Ο πατέρας μου το 1969 ένα Austin 1100 MkII έναντι 95000 δρχ. και το 1977 ένα Peugeot 304 GL 1300 cc 400000 δρχ.

Το 1971, ο πατέρας μου είχε πάρει μια AlfaRomeo Giulia Super 1.6 , 190.000 δρχ.

Ο πατέρας μου το 1977 fiat 1100d του 1965 70000 δρχ. Ο θείος μου το 1979 zastava 1100 215000 δρχ. Το 1984 ο πατέρας μου άλλαξε το fiat με μεταχειρισμένο dacia 1300 αντί 300000 δρχ. Το 1984 μία σε άθλια κατάσταση giulia με κινητήρα 1750, αγοράσυτηκε 480000 δρχ. Θυμάμαι επίσης και ένα θείο μου με alfetta gtv, που φαινόταν στα παιδικά μου μάτια διαστημική και που αγοράστηκε καινούρια στα τέλη της δεκαετίας του 70 900000 δρχ.

DACIA 1300 γύρω στα 1973-4, εκείνη την εποχή υπήρχει Renault 12, νομίζω, ακριβώς το ίδιο, εξωτερικά τουλάχιστον.
Αν δεν με απατάει η μνήμη μου, μου είχαν πει ότι το είχαν πάρει κάπου 140-150 000

Lada 2105, 1985 από τον Ηλιόπουλο στη Λιοσίων. 600.000δρχ.
Citroen Xantia 1.6, 1995, 6.800.000 με το μαμά ραδιοκασετόφωνο, ABS, 1 αερόσακο, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός, κλειδαριές και αυτόματο αιρκοντίσιον. Έχω κρατήσει το δελτίο παραγγελίας (Citroen Αuto TEXNH, Παλλήνη).

Τα επόμενα δεν είναι κλασικά οχήματα, οπότε δεν αναφέρω τίποτα..

Για το Lada μάλλον λίγα λες, αν θυμάμαι καλά το είχε πάρει ο πατέρας μου το 86-87 γύρω στο 1.200.000 ενώ το Sunny της εποχής, που προσπαθούσα να τον ψήσω εγώ μιας και οικονομικά δε μπορούσαμε να πάμε παραπάνω, είχε 1.700.000

Lada samara 1.500.000δρχ με αποσυρση το 92

Στάλθηκε από το GT-I9505 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Lada caravan ερυθρου χρωματος , εν ετη 1974 ή 75, διακοσαι χιλιαδαι δραχμαι.

Στάλθηκε από το Vodafone Smart ultra 6 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

ΤΟΥΟΤΑ corolla 1200 το 1970 100,000 δραχμες το κρατησαμε 30 χρονια και το πουλησαμε 120.000 δραχμες! Ανθεκτικο και εκανε πολλα αναποδα τιμονια! Τρομερες ρεμπριζ για τα κυβικα του. Βεβαια αργα φρεναριζε λογω βαρους και ελαστικων 155/80 με 13αρα ζαντα ειδικα στη βροχη επικινδυνο. Μαλλον πιο φαρδια ελαστικα θα χρειαζονταν. Εκαιγε 8,2 λιτρα τα εκατο χιλιομετρα στους επαρχιακους δρομους μεχρι που το πουλησαμε. Στην Αθηνα καταναλωση δε το ειχαμε μετρησει αλλα κοντα στα 9 με 9,5 το νομιζαμε

ke11 / e10 ειχατε.. Την επομενη (κε30) αγορασε καινουργια ο πατερας μου με το παππου μου ως πρωτο αυτοκινητο ever στο σπιτι.. Τοσο αθλια ηταν στην οδικη της συμπεριφορα που πουληθηκε πριν κλεισει χρονο..

KE25 εμείς...2πορτη Corolla SL.

Simca Aronde το 1954 με 85.000 δρχ

Volvo 122S, 1.600 κ.εκ. με 127.000 δρχ το 1960

MG 1.100 για το οποίο δεν ξέρω ημερομηνία αγοράς ή κόστος, αλλά λόγω της μεγάλης 'αγάπης' του πατέρα μου για τα εγγλέζικα αυτοκίνητα, μάλλον είχε προσπαθήσει να το διαγράψει από τη μνήμη του (εάν κάποιος γνωρίζει κόστος, παρακαλώ ας μου απαντήσει)

Fiat 124 Sport Coupe. 1.600 κ.εκ., το 1970 με κόστος 145.000 δρχ. Θυμάμαι από τις ιστορίες που μου είχε πει ο πατέρας μου ότι σκεφτόταν και μια Porsche 912, αλλά την απέρριψε λόγω τεράστιας διαφοράς στο κόστος (αν θυμάμαι καλά, κόστιζε περίπου 450.000 δρχ)

Triumph ΜκΙΙ 2000 το 1972 με 200.000 δρχ

Fiat 900 κ.εκ. (νομίζω το 127) το 1985 με 530.000 δρχ

Alfa 75 1.6 το 1987 με 4.500.000 εκ.

