Posts made by dstou

Επιβεβαιώνω τα περί φτηνής διασκέδασης. Είχε πολλά μπαρ με νεαρόκοζμο (πολύ πράμα... ), χωρίς είσοδο και με 5-10 ευρώ τα ποτά, εδώ είναι 10-15.
Είχε Λιντλ δίπλα μας, με τις ίδιες ακριβώς τιμές. Αλλά τα μακαρόνια θεωρούνται γενικώς κάτι σαν γκουρμεδιά!, είχαν 1,5-2 ευρώ το πακέτο των 500 γραμμ. είτε private label είτε μαρκάτα (μπαρίλλα και συναφή). Εδώ έχουν 0,6 (Λίντλ Κομπίνο, ΜΑΚΒΕΛ) - 1 ευρώ τα μαρκάτα ελληνικά και 1,5 τα ιταλικά. Είχε χασάπικο με τις ίδιες ακριβώς τιμές σε πουλερικά, χοιρινό, και σαλάμια αέρος, αλλά και με 11 ευρώ το κιλό το μοσχαρίσιο κρέας, εδώ 14-15. Βρήκαμε και τεικ εγουέι μαγειρείο δίπλα μας (μέναμε στην εβραική συνοικία) με συμπαθητικές τιμές. Παρόλα αυτά στο στριτ φουντ 'παίρνουν κεφάλια'. Στην κεντρική τους αγορά είχε αλλαντικά με 13-18 ευρώ το κιλό, τόσο κάνουν και εδώ τα αέρος. Μπύρες 0,5λίτρα κουτάκι από σούπερ μάρκετ 1,6 ευρώ, μπουκάλια νερό 0,5 το μικρό, 0,75 το 1,5 λίτρο.
Εισιτήρια μετρό/τραμ/λεωφορεία 1,1 ευρώ το ένα άμα πάρεις δεκάδα, 1,25(?) το καθένα, εδώ 1,5 ευρώ σε Αθήνα. Αλλά και 15 ευρώ η τριήμερη κάρτα απεριορίστων, εδώ 30 ευρώ ολόκληρος ο μήνας! Έλεγχοι παντού κατά την επιβίβαση αλλά και μέσα σε σημείο μπουχτίζματος, όπως ακριβώς σε Γερμανία, λαθρεπιβάται ΜΗΔΕΝ! Σκέφτηκα να πλαστικοποιήσω την κάρτα απεριορίστων και να την κρεμάσω στο λαιμό μου για ευκολία, κάθε τόσο είχε έλεγχο.

Πήγα/γύρισα με αεροπλάνο. 2 ώρες και 10 λεπτά απευθείας με Ryan. Τα καθίζματα είχαν πλάτες με 5-6 εκατοστά πάχος, με πολύ λίγο αφρώδες υλικό. Για αυτή τη διάρκεια πτήσης ήταν οριακά αποδεκτά, αλλά αν κάποιος είναι μεγαλόσωμος ή παχύσαρκος ας προτιμήσει κάτι πιο εκλεκτό.

ΥΓ. Θα ανεβάσω και φωτό τις επόμενες μέρες, όταν τις ξεσκαρτάρω.

Πάντως να πω το εξής. Προκαλούν θυμηδία ή και γέλωτα οι συνεργασίες αυτές των αυτοκινητοβιομηχανιών, αλλά είναι πλέον απαραίτητες διότι τα κόστη έχουν ανέβει πολύ ψηλά. Όταν θες να συντηρείς μια τεράστια γκάμα, πρέπει να επενδύεις με το τσουβάλι, και αυτό είναι απαγορευτικό πλέον σε αυτή τη μεταβατική προς την ηλεκτροκίνηση περίοδο. Επιπλέον, κάποιες αλλαξοπαιδιές είναι πολύ ευεργετικές. Π.χ. ο 1500 dci των Ρενώ-Νισσάν είναι ο 'αφρός' των μικρών πετρελαίων εδώ και χρόνια, είναι πολύ θετικό που τον υιοθέτησε η Μέρκα.

