Τι σας ενοχλει δηλαδη στο σχημα;;;
Posts made by christos-dimou
-
RE: Honda S1500
Το στρογγυλοφαναρο μου θυμισε λιγο την μπαρκετα. Οχι οτι μοιαζει. Αλλα θα του πηγαινε ως αντικαταστατη της.
-
RE: HONDA CIVIC (2011)
Ή με άλλα λόγια η έκδοση Station Wagon για τους Βορειους Ευρωπαίους που δεν έχουν κολλήματα...
-
RE: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ - ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ...
Ο χρήστης apopol έγραψε:
Ανεβαίνω 3-4 φορές το χρόνο Θεσπρωτία. Πάντα πήγαινα από 'κάτω' μέσω Ρίο-Αντίρριο. Μετά το Πάσχα που επιστρέφωντας Αθήνα έφαγα 2 ώρες μποτιλιαρισμένος στην 'εθνική' Κορίνθου- Πατρών, είπα την επόμενη φορά να δοκιμάσω να πάω από 'πάνω' μέσω Εγνατίας.Πολύ πιο ευχάριστο και ασφαλής ταξίδι, έκανα σχεδόν την ίδια ώρα, αλλά παραπάνω χιλιομετρα. Από κάτω πλεον ο μωτ ειναι 75 χαω στην καλύτερη, ενώ τωρα ήμουν γυρω στα 90 χαω.
Το μόνο δύσκολο σημειο ειναι το Καλαμπάκα- Μαλακάσι αν σου κάτσει καμμια νταλίκα μπροστά.
Επίσης θέλει προσοχή στις πάρα πολλές κάμερες που υπάρχουν από Δομοκό μέχρι Καλαμπάκα.- Το κομμάτι που σε καίει είναι το Κερασιά - Μαλακάσι. Όμως αν πέσεις σε νταλίκα... δεν έχεις ελπίδα... υπάρχουν κάποια σημεία που μπορείς να προσπεράσεις αλλά είναι μετά από πολλά χιλιόμετρα.
- Οι κάμερες δεν δουλεύουν καρδιά μου.
- Αν έχεις χρόνο μπορείς να κάνεις το παλαιό κομμάτι ως Μέτσοβο. Εντάξει... Θέλεις μισή ώρα εκεί που είναι 5 λεπτά με Εγνατία (Μαλακάσι - Μέτσοβο) αλλά θα δεις το πέρασμα της Κατάρας και το κυριότερο... θα απολαύσεις στροφοδιαδρομή...
-
RE: Capitalism vs Communism Mother of all topics
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Οπότε δεν χρειάζεται να ταυτίζεται κάποιος με τους αστούς (αλήθεια γιατί αυτοί που διαμένουν σε μία πόλη (αστοί) είναι οι αντίπαλοι όλων των υπολοίπων;;)
Οι αστοί είναι κοινωνική τάξη και όχι γεωγραφικός προσδιορισμός κατανομής πληθυσμού.
Μάλιστα...
Ξέχασες τις Γαλλία, Δανία, Σκανδιναβικές χώρες, Ολλανδία, Ελβετία, Αυστρία, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία. Δεν θα σου βάλω τα Εμιράτα και τη λοιπή μέση Ανατολή, ούτε το Ισραήλ, ούτε χώρες κουκίδες στο χάρτη. Δεν θα μιλήσω για Ισλανδία και Ιρλανδία γιατί θα χαθούμε στο αν είναι επιτυχημένες ή όχι. Ομοίως για λόγους γραφειοκρατικούς δεν θα βάλω το Βέλγιο.
Όχι δεν τις ξέχασα καθόλου. Ειδικά τους χιλιάδες κλωσάρ κάτω από τις γέφυρες των Παρισίων κάθε βράδυ δεν θα τους ξεχάσω ποτέ...
Αντίστοιχα δεν μπορώ να ξεχάσω τις αφηγήσεις του Τσιφόρου στα ταξίδια του στο Ανατολικό μπλοκ καθώς και τις αναφορές του Καθηγητή μου στο ταξίδι στην πρώην ΕΣΣΔ που είχαν κάνει με το ΕΜΠ όταν τότε δίπλα τους σε κάθε βήμα ήταν και ο Κομισάριος του κόμματος. Φυσικά δεν θα ξεχάσω τις αναφορές φίλων και γνωστών των γονιών μου που είχε τύχει να βρεθούν σε χώρες της Βαλκανικής επί του Σιδηρού Παραπετάσματος. Ή στις αναφορές αδελφών συναδέλφων μου στο ΕΜΠ που όταν σπούδαζαν εκεί μας έλεγαν κάτι απίστευτες ιστορίες.
Άλλες μάλλον παραστάσεις έχουμε. Φυσικά και η λύση είναι να ρωτήσουμε τώρα όλους αυτούς που ακόμα και σήμερα παρόλο που έχει χειροτερεύσει η ζωή τους επιμένουν καπιταλιστικά. Μάλλον δεν ξέρουν και αυτοί. Και ίσως να είναι η εκεί αστική τάξη που καταφέρνει να τους κρατά σε ύπνωση. Το περίεργο είναι ότι η εκεί Αστική Τάξη δεν είναι τίποτα άλλο από την πολιτική Ελίτ επί 'Σοσσιαλισμού'.
