Οι δέσμες ήταν πολύ ευνοϊκές, ειδικά για όσους έδιναν 2η-3η φορά και κρατόυσαν βαθμούς.

Αχ πάνε χρόνια... Αρσένη λείπεις.

Εγώ φίλε από άλλο πεδίο ήμουν! Εγώ έδινα κσι μαθηματικά και γεωμετρία και ΑΟΘ κσι αρχαία από το πρωτότυπο και άγνωστο κείμενο αρχαίων και Λατινικά και βιολογία και ιστορία κατεύθυνσης (πιο βαριά από της γενικησ) και φιλοσοφία κτλ κτλ

Διότι οι θεωρητικές σχολές δεν είχαν δουλειά και τα οικονομικά είχαν μια ευρεία γκάμα επαγγελματικής προοπτικής όποτε επέλεξα από όλα σχεδόν τα πεδία μαθήματα!

Εγώ θα έδινα και τρίτη και τέταρτη φορά αν χρειαζόταν όλα τα μαθήματα μαζί, όποιος ήθελε υπήρχε τρόπος

Υπερβολικό το Τετάρτη φορά. Μπορούσες να τελειώσεις το πρώτο και να μπεις με κατατακτήριες

@lap said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Υπερβολικό το Τετάρτη φορά. Μπορούσες να τελειώσεις το πρώτο και να μπεις με κατατακτήριες

Οι σχολές που κοίταγα είχαν τέτοια ζήτηση που ήταν σχεδόν αδύνατο να περάσεις από κατατακτήριες. Ήταν σίγουρα δυσκολότερο από πανελλήνιες

Παρόλο που δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχουν οι συγκρίσεις, στο σύστημα των δεσμών π.χ. τα μαθηματικά 1ης δέσμης ήταν πολύ δυσκολότερα των σημερινών (στην ουσία 3 μαθήματα, άλγεβρα, ανάλυση και αναλυτική γεωμετρία). Σήμερα οι υποψήφιοι πολυτεχνείων και οικονομικών
σπουδών δίνουν τα ίδια μαθηματικά, τότε οι της 4ης δέσμης έδιναν ένα υποσύνολο. Γενικά "τότε" (82-95) 4η δέσμη πήγαιναν και όσοι ήθελαν απλά να "μπουν κάπου" και να μην πάνε 5η που έδινε απλά απολυτήριο (και βεβαίως δεν μπορούσαν να ακουμπήσουν 1η, 2η και 3η δέσμη).

Το βασικότερο, οι σχολές ήταν πολύ λιγότερες. Τμήματα π.χ. πληροφορικής υπήρχαν δύο. Πολυτεχνικές σχολές τρεις (δεν υπήρχαν π.χ. τα Χανιά, δεν είμαι σίγουρος αν
υπήρχε καν της Θράκης). Γενικώς υπήρχαν μόνο τα 6 γνωστά πανεπιστήμια (Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Κομοτηνή, Ηράκλειο) συν ΕΜΠ, ΑΣΟΕΕ, Πειραιώς (η "Βιομηχανική"), Γεωπονική και Πάντειο.
Αποτέλεσμα ότι ο όποιος πανεπιστημιακός
τίτλος ήθελε πανελλήνιες πάνω από 16.5, από εκεί και κάτω ήταν τα ΤΕΙ. Κάντε λοιπόν και μια σύγκριση με το μετέπειτα όπου είχες πτυχία πανεπιστημίου με πανελλήνιες κάτω από 10... Επειδή έχω επαφή για ανάλογες συγκρίσεις, μεταξύ π.χ. τωρινών φοιτητών Ηλ. Μηχκών ΕΜΠ (βάση πάνω από 18) και "Ηλ Μηχκών" ΠΑΔΑ (όπως πήραν πρόσφατα αντιστοίχιση, βάση κάπου πάνω από 13) δεν υπάρχει ουδεμία σχέση (ξαναλέω με βάση την ποιότητα των φοιτητών στο μάθημα που τους κάνεις,
πόσο καλός επαγγελματίας θα γίνει ο καθένας δεν γνωρίζω...).