Fiat Duna 1.100 κ.εκ το 1988 με 1.730.000 δρχ

Τέλη της δεκαετίας του 1970 αγοράστηκε Mercedes 200 έναντι περίπου 2.300.000 δρχ. Ποσό πραγματικά υψηλό για την εποχή, στο κλασσικό μπέζ χρώμα της Mercedes και εσωτερικό με επίσης μπέζ πραγματικό δερμάτινο σαλόνι (αυτό με τις τρύπες). Το αυτοκίνητο το έχω πλέον εγω στην κατοχή μου με ιστορικές πινακίδες και συμμετέχει σπάνια πλέον σε κάποιους αγώνες ιστορικών. 2000 κυβικά, ούτε 100 άλογα, μέταλλα, πλαστικά,δέρματα, Γερμανικά εξαιρετικής ποιότητας (ήταν τότε που η λέξη Γερμανικό ήταν πράγματι συνώνυμο της ποιότητας και αντοχής) και κατανάλωση περίπου 14 λίτρα. Απο τότε που το θυμάμαι εγω και ο αδερφός μου το λέγαμε τανκς.

Έχω να μπω καιρό και τώρα είδα το νήμα, να πω για ένα αντιφατικό χαρακτηριστικό του Datsun 120Υ που γνωρίζω από πρώτο χέρι. Οσο οικονομικές, απλές και άψαχτες ήταν οι λύσεις του σε φρένα, πίσω ανάρτηση, τιμόνι και άξονα μετάδοσης, τόσο προηγμένος και δυνατός ήταν ο κινητήρας του, πιθανόν να ήταν δάνειο από άλλα Νισσάν/Ντάτσουν, και προφανώς αταίριαστος με το υπόλοιπο αυτοκίνητο. 68 αλόγατα τότες δεν είχε κανένας, εκτός από το Άλφασουντ 1.200.
Ακατανόητο για ένα πάμφθηνο αυτοκίνητο που στο φινάλε δεν στόχευε στον πελάτη που ενδιαφερόταν για επιδόσεις, αλλά απλώς να πάει από το σημείο Α στο σημείο Β και πολλές φορές επιλέχθηκε από οδηγούς σαν το πρώτο τους αυτοκίνητο. Π.χ. τα Έσκορτ, 128, Καντέτ κ.α. της εποχής έπαιζαν σε πολύ λιγότερα αλόγατα.
Να σημειώσουμε ότι η Νισσάν/Ντάντσουν τότε είχε και άλλη σειρά ιχ σε αυτά τα κυβικά, πολύ πιο προηγμένα, αλλά το σήμα Ντάτσουν το είχε και για κάποια φθηνά (όχι όλα).

Για το θέμα: Τω καιρώ εκείνω ο πατέρας μου πήρε ένα Κορόλλα ΚΕ30 προς 200.000 δρχ., το είχε κλείσει 185 αλλά μέχρι να έρθει πέρασαν μήνες και η ισοτιμία δολλαρίου τη στιγμή του εκτελωνισμού είχε αλλάξει λίγο.

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Οσο οικονομικές, απλές και άψαχτες ήταν οι λύσεις του σε φρένα, πίσω ανάρτηση, τιμόνι και άξονα μετάδοσης, τόσο προηγμένος και δυνατός ήταν ο κινητήρας του, πιθανόν να ήταν δάνειο από άλλα Νισσάν/Ντάτσουν, και προφανώς αταίριαστος με το υπόλοιπο αυτοκίνητο. 68 αλόγατα τότες δεν είχε κανένας, εκτός από το Άλφασουντ 1.200.

Τα ίδια σε τεχνολογία αλλά και απόδοση κινητήρα είχε η Corolla SL KE25 του πατέρα μου. 1.200cc με 2 διπλά καρμπυρατέρ και στροφάρισμα πάνω από τις 6.000 σαλ εν έτη 1970!!

Αυτό ήταν ειδικό μοντέλο, το απλό είχε 10-12 αλόγατα λιγότερα. Το ίδιο μοτέρ, το 3Κ, φόραγαν μετά και τα ΚΕ30 με 56 αλόγατα. Έκαιγε και αμόλυβδη όμως και ήταν comply με τις πρώτες ντιρεκτίβες ρύπων που είχαν βγει τότες.
Το 120Υ είχε 68 αλόγατα στα 1.200 κυβικά με συμπίεση 10,1:1 και ροπή 9,75 Kgm , το δε 1.500άρι είχε 95 αλόγατα . Αμφότερα είχαν και 5άρια σαζμάν, ήρθαν 1500άρια μοτέρια και 5άρια σαζμάνια και εδώ ως μετάχειρα στα μαγαζά μεταχειρισμένων ιαπωνικών ανταλλακτικών.
Επίσης είχε σχετικά 'πλούσιο' εξοπλισμό, όπως ραδιόφωνο, ζώνες ασφάλειας, στροφόμετρο ενσωματωμένο στο ταμπλώ, όχι εξωτερικά τοποθετημένο. Ποιό αμάξι είχε τέτοιο εξοπλισμό σε αυτή την τιμή, τω καιρώ εκείνω?
Γενικά το 120Υ ήταν ολίγον διχασμένη προσωπικότητα, σε μερικά του σημεία ήταν εντελώς συμβατικό και 'φθηνό' σε μερικά άλλα, όπως απόδοση κινητήρα, αξιοπιστία, οικονομία, τιμή, εξοπλισμός ήταν κορυφαίο.

