Ο χρήστης Alba Parietti έγραψε:
Ό,τι είπα έχει να κάνει με το εγχείρημα της Porsche που απ' ό,τι αποδείχθηκε πέτυχε 100% στον αρχικό στόχο: να ενταχθεί στο άρμα του VAG.
(Η απορία βέβαια παραμένει σχετικά με το πώς η Porsche κατάφερε να εξασφαλίσει τόσα δανεικά που υπερέβαιναν τις δυνατότητές της και όχι απλά τα διαθέσιμα ρευστότητας...
Μάλλον το διακύβευμα ήταν τόσο μεγάλο που δε χρειάστηκε να διασφαλιστούν στο έπακρο οι απαραίτητες εγγυήσεις όπως φαίνεται, και τώρα τα σπασμένα θα τα πληρώσει το VAG. )
OT...αλλά ο σκοπός της Porsche κάθε άλλο παρά η ένταξη της στο VAG group ήταν.Σκοπός της ήταν ο ακριβός αντίθετος.Με λίγα λόγια η Porsche πήγε για μαλλί και.....βγήκε κουρεμένη.
Το πώς κινήθηκε,χειραγωγώντας την χρηματιστιηριακή αγορά,σε αυτό το leveraged buyout της δεκαετίας και ποιές οι συνέπειές του για την ίδια και το group,το έχουμε εξηγήσει επαρκώς στην ενότητα περί εξαγoρών αυτοκινητοβιομηχανιών.
Κανείς μας δεν ξέρει τί είχαν στο μυαλό τους, πώς σκέφτηκαν και πώς κινήθηκαν τελικά οι ιθύνοντες της Porsche. Όλοι εικασίες κάνουμε και στον καθένα μένει αυτό που του φαίνεται ότι ταιριάζει καλύτερα στο παζλ.
Δεν ήθελα να επαναλαμβάνομαι γιατί έχω πει τη γνώμη μου για τα της Porsche στο τόπικ του forum VW αλλά και από σεβασμό γιατί δε νομίζω ότι ταιριάζει και στο τόπικ της Saab, αλλά τελικά θα το αντιγράψω και εδώ:
Ο (εκ)βιασμός της VW από την Porsche
Η Porsche ανέκαθεν είχε στενή σχέση με τη VW και αυτό όχι μόνο για ιστορικούς ή εθνικούς λόγους.
Παρ' όλα αυτά η VW δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά να κινηθεί για την εξαγορά της Porsche.
Η ιστορία της Porsche που θέλησε να εξαγοράσει τη VW θα μπορούσε να καταλήξει σε αίσιο τέλος αν το γερμανικό κράτος δεν προστάτευε τη Volkswagen (με αθέμιτα ομολογουμένως μέσα, σε μια ελεύθερη υποτίθεται αγορά) και θα έμενε ως το πρώτο ζωντανό παράδειγμα στην παγκόσμια οικονομία του πώς ο κάθε φτωχομπινές (για τα μεγέθη του VAG πάντα), που δεν έχει το πορτοφόλι, έχει παρ'ολα αυτά τη δυνατότητα από το σύστημα - με δανεικά - να γίνει κροίσος!
Νέες ιδεολογίες και θεωρίες για τον καπιταλισμό, καθώς του φαινομένου Porsche θα ακολουθούσαν και άλλοι μιμητές, και σίγουρα όχι μόνο στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας!
Και γιατί όχι μπορεί στο μέλλον να βρεθούν κάποιοι που θα αποτολμήσουν το ίδιο, και μπορεί εκείνοι να τα καταφέρουν...
Παλαβά όλα αυτά; Όσο παλαβή ήταν και η Porsche που ετοίμαζε το μεγάλο κόλπο και παραλίγο μάλιστα να τα καταφέρει!
Ένας λόγος ακόμα που η απόπειρα για επιθετική εξαγορά της VW ήταν μονόδρομος για την Porsche άσχετα με την κατάληξη που θα είχε τελικά,
είναι και το ότι η Porsche έψαχνε εσπευσμένα να ενταχθεί σε κάποιο γκρουπ.
Μάλλον δηλαδή η ένταξη της Porsche στο VAG δεν ήταν το απευκταίο αλλά το ζητούμενο,
και από εκεί και μετά αν θα οδηγούσε την Porsche στο τιμόνι του γκρουπ ακόμα καλύτερα.
Με τους επικείμενους περιβαλλοντικούς περιορισμούς της ΕΕ, όσες αυτοκινητοβιομηχανίες παράγουν αυτοκίνητα τα οποία εκπέμπουν ρύπους πάνω από ένα όριο (δηλαδή κυριώς μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα, όπως δηλαδή και η Porsche...)
θα είναι υποχρεωμένες να πληρώνουν ένα πρόσθετο κόστος ανά αυτοκίνητο.
