Με αφορμή την συζήτηση υβριδικά, πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα που γενικώς επικρατεί τελευταία, κάποιες τοποθετήσεις που ίσως διευκολύνουν κάποιους.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η ιαπωνική κυβέρνηση, πρότεινε στις αυτοκινητοβιομηχανίες της χώρας εναλλακτικές λύσεις για οικονομικότερη μετακίνηση. Οι 2 μεγαλύτερες HONDA & TOYOTA, ασχολήθηκαν πιο ενεργά και παρουσίασαν τις προτάσεις τους.

Η μεν ΤΟΥΟΤΑ παρουσίασε την δικιά της υβριδική τεχνολογία με 2 ηλεκτροκινητήρες σε παράλληλη τοποθέτηση, με κινητήρα εσωτερικής καύσης και κιβώτιο ταχυτήτων επικυκλικό, η δε HONDA εφάρμοσε την δική της πρόταση με έναν ηλεκτροκινητήρα σε σειρά με το κιβώτιο και τον κινητήρα.

Η ΤΟΥΟΤΑ έδινε την δυνατότητα αμιγούς ηλεκτρικής κίνησης έστω και για λίγα μέτρα με το δικό της σύστημα, κάτι που δεν γινόταν στο σύστημα της HONDA.
Και τα 2 έσβηναν τον κινητήρα όταν ήταν σταματημένο το αυτοκίνητο, αλλά μόνο το ΤΟΥΟΤΑ μπορούσε να το κινήσει ηλεκτρικά, στο HONDA ήταν επικουρικός ο κινητήρας στην λειτουργία του κινητήρα.

Το σύστημα της ΤΟΥΟΤΑ ήταν πιο περίπλοκο γιατί οι 2 ηλεκτροκινητήρες έκαναν διαφορετική δουλειά ο καθένας, ο ένας κινούσε το αυτοκίνητο και ο μικρότερος ρύθμιζε το επικυκλικό κιβώτιο και φόρτιζε την μπαταρία (όπως και ο μεγάλος όταν το αυτοκίνητο επιβράδυνε), χωρίς κλασικό δυναμό. Στο αντίστοιχο της HONDA το ηλεκτρομοτέρ βοηθούσε τον κινητήρα βενζίνης και φόρτιζε την μπαταρία στην επιβράδυνση, αλλά χρησιμοποιούσε ξεχωριστό δυναμό.

Η HONDA πίστευε ότι το σύστημα πρέπει να δουλεύει στην σειρά για καλύτερη απόδοση, ενώ η ΤΟΥΟΤΑ θεωρούσε ότι το παράλληλο σύστημα βοηθούσε στην εξοικονόμηση ενέργειας στο μικρό διάστημα που το όχημα το κινούσε μόνο η μπαταρία.

Και στα 2 η κίνηση στις υψηλές ταχύτητες γινόταν αποκλειστικά από τον ατμοσφαιρικό βενζινοκινητήρα με περιορισμό στην τελική ταχύτητα στο σύστημα της ΤΟΥΟΤΑ λόγο του κιβωτίου και στο σύστημα της HONDA βάση των δυνατοτήτων του κινητήρα.

Φτάνοντας στο σήμερα η ΤΟΥΟΤΑ συνεχίζει να βελτιώνει το δικό της σύστημα εφαρμόζοντας το παράλληλο σύστημα με διαφορετικούς βενζινοκινητήρες και ηλεκτροκινητήρες ανάλογα με την κατηγορία του μοντέλου ΤΟΥΟΤΑ & LEXUS.

Το σύστημα της ΤΟΥΟΤΑ (παράλληλο) εφαρμόζει και η RENAULT στο δικό της υβριδικό με διαφορετικής λειτουργίας κιβώτιο.

Το αρχικό σύστημα της HONDA (σε σειρά) το εφαρμόζει η HYUNDAI και όλα τα plug in υβριδικά και νέα υβριδικά που έχουν τον βενζινοκινητήρα, τον ηλεκτροκινητήρα και το κιβώτιο στην σειρά.

Η HONDA τα τελευταία χρόνια βελτίωσε το δικό της υβριδικό σύστημα, της εν σειρά λειτουργίας, δίνοντας όμως πρωταγωνιστικό ρόλο στον ηλεκτροκινητήρα και όχι στον βενζινοκινητήρα όπως η ΤΟΥΟΤΑ ή τα υβριδικά plug in. Πλησιάζοντας την αίσθηση του ηλεκτροκίνητου, μέχρι και την τελική ταχύτητα του οχήματος. Το ίδιο σύστημα με την HONDA, με μικροδιαφορές έχουν και η NISSAN & MITSUBISHI.

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους. Προχθές ο ανιψιός μου παρέλαβε το Puma st line X, που είχε παραγγείλει από το καλοκαίρι και παρέλαβε τώρα, με τιμή κλειδωμένη στα 27.000 €.

Ενθουσιασμένος, το πρώτο δικό του αυτοκίνητο με τα δικά του χρήματα, και το έφερε να το δεί ο θείος για να του πει την γνώμη του.

Πανέμορφο εξωτερικά στο λευκό χρώμα, λίγο μουντό το εσωτερικό γιατί είναι κατάμαυρο και χαμηλότερων τόνων, ακόμα και η ταπετσαρία του ουρανού είναι μαύρη.

Καλή ποιότητα, πλούσιος εξοπλισμός, προσεγμένος ο χώρος του κινητήρα, καγκουράδικη τοποθέτηση συναγερμού για άλλη μια φορά, δώρο της αντιπροσωπείας.

Μεγάλος χώρος αποσκευών, σχετικά στενό εσωτερικό και θέση οδήγησης για τις δικές μου διατάσεις.
Ήσυχος κινητήρας στο ρελαντί, (μόνο 250 km είχε κάνει) και καλό start stop, πολύ ήσυχο.
Ωραίο κιβώτιο, με μεγαλύτερες διαδρομές του λεβιέ, από ότι θά ήθελα και συμπλέκτης πολύ μαλακός και απολύτως εύχρηστος.

Στην μικρή διαδρομή που εγώ έκανα, όλα δουλεύουν τέλεια αλλά του συνέστησα να μην βάλει μεμβράνες, γιατί το μουντό εσωτερικό, με τις μικρές γυάλινες επιφάνειες, θα είναι ακόμα πιο δύσκολο στην ορατότητα.
Λίγο σκληρό έδειχνε στον κατσικόδρομο της ΒΙΠΕ, αλλά ίσως ήταν παραφουσκωμένα τα ελαστικά και του είπα να τα ελέγξει.

Ένα πανέμορφο αυτοκίνητο εξωτερικά, που και εγώ αν ήμουν στην ηλικία του, θα ήταν από τις πρώτες επιλογές μου.
Αν είχε και πίσω δισκόφρενα, γιατί κάνουν μπαμ τα πίσω ταμπούρα στις τεράστιες ζάντες, θα ήταν ακόμα καλύτερο.

