Aπο ολους εμας που δεν δουλευαμε σκληρα ολο τον χειμωνα και τις αλλες εποχες του ετους και δεν εχουμε αναγκη διακοπων
αλλά και ολα τα παιδια που δουλευουν το καλοκαιρι
του ευχομαστε του χρονου τετοια μερα να τον βρει στον Παραδεισο .
Καλο Παραδεισο Ακις

@ilias-a said in Διακοπές 2025:

Λιγο καλυτερο οδικο δυκτιο να ειχε.

Και πολιτικους θα συμπληρωσω. Μετα 25 χρονια διαρκους εμπλοκης με την Ευβοια μονο προς το χειροτερο πηγαινει τολμω να πω. Η δε ενοποιηση δημων εχει βγαλει κατι απιστευτα εκτρωματα. Μα ειναι δυνατο να θεωρειται πως ενας ενιαιος δημος Κυμης Αλιβεριου θα μπορουσε να βελτιωσει τη ζωη των Δημοτων οταν προσπαθει απο δημιουργιας του να χωρεσει αντικρουομενα συμφεροντα? Οι δε νομαρχιακοι δρομοι ειναι για κλωτσιες. Τα παραδοξα στα δημοσια εργα δειχνουν πως ο καθενας κανει οτι τον βολευει. Με τον ασσο δεν παω ποτε στο Αλιβερι. Μονο το νταστερ ειναι καταλληλο για αυτες τις αηδιες που θεωρουνται δρομοι απο τους Ευβοιωτες.

Δυστυχώς η βρωμοπασοκάρα, επειδή η περιοχή της Κύμης ήταν πασοκ διαχρονικά, προφανώς είναι ένας λόγος των προβλημάτων, βλέποντας πόσο καλά πήγαν σε δρόμους, Μεσσηνία, Λακωνία, Μακεδονία, Θεσσαλία, Ηπειρος, ενώ το πράσινο νησί της Κρήτης ακόμα βολοδέρνει με τον ΒΟΑΚ, η περιοχή λοιπόν έβγαζε ένα δήμαρχο που ήταν ανεξάρτητος, ανά εποχές τον είχαν στηρίξει από την αριστερά και την νδ και αυτό είχε ενοχλήσει το πασοκ.

Ετσι ένωσαν 5 πρώην δήμους σε ένα, με αποτέλεσμα ο νέος δήμος να έχει πάνω από 100 χωριά, η απόσταση από την μία άκρη στην άλλη υπερβαίνει τα 100 χλμ και λόγω του ορεινού και κακού οδικού δικτύου υπερβαίνει τις 2 ώρες με το ΙΧ αυτοκίνητο.

Αυτά τα έκανε ο Ραγκούσης που μετά πήγε στον Σύριζα.

Δίπλα δε έχει ένα αστείο δήμο, Ερέτριας - Αμαρύνθου, που ήταν από 2 δήμους, που πας από την μία άκρη στην άλλη σε 20-30 λεπτά.

Δυστυχώς η κόντρα αυτή στην περιοχή συνεχίζει να υπάρχει με αποτέλεσμα να μένει πίσω στις διεκδικήσεις.

που?

δεν ειναι εδω...

ουτε εδω

ή εδώ

Ψάξε ψάξε δεν θα τον βρεις

@gatoz τις φωτό πως τις βγάζεις; Αφήνεις τη σύζυγο 500μ πίσω και την μαζεύεις στο γυρισμό;

4 μέρες Κάμπινγκ Γύθειο με την οικογένεια, άλλες 3 Κάμπινγκ Μεθώνη με την παρέα. Not bad.

