Best posts made by ektoras

Με αφορμή την συζήτηση υβριδικά, πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα που γενικώς επικρατεί τελευταία, κάποιες τοποθετήσεις που ίσως διευκολύνουν κάποιους.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η ιαπωνική κυβέρνηση, πρότεινε στις αυτοκινητοβιομηχανίες της χώρας εναλλακτικές λύσεις για οικονομικότερη μετακίνηση. Οι 2 μεγαλύτερες HONDA & TOYOTA, ασχολήθηκαν πιο ενεργά και παρουσίασαν τις προτάσεις τους.

Η μεν ΤΟΥΟΤΑ παρουσίασε την δικιά της υβριδική τεχνολογία με 2 ηλεκτροκινητήρες σε παράλληλη τοποθέτηση, με κινητήρα εσωτερικής καύσης και κιβώτιο ταχυτήτων επικυκλικό, η δε HONDA εφάρμοσε την δική της πρόταση με έναν ηλεκτροκινητήρα σε σειρά με το κιβώτιο και τον κινητήρα.

Η ΤΟΥΟΤΑ έδινε την δυνατότητα αμιγούς ηλεκτρικής κίνησης έστω και για λίγα μέτρα με το δικό της σύστημα, κάτι που δεν γινόταν στο σύστημα της HONDA.
Και τα 2 έσβηναν τον κινητήρα όταν ήταν σταματημένο το αυτοκίνητο, αλλά μόνο το ΤΟΥΟΤΑ μπορούσε να το κινήσει ηλεκτρικά, στο HONDA ήταν επικουρικός ο κινητήρας στην λειτουργία του κινητήρα.

Το σύστημα της ΤΟΥΟΤΑ ήταν πιο περίπλοκο γιατί οι 2 ηλεκτροκινητήρες έκαναν διαφορετική δουλειά ο καθένας, ο ένας κινούσε το αυτοκίνητο και ο μικρότερος ρύθμιζε το επικυκλικό κιβώτιο και φόρτιζε την μπαταρία (όπως και ο μεγάλος όταν το αυτοκίνητο επιβράδυνε), χωρίς κλασικό δυναμό. Στο αντίστοιχο της HONDA το ηλεκτρομοτέρ βοηθούσε τον κινητήρα βενζίνης και φόρτιζε την μπαταρία στην επιβράδυνση, αλλά χρησιμοποιούσε ξεχωριστό δυναμό.

Η HONDA πίστευε ότι το σύστημα πρέπει να δουλεύει στην σειρά για καλύτερη απόδοση, ενώ η ΤΟΥΟΤΑ θεωρούσε ότι το παράλληλο σύστημα βοηθούσε στην εξοικονόμηση ενέργειας στο μικρό διάστημα που το όχημα το κινούσε μόνο η μπαταρία.

Και στα 2 η κίνηση στις υψηλές ταχύτητες γινόταν αποκλειστικά από τον ατμοσφαιρικό βενζινοκινητήρα με περιορισμό στην τελική ταχύτητα στο σύστημα της ΤΟΥΟΤΑ λόγο του κιβωτίου και στο σύστημα της HONDA βάση των δυνατοτήτων του κινητήρα.

Φτάνοντας στο σήμερα η ΤΟΥΟΤΑ συνεχίζει να βελτιώνει το δικό της σύστημα εφαρμόζοντας το παράλληλο σύστημα με διαφορετικούς βενζινοκινητήρες και ηλεκτροκινητήρες ανάλογα με την κατηγορία του μοντέλου ΤΟΥΟΤΑ & LEXUS.

Το σύστημα της ΤΟΥΟΤΑ (παράλληλο) εφαρμόζει και η RENAULT στο δικό της υβριδικό με διαφορετικής λειτουργίας κιβώτιο.

Το αρχικό σύστημα της HONDA (σε σειρά) το εφαρμόζει η HYUNDAI και όλα τα plug in υβριδικά και νέα υβριδικά που έχουν τον βενζινοκινητήρα, τον ηλεκτροκινητήρα και το κιβώτιο στην σειρά.

Η HONDA τα τελευταία χρόνια βελτίωσε το δικό της υβριδικό σύστημα, της εν σειρά λειτουργίας, δίνοντας όμως πρωταγωνιστικό ρόλο στον ηλεκτροκινητήρα και όχι στον βενζινοκινητήρα όπως η ΤΟΥΟΤΑ ή τα υβριδικά plug in. Πλησιάζοντας την αίσθηση του ηλεκτροκίνητου, μέχρι και την τελική ταχύτητα του οχήματος. Το ίδιο σύστημα με την HONDA, με μικροδιαφορές έχουν και η NISSAN & MITSUBISHI.

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους. Προχθές ο ανιψιός μου παρέλαβε το Puma st line X, που είχε παραγγείλει από το καλοκαίρι και παρέλαβε τώρα, με τιμή κλειδωμένη στα 27.000 €.

Ενθουσιασμένος, το πρώτο δικό του αυτοκίνητο με τα δικά του χρήματα, και το έφερε να το δεί ο θείος για να του πει την γνώμη του.

Πανέμορφο εξωτερικά στο λευκό χρώμα, λίγο μουντό το εσωτερικό γιατί είναι κατάμαυρο και χαμηλότερων τόνων, ακόμα και η ταπετσαρία του ουρανού είναι μαύρη.

Καλή ποιότητα, πλούσιος εξοπλισμός, προσεγμένος ο χώρος του κινητήρα, καγκουράδικη τοποθέτηση συναγερμού για άλλη μια φορά, δώρο της αντιπροσωπείας.

Μεγάλος χώρος αποσκευών, σχετικά στενό εσωτερικό και θέση οδήγησης για τις δικές μου διατάσεις.
Ήσυχος κινητήρας στο ρελαντί, (μόνο 250 km είχε κάνει) και καλό start stop, πολύ ήσυχο.
Ωραίο κιβώτιο, με μεγαλύτερες διαδρομές του λεβιέ, από ότι θά ήθελα και συμπλέκτης πολύ μαλακός και απολύτως εύχρηστος.

Στην μικρή διαδρομή που εγώ έκανα, όλα δουλεύουν τέλεια αλλά του συνέστησα να μην βάλει μεμβράνες, γιατί το μουντό εσωτερικό, με τις μικρές γυάλινες επιφάνειες, θα είναι ακόμα πιο δύσκολο στην ορατότητα.
Λίγο σκληρό έδειχνε στον κατσικόδρομο της ΒΙΠΕ, αλλά ίσως ήταν παραφουσκωμένα τα ελαστικά και του είπα να τα ελέγξει.

Ένα πανέμορφο αυτοκίνητο εξωτερικά, που και εγώ αν ήμουν στην ηλικία του, θα ήταν από τις πρώτες επιλογές μου.
Αν είχε και πίσω δισκόφρενα, γιατί κάνουν μπαμ τα πίσω ταμπούρα στις τεράστιες ζάντες, θα ήταν ακόμα καλύτερο.

Την προηγούμενη Παρασκευή έπεσε στα χέρια μου μια BMW X1 diesel αυτόματη, φίλου, μοντέλο 2018 ή 2019. Την κράτησα μέχρι το Σάββατο και κινήθηκα αρκετά μαζί της, δυστυχώς από θέμα υγείας του φίλου. (Τελικά όλα καλά).
Με περίπου 48.000 km ήταν αρκετά απεριποίητη μέσα – έξω. Ικανοποιητική θέση οδήγησης, πολλοί τριγμοί στο εσωτερικό, ίσως και από τις γεμάτες θήκες με διάφορα αντικείμενα και κέρματα, ο κινητήρας πολύ θορυβώδης έξω από το αυτοκίνητο, κάπως καλυτέρα μέσα. Κραδασμοί στο ρελαντί με το a/c σε λειτουργία. Ο κλιματισμός πολύ καλός, το κιβώτιο (μάλλον διπλού συμπλέκτη δεν το ξέρω), αρκετά απότομο στο σταμάτα ξεκίνα, και σε ανηφορικές όπως η διαδρομή Αγ. Βασίλειος Νοσοκομείο Παπανικολάου, ανεβοκατέβαζε συνεχώς ταχύτητες, αφήνοντας τις στροφές μέχρι και τις 4.000, δημιουργώντας πολύ βαβούρα και φασαρία χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Η ένδειξη δυσλειτουργίας του κινητήρα, ήταν αναμμένη και ρώτησα τον φίλο τι συμβαίνει, μήπως επηρεάζει την λειτουργία του κινητήρα ? Μου είπε ότι είναι από κάποιον αισθητήρα και περιμένει εδώ και ένα μήνα το ανταλλακτικό.
Η ανάρτηση δεν έβγαζε θόρυβο αλλά έχω την αίσθηση ότι τα ελαστικά μάλλον ήταν υπερβολικά φουσκωμένα, γιατί κάπου κάπου χοροπηδούσε.

