Ας το ξαναδούμε λίγο από την αρχή .
Πράγματι ο θεσμός των πανελληνίων , είναι από τους λίγους αδιάβλητους , όσο μπορούν να είναι αυτοί , στην χώρα μας .
Γιατί στο παρελθόν έχουν συμβεί διάφορα γεγονότα , αλλά ο αριθμός τους είναι μικρός .
Προφανώς αν ο νέος τρόπος έχει τοπικά χαρακτηριστικά θα πάσχει . Αν όμως κάποια μαθήματα δίνονται με Εθνικά θέματα , απλώς θα έχει αλλάξει όνομα .
Αλλά τα προβλήματα δεν είναι μόνο οι εξετάσεις . Τα προβλήματα έρχονται από μακριά .
Ξέρετε πόσο αποσπασματικά και με τεράστιες ελλείψεις διδάσκονται τα παιδιά στην δευτεροβάθμια Μαθηματικά και Φυσική ? Γιατί στις πανελλαδικές γράφει το 50-80 % κάτω από την βάση σε αυτά τα μαθήματα ? Πόσο εύκολα θα είναι να περάσουν τα πανεπιστημιακά μαθήματα με τέτοια προβλήματα στις βασικές γνώσεις ? Ιδιαίτερα όταν ακόμα και στις εφαρμοσμένες επιστήμες , η μαθηματική ανάλυση έχει τον πρώτο λόγο στον τρόπο που τα διδάσκουν τα πανεπιστήμια μας και μάλιστα σε αντίθεση με τις προηγμένες χώρες που έχουν την λογική της ομάδας και όχι του ατόμου , όπως το 60 .
Εδώ θεωρούν ότι ένας μηχανικός για παράδειγμα θα είναι μόνος του , απέναντι σε ένα πρόβλημα και πρέπει να λύσει όλα τα προβλήματα που θα προκύψουν . Αντίθετα έξω θεωρούν ότι ο μηχανικός θα ασχοληθεί μόνο με το αντικείμενο του και αν χρειαστεί μαθηματική λύση , θα την δώσει ο μαθηματικός της ομάδας .
Πάμε τώρα στα πανεπιστήμια και στον τρόπο διδασκαλίας . Εκεί δεν έχουμε προόδους και εργασίες ανά εβδομάδα ή δεκαπενθήμερο τουλάχιστον , όπως έχουν έξω . Φίλη του γιού μου , που τελείωσε Ιατρική στην Γερμανία , έλεγε ότι κάθε εβδομάδα είχαν εργασίες για τις εβδομαδιαίες γνώσεις και όλα αυτά μαζί με την τελική εξέταση έκαναν τον βαθμό .
Εδώ έχουμε μια γενική χαλάρωση φοιτητών και καθηγητών και τρέχουν όλοι 3 φορές τον χρόνο στην εξεταστική .
Εχουμε σχολές σε εφαρμοσμένες επιστήμες , με εργαστήρια , τα οποία είναι θεωρητικά και όχι πρακτικά . Τα μαθήματα πέραν των βασικών κάθε τμήματος , είναι στημένα για να εξυπηρετούν καθηγητικές θέσεις , χωρίς να επικαιροποιούνται .
Τα πανεπιστήμια είναι εχθρικά στην αγορά , στο Εράσμους , στον ιδιωτικό τομέα , στην επαφή με την κοινωνία . Είναι εχθρικά στο να έρχονται ξένοι φοιτητές και καθηγητές για σπουδές και ανταλλαγές . Οι καθηγητές έχουν μονιμότητα και δεν κρίνονται .
Αν σε κάποιες εξετάσεις ο καθηγητής έχει αποτυχία από τους φοιτητές του και κόβει το 80-90 % απλά θεωρείται μάγκας και όχι μαλάκας και άσχετος όπως σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο .
Στην Αμερική από ότι ακούω από γνωστούς που είναι ακαδημαϊκοί εκεί , το ποσοστό αποτυχίας των φοιτητών θα πρέπει να είναι σε λογικά νούμερα . Αν υπάρχει μεγάλη αποτυχία ,σημαίνει ότι δεν κάνει καλά το μάθημα ο καθηγητής , ο οποίος έτσι και αλλιώς δεν είναι μόνιμος , αλλά και οι φοιτητές πληρώνουν , οπότε δεν είναι εκεί για να κωλοβαράνε .
Εχοντας βιώσει την δική μου και των φίλων μου εκπαίδευση , αλλά και την εκπαίδευση των παιδιών της παρέας μου , οι απόψεις μου για τις διαφορές και το χαμηλότερο επίπεδο , είναι δεδομένες .
Εμείς βέβαια είμαστε παιδιά της προ πασοκ εποχής , οπότε ήταν αλλιώς τα πράγματα και οι εισακτέοι το 1/7 των σημερινών ....
Αλλά συγκρίνοντας όχι μόνο το Βαρβάκειο που τελείωσα εγώ , που ήταν ένα εξαιρετικό και πολύ υψηλού επιπέδου σχολείο , αλλά και τα απλά συνοικιακά σχολεία της εποχής μου , με τα σημερινά δημόσια , αλλά και πανάκριβα ιδιωτικά , τα οποία πλήρωσα και εγώ , η σύγκριση είναι απλά χαώδης στο επίπεδο των γνώσεων και στα μαθήματα ειδικότητας , αλλά και στις γενικές γνώσεις .