piliourits wrote:
Fanis75 wrote:
REALZEUS wrote:
έχουμε ασταθές φορολογικό και νομοθετικό πλαίσιο.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, μαζί με τις υπέρογκες μίζες και τον συνδικαλισμό (όλοι ξέρουμε γιατί έκλεισε το εργοστάσιο της Νισσάν στον Βόλο.)
Φάνη πάντως ΔΕΝ 'την έκλεισε ο συνδικαλισμος'... την έκλεισαν οι ΜΕΤΑΠΡΑΤΤΕΣ που δεν είχαν συμφέρον από μια εγχώρια βιομηχανία, γι αυτό και οι τραγελαφικές κυβερνητικές αποφάσεις...
https://www.google.com/amp/s/menshouse.gr/istories/115612/to-charakiri-tis-ellinikis-viomichanias-o-giaponezikos-kolossos-poy-epelexe-ti-thatser-anti-to-sosialismo/amp
Την συγκεκριμένη μπορεί όλες τις υπόλοιπες και αυτές που δεν έρχονται λόγω συνδικαλισμό δεν θα έρθουν. Θα σκάσει ο Γερμανός ο Ιάπωνας ο Γάλλος πόσα δις για εργοστάσιο θα πληρώνει τα νομιμα(κακώς) και θα έχει πέντε δέκα με πανό να του κλείνουν την είσοδο και να του σταματάνε την παραγωγή? Εμείς αν ειμασταν στη θέση τους τι θα κάναμε?
Εγώ με όσα έχω δει πιστεύω πως αυτή είναι μια φήμη που κατασκεύασαν τα κανάλια και κάποιοι λαϊκιστές πολιτικοί και την αναπαράγουμε διαρκώς. Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τουλάχιστον 30 χρόνια πεθαμένο. Μη μπερδευεστε με τις ΔΕΚΟ και τις εταιρείες του δημοσίου και το πολιτικό αλισβερίσι. Οι απεργίες-θεατρικές παραστάσεις για την τιμή των όπλων της ΓΣΕΕ εθιμοτυπικά 1-2 μέρες το χρόνο, με συμμετοχή του 30% και τις 8 στις 10 επιχειρήσεις εν λειτουργία, είναι αμελητέες και δεν έχουν αποφέρει αποτέλεσμα ποτέ (δηλαδή κανένα κόστος για τις εταιρείες, ίσως ελάχιστο κέρδος των χαμένων ημερομισθίων, και καμιά επίπτωση στην ετήσια ή παραγωγή τριμήνου κλπ.) Επίσης μιλάμε για βιομηχανίες που λειτουργούν με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές κι όχι οικογενειακα sweat shops που αντί να κερδίζουν απ τον πελάτη, κλέβουν τον κόπο των υπαλλήλων τους. Δηλαδή, σε αυτές τις εταιρείες, παρόλο που έχουν ικανό αριθμό εργαζομένων για την ύπαρξη σωματείων, στην ουσία δεν υπάρχουν σοβαρές διεκδικήσεις, εκτός όταν παραβιάζεται νομοθεσία ασφαλείας και κινδυνεύουν ζωές. Ακόμη, σαν Έλληνες πλέον είμαστε πολύ φθηνοι για τη ποιότητα ανθρώπινου δυναμικού που διαθετουμε, ενώ εκτός Ελλάδας, σε χώρες που περιγράφετε, θα δείτε στις βιομηχανίες σε θέσεις εργατών 'κάθε καρυδιάς καρύδι' βασικής εκπαίδευσης και με πολλαπλάσιες απολαβές, παρά τα ποσοστά παραβατικών, αλκοολικών κλπ. που είναι πολύ μεγαλύτερα απ' της Ελλάδος, ενώ εκεί και τα συνδικάτα και οι θεσμοί που επιβλέπουν την εργατική νομοθεσία, όπως και οι επιπτώσεις για παραβάσεις είναι σοβαρά, αντίθετα με τις εθιμοτυπικές επισκέψεις της ξεδοντιασμένης Επιθεώρισης Εργασίας για καφέ στα γραφεία προσωπικού και τις ποινές στα χαρτιά... Είναι καθαρά θέμα γραφεοκρατιας και νομοθετικής αστάθειας, μη επαρκών υποδομών κι όλων των υπολοίπων αιτιών που ανέφεραν φίλοι προηγουμένως, τα περί συνδικαλιστων είναι κορώνες των διαφόρων Αδωνοειδών στα κανάλια, για να αποφεύγουν τις ευθύνες και να δικαιολογήσουν την αποτυχία τους.