Posts made by dstou

Προς renmeg, scotty αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο

1. Τι σχέση έχουν τα suv που έχω οδηγήσει με τα σύγχρονα?
   Να θυμίσω ότι το τελευταίο suv που οδήγησα το 2005/2006 ήταν μοντέλο 2005, ακριβό (66.000 ευρώ) και άνω του μέσου όρου των λοιπών κυκλοφορούντων. Όμως η προσεκτική ανάγνωση του τελευταίου μου ποστ, δείχνει ότι εσκεμμένα αναφέρω τι οδήγησα **και πότε **για να γίνουν συγκρίσεις με την κατάσταση που επικρατούσε τότε στην αγορά και στο δρόμο. Π.χ. Το Feroza 1.6 το 1992, Japan, full extra, με ηλεκτρική ανάρτηση 3 επιλέξιμων αποσβέσεων και κόστος 4,5 εκ. δραχμές, φύσαγε όταν δίπλα μου κυκλοφορούσαν Nissan Sunny 1.3 Volos, Uno Sting/Fire, Starlet XL 1.0, Golf 1.050, Delta 1.1 και άλλα τραγικότερα αυτών και η απόσυρση ήταν στο αρχικό της στάδιο. Δεν είχα όμως την ενεργητική ασφάλεια κανενός των προαναφερθέντων, και όπως κατέδειξαν σχετικά crash test (όχι από Euroncap, δεν υπήρχε τότε) τα τζιπ/τζιποειδή της περιόδου αυτής στερούνταν και σοβαρής παθητικής ασφάλειας.

2. Τι σχέση έχουν τα αμερικάνικα με τα ευρωπαικά και ιαπωνικά suv ?
   Mήπως να πούμε πόσα αμερικάνικα suv κυκλοφορούν στην Ευρωπαική αγορά ? Μήπως να μετρήσουμε πόσα ευρωπαικά,ιαπωνικά και κορεατικά suv κυκλοφορούν στην Αμερική και τι πωλήσεις κάνουν? Χρειάζεται μήπως να δηλώσω ότι υπάρχουν μόνο 2 κατηγορίες αυτοκινήτων που είναι **ίδια και απαράλλακτα **στην αμερικανική και ευρωπαική αγορά, τα suv και τα hi-end supercars?, (δεν ασχολούμαι με εξοπλισμό π.χ. μοκέττες ή mp3! κ.α., ο εξοπλισμός ασφάλειας, και όχι μόνο, είναι ίδιος). Mήπως να θυμίσω ότι όλα πλέον τα ευρωπαικά (και πολλά άλλα) suv που κυκλοφορούν στην Αμερική είναι εφοδιασμένα με ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου ευστάθειας? Μήπως να θυμηθούμε π.χ. ότι οι αερόσακκοι είναι αμερικάνικη εφεύρεση από το 1970 και υποχρεωτικός εξοπλισμός όλων των ΙΧ που κυκλοφορούν στην Αμερική ήδη από το 1988 (!) με νόμο?
   Έλεος.

Και για να προχωρήσει σε πιο σωστό βάθος η συζήτηση προτείνω οι αναφορές σε θέματα ασφάλειας να γίνονται σε 3 επιμέρους σκέλη:

A. Eνεργητική ασφάλεια. Εκεί τα κανονικά ΙΧ έχουν, νομίζω, το πάνω χέρι. Μένει μόνο στον οδηγό να αξιοποιεί σωστά το ΙΧ του.

Β. Παθητική ασφάλεια. Εδώ οι γνώμες διίστανται. Από τη μια μεριά οι στατιστικές, και από την άλλη η προσωπική αίσθηση/εμπειρία του καθένα αλλά και το απλοικό ένστικτο του μεγέθους- είμαι μεγαλύτερος άρα και ασφαλέστερος)

