Ξεχάστε τα αυτά με τις καλοπεράσεις στας επαρχίας. Οι μόνοι που χαίρονται την πανέμορφη πατρίδα μας είναι οι Βορειοευρωπαίοι συνταξιούχοι που εχουν αγοράσει ή νοικιάσει τα πάντα στον τόπο καταγωγής μου (Μεσσηνία) και οι ντόπιοι Ελληνες τους εξυπηρετούν ως σερβιτόροι και γενικά στις υπηρεσίες. Οι Ελληνες συνταξιούχοι επίσης αποκλειόνται απο την καλοπέραση γιατι βοηθανε παιδιά με τις συντάξεις. Και εμείς βέβαια, ειδικά οσοι εχουμε παιδιά και υποχρεώσεις, απλά τραβάμε κουπί στην γαλέρα της Αθήνας. Γκρίκ σάμμερ ναι... Αλλά για τους άλλους.

Kαι εσυ μπορεις να κανεις οτι κανουν και αυτοι. Απλα κοιτα τι κανουν και αντιγραψε τους. Εχεις και το Μπονους οτι εχεις σπιτι καπου στην Μεσσηνια. Εγω δυστυχως εχω στην Αρκαδια. Αν θελεις κανουμε ανταλλαγη.

Μπορω να σου προτεινω λυσεις σε ολα τα θεματα που σε απασχολουν. Απλα θα σου πω τι κανουν οι ξενοι στις ιδιες περιπτωσεις.

Παντως στην Καλαματα και στην Καρδαμυλη που πηγα νταξει δεν ειναι τοσο πολλοι οι ξενοι συνταξιουχοι σε σχεση με τον ντοπιο πληθυσμο, ειναι καμποσοι ναι αλλα σε σχεση με το συνολικο πληθυσμο δεν τους συναντας και καθε μερα.

Επισης μην νομιζεις οτι και αυτοι δεν εχουν προβληματα, ολος ο κοσμος εχει. Απλα παιζουν οτι ερχονται απο κρυες αλλα τεχνολογικα αναπτυγμενες χωρες οπου οι υπηρεσιες ειναι ακριβες (γιατι υπαρχουν δουλειες στην βιομηχανια) και πανε σε μια χωρα ζεστη αλλα τεχνολογικα υπαναπτυκτη με φθηνες υπηρεσιες (και παρατημενο τον αγροτικο τομεα οποτε οι πρωην αγροτες χωρις καποια ειδικευση προσφερουν υπηρεσιες τυπου καφε και τυροπιτα).

Ε ναι όταν λέμε για επαρχία εννοούμε πόλη. Οπου είναι παράδεισος μπροστά στην Αθήνα.

και ομως θα συμφωνησω με τον καταιγις... αν δεν ειχα 2 γατια, 1 γατα και αλλες 30 γατοοικογενειες απο πισω θα εκποιουσα οτι ακινητο εχω να μαζεψω 2-3 κατοσταρικα να με βγαλουν πλουσιοπαροχα μεχρι τα ξηνταδυομιση που θα βγει η συνταξ ερρορ και θα πηγαινα σε χωριο στην ευρυτανια να λιωσω στο περπατημα στο δασος. δεν θα μου ελειπε καθολου το γαμοκινητο, το γαμοπριμιο τουτου, το γαμοβραδο που γυρναω αναισθητος απο την κουραση.

οκ, θα μου λειπανε λιγο τα μιλφατα αλλα εχει κατι μπαμπουσκες ανατολικες στα χωρια αραουντ απαιχτες.

Αν θελεις να κανεις καμμια γατοεπενδυση πουλαω χωραφια στην Αρκαδια πολυ κοντα απο Αθηνα με αυτοκινητοδρομο διπλα σου σε ειδυλλιακο τοπιο για αφθονο περπατημα. Παιζει και commuting στην Αθηνα για δουλεια καθε 2-3 μερες (170 χμ δεν ειναι και τιποτα δυσκολο αφου ειναι σχεδον ολα σε κλειστο αυτοκινητοδρομο).

Βρε συ wantone, έχουμε πει στείλε ένα λινκ από την αγγελία.

