Aug 24, 2020, 8:28 AM

και αυτο που πιεζω τον πιτσιρικα μου και τον εχω στρωμενο να διαβαζει ηδη για την εξεταστικη στη φαρμακευτικη, ειναι να σκιστει να εχει εξαιρετικη επιδοση γιατι θα τον βοηθησει σε υποτροφιες και επιλογες αργοτερα βγαινοντας εξω. ετσι ξαναδινει σεπτεμβριο οτι μαθημα ειχε κατω απο 8.5. και ειναι αυτο που λεω και στους αλλους μικρομεσαιους γονεις: εχει πολυ αγωνα και πριν και μετα.

Καταρχάς συγχαρητήρια για την επιτυχία και επιλογή της σχολής. H φαρμακευτική όπως ήδη θα γνωρίζει ο γιος είναι λίγο παράξενη σχολή. Εξηγούμαι τι εννοώ: από τα 120-150 άτομα που μπαίνουν κάθε χρόνο ( αναφέρομαι στην Αθήνα που γνωρίζω, φαντάζομαι ανάλογα ποσοστά παίζουν Θεσ/κη και Πάτρα) το 80-85% είναι παιδιά φαρμακοποιών που έχουν ήδη φαρμακείο και μπαίνουν με αποκλειστικό σκοπό να συνεχίσουν την επιχείρηση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυτοί που απομένουν να έχουν πολύ καλή επαγγελματική προοπτική αποκατάστασης. Βασικά δεν γνωρίζω και δεν έχω ακούσει να υπάρχει άνεργος φαρμακοποιός.

Οι δυνατότητες και οι προοπτικές είναι πολλές για αυτούς που δεν έχουν να κληρονομήσουν ένα φαρμακείο - υπάρχει η βιομηχανία (παραγωγή, έρευνα, ποιοτικός έλεγχος), υπάρχουν οι πωλήσεις/marketing φαρμακευτικών/medical devices εταιρειών που αν έχεις πτυχίο φαρμακοποιού έχεις τεράστιο advantage να προσληφθείς χωρίς προυπηρεσία άμεσα, να προχωρήσεις γρήγορα και να ανελιχθείς αν είσαι καλός, υπάρχει το Commercial QA, Regulatory, Pharmacovigilance πολύ εξειδικευμένες θέσεις σε όποια φαρμακευτική εταιρεία δραστηριοποιείται σε οποιαδηποτε χώρα του κόσμου που οι φαρμακοποιοί λόγω σπουδών προτιμούνται από πχ Χημικούς, Βιολόγους κλπ,  υπάρχουν τα δημόσια/ιδιωτικά νοσοκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές με φαρμακείο που χρειάζονται φαρμακοποιό, υπάρχουν οι φαρμακαποθήκες που χρειάζονται φαρμακοποιό, υπάρχουν οι εταιρείες κλινικών μελετών και CRO, ακόμα εν τέλη και αν όλα πάνε στραβά να εργαστεί ένας φαρμακοποιός σε φαρμακείο άλλου ( οκ χειρότερη περίπτωση οικονομικά). Και στην τελική υπάρχει πάντα η επιλογή (είτε αν υπάρχει η υποστήριξη απο την οικογένεια είτε όχι) να ανοίξει κάποιος το δικό του φαρμακείο και να πέσει στην 'αρένα'....

Ο λόγος που έκανα το quote αγαπητέ γάτε είναι ότι ο βαθμός πτυχίου στην φαρμακευτική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο μόνο στην περίπτωση σοβαρού μεταπτυχιακού στην έρευνα ή η ακαδημαϊκή καριέρα. Αν ο στόχος του παιδιού είναι αυτός εννοείται ότι πρέπει να πιεστεί. Όμως για οποιαδήποτε σκέψη επαγγελματικής αποκατάστασης εκτός αυτών (όπως οι περιπτώσεις που αναφέρω παραπάνω) πιστεψέ με από προσωπική εμπειρία και αναζήτησης δουλειάς και συνεντεύξεων στο παρελθόν και ως έμμεσος εργοδότης και αναζήτησης νέου φαρμακοποιού αργότερα για το τμήμα μου ο βαθμός πτυχίου δεν παίζει και τόσο σημαντικό ρόλο.

PS - Και κάτι τελευταίο λυπηρό- έχει ελάχιστη διασύνδεση το πρόγραμμα σπουδών της φαρμακευτικής με το τι θα αντιμετωπίσει κάποιος στην αγορά εργασίας αν βγει να δουλέψει μετά από 5 χρόνια σπουδών σε εταιρεία, νοσοκομείο, φαρμακαποθήκη, κλινικές μελέτες. Δυστυχώς είναι τέτοιο το κενό που θα ήθελα πραγματικά να μπορούσα να κάνω μάθημα στα παιδιά και να τους μιλήσω για το ποια skills (soft & hard) ανά είδος εξειδικευμένης θέσης θα χρειαστούν. Έπεσα στα πολύ βαθειά στην πρώτη μου δουλειά την οποία αγάπησα και συνέχισα να αναπτύσομαι απο την πρωτη μέρα, ωστόσο ακόμα και σήμερα μετά απο σχεδόν 20 χρόνια πιστεύω ότι το πτυχίο του φαρμακοποιού είναι ένα πολύ ισχυρό πτυχίο που δεν έχει σχέση όμως με το τι θα χρειαστεί να κάνεις σαν επάγγελμα εκτός φαρμακείου. Ηταν ένα σοκ το τι θα έκανα αργότερα και το τι έκανα στο πανεπιστήμιο για 5 χρόνια.