Posts made by tasosdev

Εγω ποτέ δεν συμφώνησα με την λογική 'αυτό που έγινε τότε ήταν το καλύτερο'.
Μουσική γράφτηκε καλή και μετά την χρυσή εποχή της κλασικής μουσικής.
Και η τζαζ και το ροκ και τα τεχνοροκ και τα μπλουζ και τα ρεμπέτικα και τα φλαμεγκος και
ότι μπορείτε να φανταστείτε είναι εξίσου υπέροχες μουσικές(και εξίσου δύσκολες).
Δεν υπάρχουν χρυσες εποχές για την τέχνη. Πάντα θα φτιάχνονται ωραία πράγματα για να εκφράζουν
καταστάσεις της εποχής. Αρκεί να μπρορούμε να εξελισσόμαστε και να παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Τώρα για το θέμα Μίκης εγω θα πώ το εξής.
Πρόκειτε για μια προσωπικότητα πιο σύνθετη για να την κρίνει κανείς μόνο
απο την τέχνη η μόνο την πολιτική δράση η μόνο απο την φιλοσοφική της διάσταση.

Ο Παπαθανασίου είναι μουσικός. Ο Μίκης είναι η νεώτερη ιστορία της Ελλάδας.
Τον Παπαθανασίου τον συγκρίνεις με τον Rick Wakeman η τον Keith Emerson.

Ο Θεοδωράκης αντιστάθηκε στους Γερμανούς, καταδικάστηκε σε θάνατο απο διάφορους,
πολέμησε την χούντα, έφαγε ξύλο, έγραψε τραγούδια του αγώνα, πολιτεύτηκε, υπήρξε σύμβολο.
Ειχε ιδέες και ρίσκαρε την ζωή του για να μην τις πουλήσει. Πόσοι είχαν/έχουν τα άντερα να
κρατήσουν μια τέτοια στάση ζωής;
Τα τραγούδια του είναι ειδική περίπτωση και δεν θα πρέπει να μπαίνουμε στον πειρασμό να τα κρίνουμε
μουσικολογικά και να τα συγκρίνουμε με άλλες δημιουργίες.

Και είχε δίκιο όταν είπε πως θα έδινε τόσα αν ήταν υπουργός πολιτισμού για τον Θεοδωράκη.

Φυσικά αύριο όταν θα φύγει θα τον κάνουμε ήρωα.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Να μη χαλάσω το ρετρό, να ο κλασσικός σκύλος Stevie Ray Vaughan - Voodoo Chile

Απολαύστε τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ SRV.

Φαρμάκι
http://www.youtube.com/watch?v=CuT9Q4Vm ... re=related

Jeff Beck-ιές

Youtube Video

http://www.youtube.com/watch?v=9Ej3BdMp ... re=related

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
Όταν ο mickey ζήτησε 1 εκατομμύριο ευρά για να κάνει συναυλίες και να πει τα επαναστατικά του άσματα με το πρόσχημα ότι 1 εκατομμύριο ευρά είχε πάρει ο Vangelis για τη Μυθωδεία (ένα 'τραγουδάκι' που είχε ζητήσει κοτζάμ NASA), για μένα μπήκε ανεπιστρεπτί στην κατηγορία των ξεμωραμένων...

Σεβαστή η άποψή σου αλλα νομίζω εύκολα κρίνεις ένα σημαντικότατο πρόσωπο της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας.
Για να αποκτήσεις πιο σφαιρική άποψη για την προσωπικότητά του σε
παραπέμπω στο δίτομο 'Άξιος Εστί' του Μαλούχου.

Για μένα καλή φωνή, η καλη κιθάρα η καλό μπάσο σημαίνει
μπορεί και σηκώνει την τρίχα κάγκελο.

Δημιουργεί εντονότερη συναισθηματική διέγερση(σε εμένα) απο το
παίξιμο-ερμηνεία κάποιου άλλου.
Συνεπάγεται πως η τεχνική κατάρτηση για μένα περνάει σε δεύτερη προτεραιότητα.
Γι αυτό και στο παραπάνω παράδειγμα ο Ξυλούρης μου αρέσει περισσότερο.
Γι αυτό και ο Santana μου αρέσει περισσότερο απ τον Malmsteen, και ο
Dexter Gordon απ τον Charlie Parker.