Δυστυχώς οι 'Αθηναίοι' κουβαλάτε  'την Αθήνα' μαζί σας, στο πετσί σας, ακόμη κι όταν πάτε διακοπές κάπου όμορφα που το γουστάρετε, τα ρελεδάκια ανοιγοκλείνουν μέσα στο κεφάλι όπως βαράει το τάιμερ επί δεκαετίες καθημερινής τρέλας (τρέλα βέβαια μόνο για εξωτερικό παρατηρητή, για τον 'Αθηναίο' είναι απλά ακόμη μία εργάσιμη). Χωρίς καμία έχθρα ή αντιπαλότητα όσα γράφω, ισχύουν για κάθε μόνιμο κάτοικο μεγαλούπολης, και τέτοια είναι μόνο η Αθήνα στην Ελλάδα. Δυστυχώς ο 'Αθηναίος' έχει απολέσει τη δυνατότητα να ζει στιγμές Ζεν ακούγοντας το θρόισμα των φύλων που τον σκιάζουν ή υπό την επιρροή ενός τσίπουρου, να αφήσει την οθόνη να παίζει χιόνια και τον δίσκο να κάνει defragment... και στις μικρότερες πόλεις δυσκολεύονται οι άνθρωποι, αλλά αρκούν λίγα λεπτά της ώρας και ελάχιστα χιλιόμετρα για να βρεθούν στις κατάλληλες συνθήκες. Στη μεγαλούπολη η ζωή είναι Αποστολή, mission impossible μερικές φορές, που εθιζει στην αδρεναλίνη της προσπάθειας αφού ακόμη και ο 'ελεύθερος χρόνος' είναι συγκεκριμένη αποστολή προς περαίωση μετά από προσπάθεια. Στις διακοπές μάλιστα όπου βρίσκονται αρκετοί 'Αθηναίοι' μαζί στον ίδιο χώρο, το κάνουν σαν τα μούτρα τους...

Επίσης στον κάθε άνθρωπο λείπει αυτό που δεν μπορεί να έχει... οι εθισμένοι στην τρέλα, αναζητούν ανάπαυλα ηρεμίας. Παιδιά που μεγάλωσαν σε χωριό και έφυγαν μόνο ως φοιτητές, ψάχνουν πάντα να βρίσκονται μέσα στο επίκεντρο της φασαρίας της πόλης, στο χωριό πηγαίνουν μόνο αγγαρεία για την οικογένεια και την κοπανάνε για να απολαύσουν το πιο κοντινό στριμωξίδι...

Αν έχεις παιδιά , η μετακόμιση σε πραγματικό μικρό απομονωμένο χωριό, κατευθείαν του στερεί τις ευκαιρίες στην εκπαίδευση και σε πνευματική πρόοδο. Με την εκπαίδευση είναι ευκόλως κατανοητό τι θέλω να πω, οπότε φανταστείτε το παιδί σας , σχεδόν μόνο του (ελάχιστα τα παιδιά σε χωριά πια) το οποίο θα αποτελεί τη μασκότ της πλατείας του χωριού και τα ερεθίσματά του θα είναι κυρίως πόσο δάκο έχει φέτος η ελιά ή ποιος κέρδισε στο τουρνουά κολτσίνας.

Τα χωριά της ευρυτανίας  δεν τα έχω ζήσει, επισκέπτης μόνο, αλλά προχθές πήγα για δουλειά σε πολύ ορεινό χωριό της κοιλάδας του Ασπροποτάμου (Αχελώος κοινώς). Κάτσαμε καφενείο , ώρα 10 , κάτω από παχύ πλάτανο, σέρβιρε φρέντο (ο καφετζής επέμενε με καμάρι ) , το ραδιόφωνο διαπασών στο ράδιο ήπειρος ( έπαιζε ένα από αυτά τα δήθεν δημοτικά , έψαξα μετά στο youtube , δε το βρήκα), θαμώνες έκαστος από ένα τραπέζι, περιβολή καθημερινή ( παντελόνι παραλλαγής , μπλουζάκι ζωοτροφές τάδε, η καφέ αθάνατη παντόφλα Ε.Σ. θα φορεθεί αργότερα όταν καλοκαιριάσει είναι νωρίς ακόμα). Μετά από την καταγραφή απωλειών σε ανθρώπινο (ποιος πέθανε) και ζωικό κεφάλαιο (πού χτύπησε ο λύκος ) , η κουβέντα ατόνησε. Αυτή είναι η καθημερινότητα στα ορεινά. Αυτά σάββατο καλοκαιριού , χειμώνα θα είχε λιγότερο κόσμο , θα ήμασταν μέσα γύρω από τη ξυλόσομπα, θα ακούγαμε ιστορίες κυνηγιού και θα σέρβιρε μόνο τσίπουρο. Α ναι γυναίκα ούτε για δείγμα , πόσο μάλλον ελεύθερη.

