Το ζήτημα απασχολούσε πάντα κι όσους ασχολούνται με παράκτιο ψαροντούφεκο ή άλλα θαλάσσια σπορ που δεν έχουν την πολυτέλεια του σκάφους ή βάρκας.
Το να έχεις με κάποιο τρόπο πάνω σου αδιαβροχοποιημένο το κινητό ή τα κλειδιά του οχήματος, έχει μεγάλο ρίσκο κι αυτό, γιατί αν πέσει και χαθεί κάτι στη θάλασσα, ακόμη και σε 2 μέτρα νερό, οι πιθανότητες εύρεσης είναι μηδαμινές, κι θάλασσα αλλάζει συνεχώς, ένα μπουρίνι, αέρας ή κύμα, κάποιο ρεύμα, μπορεί να αποσυντονίσει πολλά πράγματα.
Οι πιθανότητες να έρθει κάποιος να σου κλέψει το όχημα σε μια παραλία είναι επίσης μηδαμινές, κι αν βρίσκεσαι σε νησί, είναι καθυστερημένος ή μεθυσμένος ο κλέφτης.
Πολλές φορές τα κρύβαμε σε εξωτερικά σημεία του κάθε οχήματος που δεν θα το βρεις ψηλαφώντας αν δεν ξέρεις ήδη πως είναι εκεί το κλειδί, ή σε ένα κουτάκι κάτω από πέτρες κλπ. κάπου σίγουρα.
Όταν προκειται απλά για κολύμπι σε πολυσύχναστη αμμουδιά, μπορείς να έχεις οπτική επαφή με τα πραγματά σου, εκτός αν πάς για κολυμβητική προπόνηση χιλιομέτρων.
Το να "δέσεις" το τσαντάκι στην ομπρέλα ή να το παραχώσεις κάπου, ώστε να μη μπορεί να το αρπάξει κάποιος αστραπιαία περνώντας, αρκεί. Στο κάτω κάτω, αν κάποιος φοβάται τόσο πολύ σε τέτοιο μέρος, ας τα δίνει στο beach bar να τα βάλουν σε ένα συρτάρι.
Οι διακοπές είναι για να ξενοιάσουμε και να εκτεθούμε και λίγο...