Σύντομη η περιγραφή... ΝΟΤ
μέσο ένα νιβι ανοιωθο, φουλ χάιμπριντ λεει, άουτο, ευτυχως τετρακουνητον και ευτυχως ηλεχτρικο επισης ΝΟΤ, γατος και ρευμα, δεης ή παροχου ή γενικα κυριο ρευμα της μοδος δεν πανε μαζι.
εκκινησις καθυστερημενη, κυριακή μετα που γιορταζε η Παναγιά και η κορακλα. η κορακλα μπορει να γιορταζει και 21/11, δεν θελω να ξερω, δεν ρωταω.
οχι πολυ νωρις, κατα τις δεκα, δεκα και. απο επαχτο, κεντρικη πλατεια - δεν ειναι το λιμανι η κεντρικη, η πλατεια φαρμακη ειναι, προορισμος πρωτος Προυσος, διαδρομή από Θέρμο, η κανονικη, δηλαδη σταση λιμανι για καφε και ζυμαρια, λιγο παραεξω παρακαμψη για γεμισμα αφοι βαρελα - ειναι φιλοι τα παιδια. μετα προς εργατικες, αυτες τις ωραιες μαιζωνετ, δρομο προς γεφυρα μπανιά - οχι του γνωστου συχωρεμενου και φιλου του πατερα μου, του χωριου το ονομα. ο φιδαρης με αρκετο νερο να κατεβαινει, θα το εχουν αφησει απο το φραγμα αρα ειναι ευκαιρια οποιος προφταινει να παει στο καρελι να ριξει μια βουτια και μετα μασαμπουκα.
απο εκει ανεβασμα προς θερμο, το φου χαιμπριντ σε καθε ανηφορα αναστεναζει, γυρισμα του διακοπτη στο ζμπορτ, εξυπνησε και αρχισε να ανεβαινει. απο εκει για δουνέικα, φουρκετες κατηφορικες οποτε να μη ζεστανουμε τα φρενα παμε σε χειροκινητο με μια κατω και φτανουμε μακρυνου - μεγαλο χωριο, πολυς κοζμος. απο την ευθεια σιταραλωνα σφαιρα μεχρι τη παραλια και μια βουτιτσα να ξυπνησει ο γατος μεσα μου στη λιμνη. μουσκεμα ο κωλος ακομη, 35 οι βαθμοι, και μεσα στο νιβι για συνεχεια - δεν καταλαβαινει απο βρεξιμο στα καθισματα οπως το γαλλοχρεπο που αμα ταβρεχες σκουριαζε στα ψαλιδια. ανεβαζμα προς θερμο, στολισμενη η Εκκλησια, αλλωστε κοντα ειναι του Κοσμα του Αιτωλου. Γρηγορος ελληνικος στο κεφαλοβρυσο, σπανακι και τυροπιτα απο το φουρνο και συνεχεια για προυσο.
πολυ ανηφορα πλεον. αλλα και πιο ομορφα, σπανιζουν πχια τα αμαξια. και σιγουρα δεν εχει πουθενα, μα πουθενα ηλεχτρικα. την αληθεια θα την πω, γαλλικα ειδικα παλια βρισκεις μεχρι το μοναστηρι. στο λαμπιρι και πανω πλεον για να προσπερασεις με το νιβι χρειαζονται συναινεσεις και δυο κατω. ομως ειναι αλαφρυ, δεν κοβεις πουθενα, πας αερα και οπου εχει λακουβαρα την αγνοας, βιταρα ειναι μια σιγουρια στην βγαζει. δυο καφε ανοιχτα στην περιοχη αλλα καθολου χρονος, συνεχεια πατημενος για τη μονη, εκεινη η πινακιδα προς τα εσοχωρια με χωμα με στοιχειωνει ακομη, εχω να παω προς τα εκει απο το 2019. φτανουμε στο μοναστηρι, τιγκα το κοντινο το παρκιν, κωλοφαρδια βρισκω ακρη-ακρη οπως μπαινουμε στο πανω. σουλουπωμα με παντελονι ο γατος και φουστες η γατα και η κορακλα και στησιμο στην ουρα να προσκυνησουμε - καναμε μια ωρα, αρχισε ο κοσμος να γυρναει στο σωστο και μαζευεται - να μην ψηφιζε και οποιον γαμιεται θα ηταν καλυτερα.