Την προηγούμενη Παρασκευή έπεσε στα χέρια μου μια BMW X1 diesel αυτόματη, φίλου, μοντέλο 2018 ή 2019. Την κράτησα μέχρι το Σάββατο και κινήθηκα αρκετά μαζί της, δυστυχώς από θέμα υγείας του φίλου. (Τελικά όλα καλά).
Με περίπου 48.000 km ήταν αρκετά απεριποίητη μέσα – έξω. Ικανοποιητική θέση οδήγησης, πολλοί τριγμοί στο εσωτερικό, ίσως και από τις γεμάτες θήκες με διάφορα αντικείμενα και κέρματα, ο κινητήρας πολύ θορυβώδης έξω από το αυτοκίνητο, κάπως καλυτέρα μέσα. Κραδασμοί στο ρελαντί με το a/c σε λειτουργία. Ο κλιματισμός πολύ καλός, το κιβώτιο (μάλλον διπλού συμπλέκτη δεν το ξέρω), αρκετά απότομο στο σταμάτα ξεκίνα, και σε ανηφορικές όπως η διαδρομή Αγ. Βασίλειος Νοσοκομείο Παπανικολάου, ανεβοκατέβαζε συνεχώς ταχύτητες, αφήνοντας τις στροφές μέχρι και τις 4.000, δημιουργώντας πολύ βαβούρα και φασαρία χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Η ένδειξη δυσλειτουργίας του κινητήρα, ήταν αναμμένη και ρώτησα τον φίλο τι συμβαίνει, μήπως επηρεάζει την λειτουργία του κινητήρα ? Μου είπε ότι είναι από κάποιον αισθητήρα και περιμένει εδώ και ένα μήνα το ανταλλακτικό.
Η ανάρτηση δεν έβγαζε θόρυβο αλλά έχω την αίσθηση ότι τα ελαστικά μάλλον ήταν υπερβολικά φουσκωμένα, γιατί κάπου κάπου χοροπηδούσε.

Αν δεν έβλεπες το σήμα του αυτοκίνητου δύσκολα θα πίστευες ότι ανήκει στην πρίμιουμ κατηγορία. Σίγουρα ο φίλος δεν έχει σχέση με τα αυτοκίνητα και είναι απλά ένα εργαλείο γι αυτόν, αλλά περιμένεις γενικά ένα καλύτερο και πιο φιλικό περιβάλλον από ένα τέτοιο αυτοκίνητο, που το συγκεκριμένο δεν το έδειχνε, τουλάχιστον στην κατάσταση την οποία το οδήγησα.

Χθες, όπως κάνουμε τα τελευταία χρόνια, βγήκαμε παιδικοί φίλοι για φαγητό και αμπελοφιλοσοφίες.

Θα βγαίναμε με 2 αυτοκίνητα, ένα το θωρηκτό PEUGEOT 2008 1.2 130 hp χειροκίνητο, που είναι αιώνες μπροστά από την εποχή του και το άλλο ένα ταπεινό γιαπωνέζικο κουβά NISSAN XTRAIL του 2009, που ακόμα λειτουργεί.

Δυστυχώς το θωρηκτό, μοντέλο 2/2021 με 23.000 km, μετά από αλλαγή οθόνης πίνακα οργάνων ύστερα, από αναμονή 6 μηνών, (ευτυχώς, γιατί αν ήταν ο άλλος ακατανόμαστος Σ θα ήταν 6 χρόνια η αναμονή), μετά από αλλαγή δισκόπλακων – τακάκια εμπρός, άλλα με μεγάλη έκπτωση από την αντιπροσωπεία, είναι ξανά άρρωστο.

Τον τελευταίο μήνα παρουσίαζε μια δυσλειτουργία ο κλιματισμός μέσω της οθόνης αφής, ώσπου κόλλησε στο να βγάζει μόνο κρύο αέρα με το βεντιλατέρ να δουλεύει στην μεγαλύτερη σκάλα, χωρίς δυνατότητα απενεργοποίησης.
Μετά από μια αναβάθμιση και μια αλλαγή μοτέρ – κλαπέτου, το θωρηκτό είναι ξανά στο ιατρείο περιμένοντας μια πλακέτα γιατί το πρόβλημα παραμένει.

Ευτυχώς η κόρη μου δεν χρειαζόταν τον γιαπωνέζικο τενεκέ της, που είναι αιώνες πίσω από το θωρηκτό και εξυπηρετηθήκαμε 4 φίλοι για να βγούμε βόλτα.
Η αλήθεια είναι ότι λόγο των χώρων του, που είναι καλύτεροι του θωρηκτού, ταξιδεύεις πιο άνετα και ήσυχα παρ’ όλα τα 36.000 km που ήδη έχει, ο πανάσχημος αρχαίος τενεκές.

Ο ιδιοκτήτης του θωρηκτού και φίλος Γιώργος, είπε ότι σήμερα θα πάει να το πάρει από το συνεργείο, έστω και χαλασμένο, γιατί είναι γρουσουζιά να αλλάξει χρόνο το αυτοκίνητο στο συνεργείο, είναι πολύ ευφυής με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ.

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία, τύχη και σωστές επιλογές στην ζωή μας.

Το αυτοκίνητο το παραλάβαμε 12 Αυγούστου του '21. Ήταν από την παρτίδα που είχε έρθει λίγες μέρες νωρίτερα στην Ελλάδα.

Στα μέσα Μαίου έβγαλε ένδειξη το αυτοκίνητο, ότι χρειάζεται σέρβις επιπέδου Β, σε 30 μέρες.
Το σέρβις αυτό, είναι ένας έλεγχος του αυτοκινήτου, πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο και ουσιαστικά είναι ένας οπτικός έλεγχος όλου του αυτοκινήτου.

Τά χιλιόμετρα ήταν ήδη 20.000, αλλά δεν έβγαλε ένδειξη για αλλαγή λαδιών και φίλτρου λαδιού.
Σύμφωνα με το αγγλικό φόρουμ, η ημερομηνία του πρώτου σέρβις Β, επιβεβαιώνει και την ημερομηνία κατασκευής του.

Έκλεισα ραντεβού για το σέρβις και μέσα Ιουνίου επισκέφθηκα το ένα από τα δύο ιδιόκτητα συνεργεία του Σαρακάκη στην Θεσσαλονίκη.
Η άποψη του επικεφαλής του συνεργείου, ότι πρέπει να γίνει ο τυπικός έλεγχος, ότι όλα λειτουργούν σωστά και δεν χρειάζεται αλλαγή λαδιών και φίλτρων, αφού το αυτοκίνητο κρίνει ότι με την χρήση που έγινε, είναι όλα ok.

Εγώ ζήτησα να αλλάξουν τα λάδια και τά φίλτρα λαδιού, αέρα και καμπίνας.
Σύμφωνα με τα δεδομένα του αυτοκινήτου, ο κινητήρας του αυτοκινήτου λειτούργησε συνολικά, κοντά στο 53% των χιλιομέτρων που διένυσε και έδινε πρόβλεψη για αρχική αλλαγή λαδιών και φίλτρου μετά από άλλους 6 μήνες και αλλαγή φίλτρου αέρα και καμπίνας μετά από άλλους 12 μήνες.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου θέλει αλλαγή λαδιών κοντά στα 20.000 km της πραγματικής λειτουργίας του κινητήρα, δηλαδή στα 36-37.000 km σύμφωνα με τα χιλιόμετρα που έγραψε το κοντέρ.