Γ. Ασφάλεια τρίτων (όχι συνεπιβαίνοντες). Αναφέρομαι σε πεζούς, ποδηλάτες, μοτοσυκλετιστές ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που γίνονται και σχετικές δοκιμές από Euroncap (η σχετική πρωτοβουλία άφησε 'άφωνο' τον οργανισμό NHTSA που διεξάγει crash test από το 1960!). Εδώ τα ΙΧ πάλι αποδεικνύονται καλύτερα, γιατί τα suv έχουν μεγαλύτερο όγκο, τροχούς, ύψος από το έδαφος κ.α. Μάλιστα τα ΙΧ εμπλέκονται πολύ λιγότερο και στα ατυχήματα που προκαλούνται με τη χρήση της όπισθεν (backover deaths) όπου λόγω μικρότερου όγκου και ύψους αποδεικνύονται μακράν καλύτερα όλων των οχημάτων που κυκλοφορούν στο δρόμο, και όχι μόνο των suv.

Έχετε άλλες απόψεις? Ας αναρτηθούν τεκμηριωμένα.

Δεν έχω SUV και δύσκολα θα αγόραζα ένα τέτοιο όχημα. Oδηγάω 25 χρόνια, τα 3 πρώτα με μηχανάκι έχω κάνει περίπου 400.000 χλμ.
Τα ΙΧ που έχω αυτή τη στιγμή είναι 2. Ενα πόλης 1.300 κληρονομιά από τον πεθερό μου που είχε σχολή οδηγών μέχρι πρόσφατα το οποίο έχω για την καθημερινή λάντζα, και ένα 1.800 sedan προσθιοκίνητο, μοντέλο 2000, το οποίο χρησιμοποιώ σχεδόν αποκλειστικά έξω.

Όμως λόγω εργασίας έχω οδηγήσει πολλά τετρακίνητα τζιπ, suv και pick up και σε καρόδρομους αλλά και σε εθνική και με έκαναν επιφυλακτικό. Έχουμε και λέμε :
Daihatsu Feroza 1.6 το 1992, απλά επαρκές στο χώμα, σκληρό στην άσφαλτο, περίεργα φρένα
Lada Niva 1.6, το 2003-2006 καλό στο εργοτάξιο, έφριξα στην άσφαλτο, μου πήρε τ' αυτιά γενικώς και με κούρασε
Toyota Hi-lux, 2.000, το 1990 και έφριξα γενικώς
Suzuki Samurai 1.3 το 1995? έφριξα γενικώς, σχετικά καλό κατσίκι στον καρόδρομο
Suzuki Jimny 1.3?, 2008 cabrio το ίδιο
Suzuki Vitara 1.6, 2005, μετριότατο, κούναγε πολύ έξω, καλοί χώροι πίσω
Toyota Land Cruizer 5θ, 1999 μοντέλο, απίστευτοι χώροι και φοβερή άνεση στον καρόδρομο, μουλάρι που δεν κολώνει πουθενά,κούναγε πολύ έξω, μεγάλη κατανάλωση, στοιχειώδες ταμπλό, φιμωμένο γκάζι έξω, ψιλοαναναίσθητο τιμόνι, δυσκολίες στην κίνηση στην πόλη, μειωμένη ορατότητα πίσω σε σημείο έντονου προβληματισμού και ψιλοθόρυβος, κόστος
Toyota Land Cruizer 5θ, 2005 μοντέλο, απίστευτοι χώροι και ίδια άνεση στον καρόδρομο, ίδιο μουλάρι, ριζικά επανασχεδιασμένο και νεανίζων ταμπλό, πολύ καλύτερη αεροδυναμική, λιγότερο κούνημα, πιο ευκολοδήγητο (αυτόματο και cruise control), ψιλοαναίσθητο τιμόνι, φιμωμένο γκάζι έξω (δεν μπόρεσα να δω πάνω από 180 με τίποτα), ίδιες δυσκολίες σε πόλη και ορατότητα πίσω, απίστευτη κατανάλωση, κόστος
Hyundai Santa Fe, 2.000 td, το 2005, καλοί χώροι, σχετικά χαμηλή κατανάλωση και κοστολόγια, αρκετά αξιόπιστο, αδιάφορο οδηγικά, ψιλοαναίσθητο τιμόνι, πλαστικά που μυρίζουν, 'δεύτερες' ταπετσαρίες και υφάσματα, αμερικανόπνευστη αισθητική (κακέκτυπο copy paste), θόρυβος.
Νissan KingCab, 2.000 το 2004, έφριξα, αν και ήταν ταλαιπωρημένο

Επίσης έχω μπει σε Cayenne, την κορυφαία Turbo S, για ταξείδι και μου άρεσε πιο πολύ από μέσα απ'ότι απ'έξω.Ομως δεν την έχω οδηγήσει, ούτε πρόκειται στο άμεσο μέλλον, τη βλέπω δε ως υπερβολική σαν σύλληψη και κατασκευή και αποκλειστικά δυστυχώς ως εργαλείο πουλ μουρ.

