Αν κρίνω καημένε από τους τρεις κουβάδες της υπογραφής σου, ότι και να σου εξηγήσω τζάμπα χρόνος θα είναι

Κάθε εταιρεία έχει τις δικές αξίες και το ανάλογο κοινό. Οι Alfa αριστεύουν σε οδική συμπεριφορά και αίσθηση, επιδόσεις και σχεδιασμό. Ο καθένας λοιπόν κάνει τις επιλογές του βάσει των αναγκών και των θέλω του.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Κάθε εταιρεία έχει τις δικές αξίες και το ανάλογο κοινό. Οι Alfa αριστεύουν σε οδική συμπεριφορά και αίσθηση, επιδόσεις και σχεδιασμό. Ο καθένας λοιπόν κάνει τις επιλογές του βάσει των αναγκών και των θέλω του.

Αλέξανδρε σωστή η τοποθέτηση σου, αλλά ο συγκεκριμένος έχει αναγάγει το @ρχ#δοσπάσιμο σε επιστήμη...

Φιλε vasvo οι αλφιστες ειναι οι πιο πορωμενοι οπαδοι. Ο,τι και να τους πεις αυτοι εκει. Δε βγαζεις ακρη σου λεω...

80ς. Ξεκινας από πάτραι.
Κατά προτίμηση με κάποιο θεικο μεντιτεράνιαν του καραγιώργη (οκ, το ξερω οτι το τελευταίο είναι βυθισμένο έξω απο τον νερακι 20 χρονια τωρα). Κιτρινο και αργό. Που μυρίζει εμετίλα.

Φτανεις μπαρι ξημερώματα.
Και βλεπεις δεκάδες sud. Κιτρινωπες και κοκκινες. Σπανια και μερικές gtv. Και sprint. Και μαυρομάλλες. Και καστανές. Και HPE. Eνα μήνα βρισκει το φερμούαρ και βάζεις τη μπανάνα μπροστά. bbc από μπουρνάζι.

Πας κολωνία. Που δεν πήρε τυχαία το 'κολω'. Πασσάτ-ες παντού. Με κύκλους και όχι.
Πασχα (ναι έτσι λεγεται το κορυφαίο fkk εβερ).
Σου κάνουν ολα τα γούστα. Με τα πολλά έρχεται και μια κάποια ήπια έγερσις. Και εκτόνωσις.
Στο τραίνο με 250. σκέφτεσαι τη φακλάνα. Κατουράς και βρέχεις την μύτη της αλβιέλας ένα εξάμηνο. Γι'αυτό έχουν τα σουίνγκερς κλουμπ. Κάτι που δεν είναι βαρετό. Μετά όμως μπαίνουν στο πασσατ-ο και ζουν για την άλλη παρασκευή.

Στη πόλη με τη σιδεροκατασκευή.
Πας στο λόφο γιατί έτσι κάνουν όλοι.
Και καμπαρέ γιατί το αυτό.
Μερικά ωραία ψιλόλιγνα γκομενάκια. Και κάτι ανάποδα τρίγωνα.
Σπρώχνεις μια-δυο φορές τα γκομενάκια και φεύγουν. Δεν αντέχουν, αλλά όταν μιλάνε ακούγονται ωραία.
Δεν κατουράς τις μύτες, αλλά όχι bbc.

Κιτρινίλα
Προσγειώνεσαι στο χάος και παίρνεις το τραίνο με τα 300.
Ανάποδα τιμόνια. Μικροτσούτσουνοι και φαίνεται.
Οι γκόμενες γκόμενες. Σπάνια όμως τα gtr. Πρέπει και να σου αρέσουν τα σχιστά.

LA (όπως λουτρά αιδηψού ένα πράμα)
Γκόμενες παντού.
Και χοντροί που οδηγάνε αγροτικά και άλλα που μοιάζουν για αγροτικά
Οι γκόμενες τον παίρνουν από παντού.
Και εδώ σπρώχνεις και φεύγουν. Εχουν να δουν τηλεόραση. Βαριούνται.
Ασε που εκεί έχει και γνήσιους bbc.

