Αχ Αντώνη άσε τα παιδιά να παίζουν...

Σχετικά με τους λογαριασμούς που ανέβασε ο πιλιου.

Εκανα δυο απλες πράξεις

2021
χρεωσεις προμήθειας δεη + ρυθμιζόμενες χρεώσεις / κιλοβατώρες = 10,96+6,6 / 62= 17,56/62= 0,283

2022

τα ίδια = 0,289

H τιμή της κιλοβατώρας δεν έχει αλλάξει σημαντικά ...
Δυστυχώς ο λογαριασμός ειναι μεγάλος επειδή δεν υπάρχει η επιδότηση...

@gtsartsal said in Περί ΔΕΗ:

Σχετικά με τους λογαριασμούς που ανέβασε ο πιλιου.

Εκανα δυο απλες πράξεις

2021
χρεωσεις προμήθειας δεη + ρυθμιζόμενες χρεώσεις / κιλοβατώρες = 10,96+6,6 / 62= 17,56/62= 0,283

2022

τα ίδια = 0,289

H τιμή της κιλοβατώρας δεν έχει αλλάξει σημαντικά ...
Δυστυχώς ο λογαριασμός ειναι μεγάλος επειδή δεν υπάρχει η επιδότηση...

Ευχαριστώ που ασχολείσαι!
Δηλαδή, εννοείς πως με ονομαστική ρήτρα αναπροσαρμογής ή όχι, έχουμε περίπου 0,3€ την κιλοβατώρα πληρωτεο κόστος, σωστά;
(Πολύ χοντρικά νούμερα)

Ένα κείμενο που βρήκα που είναι αρκετά ενημερωτικό.
Δεν απαντάει σε όλα τα ερωτήματα όπως ΤΙ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ την ΕΕ να αλλάξει τον αλγόριθμο, ή αν οι 3-4 παραγωγοί ρεύματος στην Ελλάδα έχουν κάνει τραστ που χειραγωγει τιμές και απομυζουν "επιδοτήσεις" βάση των ελληνικών αλγορίθμων, κι έχουμε το ακριβότερο ρεύμα.

Μια πολύ κατατοπιστική παρουσίαση του τρόπου λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρικού ρεύματος.
Από τον Stathis Kourniotis

Στην καρδιά του κτήνους
Η (υποχρεωτική) μέθοδος τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη και ο ελληνικός αλγόριθμος «επιδοτήσεων»

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήδη από την δεκαετία του 2000 προσπαθεί να δημιουργήσει μια ενιαία αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή μια αγορά με κοινή διάρθρωση και κοινούς κανόνες τιμολόγησης σε όλα τα επίπεδα διακίνησης του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτό έχει εκδοθεί πληθώρα σελίδων Ευρωπαϊκών Οδηγιών και Κανονισμών.

Τα άρθρα που αναφέρονται στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας είναι συνήθως στριφνά και δύσκολα για έναν μέσο άνθρωπο. Ωστόσο, στην καρδιά του, το θέμα είναι μάλλον απλό.

Η βασική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι η «αγορά επόμενης ημέρας» γιατί μέσω αυτής διακινείται η συντριπτική ποσότητα ηλεκτρισμού που χρησιμοποιούμε και μέσω του αλγορίθμου υπολογισμού της τιμής ηλεκτρικής ενέργειας που (υποχρεωτικά) χρησιμοποιεί η αγορά αυτή καθορίζονται εν πολλοίς οι λογαριασμοί ηλεκτρικής ενέργειας.

Είναι προφανές ότι για να εφαρμοστεί η νομοθεσία της «αγοράς επόμενης ημέρας» και να συνεννοηθούν μεταξύ τους όλοι οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας και οι πάροχοι (δηλαδή οι εταιρείες που αγοράζουν από τους παραγωγούς στην χονδρική και μεταπωλούν το ρεύμα στα νοικοκυριά), απαιτείται ένας φορέας που στην Ευρωπαϊκή αργκό ονομάζεται ΝΕΜΟ και στην Ελλάδα ονομάζεται ΕΧΕ ΑΕ (Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας ΑΕ). Η πρώτη παρανόηση οφείλεται στην ονομασία «χρηματιστήριο». Πράγματι πρόκειται για έναν διαχειριστή αγοράς (όπως είναι και τα κλασσικά χρηματιστήρια) αλλά έχει την υποχρέωση να εφαρμόζει έναν αυστηρό αλγόριθμο τιμολόγησης του ηλεκτρικού ρεύματος και, επομένως, δεν είναι «χρηματιστήριο» με την έννοια της «Σοφοκλέους».