Αν δεν έβλεπες το σήμα του αυτοκίνητου δύσκολα θα πίστευες ότι ανήκει στην πρίμιουμ κατηγορία. Σίγουρα ο φίλος δεν έχει σχέση με τα αυτοκίνητα και είναι απλά ένα εργαλείο γι αυτόν, αλλά περιμένεις γενικά ένα καλύτερο και πιο φιλικό περιβάλλον από ένα τέτοιο αυτοκίνητο, που το συγκεκριμένο δεν το έδειχνε, τουλάχιστον στην κατάσταση την οποία το οδήγησα.

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

@ektoras said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Ρε σεις τι δεν καταλαβαίνετε;;;;
Γενικότερα δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει. Αλλά εσείς όντας μη βλάκες, αυτά που γράφετε εμπίπτουν στον αντιρατσιστικό νόμο και στην διάδοσης του μίσους.

Αν δεν το έχετε αντιληφθεί τι έχετε κάνει σας το υπενθυμίζω.

Με όλο τον σεβασμό σε σένα και όλους τους φίλους:
Αν βάψω τα μαλλιά μου, φορέσω σουτιέν και στρίνγκ, βάλω και ένα φτερό στον ποπό μου και μπουκάρω στο σπίτι σου από το παράθυρο για να δανειστώ χρήματα, φαγητό και ότι άλλο βρω, είμαι διαρρήκτης ή ένας ταλαιπωρημένος gay;

Πως θα με κρίνεις εσύ, οι φίλοι μας εδώ στο φόρουμ και ο νόμος;

Ρε συ Έκτορα με ξαφνιάζεις αρνητικά. Είχα σχηματίσει μια εικόνα υψηλού επιπέδου κριτικής ικανότητας και σοβαρού ανθρώπου. Τι είναι αυτά που γράφεις;

Ομοφοβικές περιγραφές για να μας πείσεις ότι η άποψη σου δεν είναι ρατσιστική; Ο ορισμός του αυτογκόλ είναι αυτός.

Τεσπά, κρίμα για πολλούς εδώ μέσα. Μπερδεύετε τα ανθρώπινα δικαιώματα με την μεταναστευτική πολιτική και εκτίθεστε.

Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Πίστευα από μικρός, ότι με την πάροδο του χρόνου, ο κόσμος βελτιώνεται, τα ανθρώπινα δικαιώματα αποκτούν ουσία και βαδίζουμε σε ένα μέλλον όλο και καλύτερο.

Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90 μία πολύ καλή μου φίλη, μου χάρισε το βιβλίο 1984.
Όταν το διάβασα για πρώτη φορά, μου φάνηκε ένα πολύ ωραίο μυθιστόρημα, γιατί ήδη είχε πέσει και το τείχος του Βερολίνου.

Το ίδιο βιβλίο έπεσε στα χέρια μου ξανά, τον Απρίλιο του 2020, μόνο που τότε δεν μου φάνηκε μυθιστόρημα, αλλά διαπίστωσα ότι ήταν ένα προφητικό βιβλίο.

Διαπίστωσα ότι με την πάροδο του χρόνου, χάσαμε τον στόχο μας, την ανθρωπιά μας, χάσαμε την ιδέα του πνεύματος του ανθρώπου και βαδίζουμε πλέον σε άλλες εποχές.

Αναστατώθηκα, άρχισα να ξαναβλέπω τα πράγματα με άλλη οπτική.
Ποια οπτική όμως;
Αυτή που είχα στα νιάτα μου, που πίστευα ότι θα φτιάξω όλο τον κόσμο προς το καλύτερο.

Εξερευνώντας ξανά τον εαυτό μου και τους γύρω μου, ανατρίχιασα όταν διαπίστωσα πόσο άλλαξα - αλλάξαμε, με την πάροδο του χρόνου και πόσο μαλθακός - μαλθακοί έχουμε γίνει.
Κατάλαβα ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα ετών, όχι δικιάς μου αλλαγής σκέψης, αλλά κάποιου ''αόρατου'' χεριού, που οδήγησε σιγά-σιγά τα πράγματα σε ένα στάδιο μερικής αποβλάκωσης, όχι μόνο δικιάς μου, αλλά όλων μας.

Έλα όμως, που ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Τα τελευταία χρόνια με χαρακτηρίζουν: περιθωριακό, ψεκασμένο, φασίστα, αναρχικό, αντιεξουσιαστή, ρατσιστή, κομμουνιστή, ομοφοβικό, βολεμένο, άθεο, φανατικό χριστιανό, συν τα παλιά αριστερό, δεξιό, προοδευτικό.

Ποιος με χαρακτηρίζει έτσι, ο κάθε ένας που νομίζει του ότι "πρέπει" να είμαι "έτσι" για να είμαι σωστός, δηλαδή ότι θέλει ο άλλος, όπως ανέφερες και εσύ στην αρχή του συγκεκριμένου κειμένου σου.

Δηλαδή θα πρέπει να είμαι όπως πιστεύεις εσύ, αλλιώς θα είμαι με τους άλλους.
Ποιοι είναι οι άλλοι και ποιος είσαι εσύ, (το εσύ όχι προσωπικά σε εσένα), γιατί θα πρέπει να γίνω πρόβατο και να ακολουθώ την γραμμή που δίνει κάποιος.
Ποιος όρισε αυτόν τον κάποιο ως καθοδηγητή της σκέψης μου;

Ειλικρινά φίλε lap, βαρέθηκα να σκύβω το κεφάλι για να είμαι το καλό παιδί, βαρέθηκα να με κλέβουν και να κάνω ότι κοιμάμαι, βαρέθηκα να βγαίνω με δίωρη άδεια από το σπίτι με μασκούλα, βαρέθηκα να πληρώνω πανάκριβα καύσιμα, ρεύμα τρόφιμα, γιατί φταίει η κρίση ο πόλεμος ή η κλιματική αλλαγή.

Βαρέθηκα να με κυβερνά ο κάθε Κούλης, Αλέξης, Κουτσούμπας, Γιάννης με ένα Ν, Βελόπουλος, Ανδρουλάκης, Κασιδιάρης.
Βαρέθηκα να μου κάνουν καρδούλες.

Βαρέθηκα να ρυθμίζουν την ζωή μου ο κάθε Μπάιντεν, Μέρκελ, Πούτιν, Μακρόν.
Ήρθε ο Ομπάμα στην Αθήνα και νέκρωσε το κέντρο ε και;

Βαρέθηκα τον κάθε άσχετο που το παίζει δημοσιογράφος να με συμβουλεύει και να αλλάζει γνώμη ανάλογα με αυτόν που τον πληρώνει.

Βαρέθηκα τον κάθε opinion leader και κάθε τυχάρπαστο influencer, να το παίζει κάποιος και να δεχόμαστε ότι βλακεία του κατέβει.

Βαρέθηκα τον κάθε πολιτικάντη, που τον πληρώνουμε αδρά όλοι εμείς, να μου κουνάει το δάχτυλο.

Βαρέθηκα στον βωμό του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να δέχομαι στον σβέρκο μου, τον καθέναν που ΔΕΝ πιστεύει στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Βαρέθηκα να μπαίνουν στο σπίτι μου για να με κλέψουν, να με βιάσουν, να με σκοτώσουν και εγώ να κάθομαι να τους βλέπω.
Βαρέθηκα να μην έχω το δικαίωμα να προστατέψω τον εαυτό και την οικογένειά μου, αλλά να έχει το δικαίωμα να με σκοτώσει ο κάθε ακραίος για 10€.

Βαρέθηκα να μπορώ θεωρητικά να λέω την γνώμη, αλλά εάν δεν είναι συμβατή με αυτό που θέλουν να ακούσουν οι άλλοι, να μην μπορώ να την πω.

Βαρέθηκα να ακούω την φίλη μου Σοφία να ζητάει να σταματήσουν οι στρατιωτικές παρελάσεις και οι εθνικές γιορτές, αλλά να είναι ενθουσιασμένη για την εβδομάδα pride στην Θεσσαλονίκη.
Είναι η ίδια, που είναι υπέρ της ομαδικής εισβολής προσφύγων στην Ελλάδα, αλλά μου είπε το εξής απίστευτο: ότι πρέπει να τους μαζεύουν τις ημέρες του thessaloniki pride, γιατί βλέπουν και χλευάζουν προκλητικά, όλοι αυτοί οι περίεργοι τύποι, που είναι μουσουλμάνοι!!!!!!!!!!!!!!!!!

Βαρέθηκα......................