@fiverg said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Παρόλο που δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχουν οι συγκρίσεις, στο σύστημα των δεσμών π.χ. τα μαθηματικά 1ης δέσμης ήταν πολύ δυσκολότερα των σημερινών (στην ουσία 3 μαθήματα, άλγεβρα, ανάλυση και αναλυτική γεωμετρία). Σήμερα οι υποψήφιοι πολυτεχνείων και οικονομικών

Έκανες όμως μια πολύ στοχευμένη σύγκριση!

@fiverg said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Παρόλο που δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχουν οι συγκρίσεις, στο σύστημα των δεσμών π.χ. τα μαθηματικά 1ης δέσμης ήταν πολύ δυσκολότερα των σημερινών (στην ουσία 3 μαθήματα, άλγεβρα, ανάλυση και αναλυτική γεωμετρία).

Απλά ως επιβεβαίωση, τα μαθηματικά 1ης δέσμης (ειδικά σε φροντιστηριακά μαθήματα) κάλυπταν και μέρος της ύλης των μαθημάτων 1ου εξαμήνου πολυτεχνείου.

Υπάρχει κάποια ουσία στο αν το σύστημα του Αρσένη που δούλεψε για κανά 2 χρόνια ήταν πιο δύσκολο από τις Δέσμες;

Καταρχήν είναι ανούσιο να το συζητάμε , καθώς 25 χρόνια μετά , η περιβόητη αγορά εργασίας θα έχει διαχωρίσει από μόνη της την ήρα από το σιτάρι.

Υπάρχουμε βέβαια και εμείς που είχαμε φίλους που έδωσαν με το νέο σύστημα ή που από βίτσιο με τα μαθηματικά παρακολουθούσαν τις "εξελίξεις¨.

Αρχικά τους βαθμούς της Β Λυκείου αν ήθελες τους κρατούσες και μετρούσαν σε ένα ποσοστό . Εξετάσεις Β λυκείου , κοινώς εξετάσεις επιπέδου Λόλα να ένα μήλο για τις δύσκολες σχολές, δώρο εξ ουρανού για ένα καλό μαθητή ....

Για ένα υποψήφιο της παλιάς Α Δέσμης κάτι Μαθηματικά και Φυσικές Γενικής κατεύθυνσης ήταν η αλφαβίτα, ακόμα και να μην έγραφες καλά στα της Γενικής των άλλων κατευθύνσεων ισοφάριζες.

Επίσης η ίδια η ύλη των μαθηματικών περιορίστηκε σημαντικά ( εδώ το ξέρω σίγουρα , υποπτεύομαι και σε άλλα μαθήματα έγινε το ίδιο) . Τότε τα ΑΕΙ είχαν δηλώσει ότι υποβιβάζεται το επίπεδο και ότι εμείς δε ρίχνουμε το γνωστικό μας αντικείμενο, κόφτε το λαιμό σας, όποιος περάσει ...

Επίσης ήρθε για πρώτη φορά το μηχανογραφικό μετά την γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων ( μαγεία να δηλώνεις στα τυφλά...) και ήρθε και το περιβόητο 10% για βελτίωση της σχολής σου την επόμενη χωρίς εξετάσεις.

Άρα αδιάφορο πραγματικά με ποιο σύστημα μπήκε ο οποιοσδήποτε συνάδελφος στη σχολή που σπούδασα ( ή που σπούδασε ο καθένας μας) , πήρε πτυχίο ; τέλος συνάδελφος είναι, δε νομίζω να ασχολείται ΚΑΝΕΝΑΣ!

@fiverg said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Γενικά "τότε" (82-95) 4η δέσμη πήγαιναν και όσοι ήθελαν απλά να "μπουν κάπου" και να μην πάνε 5η που έδινε απλά απολυτήριο (και βεβαίως δεν μπορούσαν να ακουμπήσουν 1η, 2η και 3η δέσμη).