Πως ακριβώς λειτουργεί ο αλγόριθμος τιμολόγησης του ηλεκτρικού. Γνωρίζουμε με σχετική ακρίβεια την ζήτηση κάθε μέρας του χρόνου με βάση τόσο τα ιστορικά στοιχεία όσο και την μετεωρολογία. Επομένως, πχ σήμερα Τρίτη 23/8 μπορούμε με ακρίβεια να εκτιμήσουμε τη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας για αύριο Τετάρτη 24/8. Αν πέσουμε έξω στην εκτίμηση, υπάρχει και μια δεύτερη αγορά που λέγεται «ενδοημερήσια αγορά» και καλύπτει τις διαφορές. Γνωρίζουμε επίσης με ακρίβεια την παραγωγική δυνατότητα ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα. Κάθε παραγωγός υποχρεωτικά δηλώνει τη μονάδα του στην ΕΧΕ και υποχρεωτικά πρέπει να δίνει προσφορά (θα εξηγήσω αμέσως τι σημαίνει αυτό) με εξαίρεση περιπτώσεις που σαφώς προβλέπονται στο νόμο (π.χ. συντηρήσεις, βλάβες ή δέσμευση της μονάδας για κάποιο άλλο λόγο). Κάθε μέρα λοιπόν, ο ΕΧΕ ΑΕ γνωρίζει ότι θα χρειαστεί για την επόμενη ημέρα πχ 100.000 MWh ηλεκτρικής ενέργειας και μάλιστα γνωρίζει τη ζήτηση αναλυτικά ανά ώρα του 24ωρου. Αρχίζει και δέχεται προσφορές, ξεκινώντας από τις ΑΠΕ. Οι ΑΠΕ, δηλαδή τα αιολικά, φωτοβολταϊκά, μικρά υδροηλεκτρικά κλπ έχουν προτεραιότητα πρόσβασης στην «αγορά επόμενης ημέρας». Ας πούμε ότι όλες μαζί οι ΑΠΕ προσφέρουν 30.000 MWh ηλεκτρικής ενέργειας κατανεμημένες ανά ώρα της ημέρας. Η προσφορά γίνεται γραπτώς από τους παραγωγούς και ειδικά για τις ΑΠΕ γίνεται με μηδενική τιμή (ευρώ ανά MWh) καθώς η τιμή που θα λάβουν εξαρτάται από την τιμή εκκαθάρισης αγοράς (ΤΕΑ). Στη συνέχεια, κάθε παραγωγός κάνει μια προσφορά ποσότητας ηλεκτρικής ενέργειας και τιμής. Έτσι δημιουργείται μια λίστα προσφορών με αύξουσα τιμή. Η ακριβότερη προσφορά που συμπληρώνει την απαίτηση για 100.000 MWh λέγεται τιμή εκκαθάρισης αγοράς. Ας πούμε ότι στο συγκεκριμένο παράδειγμα, εκτός των 30.000 MWh των ΑΠΕ, προσφέρονται 10.000 MWh από ένα μεγάλο υδροηλεκτρικό σε τιμή 100 €/MWh, 30.000 ΜWh από ένα εργοστάσιο λιγνίτη με 250 €/MWH, 30.000 ΜWh από ένα εργοστάσιο φυσικού αερίου με 300 €/MWh και 10.000 MWh από ένα άλλο εργοστάσιο φυσικού αερίου με τιμή 400 €/MWh. Τότε, η συνολική απαιτούμενη ποσότητα των 100.000 MWh συμπληρώνεται από τον παραγωγό που έδωσε προσφορά 300 €/MWh και ο πιο ακριβός παραγωγός που έδωσε 400 €/MWh μένει εκτός αγοράς. Εννοείται ότι η λίστα μπορεί να συμπληρωθεί με εισαγωγές αν η εθνική παραγωγή δεν αρκεί.
Τελικά, η τιμή εκκαθάρισης αγοράς είναι 300 €/MWh και αυτή την τιμή λαμβάνουν όλοι οι παραγωγοί που συμμετέχουν (εκτός δηλαδή του τελευταίου που έδωσε πιο ακριβή τιμή για μια ποσότητα ενέργειας που δεν θα χρειαστεί), ανεξάρτητα από την αρχική τους προσφορά.

