Κάτι τέτοιο θα ήθελα να κάνω και ας μην πήγαινα στον OAEΔ. Δηλαδή να κάτσω 1-2 μήνες να αποτοξινωθώ από τα εργασιακά, να ξεκουραστώ, να ηρεμήσω. Και μετά να ξεκινήσω την άλλη εργασία. Με πιέζουν όμως να ξεκινήσω στην άλλη εργασία αμέσως μετά τις γιορτές γιατί θα τρέξει ένα νέο μεγάλο έργο.

Αν δεν δεχθώ αυτή την πρόταση είναι άγνωστο αν και πότε θα ξαναβρώ εργασία. Για συνταξιοδότηση όμως είναι ακόμη νωρίς.

Πριν μερικούς μήνες το έψαχνα και για εξωτερικό, έφαγα όμως τα μούτρα μου. Πάντως και εσύ που σκέφτεσαι να επιστρέψεις θα πρέπει να λάβεις πολύ σοβαρά υπόψη τα εργασιακά προβλήματα στην Ελλάδα. Εγώ αν ήμουν εξωτερικό δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να επέστρεφα Ελλάδα. Και γιατί να επέστρεφα; Υπάρχει κάτι που να μου αρέσει σε αυτή τη χώρα; Τίποτα απολύτως.

Κάτι τέτοιο θα ήθελα να κάνω και ας μην πήγαινα στον OAEΔ. Δηλαδή να κάτσω 1-2 μήνες να αποτοξινωθώ από τα εργασιακά, να ξεκουραστώ, να ηρεμήσω. Και μετά να ξεκινήσω την άλλη εργασία. Με πιέζουν όμως να ξεκινήσω στην άλλη εργασία αμέσως μετά τις γιορτές γιατί θα τρέξει ένα νέο μεγάλο έργο.

Αν δεν δεχθώ αυτή την πρόταση είναι άγνωστο αν και πότε θα ξαναβρώ εργασία. Για συνταξιοδότηση όμως είναι ακόμη νωρίς.

Πριν μερικούς μήνες το έψαχνα και για εξωτερικό, έφαγα όμως τα μούτρα μου. Πάντως και εσύ που σκέφτεσαι να επιστρέψεις θα πρέπει να λάβεις πολύ σοβαρά υπόψη τα εργασιακά προβλήματα στην Ελλάδα. Εγώ αν ήμουν εξωτερικό δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να επέστρεφα Ελλάδα. Και γιατί να επέστρεφα; Υπάρχει κάτι που να μου αρέσει σε αυτή τη χώρα; Τίποτα απολύτως.

Η αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό είναι δύσκολη υπόθεση με πολλές παραμέτρους. Μπορεί να πάρει από πολλούς μήνες εως κανα-δυο χρόνια (υπάρχουν άνθρωποι που επέμειναν για περισσότερο) να εντοπιστούν ταιριαστές θέσεις και να συντρέξουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να τελεσφορήσει η αναζήτηση. Επίσης έχει πολλές πλευρές να τη δεις. Άλλος φεύγει για κοινωνικούς λόγους, άλλος από ακραία οικονομική ανάγκη, άλλος για την περιπέτεια κλπ. Ειδικά αν δεν υπάρχει ένα υπόστρωμα (π.χ. εκπαιδευτικοί που είχαν επαφές με κάποια ιδρύματα στο εξωτερικό είτε ως φοιτητές ή ως επαγγελματίες, ώστε να ξέρουν πρόσωπα και πράγματα και να επιστρέψουν εκεί γύρω για δουλειά) μπορεί για αλλού να ξεκινήσεις και τελείως αλλού να καταλήξεις...

Όσο για την επιστροφή, κι εγώ αν π.χ. είχα πάει στη δουλειά που στόχευα στην Ολλανδία, δεν θα επέστρεφα μάλλον ποτέ, αλλά ζώντας εκτός ΕΕ σε ακραίες συνθήκες, δεν με κρατάει τίποτε άλλο εκτός από συγκεκριμένο εργασιακό συμβόλαιο. Το πολύ πολύ κάποια στιγμή να ...επανέλθω για πεπερασμένο διάστημα και σκοπό.