Το κόστος του ετήσιου ελέγχου, η αλλαγή λαδιών και των φίλτρων κόστισε 175 €.

Ο τυπικός ετήσιος έλεγχος κοστίζει (το σέρβις Β δηλαδή, που προτείνει το αυτοκίνητο κάθε χρόνο), 42€ με τον ΦΠΑ .

Δεν μηδενίσανε την πρόβλεψη για αλλαγή λαδιών και φίλτρων, αλλά μόνο την ένδειξη για το σέρβις Β.
Θέλω να δω πότε θα δείξει αλλαγή λαδιών και φίλτρου.

Στα 38.800 km έβγαλε μήνυμα για προσεχές σέρβις.
Όπως έκανα και στα 20.000km πήγα για αλλαγή λαδιών και φίλτρων, άσχετα με την λογική του αυτοκινήτου και του σέρβις της Honda, που λένε ότι θα μπορούσα να γλιτώσω ένα σέρβις αφού αυτό κρίνει το αυτοκίνητο.

Όταν πρωτοπήραμε το αυτοκίνητο είχα κάνει μία αναβάθμιση του infotainment μέσω του WiFi που διήρκεσε γύρω στα 20 λεπτά.

Πέρυσι το καλοκαίρι ζητούσε αναβάθμιση το GPS του αυτοκινήτου, την οποία έκανα μόνος μου, με διάρκεια γύρω στις 2,5 ώρες.

Τώρα στο σέρβις που έκανα στις 40.000 km, υπήρχε διαθέσιμη αναβάθμιση της κάμερας και αναβάθμιση του αυτοκινήτου γενικώς, χωρίς να γνωρίζουμε λεπτομέρειες του τι αναβαθμίζει.

Με αυτά που ακούω και διαβάζω, είχα ένα άγχος για την αναβάθμιση και κατά πόσο αυτή δεν θα δημιουργήσει προβλήματα.
Για άλλη μια φορά τα στελέχη του Σαρακάκη, με την ηρεμία βουδιστή μοναχού, σου λένε Honda απέκτησες, μην ανησυχείς για τέτοια θέματα.

Επί 3,5 ώρες που διήρκεσε η αναβάθμιση, έβγαζε στις οθόνες, του αυτοκινήτου, διάφορα μηνύματα των εργασιών που έκανε, χωρίς όμως να καταλαβαίνεις, το τι και πως.

Ευτυχώς, όπως επέμεναν οι βουδιστές, δεν δημιουργήθηκε κάποιο πρόβλημα, αλλά φάνηκε κάποια βελτίωση στην γενική αίσθηση του αυτοκινήτου, η οποία δεν είναι ψευδαίσθηση.
Με πιο σημαντική την μεγαλύτερη άνεση με την οποία επιταχύνει.
Δεν ξέρω αν αυτή η αναβάθμιση είναι ίδια με την αναβάθμιση που έχει πάρει το FL μοντέλο, αλλά είναι όντως αισθητή, καθώς και η πιο έντονη αίσθηση φρεναρίσματος με την ίδια πίεση του φρένου.

Στην Νέα Ζηλανδία που έκαναν αυτή την αναβάθμιση έχουν την ίδια αίσθηση οι κάτοχοι.

Μετά από τις εκλογές του 1981 και την νίκη του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισα να ασχοληθώ πιο ενεργά με την πολιτική σκηνή.
Μέχρι τότε τα ενδιαφέροντα μου ήταν η μουσική, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (μαθητής της πρώτης λυκείου τον Οκτώβριο του 1981).

Είχα φίλους και συμμαθητές που είχαν άποψη εκείνο το διάστημα και εγώ δεν μπορούσα να τους παρακολουθήσω.

Η πρώτη μου ουσιαστικά επαφή ήταν με το ΚΚΕ. Είχα αρκετούς φίλους που ήταν μέλη και με παρότρυνση τους, καθημερινά έκανα την επίσκεψη μου στην τοπική ΚΝΕ.

Σαν νέο άτομο ήθελα να μάθω όσο γίνεται περισσότερα και η εκ φύσεως περιέργεια, κούμπωνε με το μεγάλο αίσθημα αυτοσυντήρησης που είχα και έχω.

Είχα σχετική ελευθερία και εμπιστοσύνη από το οικογενειακό περιβάλλον, οπότε μπορούσα να κινηθώ πιο εύκολα σε νέα μονοπάτια.

Για 2 περίπου χρόνια είχα καθημερινή επαφή με μέλη - φίλους της ΚΝΕ και ζούσα από κοντά την καθημερινότητα τους.
Δεν είχα γίνει επίσημο μέλος, παρ' όλες τις πιέσεις που δεχόμουν.
Το ίδιο διάστημα είχα 2 συμμαθητές, που ήταν οπαδοί των μαρτύρων του Ιεχωβά και μετά από πολύ μπλα μπλα, με πείσανε να επισκέπτομαι την συναγωγή τους για να μάθω την πραγματική αλήθεια.

Η επαφή μου με τους μάρτυρες του Ιεχωβά για κανένα εξάμηνο με κούρασε, αποστείρωμενες ιδέες, δεν χωρούσε αντίλογος και δεν υπήρχαν απαντήσεις αν ρωτούσες κάτι.
Η κάθε ερώτηση, σε τοποθετούσε άμεσα στην κατηγορία των ψεκασμένων, όπως έχουμε εφεύρει σήμερα.

Διαπίστωσα όμως ότι ακριβώς το ίδιο συνέβαινε και στο ΚΚΕ. Αποστείρωμενες ιδέες, διάφοροι άγιοι - ήρωες στους τοίχους, σε κάθε ερώτηση ήσουν αιρετικός, έπρεπε να ακολουθείς τις εντολές και την γραμμή του κόμματος, χωρίς αντίλογο, και όλοι χρησιμοποιούσαν συγκεκριμένο λεξιλόγιο.
Πολλά από τα μέλη παιδιά πολύ ευκατάστατων οικογενειών.
Ουσιαστικά για μένα, μία θρησκευτική οργάνωση αντίστοιχη των μαρτύρων του Ιεχωβά, με ιδέες και κατάλοιπα περασμένων δεκαετιών.

Το μόνο θετικό στο ΚΚΕ ήταν οι πολλές κοπέλες που υπήρχαν, σχετικά απελευθερωμένες, αλλά επιεικώς ατημέλητες.

Η επόμενη στάση ήταν στην ΠΑΣΠ, άλλο περιβάλλον, ωραίες γυναίκες περιποιημένες, έξυπνα συνθήματα: Αλλαγή, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, (όπως και το ΚΚΕ), ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά. Ιδέες δεν υπήρχαν, (όπως υπήρχαν στο ΚΚΕ), αλλά ήταν η μοντέρνα εκδοχή του όρου προοδευτικός που τότε πρωτοεμφανίστηκε.
Ουσιαστικά ήταν μια εκδοχή του πως θα βολευτούμε, αλλά παίζοντας το δημοκράτες και πιστεύοντας ότι αυτό που κάνουμε είναι το αποδεκτό και το σωστό, άσχετα αν ότι γίνεται, γίνεται για να περάσουμε εμείς καλά.
Θεός για αυτούς ο Παπανδρέου, αλλά ουσιαστικά ένα κόμμα και όχι θρησκευτική οργάνωση όπως το ΚΚΕ.