Έχουμε φτάσει στο σημείο να τρώμε αμάσητα τα πάντα που μας δίνουν.
Σταματήσαμε πλέον να ονειρευόμαστε.
Είμαστε στο σημείο που φοβόμαστε να πούμε την γνώμη μας, αλλά έχει και συνέχεια.
Το τέλος θα έρθει, όταν θα μας απαγορεύουν και να σκεφτόμαστε.
Τότε θα είμαστε ολοκληρωμένοι σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία, αλλά θα είναι μια κοινωνία που ΔΕΝ θέλω να την ζήσω.

Το αυτοκίνητο το παραλάβαμε 12 Αυγούστου του '21. Ήταν από την παρτίδα που είχε έρθει λίγες μέρες νωρίτερα στην Ελλάδα.

Στα μέσα Μαίου έβγαλε ένδειξη το αυτοκίνητο, ότι χρειάζεται σέρβις επιπέδου Β, σε 30 μέρες.
Το σέρβις αυτό, είναι ένας έλεγχος του αυτοκινήτου, πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο και ουσιαστικά είναι ένας οπτικός έλεγχος όλου του αυτοκινήτου.

Τά χιλιόμετρα ήταν ήδη 20.000, αλλά δεν έβγαλε ένδειξη για αλλαγή λαδιών και φίλτρου λαδιού.
Σύμφωνα με το αγγλικό φόρουμ, η ημερομηνία του πρώτου σέρβις Β, επιβεβαιώνει και την ημερομηνία κατασκευής του.

Έκλεισα ραντεβού για το σέρβις και μέσα Ιουνίου επισκέφθηκα το ένα από τα δύο ιδιόκτητα συνεργεία του Σαρακάκη στην Θεσσαλονίκη.
Η άποψη του επικεφαλής του συνεργείου, ότι πρέπει να γίνει ο τυπικός έλεγχος, ότι όλα λειτουργούν σωστά και δεν χρειάζεται αλλαγή λαδιών και φίλτρων, αφού το αυτοκίνητο κρίνει ότι με την χρήση που έγινε, είναι όλα ok.

Εγώ ζήτησα να αλλάξουν τα λάδια και τά φίλτρα λαδιού, αέρα και καμπίνας.
Σύμφωνα με τα δεδομένα του αυτοκινήτου, ο κινητήρας του αυτοκινήτου λειτούργησε συνολικά, κοντά στο 53% των χιλιομέτρων που διένυσε και έδινε πρόβλεψη για αρχική αλλαγή λαδιών και φίλτρου μετά από άλλους 6 μήνες και αλλαγή φίλτρου αέρα και καμπίνας μετά από άλλους 12 μήνες.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου θέλει αλλαγή λαδιών κοντά στα 20.000 km της πραγματικής λειτουργίας του κινητήρα, δηλαδή στα 36-37.000 km σύμφωνα με τα χιλιόμετρα που έγραψε το κοντέρ.

Το κόστος του ετήσιου ελέγχου, η αλλαγή λαδιών και των φίλτρων κόστισε 175 €.

Ο τυπικός ετήσιος έλεγχος κοστίζει (το σέρβις Β δηλαδή, που προτείνει το αυτοκίνητο κάθε χρόνο), 42€ με τον ΦΠΑ .

Δεν μηδενίσανε την πρόβλεψη για αλλαγή λαδιών και φίλτρων, αλλά μόνο την ένδειξη για το σέρβις Β.
Θέλω να δω πότε θα δείξει αλλαγή λαδιών και φίλτρου.

Χθες, όπως κάνουμε τα τελευταία χρόνια, βγήκαμε παιδικοί φίλοι για φαγητό και αμπελοφιλοσοφίες.

Θα βγαίναμε με 2 αυτοκίνητα, ένα το θωρηκτό PEUGEOT 2008 1.2 130 hp χειροκίνητο, που είναι αιώνες μπροστά από την εποχή του και το άλλο ένα ταπεινό γιαπωνέζικο κουβά NISSAN XTRAIL του 2009, που ακόμα λειτουργεί.

Δυστυχώς το θωρηκτό, μοντέλο 2/2021 με 23.000 km, μετά από αλλαγή οθόνης πίνακα οργάνων ύστερα, από αναμονή 6 μηνών, (ευτυχώς, γιατί αν ήταν ο άλλος ακατανόμαστος Σ θα ήταν 6 χρόνια η αναμονή), μετά από αλλαγή δισκόπλακων – τακάκια εμπρός, άλλα με μεγάλη έκπτωση από την αντιπροσωπεία, είναι ξανά άρρωστο.

Τον τελευταίο μήνα παρουσίαζε μια δυσλειτουργία ο κλιματισμός μέσω της οθόνης αφής, ώσπου κόλλησε στο να βγάζει μόνο κρύο αέρα με το βεντιλατέρ να δουλεύει στην μεγαλύτερη σκάλα, χωρίς δυνατότητα απενεργοποίησης.
Μετά από μια αναβάθμιση και μια αλλαγή μοτέρ – κλαπέτου, το θωρηκτό είναι ξανά στο ιατρείο περιμένοντας μια πλακέτα γιατί το πρόβλημα παραμένει.

Ευτυχώς η κόρη μου δεν χρειαζόταν τον γιαπωνέζικο τενεκέ της, που είναι αιώνες πίσω από το θωρηκτό και εξυπηρετηθήκαμε 4 φίλοι για να βγούμε βόλτα.
Η αλήθεια είναι ότι λόγο των χώρων του, που είναι καλύτεροι του θωρηκτού, ταξιδεύεις πιο άνετα και ήσυχα παρ’ όλα τα 36.000 km που ήδη έχει, ο πανάσχημος αρχαίος τενεκές.

Ο ιδιοκτήτης του θωρηκτού και φίλος Γιώργος, είπε ότι σήμερα θα πάει να το πάρει από το συνεργείο, έστω και χαλασμένο, γιατί είναι γρουσουζιά να αλλάξει χρόνο το αυτοκίνητο στο συνεργείο, είναι πολύ ευφυής με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ.

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία, τύχη και σωστές επιλογές στην ζωή μας.

Από φίλο που το ανέβασε στο f/b:

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ.

Νεκρολογία η οποία δημοσιεύθηκε
στους Times του Λονδίνου.

"Σήμερα πενθούμε τον θάνατο
μιας αγαπημένης παλιάς φίλης,
της Κοινής Λογικής, η οποία μας
συντρόφευε για πολλά χρόνια.

Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα
την ηλικία της αφού το μητρώο
γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ
καιρό, σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις.

Θα την θυμόμαστε ως κάποια που
μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως:

• Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι.
• Το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι.
• Μαγείρεψε πριν πεινάσεις.
• Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη, και...
• Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο.

Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές,
συνετές οικονομικές πολιτικές, όπως:

• Μην ξοδεύετε περισσότερα
  απ' αυτά που κερδίζετε,
  και...αξιόπιστες στρατηγικές, όπως:
• Υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες
  και όχι τα παιδιά.

Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται
ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ
καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί.

Αναφορές για ένα 6χρονο αγόρι
που κατηγορήθηκε για σεξουαλική
παρενόχληση, επειδή φίλησε μια
συμμαθήτριά του στο νηπιαγωγείο,
για εφήβους που αποβλήθηκαν
από το σχολείο επειδή χρησιμοποίησαν
στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα
και για έναν δάσκαλο που απολύθηκε,
επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή,
απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.

Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος,
όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους
επειδή έκαναν την δουλειά την οποία
οι ΊΔΙΟΙ ΔΕΝ ΕΊΧΑΝ ΚΑΤΑΦΈΡΕΙ να
κάνουν, αναφορικά με την πειθάρχηση
των ανυπάκουων και κακομαθημένων
παιδιών τους.

Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη
περισσότερο, όταν τα σχολεία
υποχρεώθηκαν να παίρνουν την γονική
συναίνεση, για να βάλουν αντηλιακό
ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ' έναν μαθητή,
αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν
τους γονείς, όταν μια μαθήτρια έμενε
έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.

Η Κοινή Λογική, έχασε την θέληση
για ζωή, όταν οι εκκλησίες έγιναν
επιχειρήσεις και οι εγκληματίες,
τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης
από τα θύματά τους.

Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε
να ξεπεράσει το γεγονός ότι,
όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς
τον εαυτό σου από έναν διαρρήκτη
μέσα στο ίδιο σου το σπίτι,
αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε
και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.

Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά
από κάθε θέληση για ζωή όταν μια
γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι
ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό,
έχυσε λίγο στην ποδιά της κι' ανταμείφθηκε
άμεσα μ' έναν τεράστιο διακανονισμό.

Πριν από τον θάνατο τής Κοινής Λογικής,
είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της:
της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης,
της συζύγου: Σύνεσης, και των παιδιών της:
Ευθύνης και Λογικής.

Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή
αδέλφια της:

• Ξέρω τα Δικαιώματά μου
• Το Θέλω τώρα
• Κάποιος άλλος φταίει
• Είμαι θύμα

Στην κηδεία της δεν παρευρέθηκαν
πολλοί, καθώς ελάχιστοι
συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε.

Εάν την θυμάστε ακόμα, προωθήστε το.
Εάν όχι, συνταχθείτε με την
πλειοψηφία...και μην κάνετε τίποτα!

Times

Στα 38.800 km έβγαλε μήνυμα για προσεχές σέρβις.
Όπως έκανα και στα 20.000km πήγα για αλλαγή λαδιών και φίλτρων, άσχετα με την λογική του αυτοκινήτου και του σέρβις της Honda, που λένε ότι θα μπορούσα να γλιτώσω ένα σέρβις αφού αυτό κρίνει το αυτοκίνητο.

Όταν πρωτοπήραμε το αυτοκίνητο είχα κάνει μία αναβάθμιση του infotainment μέσω του WiFi που διήρκεσε γύρω στα 20 λεπτά.

Πέρυσι το καλοκαίρι ζητούσε αναβάθμιση το GPS του αυτοκινήτου, την οποία έκανα μόνος μου, με διάρκεια γύρω στις 2,5 ώρες.

Τώρα στο σέρβις που έκανα στις 40.000 km, υπήρχε διαθέσιμη αναβάθμιση της κάμερας και αναβάθμιση του αυτοκινήτου γενικώς, χωρίς να γνωρίζουμε λεπτομέρειες του τι αναβαθμίζει.

Με αυτά που ακούω και διαβάζω, είχα ένα άγχος για την αναβάθμιση και κατά πόσο αυτή δεν θα δημιουργήσει προβλήματα.
Για άλλη μια φορά τα στελέχη του Σαρακάκη, με την ηρεμία βουδιστή μοναχού, σου λένε Honda απέκτησες, μην ανησυχείς για τέτοια θέματα.

Επί 3,5 ώρες που διήρκεσε η αναβάθμιση, έβγαζε στις οθόνες, του αυτοκινήτου, διάφορα μηνύματα των εργασιών που έκανε, χωρίς όμως να καταλαβαίνεις, το τι και πως.

Ευτυχώς, όπως επέμεναν οι βουδιστές, δεν δημιουργήθηκε κάποιο πρόβλημα, αλλά φάνηκε κάποια βελτίωση στην γενική αίσθηση του αυτοκινήτου, η οποία δεν είναι ψευδαίσθηση.
Με πιο σημαντική την μεγαλύτερη άνεση με την οποία επιταχύνει.
Δεν ξέρω αν αυτή η αναβάθμιση είναι ίδια με την αναβάθμιση που έχει πάρει το FL μοντέλο, αλλά είναι όντως αισθητή, καθώς και η πιο έντονη αίσθηση φρεναρίσματος με την ίδια πίεση του φρένου.

Στην Νέα Ζηλανδία που έκαναν αυτή την αναβάθμιση έχουν την ίδια αίσθηση οι κάτοχοι.

Πριν λίγες μέρες προέκυψε ένα Audi Q2 diesel 2λιτρο, με το 7άρι αυτόματο κιβώτιο.

Ήταν φίλου που μου το άφησε λίγες μέρες, αποκτημένο με leasing τον Ιανουάριο του 2023.

Συμμαζεμένο σε διαστάσεις, εμφάνιση συμπαθητική, ποιότητα εξωτερικά στα πλαίσια της Audi, κλείσιμο πόρτας τυπικά γερμανικό, μόνο που οι δεξιές πόρτες εμπρός - πίσω, έκλειναν καλύτερα από τις αντίστοιχες αριστερές.
Αρκετά περίεργο, όπως και κάποια διακοσμητικά περιμετρικά που δεν έτυχαν και της καλύτερης τοποθέτησης.

Το καπό μακρύ, με 2 μάνταλα που το συγκρατούν (καλό λόγω μεγέθους και οριζόντιας θέσης, για να μην τρέμει στο ταξίδι), με δυνατό αμορτισέρ.
Ο κινητήρας ο γνωστός 2λιτρος της VAG, τακτοποιημένος, με τις γνωστές τσόντες ανάμεσα στα φτερά και το σασί, για να κρατάνε ψηλά την γραμμή που πρέπει να έχει το αυτοκίνητο για να δείχνει ότι είναι θηρίο (τρίχες, όχι μόνο για αυτό, αλλά και για όλη την κατηγορία).
Ο χώρος αποσκευών καλός με μοκέτα και τακτοποιημένος.

Το εσωτερικό κατάμαυρο, με σχετικά μαλακό υλικό στο ταμπλό.
Απογοήτευση η ταπετσαρία στις πόρτες, σκληρό πλαστικό κάκιστης ποιότητα, με ελάχιστο διαφορετικό υλικό στο σημείο που ακουμπά ο αγκώνας.

Όλα τα πλαστικά σκληρά και φθηνά σε αίσθηση, όπως και η κονσόλα ανάμεσα στα καθίσματα, που δεν είναι αντάξια ενός Audi.
Εμφανή τα σημάδια στα πλαστικά, έχεις την αίσθηση ότι χαράσσονται με το βλέμμα.

Αντίστοιχα συναισθήματα είχα και από το εσωτερικό του VW Taigo που είχα για αρκετές μέρες πριν ένα δίμηνο.
Οι χώροι μέτριοι, στα πλαίσια της κατηγορίας, η θέση οδήγησης καλή, αλλά ο χώρος του οδηγού, για τους μεγαλόσωμους πολύ περιορισμένος, που με τα μικρά παράθυρα σου δημιουργεί μια ασφυξία.

Ο πίνακας οργάνων ψηφιακός καλά γραφικά, αλλά η κεντρική οθόνη μέτρια και μικρή.
Ο εξοπλισμός ελάχιστος, λόγω leasing ίσως είναι ότι πιο βασικό μπορεί να προσφέρει η Audi για να είναι χαμηλό το κόστος αγοράς.
Αν έχεις συνηθίσει σε πλούσια εξοπλισμένα αυτοκίνητα, δεν το συνηθίζεις με τίποτα.

Ο κινητήρας παίρνει άμεσα εμπρός είτε ζεστός είτε κρύος.
Παράγει αρκετό θόρυβο όχι πολύ έντονο όπως άλλα diesel, αλλά καταλαβαίνεις ότι είναι diesel.

Το start - stop λειτουργεί ακόμα και χωρίς η θερμοκρασία του να είναι η κανονική και κατά την έναυση έχει αρκετό κραδασμό, στο σβήσιμο είναι αθόρυβος.

Τα κιβώτια της VAG έχουν βελτιωθεί πολύ, ταχύτατο είτε ανεβάζει είτε κατεβάζει, κρατάει τις στροφές χαμηλά (αλλάζει ταχύτητα ανάμεσα στις 1.500 με 2.500 στροφές) βοηθάει και η τεράστια ροπή.
Με ενόχλησε ότι βάζει πρώτη μόνο όταν ξεκινάς, ακόμα και με 10 km/h (ή και λιγότερο) αν πατήσεις απότομα το γκάζι σε ανηφορική διασταύρωση, δεν κατεβάζει σε πρώτη και προτιμάει να πατινάρει τον συμπλέκτη με την δευτέρα.

Στο παρκάρισμα έχει την περίεργη αίσθηση αυτών των κιβωτίων, αλλά βοηθάει η ροπή και το κάνει καλύτερο στις ίδιες συνθήκες από το κιβώτιο που έχει το χιλιάρι.

Εκνευριστικό το start - stop με τον κλιματισμό ανοιχτό μέσα στην πόλη, πέρα από τον κραδασμό, η αυξομείωση της θερμοκρασίας του αέρα σε χαλάει.

Είσαι σταματημένος στο φανάρι, ανάβει πράσινο, αφήνεις το φρένο, ξεκινάει ο κινητήρας, βάζει πρώτη το κιβώτιο, ξεκινάει νωχελικά στην αρχή και λες είναι ψόφιο.
Μόλις το τσαρουχωσεις όμως, τα δίνει όλα, το κιβώτιο είναι στο στοιχείο του και ορμάει μπροστά επιταχύνοντας με όρεξη, παρ' όλο τον έντονο θόρυβο.

Η ανάρτηση είναι άνετη, αλλά δεν λείπουν κάποιοι τριγμοί κυρίως στην αλλαγή θερμοκρασίας των πλαστικών του ταμπλό.

Το αυτοκίνητο είχε λίγο περισσότερο από 14.000 km και είχε συνεχώς αναμμένο στο ταμπλό ότι χρειάζεται adblue στα επόμενα 1.000 km.
Όπως μου είπε ο κάτοχος, είχε προσθέσει στα 7.5000 km γιατί είχε βγάλει μήνυμα και ξαναέβγαλε τώρα στις 14.000.