Οι αραβικές χώρες πάντως, ενώ δεν έχουν τίποτε άλλο το ελκυστικό, προσφέρονται για ένα σύντομο διάστημα με πολύ καλές απολαβές για να χτίσει κάποιος ένα καλό 'εφ'άπαξ' είτε λίγο πριν ή λίγο μετά τη συνταξιοδότηση (φυσικά δεν συζητάμε για άνω των 60 ετών, αλλά για early retirement) και το κάνουν πάρα πολλοί Ευρωπαίοι. Εδώ δεν έχει 'ένσημα', είναι επισήμως αφορολόγητα για όσους συντρέχουν οι λόγοι, το κόστος ζωής συγκρίσιμο με το Ελληνικό, λίγες ευκαιρίες για έξοδα, πολλαπλάσιοι μισθοί. αν και έχω γνωρίσει π.χ. λευκούς Νοτιοαφρικάνους που κλείνουν 15ετία, για ένα μικρότερο στοχευμένο διάστημα δεν είναι και πολύ άσχημα για Έλληνες.

Στο ερώτημά σου πάντως απαντάς μόνος σου, λέγοντας: Αν δεν δεχθώ αυτή την πρόταση είναι άγνωστο αν και πότε θα ξαναβρώ εργασία.

nickthetrib wrote:

...γιατί εγώ έχω ξεκαθαρισμένο ότι και από σύνταξη θα πάρω τα @@ μου (ούτε καν υποτυπώδη)...

Ρε φίλε εργάζεσαι σαν ελεύθερος επαγγελματίας; Τι συμβαίνει;

Όχι, αλλά έχω μπροστά μου 35 χρόνια εργασίας ακόμα. Αν ο κόσμος δεν απαρνηθεί το κοινωνικοπολιτικό σύστημα που ζούμε (ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ) και δεν κάνει κάτι να αλλάξει τη ζωή του ο ίδιος (και όχι να ψηφίζει μια φορά στο τόσο) ή οι συντάξεις θα έχουν καταργηθεί ή από την εντατικοποίηση της εργασίας θα έχω πεθάνει νωρίτερα.

Δυστυχώς δεν βλέπω να αλλάζει κάτι στην Ελλάδα. Η χώρα πριν πολλά-πολλά χρόνια ακολούθησε μία συγκεκριμένη πορεία και πλέον έχει μπει στο DNA της ένα συγκεκριμένο πολιτικό/κοινωνικό σύστημα. Δεν μπορώ να φανταστώ τους σύγχρονους Έλληνες να ζουν σε ένα διαφορετικό σύστημα π.χ. αριστερό ή κομουνιστικό.

Ακόμη και αυτοί που επιθυμούν ένα μη καπιταλιστικό σύστημα αδυνατώ να πιστέψω ότι μπορούν να ζήσουν χωρίς το σύστημα που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα.

Εγώ πάντως πιστεύω ότι αν η Ελλάδα δεν είχε μπει στο euro τότε πιθανά τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.

Εντατικοποίηση της εργασίας...

Κομματικά τσιτάτα...

Λείπει και ο Λαπ και ο Πιτζιες να κουβεντιάσουμε λίγο...

Ακόμα να τελειώσει το μπανάκι ....

Κρύωσε η θάλασσα

Θα πουντιάσουν ....

Εντατικοποίηση της εργασίας...

Κομματικά τσιτάτα...

Λείπει και ο Λαπ και ο Πιτζιες να κουβεντιάσουμε λίγο...

Ακόμα να τελειώσει το μπανάκι ....

Κρύωσε η θάλασσα

Θα πουντιάσουν ....

Απάντησα στο πολιτική, αλλά σιγά μην καταλάβεις, στην κοσμάρα σου. Ρωτά τον Στορμ για την ουσία του όρου ακόμα και αν τον θεωρείς Κομματικό τσιτάτο.

Απάντηση για το αν θα βρει δουλειά ο Στορμ με τι όρους (ωράριο, αμοιβή κλπ) δεν έχουμε, εεεεε? Δεν μας παίρνει να απαντήσουμε, εεεε? Το κομματικό τσιτάτο σε πειραξε????