Πως γίνεται οι ίδιοι άνθρωποι να τα έχουν τόσο σοφά και τόσο καλά φιταγμένα τη μία φορά και μετά να έχουν μετατραπεί σε στυγνούς εκμεταλλευτές δεν μπορώ να το καταλάβω....
Δεν θα μιλήσω για τις αναδυόμενες χώρες επί Καπιταλισμού (BRICS) που πρακτικά δύο από αυτές ακολουθούν ένα δρόμο μεικτό (με τον Καπιταλισμό στην πλέον άγρια μορφή μου όμως να είναι αυτός που παράγει τον πλούτο για να συντηρήσει τις Κουμουνιστικές ελίτ... Γιατί και στη Ρωσία οι ελίτ αυτές διοικούν... και όχι ο λαός...). Ούτε θα σου πω για χώρες όπως είναι η Τσεχία, η Πολωνία.
Στην Ρωσία που ανέφερες, οι περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις έχουν περάσει σε κρατικό έλεγχο ξανά. Δυστυχώς όμως λειτουργούν καπιταλιστικά. Δουλεύουν για τις κρατικές ελίτ και δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό.
Μπλέκεις τον έλεγχο από λίγους πρώην πράκτορες της KGB και πολιτικούς προϊσταμένους του κόμματος οι οποίοι έχουν μετασχηματιστεί σε ολιγάρχες (sic) με το κράτος. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι στα πράγματα στη Ρωσία είναι ο πρώην Διευθυντής της KGB ο οποίος έχει βρει ένα παράθυρο για να παραμένει και πέραν των δύο θητειών στην εξουσία μέσω αλλαξοκωλιών με τον Νετβέντεφ.
Γιατί λοιπόν ένας από τους θεματοφύλακες της Κουμουνιστικής Ιδεολογίας μετετράπει τόσο εύκολα σε έναν ολιγάρχη; Τι στο διάολο; Ιός είναι ο καπιταλισμός; Και οι Κουμουνιστές οι μόνοι που έχουν εμβολιαστεί σε αυτόν;
Η πρώτη όμως δεκάδα χωρών που ανέφερα δεν ήταν πάντα πλούσιες όπως λες. Φευ η Ιαπωνία δεν έχει τίποτα, η Αγγλία πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση ήταν το μηδέν η ΗΠΑ ομοίως και η Γερμανία πριν καταλήξει αυτό που έγινε πέρασε μερικές χιλιάδες μετασχηματισμούς. Να μην μιλήσω για τους Σκανδιναβούς που ψόφαγαν στο κρύο ή για τους Ολλανδούς που έπρεπε να πολεμούν με τη θάλασσα μπας και επιζήσουν.
Άλλη ιστορία διδαχτήκαμε; Δεν ήταν πάντα πλούσια η Βασιλική Γαλλία; Δεν ήταν πάντα πλούσια η Αυτοκρατορική Ιαπωνία; Δεν ήταν πάντα πλούσια η κοσμοκράτωρ Αγγλία; Δηλαδή ποιές χώρες ήταν πλούσιες τότε; Η τουρκοκρατούμενη Ελλάδα; Το κοινό λοιπόν όλων των παραπάνω χωρών ήταν η τεράστια στρατιωτική τους ισχύ, οι κτήσεις τους και οι φυσικοί τους πόροι που εμπορεύονταν (είτε αμιγώς δικοί των ή των κτήσεών τους).
Μάλλον εντελώς διαφορετική ιστορία διδαχθήκαμε. Η Αγγλία πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση ήταν ένα φτωχό παγωμένο κρατίδιο. Η Αυτοκρατορική Ιαπωνία ως και το άνοιγμα της στη Δύση ήταν μία απομονωμένη χώρα που από πλευράς πρώτων υλών το μόνον που θα μπορούσε να εξάγει ήταν .... τίποτα. Η Βασιλική Γαλλία που αναφέρεις έγινε πλούσια χώρα κυρίως λόγω του Βιομηχανικού τμήματος στα Βόρεια και Ανατολικά συνορά και όχι γιατί είχε τεράστιες εκτάσεις. Το πόσο δε πλούσια ήταν μάλλον θα πρέπει να ρωτήσουμε αυτούς που έκαναν τη Γαλλική Επανάσταση. Μία χρεοκοπημένη χώρα ήταν ως τότε, ανίκανη να ακολουθήσει τη εκβιομηχάνιση των γειτόνων της και καταδικασμένη σε χρεοκοπία (όπερ και εγέννετο). Η Γαλλία πλήρωσε με πολύ αίμα το γεγονός της προσκόλησης της στην Καθολική Εκκλησία.
Η στρατιωτική τους ισχύς ήταν αποτέλεσμα του χρήματος που είχαν και τις εφαρμογής ενός πολιτεύματος που επέτρεπε την ανάπτυξη και την υιοθέτηση της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας στον πόλεμο. Η ισχύς στον Στρατό σε τίποτα δεν έχει να κάνει με τους λογιστικούς αριθμούς. Το ξέρεις πολύ καλύτερα από εμένα. Έχει να κάνει κυρίως με τη φιλοσοφία του στρατεύματος.
Ουδέποτε πχ η Αγγλία δεν είχε τις δυνατότητες να συγκεντρώσει τόσο στρατό ώστε να θεωρηθεί ισάξια των άλλων μεγάλων χωρών της Ευρώπης. Το γιατί κατάφερε για σχεδόν 3 αιώνες να κυβερνά το κόσμο είναι θέμα μελέτης, όπως και το πως έχασε την εξουσία αντίστοιχα.