Η μέση κατανάλωση που είχε το αυτοκίνητο στα τελευταία 5.000 km ήταν 6,7 λίτρα καλή τιμή για το μέγεθος του κινητήρα.
Στις καθημερινές κοντινές μετακινήσεις δεν έπεφτε κάτω από 7,5 lit.

Το αυτοκίνητο δεν μπορείς να το θεωρήσεις premium, ίσως οι ακριβότερες εκδόσεις έχουν καλύτερα υλικά.
Ο εξοπλισμός φτιάχνει, αν έχεις χρήματα, αλλά ο κινητήρας είναι όλα τα λεφτά σε ανοιχτό δρόμο.
Στην πόλη, σε καθημερινή μετακίνηση, υπάρχουν καλύτερα συστήματα κίνησης πιο οικονομικά και με πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά.

@criuser said in Αγορά καινούργιου SUV 25.000 - 30.000:

@gatoz said in Αγορά καινούργιου SUV 25.000 - 30.000:

τι πραμα το τζαζ?
μπορει να μην ειναι ομορφο ή να ειναι, ακου αρχαια σχεδιαση
αλλα τι αλλο να βρει να πει ο αντιπροσωπος των γαλλικων ρημαδοχρεπιων

Αφού σου αρέσουν τα σουζ του 2010 που πουλάνε σήμερα, λογικό να σου αρέσει και η εξόφθαλμος βρογχοκήλη που έχει για φώτα το τζάζ...

Κατά την Ιαπωνική κουλτούρα, YOnoBI (用美), σημαίνει η ομορφιά της χρήσης σε καθημερινά, χρηστικά αντικείμενα, δηλαδή η ικανοποίηση που σου προσφέρουν τα αντικείμενα που χρησιμοποιείς καθημερινά, (από την χρήση και όχι από την εξωτερική ομορφιά), όπως το Honda JAZZ .

Αυτή την φιλοσοφία χρησιμοποίησαν οι Ιάπωνες της Honda, στην σχεδίαση και την υλοποίηση του JAZZ, το ερωτεύεσαι καθώς το χρησιμοποιείς και όχι βλέποντας, τι όμορφο που είναι επάνω στην οδική βοήθεια.

Έχω ένα HONDA CRV II (11-2002).

Δεν το αποσύρω, γιατί απλά δεν θέλει να πεθάνει, το σέβομαι.

Τι δεν θα ξαναβρώ: τεράστιους χώρους, (συρόμενο πίσω κάθισμα πλήρως αναδιπλούμενο) με ενιαίο πάτωμα από μπροστά μέχρι πίσω, χωρίς τούνελ, ύψος πατώματος από το έδαφος, μοναδικός 2λιτρος ατμοσφαιρικός κινητήρας , με γιαπωνέζικο κιβώτιο ταχυτήτων, τεράστια παράθυρα και ανοιγόμενη ηλιοροφή, με άπλετο φως και φυσικά μοναδική αξιοπιστία.

Μετά από τις εκλογές του 1981 και την νίκη του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισα να ασχοληθώ πιο ενεργά με την πολιτική σκηνή.
Μέχρι τότε τα ενδιαφέροντα μου ήταν η μουσική, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (μαθητής της πρώτης λυκείου τον Οκτώβριο του 1981).

Είχα φίλους και συμμαθητές που είχαν άποψη εκείνο το διάστημα και εγώ δεν μπορούσα να τους παρακολουθήσω.

Η πρώτη μου ουσιαστικά επαφή ήταν με το ΚΚΕ. Είχα αρκετούς φίλους που ήταν μέλη και με παρότρυνση τους, καθημερινά έκανα την επίσκεψη μου στην τοπική ΚΝΕ.

Σαν νέο άτομο ήθελα να μάθω όσο γίνεται περισσότερα και η εκ φύσεως περιέργεια, κούμπωνε με το μεγάλο αίσθημα αυτοσυντήρησης που είχα και έχω.

Είχα σχετική ελευθερία και εμπιστοσύνη από το οικογενειακό περιβάλλον, οπότε μπορούσα να κινηθώ πιο εύκολα σε νέα μονοπάτια.

Για 2 περίπου χρόνια είχα καθημερινή επαφή με μέλη - φίλους της ΚΝΕ και ζούσα από κοντά την καθημερινότητα τους.
Δεν είχα γίνει επίσημο μέλος, παρ' όλες τις πιέσεις που δεχόμουν.
Το ίδιο διάστημα είχα 2 συμμαθητές, που ήταν οπαδοί των μαρτύρων του Ιεχωβά και μετά από πολύ μπλα μπλα, με πείσανε να επισκέπτομαι την συναγωγή τους για να μάθω την πραγματική αλήθεια.

Η επαφή μου με τους μάρτυρες του Ιεχωβά για κανένα εξάμηνο με κούρασε, αποστείρωμενες ιδέες, δεν χωρούσε αντίλογος και δεν υπήρχαν απαντήσεις αν ρωτούσες κάτι.
Η κάθε ερώτηση, σε τοποθετούσε άμεσα στην κατηγορία των ψεκασμένων, όπως έχουμε εφεύρει σήμερα.

Διαπίστωσα όμως ότι ακριβώς το ίδιο συνέβαινε και στο ΚΚΕ. Αποστείρωμενες ιδέες, διάφοροι άγιοι - ήρωες στους τοίχους, σε κάθε ερώτηση ήσουν αιρετικός, έπρεπε να ακολουθείς τις εντολές και την γραμμή του κόμματος, χωρίς αντίλογο, και όλοι χρησιμοποιούσαν συγκεκριμένο λεξιλόγιο.
Πολλά από τα μέλη παιδιά πολύ ευκατάστατων οικογενειών.
Ουσιαστικά για μένα, μία θρησκευτική οργάνωση αντίστοιχη των μαρτύρων του Ιεχωβά, με ιδέες και κατάλοιπα περασμένων δεκαετιών.

Το μόνο θετικό στο ΚΚΕ ήταν οι πολλές κοπέλες που υπήρχαν, σχετικά απελευθερωμένες, αλλά επιεικώς ατημέλητες.

Η επόμενη στάση ήταν στην ΠΑΣΠ, άλλο περιβάλλον, ωραίες γυναίκες περιποιημένες, έξυπνα συνθήματα: Αλλαγή, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, (όπως και το ΚΚΕ), ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά. Ιδέες δεν υπήρχαν, (όπως υπήρχαν στο ΚΚΕ), αλλά ήταν η μοντέρνα εκδοχή του όρου προοδευτικός που τότε πρωτοεμφανίστηκε.
Ουσιαστικά ήταν μια εκδοχή του πως θα βολευτούμε, αλλά παίζοντας το δημοκράτες και πιστεύοντας ότι αυτό που κάνουμε είναι το αποδεκτό και το σωστό, άσχετα αν ότι γίνεται, γίνεται για να περάσουμε εμείς καλά.
Θεός για αυτούς ο Παπανδρέου, αλλά ουσιαστικά ένα κόμμα και όχι θρησκευτική οργάνωση όπως το ΚΚΕ.

Αφού πέρασα και από την ΠΑΣΠ (ούτε εκεί έγινα μέλος), σειρά είχε η ΔΑΠ, εγώ ήδη φοιτητής, η ΝΔ είχε χάσει για δεύτερη φορά τις εκλογές, η οργάνωση μέτρια, έψαχνε να βρει το δρόμο της.
Της έλειπαν τα συνθήματα και βασικά το όραμα, ώστε να εμπνεύσει τους νέους, έψαχνε τον αντίλογο στο ευαγγέλιο που πίστευε το ΚΚΕ.
Υπήρχε ακόμα το δυτικό και το ανατολικό μπλοκ, οπότε υποστήριζε κάθε τι δυτικό, έναντι του κάθε τι ανατολικό που υποστήριζε το ΚΚΕ.
Ο μεγάλος αντίπαλος ήταν το ΠΑΣΟΚ, γιατί πήρε την εξουσία, με αριστερά συνθήματα, αλλά ούτε από την ΕΟΚ έβγαλε την χώρα, ούτε από το ΝΑΤΟ.
Λίγοι ήταν οι λεφτάδες που γνώρισα, στην ΔΑΠ οι πιο πολλοί ήταν από την μέση οικονομική κατάσταση και χαμηλότερα, αλλά ήταν ταγμένοι εναντίον των κομμουνιστών.
Η έξυπνη εκδοχή του αριστερές ιδέες, δεξιά τσέπη του ΠΑΣΟΚ, ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Αφού έκανα τον κύκλο μου, στα πολιτικά κόμματα αποφάσισα το μεταπτυχιακό (στην πολιτική - κομματική γνώση), να το κάνω στα γήπεδα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.
Άλλος κόσμος, χαβαλές, μπινελίκια, ουσίες, ξύλο, μας φταίει το σύστημα, μας φταίνε οι χαμουτζίδες.
Το πιο ενδιαφέρον, ότι ενώ στην εξέδρα αγκαλιαζόσουν με τον διπλανό σου για την νίκη της ομάδας μας, μετά το γήπεδο έπεφτε ξύλο, από τους ίδιους οπαδούς για τα πολιτικά.
Οι πιο ακραίοι ήταν οι ακροαριστεροί και οι ακροδεξιοί που συνολικά ήταν ο πυρήνας της κερκίδας και οι οποίοι ήταν το ίδιο ακραίοι και σε ότι γεγονότα γινόταν εκτός των γηπέδων.