Δυστυχώς δεν βλέπω να αλλάζει κάτι στην Ελλάδα. Η χώρα πριν πολλά-πολλά χρόνια ακολούθησε μία συγκεκριμένη πορεία και πλέον έχει μπει στο DNA της ένα συγκεκριμένο πολιτικό/κοινωνικό σύστημα. Δεν μπορώ να φανταστώ τους σύγχρονους Έλληνες να ζουν σε ένα διαφορετικό σύστημα π.χ. αριστερό ή κομουνιστικό

Ακόμη και αυτοί που επιθυμούν ένα μη καπιταλιστικό σύστημα αδυνατώ να πιστέψω ότι μπορούν να ζήσουν χωρίς το σύστημα που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα.

Τα πράγματα αλλάζουν και γίνονται χειρότερα, άρα το 'μην το κουράζεις δεν αλλάζουν τα πράγματα' δεν ισχύει. αφού γίνονται χειρότερα μπορεί να γίνουν και καλύτερα.

Εύκολο δεν είναι, ποτέ το ΚΚΕ ή κάποιος από αυτούς που το στηρίζουν (πχ εγώ ή ο Δίας) δεν είπαμε ότι θα είναι. Θέλει σύγκρουση ακόμα και μέσα στους ίδιους μας τους εαυτούς.

Εγώ πάντως πιστεύω ότι αν η Ελλάδα δεν είχε μπει στο euro τότε πιθανά τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.

Μια η άλλη θα ήταν, ίσως λίγο καλύτερα, αλλά τρελή διαφορά δεν θα είχε

Απάντηση για το αν θα βρει δουλειά ο Στορμ με τι όρους (ωράριο, αμοιβή κλπ) δεν έχουμε, εεεεε? Δεν μας παίρνει να απαντήσουμε, εεεε? Το κομματικό τσιτάτο σε πειραξε????

Εντάξει, ο cruiser δεν θα μας βρει δουλειά! Το κόμμα θα αναλάβει να μας βρει; Εγγραφές γίνονται ή αρκεί μια απλή εκδήλωση ενδιαφέροντος;

Πέρα από το χιούμορ, η ουσία είναι ότι είναι ότι η τοποθέτηση σου είναι τελείως άστοχη! Εγκαλείς τον cruiser για τα εργασιακά προβλήματα του storm; Αυτός ευθύνεται; Και απαιτείς να λογοδοτήσει και να.βρει τη λύση; Παράαααλογοοοοο (με φωνή χήρας Μήτση);

nickthetrib wrote:

Απάντηση για το αν θα βρει δουλειά ο Στορμ με τι όρους (ωράριο, αμοιβή κλπ) δεν έχουμε, εεεεε? Δεν μας παίρνει να απαντήσουμε, εεεε? Το κομματικό τσιτάτο σε πειραξε????

Εντάξει, ο cruiser δεν θα μας βρει δουλειά! Το κόμμα θα αναλάβει να μας βρει; Εγγραφές γίνονται ή αρκεί μια απλή εκδήλωση ενδιαφέροντος;

Πέρα από το χιούμορ, η ουσία είναι ότι είναι ότι η τοποθέτηση σου είναι τελείως άστοχη! Εγκαλείς τον cruiser για τα εργασιακά προβλήματα του storm; Αυτός ευθύνεται; Και απαιτείς να λογοδοτήσει και να.βρει τη λύση; Παράαααλογοοοοο (με φωνή χήρας Μήτση);

Έχουμε ΟΛΟΙ ευθύνη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία. Ο cruiser έχει πολύ μεγαλύτερο μερίδιο από τον piliouritis ή εσένα για παράδειγμα με τις πολιτικές επιλογές που έχει κάνει που σε καμία περίπτωση δεν ήρθαν σε αντίθεση με την εργασιακή κατάσταση του storm και με το πως τις υπερασπίζεται.

Πιάστηκε από έναν όρο που μπορεί και να είναι ατυχής (εντατικοποίηση της εργασίας) αλλά άφησε έξω την ουσία του και άφησε ασχολίαστο με τι όρους δουλεύει κανείς (εγώ ο στορμ εσυ) σήμερα.