Η Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, ο Νότος της Ιταλίας, τα Βασίλεια της Ισπανίας και Πορτογαλίας ακολούθησαν μία λογική που δεν είχε να κάνει σε τίποτα με τον καπιταλισμό των Βορείων. Μία μορφής φεουδαρχία (που καμία σχέση δεν είχε με την Φεουδαρχία της Ιαπωνίας) με την Εκκλησία να παίζει ενεργό ρόλο στα κοινά και να αποτελεί και τη βασική τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Σε μία περιοχή όπου ο τοπικός παπάς έλεγχε το πλήθος των τέκνων και το χρόνο γάμου ενός ζευγαριού για να αποφασίσει αν θα τους μεταλάβει ή όχι δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη εξυπνάδα για να δει κανείς τι φταίει. Εντελώς τυχαία αυτές οι χώρες είναι που διαχρονικά παρουσιάζουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα προσαρμογής στον σύγχρονο καπιταλιστικό τρόπο ζωής. Η Ιταλία σώζεται κυριολεκτικά (προσωπική εμπειρία) από τον Βιομηχανικό Βορρά της (όπου η νοοτροπία περισσότερο ταιριάζει σε κεντρό-ευρωπαίο και πολύ λιγότερο στον τυπικό Νότιο-Ιταλό που θεωρούμε εσφαλμένα ότι είναι ο μέσος Ιταλός) ο οποίος ταΐζει το αδηφάγο κράτος της Ρώμης και έναν Νότο όπου το 1/3 των κατοίκων της Νάπολης έχει κάποιο επίδομα αναπηρίας. Ομοίως για την Ισπανία τι σχέση μπορεί να έχει ο Βιομηχανικός της Βορράς (ακόμα και αυτοί οι σφαγείς οι Καταλανοί έχουν προχωρήσει) σε σχέση με τον Νότο της χώρας; Τι σχέση έχει το Οβιέδο με το Τολέδο;
Αν τα πρόβληματα των Νοτίων χωρών σου λένε κάτι είναι ίσως γιατί τα έχεις ζήσει και εδώ.
ΥΓ. Η Γαλλία δεν πιστεύω ότι μπορείς εύκολα να την κατατάξεις στις χώρες χωρίς προβλήματα. Τυχαίο μάλλον ότι η Γαλλία είναι η μόνη χώρα των G8 ή G20 που έχει εφαρμόσει ένα μεικτό σύστημα οικονομίας με καπιταλισμό και εθνικούς πρωταθλητές; Αντίστοιχα τυχαίο είναι ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις της (βλέπε EDF) σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα προσαρμογής στο ολοένα μεταβαλλόμενο οικονομικό σκηνικό της Ευρώπης. Και μιλάμε για μία χώρα όπου το Δημόσιο δουλεύει! Όχι μία Ελλάδα! Μακάρι να είχα τη Γαλλική Διοίκηση (την έχω ζήσει στο πετσί μου στο JRC επί 5 συναπτά έτη) και ας είχα τη ΔΕΗ 100% κρατική ή τις άλλες ΔΕΚΟ. Αλλά μην θεωρείς ότι μπορεί να συγκρίνουμε μία τέτοια μορφής διοίκησης με το δοβλέτι της Ελλάδος. Δεν έχουν καμία σχέση.
Από την Γιουγκοσλαβία να υποθέσω ότι αναφέρεσαι που;
Στην ενωμένη Γιουγκοσλαβία που ήταν σαφώς προτιμότερη από την Ελλαδίτσα του 1980.
Ναι; Άλλη εντελώς εντύπωση έχω σχηματίσει για την ενωμένη γιουγκοσλαβία. Δεν θα μιλήσω για τη Δημοκρατία των Σκοπίων που ούτε στην Θεσσαλία του 1960 δεν θα μπορούσες να βρεις την κατάσταση της στην ύπαιθρο. Ούτε θα μιλήσω για την κατάσταση στη Σερβία (έχω τη γυναίκα γνωστού που είναι Σέρβα και μας τα λέει).
Εν τέλει είναι θέμα το τι μπορεί να δει ή το τι θεωρείς κανείς ότι είναι σημαντικό. Και το σημαντικό σε ένα κόσμο ανταγωνιστικό είναι να είσαι ανταγωνιστικός.
-
RE: ΔΝΤ - Η ζωή μετά... (το Μνημόνιο 3)
Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Ο καθένας μπορεί να γράψει μια ασαφή χαζομάρα και να ισχυριστεί σε ένα blog ότι την είπε ο οποιοσδήποτε.Το κακό Χρήστο είναι ότι με μεγάλη πιθανότητα αυτή η ασαφής χαζομάρα δεν είναι δυστυχώς χαζομάρα.
-
RE: Capitalism vs Communism Mother of all topics
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Το γεγονός ότι το ΚΚΕ από το 1981 που θυμάμαι ως σήμερα απλά φλέρταρε με διψήφιο ποσοστό δεν οφείλεται γιατί το 90% των πολιτών είναι στα εκατομμύρια που αναφέρεις. Οφείλεται κατά τη γνώμη μου ότι το 90% δεν είχε απολύτως κανέναν λόγο να επιλέξει κάτι που δεν του ταίριαζε.
Αν το 90% του πληθυσμού θεωρεί ότι είναι αστοί δεν μου κάνει εντύπωση η κατάντια μας.