Εδώ δυστυχώς παιδιά με μία κάποια βάση στα μαθηματικά έκαναν ένα σημαντικό λάθος . Πήγαιναν στη δέσμη του λαού με την ελπίδα να περάσουν κάπου και καθώς ήταν πολυπληθέστατη δέσμη οι βάσεις ήταν στα ύψη. Από την άλλη η 1η είχε σοβαρά ΤΕΙ ( που η 4η σχεδόν δεν είχε ΤΕΙ αλλά μόνο ΑΕΙ) που θεωρητικά θα μπορούσαν να περάσουν με πραγματική επαγγελματική αποκατάσταση.

Αλλά ποιος να τους το πεί εκείνα τα χρόνια; Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός που ισοδυναμούσε με ανέκδοτο.

@red_monster said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

@lap said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Σου είπα ξανα πως και εμείς δεν φυτρώσαμε! Σπουδαγμένοι άνθρωποι μας γέννησαν οι οποίοι έζησαν μαζί μας τις δικές μας πανελλαδικές !

Θυμάμαι πως ελεγαν πως έτσι όπως τα είχαν κάνει, σκατα, πολλοί από την δίκη τους γενια δεν θα έμπαιναν στις σχολές που μπήκαν! Η ύλη ιδιαιτερα τα πρώτα έτη ήταν μεγάλη και τα μαθήματα παρα πολλά χωρις δικαίωμα να κρατησεις κάποια βαθμολογία, όπου αυξανόταν γεωμετρικά η πιθανότητα του λάθους που θα επηρέαζε την συνολική προσπάθεια!

Αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζουμε το τι θα γινόταν με το εάν, αλλά οντως ήταν πολύ δύσκολα! Άπαντες γνωστες το μαρτυρούσαν

Σε λίγα έτη αυτό το πρόγραμμα εξετάσεων καταργήθηκε διότι οι αντιδράσεις ήταν έντονες και είχε τεράστιο πολιτικό κόστος! Το θέμα είναι ποιοι το έφαγαν στη μάπα!!!!

Η γενια που βγήκε στην αγορά εργασίας στο πικ της κρίσης!

Εύχομαι η ύβρις που παραθέτεις απέναντι στην γενια αυτή να μη σου γυρίσει μπούμεραγκ και τα ζήσεις σε μεγακυτερη ηλικία!

Τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων είναι κοινά για όλους τους υποψηφίους οι οποίοι και ανταγωνίζονται μεταξύ τους και όχι με ένα σημείο αναφοράς PASS/FAIL. Όταν τα θέματα είναι δύσκολα έχουμε πτώση των βάσεων και τούμπαλιν.

Κατάλαβες τώρα γιατί ακόμα και σε αυτό το θέμα γράφεις μπαρούφες και είσαι παπατζής ολκής ?

Οι θέσεις που οδηγούν σε περιζήτητες σχολές είναι -διαχρονικά- κατάντη ισάξιες. Όλα τα άλλα είναι για να τα λένε οι λαπιδες αυτού του κόσμου και να χρυσώνουν το χάπι.

@fiverg said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Παρόλο που δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχουν οι συγκρίσεις, στο σύστημα των δεσμών π.χ. τα μαθηματικά 1ης δέσμης ήταν πολύ δυσκολότερα των σημερινών (στην ουσία 3 μαθήματα, άλγεβρα, ανάλυση και αναλυτική γεωμετρία). Σήμερα οι υποψήφιοι πολυτεχνείων και οικονομικών
σπουδών δίνουν τα ίδια μαθηματικά, τότε οι της 4ης δέσμης έδιναν ένα υποσύνολο. Γενικά "τότε" (82-95) 4η δέσμη πήγαιναν και όσοι ήθελαν απλά να "μπουν κάπου" και να μην πάνε 5η που έδινε απλά απολυτήριο (και βεβαίως δεν μπορούσαν να ακουμπήσουν 1η, 2η και 3η δέσμη).