Πάμε βόρεια, εκεί που έχει κρύο.
Γκομενάρες στο δρόμο. Και βόλβα.
Που έχουν εξαντλήσει την εφευρετικότητα στα σκαμπό.
Ενα μυστήριο πράμα. Ισως φταίει το κλίμα. Αλλά για να βάζουν παντού θεμαινόμενα καθίσματα θα ξέρουν ότι είναι κρυόκωλες.

Αλλος ψόφος.
Αμα φτάσεις πρωί σεροδρόμιο, θες 3 ωρες να μπεις κέντρο. Εκτός αν περνάει ο βλαδίμηρος.
Οι μπαμπούσκες λίγες. Πολλά τα παλτά.
Αντε να σου σηκωθεί με βότκα... Μολις δεις νιβα και 124 τέζα

Νοτιότερα, όχι πολύ, όχι συγκεκριμένα.
Μιζέρια.
Και σκόντα και ντατσια και μαγκιάρ σουζουξ.
Ούτε κοιτάς τις γκόμενες. Ούτε έχεις όρεξη, ούτε να φας...

Και εκεί οδηγάνε ανάποδα.
Και κάποτε φτιάχνανε αμάξια.
Τώρα βρωμάει κάρυ και κυπριακό φις και τσιπς

R.S.
Τίτλος Δημoσίευσης: Ο λόγος που η Alfa τα σπάνε ή ένας γύρος του κόσμου για πετρολκέφαλους

Ο χρήστης vasvo έγραψε:
Αν κρίνω καημένε από τους τρεις κουβάδες της υπογραφής σου, ότι και να σου εξηγήσω τζάμπα χρόνος θα είναι

αυτός είναι διάλογος και με γερά......... επιχειρήματα!!!!!
δεν χρειάζεται πλέον να σκεφτείς κάτι και να μου απαντήσεις..........

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Κάθε εταιρεία έχει τις δικές αξίες και το ανάλογο κοινό. Οι Alfa αριστεύουν σε οδική συμπεριφορά και αίσθηση, επιδόσεις και σχεδιασμό. Ο καθένας λοιπόν κάνει τις επιλογές του βάσει των αναγκών και των θέλω του.

+1
REALZEUS, τα είπες όλα σε 2 σειρές (κι όχι μόνο για την Alfa, αλλά και για την επιλογή οποιουδήποτε αυτοκινήτου: 'Ο καθένας λοιπόν κάνει τις επιλογές του βάσει των αναγκών και των θέλω του')

Ο χρήστης Ken11 έγραψε:

Ε απο την αλλη μπορουμε ν ανοιξουμε και κουβεντα γι αυτους που δε ξερουν πουν παν τα 4 ,αισθησεις αμοιβαδας κτλπ

Πολυ πιο ενδιαφερον,απο το να βλεπουμε καμμενους αλφιστες να ανακυκλωνουν την ιδια βιολα με το ποσο υποτιμημενη ειναι η μαρκα και δεν παιρνει αυτο που της αξιζει,το αγοραστικο πελατολογιο της AR ειναι περιορισμενο και συγκεκριμενο,οποτε μην περιμενετε εκτοξευση πωλησεων μονο επειδη η Giulia ειναι ομορφο και ευχαριστο αυτοκινητο.

Βασικα καταλαβες πολυ καλα τι θελω να πω...
Απο εκει και περα αδιαφορω πληρως για πωλησεις και αλλα ασχετα με αυτοκινηση. Το μονο ομορφο και ευχαριστο μαλλον δεν ανταποκρινεται στη πραγματικοτητα με βασει αυτα που γραφονται παντως. Η QV μαλιστα με βασει ολες τις πηγες ειναι το καλυτερο και πιο ολοκληρωμενο αυτοκινητο εν συγκρισει με τους ανταγωνιστες της.

Αν κρίνω καημένε από τους τρεις κουβάδες της υπογραφής σου, ότι και να σου εξηγήσω τζάμπα χρόνος θα είναι

τι του πεεεε!!

Κάθε εταιρεία έχει τις δικές αξίες και το ανάλογο κοινό. Οι Alfa αριστεύουν σε οδική συμπεριφορά και αίσθηση, επιδόσεις και σχεδιασμό. Ο καθένας λοιπόν κάνει τις επιλογές του βάσει των αναγκών και των θέλω του.