Ελάχιστη σημασία έχει που εσύ και εγώ κατατάσσουμε αυτό το 90%. Αν αυτό το 90% θεωρεί ότι μία Κουμούνα δεν είναι της αρεσκείας της πάπαλα. Από εκεί και πέρα θα σου πω ότι οι μνήμες του τι ήταν πραγματικά οι Δημοκρατίες του πρώην Ανατολικού μπλοκ είναι ακόμα πολύ ζωντανές. Οπότε δεν χρειάζεται να ταυτίζεται κάποιος με τους αστούς (αλήθεια γιατί αυτοί που διαμένουν σε μία πόλη (αστοί) είναι οι αντίπαλοι όλων των υπολοίπων;;). Μπορεί κάλλιστα να ταυτιστεί με το τι δεν είναι ή με αυτό που δεν θέλει να είναι. Και αυτό που μάλλον δεν θέλει να πάθει είναι να βρεθεί κάτω από Γραφειοκρατική Δικτατορία.
Και Δημοψήφισμα να είχες στη λογική: Δημοκρατία Αστική ή Κομμούνα πολύ δύσκολα θα έβλεπα το δεύτερο να έχει ποσοστό διψήφιο. Ο λόγος; Γιατί να επιλέξεις ένα σύστημα που έχει αποτύχει** έναντι ενός συστήματος που δεν έχεις δοκιμάσει στην πραγματικότητα ποτέ και αυτό έχει και επιτυχημένες συνταγές;
Επιτυχημένο εγώ δεν το βλέπω σε καμία χώρα από την στιγμή που υπάρχει τέτοιο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Αλλά αν το παραβλέψουμε αυτό, θα δούμε ότι ο καπιταλισμός θριαμβεύει μόνο σε χώρες που ήταν ανέκαθεν πλούσιες. Μια φτωχή χώρα δεν θα γίνει πλούσια επειδή έγινε καπιταλιστική, όπως μια πλούσια χώρα δεν θα πεινάσει επειδή έγινε κομμουνιστική. Για κάθε μια ΗΠΑ/Αγγλία/Γερμανία/Ιαπωνία, υπάρχουν 10 Ζιμπάμπουε. Καπιταλιστική χώρα κι αυτή.
Ξέχασες τις Γαλλία, Δανία, Σκανδιναβικές χώρες, Ολλανδία, Ελβετία, Αυστρία, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία. Δεν θα σου βάλω τα Εμιράτα και τη λοιπή μέση Ανατολή, ούτε το Ισραήλ, ούτε χώρες κουκίδες στο χάρτη. Δεν θα μιλήσω για Ισλανδία και Ιρλανδία γιατί θα χαθούμε στο αν είναι επιτυχημένες ή όχι. Ομοίως για λόγους γραφειοκρατικούς δεν θα βάλω το Βέλγιο.
Δεν θα μιλήσω για τις αναδυόμενες χώρες επί Καπιταλισμού (BRICS) που πρακτικά δύο από αυτές ακολουθούν ένα δρόμο μεικτό (με τον Καπιταλισμό στην πλέον άγρια μορφή μου όμως να είναι αυτός που παράγει τον πλούτο για να συντηρήσει τις Κουμουνιστικές ελίτ... Γιατί και στη Ρωσία οι ελίτ αυτές διοικούν... και όχι ο λαός...). Ούτε θα σου πω για χώρες όπως είναι η Τσεχία, η Πολωνία.
Η πρώτη όμως δεκάδα χωρών που ανέφερα δεν ήταν πάντα πλούσιες όπως λες. Φευ η Ιαπωνία δεν έχει τίποτα, η Αγγλία πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση ήταν το μηδέν η ΗΠΑ ομοίως και η Γερμανία πριν καταλήξει αυτό που έγινε πέρασε μερικές χιλιάδες μετασχηματισμούς. Να μην μιλήσω για τους Σκανδιναβούς που ψόφαγαν στο κρύο ή για τους Ολλανδούς που έπρεπε να πολεμούν με τη θάλασσα μπας και επιζήσουν.
Το κοινό στις χώρες που σου αναφέρω είναι είτε το θέλουμε είτε όχι ο Καπιταλισμός και ο Προτεσταντισμός (με εξαίρεση την Ιαπωνία που αναφέρεις λόγω άλλων όμως τοπικών συνθηκών που είχαν ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα δείγμα ότι ο καπιταλισμός δεν είναι τόσο Ευρωκεντρικός όπως κάποιοι αντιλαμβάνονται). Σε όλες τις χώρες αυτές ο καπιταλισμός πέρασε κρίση με αποκορύφωμα το Ναζισμό στη Γερμανία. Αλλά ανήκουν στην κάστα των χωρών με επιτυχημένες συνταγές άλλες πρόσφατες (βλέπε Φιλανδία) άλλες παλαιότερες.
Από την άλλη μεριά αδυνατώ να βρω ένα μοντέλο χώρας που θα ήθελα να μείνω σε αντιπαράθεση ακόμα και με αυτή την χώρα οπερέτα που λέγεται Ελλάδα.
και τα παραδείγματα της Αλβανίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας και πρώην Γιουγκοσλαβίας χωρών στην περιοχή μας αποτελούν και το καλύτερο αντι-παράδειγμα για τον Κουμμουνισμό. Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι μία Κουμμουνιστική Ελλάδα θα διέφερε σε κάτι από την Αλβανία του Χότζα. Ίδια νοοτροπία ανθρώπων ίδιο τελικό αποτέλεσμα με το ίδιο αποτυχημένο κατ' εμέ φίλτρο/πυρήνα επεξεργασίας.