Ο αλγόριθμος αυτός είναι υποχρεωτικός σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο και έχει προέλθει από την εμπειρία των προηγούμενων δεκαετιών, μια εμπειρία που δεν ισχύει πλέον. Συγκεκριμένα, αρχικά οι ΑΠΕ ελάμβαναν εγγυημένες τιμές, πολύ υψηλότερες από την ΤΕΑ (που τότε λεγόταν οριακή τιμή συστήματος). Ο σκοπός βέβαια ήταν να επιδοτηθούν οι ΑΠΕ που κάλυπταν πολύ μικρό ποσοστό της ζήτησης. Στη συνέχεια και καθώς το ποσοστό των ΑΠΕ αυξάνονταν ενώ παράλληλα το κόστος τους μειωνόταν, έγινε πολύ ακριβό να δίνεται υψηλή εγγυημένη τιμή και σταδιακά καταλήξαμε στο παρόν σύστημα όπου οι ΑΠΕ έχουν εξασφαλισμένη είσοδο στην ημερήσια αγορά ενέργειας με την τιμή εκκαθάρισης. Από την άλλη, η σχέση μεταξύ των παραγωγών που χρησιμοποιούσαν φυσικό αέριο και εκείνων που χρησιμοποιούσαν κάποιο είδος στερεού καυσίμου (λιγνίτη, λιθάνθρακα, κλπ) οριζόταν από την εμπορία ρύπων. Συγκεκριμένα, όλοι οι ηλεκτροπαραγωγοί που χρησιμοποιούν κάποιο ορυκτό καύσιμο έχουν την υποχρέωση να «αγοράζουν» το δικαίωμα εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, του βασικού αερίου που παράγει η καύση και επίσης βασικού αερίου του θερμοκηπίου. Τα στερεά καύσιμα εκπέμπουν περίπου τριπλάσιο διοξείδιο του άνθρακα σε σχέση με το φυσικό αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Επομένως, το χαμηλότερο κόστος των στερεών καυσίμων σε σχέση με το φυσικό αέριο αντισταθμιζόταν από το κόστος των ρύπων και σταδιακά, καθώς αυξανόταν το κόστος των ρύπων, ο λιγνίτης (το χειρότερο από τα στερεά καύσιμα) γινόταν οικονομικά ασύμφορο. Και αυτός είναι ο λόγος που η ΔΕΗ έκλεινε τα εργοστάσιά της και όχι κάποια οικολογική πολιτική απόφαση.

Έτσι, ΑΠΕ, λιγνίτης, φυσικό αέριο, μεγάλα υδροηλεκτρικά και πυρηνικά «κούμπωναν» σε ένα ενιαίο σύστημα τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη που φαινόταν να δουλεύει καλά όσο έρεε το φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε τιμές 10 – 50 €/MWh. Όταν το φθινόπωρο του 2021 η τιμή του φυσικού αερίου άρχισε να ανεβαίνει απότομα, η αγορά δεν μπορούσε πια να λειτουργήσει. Ο λόγος είναι απλός. Τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με φυσικό αέριο κάλυπταν, ανάλογα με τη χώρα και την εποχή, περίπου το 20% - 60% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη. Ο πολλαπλασιασμός της τιμής του αερίου οδήγησε σε πολλαπλασιασμό της τιμής εκκαθάρισης ενέργειας γιατί ακόμη και το φθηνότερο εργοστάσιο φυσικού αερίου είναι πλέον εξαιρετικά ακριβό. Οι ίδιοι οι ηλεκτροπαραγωγοί που έχουν εργοστάσια φυσικού αερίου δεν ωφελούνται σε κάτι. Οι προσφορές που δίνουν στην αγορά επόμενης ημέρα είναι ουσιαστικά αναγκαστικές και προέρχονται από την υψηλή τιμή του φυσικού αερίου και των δικαιωμάτων εκπομπών. Αυτοί που ωφελούνται είναι καταρχήν οι προμηθευτές φυσικού αερίου (Ρωσία, Νορβηγία, Αλγερία), οι προμηθευτές και οι διακινητές υγροποιημένου φυσικού αερίου (το οποίο μπήκε στο παιχνίδι καθώς πριν την κρίση ήταν πολύ ακριβό για να έχει κάποιο σημαντικό κομμάτι της αγοράς) και βέβαια οι παραγωγοί ΑΠΕ και υδροηλεκτρικών που βλέπουν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται χωρίς οι ίδιοι να έχουν κάνει κάτι.
Κανονικά, θα περίμενε κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα είχε εντοπίσει το πρόβλημα, όπως το έχει εντοπίσει όλη η αγορά, και θα είχε προβεί σε διορθώσεις. Μια εξαρχής προφανής διόρθωση είναι ότι καθώς διαφορετικές τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής έχουν πολύ διαφορετική κοστολογική συμπεριφορά, θα έπρεπε να υπάρχει μια τιμή εκκαθάρισης αγοράς ανά τεχνολογία και όχι μια ενιαία. Όπως λέει και ένας φίλος μου, είναι σα να πηγαίνεις στο μανάβη, να αγοράζεις πατάτες, πορτοκάλια και φράουλες και να σου τα χρεώνει όλα με βάση την τιμή της φράουλας που είναι το ακριβότερο είδος.