λουκουμακι, υπερ υγειας - υπερ αναπαυσεως και δρομο για βελωτα αφου περασουμε απο ασπροπυργο, τον αλλο οχι εκεινο με τους ποντιους, ειναι μαλιστα εκει εξυπηρετικοι οι κατοικοι κατι εχω ακουσει για ξεπνιγμα κατι τετρακινητων βραδυατικα απο το ποταμι. το περασμα το κεφενιοταβερνειο το ειδα ανοιχτο, εχω φαει καλο προβατο εκει, αλλα δεν υπαρχει χρονος, οποτε μαλιοκουβαρα κατεβασμα προς το κωλογεφυρακι - καποτε πηγε να με παρει απο εκει με το τζιβι το ποταμι - και δεξια - σπανιο για τον γατο - στροφη στον κοντο χωματοδρομο για μια ποταμισια βουτια στην παραλια του αγαλιανου - απεχτησε ο αγαλιανος και μπιτς. οποτες ξεκινημα με παλι βρεγμενο κωλο για τη μεγαλη γεφυρα.
το νιβι μεχρι εδω παλικαρακι, αργο αλλα παλικαρακι και δεν εχει κουνηθει και ο δειχτης της βενζινης, οταν πας ορεινα γεμιζεις οπου μπορεις. τρεχαλητο δεν πας, ειδικα στην ανηφορα, αλλα ειναι αλαφρυ, καλο στο στριψιμο, χωραει, περναει απο λακουβες και δεν εισαι με το αυτι στημενο να ακουσεις αν εφυγε καποιο κομματι. και ειπαμε. ηλεχτρικα νοτ. στο μεταξυ οσο ανεβαινεις ορεινα ο τοπος γιομιζει σουζ και κάποια χάιλουξ. τιποτες αλλο. κατι ρουμανικες ντροπες σκορπανε νωρις. τα γαλλικα εξατμιζονται την αυγη - ειμαι και ποιητης.
περαζμα λοιπον της γεφυρας της επισκοπης και ανεβασμα προς φραγκιστα, στον καμπο βραζει, εχει 35 ακομη ενω πανω στο βουνο ειχε πεσει στους 22. ο δρομος μεχρι φραγκιστα βαρετος, πολυ ιδια και οχι ομορφη βλαστηση, ειναι λεει ε.ο., παπαρια ειναι.
φραγκιστα εχει κοζμο αλλα ειναι μεσημερι, δεν λεει να κατσεις καπου, θα σε βλεπουν εξωγηινο με βιταρα. βιταρα βεβαια βλεπουν παντου.
ανεβασμα προς κρεντη, ειχα μεινει προπερσι ενα βραδυ - εχει ενα ασχετο με ενοικιαζομενα και πρωινο. χρονος καθολου, παμε για καρβασαρα, ανεβασμα διπλα στο ποταμι, αρχισε πολυ να ομορφαινει η φυση. το βιταρακι δεν μασαει απο το λακουβομανι και παμε αερας. οποτε πολυ συντομα φτανουμε στον νερομυλο. που για πρωτη φορα δεν βρισκω να κατσω. ειναι κατι τυποι με μπαγκι, μαλλον νοικιασμενα, που εχουν γιομισει τραπεζια, τελικα βρεθηκε γωνιτσα για τον γατο να φαει τις πεστροφες του. πλεον βροχουλα και 20 κελσιου.
ειχε και τσιπουρακι, μετα τη μπιρα λειτουργει σαν βιαγκρα οδηγικο, τις μαζευω και τις δυο που ειχαν κατεβει ποταμι και φευγουμε χορτατοι για τα αγραφα. σε 10 λεπτακια εχει κοψει και η βροχουλα, οποτε φτανουμε αγραφα για γλυκο του κουταλιου και ανασες λεφτεριας μακρυα απο λαμογια.
αργαμιση εχει παει, απογευμα βαθυ.
που θα μεινουμε η ερωτηση γατας, δεν αγαπαει πολυ τον υπνο σε υπαιθρος. ρωταμε εδω, ρωταμε εκει, τιποτε. λεω να ανεβω μεχρι τροβατο, παιρνω κατι τηλεφωνα ενα φιλαρακι απο εκει, τιποτες, λειπει και ο φιλος, τον ηπιαμε. ή όχι. απλα το βιταρακι ειναι ντιπ μαμα και χωρις ρεζερβα. αλλα ειναι βιταρα. που σημαινει ακομη και τα λαστιχα αναβαθμιζονται.