Υπάρχουν άπειροι λόγοι για να πιστέψει κάποιος πως δεν θα είμασταν σαν την πάμφτωχη Αλβανία. Αν είμασταν όμως σαν την Γιουγκοσλαβία θα μας χαλούσε;
Από την Γιουγκοσλαβία να υποθέσω ότι αναφέρεσαι που; Στην Καθολική Σλοβενία και Κροατία που έχουν τόσα κοινά με τους υπόλοιπους όσα έχω εγώ με έναν Αβορίγινα; Ειδικά η Σλοβενία αποσχίστηκε τόσο γρήγορα από την πρώην Γιουγκοσλαβία που κανείς πρακτικά δεν το πήρε χαμπάρι. Να θαυμάσω το μοντέλο των Σκοπίων που θα ήταν ότι πιο κοντινό σε μένα. Να θαυμάσω την κατάσταση της Σερβίας ή να χαθώ μέσα στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη ;;
Μιλάς για ένα κράτος που κατάφερε επί Τίτο να κρατήσω άσβεστο το μίσος μεταξύ των Εθνοτήτων. Ένα μίσος που μετά μετέτρεψε και πάλι τα Βαλκάνια σε μπαρουταποθήκη της Ευρώπης.
Όπως σωστά το γράφει ο Frederic Taylor Exorcising Hitler: The Occupation and Denazification of Germany όταν τα πρώτα δέκα χρόνια μετά το τέλος του Β ΠΠ στη Δυτική Γερμανία υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο για την αποναζιστοποίηση της στην Ανατολική Γερμανία τίποτα τέτοιο δεν έλαβε ποτέ χώρα. Αποτέλεσμα φυσικά τα διάφορα Ναζιστικά κινήματα της πρώην ΛΔΓ που ακόμα και τώρα ταλαιπωρούν την ενωμένη Γερμανία. Η πλήρης αποτυχία δεν ήταν αποτέλεσμα εξωγενών παραγόντων. Ήταν το αποτέλεσμα μίας μη Δημοκρατικής Κουλτούρας που ελάχιστα βασιζόταν σε αρχές Δημοκρατίας (αστικής ή μη δεν έχει σημασία). Όπως και να το κάνουμε το μοντέλο που είχε εξαχθεί από την ΕΣΣΔ ήταν ο Σταλινισμός. Και ο Σταλινισμός με τον Κουμουνισμό και τα δύο αυτά με οποιοσδήποτε μορφής Δημοκρατικό πολίτευμα κατά τις αρχές της Αθηναϊκής Δημοκρατίας (ή ακόμα και της Αριστοκρατίας της Αθήνας) είναι έννοιες ορθόγωνες μεταξύ των.
-
RE: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=222565&catid=9
Analysis and behavioral patterns among the politically short-sighted. Part VI
Προσπαθώντας να σκιαγραφήσουμε λίγο τον τρόπο σκέψης του μελλοντικού κόμματος εξουσίας.
Παράγραφος 13.21
… . Καταπολεμούμε τη ρατσιστική και ομοφοβική βία, όλες τις διακρίσεις λόγω εθνικής καταγωγής, θρησκείας, χρώματος, αναπηρίας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, που ενδημούν σε πολλούς τομείς του κοινωνικού βίου και εγγυόμαστε την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου που νομιμοποιεί, άμεσα ή έμμεσα, τέτοιες διακρίσεις. Στο πλαίσιο αυτό στηρίζουμε απολύτως το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό σε σχέση με τη σεξουαλικότητα και την επιλογή φύλου, όπως και τη θέσμιση πολιτικού γάμου ομοφύλων με πλήρη και ίσα δικαιώματα, καθώς και την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου…
Πολύ θα ήθελα να ξέρω σε ποιους τομείς του κοινωνικού βίου θα υπάρξουν αλλαγές. Δλδ στις ένοπλες δυνάμεις οι περιορισμοί όσον αφορά τον σεξουαλικό προσανατολισμό θα πάψουν να υφίστανται; Ή θα επιλέξουμε και άτομα με αναπηρία; Ζούμε σε μία κοινωνία που πολύ λιγότερα δικαιώματα έχουν οι μη gay οι μη μαύροι οι μη μειονοτικοί οι μη ανάπηροι.