Βουδαπέστη καλοκαίρι 2025
Μιας που μόλις γύρισα, ας μαζέψω εδώ τις εντυπώσεις μου, για όποιον θα τις χρειαστεί :

Εάν σαν ενδιαφέρει η καλή ρυμοτομία, η αρχιτεκτονική, ο Δούναβης, η γεφυροποιία, η νυχτερινή ζωή, το αστικό πράσινο, οι ήρεμοι περίπατοι, το τζόκκινγκ ή το ποδήλατο στην πόλη, τα θερμά λουτρά, τα κάστρα και οι οχυρώσεις, οι κρουαζιέρες καθώς και το καρσπόττινγκ, τότε σηκωθείτε από τις καρέκλες, τις πολυθρόνες, τους καναπέδες και τις ντιβανοκασέλες σας και πηγαίνετε εκεί ΧΘΕΣ, το μέρος 'σκάβει' σε αυτούς τους τομείς.
Η παλιά πόλη, πρακτικά το 1/3 της Βουδαπέστης των 1,8 εκατομμυρίων, είναι ένα διατηρητέο κόσμημα, με αναρίθμητα κτίρια και κατασκευές κατά βάση από την βραχύβια Αυστροουγγρική αυτοκρατορία. Ούτε γκραφίτι, ούτε συνθήματα στους τοίχους και στα μνημεία, αρκετή καθαριότητα, ηρεμία, αβέρτα πάρκα, πλατείες και παγκάκια να ξεκουραστείς δωρεάν, χώροι πρασίνου, ανεμπόδιστη ροή ιχ χωρίς μποτιλιαρίζματα, κόρνες και χριστοπαναγίες, πολλές τουαλέτες δια το κοινόν, καθώς και κρήνες με πόσιμο νερό κάθε τόσο.

Κόζμος: Ντόπιοι, οι οποίοι είναι πολυφυλετική φάση (Κυρίως Σλαύοι, αλλά και Βαλκάνιοι, τζίπσις, και 'Γερμανοί'.

Τουρίστες: Όλες οι ηλικίες, με περισσότερους νεαρόκοζμο, αλλά και ζευγάρια. Ισπανοί, αμερικανάκια, και κίτρινες φυλές η πλειοψηφία. Αρκετοί γειτονικοί επισκέπτες από Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σερβία, Γερμανία, Αυστρία.

Διαμονή: Ερμπιενμπί, ή ξενοδοχεία, αμφότερα αβέρτα και σε τιμές καλές. Π.χ. εμείς μείναμε σε ήσυχο και καλά εξοπλισμένο δυάρι στο κέντρο και μας ήρθε συνολικά 70 ευραίους η κάθε νύχτα, ήμασταν 3 άτομα.

Μετακινήσεις: Πανεύκολες. 5,5 ευρώ το λεωφορείο από και προς αεροδρόμιο, και έχει όλο το 24ωρο ανά 12-15 λεπτά!, 4 γραμμές Μετρό, καμιά 30αριά γραμμές τραμ (πρακτικά 2-3 από αυτές ενδιαφέρουν τον μέσο τουρίστα), και λεωφορεία για συμπλήρωμα. Αβέρτα ταξί και ουμπεροταξί με χρέωση 1,1 ευρώ/ χλμ. Δεν μπήκαμε σε δαύτα, δεν χρειάστηκε, είναι πολύ οργανωμένα τα λοιπά μμμ, και εξυπηρετικά.

Γλώσσα: Ακαταλαβίστικα, τα οποία μιλάνε μόνο αυτοί (και όχι όλοι τους...). Διαβάζω ότι έχει επιρροές από φινλανδικά, γλώσσες των Ουραλίων, μογγολικά, τουρκικά και τα υπόλοιπα είναι δικά τους νομαδικά, φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή... Δεν ανήκει στην ινδοευρωπαική ομάδα γλωσσών, δε βοηθάει που έχει λατινικό και όχι κυριλλικό αλφάβητο, συγκαταλέγεται στις 10 πλέον δύσκολες προς εκμάθηση γλώσσες! Εμείς που μιλάμε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, δεν καταλαβαίναμε τίποτα, ούτε ομιλία, ούτε γραπτό. Γρι! Ευτυχώς οι νεώτερες γενιές το μιλάνε το αγγλικό έστω και τσάτρα-πάτρα και κάτι γινόταν.