Αφού πέρασα και από την ΠΑΣΠ (ούτε εκεί έγινα μέλος), σειρά είχε η ΔΑΠ, εγώ ήδη φοιτητής, η ΝΔ είχε χάσει για δεύτερη φορά τις εκλογές, η οργάνωση μέτρια, έψαχνε να βρει το δρόμο της.
Της έλειπαν τα συνθήματα και βασικά το όραμα, ώστε να εμπνεύσει τους νέους, έψαχνε τον αντίλογο στο ευαγγέλιο που πίστευε το ΚΚΕ.
Υπήρχε ακόμα το δυτικό και το ανατολικό μπλοκ, οπότε υποστήριζε κάθε τι δυτικό, έναντι του κάθε τι ανατολικό που υποστήριζε το ΚΚΕ.
Ο μεγάλος αντίπαλος ήταν το ΠΑΣΟΚ, γιατί πήρε την εξουσία, με αριστερά συνθήματα, αλλά ούτε από την ΕΟΚ έβγαλε την χώρα, ούτε από το ΝΑΤΟ.
Λίγοι ήταν οι λεφτάδες που γνώρισα, στην ΔΑΠ οι πιο πολλοί ήταν από την μέση οικονομική κατάσταση και χαμηλότερα, αλλά ήταν ταγμένοι εναντίον των κομμουνιστών.
Η έξυπνη εκδοχή του αριστερές ιδέες, δεξιά τσέπη του ΠΑΣΟΚ, ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Αφού έκανα τον κύκλο μου, στα πολιτικά κόμματα αποφάσισα το μεταπτυχιακό (στην πολιτική - κομματική γνώση), να το κάνω στα γήπεδα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.
Άλλος κόσμος, χαβαλές, μπινελίκια, ουσίες, ξύλο, μας φταίει το σύστημα, μας φταίνε οι χαμουτζίδες.
Το πιο ενδιαφέρον, ότι ενώ στην εξέδρα αγκαλιαζόσουν με τον διπλανό σου για την νίκη της ομάδας μας, μετά το γήπεδο έπεφτε ξύλο, από τους ίδιους οπαδούς για τα πολιτικά.
Οι πιο ακραίοι ήταν οι ακροαριστεροί και οι ακροδεξιοί που συνολικά ήταν ο πυρήνας της κερκίδας και οι οποίοι ήταν το ίδιο ακραίοι και σε ότι γεγονότα γινόταν εκτός των γηπέδων.

Πέρασαν τά χρόνια, διαλύθηκε το ανατολικό μπλοκ, θριάμβευσε ο καπιταλισμός, οι φίλοι μου στο ΚΚΕ παραμένουν εκεί, οι του ΠΑΣΟΚ γίνανε Συριζαίοι, οι Νεοδημοκράτες νιώθουν δικαιωμένοι, οι φίλοι ιαχωβάδες πιστεύουν αυτό που πίστευαν, στο γήπεδο μας φταίνε συνεχώς οι χαμουτζίδες και οι λεφτάδες πρόεδροι τους, που ελέγχουν τους πολιτικούς και την κοινή γνώμη. Οι ακροαριστεροί και οι ακροδεξιοί δεν είναι πλέον τόσο ακραίοι, γιατί πέρασαν τα χρόνια και κάπου βολεύτηκαν.

Τελικά θα συμφωνήσω με τον Άκη Πάνου που είχε δηλώσει ότι είναι ΦΑΣΗστας (σε δίκη του φάση) και θα συμφωνήσω και με τους στίχους του τραγουδιού που έγραψε:

Youtube Video

Κατ' αρχάς καλορίζικο, να βοηθήσω λίγο, με την εμπειρία μου, μετά από 18.500 km με το αντίστοιχο σύστημα στο jazz.

Δεν υπάρχει κιβώτιο ταχυτήτων, όπως έχει ειπωθεί, το ηλεκτρομοτέρ κινεί το αυτοκίνητο από τα 0 έως τά 185 (κοντέρ) 181 πραγματικά χιλιόμετρα που το δοκίμασα. Αποκλειστικά με μπαταρία δουλεύει έως τά 40-45 με ευνοϊκές συνθήκες. Ακόμα και στα στα 130 μπορεί να κινηθεί με την μπαταρία, σε δρόμο με ελαφριά κλίση που θέλεις απλώς να επιταχύνεις ελαφρά.

Η εμπλοκή του βενζινοκινητήρα σε απευθείας μετάδοση, γίνεται θεωρητικά από τα 80-120 km, αλλά στην πράξη δουλεύει από τα 60-140. Η τελική σχέση (σύμφωνα με την τελική σχέση μετάδοσης που δίνει η Honda), είναι περίπου 35 km στις 1.000 στροφές. Δηλαδή εμπλέκεται από τίς 1.700 έως τις 4.100 περίπου.

Το ρελαντί στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι πολύ ψηλά, ξεκινάει από 2.200 όταν είναι κρύο και δουλεύει, (όταν δουλεύει) σε ρελαντί, κοντά στις 1.700 όπως έχουν μετρήσει στο εξωτερικό. Ο συμπλέκτης που συνδέει τον βενζινοκινητήρα με τους τροχούς, δεν έχω βρει ακόμα τι συμπλέκτης είναι. Οι περισσότερες αναφορές κάνουν λόγο για πολύδισκο.

Η μετάβαση από τον ένα κινητήρα στον άλλο δεν γίνεται ποτέ αισθητή, μόνο αν δεις τις ενδείξεις στον πίνακα οργάνων το βλέπεις. Όταν ταξιδεύεις στην εθνική οδό, παράδειγμα με 130, ο βενζινοκινητήρας κινεί το αυτοκίνητο, αν σηκώσεις το πόδι από το γκάζι για να κατεβάσεις στα 120, σβήνει το μοτέρ και μόλις το ξαναπατήσεις ελαφρά για να επιταχύνεις στα 130, εμπλέκεται πάλι ο βενζινοκινητήρας, χωρίς να γίνεται αισθητό. Αν από την άλλη έχεις ενεργοποιημένο το σύστημα για να ταξιδεύεις με σταθερή ταχύτητα, στις ίδιες συνθήκες, αν το αυτοκίνητο κόψει ταχύτητα γιατί έχει μπροστά του εμπόδιο, δεν σβήνει τον κινητήρα, αλλά συνεχίζει να είναι συνδεδεμένο με τους τροχούς και επιταχύνει με τις ίδιες συνθήκες. Αν με ενεργοποιημένο το σύστημα στην προηγούμενη περιγραφή, η ταχύτητα πέσει στα, π.χ. 60 km τότε τρελαίνεται και το παίρνει πατριωτικά, με αποτέλεσμα να δουλεύει ο βενζινοκινητήρας στα όρια του, για να ανακτήσει την ταχύτητα που έχεις ορίσει, δυστυχώς δεν ρυθμίζεται αυτό, αλλά αναγκάζεσαι να πατήσεις ελαφρά φρένο για να απενεργοποιηθεί προσωρινά η ταχύτητα που έχεις ορίσει, επιταχύνεις εσύ ανθρώπινα μέχρι τα 110 και του δίνεις εντολή να κρατήσει την ταχύτητα των 130.