Δεν με βρίσκουν αντίθετο αυτά που λέει. Απλά φοβάμαι καταστάσεις όπου σε κάποιες υπηρεσίες θα απαιτείται για λόγους ισότητας να υπάρχει ποσόστωση κάποιας ομάδας. Κάτι που …. Μας έρχεται στην παράγραφο 13.22
Η Πολιτική των ποσοστώσεων εφαρμόστηκε τη δεκαετία του 90 σε άλλες χώρες και εγκαταλήφθηκε γρήγορα. Στα τεχνικά τμήματα της ΕΕ από το 1994 ως και το 2000 είχε την τιμητική της σε μία προσπάθεια το ποσοστό των γυναικών να αυξηθεί από το 10% στο 25% τουλάχιστον. Φυσικά και δεν μπόρεσε να δουλέψει. Όχι γιατί οι γυναίκες που τελικά προσελήφθησαν δεν είχαν τα τυπικά προσόντα. Αλλά γιατί αυτοί που δεν προσελήφθησαν θα ήταν πολύ περισσότερο ικανοί. Σε μία κοινωνία που στερεοτυπικά προάγει κάποιες επιστήμες πολύ περισσότερο σε ένα φύλλο από κάποιες άλλες ο στόχος θα πρέπει να δοθεί στο κομμάτι της εκπαίδευσης και όχι να αντιμετωπιστεί φαινομενολογικά στο κομμάτι της πρόσληψης. Δεν χρειάζεται να προσλάβεις 100 μη ικανούς υπαλλήλους συγκεκριμένου φύλλου. Θα πρέπει να αποδεχθείς τη διαφορετικότητα και την ειδίκευση που παρουσιάζουν. Όπως και θα πρέπει να παραδεχθείς ότι στην πλέον γόνιμη επαγγελματικά ηλικία (των 30~40 ετών) μία γυναίκα έχει και το θέμα της μητρότητας που δεν είναι κάτι που μπορεί να αναιρεθεί ή να παραγκωνιστεί. Οπότε σε έναν σκληρό κόσμο όπου μόνον οι πλέον ικανοί επιβιώνουν δεν έχεις την πολυτέλεια της επιλογής πολιτικών αυτού του είδους. Άλλο πράγμα να μην υπάρχουν φραγμοί και άλλο πράγμα να δημιουργείς λεωφόρους όπου κάποιοι μπορούν να τους διαβούν πιο εύκολα επειδή έχουν δύο Χ χρωμοσώματα αντί ενός ζεύγους ΧΥ.
Ένα μόνον θέμα που πρέπει να απαντηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κέντρο αποφάσεων είναι η Βουλή. Και ίσως είναι και το σημαντικότερο. Θα προχωρήσει σε Νομοθετική αλλαγή που θα καταργεί στην σταυροδοσία και θα επιμείνει σε αλλαγή του Συντάγματος που θα υποχρεώνει τα κόμματα να συντάσσουν εκλογικές λίστες με στόχο την ισοποσοστιαία εκπροσώπηση;
Εύκολο να τα λες.. Στην εφαρμογή όμως. Κολάμε.
Παράγραφος 13.23
… . Αντιμετωπίζουμε το μεταναστευτικό ζήτημα με τον σύνθετο χαρακτήρα του ως ανθρωπιστικό, ταξικό και διεθνές ζήτημα. Τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που ξεριζώνει τους ανθρώπους από τις εστίες τους γιατί τους καθιστά θύματα πολέμων ή τους στερεί τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης. Οι οικονομικοί και πολιτικοί μετανάστες και πρόσφυγες είναι οι σύγχρονοι κολασμένοι της γης. Η κατάσταση που επικρατεί στη Μανωλάδα, και όχι μόνον εκεί, το πιστοποιεί ανάγλυφα. Επιδιώκουμε την αλλαγή της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής με κύρια κριτήρια την ευρωπαϊκή συνευθύνη και την αποτροπή φαινομένων υπο-αμειβόμενης μεταναστευτικής εργασίας. Απαιτούνται η κατάργηση της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ» και του Συμφώνου Μετανάστευσης, για να απεγκλωβιστούν από τη χώρα μας οι πρόσφυγες και μετανάστες που δεν επιθυμούν να παραμείνουν, ο εξανθρωπισμός του θεσμικού πλαισίου νομιμοποίησης, παροχής ασύλου και παραχώρησης ταξιδιωτικών εγγράφων, η επανάκτηση των αδειών παραμονής και εργασίας από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που τις στερήθηκαν λόγω των διαδικασιών απο-νομιμοποίησης των τελευταίων χρόνων. Απαιτούνται, επίσης, μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης για τους μετανάστες 'χωρίς χαρτιά' και μια νέα διαδικασία πολιτογράφησης για όσους ζουν και εργάζονται επί χρόνια στην Ελλάδα, η ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση των μεταναστών που εργάζονται και η άμεση παροχή ιθαγένειας σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα. Προχωρούμε στην κατάργηση των σημερινών απάνθρωπων κέντρων κράτησης αλλοδαπών και στη δημιουργία ανοιχτών κέντρων διαβίωσης με αξιοπρεπείς όρους….
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό είναι γνωστή. Μία θέση διαφορετική από το παραπάνω κείμενο θα αποτελούσε έκπληξη. Υπάρχουν όμως κάποια ζητήματα. Και μερικά από αυτά άπτονται της Εξωτερικής πολιτικής που χρόνια τώρα προσπαθούμε να απομπλέξουμε από την εσωτερική κατανάλωση. Αυτά είναι:
Το αίτημα της κατάργησης του Δουβλίνου ΙΙ και του Συμφώνου Μετανάστευσης. Το αίτημα αυτό θα είναι πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά την κατάργηση του μνημονίου; Πέραν αυτού οι θέσεις αυτές δεν νομίζω ότι θα ακούγονται ιδιαίτερα θελκτικές στα αυτιά των Σοσιαλιστών και λοιπών Αριστερών εταίρων που έχουν να αντιμετωπίσουν στις χώρες τους το πρόβλημα της αυξημένης ανεργίας. Γιατί δεν θα ήθελαν να καλωσορίσουν μερικά εκατομμύρια αλλοδαπών που θα επιλέξουν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα την Ελλάδα.