Bέβαια και το μου σηκώνει την τρίχα είναι σχετικο. Με τί;
Με τις ώρες που έχω γράψει ακούγωντας μουσική, διαβάζοντας οτιδήποτε, συζητώντας οτιδήποτε, παίζοντας οτιδήποτε. Και φυσικά με τα προσωπικά κυκλώματα
επεξεργασίας σκέψης και συναισθημάτων.
Αυτό το λέω προσωπικό επίπεδο, και είναι μέγεθος προσωπικό που το αλλάζω με όποια δραστηριότητά μου.

Αν ακούσω 100 ώρες περισσότερες μουσική θα έχω γίνει καλύτερος απο τον εαυτό μου
πριν 100 ώρες. Ισως αν διαβάσω και ένα ιστορικό βιβλίο πχ να γίνω
καλύτερος στο να κατανοήσω μουσική.

Τώρα το λένε κουλτούρα, επίπεδο, καλλιέργεια
η ότι άλλο δεν έχει σημασία

ΥΓ.Και για τον Μίκη δεν συμφωνώ. Νομίζω πως μερικά τραγούδια τα έδωσε με πολύ δυνατό τρόπο (Φαντάσου να έλεγε η Vissi Πάλης ξεκίνημα ).

Ο χρήστης greo έγραψε:

Σε πληροφορω οτι η τριλογια ολοκληρωνεται σε 5 μερη (Βαμβακουλα θυμιζει) οποτε σου μενουν το 'Η ζωη, το συμπαν, τα παντα' και το 'Μαλλον ακινδυνος'. Οσο προχωρανε παντως τα βιβλια το ξεκαρδιστικο βιβλιο γινεται 'ορισμενες ξεκαρδιστικες σελιδες σε ενα βιβλιο'.
Το ιδιο εχω παρατηρησει και με τον (αντιστοιχου χιουμορ) Τερι Πρατσετ. Ενω τα πρωτα βιβλια με τον Ανεμοβροχη ηταν απολυτως κορυφαια, στη συνεχεια οι παρωδιες ειχαν ωραιες στιγμες αλλα ειχαν και στιγμες τραβηγμενες απο τα μαλιά (ειδικα με τις Μαγισσες)

Αρα είναι ..πολυλογία(πλάκα κάνω)
Να τα ..χτυπήσουμε και τα υπόλοιπα τότε.

H Mitsou ακολουθεί τακτική πολλών pit stop.

Σίγουρα δεν θα με σιχτιριάσει όποιος αγοράσει οποιοδήποτε βιβλίο του Douglas Adams.
Είναι(ήταν μάλλον γιατι πέθανε) ένας σουρρεάλας Άγγλος με απίστευτο χιούμορ και στύλ, τρελός με Μοντυ Παιθονς και Πινκ Φλουντ.
Αρχικά είχα διαβάσει το ΑΡΡΓΚ(Αδιάφοροι ροκ ρυθμοί για γρήγορα κέρδη) και έπαθα πλάκα.
Καπάκι αγόρασα το 'Ο Ντερκ Τζεντλυ ακολουθεί την Γάτα', το Γυρίστε τον Γαλαξία με ωτοστόπ, το Ρεστωραν στο τέλος του σύμπαντος και
μετά το και το 'Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια'.
Τα δύο πρώτα είναι περιπέτειες του Ντετέκτιβ Ντερκ Τζεντλυ που χρησιμοποιεί ολιστικές μεθόδους της αλληλεξάρτησης των πάντων, για να λύσει
τις (πολύ περίεργες)υποθέσεις του, ενω τα τρία τελευταία είναι σε συνέχειες μια ιστορία που εξελίσσεται σε ..γαλαξιακό επίπεδο.

Ο χρήστης skullone έγραψε:

Εδω δες ιεροσυλία...!!!!!!!! --------> http://www.youtube.com/watch?v=2CvbtYQyh80

EINAI ΔΥΝΑΤΟΝ???
Τι τραγουδάει ρε σεις το ξερατό?
Ε αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ιερό και όσιο.......