Μην παρεξηγηθώ, δε έχω καμιά διάθεση να κοροϊδέψω, αυτά είναι τα μέρη μου , σε αυτά μεγάλωσα, αυτοί με 'τρέφουν¨ σε ένα βαθμό, σε ένα τέτοιο χωριό έχω σπίτι το οποίο το λατρεύω και καταφεύγω πολύ συχνά, οι θαμώνες  πιθανότατα να είναι συγγενής μου, αλλά ακροβώς επείδή τα έχω ζήσει και τα ζω, με τίποτα  δεν θα έμενα μόνιμα , πρέπει να είσαι αποφασισμένος ότι θα γίνεις ερημίτης για τέτοιο άλμα ,επίσης θα πρέπει να μάθεις να συντηρείς μπαξέ το καλοκαίρι για να περνάει η ώρα ( το χειμώνα δεν περνάει). Πιθανότατα τα γνωρίζετε όλα αυτά, οπότε απλά κουβέντα να γίνεται.

Πέρα από την πλάκα όποιος μπορεί να μετακομίσει σε πόλη της επαρχίας ή σε κεφαλοχώρι , μακάρι να το πράξει . Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα θα ήταν καλύτερα από άποψης κόσμου που μένει στην επαρχία αν δεν υπήρχε η εξωτερική μετανάστευση καθώς λίγοι πλέον φεύγουν για αθήνα , περισσότεροι επιστρέφουν μάλλον. Απλά δυστυχώς οι δουλειές είναι ελάχιστες.

Καπως ετσι ειναι και στα χωρια της Αρκαδιας, οπου υπαρχουν βουνα υπαρχει αυτη η ζωη αλλα απο εκει καταγομαστε αυτοι ειναι οι προγονοι μας.

Εγω αναφερα τις καλες πολεις εκτος Αθηνας και Θεσ/κης. Δεν χρειαζεται να παει καποιος στον τοπο καταγωγης του μπορει να διαλεξει ενα καλο μερος και ας μην ειναι απο εκει. Σε μερικα χρονια θα γινει τοπος του σιγα την δυσκολια. Τωρα να βρεις καλο εισοδημα εκει που θα πας αυτο οντως ειναι η δυσκολια.

...

βεβαια μετα απο τοσες ωρες που εχει γραψει το κοντερ στη δουλεια θα ελεγα οτι θα μπορουσα να την κανω ηδη καθως τα γατια λιγο-πολυ τον δρομο τους τον βρηκανε και γιουρα θα επαιρνα καλα για να αποσυρσις. αλλα υπαρχουν αλλες και 30 οικογενειες που θελω να ειμαι μαζι τους και να τις κανω και 50.

...

Εσένα τουλάχιστον οι κόποι σου έπιασαν τόπο. Δημιούργησες, εξελίχθηκες, πάλεψες, κάτι κέρδισες. Δεν είσαι ακόμη στο σημείο όπως ήσουν πριν 30 ή 40 χρόνια. Έχεις κάτι να σκέφτεσαι ότι έκανες όλα αυτά τα χρόνια.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες ένας άνθρωπος όσο μεγαλώνει θα πρέπει να βιώνει την φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Δεν γίνεται δηλαδή να τρέχει μια ζωή και να παρεμένει στο ίδιο σημείο. Στο σημείο της εκκίνησης.