Αυτό που δεν έκανε (και δεν κάνει ακόμη) η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προσπαθούν να το κάνουν η Ελλάδα και οι χώρες της Ιβηρικής. Η Ελλάδα εισήγαγε ένα νέο αλγόριθμο προκειμένου να παρακάμψει την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα ανακοινώνει από τον Ιούνιο, στις αρχές κάθε μήνα ένα πλαφόν τιμής ηλεκτρικής ενέργειας ανά τεχνολογία παραγωγής, που ονομάζεται «ρυθμιζόμενες τιμές εσόδων παραγωγών». Το πλαφόν υπολογίζεται με βάση τα πραγματικά κόστη των παραγωγών. Για παράδειγμα, για το φυσικό αέριο υπολογίζεται με βάση τη μέση τιμή φυσικού αερίου του προηγούμενου μήνα και τις τιμές των ρύπων. Για το λιγνίτη αντίστοιχα, για τις ΑΠΕ υπολογίζεται με διαβούλευση με τους παραγωγούς. Έτσι, για παράδειγμα για τον Ιούλιο ίσχυε μέγιστη τιμή 208 €/MWh για το λιγνίτη, 85 €/MWh για τις ΑΠΕ και 408,47 €/MWh για μονάδες φυσικού αερίου ανοικτού κύκλου. Επομένως, μετά τον ορισμό της τιμής εκκαθάρισης αγοράς (όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία και δεν μπορούμε να παρακάμψουμε), παρεμβαίνει το ελληνικό κράτος και κάνει μια δεύτερη εκκαθάριση παίρνοντας πίσω χρήματα από τους παραγωγούς που έχουν τιμή πλαφόν μικρότερη από την τιμή εκκαθάρισης αγοράς. Στη συνέχεια, τα χρήματα αυτά τα επιστρέφει στους καταναλωτές ως «επιδότηση», που στην πραγματικότητα δεν είναι επιδότηση αλλά μια εθνική διόρθωση σε έναν Ευρωπαϊκό αλγόριθμο που δεν μπορούμε να παρακάμψουμε αλλιώς.

Για πρώτη φορά καταλαβαίνω το τι συμβαίνει.
Τότε, για να είμαστε αντικειμενικοί έχουν βρει μια μέση λύση μέχρι να βρεθεί λύση από την Ευρώπη.

Ή εγώ έχω μειώσει την κατανάλωση ή κάτι άλλο συμβαίνει.
Πριν λίγο μου ήρθε η ΔΕΗ Εκκαθαριστικός και είναι μόλις 31euro.
Πέρυσι ο αντίστοιχος ήταν 71euro και πρόπερσι 102euro.
Έχει μέσα μία αφαίρεση 124euro "έναντι κατανάλωσης".

Το περίεργο είναι ότι και οι μηνιαίοι λογαριασμοί έρχονται αρκετά μειωμένοι.

Προφανώς δεν με χαλάει, αλλά θεωρούσα ότι οι λογαριασμοί θα ερχόντουσαν φουσκωμένοι λόγω ενεργειακών θεμάτων.

Κάποια φάβα έχει ο λάκκος...στάνταρ...