κλεισιμο στη Δωρα (πετρινο νομιζω το λενε) στη πεζουλα - πως θα παμε εκει βραδυατικα - και ξεκινημα να περασουμε το βουνο απο τη κορυφη. πιανει και λιγη βροχουλα αλλα εκοψε, οταν βγεις ψηλα εκει εχει κεραυνους. βαθυ απογευμα, απλα ονειρο να εισαι στα βουνα των αγραφων, να μην εχει - μακαρι Θεε μου ποτε - προπελες, να μην εχει τους πολυξερους μαλακες φυτεμενους παντου, αλλα μονο αγριοπουλια και φυση. στους 7 η θερμοκρασια καπου ψηλοτερα απο τα καμαρια που μαλλον θαχουν το βραδυ πανηγυρι, ειχαν στησει κατι στο πανω μερος του χωριου φαινοταν οπως περνουσαμε 500 μετρα πιο ψηλα, ενα περασμα απο νιαλα-νεραιδα να μαθαινει η κορακλα ιστορια, και κατεβασμα με οσο περισσοτερο δασος γινεται. το νιβι αστερακι εδω, δεν καταλαβαινει πετρες και κουνημα, φυσικα υποψια σπινιαρισματος παρα τα ακαταλληλα ελαστικα και γενικα παμε αερα. ο δειχτης βενζινης εχει πλεον κουνηθει αλλα καμμια ανασφαλεια, εχει πολυ και ειπαμε, ηλεχτρικο νοτ, καποιο κανιστρο θα βρεθει στη χειροτερη, ειδα στα αγραφα να βαζουν. κατεβασμα απο μουχα, ισα-ισα προλαβαμε με το τελευταιο φως να δειξω τον ταφο του Χαριλαου στη νεα γενια, και πλεον με καταρρακτες απο πανω μας δρομο για πεζουλα. θερμοκρασια στους 12. τσιμπολογημα ενα κιλο παιδακια, κοκορετσι, κοντοσουφλι και δυο μεριδες προβατο στον κελεπουρη και φτανουμε στον ξενωνα.
σπιτι κανονικο τοχει η δωρα, αν πατε συστηνω, θα νοιωσετε οτι φτασατε στην καλη σας ξαδερφη αν εισαστε 50+ ή θεια αν λετε λιγοτερους χειμωνες. μυρναγε ο τοπος απο ενα ζυμωτο που ειχε φτιαξει, εσκασα λεμε. εχει φτασει αργα, οι διακοπες λιγες, σηκω γατα παμε για ποτο - πηγαμε για λιγο στα καλυβια, ειναι σταθερη επιλογη το αμπια, επιστροφη και ξερος για υπνο.
καπου στις 8, πες 8.30 μυρισε η μπατζινα, την εφτιαχνε η ευλογημενη εκεινη την ωρα.
μαζεμα μαζι με το μισο χωριο και τους αποδελοιπους φιλοξενουμενους της δωρας στο ενα και μονο ενα μεγαλο τραπεζι πρωινου που ειναι γεματο με τα παντα -ολα δικα της, απο αυγα και ψωμι μεχρι μελι, μπατζινα που δινει 17 χρονια στη μπουκια, και ντοματινια απο τον κηπο.
ξεκινημα για αργιθεα, μας χαλασε λιγο την πορεια η ελλειψη αλλων καταλυματων στην αρχικη πορεια που ηταν απο στεφανιαδα, αλλα δεν πειραζει. πρωτα μια στα καλυβια κατω στη πλαζ για καρυδοπιτα - ατυχως με κλασσικη μουσικη ενω ηθελα σρακατσαναιικα - και ανεφοδιαζμος με βενζινη, ακομη και στα καλυβια εχει 2 βενζιναδικα. ναι. απο αυτους που κρατανε 1-2 λεπτα. 32 γιουρα - αφησα 35. δεν χρειαζεται να κατουρας σε καθε ανεφοδιασμος.
και μια που ηρθαμε ενα χωσιματακι στη λιμνη, εχει 2-3 κατεβασιες που πας μεχρι το νερο, ομορφα ηταν, εκανα και τον γατομαγκα πως δουλευει η τετρακινηση, οκ, κολλησαμε στη λασπη.... ευτυχως ειχε κλαδια εκει γυρω και εχωσα, ξεφουσκωσα και λιγο, βγηκαμε, το μαμα κομπρεσερακι των βιταρα ειναι γνωστο οτι κανει θαυματα.
δρομο απο τον καμπο για τυμπανο. εξω απο το μουζακι και ανεβαινουμε το βουνο. 37 οι βαθμοι κατω. 20 πανω. στο ανεβασμα συνεχεια στο ζμπορτ, εχει παρα πολυ ανηφορα. θεα τιποτε, πολυ ζεστα και ειχε σηκωσει καταχνια.
στο κατεβασμα παμε αερα αλλα σε μανιουαλ, εχει στροφιλικι και πρεπει να κρατας τα φρενα σε φορμα, οποτε μια ή και δυο κατω. ο δρομος πολυ χαλαζμενος αλλα οκ, βιταρα εχεις, χεστηκες. μια ομορφια η αργιθεα, πρεπει να ειχε ακομη πανω απο 10 κατοικοι τετοια εποχη.