Είναι θλιβερό να μεγαλώνει ένας άνθρωπος και τελικά να κερδίζει το τίτλο του φιλότιμου 'υπαλληλίσκου'. Βαλτώνει, τρώει τα σωθικά αυτή η κατάσταση. Αρρώστια. Ξεσκίζει την ψυχολογία.

Καλό να έχει κάποιος εργασία, άσχημο πράγμα η ανεργία. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Υπάρχει και η αξιοπρέπεια.

Και αφού εκ'των πραγμάτων δεν υπάρχει σοβαρό επαγγελματικό μέλλον γιατί κάποιος να ταλαιπωρείται και να αυτομαστιγώνεται μέσα στην Αθήνα; Τα μαζεύει και φεύγει και πάει επαρχία και ασχολείται με άλλα πράγματα. Εντελώς καινούρια ζωή. Power reboot...

Ωραίο ποστ. Τα είπες όλα.

Το πιο δύσκολο στην επαρχία είναι η εύρεση εργασίας. Γιατί αν κάποιος δεν έχει δουλειά δεν μπορεί καν να το δοκιμάσει και ας επιστρέψει αν δεν του βγει.

Το teleworking βοηθά σημαντικά σε αυτό, αλλά φοβάμαι ότι μαζί με τον κοβιντ θα φύγει και αυτό μαζί του. Ίσως παραμείνει μόνο το λαπτοπ για να συνεχίζεις σπίτι εκτός ωραρίου.

Σχετικό-άσχετο: έτυχε να μιλήσω με γνωστό  ζευγάρι που μένει θεσ/κη (από Αθήνα) εδώ και κάνα χρόνο και μου είπαν ότι ήρθαν σκ Αθήνα και τρελάθηκαν από τους ρυθμούς, την κίνηση κλπ και ότι δεν υπάρχει καμία σχέση. Εντύπωση μου έκανε δεδομένου ότι δεν μιλάμε για χωριό.

χμμ, η Αθήνα είναι όντως μεγαλούπολη, η Θεσσαλονίκη είναι πλέον ένα υπερδιογκωμένο χωριό, με ότι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό... πάντως κι εγώ γι αυτό έγραψα πριν, την τρέλα την οποία ζείτε σαν 'καθημερινότητα' δεν μπορείτε εσείς να αντιληφθείτε σε τι βαθμό φτάνει (και σιγά σιγά εθίζεται ο άνθρωπος σε αυτού του είδους την αδρεναλίνη ή όποια άλλη τελος πάντως ορμόνη προκαλούν αυτές οι συνθήκες).

Η Θεσσαλονίκη είναι όαση μπροστά στην Αθήνα, πολύ πιο χαλαροί ρυθμοί...το έβλεπα από τους συναδέλφους στην τράπεζα. Καμία σχέση με Αθήνα, η Αθήνα σε ρυθμούς και κίνηση δεν παλεύεται...είναι άθλια.

Αν κι 'Αθηναίος' (κι εγώ κι ο πατέρας μου εδώ γεννηθήκαμε),συμφωνώ πλήρως πως είναι η χειρότερη πόλη της Ελλάδας και με δεδομένο πως το μεγαλυτερο μέρος του πληθυσμού της ζει εδώ,είναι κατανοητό γιατί όλη η χώρα πάει κατά διαόλου.Τι ανθρώπους περιμένεις να βγάζει μια πόλη -και κατ'επέκταση το 50% μιας χώρας- καταθλιπτική,εκνευριστική,βρώμικη,φασαριόζικη κι απάνθρωπη; Νομίζω και παγκοσμίως πρέπει να ανήκει στον πάτο των πρωτευουσών,στην κατηγορία Ισλαμαμπάντ,Χαρτούμ,Μπογκοτά κ.τ.λ.

Γιατρέ κάποιοι φταίνε που η Αθήνα έγινε έτσι! Και σίγουρα δεν είναι οι κάτοικοί της!