Αυτό το κόστος είναι κάτι που θα μείωνε τα κέρδη της Porsche βραχυπρόθεσμα ,
αλλά και μακροπρόθεσμα θα την έκανε λιγότερο ανταγωνιστική σε σχέση με ανταγωνιστικές εταιρείες ενταγμένες σε γκρουπ με άλλες μάρκες που παράγουν και μικρού κυβισμού αυτοκίνητα άρα και εκπέμπουν λιγότερους ρύπους
(η νομοθεσία επιτρέπει τον συμψηφισμό των ρύπων ανάμεσα στις διάφορες μάρκες ενός ομίλου αυτοκινητοβιομηχανιών).
Επιπλέον θα είχε και το μειονέκτημα του κόστους R&D που θα το επωμιζόταν μόνη της αποκλειστικά ή στην καλύτερη περίπτωση θα το μοιραζόταν περιστασιακά με κάποιον άλλο κατασκευαστή, όπως στην περίπτωση Touareg-Cayenne.
Και αυτό σε μια εποχή που τα πάντα οδηγούν στη συνέργια, τη συνεργασία ή και τη συγχώνευση αυτοκινητοβιομηχανιών.
Η VW αναγκάζεται με βαρειά καρδιά να προχωρήσει όχι σε γάμο με την Porsche, αλλά στην αναγνώριση της Porsche ως εξώγαμου που τώρα θα προσπαθήσει να το εντάξει στην οικογένειά της. Και αυτό γιατί το θέμα που την ταλαιπώρησε όλο το τελευταίο διάστημα θα λήξει με δυσβάσταχτο κόστος και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης.
Το θετικό είναι ότι η VW είναι σε θέση να προχωρήσει λόγω του μεγέθους της, των οικονομικών και της κερδοφορίας της.
Σε διαφορετική περίπτωση η ίδια η Porsche - που κατέχει μετοχές της VW και θα προχωρούσε μέχρι το τέλος στην επιθετική εξαγορά της τελευταίας - θα κατέληγε στα χέρια επενδυτών με άγνωστες προθέσεις και άσχετων με το χώρο της αυτοκίνησης. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ίδια η VW και το VAG αλλά και κατ' επέκταση πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες που σε μεγάλο βαθμό στηρίζονται στην αυτοκινητοβιοηχανία, θα βρίσκονταν σε κρίση, κάτω από τον έλεγχο όχι της Porsche αλλά επενδυτικών funds με άγνωστες διαθέσεις.
Με λίγα λόγια η Porsche κόντεψε να βάλει σε περιπέτειες τον πιο κερδοφόρο ευρωπαϊκό όμιλο αυτοκινητοβιομηχανιών, επειδή ήθελε να ενταχθεί σ' αυτόν.
(Και τώρα που το κατάφερε, το κόστος θα μετακυληθεί στις τιμές του κάθε VAG γιατί κάπως θα πρέπει να καλυφθούν τα έξοδα των δανειστών της Porsche.)
Η VW από την πλευρά της ξεκαθάρισε ότι τώρα που η Porsche είναι περιουσιακό της στοιχείο, η Porsche θα ενταχθεί σταδιακά στις οικονομίες κλίμακας του γκρουπ, με περιορισμένη αυτονομία, κάτι σαν την AUDI δηλαδή.
Ολα τα άλλα είναι μάρκετινγκ και συναισθηματισμοί.
Δύο σημεία ήταν βασικά που δεν είχε προβλέψει η Porsche στην προσπάθεια να εξαγοράσει τη VW:
το ένα ήταν η οικονομική κρίση που χτύπησε τις πωλήσεις της Porsche (κυρίως Cayenne από τις οποίες έρχονταν και τα μεγαλύτερα κέρδη) και η επιδείνωση του γενικότερου οικονομικού κλίματος,
αλλά πολύ περισσότερο η σθεναρή αντίδραση του Γερμανικού δημοσίου που δεν κατήργησε το Volkswagen law.
Και λέω η σθεναρή γιατί αυτό ήταν που δεν περίμενε η Porsche.
Είναι αυτονόητο οτι στην Porsche είχαν εξ' αρχής γνώση της νομοθεσίας που προστάτευε τη VW,
όπως και σίγουρα θα ανέμεναν κάποια αντίσταση από την πλευρά της VW και του Γερμανικού κατεστημένου.
Βέβαια αυτό που δεν καταλαβαίνω να πω με σιγουριά είναι σε ποιο σημείο στην Porsche μπήκαν στη λογική της επιθετικής εξαγοράς.
Η Porsche επέλεξε να επενδύσει τα κέρδη της Cayenne σε μετοχές της VW με στρατηγικό σκοπό να αποπειραθεί να την εξαγοράσει και αυτός ο σκοπός της ήταν από την πρώτη στιγμή ή μπήκε στη λογική αυτή στην πορεία;...