Το βασικότερο, οι σχολές ήταν πολύ λιγότερες. Τμήματα π.χ. πληροφορικής υπήρχαν δύο. Πολυτεχνικές σχολές τρεις (δεν υπήρχαν π.χ. τα Χανιά, δεν είμαι σίγουρος αν
υπήρχε καν της Θράκης). Γενικώς υπήρχαν μόνο τα 6 γνωστά πανεπιστήμια (Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Κομοτηνή, Ηράκλειο) συν ΕΜΠ, ΑΣΟΕΕ, Πειραιώς (η "Βιομηχανική"), Γεωπονική και Πάντειο.
Αποτέλεσμα ότι ο όποιος πανεπιστημιακός
τίτλος ήθελε πανελλήνιες πάνω από 16.5, από εκεί και κάτω ήταν τα ΤΕΙ. Κάντε λοιπόν και μια σύγκριση με το μετέπειτα όπου είχες πτυχία πανεπιστημίου με πανελλήνιες κάτω από 10... Επειδή έχω επαφή για ανάλογες συγκρίσεις, μεταξύ π.χ. τωρινών φοιτητών Ηλ. Μηχκών ΕΜΠ (βάση πάνω από 18) και "Ηλ Μηχκών" ΠΑΔΑ (όπως πήραν πρόσφατα αντιστοίχιση, βάση κάπου πάνω από 13) δεν υπάρχει ουδεμία σχέση (ξαναλέω με βάση την ποιότητα των φοιτητών στο μάθημα που τους κάνεις,
πόσο καλός επαγγελματίας θα γίνει ο καθένας δεν γνωρίζω...).

Προφανώς δεν έχει επαφή το τμήμα ΗΜΜΥ του ΕΜΠ (μια από τις δυσκολότερες εν Ελλάδι σχολές) με το τμήμα του πρώην ΤΕΙ μην τρελαθούμε κιόλας.
Βέβαια εδώ δηλώνουν μηχανικοί και οι απόφοιτοι ΑΣΠΑΙΤΕ, τι να λέμε τώρα

Eγω εδωσα σε μια εποχη που τα ελληνικα πανεπιστημια δεν ειχαν ανοιξει τελειως οπως τωρα και υπαρχουν 100δες χιλιαδες Ελληνες φοιτητες σε χωρες του εξωτερικου και δεν περναγα μονο σε 2 σχολες: Μηχ Ηλεκτρ Υπολ Πατρας και Ηλεκτρολογων Μηχ ΕΜΠ. Σε ολες τις αλλες περναγα και στην σχολη μου 7ος μπηκα. Παρολα αυτα η εμπηρεια στο ΕΜΠ περα απο την χαλαροτητα της παρεας ηταν αθλια ειδικα αν σκεφτεις πως ηταν στο αλλο πανεπιστημιο του εξωτερικου που πηγα μετα το ΕΜΠ και ηταν εξισου δωρεαν οι σπουδες (σχεδον δωρεαν ηταν.) Για οποιον ενδιαφερεται για τα οφφ-τοπικ. Οχι πως βοηθαει καθολου την ζωη καποιου. Εγω θυμαμαι συμφοιτητες στο ΕΜΠ να λενε πρεπει να φυγουμε απο εδω μεσα οσο το δυνατον ποιο γρηγορα, καθε καθυστερηση ειναι καταστροφικη.

Γενικά υπάρχει αυτό το θέμα, ναι.
Ο βαθμός δυσκολίας του να μπεις σε ένα ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο (μέσω του θεσμού των πανελληνιων, οποιαδήποτε μορφή και αν εχουν) είναι γενικά αντιστρόφως ανάλογος της ποιότητας σπουδών που προσφέρει.
.

Το πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων είναι άλλο...

Παιδιά μπορείτε να κατεβάσετε τα θέματα από τις δέσμες στα μαθηματικά και από της εποχής του αρσενη. Εγώ πέρα από κάποιες απαντήσεις που λένε ως λύση σε κάποιες σελίδες του βιβλίου, που δεν γνωρίζω σε τι αντιστοιχεί, τα ίδια περίπου θέματα βλέπω. Ίδια ύλη, παρόμοια θέματα.

Αυτό που θυμάμαι ως φιλοσοφία στα εξεταζόμενα μαθήματα τότε ήταν πως το να πιάσεις το 5-7/20 ήταν συγκριτικά ευκολότερο μέσω ερωτήσεων πολλαπλών απαντήσεων. Από εκεί και πάνω όμως η δυσκολία ηταν παρόμοια με τις δέσμες.