Πέρασαν τά χρόνια, διαλύθηκε το ανατολικό μπλοκ, θριάμβευσε ο καπιταλισμός, οι φίλοι μου στο ΚΚΕ παραμένουν εκεί, οι του ΠΑΣΟΚ γίνανε Συριζαίοι, οι Νεοδημοκράτες νιώθουν δικαιωμένοι, οι φίλοι ιαχωβάδες πιστεύουν αυτό που πίστευαν, στο γήπεδο μας φταίνε συνεχώς οι χαμουτζίδες και οι λεφτάδες πρόεδροι τους, που ελέγχουν τους πολιτικούς και την κοινή γνώμη. Οι ακροαριστεροί και οι ακροδεξιοί δεν είναι πλέον τόσο ακραίοι, γιατί πέρασαν τα χρόνια και κάπου βολεύτηκαν.

Τελικά θα συμφωνήσω με τον Άκη Πάνου που είχε δηλώσει ότι είναι ΦΑΣΗστας (σε δίκη του φάση) και θα συμφωνήσω και με τους στίχους του τραγουδιού που έγραψε:

Youtube Video

Κατ' αρχάς καλορίζικο, να βοηθήσω λίγο, με την εμπειρία μου, μετά από 18.500 km με το αντίστοιχο σύστημα στο jazz.

Δεν υπάρχει κιβώτιο ταχυτήτων, όπως έχει ειπωθεί, το ηλεκτρομοτέρ κινεί το αυτοκίνητο από τα 0 έως τά 185 (κοντέρ) 181 πραγματικά χιλιόμετρα που το δοκίμασα. Αποκλειστικά με μπαταρία δουλεύει έως τά 40-45 με ευνοϊκές συνθήκες. Ακόμα και στα στα 130 μπορεί να κινηθεί με την μπαταρία, σε δρόμο με ελαφριά κλίση που θέλεις απλώς να επιταχύνεις ελαφρά.

Η εμπλοκή του βενζινοκινητήρα σε απευθείας μετάδοση, γίνεται θεωρητικά από τα 80-120 km, αλλά στην πράξη δουλεύει από τα 60-140. Η τελική σχέση (σύμφωνα με την τελική σχέση μετάδοσης που δίνει η Honda), είναι περίπου 35 km στις 1.000 στροφές. Δηλαδή εμπλέκεται από τίς 1.700 έως τις 4.100 περίπου.

Το ρελαντί στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι πολύ ψηλά, ξεκινάει από 2.200 όταν είναι κρύο και δουλεύει, (όταν δουλεύει) σε ρελαντί, κοντά στις 1.700 όπως έχουν μετρήσει στο εξωτερικό. Ο συμπλέκτης που συνδέει τον βενζινοκινητήρα με τους τροχούς, δεν έχω βρει ακόμα τι συμπλέκτης είναι. Οι περισσότερες αναφορές κάνουν λόγο για πολύδισκο.

Η μετάβαση από τον ένα κινητήρα στον άλλο δεν γίνεται ποτέ αισθητή, μόνο αν δεις τις ενδείξεις στον πίνακα οργάνων το βλέπεις. Όταν ταξιδεύεις στην εθνική οδό, παράδειγμα με 130, ο βενζινοκινητήρας κινεί το αυτοκίνητο, αν σηκώσεις το πόδι από το γκάζι για να κατεβάσεις στα 120, σβήνει το μοτέρ και μόλις το ξαναπατήσεις ελαφρά για να επιταχύνεις στα 130, εμπλέκεται πάλι ο βενζινοκινητήρας, χωρίς να γίνεται αισθητό. Αν από την άλλη έχεις ενεργοποιημένο το σύστημα για να ταξιδεύεις με σταθερή ταχύτητα, στις ίδιες συνθήκες, αν το αυτοκίνητο κόψει ταχύτητα γιατί έχει μπροστά του εμπόδιο, δεν σβήνει τον κινητήρα, αλλά συνεχίζει να είναι συνδεδεμένο με τους τροχούς και επιταχύνει με τις ίδιες συνθήκες. Αν με ενεργοποιημένο το σύστημα στην προηγούμενη περιγραφή, η ταχύτητα πέσει στα, π.χ. 60 km τότε τρελαίνεται και το παίρνει πατριωτικά, με αποτέλεσμα να δουλεύει ο βενζινοκινητήρας στα όρια του, για να ανακτήσει την ταχύτητα που έχεις ορίσει, δυστυχώς δεν ρυθμίζεται αυτό, αλλά αναγκάζεσαι να πατήσεις ελαφρά φρένο για να απενεργοποιηθεί προσωρινά η ταχύτητα που έχεις ορίσει, επιταχύνεις εσύ ανθρώπινα μέχρι τα 110 και του δίνεις εντολή να κρατήσει την ταχύτητα των 130.

Γενικά είναι αθόρυβο αυτοκίνητο σε κανονικές συνθήκες και το ακούς μόνο όταν ζητάς ακαριαία επιτάχυνση, νιώθοντας παράλληλα ένα δυνατό χτύπημα στην πλάτη όταν επιταχύνεις γρήγορα. Στην γρήγορη οδήγηση σε όλες τις συνθήκες η μετάδοση γίνεται αποκλειστικά από το ηλεκτρομοτέρ.

Το αυτοκίνητο θεωρητικά δεν έχει launch control, αλλά αν έχεις πατημένο το φρένο με το αριστερό και τέρμα γκάζι με το δεξί και αφήσεις το φρένο, εκτοξεύεται, κάπως έτσι μέτρησαν επιτάχυνση σε κάτω από 9 δευτερόλεπτα. Μάλλον μακρηγορώ, όπως έγραψε και ένας φίλος στο εγγλέζικο φόρουμ πολύ ποιητικά: "η αδαής ευδαιμονία της λειτουργίας του είναι η καλύτερη λύση για να το απολαύσεις"

Μην μασάς, όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
Καλορίζικο, απροβλημάτιστο και βάλε και κανένα μάτι.

Κάθε μέρα παίζω κανά 2 ώρες με τον σκύλο μου, οι μισοί μου λένε ‘’δεν το βαριέσαι το κοπρόσκυλο …… ‘’

Οι άλλοι μισοί ‘’ξοδεύεις τόσα χρήματα το χρόνο για τον κοπρίτη, αξίζει …….. ’’

Πριν 25 χρόνια, κάποιος κοπρίτης μου έδωσε ζωή, σε μια πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής μου, τον έλεγαν ΕΚΤΩΡΑ, από εκεί και το ψευδώνυμο.

Μην μασάς, απήλαυσε ότι μπορείς να αποκτήσεις τίμια.

Μάλλον συνοδηγώντας.

Ο ξάδερφος που ζει και εργάζεται στην Γερμανία ήρθε πριν λίγες μέρες στην Θεσσαλονίκη.
Είχε κάποιες λεπτομέρειες να τακτοποιήσει μετά τον θάνατο του πατέρα του και έπρεπε να πάει και στα Λιμενάρια της Θάσου για να δεί τα τελειώματα, από την ανακαίνιση που κάνει σε ένα παλιό σπίτι που έχει εκεί.

Είναι μηχανικός αυτοκινήτων και μέτοχος σε συνεργείο αυτοκινήτων στην Στουτγκάρδη και κάθε χρόνο έρχεται στην Ελλάδα.
Κατεβαίνει πάντα οδικώς για διακοπές 20-30 ημερών.

Αλλάζει τακτικά αυτοκίνητα, πάντα μεταχειρισμένα και πάντα Γερμανικά, αλλά πανάκριβα, για τον μέσο Έλληνα.

Τα αγοράζει, με πολλά χιλιόμετρα ή με λίγα αν έχουν πρόβλημα, τα φτιάχνει και τα ξαναπουλάει.

Φέτος ήρθε με ένα Audi A6 Avant το 3λιτρο diesel, μοντέλο 2019.
Το αμάξι έχει 250.000 km και τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά είναι σε κατάσταση καινούργιου.
Το αγόρασε πέρυσι με 200.000 km από πελάτη του, άλλαξε τις αερόσουστες έκανε έναν καθαρισμό στα μπεκ και το δουλεύει καθημερινά.