Ο παραπάνω που δημοσίευσε ο piliou τα λέει μια χαρά. Τα ίδια έχουμε πει εδώ πολλές φορές:

Οι αυξημένες τιμές επιδοτούν αφ ενός μεν "τον Πούτιν" και αφ εταίρου τους παραγωγούς που έχουν στο μείγμα τους και ΑΠΕ. Πολύ σωστό το ερώτημα γιατί να πληρώνουμε σε τιμές ΦΑ τις ΑΠΕ (ως πολίτες) και μετά να τα παίρνει πίσω το κράτος και να τα μοιράζει κατά το δοκούν ως επιδοτήσεις ρεύματος (ψηφοθηρικά). Ίσως γιατί όπως λέει αυτός που γράφει (δεν ξέρω πόσο αξιόπιστος και γνώστης είναι) είναι ο μόνος τρόπος να είσαι και με τον χωροφύλακα (ΕΕ και χρηματιστήριο ενέργειας και αλγόριθμος) και με τον αστυφύλακα (να διατηρείς χαμηλότερες τιμές).

Οι μονάδες ΦΑ είναι πλέον προβληματικές από άποψη κόστους και δεν παράγουν (υπερ)κέρδη. Προσωπικά περιμένω πολλές από αυτές να βαρέσουν κανόνι (πανευρωπαϊκά, όχι μόνο ελλάδα).

Προβληματικός είναι και ο λιγνίτης ο οποίος "συμφέρει" μόνο σε σύγκριση με το ΦΑ λόγω της τιμής του ΦΑ. Τα τέλη CO2 έχουν διπλασσιαστεί (μόνο;) σε σχέση π.χ. με το 18 σαν απόλυτη τιμή είναι και αυτός ακριβός παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα.

Οι τιμές ρεύματος στην Ελλάδα έχουν να κάνουν ΚΑΙ με την εξάρτησή μας από το ΦΑ. Σχεδόν το μισό μας ρεύμα (40%+) είναι από ΦΑ. Δεν έχουν το ίδιο μείγμα όλες οι χώρες. Δυστυχώς όσο και αν φωνασκούμε περί των τραστ, ΦΑ εμείς δεν παράγουμε και το αγοράζουμε στις τιμές που το αγοράζουν όλοι οι άλλοι έχουμε δεν έχουμε αγοραστική δύναμη ως έλληνες καταναλωτές. Θα ήταν σκόπιμο να εξηγήσουν όσοι υπόσχονται "φθηνό ρεύμα για τον λαό" τι θα έκαναν με το ΦΑ και τις τιμές του. Προφανώς θα κρατικοποιούσαν τις μονάδες αλλά μετά με τι θα τις τάιζαν; Θα τις έβγαζαν εκτός λειτουργίας μέχρι νεωτέρας; Μπορεί να είναι και αυτό μι αλύση αλλά στην ελλάδα της φωνασκίας και της ατάκας δυστυχώς τέτοιες συζητήσεις δεν γίνονται.

Άκουσα είδηση ότι θα συνδεθούμε με καλώδιο με την Αίγυπτο και θα παίρνουμε "φθηνό ρεύμα". Για να πω την ελήθεια και μόνο στο ότι θα εξαρτόμαστε από μια χώρα που μέχρι πρίν λίγα χρόνια είχε στην εξουσία ισλαμιστές που λοξοκύτταγαν προς Τουρκία με πιάνει σύγκρυο.

Χθες άκουσα έναν πρώην γενικό της ΔΕΗ. Οι τιμές που λένε στο χρηματιστήριο είναι λέει ένας δείκτης σύμφωνα με την τιμή που αγοράζει η Ολλανδία. Δεν υπάρχει χρηματιστήριο στην πραγματικότητα
Έπειτα το μέγεθος του παραγωγού ενέργειας και οι ποσότητες που αγοράζει καθορίζουν την τιμή. Η οποία τιμή έχει ως έναν μέσο όρο την τιμή του λεγόμενου χρηματιστηρίου. Οι οποίες αγορές είναι σε 3μηνο-6μηνο.

Αν ισχύουν αυτά είναι εμφανές πως ο όγκος επηρεάζει την τελική τιμή. Φυσικό επακόλουθο δηλαδή, ότι ισχύει σε κάθε αγορά. Εάν σπάσεις τις αγορές σε διάφορες μικρές ποσότητες είναι λογικό να πληρώνεις υψηλότερες τιμές σε κάθε μία από αυτές.