Όσον αφορά αυτό που λέει ο Σίβιλ τα μαθήματα της Β λυκείου μετρούσαν με συντελεστή 30% εάν θυμάμαι σωστά και μονάχα εάν σε βοηθούσαν στον τελικό βαθμό. Ενώ ανάλογως το πεδίο της σχολής κάθε μάθημα είχε διαφορετικό συντελεστή με βάση τα μαθήματα βαρύτητας για κάθε πεδίο. Δηλαδή αλλη βαθμολογία εβγαζες εάν το πεδίο ήταν κοινωνικές επιστήμες και άλλη εάν ήταν ας πούμε επιστήμες υγείας, πάντα με τις ίδιες βαθμολογίες στα γραπτά σου.

Επίσης όπως ξαναλέω, εάν γνωρίζετε άλγεβρα που φυσικά γνωρίζετε, ανατρέξετε και δείτε τις πιθανότητες λάθους υπο το πλήθος των μαθημάτων εξέτασης και υπό την προϋπόθεση του να μην μπορείς να κρατήσεις καμία βαθμολογία για την επόμενη χρόνια και την ίδια πιθανότητα να κανεις λάθος σε κάποιο θέμα.

Προφανώς για έναν αριστούχο ήταν όλα εύκολα. Για αυτό λέγεται αριστούχος, επειδή γράφει άριστα, και το άριστα προϋποθέτει πλήρη κατανόηση των θεμάτων. Αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μονάχα οι αριστούχοι αλλά και οι άλλοι, που απαρτίζουν ίσως το 90% των μαθητών.

Για τους άλλους τους αριστούχος βλέπουμε την αδυναμία κατανόησης περιεχομένου, που να μην ήταν και αριστούχοι..

Γενικα το σύστημα που περιγράφω σε λίγα έτη καταργήθηκε, διότι παρόλη την φιλολογία πριν την εφαρμογή του πως ήταν δήθεν ευκολότερο, εν τέλη στην πράξη ήταν δυσκολότερο ενώ πίεζε τους μαθητές σε έναν αγώνα για της πανελλαδικές που ξεκινούσε απο την β λυκείου με ένα μεγάλο πλήθος μαθημάτων γεγονός που απέφερε και την λεγόμενη εξεταστική κόπωση. Αλλιώς ξεκινούσες ως μαθητής με ορίζοντα τα 4 μαθήματα και αλλιώς με τα 9-12 και στην Β αλλά και στην Γ λυκείου.

Σήμερα, δεν έχω ιδέα πως είναι το σύστημα.

@antonakis said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

@fiverg said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Παρόλο που δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχουν οι συγκρίσεις, στο σύστημα των δεσμών π.χ. τα μαθηματικά 1ης δέσμης ήταν πολύ δυσκολότερα των σημερινών (στην ουσία 3 μαθήματα, άλγεβρα, ανάλυση και αναλυτική γεωμετρία).

Απλά ως επιβεβαίωση, τα μαθηματικά 1ης δέσμης (ειδικά σε φροντιστηριακά μαθήματα) κάλυπταν και μέρος της ύλης των μαθημάτων 1ου εξαμήνου πολυτεχνείου.

Το ίδιο και στην εποχή μου.

@lap said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Παιδιά μπορείτε να κατεβάσετε τα θέματα από τις δέσμες στα μαθηματικά και από της εποχής του αρσενη. Εγώ πέρα από κάποιες απαντήσεις που λένε ως λύση σε κάποιες σελίδες του βιβλίου, που δεν γνωρίζω σε τι αντιστοιχεί, τα ίδια περίπου θέματα βλέπω. Ίδια ύλη, παρόμοια θέματα.

Αυτό που θυμάμαι ως φιλοσοφία στα εξεταζόμενα μαθήματα τότε ήταν πως το να πιάσεις το 5-7/20 ήταν συγκριτικά ευκολότερο μέσω ερωτήσεων πολλαπλών απαντήσεων. Από εκεί και πάνω όμως η δυσκολία ηταν παρόμοια με τις δέσμες.