στη διασταυρωση το σκεφτομουνα, να παμε μεχρι γιοφυρι κορακου που εχει προβατο ζωντανο να γλυφεις και της συντροφου ή να ανεβουμε ανθηρο. μια καταιγιδα πολυ καλου βαθμου εδωσε τη λυση, παμε για κατουσι. στο ανθηρο σταματησε η βροχα, ειχε πεσει στους 17, σταματησαμε στο καφενειο, κατουρημα στις κοινοτικες σε τουρκικη, βολτα στο χωριο και επιστροφη τρεχοντας στο νιβι γιατι ανοιξανε ξαφνικα παλι οι ουρανοι, λουτσα μπηκαμε μεσα. νιβι ειναι δεν πειραζει, θα στεγνωσει - η γατα εφτυσε εξω απο το παραθυρο οταν της θυμησα το 3008.
ανεβαινοντας σε τοπια αλπικα ή μαλλον ελληνικα τρομερη η θεα, εκοψε και η καταιγιδα, δεν θα ηθελα στο περασμα της γκροπας να βρεχει, οποιος το θυμαται τον λογο τον ξερει. φτανουμε λοιπον μετα το κατουσι και δεν βρεχει, εχει δροσουλα, εκει ξεκιναει ενας χωματοδρομακος απο σε περναει στη γκροπα απο μια στανη. στο ξεκινημα περιπου εχει μια κοπανα που δεν καταληγει πουθενα αλλα ειναι και γαμω για περπατημα, τις πηγα εκει και μυρισαμε-νοιωσαμε τη φυση στα 1700. γεματοι φυσικη ενεργεια, οχι μπαταριες, συνεχεια να βγουμε στο φοβερο και τρομερο περασμα της γκροπας - τελευταια φορα που το περασα ηταν το 19 με παρα πολυ βοηθεια και σκαρφαλωμα στις πετρες κοντα στο πλατωμα, σαν κανονικος ταξιδευτης με ματριξ το ειχα περασει και το 2006. πισω απο ενα κτελ που ηταν πισω απο ενα σκαφτικο.
σταματημα λοιπον αφου κατεβηκαμε προς θεσσαλια οσο επαιρνε - εχουν πεσει πλεον πολλα βραχια και θελει τζιβι και βοηθειες να πεις οτι φτανεις τα εκκλησακια - οποτε περπατημα μεχρι εκει. αρκει για να σιγουρευτεις οτι υπαρχει Θεος.
μετά συνεχεια προς την εο για μεσοχωρα, ακους πηλιε, και ακομη συνεχεια παρα πολυ σβελτα μεχρι το βουργαρελι, εχει ψιλοκοψιδια εκει. στανιαραμε οικογενειακως. και επομενως επομενη σταση μπουτζας για λιπος στο σαγονι. εκοψα το χρονο του γουγλη κατα 17 ολοκληρα λεπτα, το νιβι πεταξε αεροπλανο για το προβατοπαϊδακι του γατου. πραμαντα με το χωριο να το φυλανε τα αθαμανικα, μπουτζας, ξεκοιλιασμα, ελληνικος, αρχισε να βραδυαζει. οχι κορακλα δεν προφταινουμε μερα να περασουμε απο καλλαρυτες, θα κλεισουμε ομως να μεινουμε οταν φτασουμε μπαρο απο ματσουκι. πραγματι, αν και επιασε βροχα μεγαλη, ανεβασμα μπαρο με βιταρισια ανεση οπου ο δρομος ειναι κομματια, εχει 7 βαθμοι, ψοφος λεμε, ψοφος. βαθυ απογευμα, σχεδον βραδυ, ριξαμε περπατημα αρκετα προς τη κορυφη, στανιαρισμα ψυχης το λενε. ανοιγμα να παρουμε τηλεφωνα, ουτε παγκακι στους καλαρρυτες. αρχισαν να πεφτουν ιδεες. η γατα εριξε τη καλυτεροτερη. ειχαμε μεινει το 1991 στο μετσοβο σε ενα αθλιο απο τοτες ξενοδοχειο αλλα ηταν ζεστο και μυρωδατο απο ταβερνομυρωδια - μιλαμε ειχαμε κανει πολλα εκεινο το βραδυ που τοσα μαζεμενα δεν ξαναματακαμα. και κλεινουμε μετσοβο στο αθλιο. με πολυ λεει ψηλη βαθμολογια η κορακλα αλλα εμεις το ξερουμε. κατεβαζμα λοιπον προς χαλικι, μαγεια η φυση, ειμαστε πανω απο τα συννεφα και σγα-σγα μπαινουμε μεσα. στη ΓαλακτοΤροφουσα (σωστα