piliourits wrote:
kyr80 wrote:
Τί προτείνεις;;; Να υπάρχουν δομές ανά πάσα στιγμή για πανδημίες;;;; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Θεωρούνται για το σύστημα παράπλευρες απώλειες. Μας αρέσει-δεν μας αρέσει. Εδώ δεν υπάρχουν γιατροί να καλύψουν τις μόνιμες ανάγκες. Θα βρεθούν για να καλύψουν μια υποθετική ανάγκη κάθε 100 χρόνια;;;
Αυτό που 'προτείνω' (όχι ακριβώς) θα το δεις να συμβαίνει για να ορθοποδήσει το σύστημα, μόλις κοπάσει λίγο η πανδημία. Γιατί μέχρι τώρα 'έχαναν λεφτά' όπως τα περιγράφεις (και μας τα έλεγαν κι εδώ οι νεοφιλελευθερίζοντες πολιτικάντηδες), αν επένδυαν στη δημόσια υγεία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν γιατροί ούτε για τις μόνιμες ανάγκες . (Βέβαια αυτά συνέβαιναν εδώ στο Νότο των περικοπών, π.χ. με 4-5 φορές λιγότερες ΜΕΘ για τον πληθυσμό απ' ότι στο Βορρά που κάνει τα κουμάντα). Γιατί αποδεχόταν ως παράπλευρες απώλειες ένα ποσοστό φτωχού πληθυσμού, μια και ο τροχός γυρνούσε έτσι κι αλλιώς απ' τους υπόλοιπους, χώρια ότι η ιδιωτικοποίηση της υγείας είχε γίνει η κότα με τα χρυσά αυγά. Τώρα όμως που σταμάτησε η παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, άρα η κερδοφορία, θα γίνει πρώτο μέλημα παγκοσμίως να οργανωθούν υποδομές και συστήματα ώστε να μην ανακόπτεται η παγκόσμια παραγωγή πλούτου σε τέτοιες περιπτώσεις. Άσε που βρέθηκε άλλη μια ευκαιρία να διοχετευθούν ατέλειωτα δισεκατομμύρια δημόσιου χρήματος απ' τις κυβερνήσεις, στις ιδιωτικές τσέπες που θα 'μας σώσουν'... τέλος πάντως, πολιτικολογώ σε ένα νήμα υγείας.
Οι παράπλευρες απώλειες των φτωχών στον καπιταλισμό, είναι όπως οι παράπλευρες απώλειες στον κομμουνισμό για τους εκτός συστήματος. Στην ΕΣΣΔ, ποια η πιθανότητα θα υπήρχε να σωθούν από τον κορωνοϊό;; Οι εκτός νομενκλατούρας που θα κατέληγαν. Γιατί εκεί το σύστημα για τη μάζα, ήταν δομημένο για μια ελάχιστα ανεκτή παροχή υγείας. Και αυτό που ζούμε σήμερα είναι εκτός πρόβλεψης της ανθρωπότητας. Δε θα συμφωνήσω για την πολιτικοποίηση, γιατί όλα είναι πολιτική. Όπως λόγο του ιού ξαφνικά κόβουν τόσο χρήμα. Που πριν δεν μπορούσαν.... Με το χρήμα μας κρατάνε δεμένους να μην μπουκάρει ο κόσμος σε s/m και φαρμακεία. Όσο το στομάχι θα είναι γεμάτο, όλα καλά. Κόβουν όσο χρήμα χρειάζεται, ώστε η μάζα να είναι υπάκουη. Το μετά είναι το μεγάλο ερώτημα.... Θα ξαναπέσουμε στην νιρβάνα που είμασταν ή θα απαιτήσουν οι λαοί περισσότερα;;; Ο κομμουνισμός απέτυχε, ο καπιταλισμός παλεύει, αλλά ίσως ένας ιός να είναι η αρχή του τέλους. Και τι μοντέλο θα επικρατήσει μετά;
Κυριάκο, η αντικομμουνιστική σου προπαγάνδα δεν έχει όρια. Διάβασε τι γίνονταν εκεί σε παρόμοιες περιπτώσεις. Θα παρακαλούσαμε να ζούμε στην ΕΣΣΔ σε τέτοιες καταστάσεις!!!
Η ιστορική πηγή: https://www.rbth.com/history/331857-how-ussr-defeated-black-smallpox
Η ιστορία με λίγα λόγια:
Να σας πω μια μικρή ιστορία που συνέβη σε μια μεγάλη χώρα που δεν υπάρχει πια.