Σήμανση: Πρόβλημα, σε συνδυαζμό με το προηγούμενο. Πέρναγες έξω από καραμπινάτα κτίρια μεγάλου τουριστικού ενδιαφέροντος, π.χ. Όπερα, βασιλική Αγ. Στεφάνου, διάφορα μνημεία, και ΔΕΝ υπήρχε κάποια ταμπέλα που να λέει τι είναι. Και εκεί που υπήρχε, ήταν μόνο στα δικά τους ακαταλαβίστικα! Και μετά λέμε για την Ελλάδα, όπου όποτε μπαίνει ταμπέλα, από το 1960 και δώθε, στο 99% των περιπτώσεων είναι δίγλωσση...
Έπρεπε να είσαι συνέχεια με το κινητό για να ξέρεις τι είναι αυτό που βλέπεις. Αυτοί άμα βγάλουν δημόσιο έργο για δίγλωσσες ταμπέλες μόνο για Βουδαπέστη, θα πρέπει να έχει πολλά δις προυπολογιζμό.
Ευτυχώς, σε μετρό, λεωφορεία και τραμ, οι ηχογραφημένες ανακοινώσεις ήταν και στα αγγλικά, και είχαν και πίνακα led εσωτερικά που τα έδειχνε και γραπτά (ποια στάση είναι, ή πόση ώρα θα κάνει για να έρθει το εκάστοτε μμμ), μια αρχή έχει γίνει δηλαδή.

Αττραξιόνς:
-Τα θερμά λουτρά νομίζω είναι must go. Πάει 30-40 ευρώ το κεφάλι για το απλό πρόγραμμα, ήτοι πρόσβαση σε όλες τις πισίνες και σάουνες, έχει πολλές και έσω και έξω. Για μασάζια, αλείμματα, σπα και λοιπές μαλακίες, ανεβαίνει. Πήγαμε στα Λουτρά Ρούντα και όχι στα πασίγνωστα Σέτσενι, κατόπιν προτροπής ντόπιας ελληνικής καταγωγής (απόγονος πολιτικών προσφύγων). Ευχαρίστως ξαναπάω Βουδαπέστη για τα λουτρά και μόνο.
-Η βασιλική του Αγ. Στεφάνου, τα λόγια είναι περιττά. Η μητρόπολη είναι κοτέτσι δίπλα της. Είσοδος πέριξ των 8-10 ευρώ. Γενικά, επειδή οι εκκλησίες, και όχι μόνο, έχουν εισιτήριο, πηγαίνετε μόνο σε αυτή.
-Δούναβης και όχθες αυτού, είναι 'αλλού'.
-Προμαχώνας ψαράδων: πολύ ενδιαφέρον και χωρίς είσοδο, φουλ θέα
-Κάστρο: πετύχαμε τζάμπα είσοδο την αργία του Αγ. Στεφάνου, στις 20/8, αρκετά καλό και φουλ θέα.
-Κοινοβούλιο: Καραmust go. Θα πάτε πρωί, πριν τις 8 (έχει ουρά), θα βγάλετε εισιτήριο για κάποια ξενάγηση, π.χ. στις 11:00 λέμε τώρα, και θα απολαύσετε εσωτερικά το κτίριο μέσω του audio guide σε άπταιστα ελληνικά. Ξενάγηση για σεμινάριο. Το πιο όμορφο κτίριο κοινοβουλίου παγκοζμίως, κάτι Βερσαλλίες και Μπάγκιχαμ είναι για φτύσιμο σε σύγκριση.
-Μεγάλη συναγωγή: Εντυπωσιακό κτίριο απέξω. Όμως, με 31 ευρώ εισιτήριο είπαμε να τα φάμε αλλού τα λεφτά και να δούμε το έσω από το νετ.
-Ατελείωτες βόλτες στην πόλη. Τζάμπα και πολύ θέαμα, κτίρια, τεχνοτροπίες, κόζμος, κτλ.
-Νησάκι Μαργαρίτας, τζάμπα όαση μέσα στο Δούναβη, αρκετά φροντιζμένο, κάτι σαν το νεουορκέζικο Σέντραλ Παρκ.