Αλέξανδρε σωστή η τοποθέτηση σου, αλλά ο συγκεκριμένος έχει αναγάγει το @ρχ#δοσπάσιμο σε επιστήμη...

+1

Πηγαινοντας να δω ενα αυτοκινητο κατεληξα να εξεταζω στατικα την guilia.
Η εκδοση με ολα μαυρα στο εσωτερικο την υποβιβαζει αρκετα κατα την γνωμη μου. Μ αρεσει με τα μπεζ και τις διχρωμιες που ειδα στο internet. Εκει φαινεται η ομορφια των γραμμων και η πολυτελεια της.
Αν ψαξω αρκετα να βρω αρνητικα συνυπολογιζοντας και την τιμη του αυτοκινητου διαπιστωσα πως:
Χωροταξικα δυσκολευτικα καπως, καποια πλαστικα στην κεντρικη κονσολα τριζουν και μοιαζουν σαν να προερχονται απο πολυ φθηνοτερο αυτοκινητο, αλλα κυριως αρνητικη εντυπωση μ εκανε το κλεισιμο της πορτας το οποιο δεν ειχε το βαθυ γδουπο που, ναι μεν προσφερει μια ψευδεσθηση ποιοτητας και ασφαλειας και οχι κατι ουσιαστικο, αλλα δν παυει να ειναι must σε αυτα τα χρηματα.Το πισω μερος της δν το βρηκα καθολου διαφορετικο και εξτασιακο. Ειναι απλα ενα φαρδυ σενταν με οριζοντια φαναρια. Εξαιρετικο πισω μερος ειχε η Brera.

Στα συν το καπο με την μουρη και τα λεπτα a pillar (που θυμιζουν BMW 3αρα) και τα υπεροχα paddles πισω απο το τιμονι ...απλα υπεροχα με τελεια αισθηση.
Απο οδηγηση δν εχω καμια αμφιβολια ποσο υπεροχη θα ταν αλλα δεν τν οδηγησα.

Ο χρήστης Lap έγραψε:
Πηγαινοντας να δω ενα αυτοκινητο κατεληξα να εξεταζω στατικα την guilia.
Η εκδοση με ολα μαυρα στο εσωτερικο την υποβιβαζει αρκετα κατα την γνωμη μου. Μ αρεσει με τα μπεζ και τις διχρωμιες που ειδα στο internet. Εκει φαινεται η ομορφια των γραμμων και η πολυτελεια της.

+1
Είχα 147 με διχρωμία μαύρο ταμπλώ - μπεζ αλκαντάρα και giulietta με μονόχρωμο σκούρο εσωτερικό.Το σαλόνι της πρώτης μου άρεσε περισσότερο.

http://www.drive.gr/posts/paroysiaseis/ ... -1970-1977

Drive Legends: Alfa Romeo Montreal 1970-1977

[spoiler=:njtlh366]Ένα μοναδικό μοντέλο, ξεχωριστό διότι δεν έμοιαζε με καμιά Alfa μέχρι τότε. Η Montreal κάτω από το καπό έκρυβε ένα V8 που ήταν φορτωμένος με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας της εποχής

Η όποια αναφορά σε παλαιά αυτοκίνητα δεν έχει να κάνει τόσο με τα μηχανολογικά στοιχεία όσο με την εικόνα και το συναίσθημα. Οι παλαιοί μεγάλοι ηθοποιοί δεν μας έχουν μείνει στη μνήμη μας για την ομορφιά τους, αλλά για τη γοητεία με την οποία έχουν χαράξει τις αναμνήσεις μας.

Έτσι και τα παλιά αυτοκίνητα. Τα μηχανικά μέρη και οι επιδόσεις μπορεί στην εποχή τους να ήταν αντικείμενα ενθουσιασμού και μελέτης, αλλά έχουν πια τόσο ξεπεραστεί που τα σημερινά τεχνολογικά επιτεύγματα μοιάζουν με διαστημόπλοια.

Όμως... Κανένα αυτοκίνητο των παλαιοτέρων εποχών δεν έμοιαζε με το διπλανό του. Από τα πιο οικονομικά μέχρι τα εξώκοσμα μοντέλα, όλα είχαν προσωπικότητα και τα ξεχώριζες από μακριά. «Να μια Μόντρεαλ!», έλεγες και δεν υπήρχε καμία περίπτωση να την είχες μπερδέψει με μία Citroën SM της αντίστοιχης περιόδου.