O εργαζόμενος έχει δύναμη , όταν υπάρχουν πολλοί εργοδότες . Οταν υπάρχουν λίγοι , τότε είναι σε αδύναμη θέση .

Πόσο μάλλον όταν ζει σε μία χώρα που οι μισοί εργάζονται κατ΄ επίφαση στο δημόσιο τομέα , με υπερβολικά μεγάλους μισθούς και για την μονιμότητα που έχουν και για το πόσο και πως εργάζονται .

Τέλος ο όρος εντατικοποίηση της εργασίας , είναι αστείος όταν τον διαβάζει ένας ΕΕ ή ένας έμπορος .

Για ένα ΔΥ , πιθανόν εντατικοποίηση θα είναι ότι δεν θα μπορεί να του χτυπάει άλλος την κάρτα....

Όπως πάντα ο criuser από άλλον πλανήτη...

Κάποια μέρα ίσως καταλάβει έννοιες όπως το 8ωρο κλπ, αλλά δεν έχω πολλές ελπίδες...

Μιλάς σε κάποιον που πριν την κρίση δούλευε 14ωρο (8-22)  5 μέρες την εβδομάδα και 7ωρο (9-16) τα Σάββατα και ενίοτε και κάτι 2ωρα - 3ωρα την Κυριακή .

Δικό σου πρόβλημα αυτό. Στα δικά μου μάτια δεν σε κάνει άξιο πάντως, αλλά μάλλον κορόιδο, του καπιταλιστικού rat race (ψάξε το στο google, καθότι δυστυχώς δεν έχεις αντίστοιχη μόρφωση για να καταλάβεις την αγγλική φράση)... Όπως και να έχει, δούλευες για τον εαυτόν σου, όχι για κάποιον άλλον και άρα δικό σου πρόβλημα!!!

Και στα λέει αυτά κάποιος που έχει τύχει να πιάσει δουλειά Δευτέρα πρωί, ως Ιλχος Εβδομάδος, αλλά και ΑΥΔΜ - οπότε να κάθεται μέσα το νυχτέρι, να έχει φτάσει το άλλο πρωί (Τρίτη) για να αναλάβει τα κανονικά του καθήκοντα ως Δκτης Ίλης (Λόχου), να του τύχει όμως Αξκος Νυχτερινής, και να ξημερώσει και την Τετάρτη στην δουλειά, ως το μεσημέρι. Σχόλασα δηλαδή μετά από  56 ώρες εργασίας. Δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί όταν μπήκα στην ΣΣΕ τα ήξερα αυτά. Ο μέσος εργαζόμενος όμως δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με όλα αυτά κρουζεράκο!!! Γκέγκε;;;

Βλέπω εκτός από την Αγγλικήν , ομιλείς και την Αρβανίτικην φαρσί

Πιθανόν να είναι καλύτερα να είμαι rat race , παρά άχθος αρούρης...

Περί ωραρίου σε εταιρεία του ιδιωτικού τομέα, στον οποίο στη ουσία όλοι είναι απλοί υπάλληλοι, εκτός του διοικητικού συμβουλίου.

Συνάντηση τομέα. 30 άτομα. Μιλάει ο προϊστάμενος του τομέα και μεταξύ των άλλων λέει:

'Πρέπει να πούμε μπράβο στους Τάκη, Μάκη, Κώστα και Στέλιο και να αναγνωρίσουμε όλοι ότι με πολύ εργασία, κάθε μέρα μέχρι τις 9 το βράδι και πολλά Σαββατοκύριακα επιτεύχθηκαν οι στόχοι του τομέα και τελείωσαν τα έργα εντός χρονοδιαγράμματος. Και αυτοί έχουν οικογένειες και παιδιά και υποχρεώσεις, αλλά έβαλαν σε προτεραιότητα τις εργασίες μας.'

Το λόγο παίρνει ο Δ/ντής των τομέων:

'Μπράβο και από μένα στα παιδιά και σε όλους σας. Με την προσωπική προσπάθεια του κάθε μηχανικού όλα πήγαν μια χαρά. Μπράβο στα παιδιά και σε όλους σας γιατί όλοι έχετε προσφέρει, ο καθένας με τον τρόπο του.'

