Άλλο πεδίο οι κρέπες όπου ο κόσμος θεωρεί πως η μεγάλη ποσότητα υλικών (ειδικά στις γλυκές) σημαίνει και καλύτερο αποτέλεσμα. Και αν μιλάμε για αλμυρή δεν υπάρχει τόσο θέμα, συνήθως η ίδια η κρέπα είναι ανάλογη των υλικών οπότε τα υποστηρίζει. Αλλά στις γλυκές - ειδικά με πραλίνα - δεν παλεύεται. Συνήθως παίρνω κάποια απλή - νουτέλα μπισκότο - και οι περισσότεροι την πήζουν στην πραλίνα. Ε δεν τρώγεται αυτό το πράγμα, λιγώνεσαι με την πρώτη μπουκιά. Δεν το συζητήμε ότι δεν καταλαβαίνεις γεύση κρέπας/μπισκότου, είναι σα να βάζεις το κουτάλι μεσ' το βάζο και να τρως απευθείας. Το θέμα στις γλυκές (ειδικά όταν έχουν πραλίνα) είναι να βάζουν όσο υλικό χρειάζεται για να δέσουν οι γεύσεις, όχι για να χορτάσει το μάτι.

Βασικά αυτό είναι κάτι που βλέπω και σε πολλά γλυκά που προσφέρονται με συνοδεία νουτέλας: είτε επειδή το ίδιο το γλυκό δεν είναι καλό είτε επειδή ο κόσμος αρέσκεται στις υπερβολές το πήζουν στην πραλίνα σε σημείο που δεν καταλαβαίνεις το γλυκό αλλά την πραλίνα (ίσως αυτός είναι ο στόχος βέβαια). Στις περισσότερες περιπτώσεις δε θέλω καν συνοδεία, μου φτάνει το γλυκό. Άντε λίγο στην άκρη για να τα συνδυάσεις (αν θέλεις και με όση ποσότητα θέλεις).

Ο χρήστης TimDeLAY έγραψε:
Άλλο πεδίο οι κρέπες όπου ο κόσμος θεωρεί πως η μεγάλη ποσότητα υλικών (ειδικά στις γλυκές) σημαίνει και καλύτερο αποτέλεσμα. Και αν μιλάμε για αλμυρή δεν υπάρχει τόσο θέμα, συνήθως η ίδια η κρέπα είναι ανάλογη των υλικών οπότε τα υποστηρίζει. Αλλά στις γλυκές - ειδικά με πραλίνα - δεν παλεύεται. Συνήθως παίρνω κάποια απλή - νουτέλα μπισκότο - και οι περισσότεροι την πήζουν στην πραλίνα. Ε δεν τρώγεται αυτό το πράγμα, λιγώνεσαι με την πρώτη μπουκιά. Δεν το συζητήμε ότι δεν καταλαβαίνεις γεύση κρέπας/μπισκότου, είναι σα να βάζεις το κουτάλι μεσ' το βάζο και να τρως απευθείας. Το θέμα στις γλυκές (ειδικά όταν έχουν πραλίνα) είναι να βάζουν όσο υλικό χρειάζεται για να δέσουν οι γεύσεις, όχι για να χορτάσει το μάτι.

• άπειρο!!
  Ειδικά η κρέπα που είναι ένα ντελικάτο υλικό ως βάση θέλει απλά και λίγα υλικά, αλλιώς χάνεται η ουσία της κρέπας.

Έτσι. Βλέπεις ποσότητα και ανύπαρκτη ποιότητα.

Στο γούστο δεν υπάρχουν 'πρέπει'. Για να τις γεμίζουν έτσι σημαίνει ότι αρέσουν σε πολύ κόσμο.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Στο γούστο δεν υπάρχουν 'πρέπει'. Για να τις γεμίζουν έτσι σημαίνει ότι αρέσουν σε πολύ κόσμο.

Δεν συμφωνώ Αλέξανδρε. Υπάρχουν και κάποιοι γαστριμαργικοί κανόνες (όπως π.χ. μια Ferrari οφείλει να έχει συγκεκραμένα χαρακτηριστικά) οι οποίοι εάν δεν ακολουθούνται, τότε το προϊόν δεν είναι αυτό που ονομάζεται αλλά κάτι άλλο. Μπορεί να αρέσει, αλλά δεν είναι σωστό να αποκαλείται για παράδειγμα κρέπα. Εμένα π.χ. μπορεί να μου αρέσει το φαλαφελ με φασόλια, αλλά τότε δεν μπορώ να το αποκαλώ φαλάφελ.