αντουάν?) σταματημα να αναψουμε κερακι και να ακουσουμε τον αχελωο. καπως ετσι ζεις 32 χρονια παραπανω και αυξανουνε τα ορια για την συνταξη. μετα χαλικι μπάι νάιτ. ο παραδεισος στην ηπειρο ετσι μοιαζει, μυστικιστικη η ατμοσφαιρα, παιδια να παιζουν στο ποταμι, στην πλατεια λυνονται τα σοβαρα προβληματα. απο εκει η μαγικη διαδρομη, δεν θα τη χορτασω ποτες, προς μετσοβο. με το δασος να εχει μονιμο ταβανι απο πανω σου τα μεγαλα κλωναρια, ουρανο δεν βλεπεις αλλα τον νοιωθεις. το βιταρακι υπερανετο, αναρωτιεμαι ολα αυτα τα τεραστια 4κουνητα που στο διαολο χωρανε στους δρομους μας πλην κολωνακιου για επιδειξη του μαλακα? στο μετσοβο αφιξις αργα, μασα κατι παιδακια στο τζακι στη πλατεια, το ξερω οτι ειναι τουριστικο αλλα οταν εφαγα κοκορετσι το 17 πριν τη μεγαλη εβδομαδα τοχα φχαριστηθει, υπνος στο μπιτουνη, ζητησε η γατα δωματια σε χαμηλο οροφο μην χασουμε τη μυρωδια καμμενου ηλιελαιου - σοβαρα το λεω. ατυχησαμε ομως, δεν μυριζει πλεον, εξακολουθει να ειναι αθλιο μεσα με ραμποτε στους τοιχοι, αλλα πεντακαθαρο και για καποιο λογο γεματο.
ξυπνημα πουρνο-πουρνο, πρωινο ηθελα με θεα το χωριο να ξυπναει και πηγαμε πλατεια, μας εφτιαξε αυγα η κοπελιτσα στο αναψυκτηριο και τα φαγαμε με τα μπουφαν κλειστα μεχρι το λαιμο, μυριζει καπως ψωμιλα το πουρνο στο μετσοβο, ειναι απολαυση μεχρι να φτασουν τα τουριστικα 52 καθημενων και το πνιξουν στο μαζουτ. φορτωμα με ψωμικα και πιτες και βουρ για το φραγμα. και συμπληρωμα βενζινη στο πρατηριακι στο κεντρο του μετσοβου, 30 γιουρα. φτασαμε νωρις σχετικα, το εχουν παρατησει ακομη περισσοτερο απο το 21 που ειχα ξαναπαει, καποιοι ειχαν στησει σκηνες, εμενα μου αρεσει να το γυρναω και να βγαινω εκτος οπου εχει χαμηλη βλαστηση χωρις δρομο, δες φωτο, μια χαρα το νιβι και μπολικο περπατημα αν και εχει γεμισει σκατα αγελαδας τετοια εποχη, ξεπλενονται καποια στιγμη απριλιο. μετα συνεχεια για βωβουσα. με καλο ρυθμο, πλεον ο δρομος ειναι πολυ ευκολος.
η λιμνη με τα νουφαρα ειναι ονειρο, ειδικα για γυναικες που θες να ψησεις για το βραδυ, ειναι και η εποχη. την αμαρτια μου να την πω, βγηκα φυσικα σε καμποσα σημεια που δεν επρεπε, πηγα στους προσκοπους και εκανα μια γυροβολια, φλαμπουραρι εχω παει 2-3 φορες, ενα καφεξενωνα εχει αλλωστε. αστερι το νιβι μεν αλλα το διπλοψιλοσκεφτηκα οταν κατεβηκα για κατουρημα λιγο μετα τα προσκοπια και ειδα κατι περιφραξεις με ηλεκτρικο, αν παθεις λαστιχο τι κανεις με τα αρκουδια? ε?
τελως παντων, ξαναβγηκα ασφαλτος πρις τη βωβουσα καπου, δεν καταλαβα ακριβως που αλλα μετα το φλαμπουραρι, θα μας πει ο σιβιλ που ξερναει ο δρομος που ευτυχως ηταν στεγνος γιατι με ασφαλτινα και τον πηλο που ειδα για εμακ με εκοβα, και φτανω βωβουσα.