Το λόγο παίρνει ο Γενικός Δ/ντής:

'Εγώ θα σταθώ σε κάτι άλλο. Όλοι ξέρετε ότι το επάγγελμα που επιλέξατε και ειδικά στην εταιρεία μας που ασχολείται με μεγάλα έργα θα πρέπει να κάνετε θυσίες. Εγώ το μόνο που θα πω είναι ότι κανείς εδώ, δεν είναι με το ζόρι. Ούτε σας βάλαμε εμείς να επιλέξετε αυτό το επάγγελμα. Εσείς το επιλέξατε. Και φυσικά όποιος νομίζει ότι πιέζεται ή θεωρεί ότι δεν αντέχει τους εργασιακούς ρυθμούς μπορεί να αποχωρήσει. Προσωπικά αναγνωρίζω πρωτίστως τις προσωπικές θυσίες που μπορεί να κάνει κάποιος.'

Πάνω/κάτω οι απόψεις αυτές είναι γνωστές. Αυτό που για μένα έχει ενδιαφέρον είναι η αντίδραση των υπαλλήλων, οι οποίοι δεν αποτελούν μία συναδελφική ομάδα, αλλά αγέλη λύκων, που ο καθένας το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα δαγκώσει και θα 'φάει' τον άλλον. Και νομίζω ότι έτσι είναι πλέον όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα στην Ελλάδα.

Ο καπιταλισμός πέτυχε τον σκοπό του.

Περί ωραρίου σε εταιρεία του ιδιωτικού τομέα, στον οποίο στη ουσία όλοι είναι απλοί υπάλληλοι, εκτός του διοικητικού συμβουλίου.

Συνάντηση τομέα. 30 άτομα. Μιλάει ο προϊστάμενος του τομέα και μεταξύ των άλλων λέει:

'Πρέπει να πούμε μπράβο στους Τάκη, Μάκη, Κώστα και Στέλιο και να αναγνωρίσουμε όλοι ότι με πολύ εργασία, κάθε μέρα μέχρι τις 9 το βράδι και πολλά Σαββατοκύριακα επιτεύχθηκαν οι στόχοι του τομέα και τελείωσαν τα έργα εντός χρονοδιαγράμματος. Και αυτοί έχουν οικογένειες και παιδιά και υποχρεώσεις, αλλά έβαλαν σε προτεραιότητα τις εργασίες μας.'

Το λόγο παίρνει ο Δ/ντής των τομέων:

'Μπράβο και από μένα στα παιδιά και σε όλους σας. Με την προσωπική προσπάθεια του κάθε μηχανικού όλα πήγαν μια χαρά. Μπράβο στα παιδιά και σε όλους σας γιατί όλοι έχετε προσφέρει, ο καθένας με τον τρόπο του.'

Το λόγο παίρνει ο Γενικός Δ/ντής:

'Εγώ θα σταθώ σε κάτι άλλο. Όλοι ξέρετε ότι το επάγγελμα που επιλέξατε και ειδικά στην εταιρεία μας που ασχολείται με μεγάλα έργα θα πρέπει να κάνετε θυσίες. Εγώ το μόνο που θα πω είναι ότι κανείς εδώ, δεν είναι με το ζόρι. Ούτε σας βάλαμε εμείς να επιλέξετε αυτό το επάγγελμα. Εσείς το επιλέξατε. Και φυσικά όποιος νομίζει ότι πιέζεται ή θεωρεί ότι δεν αντέχει τους εργασιακούς ρυθμούς μπορεί να αποχωρήσει. Προσωπικά αναγνωρίζω πρωτίστως τις προσωπικές θυσίες που μπορεί να κάνει κάποιος.'

Πάνω/κάτω οι απόψεις αυτές είναι γνωστές. Αυτό που για μένα έχει ενδιαφέρον είναι η αντίδραση των υπαλλήλων, οι οποίοι δεν αποτελούν μία συναδελφική ομάδα, αλλά αγέλη λύκων, που ο καθένας το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα δαγκώσει και θα 'φάει' τον άλλον. Και νομίζω ότι έτσι είναι πλέον όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα στην Ελλάδα.