Δεν γνωρίζω κανέναν κανόνα που να απαγορεύει τις κρέπες να είναι φορτωμένες.

Ο χρήστης TimDeLAY έγραψε:
Απ' τ' αγαπημένα εδέσματα το ντονέρ (και γύρος αρνίσιος!). Στο εξωτερικό έχω φάει απίστευτα ντονέρ (άλλοι το φτιάχνουν με μοσχάρι, άλλοι με αρνί, άλλοι σε συνδυασμό - προσωπικά προτιμώ να έχει και αρνί μέσα). Στην Αθήνα όπου έχω δοκιμάσει ντονέρ έχω απογοητευτεί. Βασικά είναι μοσχαρίσιος γύρος που κατ' επίφαση ονομάζεται ντονέρ (έξω που έχω φάει είναι γύρος μεν αλλά πολύ πιο λεπτοκομμένος και με διαφορετικά μπαχαρικά, καμία σχέση με απλό γύρο μοσχάρι - άσε που έχει και αρνί).

Θα παρακαλούσα το φίλο @dtsou ή οποιονδήποτε συμφορουμίτη έχει υπόψη του να γράψει μερικές προτάσεις για μαγαζιά με ντονέρ ή/και γύρο αρνίσιο εντός Αττικής. Αισιοδοξώ πως απλά δεν έχω φάει στο σωστό μέρος. Ολόκληρη Αττική δε θα υπάρχει ένα ντονέρ της προκοπής; Μπορεί και όχι αλλά τουλάχιστον ας το έχουμε ψάξει πρώτα.

Για ντονερ στο 'Μικρα Ασία' στην Πλατεία Αμερικής. Κάνει και φοβερά κεμπαπ.

Το έχει κούρδος γιατρός, πολιτικός εξόριστος πολλά χρόνια στην Αθήνα. Εγκρίνεται.

Μόλις επέστρεψα στο σπίτι με την οικογένεια από τα 'Καβούρια του Ασημάκη' στην Ραφήνα. Καλαμάρι ψητό και γαριδομακαρονάδα έπαιξαν δυνατά όπως και άλλες φορές. Ειδικά η γαριδομακαρονάδα του απλά 'ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ'. Την προτείνω ανεπιφύλακτα. Δεν ξέρω πόσες φορές πρέπει να πάω ακόμη μπας και καταφέρω τον σεφ να μου δώσει τις αναλογίες στα υλικά.

Καλα εντάξει σπάνια να φας πραγματικά καλή κρέπα στην Αθήνα. Ειδικά δε αν έχεις φάει στο Παρίσι, άστο καμία σχέση....

Παντως προσωπικά μου αρέσουν ελληνικού τύπου 'κρέπες' οι πνιγμένες στην πραλίνα

Sent from my iPad using Tapatalk

Επειδή το συζητούσαμε, βρήκα μαγαζί με ντονέρ στην Θέρμη και πήγαμε με φίλους από το φόρουμ. Λορδον λεγεται, στην πλατεία. Μέτριο θα έλεγα και μάλλον στην σχάρα κι όχι σε σούβλα.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Πίτα γουΡΝοπούλα είναι το σωστό (ο κατάλογος το γράφει λάθος).

Χθες σαβουρώσαμε από 2 έκαστος. The pig at it's best.
Αν το τύλιγαν και σωστά θα είχαμε κάνει ένα κβαντικό άλμα στη γεύση, το άνοιξα και το τύλιξα ξανά εγώ για να το φχαριστηθώ καλύτερα.

Ο χρήστης ursus έγραψε:
Καλα εντάξει σπάνια να φας πραγματικά καλή κρέπα στην Αθήνα. Ειδικά δε αν έχεις φάει στο Παρίσι, άστο καμία σχέση....

Παντως προσωπικά μου αρέσουν ελληνικού τύπου 'κρέπες' οι πνιγμένες στην πραλίνα

Sent from my iPad using Tapatalk

Για κρέπες στο Twins στο Ίλιον,στην Έκτορος............