Δεύτερο θέμα. Ταξιδιωτικά έγγραφα ή πιο συγκεκριμένα η απαξίωση τους. Η αθρόα έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων στον οποιοδήποτε είναι ο πιο εύκολος και απλός τρόπος για να αποκλείσεις εντελώς τους πολίτες σου από την ΕΕ. Δεν θα χρειαστεί να σε πετάξουν έξω. Απλά θα σταματήσουν να δέχονται Έλληνες. Και ίσως θα στείλουν όλους όσους ζουν στις χώρες τους πίσω καθώς δεν θα μπορούν να διασταυρώσουν το αν και κατά πόσον το συγκεκριμένο άτομο καλώς έχει ταξιδιωτικά έγγραφα ή τα έχει αποκτήσει καθώς η κυβέρνηση του αποφάσισε να λύσει το πρόβλημα που έχει με το να το μεταθέσει σε άλλους. Κάτι αντίστοιχο πήγε να κάνει ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Τα τρένα που έφυγαν με τους Τυνήσιους και ταξιδιωτικά έγγραφα δεν κατάφεραν ποτέ να μπουν στη Γαλλική επικράτεια. Το Δουβλίνο ΙΙ είναι μία συνθήκη που έχει υπογραφεί από το σύνολο των χωρών μελών (ή έχει γίνει αποδεκτή πριν την ένταξη τους). Η χωρίς καμία κριτική σκέψη απειλή προς τους εταίρους ότι θα τους κατακλύσουμε με Πακιστανούς και λοιπούς μετανάστες το μόνο που θα πετύχει είναι να στρέψει ακόμα περισσότερο την τοπική κοινή γνώμη εναντίον μας (ακόμα και σε χώρες της Μεσογείου) και λίγο θα τους δυσκολέψει στο θέμα του ελέγχου. Απλά θα καταργηθούν για τους έχοντες Ελληνικά Ταξιδιωτικά έγγραφα οι ευκολίες του Σέγκεν με ότι αυτό συνεπάγεται για την κινητικότητα. Και όλα αυτά σε μία χώρα που μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει ήδη ταξιδεύσει στο εξωτερικό για μία καλύτερη τύχη.
Η παροχή ιθαγένειας σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα από αλλοδαπούς γονείς σημαίνει ταυτόχρονα και την αμοιβαία αποδοχή δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αμφοτέρων. Σημαίνει ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίζει το δικαίωμα της ιθαγένειας με βάση το δίκαιο του εδάφους. Πέρα του γεγονός ότι αυτό πχ συνεπάγεται υποχρέωση στρατιωτικής θητείας για τους άρρενες και κάποιες άλλες υποχρεώσεις που δεν είμαι σίγουρος ότι θα ήταν αποδεκτές χωρίς αντίρρηση από τους ωφελούμενους έχουμε και την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ περί αντισυνταγματικότητας του Νόμου Ραγκούση. Ενδιαφέρον το κάτωθι άρθρο επί του θέματος:
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=498925
Πλέον αυτού θα έχουμε και τις όποιες αντιρρήσεις των εταίρων στην ΕΕ που ουδόλως θα ήθελαν να δοθούν δικαιώματα Ευρωπαίου πολίτη στον οποιονδήποτε.
Τα ανοιχτά κέντρα κράτησης αλλοδαπών αποτελούν μία πολύ ενδιαφέρουσα μεν (Ακαδημαϊκά ίσως) αλλά μάλλον ανεδαφική πρόταση. Πρακτικά θα σημαίνει την εξαφάνιση των ιχνών του κάθε μετανάστη καθώς πολύ αμφιβάλλω αν το ΣΥΡΙΖΑ θα αποφάσιζε στην εφαρμογή μέτρων όπως εμφύτευση πομπού ή βραχιολιού παρακολούθησης σε κάθε αλλοδαπό που θα έμπαινε στη χώρα που θα επέτρεπε μεν την κίνηση του τελευταίου στη χώρα αλλά με τη δυνατότητα οι αρχές να γνωρίζουν το που βρίσκεται και το τι κάνει.
Παράγραφος 13.24
… Η κοινωνική ειρήνη και η ασφάλεια προϋποθέτουν δικαιοσύνη και άμβλυνση των ανισοτήτων. Η μαζική φτώχεια και η εξαθλίωση οδηγούν στη βία της επιβίωσης. Το σχέδιό μας για την κοινωνική ανασυγκρότηση θα έχει ως άμεση θετική επίδραση τον περιορισμό της εγκληματικότητας. Η εξάρθρωση του μεγάλου οργανωμένου εγκλήματος, του εμπορίου ναρκωτικών και όπλων, των κυκλωμάτων προστασίας, του τράφικινγκ, της εργασίας υπό συνθήκες δουλείας, της υπερεκμετάλλευσης της στέγης, θα αποτελέσουν αντικείμενο κρατικών υπηρεσιών και δυνάμεων ασφαλείας, ριζικά αναπροσανατολισμένων και δημοκρατικά εκπαιδευμένων….