Φαγητό: Τους παίζουμε μονότερμα, κυριολεκτώ. Η ουγγρική τυπική κουζίνα εξαντλείται στα κάτωθι χειμερινά πιάτα : Σούπα γκουλάς, λουκανικούμπες, σαλάμια αέρος, καπνιστά κρέατα, πατέ πουλερικών, κάτι σαν λαχανοντολμάδες,πάπρικες γλυκές ή καυτερές, ένα βαρύ ραγού από πιπεριές και λαχανικά που το λένε λέτσο και παίζει στην κεντρική Ευρώπη, λάνγκος και καμινάδες.+_
Είχε και 37 βαθμούς για 2-3 μέρες τον 15αύγουστο που πήγαμε, και καταλαβαίνετε...
Το γκουλάς είναι σούπα μοσχαρίσια, συνήθως ψιλοκαυτερή, στην καλύτερη πικάντικη.
Τα σαλάμια ήταν όλα αέρος, έπαιζε αν θα είχαν πάπρικα ή όχι, και αν θα ήταν γλυκιά ή καυτερή. Τα αγοράζαμε προς 1,3-1,8 ευρώ / 100 γραμ. από την αγορά και φτιάχναμε σάντουιτς, ήταν καλά, όπως και τα λουκάνικα.
Τα λάνγκος είναι τηγανόψωμα και είναι το εθνικό τους σνακ. Έχουν μέγεθος όσο μία πίτα για πιτόγυρο, και από πάνω όταν βγει από το τηγάνι βάζουν συνήθως τυρί που λιώνει ή sour cream, ή και από τα δύο, καμιά φορά και άλλα, π.χ. μπέηκο. Μπούρδες ολικής. Λαδωμένη ζύμη-τσιμεντόλιθος που σου καθόταν στο στομάχι σα σβίγγος.
Οι καμινάδες, chimney cake αλλιώς, είναι κάτι π.χ. σαν το κυπελλάκι του κορνέ. Είναι δηλαδή ζύμη που ψήνεται σε κάρβουνα ή φούρνο αφού τυλιχτεί σε ένα κυλινδρικό καλούπι και μετά έχεις επιλογές να την πασπαλίσεις με ζάχαρη και κανέλλα (=4 ευρώ) ή να αρχίσεις να προσθέτεις υλικά όπως Νουτέλλα, σαντιγύ, παγωτό, κτλ (6-8 ευρώ!). Για μια φορά καλά ήταν. Κατά βάση απευθύνεται σε 10-15χρονα.
That's it, αρκεί να πω ότι η πόλη ήταν γεμάτη ξένα εστιατόρια, φαινόμενο που το βλέπεις και στην Αγγλία, και όποιος κατάλαβε κατάλαβε...

Κοστολόγια: Περίπου ίδια με εδώ, κάπου λίγο παραπάνω, κάπου λίγο παρακάτω. Όμως 'βαράνε' στο ψαχνό στο φαγητό, διπλές τιμές στο στριτ φουντ, λίγο παραπάνω από εδώ στα εστιατόρια. Π.χ. πίτα γύρος (πολλά τούρκικα, αλλά και ελληνικά) προς 6-9 ευρώ το τεμ, αυτό που έχει εδώ 4 δηλαδή, λάνγκος το ίδιο ενώ δεν αξίζει ούτε τα μισά, θηριώδες χοτ-ντογκ προς 12-13 ευρώ, παίρνεις 2 εδώ προς 4 ευρώ έκαστο και γίνεσαι τούμπανο, κ.τ.λ. Επίσης κοπανάνε τα διάφορα μουσεία, εκκλησίες, συναγωγές και εκθέσεις. Αυτοί στήνουν μουσείο για το παραμικρό και χρεώνουν αβέρτα, χρειάζεται προσεκτική επιλογή.

Νόμιζμα: Φιορίνι, αλλάζουν σε ανταλλακτήρια και σε τράπεζες με 1% προμήθεια. Τα κεντρικά καταστήματα δέχονται και ευρώ, αλλά 'βαράνε' στην ισοτιμία. Βολεύει η Ρέβολουτ.

