Σειρά μου και εμένα να σας μεταφέρω σε όμορφα μέρη, με ασυνήθιστα και...avant garde αυτοκίνητα!
Είχα στην κατοχή μου για 48 ώρες ένα DS7, το τελευταίο facelift του 2023. Την απλή diesel έκδοση με τα 130 άλογα. Νοικιάσαμε το αυτοκίνητο στη Μασσαλία, για να μας καλύψει τις ανάγκες ενός road trip κατά μήκος της Κυανής Ακτής. Φτάσαμε μέχρι τη Μαντόν, την τελευταία κωμόπολη της Γαλλικής Ριβιέρας πριν την Ιταλία.
Στο πρακτορείο ενοικίασης ο υπάλληλος μας ενημέρωσε πως δεν είχε διαθέσιμο αυτοκίνητο από την κατηγορία που είχαμε επιλέξει, επομένως θα μας αναβάθμιζε κατηγορία. Μας ρώτησε αν θέλαμε το DS7 ή ένα αντίστοιχο Ιαπωνικό (νομίζω κάτι σε Mazda ανέφερε). Πριν προλάβει να ολοκληρώσει την πρόταση, του είπα χωρίς καν να το σκεφτώ "το DS7!"
Το αυτοκίνητο ήταν ουσιαστικά καινούργιο, με 1300 χιλιόμετρα. Ήταν η έκδοση Performance Line. Διακρίνεται για τις μαύρες λεπτομέρειες στη θέση των νίκελ διακοσμητικών που έχουν οι υπόλοιπες εκδόσεις, και για τις μαύρες ζάντες. Κανονικά δεν μου αρέσει το "καγκούρικο" στυλ πολλών σύγχρονων αυτοκινήτων. Παραδόξως στο DS7 μου ταίριαζε. Οι κανονικές εκδόσεις είναι αρκετά φορτωμένες με τα πολλά νίκελ και την λίγο over the top σχεδίαση. Επομένως το πιο σπαρτιάτικο, σπορτίφ στυλ της έκδοσης αυτής ήταν καλοδεχούμενο.
Εκεί που το αυτοκίνητο αρίστευε, ήταν στην σχεδίαση του εσωτερικού. Τα καθίσματα και όλο το ταμπλό ήταν ντυμένα με suede δέρμα, σε κόκκινες και κίτρινες ραφές (ακολουθώντας τα χρώματα της μάρκας). Τα περισσότερα κουμπιά είναι τοποθετημένα κατά μήκος της κεντρικής κονσόλας στην οποία βρίσκεται και ο μοχλός ταχυτήτων (πανομοιότυπος με αυτόν του Peugeot 3008). Δημιουργούν ένα...αεροπλανικό εφέ καθότι θυμίζουν κάτι από κόκπιτ αεροσκάφους. Επίσης όλα τα κουμπιά είναι σχεδιασμένα σαν μικροί ρόμβοι, που είναι και το σχεδιαστικό μοτίβο της DS. Τo αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό! Είναι διαφορετικό, πολυτελές, premium. Δικαιολογεί για εμένα το πνεύμα του Avant Garde το οποίο η εταιρεία ευαγγελίζεται πως διαθέτει.
Δεν προσπαθεί να φαίνεται με το ζόρι πολυτελές (όπως θεωρώ π.χ. ότι κάνουν τα σύγχρονα MG, ειδικά το HS). Χωρίς να μπορώ ακριβώς να εξηγήσω το πως (ποιότητα υλικών, διαρρύθμιση και σχεδίαση εσωτερικού, αύρα;), του βγαίνει αβίαστα.
Το εξωτερικό είναι και αυτό ιδιαίτερο και εντυπωσιακό. Καθαρά υποκειμενικό θα μου πείτε. Συμφωνώ. Προσωπικά θεωρώ πως είναι ένα ισορροπημένο σχέδιο με όμορφες πινελιές, χωρίς ακρότητες και υπερβολές. Αν και σε ορισμένα σημεία έχει την τάση να είναι overstyled...