Ραντεβού στα τυφλά
Περπατώντας πρόσφατα σε ένα χωριό στην Ελβετία, ανάμεσα σε ένα πλήθος εξαιρετικά ακριβών αυτοκινήτων που ήταν παρκαρισμένα ένθεν και ένθεν του κεντρικού δρόμου, το μάτι μου τράβηξε το διαφορετικό σουλούπι μιας Alfa Romeo Montreal σε χρώμα σκούρο πορτοκαλί. Ήταν σε κατάσταση showroom και οίκτιρα τον εαυτό μου που δεν είχα μαζί μου φωτογραφική μηχανή ή έστω ένα κινητό για να απαθανατίσω αυτή την εικόνα. Το πίσω αυτοκίνητο ήταν μία Alfa πάλι, μια Brera. Και το εμπρός μια Mercedes που δεν συγκράτησα τον τύπο της. Εντυπωσιακά και τα δύο σύγχρονα αυτοκίνητα, αλλά η γοητεία που εξέπεμπε η Montreal δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανένα από αυτά.

Χάζευα το αυτοκίνητο όταν με πλησίασε ένας καλοντυμένος κύριος, περίπου 70 χρονών και με έκδηλη υπερηφάνεια με ρώτησε αν μου αρέσει. Του απάντησα καταφατικά και αυτός ακουμπώντας το χέρι του στον ώμο μου, είπε συνωμοτικά: «Δικό μου είναι, η γυναίκα μου δεν ξέρει ότι το έβγαλα από το γκαράζ. Είναι το μόνο αυτοκίνητο που θέλησα να αποκτήσω στη ζωή μου και το προσέχω σαν τα μάτια μου». Για το τελείωμα του σχολίου δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία. Το αυτοκίνητο ήταν του κουτιού…

Πες τα γιατρέ μου
Ο καλοντυμένος κύριος, γιατρός στο επάγγελμα όπως εκ των υστέρων πληροφορήθηκα, γέλασε και με κάλεσε για καφέ σε ένα καφενείο πιο κάτω. Καθίσαμε κοντά στην τζαμαρία και μέχρι να έρθουν οι καφέδες, έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις. Χάρηκε ιδιαίτερα που έμαθε την καταγωγή μου, αλλά την έκπληξη μού τη φύλαγε για αργότερα. Και δεν είχε να κάνει με τις γνώσεις του πάνω στο αυτοκίνητό του.

«Τι γνωρίζετε για τις Montreal;», ξεκίνησε την κουβέντα. «Τα απολύτως γενικά», απάντησα. Ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του και ξεκίνησε να αφηγείται σαν σε ένα αόρατο μεγάλο ακροατήριο. «Η Alfa Romeo παρουσίασε ένα πρωτότυπο το 1967 στην έκθεση Expo 67, στο Μόντρεαλ, τη χρονιά που η πόλη γιόρταζε την εκατονταετηρίδα του Καναδά. Τότε τα πρωτότυπα εκτίθονταν χωρίς κάποιο συγκεκριμένο όνομα μοντέλου. Ο σκοπός τους περισσότερο ήταν να εντυπωσιάσουν το κοινό, δημιουργώντας θόρυβο γύρω από το όνομα της κατασκευάστριας εταιρίας, παρά μια σπουδή για ένα επερχόμενο μοντέλο.

Το όνομα Montreal δόθηκε στο αυτοκίνητο από το κοινό, αφού με αυτό αναφερόντουσαν στο συγκεκριμένο μοντέλο. Ήταν ένα κουπέ 2+2, με μοτέρ 1.600 κυβικών από την Giulia Ti και σασί από την Giulia Sprint GT. Το αμάξωμα είχε σχεδιαστεί από τον Μαρτσέλο Γκαντίνι, το εσωτερικό από τον Πάολο Μαρτίν, σχεδιαστές και οι δύο του οίκου Bertone. Αντίθετα με την πλειονότητα των πρωτοτύπων, η Montreal προοριζόταν εξαρχής να γίνει ένα μοντέλο περιορισμένης παραγωγής.