Γενικά όλα όσα οδήγησα, και το λιγότερο που έχω κάνει με το καθένα είναι 500χλμ. με κάποια βέβαια πολύ περισσότερα, μου δημιουργούσαν μία ανασφάλεια και μιά επιφύλαξη που πολύ λίγα κανονικά ΙΧ μου έχουν δώσει στην άσφαλτο.

Προς scotty αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο
Η έρευνα, στοιχεία της οποίας ανέφερα, δεν είναι παμπάλαια. Όπως γράφω δημοσιεύτηκε μόλις το 2004 και μάλιστα από τον έγκυρο οργανισμό NHTSA της Αμερικής (της μητέρας δηλαδή των SUV προτού η μόδα αυτή περάσει τον Ατλαντικό).
Στοιχεία της έρευνας, καθώς και πολλά άλλα, μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα της wikipedia στα λήμματα suv αλλά και **criticism of the suv **όπου υπάρχουν δεκάδες reference και links με αναφορές και έρευνες από πολλούς φορείς. Αξίζει όμως να επισκεφτεί κανείς (και για ένα σωρό άλλους αυτοκινητιστικούς λόγους) την ιστοσελίδα του ΝΗΤSA. Απλά οι άνθρωποι είναι δεκαετίες μπροστά, δεν υπάρχει **τίποτα συγκρίσιμο **σε παγκόσμιο επίπεδο, οι δε εκθέσεις και στατιστικές τους έχουν πολύ υψηλά στάνταρντ και βασίζονται σε πάρα πολλά εκατομμύρια επιβατοχιλιόμετρα.
Εν τέλει τα ουσιώδη της κριτικής για τα SUV πηγάζουν από τα **εγγενή τους μειονεκτήματα **τα οποία εν τάχει είναι : μεγάλο βάρος, υψηλό κέντρο βάρους, μεγάλες διαδρομές στην ανάρτηση, μεγαλύτεροι τζόγοι, μειωμένη ορατότητα πίσω (το πρόβλημα backover death είναι σοβαρό και δεν εξαλείφεται π.χ. με μία κάμερα), μεγαλύτερη ευαισθησία σε πλαινούς ανέμους κ.α. τα οποία **είναι αναλλοίωτα φυσικά μεγέθη **και όχι προσωπικές απόψεις.
Για την συμπεριφορά των οδηγών τους πάλι αναφέρονται σε στατιστικά δείγματα εκατομμυρίων και εν πάσει περιπτώσει ζήτησα ήδη την γνώμη ψυχολόγου/κοινωνιολόγου.Πάντως τα 'αμερικανάκια' δεν ευδοκιμούν μόνο στην Αμερική.

Τέλος, ο καθένας είναι απόλυτα ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει.

ΜΦΧ
dstou

Αυτό που έχω να πω είναι ότι η Corvette ή Vette χαιδευτικά για τους αμερικάνους είναι ένα αυτοκίνητο θρύλος αλλά για διαφορετικούς λόγους από άλλους θρύλους όπως οι Enzo, Countach,F40 κ.λ.π. με τα οποία σε απόλυτες συνθήκες **δεν μπορεί να συγκριθεί **οριακά. Τα προηγούμενα είναι/ήταν πολύ ακριβότερες κατασκευές σε πολύ λιγότερα τεμάχια και πιο ψαγμένες σε μερικές λεπτομέρειες. Η Corvette έχει πολύ καλή ανάρτηση αλλά όχι κορυφαία. H Εnzo δεν έχει ανάγκη να την υιοθετήσει. Όμως η Corvette :

