις όπου δεν έχουν ήδη καταπατηθεί για βιλίτσες και μπιτσόμπαρα. Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε.
-
Χαχαχαχαχαχαχα🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳️️️️️
Ρε λέτε να τον έδιωξε ο happy traveler γιατί διακοπαρε πριν από αυτόν ο Μηταράκης;;;;
-
Μη σταματάς τις διακοπάρες και τις βουτιές ποτέ γραβατωμένε Ευτύχη Μπλέτσα!
ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ!
Πριν 2-3 μέρες:
"Στο πλαίσιο αυτό, η κίνηση από την πλευρά του πρωθυπουργού να ζητήσει την παραίτηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, είναι ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, ότι δεν θα γίνουν ανεκτά παραστρατήματα εντός της κυβέρνησης, δεν θα γίνουν ανεκτές λάθος συμπεριφορές, και δεν θα γίνει ανεκτό να λείπει ένας κορυφαίος υπουργός από την πρώτη γραμμή της μάχης όταν πρέπει να είναι όλοι παρόντες. "
ΥΓ: "Nαι αλλά ο Τσίπρας στο κότερο..." κτλ.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2