http://www.automobile-catalog.com/make/datsun/120y_b210/120y_b210_sedan/1973.html

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Αυτό ήταν ειδικό μοντέλο, το απλό είχε 10-12 αλόγατα λιγότερα. Το ίδιο μοτέρ, το 3Κ, φόραγαν μετά και τα ΚΕ30 με 56 αλόγατα. Έκαιγε και αμόλυβδη όμως και ήταν comply με τις πρώτες ντιρεκτίβες ρύπων που είχαν βγει τότες.
Το 120Υ είχε 68 αλόγατα στα 1.200 κυβικά με συμπίεση 10,1:1 και ροπή 9,75 Kgm , το δε 1.500άρι είχε 95 αλόγατα . Αμφότερα είχαν και 5άρια σαζμάν, ήρθαν 1500άρια μοτέρια και 5άρια σαζμάνια και εδώ ως μετάχειρα στα μαγαζά μεταχειρισμένων ιαπωνικών ανταλλακτικών.
Επίσης είχε σχετικά 'πλούσιο' εξοπλισμό, όπως ραδιόφωνο, ζώνες ασφάλειας, στροφόμετρο ενσωματωμένο στο ταμπλώ, όχι εξωτερικά τοποθετημένο. Ποιό αμάξι είχε τέτοιο εξοπλισμό σε αυτή την τιμή, τω καιρώ εκείνω?
Γενικά το 120Υ ήταν ολίγον διχασμένη προσωπικότητα, σε μερικά του σημεία ήταν εντελώς συμβατικό και 'φθηνό' σε μερικά άλλα, όπως απόδοση κινητήρα, αξιοπιστία, οικονομία, τιμή, εξοπλισμός ήταν κορυφαίο.

http://www.automobile-catalog.com/make/datsun/120y_b210/120y_b210_sedan/1973.html

Ναι το ξέρω ότι ήταν ειδική έκδοση (η απλή 4πορτη είχε περί τα 58 άλογα, ίσως και λιγότερα). Για αυτό και είχε και 100.000δρχ τότε και πολύ πλούσιο εξοπλισμό, παρόμοιο με του 120Υ. Είχε ζώνες ασφαλείας 3 σημείων, καλοριφέρ, στροφόμετρο, πλαϊνό καθρέπτη, ραδιόφωνο, τριάκτινο τιμόνι απομίμηση ξύλου (τελείως κιτς... ), είχε όμως 4αρι σασμάν. Θυμάμαι ότι ο πατέρας μου άλλαξε τις ζάντες (12'' παρακαλώ!) με αλουμινένιες (βασικά κάποιο κράμα ήταν) της tte...όμορφες για την εποχή.

Γενικά τα ιαπωνικά της εποχής συνήθως είχαν πιο πλούσιο εξοπλισμό από τα ευρωπαικά, δεν ήταν σπαρτιάτικα όπως αναφέρθηκε. Φαινόμενο που ζήσαμε στα νάιντις και με τα κορεάτικα. Λογικό, ο κάθε νεοφερμένος σε μια αγορά προσπαθεί να δώσει όσα περισσότερα μπορεί μέχρι να καθιερωθεί, τηρουμένων των αναλογιών φυσικά.
Τεσσάρια σαζμάνια είχαν όλα τότε,υπήρχαν και 3άρια , τα 5άρια ήταν ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ γενικώς, μάλλον ανύπαρκτα σε αυτά τα κυβικά και κοστολόγια στα έρλι σέβεντις.

Ο χρήστης dstou έγραψε:
...Το 120Υ είχε 68 αλόγατα στα 1.200 κυβικά με συμπίεση 10,1:1 και ροπή 9,75 Kgm ...σε μερικά άλλα, όπως απόδοση κινητήρα, αξιοπιστία, οικονομία, τιμή, εξοπλισμός ήταν κορυφαίο....

Εκείνη την εποχή (τέλη '70-αρχές '80) που δεν υπήρχε web και τα περιοδικά αυτοκινήτου (πλην ενός), δεν μπορούσες να βρεις και τόσο εύκολα τεχνικά χαρακτηριστικά. Μου είχε κάνει λοιπόν τρομερή εντύπωση όταν πρωτοείδα το ταμπελάκι στο χώρο του κινητήρα με την ιπποδύναμη και ροπή του μοτέρ, και αυτόματα το Datsunι ανέβηκε 2-3 σκαλιά στην εκτίμησή μου. Έκανε πλάκα στα περισσότερα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή στους δρόμους της Αθήνας

Επίσης είχε ρολόι και βολτόμετρο. Όσο για την αξιοπιστία, το δώσαμε για απόσυρση το '92, και μετά από 20 χρόνια τα πάντα δούλευαν στην εντέλεια. Un-friggin-believable