Χθες το βράδυ είχα κέφια. Μάλλον που βγήκα από το τούνελ των μνημονιακών μου υποχρεώσεων. Ή μήπως όχι;
Τέσπα σκέφτηκα πως θα ήθελα να φτιάξω το πρωϊ 2 ωραιότατα σάντουιτς για να τα έχω μαζί μου στο γραφείο. Το λοιπόν μαγείρεψα για πρώτη φορά... καραμελωμένα κρεμμύδια. 4 μεγάλα κρεμμύδια τα έκοψα σε ροδέλες και αφού τα τηγάνισα με λίγο λάδι μια κουταλιά βούτυρο, μια κουταλιά ζάχαρη και 2 κουταλιές μπαλσάμικο (σε χαμηλή φωτιά για 40 λεπτά) πήρα ότι απέμεινε και το έβαλα ψυγείο. Το πρωϊ έφτιαξα δυο ταπεινά αριστερά σάντουιτς με ζαμπόν και μοτσαρέλα και αφού τα έψησα, στη συνέχεια πρόσθεσα τα καραμελωμένα κρεμύδια και λίγη τσίλι σως. Το πρώτο το έφαγα ήδη και ήταν πολύ καλό. Το προτείνω ανεπιφύλακτα μαζί με τον πρωϊνό καφέ για τους κοιλιόδουλους. Για τους υπόλοιπους κάπου προς το μεσημέρι με πατατάκια ρίγανης και pepsi. Τόσο μα τόσο μου έφτιαξε την διάθεση ο πρωθυπουργός με τις ευφυέστατες φράσεις του στο διάγγελμα από την Ιθάκη που μου έβγαλε μια έντονη διάθεση να παίξω με τις γεύσεις. Αλλωστε ο ίδιος με τη γυμνασιακού επιπέδου ομιλία του προσπάθησε να παίξει με το μυαλό μου. Τι έτσι θα τ' άφηνα δίχως να κάνω κάτι;

Θα ακολουθήσω τη συνταγή σου ,τελευταία φορά που προσπάθησα να κάνω καραμελωμένα κρεμμύδια τα έκαψα και φάγαμε τη φάβα σκέτη (!)
Πετύχαμε πολύ ωραίο αρνί σούβλας (το κατσίκι είχε τελειώσει...) στο Μεταγγίτσι (Χαλκιδική). Έχω να ευχαριστηθώ αρνί τόσο από τον Άγιο Πέτρο...

Αδερφέ δυστυχώς για να μη σου αρπάξουν και τηγανιστούν ανομοιόμορφα θα πρέπει να τα ανακατεύεις διαρκώς και πάντα σε χαμηλή φωτιά. Θέλει υπομονή! Η φάβα παρόλο που θέλει και αυτή αρκετό χρόνο εντούτοις την ανακατεύω στο τέλος όταν έχει χυλώσει πια και είναι τότε επίσης που θα της ρίξω και το αλατάκι της. Για αυτή χρησιμοποιώ πάντα ένα μικρό κλαδάκι θυμάρι ή δεντρολίβανο το οποίο βγάζω αφού έχω τσιγαρίσει τα κρεμμύδια και μια σκελίδα σκόρδο. Το αρνί το λατρεύω αλλά μεταξύ μας το κατσίκι το προτιμώ καθότι ως κρέας είναι πολύ πιο ελαφρύ - εύπεπτο και δεν κινδυνεύεις μετά την μάσα να αποκτήσεις αυχενικό. Καλά να 'μαστε!

Τα κρεμμύδια καραμελώνουν καλύτερα με μέλι αντί για ζάχαρη

It doesn't exist!
Για όποιον βρεθεί Καλαμάτα, και θέλει κάτι στο πόδι αλλά όχι πιτόγυρο, σουβλάκι καλαμάκι, κρέπα ή γουΡΝοπούλα υπάρχει λύση : Μπεργκεράδικο, φαλαφελάδικο Βιετνάμ, στον πεζόδρομο της Πολύβιου, κοντά στο ιστορικό κέντρο:

https://www.facebook.com/VietnamFnL/

Ντισκομπάλλα μέσα στην τουαλέτα και μουσική αλτερνατίφ. Προσοχή στις σως, βάζει με την κουτάλα τη μεγάλη και τα σάντουιτς κολυμπάνε σε δαύτες, πείτε του έγκαιρα να σας βάλει λίγη, αλλιώς θα στάζει έξω και θα λερωθείτε, εκτός και αν είστε σωσολάτρεις βέβαια και φχαριστηθείτε βουτιές.
Αρχικά διαλέξετε τη σωστή σως, οι οποίες όλες έχουν συγκεκαλυμένα - αλλά ευφάνταστα- ονόματα π.χ. Άλσος, χέρσος, Πάμισος, Ίσως, Αμέσος, Κολοσός, ...Γκλέτσος κ.α. και πρέπει να δεις το λυσάρι στο μενού για να δεις τι είναι η κάθε μία π.χ. η Άλσος είναι η σως γιαουρτιού.

Ξεχώρισα τα : διπλοπαναρισμένο κοτόπουλο σε μπέργκερ και τα φαλάφελ. Επίσης μαστ είναι και οι πατάτες κάντρι. Το ψυγείο ΔΕΝ έχει κοκακόλα.

Η χθεσινή αγγαρεία στο κέντρο της Αθήνας για να πάμε τον μικρό να δώσει εξετάσεις στο ινστιτούτο Γκαίτε, κατέληξε απρόσμενα σε ωραία βόλτα.
Καταρχήν βρήκα να παρκάρω στη Βησσαρίωνος, 40μ. από το ινστιτούτο στην Ομήρου, αυτό θα ξαναγίνει καμιά Κυριακή του Πάσχα πρωί πρωί, όχι συντομότερα.

Εν συνεχεία είπαμε να καθίσουμε να τον περιμένουμε για την πρώτη δοκιμασία, την πιο σύντομη, τα προφορικά. Ευτυχώς, όπως αποδείχθηκε, το καφέ Τζόουκ στη γωνία Βησσαρίωνος και Ομήρου ήτο τίγκα, οπότε πήγαμε στο δίπλα, έλεγε Piadina lumbro στη μαρκίζα . Κάνουμε να παραγγείλουμε και ο σερβιτόρος ήταν Ιταλός με σπαστά ελληνικά, 'ωχ θα φάμε της χρονιάς μας' σκέφτηκα.
Τελικά πήραμε καφέδες και κάτι ναπολιτάνικες πίτες ονόματι πιαντίνες, οι οποίες ουσιαστικά είναι πίτσες με ζύμη πολύ λεπτή, πάχους όσο μία κρέπα και μία ιταλική μπύρα η οποία άρεσε. Ο μαζαγάτορας είναι Ιταλός παντρεμένος με Ελληνίδα, το μαγαζί είναι μερικών μηνών, οι ποικιλίες 100% αυθεντικές ιταλικές, και οι τιμές ξεχασμένες στο 2002 περίπου, εκεί το υπολόγισα, π.χ. καφές 1,7 ευρώ, φανταστικές πιαντίνες με 4-5 ευρά, εύκολα πληρώνεις τα διπλά (και βάλε) για παρόμοια πράγματα σε μαγαζί του κέντρου τη σήμερον ημέρα.

Στα καπάκια χάζεψα για κάμποση ώρα το ενδιάμεσο μαγαζί από το ιταλικό και το Τζόουκ, είναι το βιβλιοπωλείο της Εστίας, της γνωστής.
Απόλαυση , όλα τα θέματα χωρισμένα ανά ενότητες, π.χ. εμφύλιος, βασιλεία, Κυπριακό, χούντα, βίοι αγίων, Παισίου συμβουλές, 1821, βαλκανικοί, κ.α. για να βρίσκεις ότι θέλεις τάκα τάκα. Τιμαί 1-3 ευρώ ότι πάρεις.
Επίσης και πολλά σιντί, με ένα ευρώ έκαστο, κάποια ήταν πολύ καλά. Προφανώς όλα τα πωλούμενα είδη προέρχονται από τις προσφορές της εφημερίδας.
Καπακηδόν και απέναντι, στο μαγαζί της Κλαρκς τσεκάρισα και την τελευταία μόδα της λέξης στα πατούμενα, βγήκε και το παιδί από το Γκαίτε και φύγαμε όλοι μαζί ευχαριστημένοι.

https://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g189400-d13385532-Reviews-Piadina_Lumbro-Athens_Attica.html

Ο χρήστης dstou έγραψε:
ιταλική μπύρα

Peroni?