Καρσπόττινγκ: Αρκετό καρσπόττινγκ, αρχής γενόμενης από υπεράμαξα (911κάτι, 812, Ούρους, Μέιμπαχ S580), αμερικανιές (έβλεπα 3-4 Μάσταγκ 5L κάθε μέρα, V8 σούβλες, στρετς λίμο!), μέχρι και σπάνια ή και άγνωστα σε εμάς μοντέλα (Αρτέον, Άκκορν στέησον, Σούπρα, 7άρια πεμβέ 4-5 ημερησίως). Δύσκολα θα δεις ιχ πριν του 2000, κανένα τρακαριζμένο ή 'παράγκα', σπάνια με π.χ. μαύρο άβαφο φτερό/προφυλακτήρα. Σχεδόν ανύπαρκτες οι μοτοσυκλέτες, έβλεπες 5-10 σύνολο κάθε μέρα. Ντελίβερι ινδοπακιστανοί με ηλεκτρικά ποδήλατα. Είδα μόνο ένα αστραφτερό Λάντα 1200, λες και βγήκε χθες από το εργοστάσιο, γενικά τίποτα παλιό από το σιδηρούν παραπέταζμα. Και σε κάποιο σημείο έξω από Βουδαπέστη πέτυχα ένα μουσείο που είχε στην αυλή του καμιά 20αριά χρεποιχ από τα παλιά (Τράμπαντ, Λάντα, Βαρτμπουργκ, κτλ), και ήθελε και 6 ευρώ είσοδο! Επίσης πολλά στέησον, αρκετά απίθανα μοντέλα. Πολλά 3άρια και 4άρια Πεμβέ, πολλά Σουζούκια, Σκροσς και Βιτάρα μόνο, όχι μικρότερα.
Οι ούγγροι αγοράζουν 1 τουλάχιστον νούμερο μεγαλύτερο ιχ σε σχέση με εμάς. Θα δώσω ένα παράδειγμα: VW Up σχεδόν τίποτα, Polo που και που, Golf κάτι καλύτερα , Troq, Passat και Tiguan θά-λα-σσα.
Από ηλεκτρικά: Τέζλα, γερμανικά απλά αλλά και φευ, BYD τώρα ξεκινάνε. Είδα μόνο ένα φορτιστή δ.χ., και είχαν κουμπώσει σε αυτόν 2 ταξί ταυτόχρονα. Προφανώς ηλεκτρικά παίρνει ακόμη όποιος έχει και τα γένια και τα χτένια.
Τήρηση ΚΟΚ, αρκετά καλή. Σεβαζμός για τον πεζό? με το που πλησίαζες την διάβαση, τα ιχ κοκάλωναν...

Αναμένω τοποθέτηση Παγωμένου επί του προηγουμένου ποστ.

Ότι λέει το τσατκτλ είναι και σωστό;

Μου κανουν τεράστια εντύπωση τα 6-7 λ/100 χλμ. του παγωμένου για το γιαρις κροσς και εξόχως το καρυδότσουφλο μαζντογιαρις 2. Έχω ένα πρίους μκ2 18 ετών με 150.000 χλμ . Ήρθα την προηγούμενη εβδομάδα από το χωριό, δύο άτομα, φουλ αποσκευαι (ντενεκεδες λάδια και τα συναφή) με 5,3 λ/100 χλμ και στην επιστροφή σε Αθήνα πήγαινα συνέχεια 120-140. Μιλάμε για 95αρα βενζίνη και μέτρημα σε αντλία, γιατί το γκομπιουτερ έδειχνε 5,1. Το αμάξι έχει ακόμη την ορίτζιναλ μπαταρία, είναι 1400 κιλά αποβαρο και η τεχνολογία του είναι του 2004!

Like Lada, perfect from start, not like BMW.

Fantastic car for that time, I saw one at Katehaki Avenue last week, a rare sight. Sorry for english,right now I don't have Greek alphabet.

Στα ακριβά ιχ, ήτοι αυτή τη στιγμή στα πάνω από 50 καφετιά ή πέριξ αυτών να βάζετε στους υπολογισμούς σας και τον παράγοντα πουλ μουρ, και μάλιστα πρώτο και καλύτερο.

352kwh/1500km = 23,46 kwh/100 km

Βουδαπέστη και οι καρσποτιές συνεχίζονται: Ούρους, 812 , Gwagon θωρακιζμένο, 2 Λέξους LC500, 1 μοτοσυκλέττα (είναι είδηση, αν και με γερμανικά νούμερα), διάφορα R8. Εν τω μεταξύ ρώτησα αν κυκλοφορεί ακόμη τίποτα από το σιδηρούν, και με κοίταγαν σαν ούφο. Περνάει κάθε τόσο ένα ανοιχτό βανάκι με το όνομα beerbus στο οποίο οι επιβάτες πίνουν μπύρες κάνοντας γύρα στα αξιοθέατα όντας 'σκνίπες', καθώς και ένα διπλό λεωφορείο-ακορντεόν με το όνομα partybus στο οποίο παίζει μουσική και φωτορυθμικά πίσω από τα φυμέ τζάμια. Τα ταξί είναι διάφορα υβριδικά Πρίους και Κορόλες, Ένυακ, Τέζλα και τα κλασσικά Οκτάβια και Σουπέρμπ.