Είναι θρύλος διότι η σχεδιαστική ομάδα που την εξελίσσει είναι η ίδια με την έννοια ότι παλλά από τα άτομα που εξελίσσουν την επόμενη γενεά, είχαν ήδη εργαστεί στην προηγούμενη ή σε κάποιες προηγούμενες.
Είναι θρύλος διότι κάθε νέα έκδοση κρατάει, σε πείσμα των καιρών, κάποια στοιχεία από την παλαιότερη που αντικαθιστά παρά τον κίνδυνο να την χαρακτηρίσουν έως και αναδρομική. Π.χ. το σύνθετο αμάξωμα από fiberglass, το φύλλο στην ανάρτηση, το μπλοκ του κινητήρα κ.α.
Είναι θρύλος διότι καταφέρνει να κάνει χρόνους που μόνο πολύ ακριβότερα και πολύ πιο ψαγμένα μπορούν.
Είναι θρύλος διότι μπορεί εδώ και δεκαετίες και δίνει ανόθευτη (αν και λίγο απαγορευμένη) απόλαυση στον κόσμο, σε σχετικά προσιτές τιμές.
Είναι θρύλος διότι σου δίνει την χαρά της **καθημερινής απόλαυσης **,πράγμα που μόνο πολύ λίγα υπεραυτοκίνητα μπορούν.
Είναι θρύλος γιατί δείχνει τι μπορείς να κάνεις με σχετικά λίγα μέσα, αλλά πολύ ψυχή και γνώση.

Ισως το μόνο υπεραυτοκίνητο που μπορεί να σταθεί στο προφίλ της Vette είναι η σειρά 911 την οποία οι λίγοι κατέχοντες δεν την αλλάζουν με καμμία Enzo, αν και συμφωνούν απολύτως ότι η τελευταία είναι η αφρόκρεμα.

Για να συμβάλλω και εγώ λίγο στην κατάρριψη του μύθου περί ασφάλειας των SUV σας παραθέτω μερικά στοιχεία από τις έρευνες που δημοσίευσε το 2004 η Αμερικανική N.H.T.S.A. (National Highway Traffic Safety Administration), το wannabe όνειρο του νεοσσού ακόμη Euroncap.

1. Τα SUV έχουν 14-23% πιθανότητα ανατροπής ενώ ένα κανονικό ΙΧ 'μόνο' 10%. Αυτά τα νούμερα ισχύουν ακόμη και σε περιπτώσεις ύπαρξης ηλεκτρονικών βοηθημάτων ελέγχου ευστάθειας διότι, το 95% των ανατροπών συμβαίνουν μετά από πρόσκρουση σε εμπόδιο ή όχημα όπου το υψηλότερο κέντρο βάρους δεν μαζεύεται με τίποτα.

2. Οι επιβάτες των SUV έχουν +11% κατά μέσο όρο μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν σε μία σύγκρουση από τους επιβάτες των Ι.Χ. Μάλιστα, χωρίζει τα SUV σε 4 κατηγορίες και τα Ι.Χ. σε 7 ανάλογα με το μέγεθος, και παραθέτει νούμερα από τις στατιστικές του όπου η διαφορά είναι πολύ μεγάλη σε όλες τις κατηγορίες **με την μόνη εξαίρεση **των πολύ μικρών Ι.Χ. όπου υπάρχει σχεδόν ταύτιση με τα μικρά και μεσαία SUV.

3. Η ψευδαίσθηση ασφάλειας που δημιουργούν τα SUV δυστυχώς έχουν και άλλες παρενέργειες κατά την ΝHTSA όπως π.χ. στο να μην φορούν οι οδηγοί τους ζώνες σε μεγαλύτερο ποσοστό από τα κανονικά οχήματα. Παρατηρήθηκε δε ότι οι οδηγοί τους συλλαμβάνονται μεθυσμένοι συχνότερα από τους υπολοίπους (εδώ χρειαζόμαστε ψυχολόγο/κοινωνιολόγο)! Επίσης ιδαίτερη προσοχή χρειάζονται τα παιδιά στο πίσω κάθισμα λόγω των συχνότερων ανατροπών όπου παρατηρούνται περισσότερα θύματα σε σχέση με τα υπόλοιπα ΙΧ.

