πάω μύκονο να νοικιάσω σκουτεράκι, βρίσκω κάτι καινούργια χόντα με μόνο 10χλμ. Μάλιστα το ένα ήταν στα χρώματα του ρόσι αλλά ο άτιμος δεν μου το έδινε(το κράταγε για πάρτη του ο άτιμος )
Τα μισά μηχανάκια στο νησί ΔΕΝ είχαν πινακίδες, αλλά νούμερα γραμμένα με μαρκαδόρο για να τα ξεχωρίζουν αυτοί που τα νοικιάζουν Εγώ ήμουνα το..3(δεν είχα την pole position )
**Xαμός **στο νησί όλο το 24ωρο με τα σκούτερ, και τους τουρίστες να οδηγάνε μεθυσμένοι και ευτυχώς που οι δρόμοι της μυκόνου είναι ψαρωτικά στενοί με τα πέτρινα τοιχάκια και όχι σαν της σαντορίνης ή της πάρου όπου σκοτώνεται κόσμος(θυμάμαι πριν χρόνια, ένας ιταλός είχε φύγει στη..θάλασσα μαζί με το μηχανάκι και την γλύτωσε ο άτιμος).
Οι μπάτσοι τα βράδια να βρίζουν τους τουρίστες, που κα΄ναν όλο μαλακίες(ένας έκανε κύκλους, 5 μέτρα μακρία από το μμπλόκο, χωρίς να το έχει δει )από τα νέυρα τους(δεν υπερβάλλω), αλλά να μην τους σταματάνε!!!Σταματάγανε μόνο τα παιδια΄που είχαν δικά τους μηχανάκια.
Ο μπάτσος που πιάσαμε κουβέντα μου είπε πως κάθε βράδυ είχανε τροχαία ατυχήματα, αλλά τί να κάνουνε και αυτοί.
Υ.Γ ο τύπος που νοίκιασα το μηχανάκι δεν μου έδωσε την άδεια(για να μην τη χάσω), δεν του ειχε πινακίδα, μου κράτησε το δίπλωμα και στο τέλος με ρωτάει..κράνος θες;; α εκεί γράφει το νούμερο;, μπα..δώσε μου το ασφαλιστήριο του απαντάω και τον έστειλα
Φοβερό, οδηγούσα και δεν είχα τιποτα μαζί μου, ενώ περναγα μπροστά από τα μπλόκα και τους έγραφα γκαζώνοντας και κορνάροντας(και να μου λέγανε τίποτα, θα το παίζαμε ιταλοί )