Σε γενικές γραμμές είναι ένα αυτοκίνητο που κερδίζει πάρα πολύ από την σπανιότητά του και από το γεγονός ότι δεν μπορείς εύκολα να το κατατάξεις σε κάποια κατηγορία. Δεν έχει την υπεροψία και την clinical αντιμετώπιση που βρίσκουμε συχνά στα Γερμανικά. Δεν έχει το σύνδρομο του φτωχού συγγενή που έχουν αρκετά Ασιατικά (πολύ γενικά μιλάω, για να μην παρεξηγηθώ!). Δεν είναι ούτε Ιταλικό, που καμιά φορά νοιώθεις πως προσπαθούν με το ζόρι να σου επιβάλλουν μια στιλιστική ανωτερότητα και έναν άλφα αέρα (no pun intended!) ακόμη και όταν δεν τρέχει τίποτα. Το DS το ένοιωσα σαν κάτι ιδιαίτερο, ξεχωριστό, μόνο του... Δεν ξέρω τι είδος και στυλ ανθρώπου θα αγόραζε το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Αλλά κάτι μου έλεγε ότι θα ήθελα να τον κάνω παρέα.
Η οδήγηση είναι απαλή, αβίαστη, άνετη. Εξαιρετική κύλιση. Ελαφρώς πιο σκληρό από ότι θα περίμενα, δεν είναι το μαγικό χαλί που είχα συναντήσει όταν είχα κάνει test drive το καινούργιο C4 πριν 3 περίπου χρόνια. Καλύτερα όμως, το αισθάνεσαι ελαφρώς πιο σπορτίφ. Ιδού μια έκπληξη από το πουθενά. Να έχει μια σπορτίφ νότα το πλέον απροσδόκητο αυτοκίνητο.
Η ανεπάρκεια των 130 ίππων σώζεται από την ροπή του diesel. Καλό τράβηγμα από χαμηλά, 30 κιλά ροπής είναι αυτά εξάλλου... Στην πόλη έχεις μια ικανοποιητικότατη ισχύ για προσπεράσματα, γρήγορα πετάγματα από στάση, κλπ. Στο ταξίδι είναι απλά υπέροχο. Το τιμόνι βαραίνει στις πιο ψηλές ταχύτητες και σε συνδυασμό με το μασίφ πλαίσιο σου δίνει μια αίσθηση στιβαρότητας και ασφάλειας. Η ηχομόνωση σε πολύ καλά επίπεδα. Ειλικρινά, σε ελάχιστες στιγμές ευχήθηκα να έχει περισσότερη ισχύ. Ίσως σε ορισμένα επαρχιακά b-roads με στροφές που σου ανοίγουν την όρεξη. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι αυτός ο προσανατολισμός του αυτοκινήτου. Και μάλλον κανενός SUV σε αυτή την κατηγορία.
Και για τους οικονόμους της παρέας, ας αναφέρω και ένα νούμερο που με εντυπωσίασε. Στο ταξίδι, με ταχύτητες από 110 έως και 130 χαω, η κατανάλωσή του κυμάνθηκε μεταξύ 5.3 και 5.5 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα! Πολύ καλό νούμερο θεωρώ.
Εν κατακλείδι: ένα αυτοκίνητο το οποίο είμαι σίγουρος πως δεν διεκδικεί πρωτεία ούτε σε κινητήριο σύνολο (αναφέρομαι στον ταπεινό diesel που είχα διαθέσιμο), ούτε σε οδική συμπεριφορά, ούτε σε value for money. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν απείρως πιο οικονομικές προτάσεις με καλύτερη σχέση απόδοσης/τιμής. ΑΛΛΑ (και αυτό είναι ένα μεγάλο ΑΛΛΑ) με έκανε να νοιώσω ξεχωριστός για 48 ώρες. Μου χάρισε ένα μόνιμο χαμόγελο όταν το οδηγούσα, και με έκανε να αισθανθώ ότι "στέκομαι" αξιοπρεπώς στους δρόμους της Νίκαιας, της Βιλφράνς συρ Μερ, του Μπολιέ συρ Μερ, του Μονακό και της Μαντόν. Και αυτό δεν είναι λίγο! Γιατί εξάλλου, η αυτοκίνηση είναι πάνω από όλα ένα όνειρο, μια ιδέα. Και μια ζωή χωρίς στυλ είναι αφόρητα βαρετή!
Ως κάτοχος του DS7 1.5 Diesel στην "απλή" έκδοση Bastille, που όμως ουσιαστικά έχει τα πάντα από εξοπλισμό, συμφωνώ και επαυξάνω. Είναι ένα αυτοκίνητο που με ευχαριστεί πολύ στην οδήγηση, ειδικότερα στις οικογενειακές εκδρομές, με την πολυ ισορροπημένη οδική του συμπεριφορά, τους άπλετους χώρους και την αίσθηση του ξεχωριστού και πολυτελούς που αβίαστα σου βγάζει. Και η κατανάλωση είναι όντως πολύ κοντα στην εργοστασιακή. Ολοκληρωμένο σύνολο.
