Ο χρήστης ripper έγραψε:
Phaethon δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα από ότι έγραψες οπότε μάλλον δίκιο έχεις!
Έχεις σχέση με κατασκευή δρόμων;
Πολιτικός Μηχανικός-Συγκοινωνιολόγος, φέτος παίρνω πτυχίο
Λατρεύω το αντικείμενό μου και από μεράκι έχω ψάξει και το θέμα των πιστών.
Επειδή είδα ότι κι εσύ με κάποιους ορισμούς ήσουν εξοικειωμένος, υπέθεσα ότι θα σε ενδιέφερε να το αναπτύξουμε λιγάκι (βέβαια όχι παραπάνω, γιατί ξεφεύγει από το topic).
Πάντως αν θέλουν να φτιάξουν μια παραβολική στροφή γιατί δεν παίρνουν απλά την εστία και την διευθετούσα και γεια σας;
Ε, όλα μπορούν να τα κάνουν... αλλά δεν είναι κι όλα εγκεκριμένα! Το βασικό πρόβλημα είναι πώς θα συνδέσεις το καμπύλο τμήμα με τις ευθυγραμμίες. Πρέπει να υπάρχει μια ομαλότητα στη μετάβαση, και σε συνδυασμό με τις εγκάρσιες κλίσεις.
Απλά η συγκεκριμένη στροφή της Χαλανδρίτσας, για να γυρίσουμε στο θέμα μας όσο την ξανακοιτάω, είναι χαρακτηριστική ωοειδής, αλλά, σύμφωνα με τη φορά της πίστας, η ακτίνα μεγαλώνει καθώς προχωράς. Μοιάζει, δηλαδή, με την Parabolica της Monza, όπως γράφει και το άρθρο, που ξεκινάει πιό σφιχτά και ανοίγει μετά. (αλλά βέβαια... παραβολική δεν είναι, ούτε αυτή ούτε η άλλη! )
Δηλαδή φανταστείτε (ας ξεχάσουμε προς το παρόν το μήκος σύνδεσης των τόξων με τις ευθείες) ότι έχουν ενώσει διαδοχικά τόξα με διαφορετική ακτίνα, των οποίων, όμως, τα κέντρα ανήκουν στην ίδια ευθεία, ώστε να υπάρχει συνέχεια στην καμπύλη (να μην υπάρχει 'σπάσιμο', 'γωνία' επί της καμπύλης).
Αντίστροφο παράδειγμα φανταστείτε την πρώτη στροφή σε Μαλαισία και Κίνα, όπου ξεκινάμε ανοιχτά και 'σφίγγει' προοεδευτικά.
Στις πίστες δεν ισχύουν, γενικά, οι κανόνες της οδοποιΐας των πολιτικών δρόμων ως προς την άνεση και την ασφάλεια, επειδή ακριβώς προσπαθείς να δυσκολέψεις τον οδηγό με συγκεκριμένο τρόπο. Γι'αυτό είπα ότι θα ήθελα να έχω τα πλήρη σχέδια, άσχετα με την προσέγγιση που έκανα 'με το μάτι'.
Πάντως, ειδικά αυτή η 'αντισυμβατικότητα' με τους κανονισμούς (ίσως και η μη-ανάπτυξή τους τόσο παλαιότερα, που σήμαινε ότι οι μηχανικοί ήταν πιό... απελευθερωμένοι) πιστεύω ότι ήταν το κλειδί για τη δημιουργία εκπληκτικών πιστών στο παρελθόν κι αντίστοιχα η υπερβολική γεωμετρική πιστότητα είναι υπεύθυνη για τις βαρετές σημερινές του κυρίου Tilkke.
Π.χ. η ψυχασθένεια του Zandvoort του φοβερού John Hugenholtz δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί στο σημερινό πνεύμα της 'λογικής', της συμμετρίας και της 'ασφάλειας'.