Θέλετε κι' άλλα? Ψάξτε στο web και θα φρίξετε.

Εγώ πάντως τέτοια κατακραυγή για τα κρατήματα των αμερικάνικων αυτοκινήτων μόνο στην Ελλάδα την έχω δει. Ούτε στα Αγγλικά περιοδικά, ούτε στο web, ούτε στο αμερικάνικο Car & Driver (το κορυφαίο περιοδικό αυτοκινήτου στον κόσμο, δείτε μόνο την ιστοσελίδα του).

Στο πνεύμα το προηγούμενου θα σας πω για ένα αμφιλεγόμενο αυτοκίνητο που είχα για 3 χρόνια. Ηταν ένα Mercedes C180 του 1996 με 122 ίππους.
Ενώ είχε υποδειγματική εργονομία, ηχομόνωση, χώρους για 4 άτομα, εξοπλισμό, ποιότητα, στο δρόμο ήταν προβληματικό σε κράτημα. Με καινούργια λάστιχα πέταγε το πίσω μέρος με το παραμικρό, δυστροπούσε στις στροφές, το τιμόνι του πολύ αργό (δεν είμαι και λάτρης του πολύ γρήγορου) και τα φρένα ήταν λίγο περίεργα με πολύ ευαίσθητο ABS. Λόγω δε της ηχομόνωσης δεν άκουγες τίποτε μέχρι τα 160 χαω και έτσι σε κοίμιζε δίνοντάς σου μια ψευαίσθηση ασφάλειας. Από αξιοπιστία μετριότης ενώ από κοστολόγιο συντήρησης αφήστε το καλύτερα.Στο βρεγμένο πάντα με την ψυχή στο στόμα.
Δεν ήταν το χειρότερο ΙΧ που έχω ζήσει, αλλά το θεωρώ μετριότατο, πανάκριβο και εν δυνάμει επικίνδυνο. Και να σκεφτείτε ότι έβγαινε στην ίδια καρότσα έως και με 280 ίππους! Πως τους έβγαζε στο δρόμο? Και μη μου πείτε με άλλη ανάρτηση, γιατί όταν δεν μπορείς να βγάλεις σωστά το ελάχιστο (122) τι περιμένεις από τα μεγαλύτερα ότι αλλαγές και να έχουν. Ηταν η μεγαλύτερη γείωση που έχω φάει ποτέ.

Φίλε μου πρόσεξε τα εξής
Σε αξιοπιστία,οικονομία,κόστος συντήρησης,αρχικό κόστος και δυνατότητα μεταπώλησης και τα 2 είναι σχεδόν ισοδύναμα.

Όμως είναι **τελείως διαφορετικά **σε στυλ. Το Daihatsu είναι πολύ καλύτερο στους εσωτερικούς χώρους ιδιαίτερα στο πίσω κάθισμα, στην εργονομία, στην ευκολία εισόδου- εξόδου αλλά και στην δυνατότητα φόρτωσης με ριγμένα τα πίσω καθίσματα.
Το Mazda είναι πιο καλύτερο σε κρατήματα, σε επιδόσεις και σε νεανικό στυλ και υπάρχει και σε δίπορτο (αν αυτό σε ενδιαφέρει).

Εγώ σαν οικογενειάρχης λάτρεψα το πρώτο και απέρριψα αβλεπή το δεύτερο.

Βλέπω ότι η συζήτηση αρχίζει και περιστρέφεται στον άξονα αν είναι τελικά πιο οικονομικό το cruise control ή όχι. Καταρχήν να τονίσω ότι το cc φτιάχτηκε για να μειώνει την κούραση του οδηγού και το φόρτο εργασίας του στα ταξίδια **και μόνο **και όχι να μειώνει την κατανάλωση του οχήματος σε καύσιμο.
Δευτερευόντως παρατηρήθηκε ότι έχει μια μικρή θετική επίδραση στην κατανάλωση σε σχέση με την μέση οδήγηση. Ομως αν κάποιος το βάλλει στόχο σε μία δεδομένη διαδρομή να μειώσει την κατανάλωσή του, τότε ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι η οδήγηση manual διότι, ο ευσυνείδητος οδηγός μπορεί να τροποποιεί ανα πάσα στιγμή την οδηγική του συμπεριφορά ώστε αυτή να ταιριάζει καλύτερα στον δρόμο και στις συνθήκες που συναντά κάτι το οποίο το cc εκ των πραγμάτων δεν μπορεί.
Άρα ανάλογα με το τι θέλει ο οδηγός , αναλόγως θα πράξει.