Πήγαμε μαζί από Θεσσαλονίκη στα Λιμενάρια της Θάσου για να δούμε το σπίτι και γυρίσαμε αυθημερόν πίσω, για να φύγει την άλλη μέρα οδικώς για την Γερμανία.
Θα έρθει τον Αύγουστο για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Το αυτοκίνητο είναι απόλαυση στο δρόμο, έχει εκείνη την βαριά γερμανική αίσθηση είτε ανοιγοκλείνεις την πόρτα, είτε κινείται στο δρόμο.
Αθόρυβο, ξεκούραστο, στις στροφές ακούνητο και νιώθεις ότι μπορεί να τραβήξει και τρένο.
Στις στροφές της Καβάλας και προς τις 2 κατευθύνσεις, ακλόνητο.
Στην επιστροφή το μπουρίνι που πετύχαμε μετά την Καβάλα, απλά επιβεβαίωσε την απόλυτη αίσθηση ασφάλειας που σου παρέχει ένα τέτοιο αυτοκίνητο.

Μετά από την κάπως εριστική συμπεριφορά οδηγού Tesla mod 3 dual motor σε ένα πανέμορφο μπλε χρώμα, στα διόδια Προφήτη με κατεύθυνση προς Καβάλα, η συζήτηση ήρθε και για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Ο ίδιος και το συνεργείο του, έχουν κάνει σεμινάρια για την ηλεκτροκίνηση, για να πιστοποιηθούν για την δυνατότητα επισκευής τους, αλλά ο ίδιος δεν είναι πολύ φανατικός οπαδός τους.
Όπως ανέφερε, οι νέοι μηχανικοί είναι πολύ δεκτικοί στη νέα τεχνολογία, σε σχέση με τους παλαιότερους.

Για την ιστορία, από τα διόδια του Προφήτη και για 30-35 km, το Tesla πήγαινε με υψηλή ταχύτητα μπροστά και εμείς ακολουθούσαμε από πίσω, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια να ζορίσουμε το Audi, γιατί δεν θέλαμε να το προσπεράσουμε, αλλά να διαπιστώσουμε πόσο θα αντέξει σε υψηλές ταχύτητες.
Μετά από τα 30-35 km, φτάνοντας στο ανηφορικό τμήμα πρίν την έξοδα για Σταυρό - Άγιο όρος, μάλλον εκτοξεύτηκε η κατανάλωση του Tesla, φτάνοντας μέχρι εκείνο το σημείο, οπότε αναγκαστικά μείωσε την ταχύτητα για να σώσει ότι σώζεται.

Κλείνοντας, πανέμορφο αυτοκίνητο μέσα έξω, τεράστιοι χώροι, ποιότητα παντού, αίσθηση άνεσης και ασφάλειας σε ταξίδια, που δεν συγκρίνεται με αυτά που γράφουμε εμείς εδώ στο φόρουμ για τα αυτοκίνητα που έχουμε στην κατοχή μας.
Δυστυχώς το καλό είναι ακριβό και είναι ακριβό γιατί είναι καλό και όχι γιατί κάποιοι αισχροκερδούν.
Αν μπορείς να το αποκτήσεις και φυσικά να το συντηρήσεις, απολαμβάνεις αυτό που ελάχιστοι ιδιοκτήτες μπορούνε στην Ελλάδα.

Προχθές είχε γενέθλια, έκλεισε τα 22 και μπήκε στα 23.

Μένω στα βόρεια του νομού Θεσσαλονίκης, στο τετρακίνητο βάζω πάντα 4 εποχών με τις 3 βουνοκορφές.

Στα δικίνητα βάζω θερινά - χειμερινά.

Είχα το SX4 ddis το τετρακίνητο μοντέλο Νοέμβριος του 2014.

Η πρώτη αλλαγή που έκανα ήταν στα ελαστικά, φορούσε 205/50/17 και τα άλλαξα σε 215/55/17 που έβαλε η Suzuki στο FL μοντέλο.
Όσο και αν έψαξα τότε, δεν βρήκα ότι είχε κάνει άλλες αλλαγές στην ανάρτηση, (ψαλίδια - αμορτισέρ - ελατήρια - ζυγαριά - αλλαγές στην ευθυγράμμιση), αλλά ούτε και στην μετάδοση ή την τελική σχέση του διαφορικού. Είχε αισθητικές βελτιώσεις και πέρασε από το Euro 5 σε Euro 6.

Το αυτοκίνητο σηκώθηκε με εκείνη την αλλαγή γύρω στον 1,5 cm.
Έστρωσε το κοντέρ γιατί είχε μεγάλη απόκλιση και η πραγματική κατανάλωση (όχι στο καντράν), ήρθε στα ίσια της. Διάφορα στις επιδόσεις, ουσιαστικά δεν υπήρξε (μεγάλωσε η τελική σχέση του διαφορικού), αφού το μοτέρ ήταν εξαρχής πολύ δυνατό. Σίγουρα η αλλαγή ήταν εκτός των τυπικών ορίων, που θεωρητικά μπορείς να κάνεις, αλλά αφού την έκανε η Suzuki χωρίς να δηλώνει άλλες αλλαγές, γιατί όχι.

Καλό το κράτημα του αυτοκινήτου για την κατηγορία του, όχι κάτι συναρπαστικό, με μεγάλη βελτίωση στην άνεση μετά την αλλαγή της διάστασης των ελαστικών. Στα 100.000 km, θεωρητικά τα αμορτισέρ είχαν κουραστεί, αλλά οι μετρήσεις σε αμορτισερόμετρα (η οποία είναι σχετική και όχι απόλυτη), δεν έδειχνε ότι χρειάζονται αλλαγή. Το αυτοκίνητο φορτωμένο καθόταν αρκετά πίσω, ώσπου κάποια στιγμή, μου έδειξε ότι θέλει βελτίωση αφού οριακά έσωσα την έξοδο από τον δρόμο.

Γύρω στα 100.000 km, άλλαξα τα αμορτισέρ με kyb και έβαλα πίσω τα ενισχυτικά ελατήρια της mad +3 cm περίπου. Η αίσθηση μετά από αυτή την αλλαγή ήταν πραγματικά τεράστια, μεγάλη βελτίωση. Τα μόνα αρνητικά από την αρχή, ότι το αυτοκίνητο έδειχνε σηκωμένο πίσω (όταν ήταν άδειο) και ότι θέλουν ρύθμιση τα φώτα (το επισημαίνει και η mad), φορτωμένο όμως ερχόταν στα ίσια του και ήταν εξαιρετικό σε σχέση με πριν.

Με την πάροδο του χρόνου διαπίστωσα έναν κραδασμό στο αυτοκίνητο, σε συγκεκριμένες ταχύτητες, ανεπαίσθητος για όλους, αλλά υπαρκτός για μένα. Δεν βρέθηκε από που προέρχεται, αλλά εγώ θεωρώ ότι με το ψήλωμα πίσω τα ημιαξόνια (τετρακίνητο το αυτοκίνητο), ζοριζόταν στους συνδέσμους τους.

Στα 160.000 km τα 2 πίσω αμορτισέρ της kyb, έσκασαν έφυγαν τα λάδια τους, όχι φυσιολογικό για τα χιλιόμετρα τους και μάλιστα και τα δύο ταυτόχρονα. Συμβαίνει λέγαν οι μηχανικοί, αλλά έχω την αίσθηση ότι με το ψήλωμα πίσω ίσως δουλεύανε εκτός των προδιαγραφών τους. Τα άλλαξα με εργοστασιακά άμεσα.

Μετά από λίγο διάστημα αποφάσισα να αλλάξω και τα ελατήρια, με τα ελατήρια της mad. Είχα τις ανησυχίες μου για κραδασμούς λόγω της αλλαγής γωνίας των ημιαξονίων, ιδίως μπροστά, αλλά διάβαζα στο Vitara club, ότι όσοι τα άλλαξαν ήταν ενθουσιασμένοι.

Τα άλλαξα σε εξειδικευμένο κατάστημα όπου τα είχαν αλλάξει και κάτοχοι του Vitara "μην πιστεύεις τι γράφουν" μου είπε ο μηχανικός, "κάποιους κραδασμούς θα τους έχεις".

Έγινε η αλλαγή, με μεγάλη επιμέλεια στην ευθυγράμμιση, το αυτοκίνητο είχε ψηλώσει με όλες τις αλλαγές, από το αρχικό γύρω στους 5 πόντους και έδειχνε ότι είναι ικανό να πάει παντού. Εμφανισιακά εντυπωσιακό, καλή άνεση, σου έδινε την αίσθηση ότι θα περάσει από παντού, αλλά οι κραδασμοί σε συγκεκριμένες συνθήκες υπαρκτοί, ιδίως μπροστά και μια αίσθηση ότι ενώ είναι βελτιωμένο στο δρόμο, ίσως σε μια στραβή σε πετάξει εκτός πριν προλάβεις να αντιδράσεις.

