ΔΙΗΜΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΕ FORD PUMA 1.0 125 hp...
Σκόρπιες εντυπώσεις από ταξίδι 600 χλμ Αθήνα Καλαμάτα και επιστροφή με μικρές παρακάμψεις...
Επειδή το μοντέλο αποτελεί πιθανή αγορά, αποφάσισα να το ενοικιάσω για να πάρω μια ιδέα...
Θεωρώ ότι είμαι ένας μέσος οδηγός, χωρίς ιδιαίτερο ταλέντο 'οδηγικής' γραφής και το αμάξι που έχω τα τελευταία 4 χρόνια είναι ένα Grand Vitara 1.6 του 2005 με τα αργά.
Με την πρώτη ματιά με εντυπωσίασε. Πολύ όμορφο σε χρώμα μπλέ μεταλλικό. Η θέση οδήγησης άμεσα βολική. Μου κακοφάνηκε ο μαύρος ουρανός και η κοντινή απόσταση της κολώνας του παρμπριζ αλλά γρήγορα συνήθισα. Ελάχιστη ρύθμιση στο κάθισμα(καλή πλευρική στήριξη) και ένοιωσα ότι το οδηγώ καιρό. Το τιμόνι δεν έκρυβε τον πίνακα οργάνων και η ρύθμιση του συστήματος πολυμέσων εύκολη. Εκτίμησα το γεγονός ότι ο κλιματισμός έχει δικά του χειριστήρια καθώς υπάρχει και ξεχωριστός χειρισμός volume και tune. Επίσης το navigation πολύ εύχρηστο (χωρίς να χρειαστεί να ανατρέξω στο manual), ενώ και ένα στικάκι μουσικής αναγνωρίστηκε αποτελεσματικά.
Στην υπερβολική κίνηση που συνάντησα μέχρι να βγω Αττική Οδό, διαπίστωσα την ομαλή- διακριτική λειτουργία του start-stop. Χρειάστηκα πάνω από 1 ώρα για τη διαδρομή Ευαγγελισμός- Δακτυλίδι Κηφισίας.
Από εκεί άρχισα να ανεβάζω ρυθμό. Οι αλλαγές ταχυτήτων βούτυρο (όποιος ξέρει από Grand Vitara θα καταλάβει). Το τιμόνι με αρκετή πληροφόρηση, πράγμα που διαπίστωσα και σε επαρχιακά κομμάτια εκτός Εθνικής οδού. Μέχρι Τρίπολη κινήθηκα με ταχύτητες 130-160. Ενοιωσα κάποιες αστάθειες του αμαξώματος σε σημεία που φύσαγε αλλά γενικά το πάτημα ήταν σταθερό. Είχα βάλει sport mode αλλά δεν κατάλαβα διαφορά με το normal που είχα στην επιστροφή.
Ο θόρυβος μέχρι τα 120 ανεπαίσθητος. Όσο πλησίαζα τα 160 γινόταν εκθετικά πιο έντονος (λογικό) έως ενοχλητικός και με χροιά που δεν μου άρεσε, ειδικά στην επιτάχυνση. Υπήρχε απόθεμα για προσπεράσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν ένοιωσα το κόλλημα της πλάτης στο κάθισμα όπως στο νέο Vitara με τα 140 άλογα που οδήγησα πέρυσι.
Επειδή έχω διαβάσει από φίλους εδώ ότι καμιά φορά χάνονται τα post- σεντόνια...
Τέλος Α μέρους και θα επανέλθω...