Toyota Corolla 1200 του 1975
440.000 χλμ. το 2003 με μία αλλαγή ελατηρίων στα 130.000 χλμ. Προς το τέλος είχε αρχίσει να ξανατρώει λάδι .

To δεξί πόδι δεν το βάζεις ούτε στο γκάζι, ούτε στο φρένο. Στην πρώτη περίπτωση θα πας πιο γρήγορα από τη ρύθμιση και στη δεύτερη θα 'βγει' από τη ρύθμιση. Το έχεις στο πατάκι. Ο χρόνος για να πατήσεις φρένο από εκεί είναι σχεδόν το ίδιο με το να πατάς το φρένο μετά από γκάζι.
Αν χρησιμοποιήσεις σωστά το κλασσικό cruise control (όχι το adaptive που είναι λίγο πιο άγαρμπο ) , δηλαδή σε εθνικές με χαλαρή κίνηση και σε λογικές ταχύτητες (μέχρι 130 π.χ.) δεν συμβαίνουν και πολλά απρόοπτα. 'Ομως **δεν χρειάζεται εφησυχασμό **σε καμμία περίπτωση.

Παλαιότερα επηρεαζόμουν αρκετά αλλά όσο μεγάλωνα και αποκτούσα μεγαλύτερη εμπειρία και ξεκαθάριζα τι θέλω, καθόλου. Μάλιστα ένα γεγονός έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό. Είχα το χρόνο και την υπομονή να αγοράσω παλαιά Ελληνικά περιοδικά με τεστ για όλα τα αυτοκίνητα που είχα κατά καιρούς (κάποια τεύχη υπήρχαν ήδη στο αρχείο μου) και να διαβάσω με προσοχή τι έλεγαν. Εκεί είδα ότι ναι μεν στην πλειοψηφία τους τα τεστ είχαν εντοπίσει τα συν και πλην των αυτοκινήτων αλλά όχι πάντοτε. Μάλιστα σε μία περίπτωση θα χαρακτήριζα τη δοκιμή ως εκτός θέματος.
Τελικά κατέληξα ότι σημασία έχει να ξέρεις τι θέλεις, να έχεις κάποιες γενικές γνώσεις και να δεις το αυτοκίνητο που θέλεις από κοντά για να δεις τι αίσθηση σου δίνει. Ακόμη και να ρωτήσεις κάποιους τη γνώμη τους. Μετά να καταλήξεις. Τα περιοδικά, εφημερίδες και web μόνο ως γενική ενημέρωση πλέον.

Φίλε μου γράφεις ότι το αυτοκίνητο θα το οδηγεί κάθε μέρα η γυναίκα σου μέσα στην πόλη. α. Έχεις ρωτήσει αυτής πιο της αρέσει από τα 6, Τζέτα, Οκτάβια?
β. Οσο πιο μικρές είναι οι εξ. διαστάσεις τόσο πιο εύκολα οδηγείται στην πόλη, έτσι εδώ το Τζέτα αλλά και το Οκτάβια είναι καλύτερα έστω και για λίγο. Το δικό μου ΙΧ είναι 4,75 μήκος και δυσανασχετώ εντός Αθηνών.
γ. Από κατανάλωση μην συγκρίνεις ατμόσφαιρα με τούρμπο. Το πρώτο είναι λίγο καλύτερο.
δ. Το ίδιο με το γ. για αξιοπιστία σε μακρά χρήση.
ε. Το ίδιο με το γ. για κόστος συντήρησης σε μακρά χρήση.
στ. Αλλά σε τέλη κυκλοφορίας ή ασφάλιση είναι αντίστροφα τα πράγματα.
ζ. Τα τεκμήρια έτσι όπως ανακοινώθηκαν δεν σε αφορούν. Είναι πολύ μικρότερα από το πρόσφατο παρελθόν.
η. Πρόσεξε κάτι με το Πασσάτ. Ενώ είναι μεγαλύτερο σε εξ. διαστάσεις έχει μικρότερη άνεση στο πίσω κάθισμα γιατί έχει το αμάξωμα του Audi που είναι τετρακίνητο και έχει μεσαίο τούνελ! Και δεν θα κερδίσεις κάτι στο πορτ μπαγκάζ.Ασε που θα ανέβεις οικονομικά χωρίς παραπάνω πουλ-μουρ σε σχέση με το Τζέτα (αν αυτό σε ενδιαφέρει).
θ. Από μεταπώληση μην ανησυχείς. Ολα αυτά να τα υπολογίζεις -50 % σε 4,5 με 5 χρόνια οπότε τι είχες Γιάννη.