Ο καπιταλισμός πέτυχε τον σκοπό του.

Στην Ελλαδα δεν υπαρχει καπιταλισμος. Μικροσυμφεροντα και ολιγαρχικες οικογενειες δεν το λες καπιταλισμο. Πηγαινε να ζησεις σε μια αναπτυγμενη χωρα να δεις πως ειναι ο καπιταλισμος (δηλ. το μονο που λεει οτι οταν κανεις μια επενδυση πρεπει να εχεις θετικη αποδοση). Εσυ δηλ οταν πας στη δουλεια δεν θελεις να πληρωθεις?

Περί ωραρίου σε εταιρεία του ιδιωτικού τομέα, στον οποίο στη ουσία όλοι είναι απλοί υπάλληλοι, εκτός του διοικητικού συμβουλίου.

Συνάντηση τομέα. 30 άτομα. Μιλάει ο προϊστάμενος του τομέα και μεταξύ των άλλων λέει:

'Πρέπει να πούμε μπράβο στους Τάκη, Μάκη, Κώστα και Στέλιο και να αναγνωρίσουμε όλοι ότι με πολύ εργασία, κάθε μέρα μέχρι τις 9 το βράδι και πολλά Σαββατοκύριακα επιτεύχθηκαν οι στόχοι του τομέα και τελείωσαν τα έργα εντός χρονοδιαγράμματος. Και αυτοί έχουν οικογένειες και παιδιά και υποχρεώσεις, αλλά έβαλαν σε προτεραιότητα τις εργασίες μας.'

Το λόγο παίρνει ο Δ/ντής των τομέων:

'Μπράβο και από μένα στα παιδιά και σε όλους σας. Με την προσωπική προσπάθεια του κάθε μηχανικού όλα πήγαν μια χαρά. Μπράβο στα παιδιά και σε όλους σας γιατί όλοι έχετε προσφέρει, ο καθένας με τον τρόπο του.'

Το λόγο παίρνει ο Γενικός Δ/ντής:

'Εγώ θα σταθώ σε κάτι άλλο. Όλοι ξέρετε ότι το επάγγελμα που επιλέξατε και ειδικά στην εταιρεία μας που ασχολείται με μεγάλα έργα θα πρέπει να κάνετε θυσίες. Εγώ το μόνο που θα πω είναι ότι κανείς εδώ, δεν είναι με το ζόρι. Ούτε σας βάλαμε εμείς να επιλέξετε αυτό το επάγγελμα. Εσείς το επιλέξατε. Και φυσικά όποιος νομίζει ότι πιέζεται ή θεωρεί ότι δεν αντέχει τους εργασιακούς ρυθμούς μπορεί να αποχωρήσει. Προσωπικά αναγνωρίζω πρωτίστως τις προσωπικές θυσίες που μπορεί να κάνει κάποιος.'

Πάνω/κάτω οι απόψεις αυτές είναι γνωστές. Αυτό που για μένα έχει ενδιαφέρον είναι η αντίδραση των υπαλλήλων, οι οποίοι δεν αποτελούν μία συναδελφική ομάδα, αλλά αγέλη λύκων, που ο καθένας το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα δαγκώσει και θα 'φάει' τον άλλον. Και νομίζω ότι έτσι είναι πλέον όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα στην Ελλάδα.

Ο καπιταλισμός πέτυχε τον σκοπό του.

Σε αντίθεση με αυτά που λέει ο wantone, αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ είναι ο Καπιταλισμός!!!

Και στο εξωτερικό το ίδιο γίνεται, απλά στους χαμηλόμισθους τηρούν το ωράριο.

Δείτε τι λένε οι Άγγλοι:   https://www.bbc.com/news/business-50562518

Να τον χαίρονται τον Καπιταλισμό τους οι Δεξιοί!!!

Βλέπω εκτός από την Αγγλικήν , ομιλείς και την Αρβανίτικην φαρσί

Πιθανόν να είναι καλύτερα να είμαι rat race , παρά άχθος αρούρης...

Δεν σε γνωρίζω προσωπικά, αλλά από τα γραφόμενά σου είσαι αυτός:

Storm wrote:

Περί ωραρίου σε εταιρεία του ιδιωτικού τομέα, στον οποίο στη ουσία όλοι είναι απλοί υπάλληλοι, εκτός του διοικητικού συμβουλίου.