Και μετά με βρίζουν που τη σιχαίνομαι την άσχετη.

Εγώ το αντιλαμβάνομαι ως εξής.
Δεν είναι θέμα ποιος είναι πιο καλος μουσικός η πιο σχετικός απο τους δύο.
Παίζει το σενάριο αν κάποιος καθηγητής ορθοφωνίας του Fame Story
τους εξετάσει, να βρεί την κοπελιά πιο 'ορθή'.
Νομίζω πως θα ξέρει και καλύτερο σολφέζ, και ρυθμική αγωγή.

Είναι φανερό όμως. Άλλο πράγμα προσπαθεί να εκφράσει ο ένας και άλλο η άλλη.
Απλά η 'Vissi'(Σωστά δεν το έγραψα?) έχει καταλάβει λάθος τους στίχους και το
προς έκφραση θέμα του άσματος.

Η 'Vissi' είναι άτομο 'Σε θέλουωωω σε θέλουυαααα'.
Με άλλα μάτια βλέπει το θέμα του τραγουδιού απο τον Ξυλούρη.
Αλλο προσπαθει να μας πεί ο Ξυλούρης κι άλλο η 'Vissi'.

Κι εκει είναι η διαφορά.

Ο χρήστης corsair έγραψε:

το 'θεμα' των σκοπιων δεν εχει καταργησει τη θητεια..

οπως επισης και η σερβια αποσο θυμαμαι..

οπως επισης και η τουρκια...

Η τουρκία συζητάει να καταργήσει τους πολίτες.

που το ειδες? τεσπα, με τα συνορα που εχει πολυ δυσκολο το βλεπω..

καλος πολιτης βαγγε!

Πιθανα να εννοει, να κανει τους παντες φανταρους...

Αυτό ακριβώς εννοούσα.

Βάγγε καλός πολίτης κι απο μένα.

Αν υποθέσει κανείς πως η αποστολή της μουσικής είναι να 'εκφράσει' μια κατάσταση
και να 'αγγίξει' να 'μιλήσει' μέσω των ήχων στην ψυχή και το μυαλό, τότε
πλέον το μπαλάκι πέφτει στην ποιότητα και το επίπεδο των υπο έκφραση συναισθημάτων.
Το πρόβλημα δεν είναι πχ το σκυλάδικο άσμα, αλλα η εμετική κατάσταση που καλείται να εκφράσει.
Τι να κάνουμε. Το μαύρο νυχάκι θέλει το παρακμιακό άσμα για να εκφραστεί σωστά.
Η παρακμή μέσω παρακμιακών συνθέσεων και εκτελέσεων θα εκφραστεί.
Έτσι πρέπει. Οταν προκαλεί αηδία σε αυτόν που σιχαίνεται την συγκεκριμμένη κουλτούρα, και ευφορία σε αυτόν
που την αντιπροσωπεύει τότε είναι αυτό που πρέπει.

Βέβαια αυτοί οι συλλογισμοί αδικούν το topic αυτό που πραγματεύεται έναν αυθεντικό τρόπο χορευτικής έκφρασης.

Ο Εκο κατα την γνώμη μου ακροβατεί ανάμεσα στο να σε
φτιάξει και να στα κάνει 'τσουρέκια'.
Θέλει να πει περισσότερα απο όσο αντέχεις.
Οσο κρατιέται είναι καλά.
Στο 'Νησί της επόμενης μέρας' εγώ εγκατέλειψα...
(Θα ξαναεπιχειρήσω όταν θα έχω την κατάλληλη ψυχική διάθεση)

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
το 'θεμα' των σκοπιων δεν εχει καταργησει τη θητεια..

οπως επισης και η σερβια αποσο θυμαμαι..

οπως επισης και η τουρκια...

Η τουρκία συζητάει να καταργήσει τους πολίτες.

Ο χρήστης corsair έγραψε:

κόρζα, άντε βάλε ρε τα φλώρικα τα μακ σου.