Στο αισθητικό πλαίσιο της εποχής, το αυτοκίνητο είχε επιρροές από Maserati Bora αλλά και Lamborghini Miura, προσπαθώντας να συνδυαστεί η εικόνα ενός υπεραυτοκινήτου σε πιο ρεαλιστικό πλαίσιο. Δύο τέτοια αυτοκίνητα είχαν εκτεθεί στην Expo 67. Σήμερα, το ένα βρίσκεται στο μουσείο της εταιρίας στο Αρέζε της Ιταλίας, ενώ το δεύτερο βρίσκεται στις αποθήκες του ιδίου μουσείου.

Τρία χρόνια φαγούρα
Το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής παρουσιάστηκε στην έκθεση της Γενεύης τρία χρόνια αργότερα, το 1970, και ήταν διαφορετικό από το πρωτότυπο του Montreal. Ήταν εφοδιασμένο με κινητήρα 2.593 cc σε διάταξη V8 με γωνία 90 μοιρών, ξηρό κάρτερ, διπλούς εκκεντροφόρους επικεφαλής σε κάθε πλευρά, διπλή ηλεκτρονική ανάφλεξη και μηχανικό ψεκασμό από τη SPICA, κομπλαρισμένο σε ένα 5τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο ZF και διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Το μοτέρ απέδιδε 197 ίππους στις 6.400 rpm και έδινε στο αυτοκίνητο επιτάχυνση 0-100 σε 7,7” και τελική 219 km/h».

«Δεν σας βλέπω να πίνεται τον καφέ σας», παρατήρησε ο συνομιλητής μου. Είχα απορροφηθεί σε αυτά που με τόση λεπτομέρεια περιέγραφε, ώστε είχα ξεχάσει εντελώς τον μυρωδάτο καπουτσίνο. Ρούφηξα μια γουλιά, κοίταξα έξω από την τζαμαρία όπου σιγά-σιγά σκοτείνιαζε και χαμογέλασα στο συνομιλητή μου, «συνεχίστε παρακαλώ». Κοίταξε το ρολόι του, μου έκλεισε και πάλι συνωμοτικά το μάτι και η ιστορία του συνεχίστηκε.

Ο κινητήρας προερχόταν από το δίλιτρο V8 της Stradale 33 και του αγωνιστικού πρωτότυπου Tipo 33. Η κόκκινη γραμμή ήταν στις 7.000 στροφές, αριθμός πρωτάκουστος για V8 της εποχής. «Ναι, είχε γυριστεί και μία ταινία με τίτλο “Κόκκινη γραμμή 7.000” το 1965 με πρωταγωνιστή τον Τζέιμς Κάαν», σχολίασα για να δείξω ότι κι εγώ κάτι ξέρω… Με κοίταξε συγκαταβατικά και συνέχισε την αναφορά των πολύτιμων γνώσεών του.

Το σασί και το κιβώτιο προέρχονταν από την Giulia GTV και περιλάμβαναν ανάρτηση με διπλά ψαλίδια, ράβδους στρέψης και αμορτισέρ εμπρός, και άκαμπτο άξονα με διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης πίσω. Τα φρένα ήταν, φυσικά, αεριζόμενοι δίσκοι σε όλους τους τροχούς. Μιας και ανεπίσημα είχε πια καθιερωθεί ως Montreal, η Alfa Romeo διατήρησε το όνομα αυτό και στην έκδοση παραγωγής.

Άλλα μου λεν τα μάτια σου
Στιλιστικά, το πιο εντυπωσιακό στοιχείο ήταν τα τέσσερα εμπρός φώτα που καλύπτονταν μερικώς από ασυνήθιστες στην όψη γρίλιες, που κατέβαιναν υδραυλικά όταν άναβες τα φώτα. Ένα άλλο στοιχείο εντυπωσιασμού ήταν ο αεραγωγός στο καπό. Στην πραγματικότητα ήταν μπλοκαρισμένος, αφού ο σκοπός της ύπαρξής του εκεί δεν ήταν για να περνά αέρα στον κινητήρα αλλά να κρύβει οπτικά το φούσκωμα του καπό.