Όσον αφορά αυτό που λέει ο Σίβιλ τα μαθήματα της Β λυκείου μετρούσαν με συντελεστή 30% εάν θυμάμαι σωστά και μονάχα εάν σε βοηθούσαν στον τελικό βαθμό. Ενώ ανάλογως το πεδίο της σχολής κάθε μάθημα είχε διαφορετικό συντελεστή με βάση τα μαθήματα βαρύτητας για κάθε πεδίο. Δηλαδή αλλη βαθμολογία εβγαζες εάν το πεδίο ήταν κοινωνικές επιστήμες και άλλη εάν ήταν ας πούμε επιστήμες υγείας, πάντα με τις ίδιες βαθμολογίες στα γραπτά σου.

Επίσης όπως ξαναλέω, εάν γνωρίζετε άλγεβρα που φυσικά γνωρίζετε, ανατρέξετε και δείτε τις πιθανότητες λάθους υπο το πλήθος των μαθημάτων εξέτασης και υπό την προϋπόθεση του να μην μπορείς να κρατήσεις καμία βαθμολογία για την επόμενη χρόνια και την ίδια πιθανότητα να κανεις λάθος σε κάποιο θέμα.

Προφανώς για έναν αριστούχο ήταν όλα εύκολα. Για αυτό λέγεται αριστούχος, επειδή γράφει άριστα, και το άριστα προϋποθέτει πλήρη κατανόηση των θεμάτων. Αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μονάχα οι αριστούχοι αλλά και οι άλλοι, που απαρτίζουν ίσως το 90% των μαθητών.

Για τους άλλους τους αριστούχος βλέπουμε την αδυναμία κατανόησης περιεχομένου, που να μην ήταν και αριστούχοι..

Γενικα το σύστημα που περιγράφω σε λίγα έτη καταργήθηκε, διότι παρόλη την φιλολογία πριν την εφαρμογή του πως ήταν δήθεν ευκολότερο, εν τέλη στην πράξη ήταν δυσκολότερο ενώ πίεζε τους μαθητές σε έναν αγώνα για της πανελλαδικές που ξεκινούσε απο την β λυκείου με ένα μεγάλο πλήθος μαθημάτων γεγονός που απέφερε και την λεγόμενη εξεταστική κόπωση. Αλλιώς ξεκινούσες ως μαθητής με ορίζοντα τα 4 μαθήματα και αλλιώς με τα 9-12 και στην Β αλλά και στην Γ λυκείου.

Σήμερα, δεν έχω ιδέα πως είναι το σύστημα.

Θα μας διαβάζει κανα σοβαρός άνθρωπος και θα νομίζει ότι οι πανελλήνιες που πέρασες (μόνο εσύ, των αλλωνών ήταν εύκολες) ισοδυναμούν με καταναγκαστική εργασία σε θειορυχεία χωρίς βαγονέτα.

@lap said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

@antonakis said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

@fiverg said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Παρόλο που δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχουν οι συγκρίσεις, στο σύστημα των δεσμών π.χ. τα μαθηματικά 1ης δέσμης ήταν πολύ δυσκολότερα των σημερινών (στην ουσία 3 μαθήματα, άλγεβρα, ανάλυση και αναλυτική γεωμετρία).

Απλά ως επιβεβαίωση, τα μαθηματικά 1ης δέσμης (ειδικά σε φροντιστηριακά μαθήματα) κάλυπταν και μέρος της ύλης των μαθημάτων 1ου εξαμήνου πολυτεχνείου.

Το ίδιο και στην εποχή μου.

Γιατί μόνο 1ου ?
Και 4ου μην σου πω

@lap said in Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....:

Παιδιά μπορείτε να κατεβάσετε τα θέματα από τις δέσμες στα μαθηματικά και από της εποχής του αρσενη. Εγώ πέρα από κάποιες απαντήσεις που λένε ως λύση σε κάποιες σελίδες του βιβλίου, που δεν γνωρίζω σε τι αντιστοιχεί, τα ίδια περίπου θέματα βλέπω. Ίδια ύλη, παρόμοια θέματα.

