Ο χρήστης nass έγραψε:
tasosdev, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του κατά τη γνώμη σου αποδεκτού εργοδότη, τον οποίο θα το σκεφτείς σοβαρά να τον 'ψωλιάσεις' ?
Εχεις συναντήσει τέτοιο εργοδότη στα 28 (αν θυμάμαι καλά) χρόνια που δουλεύεις ?
Εχω κάνει πάντως κάμποσους εργοδότες μου πονηρούς μέχρι σήμερα, που και σήμερα που μιλάμε οικονομάνε κάλτσες απο τις δουλειές μου και τις ιδέες μου σε διαβεβαιώ.
Αν το πλαίσιο που εργάζομαι αποτελείται απο 'εντάξει' ανθρώπους, όπου το εντάξει δεν έχει νόημα στην παρούσα συζήτηση να αναλυθεί, καταλαβαίνεις πως θα πρέπει σίγουρα μεσα σ ολα να μπορούμε να συνενοηθούμε( ) τότε μένει μόνο το οικονομικό. Το οποίο δεν νομίζω να το βλέπω διαφορετικά απο σένα πχ, θα πρέπει να έχει μια αντιστοιχία με το τι μπορώ να παράξω με βάση την εμπειρία τις γνώσεις μου και τις δυνατότητες μου, μιας το σύστημα αναφοράς μας είναι αυτό και όπως έχω ξαναπει δεν το διάλεξα προσωπικά αλλα το τρώω στη μάπα.
Επίσης θα πρέπει ο εργοδότης μου η ο εκάστοτε προιστάμενος να μην περιμένει απο μένα γλύψιμο, συνεργασία αλλα αρτέμης μάτσας και καλή διαγωγή στυλ ξημεροβραδιάζομαι στην εταιρεία χωρίς να πληρώνομαι και τέτοιες αηδίες.
Αλλιως ψώλιασμα
Δε διαφωνούμε σε κάτι από αυτά. Και γενικά συμφωνώ ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για υπάλληλο, όχι για συνεταίρο
Δέχεσαι όμως αντίστοιχα μερικά θεματάκια όπως τα παρακάτω ?
Οτι ο εργοδότης, από τη στιγμή που σε αμοίβει αντίστοιχα με το τι μπορείς να παράξεις σε σχέση με την εμπειρία σου και τη γνώση σου, έχει από και πέρα δικαίωμα να προσθέσει ότι υπεραξία γουστάρει στη δουλειά σου ? Δηλαδή να σε πληρώσει πχ. 100000 για να του αναπτύξεις ένα σύστημα το οποίο θα τιμολογήσει 20000 και θα το πουλήσει 1000 φορές ?
Οτι αν ισχύουν οι προϋποθέσεις που έχεις θέσει (αμοιβή, συννενόηση, διακριτοί ρόλοι κτλ.) έχεις και συ ηθική υποχρέωση να μην τον 'ψωλιάσεις' πχ. να μη φύγεις για +100, χωρίς να δώσεις επαρκή προειδοποίηση, χωρίς να κλείσεις τις εκκρεμότητές σου κοκ.
Οτι ο εργοδότης έχει δικαίωμα (ηθικό, όχι νομικό), ακόμα και αν έχετε άριστη συνεργασία, σε περίπτωση που το μαγαζί πάει για φούντο και αφού έχει εξαντλήσει κάθε άλλη πιθανότητα (περιλαμβανομένης της δικής του αμοιβής από την εργασία του), να σε απολύσει ?
Δέχομαι τα εξής:
Οτι η σχέση εργοδότη - υπαλλήλου είναι ανήθικη έτσι κι αλλιώς .
Οτι ο εργοδότης και ο εργαζόμενος έτσι κι αλλιώς νομοτελειακά θα κάνουν ότι τους συμφέρει ο καθένας.
Κι αν ο αφεντικός 'ξηγηθεί' καλά θα το κάνει με σκοπό ο τελικός οικονομικός ισολογισμός να τον βρεί ωφελημένο.
Το ίδιο ακριβώς θα κάνει ο εργαζόμενος, αν ξηγηθεί καλά θα το κάνει για να τον βρεί ο τελικός οικονομικός ισολογισμός ωφελημένο(να χάσει λιγότερα δλδ ).
Οτι τα περι αγάπης και λουλούδια για την δουλειά και την εταιρεία που μας απασχολούν είναι ιστορίες για φίδια.