Το πίσω μέρος είχε αμφιλεγόμενη αισθητική και σε άλλους άρεσε, σε άλλους όχι. Οι σχισμές στις κολόνες πίσω από τις πόρτες, αν και εξυπηρετούσαν το σύστημα εξαερισμού της καμπίνας, δεν είχαν παρά αισθητικό λόγο ύπαρξης. Οι φήμες που ήθελαν το αυτοκίνητο να έχει σχεδιαστεί για να φορέσει κινητήρα στο κέντρο, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ από την Alfa Romeo.

Το κράτημα του αυτοκινήτου όσο και τα φρένα ήταν υψηλού επιπέδου, αλλά δεν ήταν από τα αξιομνημόνευτα σημεία του.
Η Montreal ήταν πολύ ακριβό αυτοκίνητο. Κόστιζε περισσότερο από τις Jaguar E-type, αλλά και από τις Porsche 911 της εποχής. Η παραγωγή είχε μοιραστεί ανάμεσα στις εγκαταστάσεις της Alfa Romeo στο Αρέζε και αυτές της Carrozzeria Bertone στο Γκαζέλε και Γκρουλιάσκο, έξω από το Τορίνο. Η Alfa Romeo έφτιαχνε το σασί και όλα τα μηχανικά τμήματα, και η Bertone τοποθετούσε το αμάξωμα.

Ύστερα από την τοποθέτηση του αμαξώματος, το αυτοκίνητο πήγαινε στο Γκρουλιάσκο όπου καθαριζόταν από τα γράσα και λοιπά λιπαντικά, επικαλυπτόταν με ψευδάργυρο, βαφόταν με το χέρι το αμάξωμα και μονταριζόταν το εσωτερικό.
Με τον τρόπο αυτό, δεν υπήρξε ποτέ ταυτοποίηση του αριθμού πλαισίου, κινητήρα, σασί και ημερομηνίας παραγωγής του κάθε αυτοκινήτου, πράγμα που επηρέασε τη μεταπώληση αυτών των μοντέλων.

Το εσωτερικό απέπνεε πολυτέλεια, αν και το ταμπλό ήταν εξοπλισμένο με διακόπτες και λοιπά όργανα ίδια με των υπολοίπων Alfa της εποχής. Τα καθίσματα ήταν ιδιαίτερα άνετα και εφοδιασμένα με ρυθμιζόμενα μαξιλαράκια κεφαλής. Το εσωτερικό ύψος δημιουργούσε πρόβλημα στους ψηλούς οδηγούς, αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα του χαμηλού σπορ αμαξώματος.

Πολύ κακό για το τίποτα
Η Montreal παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1977, χωρίς καμία ουσιαστική μεταβολή στα επτά χρόνια της ζωής της. Η πρώτη πετρελαϊκή κρίση δημιούργησε ασφυξία στην Alfa Romeo που πραγματικά ζορίστηκε πολύ για να ξεπουλήσει το στοκ που είχε ξεμείνει . Συνολικά κατασκευάστηκαν μόνο 3.925 αυτοκίνητα και το παράδοξο είναι ότι κανένα από αυτά δεν πουλήθηκε στο Μόντρεαλ. Η Alfa Romeo δεν τροποποίησε ποτέ το αυτοκίνητο ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στα στάνταρ που απαιτούσε η αμερικανική νομοθεσία, οπότε δεν έκανε καριέρα στις ΗΠΑ, μέγα εμπορικό λάθος για την εποχή.

Ο φίλος μου σώπασε και κοίταξε το ρολόι του. «Πω, πω», είπε, «πέρασε η ώρα».
Έκανε σήμα στη σερβιτόρα για να πληρώσει τον λογαριασμό και όταν του είπα ότι τουλάχιστον αυτό θα το άφηνε σε μένα, έγειρε το κεφάλι ευχαριστώντας με χωρίς λόγια. Βγήκαμε έξω στο κρύο απόγευμα. Κοίταξα και πάλι όλα αυτά τα ακριβά αυτοκίνητα και σχολίασα: «Πολύς πλούτος που προφανώς έχει παραχθεί με κόπο, για να είναι έτσι στο δρόμο αφημένος»
Εκεί και πριν με αποχαιρετήσει με άφησε άναυδο, απαντώντας μου σε άψογα ελληνικά: «Τα αγαθά κόποις κτώνται, όπως έλεγαν και οι σοφοί πρόγονοί σας…».