Τέλος, πρότεινε πανευρωπαϊκή αγορά Φ.Α τεράστιου όγκου όπου θα ρίξει περαιτέρω την τιμή. Το πλαφόν είναι ανεδαφικό, υπάρχουν αγορές που θα αγοράσουν το φ.α και σε ακριβότερη τιμή.

@fiverg said in Περί ΔΕΗ:

Άκουσα είδηση ότι θα συνδεθούμε με καλώδιο με την Αίγυπτο και θα παίρνουμε "φθηνό ρεύμα". Για να πω την ελήθεια και μόνο στο ότι θα εξαρτόμαστε από μια χώρα που μέχρι πρίν λίγα χρόνια είχε στην εξουσία ισλαμιστές που λοξοκύτταγαν προς Τουρκία με πιάνει σύγκρυο.

Δεν μας κακοφάνηκαν οι πατάτες (κι όχι μόνο) απ την Αίγυπτο που ήταν η βασική πηγή της αγοράς κάνα δυο χρόνια τώρα, δεν μας κακοφάνηκε το ματοβαμμένο Σαουδαραβικό πετρέλαιο κλπ. αλλά το ρεύμα δεν θα είναι ποιοτικό σαν το δικό μας το ακριβό, που λέει ο Άδωνις...
Είναι γελοίο κι απάνθρωπο να βάζουμε τρόφιμα κι ενέργεια στο ίδιο τσουβάλι με όπλα κι εξοπλισμούς, και ξεβρακωνει ακόμη περισσότερο τους νατοϊκους χειρισμούς.

Εγώ πατάτα Αιγύπτου δεν έχω αγγίξει. Τρίπολης, Νευροκοπίου, ούτε καν Κύπρου. Έχει ελληνική πατάτα για όποιον θέλει (είναι και νοστιμότατη), δεν περιμέναμε τις Αιγύπτου να μην πεινάσουμε.

Η ενέργεια δεν είναι πατάτα, είναι στρατηγικό προϊόν. Άμα πάνω σε μια κρίση σου αρχίσουν τα πουτινιστικα, ωχ χάλασε μια ασφάλεια, ωχ έχει άδεια ο Χασάν και ποιος να την φτιάξει... Αντε να μας δούμε μετά.

@fiverg said in Περί ΔΕΗ:

Εγώ πατάτα Αιγύπτου δεν έχω αγγίξει.

Νομίζεις. Το τι πατάτα Αιγύπτου πωλείται για ελληνική δεν λέγεται. Όπως θες την ονομάζουν: Νευροκοπίου, Νάξου, Κύπρου...

@tgd said in Περί ΔΕΗ:

@fiverg said in Περί ΔΕΗ:

Εγώ πατάτα Αιγύπτου δεν έχω αγγίξει.

Νομίζεις. Το τι πατάτα Αιγύπτου πωλείται για ελληνική δεν λέγεται. Όπως θες την ονομάζουν: Νευροκοπίου, Νάξου, Κύπρου...

Μπορεί. Αλλά υπάρχει και εμφανής διαφορά στο χρώμα. Μπορείς να την ξεχωρισεις

Θα περίμενα το χρώμα να είναι θέμα ποικιλίας και όχι τόπου φύτευσης. Ο θείος μου, ας πούμε, στην Τρίπολη έχει κι ανοιχτόχρωμες λεπτόφλουδες για βραστές και σκουρόχρωμες χοντρόφλουδες για τηγάνι. Μάλιστα σε αυτές τις τελευταίες έχει μια σπεσιαλιτέ: τηγανητές φλούδες σε λίπος από μπέικον. Ενδοφλέβια χοληστερίνης!

Για παραγωγή ρεύματος από πατάτες μιλάτε;

Κι αυτό γίνεται!
Youtube Video

Τις πατάτες Αιγύπτου τις βουτάνε στο χώμα και τις πασαρουνε για ελληνικές...

Γαλλία: Κρατικοποιείται η επιχείρηση ηλεκτρισμού EDF εν μέσω ενεργειακής κρίσης

Η Γερμανία κρατικοποιεί τη Uniper, η ελληνική κυβέρνηση ομνύει στις ιδιωτικοποιήσεις

@piliourits said in Περί ΔΕΗ:

Η Γερμανία κρατικοποιεί τη Uniper, η ελληνική κυβέρνηση ομνύει στις ιδιωτικοποιήσεις

Σας έχει λείψει ο Φωτόπουλος...