Αυτό που θυμάμαι ως φιλοσοφία στα εξεταζόμενα μαθήματα τότε ήταν πως το να πιάσεις το 5-7/20 ήταν συγκριτικά ευκολότερο μέσω ερωτήσεων πολλαπλών απαντήσεων. Από εκεί και πάνω όμως η δυσκολία ηταν παρόμοια με τις δέσμες.

Όσον αφορά αυτό που λέει ο Σίβιλ τα μαθήματα της Β λυκείου μετρούσαν με συντελεστή 30% εάν θυμάμαι σωστά και μονάχα εάν σε βοηθούσαν στον τελικό βαθμό. Ενώ ανάλογως το πεδίο της σχολής κάθε μάθημα είχε διαφορετικό συντελεστή με βάση τα μαθήματα βαρύτητας για κάθε πεδίο. Δηλαδή αλλη βαθμολογία εβγαζες εάν το πεδίο ήταν κοινωνικές επιστήμες και άλλη εάν ήταν ας πούμε επιστήμες υγείας, πάντα με τις ίδιες βαθμολογίες στα γραπτά σου.

Επίσης όπως ξαναλέω, εάν γνωρίζετε άλγεβρα που φυσικά γνωρίζετε, ανατρέξετε και δείτε τις πιθανότητες λάθους υπο το πλήθος των μαθημάτων εξέτασης και υπό την προϋπόθεση του να μην μπορείς να κρατήσεις καμία βαθμολογία για την επόμενη χρόνια και την ίδια πιθανότητα να κανεις λάθος σε κάποιο θέμα.

Προφανώς για έναν αριστούχο ήταν όλα εύκολα. Για αυτό λέγεται αριστούχος, επειδή γράφει άριστα, και το άριστα προϋποθέτει πλήρη κατανόηση των θεμάτων. Αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μονάχα οι αριστούχοι αλλά και οι άλλοι, που απαρτίζουν ίσως το 90% των μαθητών.

Για τους άλλους τους αριστούχος βλέπουμε την αδυναμία κατανόησης περιεχομένου, που να μην ήταν και αριστούχοι..

Γενικα το σύστημα που περιγράφω σε λίγα έτη καταργήθηκε, διότι παρόλη την φιλολογία πριν την εφαρμογή του πως ήταν δήθεν ευκολότερο, εν τέλη στην πράξη ήταν δυσκολότερο ενώ πίεζε τους μαθητές σε έναν αγώνα για της πανελλαδικές που ξεκινούσε απο την β λυκείου με ένα μεγάλο πλήθος μαθημάτων γεγονός που απέφερε και την λεγόμενη εξεταστική κόπωση. Αλλιώς ξεκινούσες ως μαθητής με ορίζοντα τα 4 μαθήματα και αλλιώς με τα 9-12 και στην Β αλλά και στην Γ λυκείου.

Σήμερα, δεν έχω ιδέα πως είναι το σύστημα.

Για το 90% των μαθητών ("μη αριστουχων") που αναφερεις οι θέσεις ήταν απλά πολύ περισσότερες, μην κλαίγεσαι. Όταν έδωσα εγώ και ο gatoz ήταν 43000, το 2000 έφτασαν τις 86000 και λογικά όταν έδωσες εσύ ήταν και περισσότερες και πιθανόν και με λιγότερους υποψήφιους (λόγω υπογεννητικοτητας). Έχω πχ νεότερους συναδέλφους από ΤΕΙ Μεσολογγίου και πολυτεχνείο χανιων, δεν υπήρχαν αυτά πιο παλια.

https://www.tanea.gr/2000/04/27/greece/ypopsifioi-kai-eisakteoi/

Το σύστημα σήμερα μοιάζει με αυτό των δεσμών, 4 μαθήματα δίνεις, περίπου αυτά που έδινες στις δέσμες για τις αντίστοιχες σχολές. Επίσης δεν μπορείς να κρατήσεις μαθήματα για την επόμενη χρονιά.