Μπήκε στη Montreal, έβαλε εμπρός, ζέστανε λίγο τον V8 και με τους ήχους των διπλών εξατμίσεων να τραγουδούν ρυθμούς των 70’s, χάθηκε στο βάθος του δρόμου.

Η Alfa Romeo Montreal σε αριθμούς
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος Alfa Romeo V8 90 μοιρών, 00564
Υλικό Αλουμινένιο μπλοκ και καπάκι
Θέση Εμπρός, διαμήκης
Τροφοδοσία Διπλή ηλεκτρική αντλία βενζίνης, μηχανικός ψεκασμός πολλαπλών σημείων SPICA
Ανάφλεξη Ηλεκτρονική, μία σε κάθε σειρά του V
Κυβισμός (cc) 2.593
Διάμετρος x διαδρομή (mm) 80 x 64,5
Ισχύς (PS/rpm) 197/6.400
Ειδική ισχύς (PS/lt) 76
Ροπή (kgm/rpm) 24,8/5.100
Συμπίεση 9:1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κίνηση Πίσω
Κιβώτιο Χειροκίνητο, 5 σχέσεων
AΜΑΞΩΜΑ
Διαστάσεις (mm) 4.220 x x 1.672 x 1.205
Μεταξόνιο (mm) 2.350
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Εμπρός Διπλά ψαλίδια, ράβδοι στρέψης, αντιστρεπτική δοκός
Πίσω Άκαμπτος άξονας, διαμήκεις βραχίονες, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική δοκός
ΒΑΡΗ
Κατασκευαστή (kg) 1.330
Βάρος/ισχύ (kg/PS) 6,75
Ρεζερβουάρ (lt) 63
ΦΡΕΝΑ-ΛΑΣΤΙΧΑ
Φρένα εμπρός/πίσω Αεριζόμενοι δίσκοι 272/284 mm
Ζάντες 6,5J x14”
Λάστιχα εμπρός-πίσω 195/70 VR14
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Μέση (lt/100 km) 13,7
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Τελική ταχύτητα (km/h) 219
0-100 km/h (sec) 7,7”
0-160 km/h (sec) 21,7”
0-1.000 km/h (sec) 28,2”
Εκτιμώμενη τιμή (σήμερα) από €30.000[/spoiler:njtlh366]

όλο και πιο συχνά γράφω εγώ τελευταία εδώ μέσα...Μήπως πρέπει να...το κοιτάξω;;

http://www.protothema.gr/car-and-speed/ ... ture-ss17/

H Alfa Romeo Σφακιανάκης ξεχώρισε με την εμφάνισή της την Τρίτη 16 Μαΐου, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο πλαίσιο της επίσημης παρουσίασης της συλλογής Celia Kritharioti Haute Couture SS17 με φιλανθρωπικό σκοπό, καθώς τα έσοδα από τις προσκλήσεις θα διατεθούν για τους σκοπούς του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας».

Τα δύο ολοκαίνουργια μοντέλα Alfa Romeo Stelvio και Alfa Romeo Giulia έδωσαν το «παρών» και μαγνήτισαν τα βλέμματα των επίτιμων καλεσμένων της επίδειξης υψηλής ραπτικής στο Πολιτιστικό Κέντρο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, που για πρώτη φορά φιλοξένησε ένα τέτοιο θέαμα. H Alfa Romeo Stelvio, είναι η πρώτη έκδοση SUV της ιταλικής εταιρίας, η οποία εφοδιάζεται με πέντε διαφορετικά μηχανικά σύνολα, τρεις εκδόσεις εξοπλισμού (Stelvio Base, Super και First Edition), καθώς και δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε 13 χρώματα και 13 ζάντες αλουμινίου. Κομψή αλλά και ταυτόχρονα σπορτιβ, η νέα Stelvio, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από την πρωτότυπη και πολυαναμενόμενη επίδειξη μόδας, καθώς προσφέρει μια καινούργια αντίληψη στην κατηγορία των SUV, χαρίζοντας τη μοναδική εμπειρία μιας ολοκληρωμένης αίσθησης οδήγησης, ασφάλειας, ευρυχωρίας, τεχνολογίας αλλά και αισθητικής. 2017_05_16_0302 Η νέα Alfa Romeo Giulia διαθέτει κομψό ξεχωριστό ιταλικό design, ολοκληρώνοντάς το με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, καινοτόμους κινητήρες, ιδανική κατανομή βάρους, μοναδικές τεχνικές λύσεις και την καλύτερη αναλογία βάρους-ισχύος. Μια νέα γενιά αλληλεπίδρασης ανθρώπου-μηχανής αλλά και κλασικής κομψότητας που έρχεται να ολοκληρώσει μια οδηγική φαντασίωση. Στη λαμπερή βραδιά παρευρέθηκε πλήθος προσωπικοτήτων, όπως η κα. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, η κα. Τατιάνα Μπλάτνικ, σύζυγος του πρίγκιπα Νικόλαου και το διάσημο top model Isabeli Fontana, καθώς και επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι μόδας από όλον τον κόσμο, bloggers κ.α.