Συνάντηση τομέα. 30 άτομα. Μιλάει ο προϊστάμενος του τομέα και μεταξύ των άλλων λέει:

'Πρέπει να πούμε μπράβο στους Τάκη, Μάκη, Κώστα και Στέλιο και να αναγνωρίσουμε όλοι ότι με πολύ εργασία, κάθε μέρα μέχρι τις 9 το βράδι και πολλά Σαββατοκύριακα επιτεύχθηκαν οι στόχοι του τομέα και τελείωσαν τα έργα εντός χρονοδιαγράμματος. Και αυτοί έχουν οικογένειες και παιδιά και υποχρεώσεις, αλλά έβαλαν σε προτεραιότητα τις εργασίες μας.'

Το λόγο παίρνει ο Δ/ντής των τομέων:

'Μπράβο και από μένα στα παιδιά και σε όλους σας. Με την προσωπική προσπάθεια του κάθε μηχανικού όλα πήγαν μια χαρά. Μπράβο στα παιδιά και σε όλους σας γιατί όλοι έχετε προσφέρει, ο καθένας με τον τρόπο του.'

Το λόγο παίρνει ο Γενικός Δ/ντής:

'Εγώ θα σταθώ σε κάτι άλλο. Όλοι ξέρετε ότι το επάγγελμα που επιλέξατε και ειδικά στην εταιρεία μας που ασχολείται με μεγάλα έργα θα πρέπει να κάνετε θυσίες. Εγώ το μόνο που θα πω είναι ότι κανείς εδώ, δεν είναι με το ζόρι. Ούτε σας βάλαμε εμείς να επιλέξετε αυτό το επάγγελμα. Εσείς το επιλέξατε. Και φυσικά όποιος νομίζει ότι πιέζεται ή θεωρεί ότι δεν αντέχει τους εργασιακούς ρυθμούς μπορεί να αποχωρήσει. Προσωπικά αναγνωρίζω πρωτίστως τις προσωπικές θυσίες που μπορεί να κάνει κάποιος.'

Πάνω/κάτω οι απόψεις αυτές είναι γνωστές. Αυτό που για μένα έχει ενδιαφέρον είναι η αντίδραση των υπαλλήλων, οι οποίοι δεν αποτελούν μία συναδελφική ομάδα, αλλά αγέλη λύκων, που ο καθένας το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα δαγκώσει και θα 'φάει' τον άλλον. Και νομίζω ότι έτσι είναι πλέον όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα στην Ελλάδα.

Ο καπιταλισμός πέτυχε τον σκοπό του.

Σε αντίθεση με αυτά που λέει ο wantone, αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ είναι ο Καπιταλισμός!!!

Και στο εξωτερικό το ίδιο γίνεται, απλά στους χαμηλόμισθους τηρούν το ωράριο.

Δείτε τι λένε οι Άγγλοι:   https://www.bbc.com/news/business-50562518

Να τον χαίρονται τον Καπιταλισμό τους οι Δεξιοί!!!

Eσεις οταν κανετε ανακαινιση στο σπιτι σας ΄η κτιζεται σπιτι δεν επιβλεπεται τους εργατες τι κανουν, μην σας κλεβουν υλικα, αν προχωραει η δουλεια κλπ? Το ιδιο και οι μανατζερς επιβλεπουν τους εργαζομενους. Το πως θα το κανεις εξαρταται και απο τον χαρακτηρα/μορφωση/ψυχολογια του καθενος. Αλλοι θα ειναι ποιο επιθετικοι απο αλλους. Δεν εχει σχεση με καπιταλισμο, ο οποιος λεει οτι περιμενεις να εχεις αποδοση στο κεφαλαιο σου δεν εχει σχεση με το να πιεζεις τους εργατες πχ.

Αντιθετα στον κομμουνισμο στα στρατοπεδα εργασιας δηλ δεν επιβλεπαν τους εργατες και τους δουλευουν μεχρι θανατου?

Δεν μπορώ καν να σχολιάσω αυτό που μόλις διάβασα...