Γενικά είναι αθόρυβο αυτοκίνητο σε κανονικές συνθήκες και το ακούς μόνο όταν ζητάς ακαριαία επιτάχυνση, νιώθοντας παράλληλα ένα δυνατό χτύπημα στην πλάτη όταν επιταχύνεις γρήγορα. Στην γρήγορη οδήγηση σε όλες τις συνθήκες η μετάδοση γίνεται αποκλειστικά από το ηλεκτρομοτέρ.

Το αυτοκίνητο θεωρητικά δεν έχει launch control, αλλά αν έχεις πατημένο το φρένο με το αριστερό και τέρμα γκάζι με το δεξί και αφήσεις το φρένο, εκτοξεύεται, κάπως έτσι μέτρησαν επιτάχυνση σε κάτω από 9 δευτερόλεπτα. Μάλλον μακρηγορώ, όπως έγραψε και ένας φίλος στο εγγλέζικο φόρουμ πολύ ποιητικά: "η αδαής ευδαιμονία της λειτουργίας του είναι η καλύτερη λύση για να το απολαύσεις"

Μην μασάς, όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
Καλορίζικο, απροβλημάτιστο και βάλε και κανένα μάτι.

Κάθε μέρα παίζω κανά 2 ώρες με τον σκύλο μου, οι μισοί μου λένε ‘’δεν το βαριέσαι το κοπρόσκυλο …… ‘’

Οι άλλοι μισοί ‘’ξοδεύεις τόσα χρήματα το χρόνο για τον κοπρίτη, αξίζει …….. ’’

Πριν 25 χρόνια, κάποιος κοπρίτης μου έδωσε ζωή, σε μια πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής μου, τον έλεγαν ΕΚΤΩΡΑ, από εκεί και το ψευδώνυμο.

Μην μασάς, απήλαυσε ότι μπορείς να αποκτήσεις τίμια.

Είχα το SX4 ddis το τετρακίνητο μοντέλο Νοέμβριος του 2014.

Η πρώτη αλλαγή που έκανα ήταν στα ελαστικά, φορούσε 205/50/17 και τα άλλαξα σε 215/55/17 που έβαλε η Suzuki στο FL μοντέλο.
Όσο και αν έψαξα τότε, δεν βρήκα ότι είχε κάνει άλλες αλλαγές στην ανάρτηση, (ψαλίδια - αμορτισέρ - ελατήρια - ζυγαριά - αλλαγές στην ευθυγράμμιση), αλλά ούτε και στην μετάδοση ή την τελική σχέση του διαφορικού. Είχε αισθητικές βελτιώσεις και πέρασε από το Euro 5 σε Euro 6.

Το αυτοκίνητο σηκώθηκε με εκείνη την αλλαγή γύρω στον 1,5 cm.
Έστρωσε το κοντέρ γιατί είχε μεγάλη απόκλιση και η πραγματική κατανάλωση (όχι στο καντράν), ήρθε στα ίσια της. Διάφορα στις επιδόσεις, ουσιαστικά δεν υπήρξε (μεγάλωσε η τελική σχέση του διαφορικού), αφού το μοτέρ ήταν εξαρχής πολύ δυνατό. Σίγουρα η αλλαγή ήταν εκτός των τυπικών ορίων, που θεωρητικά μπορείς να κάνεις, αλλά αφού την έκανε η Suzuki χωρίς να δηλώνει άλλες αλλαγές, γιατί όχι.

Καλό το κράτημα του αυτοκινήτου για την κατηγορία του, όχι κάτι συναρπαστικό, με μεγάλη βελτίωση στην άνεση μετά την αλλαγή της διάστασης των ελαστικών. Στα 100.000 km, θεωρητικά τα αμορτισέρ είχαν κουραστεί, αλλά οι μετρήσεις σε αμορτισερόμετρα (η οποία είναι σχετική και όχι απόλυτη), δεν έδειχνε ότι χρειάζονται αλλαγή. Το αυτοκίνητο φορτωμένο καθόταν αρκετά πίσω, ώσπου κάποια στιγμή, μου έδειξε ότι θέλει βελτίωση αφού οριακά έσωσα την έξοδο από τον δρόμο.

Γύρω στα 100.000 km, άλλαξα τα αμορτισέρ με kyb και έβαλα πίσω τα ενισχυτικά ελατήρια της mad +3 cm περίπου. Η αίσθηση μετά από αυτή την αλλαγή ήταν πραγματικά τεράστια, μεγάλη βελτίωση. Τα μόνα αρνητικά από την αρχή, ότι το αυτοκίνητο έδειχνε σηκωμένο πίσω (όταν ήταν άδειο) και ότι θέλουν ρύθμιση τα φώτα (το επισημαίνει και η mad), φορτωμένο όμως ερχόταν στα ίσια του και ήταν εξαιρετικό σε σχέση με πριν.

Με την πάροδο του χρόνου διαπίστωσα έναν κραδασμό στο αυτοκίνητο, σε συγκεκριμένες ταχύτητες, ανεπαίσθητος για όλους, αλλά υπαρκτός για μένα. Δεν βρέθηκε από που προέρχεται, αλλά εγώ θεωρώ ότι με το ψήλωμα πίσω τα ημιαξόνια (τετρακίνητο το αυτοκίνητο), ζοριζόταν στους συνδέσμους τους.

Στα 160.000 km τα 2 πίσω αμορτισέρ της kyb, έσκασαν έφυγαν τα λάδια τους, όχι φυσιολογικό για τα χιλιόμετρα τους και μάλιστα και τα δύο ταυτόχρονα. Συμβαίνει λέγαν οι μηχανικοί, αλλά έχω την αίσθηση ότι με το ψήλωμα πίσω ίσως δουλεύανε εκτός των προδιαγραφών τους. Τα άλλαξα με εργοστασιακά άμεσα.

Μετά από λίγο διάστημα αποφάσισα να αλλάξω και τα ελατήρια, με τα ελατήρια της mad. Είχα τις ανησυχίες μου για κραδασμούς λόγω της αλλαγής γωνίας των ημιαξονίων, ιδίως μπροστά, αλλά διάβαζα στο Vitara club, ότι όσοι τα άλλαξαν ήταν ενθουσιασμένοι.

Τα άλλαξα σε εξειδικευμένο κατάστημα όπου τα είχαν αλλάξει και κάτοχοι του Vitara "μην πιστεύεις τι γράφουν" μου είπε ο μηχανικός, "κάποιους κραδασμούς θα τους έχεις".

Έγινε η αλλαγή, με μεγάλη επιμέλεια στην ευθυγράμμιση, το αυτοκίνητο είχε ψηλώσει με όλες τις αλλαγές, από το αρχικό γύρω στους 5 πόντους και έδειχνε ότι είναι ικανό να πάει παντού. Εμφανισιακά εντυπωσιακό, καλή άνεση, σου έδινε την αίσθηση ότι θα περάσει από παντού, αλλά οι κραδασμοί σε συγκεκριμένες συνθήκες υπαρκτοί, ιδίως μπροστά και μια αίσθηση ότι ενώ είναι βελτιωμένο στο δρόμο, ίσως σε μια στραβή σε πετάξει εκτός πριν προλάβεις να αντιδράσεις.