ρε ειχε κοζμο. αρκετο. ή εγω εχω καιρο να παω. λενε μαλιστα οτι περιμενανε και κατι παγωμενους την επομενη.... καθισα για ενα προχειρο καφεδακι, η αληθεια ειναι οτι στο τσεπελοβο εχω φαει τους καλυτερους γιγαντες και τις καλυτερες κολοκυθοκορφαδες εβερ. οποτε περασμα μεσα απο τον παραδειδο για τσεπελοβο. καπου 30 κουμου χωμα. ευκολο μεν, αλλα το ξαναλεω με μαμα λαστιχα και μαμα νιβι. ξεκινημα, ηταν ευκολο, καπου πετυχα και 1-2 λαντ κρουζερ που γουρλωσαν αλλα οκ. συνεχαω και καποια στιγμη αφου εχουμε απολαυσει τη δασαρα, αν και ρε συ σιβιλ τι μαλακια εχουν κανει και αφησαν τοσες καμπιοφωλιες, φτανουμε πριν τον γυφτοκαμπο καμποσο που πετυχαινουμε μπουλντοζα και φορτηγα να ριχνουνε χαλικια. οσο χωμα ειχα καμει ηταν μια χαρα, με τα αστρωτα χαλικια, ε, ηθελε τεχνη να περνας αναμεσα στους σωρους, η αληθεια ειναι οι ανθρωποι μου ειπανε να περιμενω κανενα διωρο και μαλιστα κερασα και χορτοπιτες και αυτοι τσιπουρο, αλλα λεω θα περασω. καποια στιγμη προς τον γυφτοκαμπο βλεπω μια κοπανα που ο γουγλης ελεγε οτι βγαζει επισης στην ασφαλτος αλλα νωριτερα. οτι ηταν απατητη για καιρο, καμμια σημασια, βιταρα ειμαστε. χωσιδι λοιπον, ειχε και λασπιτσα αλλα ευτυχως κατηφορα. εκει που πασχιζα να περασω κατι κορμοι, απλωνει το χερι η γατα να σκασω και να σταματησω. μπροστα μας ενα αρκουδακι, ουτε ενα μετρο μεγαλο λεμε, στη μεση του κωλοχωματοδρομου μας κοιταζε. μαλλον γουσταρε το βιταρα. κατσαμε ακουνητοι, ουτε για αστειο να βγουμε απο το αμαξι γιατι το αρκουδακι εχει μανα και η κορη μου θα θελει επισης να συνεχισει να εχει, ειναι φοβερη η φυση, ολοστρογγυλο κεφαλακι γεματο απορια. μετα απο λιγο μπηκε σε κατι θαμνους, εκει το εβγαλε η μικρη και ενα συντομο βιντεακι που εφευγε. αναμνηση για χρονια.
ο δρομακος αποδειχτηκε καλο τεντωμα βιταροκαταστασεων μεσα απο ποταμακια και διαφορα αλλα τελικα βγηκαμε ασφαλτος και σε λιγο τσεπελοβο για χορτοφαγιες. τσιπουρακι καβατζα μαζι, κατι μεζεδακια επισης για το δρομο, και παμε βικο να δουμε τους φρουρους. απο τσεπελοβο για βικο εκοψα 15΄ απο τον γουγλη, ωραιος και γνωστος μου δρομος, καποια στιγμη πηγε ενα γιαρι να κουνηθει, τον ηπιε ασχημα. το βιταρακι ειναι μεν ψοφιο αλλα οχι τοσο ψοφιο και σιγουρα σε στροφουλες ειναι αερας που περνα μεσα απο του βικου τα στενα. φτασαμε βικο, απογευμα βαθυ πλεον, με φαγανε τα κουνουπια, ωρα για ετοιμασιες επιστροφης μια και ειχα ραντεβου στις 12.30 το επομενο πουρνο, δηλαδη κλεισιμο ξενοδοχειο γιαννενα, λέικ σπίριτ παω ή γκραντ σεράι τα τελευταια χρονια, πηγα λέικ. πριν παω ομως, καπου στην αριστη κατεβαινωντας πετυχε μια μαθητρια της η γατα, οσο τα λεγανε σκεφτηκα τη κουμπαρα μας που μενει καπου στο πωγωνι, εχει μια βδομαδα διακοπες, ειναι τεχν.δντρια στη σουζ, οποτε παμε να τη δουμε. και ξεστρατισαμε για περιστερι. ριξαμε ψιλομασα φυσικα με τσιπουρα και μεζεδες και δρομο για ξενοδοχειο κατα τις 11 ειχαμε φτασει. γιαννενα και να μεινεις μεσα, κριμας ειναι, οποτε κατεβαζμα στη λιμνη ποδαρατο, δεν ψαχνεις και πολλα τοσο αργα, τσιμπολογημα, κατι ποτακια και με ταξι πισω.
το πουρνο επιστροφη, 12 ημουνα ναυπακτος στο ραντεβου με πελατη και μετα επιστροφη γραφειο αθηνα και μετα δευτερη δοση διακοπωνε που τελειωσανε σημερις.