Ο χρήστης The_Emperor έγραψε:
όλο και πιο συχνά γράφω εγώ τελευταία εδώ μέσα...Μήπως πρέπει να...το κοιτάξω;;

Εννοείται να το κοιτάξεις...είναι επικίνδυνο Βασίλη!!

Επίσης, αφορίζεσαι από: το BMW Forum, την BMW AG, την κοινότητα κατόχων BMW, την οδηγική ευχαρίστηση και από εμένα!!!

Οι νέες Alfa προσφέρουν σαφώς περισσότερη οδηγική ευχαρίστηση από τις αντίστοιχες BMW.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Οι νέες Alfa προσφέρουν σαφώς περισσότερη οδηγική ευχαρίστηση από τις αντίστοιχες BMW.

Νομίζω ότι υπερβάλλεις Θεέ του Ολύμπου! Ίσως αντικαθιστώντας το 'σαφώς' με το 'λίγο' στην πρότασή σου η φράση να βρίσκεται πιο κοντά στην πραγματικότητα!

Ο βασιλιάς των θεων Βασίλη δεν έβαλε το ποσό περισσότερη οδηγική ευχαρίστηση έχουν η άλφα αλλά το ότι σίγουρα έχουν περισσότερη. Είσαι και φιλόλογος (πλάκα κάνω).

Sent from my Coolpad 8675-A using Tapatalk

Το 'σαφώς' δηλώνει μεγάλη διαφορά και εκεί έχω επιφυλάξεις!
Γι' αυτό και εξέφρασα τον δισταγμό μου προς τον καλό μου φίλο!

Ο χρήστης The_Emperor έγραψε:
Το 'σαφώς' δηλώνει μεγάλη διαφορά και εκεί έχω επιφυλάξεις!
Γι' αυτό και εξέφρασα τον δισταγμό μου προς τον καλό μου φίλο!

Δηλώνει και έμφαση, όμως

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Οι νέες Alfa προσφέρουν σαφώς περισσότερη οδηγική ευχαρίστηση από τις αντίστοιχες BMW.

Υποθέτω οτι η σύγκριση σου ειναι:
Giulietta vs BMW 1

Giulia vs 3 series

Για το πρώτο συμφωνω αν και δεν ειμαι κ ο πλέον αντικειμενικός κριτής...

Για το δεύτερο μιλάς απο προςωπικη εμπειρία;

Ο χρήστης iceman7 έγραψε:

Το 'σαφώς' δηλώνει μεγάλη διαφορά και εκεί έχω επιφυλάξεις!
Γι' αυτό και εξέφρασα τον δισταγμό μου προς τον καλό μου φίλο!

Δηλώνει και έμφαση, όμως

Tο συμπέρασμα είναι ακριβώς το ίδιο: Οι καινούριες (για τις παλιές μάλλον δεν συμφωνώ ούτως ή άλλως, όπως μάλλον και ο Δίας με το 'νέες' που χρησιμοποίησε...) άλφα είναι **πολύ **καλύτερες οδηγικά από τις bmw. Το να είναι καλύτερες δεν το αποκλείω, το 'πολύ' όμως δεν προκύπτει από όλες τις κριτικές που έχω διαβάσει έως τώρα. Μακάρι να έχω την ευκαιρία να οδηγήσω μια καλή καινούρια alfa για να κρίνω ο ίδιος