Το πούλησα μετά από 25.000 km, το έβαλα στο car και την ίδια μέρα ήρθαν 4 άτομα να τα αγοράσουν. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι με αυτό που έβλεπαν και οδηγούσαν. Πουλήθηκε την ίδια μέρα, έδωσα στον αγοραστή τα παλιά ελατήρια και τον ενημέρωσα για τις αλλαγές, κραδασμούς δεν κατάλαβε και η σύζυγός του που ήρθαν μαζί, δεν ήθελε να κατέβει από το αυτοκίνητο εάν δεν το αγόραζαν.

Ορμώμενος από ένα άρθρο που διάβασα προχθές για το Μαρόκο, ναι είναι ακριβότερο από άλλα made in Μαρόκο, Τουρκία, Μεξικό, αλλά ακόμα και Ρουμανία ή Ουγγαρία.

Η Ιαπωνική κατασκευή με Ιαπωνικά ανταλλακτικά ανεβάζει το κόστος.

Άλλο ένα ξεχασμένο φρούτο εμφανίστηκε σήμερα το πρωί στον Σκάι.
Η συζήτηση γύρω από τον πολυαναμενόμενο υπερθανατηφόρο ιό Χ, ο οποίος θα προέλθει ή από τα ζώα, ή από το λιώσιμο των πάγων, ή από εξωγήινους.

Η λύση: ή ψηφίζουμε κεντροαριστερά κόμματα που κάνανε διακοπές την περίοδο του κορονοιού, ή ακροδεξιά με ψεκασμένους που δεν πίστεψαν στο παραμύθι του κορονοιού ή τόν Κούλη τον γλυκούλη, που σαν νέος Αι Γιώργης, θα καθαρίσει και αυτό τον ιό.

Συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι του Μηλιώκα.......

Youtube Video

Αν θέλουμε όλα γίνονται, στην γειτονιά που μεγάλωσα κάποτε χτίστηκαν 722 διαμερίσματα σε σύντομο χρονικό διάστημα:

https://www.archstudies.gr/cgi-bin/pages/index.pl?arlang=Greek&argenkat=ARTICLES&type=article&arcode=191009164523

Επίσημο: Tο 2035 αντί του 2030 η απαγόρευση των αυτοκινήτων βενζίνης και diesel στην Ελλάδα - 4troxoi.gr

https://www.4troxoi.gr/epikairotita/ellada/episimo-to-2035-anti-toy-2030-i-apagoreysi-ton-aytokiniton-venzinis-kai-diesel-stin-ellada/

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

@ektoras said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

αλλά για να έχει ένα μπαξίσι να δίνει στους ιθαγενείς κατοίκους της χώρας, που τον πίστεψαν.

Εννοείς όπως και σήμερα με τα διάφορα pass;

Αγαπητέ lap, όπως φυσικά γνωρίζεις, η κάθε εποχή έχει τους δικούς της αγοραστές, τους δικούς της πωλητές τα δικά της προϊόντα.

Την εποχή εκείνη ο ΑΓΠ δεν υπήρχε περίπτωση να δώσει τα σημερινά pass.
Ήταν η εποχή που υπήρχε το ανατολικό μπλοκ και το pass στο μυαλό των τότε Ελλήνων θα σήμαινε ουρές, κουπόνια και αλλά ευτράπελα που ζούσαν εκείνη την εποχή οι λαοί στο ανατολικό μπλοκ.
Καταστάσεις που βλέπω να ζούμε και εμείς τα επόμενα χρόνια.

Τότε, σε μια εποχή που η κάθε μέρα ήταν λίγο καλύτερη από την προηγούμενη, υπήρχαν αλλά pass: τρελά επιδόματα στους δημοσίους υπαλλήλους, χαλαρά δεύτερη και τρίτη δουλειά για τον καθένα, χωρίς να εμφανίζονται έσοδα πουθενά, μαύρα χωρίς τιμολόγια, (αλλά με δωράκια στους εφοριακούς όλα καλά), αυθαίρετα παντού με το αντίστοιχο δωράκι στις πολεοδομίες, συντάξεις μαϊμού, τυφλοί με επίδομα αναπήρου που οδηγούσαν ταξί και πολλά άλλα που ο καθένας από εμάς μπορεί να θυμηθεί.

Όταν μπήκαμε στην τότε ΕΟΚ, σαν ισότιμο μέλος στις 1/1/1981, δεν πληρούσαμε τα απαραίτητα, ώστε να μπορέσουμε να ενσωματωθούμε άμεσα στο περιβάλλον μιας οικονομικής Κοινότητας.

Η επιμονή του Καραμανλή, στους τότε ηγέτες, να υπογραφεί η συμφωνία και να γίνει είσοδος μας άμεσα, ήταν γιατί γνώριζε τον ελληνικό λαό και ήξερε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να προετοιμαστεί κατάλληλα η χώρα, ώστε να μπει σε ιδανικές συνθήκες η Ελλάδα.

Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1981, δηλαδή λίγους μήνες μετά την επίσημη ένταξη μας, το 70% περίπου του ελληνικού λαού, ψήφισε κόμματα που υποστήριζαν την αποχώρηση μας από την ΕΟΚ.
Αποχώρηση, όχι γιατί δεν άξιζε η ένταξη μας, αλλά να........ εμείς είμαστε ανεξάρτητοι......... δεν είμαστε με τους δυτικούς........... είμαστε διαφορετικοί......... είμαστε και εμείς δεν ξέρουμε τι είμαστε.

Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών του '81, στην Ευρώπη σάστισαν με το αποτέλεσμα, δεν περίμεναν τέτοια ποσοστά και είχαν και την ανησυχία για τις αποφάσεις της τότε κυβέρνησης για την πορεία της ένταξης μας.

Όταν μετά από χρόνια ρωτήθηκε ο Καραμανλής, είπε ότι έκανε το δημοψήφισμα για τον βασιλιά, γιατί γνώριζε πιο θα ήταν το αποτέλεσμα και το θεωρούσε ωφέλιμο για την χώρα.
Δεν έκανε όμως δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΕΟΚ, γιατί πάλι γνώριζε το αποτέλεσμα και έκρινε ότι δεν θα ήταν ωφέλιμο για την χώρα.

Η ένταξη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στην ΕΟΚ καθυστέρησε τουλάχιστον 2 χρόνια, γιατί οι Ευρωπαίοι πήραν το μάθημα τους και απαίτησαν κάποιες διαρθρωτικές αλλαγές, πριν οι χώρες αυτές ενταχτούν επίσημα.