@gatoz said in Διακοπές 2025:

που?

Μόνο με την τεχνολογία το βρίσκουμε…
Έκανες πάλι χλμ στα βουνά!!

Ορεινα της Ηπειρου ειναι

@alex-mix said in Διακοπές 2025:

Ορεινα της Ηπειρου ειναι

Λιγο παρακατω απο καλαρρυτες ειναι και το αγαλμα με το λεωφορειο που ειχε πεσε στο γκρεμο.

@alex-mix said in Διακοπές 2025:

@alex-mix said in Διακοπές 2025:

Ορεινα της Ηπειρου ειναι

Λιγο παρακατω απο καλαρρυτες ειναι και το αγαλμα με το λεωφορειο που ειχε πεσε στο γκρεμο.

Και .....τιμωρια παλι γατος που ηρθε Ηπειρο και δεν πηρε τηλ.

@alex-mix said in Διακοπές 2025:

@alex-mix said in Διακοπές 2025:

Ορεινα της Ηπειρου ειναι

Λιγο παρακατω απο καλαρρυτες ειναι και το αγαλμα με το λεωφορειο που ειχε πεσε στο γκρεμο.

μπααααα....
δεν ηταν στη μερια σου ρε....

@gatoz το σεντόνι μπήκε στα bookmarks...

Αύριο εκτύπωση και μετά σε χάρτη για αφομοίωση...

Και αν ποτέ καταφέρω να κινηθώ στα χνάρια σου, θα γίνει με άνεση χρόνου κι όχι σε ρυθμό γατίσιο fast forward

@gatoz said in Διακοπές 2025:

που?

Σόρρυ για την παράθεση αλλά χωρίς φωτογραφία, που βρίσκεται πλέον πολύ πιο πάνω, δεν έχει νόημα η απάντηση...

Το πέρασμα της Γκρόπας!

μπααααα....
δεν ηταν στη μερια σου ρε....

Αν επαιρνες τηλ θα την εκανα μερια μου

Τελικά ήπειρο ήταν και ο γάτος;