HUNTER έγραψε
Δεν εχει τίποτα σχετικο το οφ-ρόντινγκ με το κυνήγι,παρα μόνο την ύπαρξη του βουνου.
Και δεν θυμαμαι (ξανα λεω,να δω ως πότε,φτανω πάντως στα όρια της εξαντλησης απο βαρεμαρα) να λέω οτι θα κλάψω για το σκοτωμα του θηραματος.Το κυνηγάω και το σκοτώνω.
Που ειδες εσυ να σκίζουμε τα ρούχα μας;
Κοίτα επειδή δεν είμαι ο μόνος που έχει μπερδευτεί σε αυτό το σημείο, και έχω διαβάσει
το thread ολόκληρο τουλάχιστον 10 φορές, θα σου πω τι συμπέρανα και να με διορθώσεις μια
για πάντα.
Δεν ηδονίζεσαι, η πιο απλά 'δεν την βρίσκεις' σκοτώνοντας το θήραμα.
(Στο πρώτο μου πόστ με έκραξες )
Δεν βλέπεις οτι το κουότ που σου κανω δεν εχει να κανει με το αν συμφωνεις ή όχι με το κυνηγι,αλλα με το οτι θεωρεις οτι οι κυνηγοί σκοτωνουν διότι ηδονίζονται
Οταν φανταζεσαι όμως και περιγραφεις για τους άλλους,πόσο αξιόπιστη μπορει να ειναι η αποψή σου;
Δεν στενοχωριέσαι όμως κιόλας
Και δεν θυμαμαι (ξανα λεω,να δω ως πότε,φτανω πάντως στα όρια της εξαντλησης απο βαρεμαρα) να λέω οτι θα κλάψω για το σκοτωμα του θηραματος.Το κυνηγάω και το σκοτώνω.
Που ειδες εσυ να σκίζουμε τα ρούχα μας;
Να υποθέσω είσαι συναισθηματικά flat όταν το σκοτώνεις; Δεν νοιώθεις τίποτα δηλαδή;
Και αν το δεχτώ (μου φαίνεται απίστευτο να μην περνάει συναίσθημα -κλειδί- απο τον ψυχικό σου κόσμο αλλα ειλικρινά θα σε πιστεψω)
γιατί δεν κατανοείς πως εμένα με κυριεύουν αληθινά ανθρώπινα αρνητικά συναισθήματα και τα χαρακτηρίζεις έτσι;
Εχεις δίκαιο,παρασύρθηκα.Εαν δεν ήταν τόσο μονότονη η αντιπαραθεση με τα 'καημενα' ζωάκια,θα είχε αποφευχθει αυτη η αντίδραση.Αλλα δεν τεθηκε τίποτα αλλο σαν αντιπαραθεση στις θεσεις μου,παρα μόνο δακρύβρεχτα σεναρια.Ειναι ευκολος εντυπωσιασμος,και καθόλου ουσία