Φυσικά ο σκληρός Ανδρέας, δεν τόλμησε να αποχωρήσει από την ΕΟΚ γιατί ήξερε ότι ήταν ένα παραμύθι για να πάρει την εξουσία και όχι γιατί πίστευε ότι δεν άξιζε η ένταξη.
Έτσι άρχισε το ανατολίτικο παζάρι με την ΕΟΚ, με βασικό στόχο να μείνει στην εξουσία και παράλληλα να πάρει όσο περισσότερα μπορούσε, όχι για να βελτιωθούν οι υποδομές της χώρας, αλλά για να έχει ένα μπαξίσι να δίνει στους ιθαγενείς κατοίκους της χώρας, που τον πίστεψαν.

Να μην απορούμε που είμαστε το μαύρο πρόβατο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί εμείς να ξεχνάμε αλλά κάποιοι άλλοι θυμούνται, κακό για μας που έχουμε κοντή μνήμη σαν λαός.

Πριν από λίγο βγήκε στον ΣΚΑΪ ο καλύτερος υπουργός υγείας, που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα, για να μην πω παγκόσμια.

Όπως στις συναυλίες μεγάλων καλλιτεχνών, του έκανε support, η Τρισμέγιστη κα Παγώνη.

Ανακοίνωσε επίσημα την νέα πανδημία, με όνομα, από που θα προέρχεται, πόσο θανατηφόρα θα είναι, πότε υπολογίζουν να την ρίξουν στην αγορά.

Ο πληθωρισμός στα ύψη, η ενέργεια πανάκριβη, η νέα πιο θανατηφόρα πανδημία προ των πυλών, προσοχή ρεμάλια τι θα ψηφίσετε, όπως έλεγε ο Κωνσταντάρας στα παιδιά του στην ταινία:

Youtube Video

Σε πολλά κράτη, σε περιοχές που είναι μικρές ή απομακρυσμένες κοινωνίες, οι δάσκαλοι, οι υγειονομικοί, οι αστυνομικοί, οι πυροσβέστες, κλπ είναι ντόπιοι.

Από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, γνωρίζουν οι μαθητές (σε αυτές τις περιοχές) ποιες θέσεις θα είναι κενές, τις δηλώνουν, μπαίνουν ΧΩΡΊΣ εξετάσεις στις αντίστοιχες σχολές και είναι υποχρεωμένοι να συνεχίσουν να ζουν στον τόπο τους, χωρίς την δυνατότητα να φύγουν από εκεί, αν δεν περάσει ένας ικανός αριθμός ετών, ώστε η χωρίς εξετάσεις είσοδος τους στα πανεπιστήμια, να έχει ένα αντίκρυσμα στην κάλυψη των αναγκών, στις περιοχές αυτές.

Πολλά τα πλεονεκτήματα, οι όποιες θέσεις είναι πάντα καλυμμένες, πέφτουν χρήματα στις περιοχές αυτές, και υπάρχει το κίνητρο να συνεχίσεις να ζεις στον τόπο καταγωγής σου.

Στο σόι της μητέρας μου, οι περισσότεροι συγγενείς ήταν οπαδοί και ψηφοφόροι του ΚΚΕ και μερικοί όψιμοι προοδευτικοί του ΠΑΣΟΚ.
Θυμάμαι πιτσιρικάς, όταν πηγαίναμε στο χωριό (πολύ κοντά στην Θεσσαλονίκη), την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, που γιόρταζε ο θείος μου, γινότανε πανηγύρι.
Συνήθως έπεφτε η γιορτή του μαζί ή λίγο μετά το Πάσχα, οπότε πηγαίναμε αδέρφια, ξαδέρφια μαζί τις οικογένειες μας και γινότανε πάρτι. Πάντα πηγαίναμε από το μεσημέρι γιατί έψηνε και συνεχιζόταν το γλέντι μέχρι αργά το βράδυ.

Μιλάμε για κόσμο, 30-40 άτομα, αλλά το σπίτι μεγάλο με αυλή οπότε χωρούσαμε όλοι.
Έξω από το σπίτι παρκάραμε τα αυτοκίνητα οι συγγενείς, Toyota Corolla, Toyota Celica, BMW σειρά 3 & 5, Mercedes w123, Lancia beta, Honda accord coupe, Citroen BX, το ταπεινό Opel Kadett 1.0 του πατέρα μου και ένα Mazda RX4 sedan, το επονομαζόμενο rotary, όπως το αποκαλούσαν τα ξαδέρφια μου.

Οι συζητήσεις εκείνη την εποχή (στα μέσα του '80), πάντα γύρω από την πολιτική, οι γονείς μου δεξιοί, όλοι οι υπόλοιποι από την άλλη πλευρά.
Το οξύμωρο της υπόθεσης, οι πιο αδύναμοι οικονομικά ήμασταν εμείς, όλοι οι υπόλοιποι, επιχειρηματίες, δύο γιατροί και ένας φαρμακοποιός.

Αρχές του 1985 ο πατέρας μου πούλησε το Kadett και αγόρασε ένα Lada 2107, 1500 κυβικά, πεντάρι σασμάν, ιμάντα χρονισμού αντί για καδένα, ηλεκτρικό βεντιλατέρ στο ψυγείο, ζώνες ασφαλείας σε όλα τα καθίσματα, μέχρι και υαλοκαθαριστήρες στα εμπρός φώτα είχε.
Το προτίμησε σε σχέση με το best seller Nissan cherry 1.0 της εποχής, που κατασκευαζόταν τότε στο Βόλο και είχαν τα ίδια χρήματα.

Περίμενε με ανυπομονησία, πότε θα πάμε στο χωριό, στην γιορτή του θείου μου, για να ακούσει τα σχόλια των συγγενών για την επιλογή του.
Είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για να απαντήσει σε όλα.
Ήταν και παραμονές εκλογών του 1985 οπότε, τα αίματα ήταν αναμμένα.

Πραγματικά, θυμάμαι τα αρχικά σχόλια τους επικριτικά για την επιλογή του. Αλλά στο τέλος της ημέρας έγινε κατανοητό από όλους, ότι ωραίες οι ιδέες και οι βαθυστόχαστες απόψεις, αλλά η πραγματικότητα λέει, ότι όταν έχεις τον πραγματικό θεό του σήμερα, δηλαδή το χρήμα, περνάς καλά, άσχετα με το τι πιστεύεις.

Τα ίδια άκουγα για χρόνια, και εγώ όταν κυκλοφορούσα με το Lada niva του πεθερού μου.
Ήταν χρόνια κυνηγός, αλλά όταν αρρώστησε και σταμάτησε το κυνήγι, έκανα βόλτες στα βουνά με τα 2 κυνηγόσκυλα που είχε, για να ξεμουδιάσουν και να κινηθεί και το αυτοκίνητο.

Δεν μπορώ να προβλέψω ποσοστά, αλλά έχω μια αίσθηση ότι θα δούμε 7 κόμματα στην επόμενη βουλή.

Μετά από τις εκλογές του 1981 και την νίκη του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισα να ασχοληθώ πιο ενεργά με την πολιτική σκηνή.
Μέχρι τότε τα ενδιαφέροντα μου ήταν η μουσική, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (μαθητής της πρώτης λυκείου τον Οκτώβριο του 1981).

Είχα φίλους και συμμαθητές που είχαν άποψη εκείνο το διάστημα και εγώ δεν μπορούσα να τους παρακολουθήσω.