Στην αρχή πάντως κανείς δεν έδειχνε να έχει πάρει στα σοβαρά ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Φαίνεται πάντως ότι υπολόγιζαν στην Porsche πως με την αρωγή της ΕΕ θα μπορούσε να κάμψει τους προστατευτικούς νόμους υπέρ της VW στη Γερμανία.
Απλά ίσως πίστευαν ότι θα κατάφερναν να τους υπερβούν με προσφυγή σε έξωθεν βοήθεια και ότι αυτό μάλιστα θα το πετύχαιναν σε εύλογο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο θα κατάφερναν να εξυπηρετήσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, μέχρις ώτου αναλάβουν τα ηνία του VAG.
Και από κει και μετά το μόνο που απέμενε θα ήταν το θέμα του χρόνου,
καθώς στο διάστημα αυτό θα πιεζόταν από τα οικονομικά ανοίγματα προς τους πιστωτές της.
Φαντάζομαι φυσικά ποιος θα πλήρωνε και τα σπασμένα για τα δανεικά της Porsche...
Παιζόταν δηλαδή μια παρτίδα όπου θα κέρδιζε αυτός που θα είχε τις μεγαλύτερες αντοχές.
Από τη μια η ΕΕ και η Porsche, και από την άλλη το Γερμανικό κράτος και η VW.
Κάπου εκεί όμως προέκυψε η μη αναμενόμενη οικονομική κρίση και τα περιθώρια στένεψαν δραματικά για την πλευρά της Porsche, πολύ περισσότερο από αυτό που είχαν υπολογίσει στην αρχή.
Εκεί ήταν και η αρχή του τέλους για τη φιλόδοξη προσπάθεια της Porsche.
Το Γερμανικό πολιτικό σύστημα προσέφερε στη VW το χρονικό περιθώριο που χρειαζόταν για να φέρει σε θέση δυσχέρειας την Porsche, και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο από μόνα τους.
Και πάλι η Porsche όμως είναι ικανοποιημένη γιατί κατάφερε τη στρατηγική ένταξή της στο άρμα του VAG
(έστω και αν δεν ηγείται σ' αυτό), αλλά και οι βασικοί μέτοχοί της θα πρέπει να είναι τελικά ευχαριστημένοι αν σκεφτεί κανείς ότι αργά ή γρήγορα θα έφτανε αυτή η στιγμή ή τουλάχιστον θα έπρεπε να φτάσει αυτή η στιγμή.
Για τις οικογένειες που είχαν ψυχρανθεί τελευταία, αυτά έχει η ζωή και κάνει κύκλους.
Στο τέλος όλα καλά θα είναι και πάλι...
Πάντως αν το Γερμανικό κρατος είχε αναμορφώσει έγκαιρα για την Porsche το νομικό καθεστώς που περιβάλλει τη Volkswagen, η Porsche θα είχε πάρει το τιμόνι της VW και μαζί όλου του VAG ασχέτως της οικονομικής κρίσης!
Απλά η δυσμενής οικονομική συγκυρία ήταν ο μη προβλέψιμος καθοριστικός παράγοντας που έγειρε οριστικά την πλάστιγγα υπέρ της VW.
Η ειρωνεία στην όλη υπόθεση είναι πως η VW κινδύνεψε στα καλά καθούμενα να μπει σε περιπέτειες από το πουθενά με δική της σύμπραξη (Touareg-Cayenne) και να σκεφτεί κανείς ότι ακολουθούσαν Panamera και Touareg2-Cayenne2...
Μακάρι να σωθεί η Saab και να ζήσει καλύτερες στιγμές, μακάρι.
(Όσο γι' αυτό που είπα για τη Volvo, αναφερόμουν στο μερίδιο της εγχώριας αγοράς που θα διεκδικήσει μετά το κλείσιμο (;) της Saab. Σίγουρα οι τοπικοί προμηθευτές και η τοπική οικονομία θα δεχτούν μεγάλο πλήγμα, αλλά σε μια χώρα με τον πληθυσμό της Σουηδίας μήπως μακροπρόθεσμα θα ήταν καλύτερα ένας εγχώριος κατασκευαστής αντί για δύο αποδυναμωμένους; Μήπως έτσι δηλάδή θα ήταν πιο ελκυστική η επένδυση στην εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία της Σουηδίας σε ξένα κεφάλαια; Αρκεί βέβαια να επενδυθούν χρήματα στο εγχώριο R&D, γιατί οι δυνατότητες σε ανθρώπινο δυναμικό υπάρχουν. Ο χρόνος θα δείξει, μακάρι να πάνε όλα καλά.)