Στις τελευταίες μέρες του Γενάρη του 1959, ο Αλεξέι Αλεξεγιεβιτς Κοκοριέκιν, γνωστός ζωγράφος, έφτασε στη Μόσχα με την πτήση Δελχί-Μόσχα μετά από ταξίδι στην Ινδία. Αφού επισκέφθηκε αρχικά το αίσθημα του και της έδωσε τα σχετικά δώρα, στη συνέχεια πήγε σπίτι. Την ίδια μέρα παρουσίασε υψηλό πυρετό και βήχα και απευθύνθηκε στο νοσοκομείο, όπου με διάγνωση «γρίπη» εισήχθη στο θάλαμο με τους γριπιασμένους. Λίγο αργότερα εμφάνισε και εξανθημα το οποίο αποδόθηκε σε αλλεργική αντίδραση στην αγωγή.Το ίδιο βράδι ο Κοκοριεκιν κατέληξε.
Όπως συνηθιζόταν με κάθε θάνατο έγινε νεκροψία-νεκροτομή στην οποία έτυχε να παρίσταται ηλικιωμένος και εμπειρος καθηγητής παθολογοανατόμος ο οποίος αντιλήφθηκε ότι ο Κοκοριεκιν πέθανε από ευλογιά. Τα εργαστηριακά αποτελέσματα αργότερα το επιβεβαίωσαν.
Στο μεταξύ άρχισαν να καταφθάνουν παρόμοια περιστατικά στο λοιμωδών. Σημειώνω εδώ πως η ευλογιά είναι άκρως μεταδοτική και θανατηφόρος ίωση. Μεταφέρεται με σταγονίδια με το βήχα,φτέρνισμα. Η νόσος πρακτικά είχε εξαφανιστεί λόγω του γενικού εμβολιασμού παγκοσμίως, γεγονός όμως που είχε οδηγήσει στη χαλάρωση των εμβολιασμών.
Τα εργαστηριακά αποτελέσματα με τη διάγνωση έγιναν γνωστά στις 15 Γενάρη. Αμέσως έγινε αντιληπτό ότι ο πληθυσμός της Μόσχας απειλείται από την εξάπλωση της ευλογιάς και το θέμα απασχόλησε ειδικη συνεδρίαση με προεδρεύοντα τον ίδιο τον Χρουστσωφ. Τα μέτρα που αποφασίστηκαν κι παρθήκαν ήταν αστραπιαία. Όλος ο κρατικός μηχανισμός, συμπεριλαμβανομένων της κρατικής ασφάλειας (KGB),του υπουργείου εσωτερικών, συγκοινωνιών,υγείας κλπ κινητοποιήθηκε άμεσα. Η αστυνομία κι η κρατική ασφάλεια έκαναν τη γνωστή σε όλους μας ιχνηλάτηση όλων των επαφών του Κοκοριέκιν, τα δώρα απ’ την Ινδία απολυμάνθηκαν ή κάηκαν. Η ιχνηλάτηση έφτασε στο σημείο να αναγκάσουν την εν πτήσει επιστροφή αεροπλάνου στο οποίο ταξίδευε αμερικανός που είχε ταξιδέψει με την πτήση επιστροφής του Κοκοριέκιν απ’την Ινδία. Όλες οι συγκοινωνίες από και προς τη Μόσχα σταματησαν. Η πόλη τέθηκε στην κατάσταση που είχε βρεθεί με τη ναζιστικη εισβολή στον Β’ΠΠ.
Παράλληλα εξελισσόταν η δεύτερη φάση της αντιμετώπισης του προβλήματος: η παραγωγή των απαραίτητων ποσοτήτων του εμβολίου κι ο εμβολιασμός του πληθυσμού.
Να μην τα πολυλογώ, συνολικά, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης της νόσου στη Μόσχα, 19 άνθρωποι μολύνθηκαν από τον Κοκοριέκιν (7 συγγενείς, 9 μέλη του προσωπικού και 3 ασθενείς στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε με μη διαγνωσμένη ευλογιά). Άλλα 23 άτομα μολύνθηκαν από τα τελευταία και άλλα τρία από αυτά. 3 ασθενείς από τους 46 κατέληξαν.
Το 1960, όλα και τα 7 εκατομμύρια κατοίκων της Μόσχας εμβολιάστηκαν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πέθαιναν. Κάθε εβδομάδα 1,5 εκατομμύρια άτομα εμβολιάζονταν από 10 χιλιάδες ομάδες εμβολιασμού, οι οποίες εκτός από τους γιατρούς και τους παραϊατρικούς συμπεριλάμβαναν και φοιτητές των ιατρικών σχολών. Μετά από ένα μήνα, το ξέσπασμα της ευλογιάς είχε ελεγχθεί πλήρως.
Αλλά είπαμε: αυτά γίνονταν σε μια μεγάλη χώρα που δεν υπάρχει πια.
Κείμενο του: https://www.facebook.com/walter.benjamin.524381?tn=%2CdCH-R-R&eid=ARAxetyjjhLN4k9rMpucjBojH1GJr-Gygkf6CZeMDrgLL3rLNxeFkDGz2K2K5XIgNvyTqS6YT31fDBQB&hc_ref=ARQ6Qj9T4fH9QBw7BRy0MtwjYV_FUs5md5GKACxdIMjpw_IKhQ_JR4CZUOuOXOlMEgE&fref=nf