Η πρώτη μου ουσιαστικά επαφή ήταν με το ΚΚΕ. Είχα αρκετούς φίλους που ήταν μέλη και με παρότρυνση τους, καθημερινά έκανα την επίσκεψη μου στην τοπική ΚΝΕ.

Σαν νέο άτομο ήθελα να μάθω όσο γίνεται περισσότερα και η εκ φύσεως περιέργεια, κούμπωνε με το μεγάλο αίσθημα αυτοσυντήρησης που είχα και έχω.

Είχα σχετική ελευθερία και εμπιστοσύνη από το οικογενειακό περιβάλλον, οπότε μπορούσα να κινηθώ πιο εύκολα σε νέα μονοπάτια.

Για 2 περίπου χρόνια είχα καθημερινή επαφή με μέλη - φίλους της ΚΝΕ και ζούσα από κοντά την καθημερινότητα τους.
Δεν είχα γίνει επίσημο μέλος, παρ' όλες τις πιέσεις που δεχόμουν.
Το ίδιο διάστημα είχα 2 συμμαθητές, που ήταν οπαδοί των μαρτύρων του Ιεχωβά και μετά από πολύ μπλα μπλα, με πείσανε να επισκέπτομαι την συναγωγή τους για να μάθω την πραγματική αλήθεια.

Η επαφή μου με τους μάρτυρες του Ιεχωβά για κανένα εξάμηνο με κούρασε, αποστείρωμενες ιδέες, δεν χωρούσε αντίλογος και δεν υπήρχαν απαντήσεις αν ρωτούσες κάτι.
Η κάθε ερώτηση, σε τοποθετούσε άμεσα στην κατηγορία των ψεκασμένων, όπως έχουμε εφεύρει σήμερα.

Διαπίστωσα όμως ότι ακριβώς το ίδιο συνέβαινε και στο ΚΚΕ. Αποστείρωμενες ιδέες, διάφοροι άγιοι - ήρωες στους τοίχους, σε κάθε ερώτηση ήσουν αιρετικός, έπρεπε να ακολουθείς τις εντολές και την γραμμή του κόμματος, χωρίς αντίλογο, και όλοι χρησιμοποιούσαν συγκεκριμένο λεξιλόγιο.
Πολλά από τα μέλη παιδιά πολύ ευκατάστατων οικογενειών.
Ουσιαστικά για μένα, μία θρησκευτική οργάνωση αντίστοιχη των μαρτύρων του Ιεχωβά, με ιδέες και κατάλοιπα περασμένων δεκαετιών.

Το μόνο θετικό στο ΚΚΕ ήταν οι πολλές κοπέλες που υπήρχαν, σχετικά απελευθερωμένες, αλλά επιεικώς ατημέλητες.

Η επόμενη στάση ήταν στην ΠΑΣΠ, άλλο περιβάλλον, ωραίες γυναίκες περιποιημένες, έξυπνα συνθήματα: Αλλαγή, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, (όπως και το ΚΚΕ), ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά. Ιδέες δεν υπήρχαν, (όπως υπήρχαν στο ΚΚΕ), αλλά ήταν η μοντέρνα εκδοχή του όρου προοδευτικός που τότε πρωτοεμφανίστηκε.
Ουσιαστικά ήταν μια εκδοχή του πως θα βολευτούμε, αλλά παίζοντας το δημοκράτες και πιστεύοντας ότι αυτό που κάνουμε είναι το αποδεκτό και το σωστό, άσχετα αν ότι γίνεται, γίνεται για να περάσουμε εμείς καλά.
Θεός για αυτούς ο Παπανδρέου, αλλά ουσιαστικά ένα κόμμα και όχι θρησκευτική οργάνωση όπως το ΚΚΕ.

Αφού πέρασα και από την ΠΑΣΠ (ούτε εκεί έγινα μέλος), σειρά είχε η ΔΑΠ, εγώ ήδη φοιτητής, η ΝΔ είχε χάσει για δεύτερη φορά τις εκλογές, η οργάνωση μέτρια, έψαχνε να βρει το δρόμο της.
Της έλειπαν τα συνθήματα και βασικά το όραμα, ώστε να εμπνεύσει τους νέους, έψαχνε τον αντίλογο στο ευαγγέλιο που πίστευε το ΚΚΕ.
Υπήρχε ακόμα το δυτικό και το ανατολικό μπλοκ, οπότε υποστήριζε κάθε τι δυτικό, έναντι του κάθε τι ανατολικό που υποστήριζε το ΚΚΕ.
Ο μεγάλος αντίπαλος ήταν το ΠΑΣΟΚ, γιατί πήρε την εξουσία, με αριστερά συνθήματα, αλλά ούτε από την ΕΟΚ έβγαλε την χώρα, ούτε από το ΝΑΤΟ.
Λίγοι ήταν οι λεφτάδες που γνώρισα, στην ΔΑΠ οι πιο πολλοί ήταν από την μέση οικονομική κατάσταση και χαμηλότερα, αλλά ήταν ταγμένοι εναντίον των κομμουνιστών.
Η έξυπνη εκδοχή του αριστερές ιδέες, δεξιά τσέπη του ΠΑΣΟΚ, ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Αφού έκανα τον κύκλο μου, στα πολιτικά κόμματα αποφάσισα το μεταπτυχιακό (στην πολιτική - κομματική γνώση), να το κάνω στα γήπεδα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.
Άλλος κόσμος, χαβαλές, μπινελίκια, ουσίες, ξύλο, μας φταίει το σύστημα, μας φταίνε οι χαμουτζίδες.
Το πιο ενδιαφέρον, ότι ενώ στην εξέδρα αγκαλιαζόσουν με τον διπλανό σου για την νίκη της ομάδας μας, μετά το γήπεδο έπεφτε ξύλο, από τους ίδιους οπαδούς για τα πολιτικά.
Οι πιο ακραίοι ήταν οι ακροαριστεροί και οι ακροδεξιοί που συνολικά ήταν ο πυρήνας της κερκίδας και οι οποίοι ήταν το ίδιο ακραίοι και σε ότι γεγονότα γινόταν εκτός των γηπέδων.

Πέρασαν τά χρόνια, διαλύθηκε το ανατολικό μπλοκ, θριάμβευσε ο καπιταλισμός, οι φίλοι μου στο ΚΚΕ παραμένουν εκεί, οι του ΠΑΣΟΚ γίνανε Συριζαίοι, οι Νεοδημοκράτες νιώθουν δικαιωμένοι, οι φίλοι ιαχωβάδες πιστεύουν αυτό που πίστευαν, στο γήπεδο μας φταίνε συνεχώς οι χαμουτζίδες και οι λεφτάδες πρόεδροι τους, που ελέγχουν τους πολιτικούς και την κοινή γνώμη. Οι ακροαριστεροί και οι ακροδεξιοί δεν είναι πλέον τόσο ακραίοι, γιατί πέρασαν τα χρόνια και κάπου βολεύτηκαν.

Τελικά θα συμφωνήσω με τον Άκη Πάνου που είχε δηλώσει ότι είναι ΦΑΣΗστας (σε δίκη του φάση) και θα συμφωνήσω και με τους στίχους του τραγουδιού που έγραψε:

Youtube Video