Η Ολυμπιακή πρέπει να είναι το θέμα που έχει απασχολήσει περισσότερο την κοινή τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα μετά το Κυπριακό και το Μακεδονικό!
Νομίζω ότι κανένας, ούτε ο ίδιος ο Ωνάσης, θα μπορούσε να προβλέψει το μέγεθος του στο οποίο θα εξελλισόταν το ζήτημα.Πρόκειται για την χαρακτηριστικότερη ίσως κυβερνητική αποτυχία διαχείρισης.
Πιστεύω ότι η Ολυμπιακή πρέπει να κλείσει αλλά ούτε να δοθούν χαριστικές συντάξεις, ούτε να βρεθεί κανένας υπάλληλος στο δρόμο ιδιαίτερα οικογενειάρχες, γυναίκες, και μεγάλης ηλικίας. Να δουλέψουν κανονικά και να συνταξιοδοτηθούν όπως όλοι οι υπόλοιποι στην ώρα που πρέπει και το κράτος να μάθει επιτέλους ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να τα κάνει όλα.

Ήξερα για το cruise control (ή αυτόματο πιλότο) από πολύ παλιά αλλά ποτέ δεν είχα μέχρι που αγόρασα το 2000 ένα μεταχειρισμένο αυτόματο με a/c και υ/τ του 1988 για τον πατέρα μου που είχε πάθει έμφραγμα και θέλαμε να ξεφορτωθεί το σαράβαλο που είχε μέχρι τότε. Το ΙΧ αυτό το είχε στάνταρντ! Έπαθα τέτοια πλάκα στα ταξείδια που δεν διανοούμαι να αγοράσω αυτοκίνητο, ακόμη και μικρό, χωρίς να έχει αυτό το εξάρτημα. Το 2005 περιήλθε στην κατοχή μου εντελώς τυχαία ένα άλλο μεταχειρισμένο του έτους 2000 το οποίο είχε προειδοποίηση για το όριο ταχύτητας αλλά όχι cruise control. Μετά από ψάξιμο, εισήγαγα ένα universal cruise control kit από την Αμερική της Audiovox με κόστος 130 ευρώ με φόρους και το τοποθέτησα μόνος μου (μου πήρε ένα Σαββαοκύριακο). Το αυτοκίνητό μου, (ένα Rover 75 1800 με χειροκίνητο κιβώτιο) μεταμορφώθηκε, στην εθνική κινούμαι κυρίως με το cruise control ρυθμιζμένο στα 120-130. Κάνω πολύ ομαλό και οικονομικό ταξείδι. Μερικοί μου λένε ότι με το που το βάζουν μετά από λίγο πατάνε φρένα και 'βγαίνει' αλλά πολλοί δεν ξέρουν και το ρυθμίζουν στα 150-160 χλμ. Το cruise control στην Ελλάδα δεν είναι γι αυτές τις ταχύτητες γιατί κάθε λίγο αναγκάζεται να 'βγει'. Πάντως γενικά θέλει προσοχή γιατί μπορεί να σε εφησυχάσει επικίνδυνα. Το adaptive cruise control είναι στο ακόμη στο ξεκίνημά του σαν τεχνολογία και είναι λίγο άγαρμπο στην λειτουργία του.