Ο χρήστης gatoz έγραψε:
Alpha Bank: Πώς η Ελλάδα θα συγκρατήσει το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών
Η μεγάλη απόκλιση μεταξύ της Γερμανίας και των υπολοίπων χωρών αποδίδεται στο γεγονός ότι η Γερμανία μπόρεσε, μεταξύ άλλων, να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της συγκρατώντας το κόστος εργασίας σε χαμηλό επίπεδο.
Ειδικότερα, είναι σκόπιμο να αναλυθούν τα τμήματα που συνθέτουν το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, δηλαδή οι αμοιβές εξαρτημένης εργασίας ως προς την παραγωγικότητα της εργασίας (που ορίζεται ως ο λόγος ΑΕΠ προς απασχολούμενο). Στη Γερμανία οι αυξήσεις στις μισθολογικές αμοιβές παραμένουν σε χαμηλότερο επίπεδο έναντι της αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας. Τούτο σημαίνει ότι η βελτίωση της παραγωγικότητας της εργασίας στη Γερμανία δεν οδήγησε σε ανάλογη αύξηση των μισθολογικών αμοιβών.
Στην Ελλάδα, αντίθετα, η αύξηση της παραγωγικότητας κινείται χαμηλότερα από την αύξηση των μισθολογικών αμοιβών μέχρι και το 2013, όταν τα δύο αυτά μεγέθη συγκλίνουν. Η αποεπένδυση στη χώρα, ως αποτέλεσμα της μακράς υφεσιακής περιόδου της τελευταίας επταετίας, είναι η βασική αιτία της ασθενικής παραγωγικότητας στην Ελλάδα.
για την ταμπακιερα ομως καμμια αναφορά, μη θιξουμε τα 'κεκτημένα':
κανεις δεν μιλαει για το προσθετο εργοδοτικο μη μισθοδοτικο κοστος της εργασίας, για τις υψηλοτατες ασφαλιστικες εισφορες και λοιπά κοστη, χωρις κανενα αντικρυσμα στον εργαζομενο αλλα που αποτελουν τροχοπεδη της επιχειρηματικοτητας, της αυξησης της απασχολησης ταυτοχρονα με την αυξηση της παραγωγικοτητας απο καλυτερα αμοιβομενο εργαζομενο...
Τα πράγματα είναι απλά μαθηματικά,
Η χώρα έχει δημοσιονομικά κόστη από το παρελθόν
και για αυτό είναι ουτοπικό να μιλάει κανείς για ανταποδοτικότητα στην κρατική φορολογία.
Η χώρα έχει επίσης κοινωνικά βάρη που προέρχονται από τη νοοτροπία την ίδια των ανθρώπων
για αυτό είναι και ουτοπικό να μιλάει κανείς για λογική και για μέλλον με προδιαγραφές.
Πέραν αυτών, όσο το κράτος κάνει τον επιχειρηματία στο νερό, στις συγκοινωνίες, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλιση κοκ
τόσο θα έχεις εισφορές και μάλιστα μη ανταποδοτικές.
Μεταρρύθμιση δεν είναι να κάνει το κράτος τον λίγο καλύτερο επιχειρηματία,
μεταρρύθμιση είναι να μην κάνει το κράτος καθόλου τον ιδιώτη.
Όσο η νοοτροοπία της χώρας θα παραμένει τριτοκοσμική
και το δημόσιο ανάθεμα θα είναι που δε μας επέτρεψαν να... ζήσουμε τα καλά της Κούβας, της Βενεζουέλας και της ΕΣΣΔ,
τόσο θα παραμένει εγκλωβισμένη και η χώρα σε αδιέξοδες λύσεις.
Αλλά και όσο θα προσποιούμαστε πως το πολιτειακό δεν πάσχει, τόσο θα ανακυκλώνεται το φαύλο.
Όσο επίσης η αγορά εργασίας θα μένει αγκιστρωμένη σε προσφιλείς συντεχνίες, ταξικές ευαισθησίες και κρατικοδίαιτα συμφέροντα,
τόσο θα λιμνάζει η ανάπτυξη και η παραγωγικότητα.
Όσο και οι πολίτες θα είναι λαϊκιστές ανεύθυνοι και θα συναλλάσσονται με τις πολιτικές εξουσίες,
τόσο θα διαμαρτύρονται που ο λογαριασμός δε βγαίνει στο τέλος.
Και όσο τέλος το κράτος είναι πελατειακό και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί ευνοιοκράτες,
τόσο θα έχεις και θεόρατα κόιστη.
Κι επειδή η πραγματικότητα είναι αδιόρθωτη, πολλοί νέοι μεταναστεύουν.
Προσωπικά θα μου άρεσε το ελάχιστο έως ανύπαρκτο κράτος, ίσα να υπάρχει για επιδιαιτησία.
Και ναι χωρίς καθόλου κοινωνικές παροχές, μα καθόλου όμως.
Δεν τις ζηλεύω και δεν τις θέλω, ως θέση αρχής το λέω και το εννοώ,
και όχι απαραίτητα από κάποια τάχα ιδιοτέλεια.
Επειδή τα πράγματα είναι απλά μαθηματικά.
Και μόνο τότε θα είχαμε πραγματικά ανταποδοτικές υπηρεσίες
ο κόσμος θα δουλεύει γιατί θα έχει κίνητρο
και όλος ο ιδιωτικός τομέας θα λειτουργούσε σε ένα οικονομικά απελευθερωμένο περιβάλλον
με ορους ανταγωνιστικότητας και εξωστρέφειας.
Δεν είμαι όμως σίγουρος πόσοι θα συμφωνούσαν.
Στην Ελλάδα ειδικά, ο λαϊκισμός έχει πέραση.