Μια διόρθωση. Η αστακομακαρονάδα είναι εφεύρημα των νάιντις, συνδέθηκε δε άρρηκτα με τη χρηματιστηριακή φούσκα. Τώρα θεωρείται πασέ, αν και δοατηρεί ακόμη κάποιο κοινό.

Είμαι Βουδαπέστη, και περισσότερα στέησον έχω δει μόνο σε αμερικάνικες ταινίες των σέβεντις. Και ιχ και ταξί. Εκτός από τα συνηθισμένα ( οκτάβια, σουπέρμπ, πασσάτ, βόλβο, ινσίγκνια) βλέπω και μερικά που εμείς τα ξέρουμε μόνο από φωτογραφίες όπως μερσεντέ έκλασε, πεμβέ 3άρια και 5άρια, άουντι 6άρια , μεγάλα ΚΙΛ, κα.
Επίσης, κυκλοφορούν και στρετς λίμο , είδα ένα αμερικάνικο και ένα ...μπέντλει σε μια βόλτα μόνο.
Οι μοτοσυκλέτες είναι μέχρι στιγμής ανύπαρκτες, το ίδιο και τα πολύ μικρά ιχ τύπου ματιζ, ζμαρτ, 500, άλτο, πίξο, ίγκνις και το κακό συναπάντημα.

5,2 l/100 χλμ. μου έβγαλε το Τουότα Πρίους κατά τη διάρκεια των διακοπών. Έκανα 750 χλμ., τα 500 εξ' αυτών σε εθνική με 120-130, τα υπόλοιπα εντός νομού σε τουριστικούς ρυθμούς. Πάντα ερκοντίσιο, 2 άτομα και φουλ αποσκευαί. Η υβριδική μπαταρία είναι ακόμη η αρχική, από το 2007! Τα συνολικά χλμ. που έχω διανύσει; λίγο κάτω από 150.000.

Έμεινα περίπου 1 χρόνο εκεί, το 2013-2014. Έχει τεράστιο πρόβλημα παρκινγκ σε όλο το κέντρο, ολοχρονίς. Τα αίτια: η εκτεταμένη παλιά πόλη (τουρκομαχαλάδες) και το συνεχές σύστημα δόμησης με οικοδομές προ του 1980 ( ο πρώτος κανονισμός για χώρους στάθμευσης). Για να παρκάρεις πρέπει να κατέβεις στο παραλίμνιο, στην πυροσβεστική και γενικά πολύ έξω από το κέντρο. Τα είχα γράψει και στο ακατανόμαστο αυτά και μου την έπεσαν κάτι παγουράδες. Όταν έβαλα και λυνξ που έλεγαν αυτά που έγραψα, περί άλλων εττύρβαζαν. Επίσης πολύ βροχή, ομίχλη στα πέριξ και μπίχλα-τσίκνα το χειμώνα από τα τζάκια, μεγάλη απόσταση από θάλασσα, ότι λάμπει δεν είναι πάντα καλό.

Αυτό με την πίσω πόρτα που δεν ανοίγει κατά 90 μοίρες και μάλλον έχει και ολίγον στενό άνοιγμα το είδα και στο Γιάρις.

Αμάν, πάει η δίαιτα, part 3:
Αγόρασα 1 κιλό μαριδάκι προς ...5 ευρώ, ναι δεν είναι λάθος! Θα είναι μπαγιάτικα σκέφτηκα, στο τέλος θα τα φάει η γάτα. Απεναντίας βγήκανε ντουφέκια. Επίσης 1 κιλό αμοελοφάσουλα, πολύ τρυφερά. Πέταξα και στο τηγάνι γιδοτύρι σαγανάκι, φτιάξαμε και μια περιποιημένη σαλάτα, και να βράσω τα ωλ ινκλούσιβ. Τώρα σιέστα.
Το βράδυ προαλείφομαι για τσουχτή, για όσους γνωρίζουν...

Τώρα άρχισα να συνέρχομαι, και έπεσα στο ταψί με το γαλακτομπούρεκο, για να το αποτελειώσω όσο είναι ακόμη φρέσκο.

Σήμερα το μενού είχε τραπέζωμα στο σόι. Σούβλακς, γουΡΝοπούλα, σφέλα, πατάτες και διάφορα σαλατικά. Για επιδόρπιο δύο γλυκά. Είμαι σε τυμπανιαία κατάσταση, απορώ πως θα βγει η βραδιά.