Το πούλησα μετά από 25.000 km, το έβαλα στο car και την ίδια μέρα ήρθαν 4 άτομα να τα αγοράσουν. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι με αυτό που έβλεπαν και οδηγούσαν. Πουλήθηκε την ίδια μέρα, έδωσα στον αγοραστή τα παλιά ελατήρια και τον ενημέρωσα για τις αλλαγές, κραδασμούς δεν κατάλαβε και η σύζυγός του που ήρθαν μαζί, δεν ήθελε να κατέβει από το αυτοκίνητο εάν δεν το αγόραζαν.

@lap said in Honda Jazz 2020 Hybrid:

@ektoras αν δεν κάνω λάθος έχεις ένα.

Πως είναι το παρμπρίζ απο μέσα όταν οδηγείς; Ισχύει αυτό που περιγράφει η honda για καλύτερη ορατότητα; Συγκριτικά με άλλα της κατηγορίας όντως δεν έχει κρυφές γωνιές;
Το είχα δει από κοντά στην έκθεση αλλά δεν το έκανα τεστ ντραιβ και έτσι δεν έχω εμπειρία.

Τότε μου φάνηκε πανάκριβο, πλέον μου φαίνεται απλά τσιμπημενο και με αποδεκτό κόστος.
Μετά τόσο καιρό υπάρχει κάτι που να μην σου αρέσει και κάτι που να ανακαλυψες πως σου αρέσει και δεν το είχες εντοπίσει στην αρχή;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω να γράψω και πολλά για το αυτοκίνητο, που αν αναφέρω τα θετικά, θα φανεί σαν διαφήμιση και για αρνητικά δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό.

Το αυτοκίνητο το χρησιμοποιούμε τρία άτομα, η κόρη μου νέα οδηγός, η γυναίκα μου και εγώ, τους τελευταίους 17 μήνες που το έχουμε στην κατοχή μας.

Εάν κάποιος ενδιαφέρεται να το αγοράσει, θα πρέπει να γνωρίζει (αν είναι χρόνια οδηγός), ότι θα πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα, ότι το αυτοκίνητο αυτό οδηγείται από κοινού από τον ίδιο μαζί με το λογισμικό του αυτοκινήτου.

Αν είναι νέος οδηγός, θα νιώσει από την αρχή, ότι με αυτό το όχημα μπορεί να κάνει τον γύρο του κόσμου, σου δημιουργεί μια σιγουριά και ασφάλεια που θεωρείς ότι τελικά, σαν νέος οδηγός, αυτά που ενδεχομένως άκουγες δεν ισχύουν.

Οπτικά ίσως ξενίζει αυτούς που θέλουν κάτι που να τρομάζει ή κάτι που να δείχνει ότι είσαι επιτυχημένος.

Πολλοί αισθητικά το παρομοιάζουν με κάποιο ον με τεχνητή νοημοσύνη και δεν έχουν άδικο.

Έχει χώρους τουλάχιστον 1-2 κατηγορίες επάνω, τεχνολογία που είναι στην κορυφή αυτή την στιγμή, ποιότητα που μετά από 37.500 km εκπλήσσει, άνεση στην οδήγηση, κορυφαία ορατότητα, καθισματάρες, όλοι όσοι το δοκίμασαν τα εκθειάζουν, ανάρτηση εξαιρετικά άνετη χωρίς θορύβους και το βασικότερο, ότι όλα δουλεύουν όπως την πρώτη μέρα, άψογα.

Η βαφή δεν έχει καμιά σχέση με τα Suzuki που είχα και έχω.
Έχει βερνίκι, όπου υπάρχει γυμνό μέταλο, ακόμα και στο χώρο του κινητήρα και δεν κάνει σημάδια από πέτρες, θυμίζει βαφή vag.

Πέρα από την ασφάλεια, την άνεση, την ευχαρίστηση που σου δίνει όταν το οδηγείς, είτε σε μποτιλιάρισμα είτε σε ανοιχτό δρόμο, ακόμα και σε απαιτητικές διαδρομές είναι εκεί, με την ίδια άνεση, ησυχία και ασφάλεια.

Στα μέσα Σεπτεμβρίου είχαμε κατέβει στην Εύβοια για μια ευχάριστη υποχρέωση, στην επιστροφή μετά την Χαλκίδα, ανεβήκαμε την γνωστή ανάβαση για Θήβα. Δεν του έλειπε δύναμη, δεν γλίστρησε πουθενά, το τιμόνι άμεσο (2,3 στροφές) και το βασικότερο ότι όσο και να το πιέσεις εκείνο συνεχίζει χωρίς διαμαρτυρίες, να δουλεύει απρόσκοπτα.

Αυτό που εκπλήσσει τους πάντες που θα ταξιδέψουν μαζί του, είναι η ησυχία, η άνεση και η πολύ υψηλή αίσθηση ποιότητας και προσοχής στην λεπτομέρεια.

Αν κάτι του λείπει, είναι το φως στα σκιάδια, βασικά στις γυναίκες, και ένα αμορτισέρακι στο ντουλαπάκι, για να ανοίγει πιο εντυπωσιακά.

Τώρα στο κομμάτι της οικονομίας, ναι είναι εξαιρετικά οικονομικό, σε όλες τις διαδρομές, αλλά είναι το τελευταίο που θα σε εντυπωσιάσει, είναι το κερασάκι στην τούρτα, όλων των προηγούμενων.

Όταν μπήκαμε στην τότε ΕΟΚ, σαν ισότιμο μέλος στις 1/1/1981, δεν πληρούσαμε τα απαραίτητα, ώστε να μπορέσουμε να ενσωματωθούμε άμεσα στο περιβάλλον μιας οικονομικής Κοινότητας.

Η επιμονή του Καραμανλή, στους τότε ηγέτες, να υπογραφεί η συμφωνία και να γίνει είσοδος μας άμεσα, ήταν γιατί γνώριζε τον ελληνικό λαό και ήξερε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να προετοιμαστεί κατάλληλα η χώρα, ώστε να μπει σε ιδανικές συνθήκες η Ελλάδα.

Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1981, δηλαδή λίγους μήνες μετά την επίσημη ένταξη μας, το 70% περίπου του ελληνικού λαού, ψήφισε κόμματα που υποστήριζαν την αποχώρηση μας από την ΕΟΚ.
Αποχώρηση, όχι γιατί δεν άξιζε η ένταξη μας, αλλά να........ εμείς είμαστε ανεξάρτητοι......... δεν είμαστε με τους δυτικούς........... είμαστε διαφορετικοί......... είμαστε και εμείς δεν ξέρουμε τι είμαστε.

Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών του '81, στην Ευρώπη σάστισαν με το αποτέλεσμα, δεν περίμεναν τέτοια ποσοστά και είχαν και την ανησυχία για τις αποφάσεις της τότε κυβέρνησης για την πορεία της ένταξης μας.

Όταν μετά από χρόνια ρωτήθηκε ο Καραμανλής, είπε ότι έκανε το δημοψήφισμα για τον βασιλιά, γιατί γνώριζε πιο θα ήταν το αποτέλεσμα και το θεωρούσε ωφέλιμο για την χώρα.
Δεν έκανε όμως δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΕΟΚ, γιατί πάλι γνώριζε το αποτέλεσμα και έκρινε ότι δεν θα ήταν ωφέλιμο για την χώρα.

Η ένταξη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στην ΕΟΚ καθυστέρησε τουλάχιστον 2 χρόνια, γιατί οι Ευρωπαίοι πήραν το μάθημα τους και απαίτησαν κάποιες διαρθρωτικές αλλαγές, πριν οι χώρες αυτές ενταχτούν επίσημα.

Φυσικά ο σκληρός Ανδρέας, δεν τόλμησε να αποχωρήσει από την ΕΟΚ γιατί ήξερε ότι ήταν ένα παραμύθι για να πάρει την εξουσία και όχι γιατί πίστευε ότι δεν άξιζε η ένταξη.
Έτσι άρχισε το ανατολίτικο παζάρι με την ΕΟΚ, με βασικό στόχο να μείνει στην εξουσία και παράλληλα να πάρει όσο περισσότερα μπορούσε, όχι για να βελτιωθούν οι υποδομές της χώρας, αλλά για να έχει ένα μπαξίσι να δίνει στους ιθαγενείς κατοίκους της χώρας, που τον πίστεψαν.

Να μην απορούμε που είμαστε το μαύρο πρόβατο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί εμείς να ξεχνάμε αλλά κάποιοι άλλοι θυμούνται, κακό για μας που έχουμε κοντή μνήμη σαν λαός.