Ξεκινα να συνηθιζεις το καινουργιο σου προφιλ...

Σοφή η επιλογή του kid να μην είναι κανένας απ τους δύο.
(ubuntu και τα μυαλά στο μίξερ)

Εμένα μου θυμίζει Fiat Barchetta αυτό το σχέδιο.

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Youtube Video

είμαι ο μόνος που το βρίσκει ανούσιο

Οχι βέβαια. Στο πλευρό σου.
Άσε που για να το φτιάξει αυτό θα έχει σκάψει την μισή κιθάρα.
Πάει το gibson-άκι
(Λες δίπλα να βάλει κι ένα κουμπί ακόμα για να παίζει μόνη της;)

Ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ, είναι 'Το εκκρεμές του Φουκώ' του
Ουμπέρτο Έκο. Είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να το παρομοιάσει κανείς με
το Όνομα του Ρόδου, μιας και είναι θριλερίζον, με πιό καλή πλοκή κατα την άποψή μου,
αλλα και με πιο πολλές λεπτομέρειες σε ότι πραγματεύεται. Θα μάθετε για παράδειγμα μέχρι
και πότε κλάνανε οι Ναίτες(Θρησκευτικό τάγμα του μεσαίωνα).
Η ιστορία έχει να κάνει με έναν τύπο που βρίσκεται να πρωταγωνιστεί σε μια ιστορία που υποτίθεται
ότι είναι φανταστική ....
Επιστήμες και μαγεία, πραγματικότητα και φαντασία γίνονται σούπα.

Το περίεργο είναι πως έχω γλιτώσει αρκετό ξύλο απο αυτό το βιβλίο, μιας και κανείς δεν κατάφερε
να το διαβάσει μέχρι το τέλος απο όσους το πρότεινα.
Είναι τελικά να σου πηγαίνει ένα ανάγνωσμα. Αλλα άμα τελικά σας αρέσει,θα σας αρέσει πολύ..

Το έκοψα στις 12 Φεβρουαρίου. Ακριβώς πριν 9 μήνες.
Κάθε φορά που μου έρχεται να καπνίσω ξέρω πόσες έχει ο μήνας. Δώδεκα.
Είναι εντελώ κουφό αλλα συμβαίνει. Κάθε ακριβώς ένα μήνα χτυπάει καμπανάκι.
Τέλος πάντων νομίζω πως το έχω πλέον ξεπεράσει, και δύσκολα θα 'ψηθώ' να
ξανακαπνίσω.
Το έκοψα γιατί το ένοιωθα στέρηση ελευθερίας(δικής μου, και των άλλων).
Γενικά νομίζω καταλαβαίνω και τους καπνίζοντες, και τους μη καπνίζοντες,
αλλα αυτούς που δεν καταλαβαίνω με τίποτα είναι αυτούς που το κόψανε, και
κάνουν σαν υστερικοί όταν καπνίζει κάποιος δίπλα τους. Λες και δεν ενοχλήσανε οι ίδιοι ποτέ
κανέναν.

Οσοι επιμένετε ακόμη πάντως προσπαθήστε να το κόψετε.
Θα νοιώσετε ελεύθεροι.

Ο χρήστης rocsta έγραψε:
Δεν μπορώ να τελειώσω τα 'εκατό χρόνια μοναξιά'. Απο ένα σημείο μου φαίνεται βαρετό. Κανείς ομοιοπαθής;

Απίστευτος ο Μάρκες κατα την γνώμη μου.
Κάθε βιβλίο ένας πίνακας μέ χρώματα και συναισθήματα.
Κορυφαίο για μένα 'Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας'.

Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:
καλοπροαιρετα θα σου πω πως θα ηταν καλο να εβγαινε και ενα χρησιμο συμπερασμα απο το παραληρημα σου,σχετικα με τους ΑΜΑΝ και την τηλεοραση γενικοτερα

Το δικό μου συμπέρασμα;
Πως είναι τόσο τραγική η πραγματικότητά μας, που είναι δύσκολο να
την κάνεις σάτιρα ακόμα κι αν είσαι Λαζόπουλος η Αμάν.