τις περιόδους που ο πληθυσμός της Αθήνας έκανε άλματα κανένας από τους'υπεύθυνους' δεν έλαβε μέτρα, ώστε να γίνει πόλη 'ανθρώπινη'. Είχαν άλλα στο μυαλό τους (πως θα χτιστούν τα μεγάλα εργοστάσια με το μικρότερο δυνατό κόστος για τους εργοστασιάρχες)!!!

Δεν θα το πολιτικοποιήσω, αν και το θέμα κατοικίας και ζωής των εργαζόμενων (κυρίως τέτοιοι είναι οι κάτοικοι που ζουν σε μια πόλη) είναι καθαρά πολιτικό, όπως και το θέμα του νήματος.

Πάντως και το νιου γιορκ έτσι είναι, άντε με ελάχιστες διαφορές!!!

Storm συμφωνώ για το power reboot,αλλά πρέπει να υπάρχει κάτι απαραίτητο. POWER, γιατί χωρίς αυτό reboot δεν γίνεται!!!

Προσωπικά ως Power θεωρώ κάτι από τα παρακάτω

Κυρίως δουλειά! (μισθωτή ή δυνατότητα για ασφαλή δημιουργία επιχειρηματικού τύπου εργασίας)

Κατοικία (ιδιόκτητη ή ενοικιαζόμενη (μόνο όμως στην περίπτωση σταθερής δουλειάς )

μετά μπαίνουν και άλλοι παράγοντες.

Αν κάποιος έχει υποχρεώσεις (οικογένειες/παιδιά/πεθερά κλπ...) συμφωνώ ότι χρειάζεται η δουλειά.

Κάποιος χωρίς υποχρεώσεις δεν καίγεται ιδιαίτερα.

Μετά είναι και το άλλο. Πόσο μπορεί κάποιος να παραμείνει σε κάποιο τομέα εργασίας εσαεί ή να οπισθοδρομήσει;

Και ηλικιακά να το δεις δεν μπορεί κάποιος γέρος να το παίζει 'φαντάρος'. Τον αποβάλει το σύστημα.

Για αυτό θεωρητικά όσοι εργάζονται και αναζητούν εργασία ψάχνουν για κάτι καλύτερο και όχι για κάτι χειρότερο.

Μην γκρινιάζουμε βρέχει δυνατά τώρα στην Αθήνα, οπότε θα πλυθεί όλη η χαβούζα να ξεμυρίσουν επιτέλους οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια που δεν μπορούσες να ανασάνεις. Ναύπλιο και Σύρος μια χαρά είναι για μετακόμιση.

Βρήκα και το κατάλληλο Σάουντρακ για την συζήτηση αυτή και δεν μπορώ παρά να το μοιραστώ μαζί σας!

To 1978 o Στέφανος Μάνος μείωσε τους Συντελεστές Δόμησης στην χώρα κατά 20-30 % .

Σκέφτηκε ότι έπρεπε οι μεγάλες πόλεις να είναι ανθρώπινες ...

Σου λέει εμείς οι πολιτικοί πρέπει να τα κάνουμε αυτά ...

Α είχε και εργοστάσιο...

Εκανε 10+ χρόνια να ξαναβγεί βουλευτής ..

Απλά επειδή οι πολίτες είναι πάντα αθώοι και πάντα φταίνε οι άλλοι...

To 1978 o Στέφανος Μάνος μείωσε τους Συντελεστές Δόμησης στην χώρα κατά 20-30 % .

Σκέφτηκε ότι έπρεπε οι μεγάλες πόλεις να είναι ανθρώπινες ...

Σου λέει εμείς οι πολιτικοί πρέπει να τα κάνουμε αυτά ...

Α είχε και εργοστάσιο...

Εκανε 10+ χρόνια να ξαναβγεί βουλευτής ..

Απλά επειδή οι πολίτες είναι πάντα αθώοι και πάντα φταίνε οι άλλοι...

Και προφανώς όταν μείωσε τους συντελεστές δόμησης επέκτεινε και τα σχέδια πόλεων και οργάνωσε τις πολεοδομίες να δίνουν οικοδομικές άδειες στα νέα οικόπεδα ώστε να μη χτίζουν αυθαίρετα τότε που έψαχναν όλοι εναγωνίως στέγη. Τι, όχι;