Το οργανωμένο έγκλημα ήδη απασχολεί μεγάλο μέρος των κρατικών υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένα με την ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας. Το σημερινό οργανωμένο έγκλημα όμως δεν έχει κάποια σχέση με τους γκάνγκστερ των ταινιών του Χόλιγουντ. Ο μέσος μαφιόζος μπορεί να βρίσκεται πίσω από έναν η/υ ή να διοικεί από τους αντίποδες, μπορεί να ασχολείται με τα παραδοσιακά (ναρκωτικά, εμπόριο λευκής σάρκας) ή μπορεί να είναι ένας καλοπληρωμένος οικονομικός σύμβουλος σε κάποια τράπεζα. Το βέβαιο είναι ότι χρησιμοποιεί το σύνολο των μέσων που τεχνολογικά διαθέτει ο κόσμος και φυσικά δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να αγοράσει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας ώστε να συνεχίσει το «θεάρεστο» έργο του.
Εδώ ξεκινούν τα προβλήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του σύγχρονου οργανωμένου εγκλήματος απαιτεί αντίστοιχα μέσα. Απαιτεί ασφυκτική παρακολούθηση και χρήση κάθε μέσου παρακολούθησης κάθε μορφής επικοινωνίας και συναλλαγής. Αυτό συνεπάγεται έναν μεγάλο και ιδιαίτερο ευέλικτο αδελφό που θα παρακολουθεί τα πάντα. Απολύτως τα πάντα. Που θα ελέγχει τραπεζικές συναλλαγές, εμβάσματα, συνήθειες ταξιδιών. Που θα παρακολουθεί σε 24ωρη βάση φυσικά πρόσωπα. Που θα παρακολουθεί τηλεφωνικές συνομιλίες, e-mail, και οτιδήποτε μεταδίδεται μέσω ψηφιακών μέσων.
Πως θα ταιριάξουν όλα αυτά με την πάγια θέση της Αριστεράς περί προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων είναι πραγματικά απορίας άξιο.
Παράγραφος 13.25
… Προβάλλουμε την ανάγκη και διεκδικούμε με όλα τα πρόσφορα μέσα την ανατροπή της σημερινής μορφής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, της σημερινής αρχιτεκτονικής του ευρώ και της νεοφιλελεύθερης λογικής που διέπει το κοινό νόμισμα, ώστε να επαναθεμελιωθεί συνολικά η Ευρώπη στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού. Μέσα από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με τη δράση μας στο ευρωκοινοβούλιο και όλα τα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα, συνεργαζόμαστε με άλλες αριστερές δυνάμεις και αναπτύσσουμε θερμές συντροφικές σχέσεις με τις πολιτικές δυνάμεις και τα κοινωνικά κινήματα στις διάφορες χώρες της Ευρώπης που αντιμετωπίζουν τα θέματα με ανάλογους τρόπους….
To € αποτελεί δημιούργημα της Σοσιαλιστικής Ευρώπης. Το € γεννήθηκε στις αρχές του 90 και ήταν διακαής πόθος των απανταχού σοσιαλιστών στην Ηπειρωτική Ευρώπη σε μία προσπάθεια εννοποίησης των οικονομικών πολιτικών με την πιο «νεοφιλελεύθερη» Μεγάλη Βρετανία να είναι αντίθετη προς αυτή την κατεύθυνση.
Το να τεθούν ερωτήματα όσον αφορά την αρχιτεκτονική του € αποτελεί σήμερα ένα πεδίο μη συζήτησης. Ουδείς δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει το € πλην Λακεδαιμονίων (βλ. ΣΥΡΙΖΑ) και μάλιστα για κάποιες χώρες που πρόσφατα βγήκαν από την κρίση (Ισλανδία) αποτελεί και μέσον προστασίας.
Το κέντρο βάρους του € δυστυχώς ή ευτυχώς θα καθοριστεί από την ισχύ των οικονομικά ισχυρών και όχι από τις απαιτήσεις των οικονομικά αδυνάτων. Η δημιουργία ενός κοινού νομίσματος με τη συμμετοχή των ισχυρών οικονομιών του Βορρά που χαρακτηρίζονται από την Παραγωγική Εξωστρέφεια τους και που παράγουν το συντριπτικό ποσοστό του ΑΕΠ της ΕΕ θα είχε νομοτελειακά ένα νόμισμα με την ισχύ του Γερμανικού Μάρκου και του Ολλανδικού Φιορινιού και όχι ένα νόμισμα ευέλικτο όπως η Ισπανική πεσέτα ή η Ιταλική λιρέτα ή ένα νόμισμα ευκαιρίας όπως ήταν η Ελληνική δραχμή. Η είσοδος στο € ήταν διακαής πόθος του Δημοκρατικού Ευρωποκεντρικού ΠΑΣΟΚ (και της ΝΔ της εποχής) και ακόμα και σήμερα για την πλειοψηφία των Ελλήνων παραμένει ως η μόνη βιώσιμη νομισματική επιλογή.
Η ανατροπή της σημερινής αρχιτεκτονικής του € θα σήμαινε κατά πάσα βεβαιότητα την εφαρμογή από την Ευρώπη της πολιτικής της έκδοσης χρήματος στα πρότυπα των ΗΠΑ. Μία πολιτική που θα μείωνε τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει το $ από το € όσον αφορά το θέμα της ευστάθειας του νομίσματος αυτού κάθε αυτού. Διακαής πόθος της Αμερικής να πληγεί η Ευρώπη και το € ώστε η πρωτοκαθεδρία του $ να μην απειληθεί. Ο ΓΑΠ ως καλό παιδί προκάλεσε τους πρώτους τριγμούς στο € με μία καταστρεπτική πολιτική για την Ελλάδα και με το να φέρει από την πίσω πόρτα το ΔΝΤ μέσα στην καρδιά της Ευρώπης. Όπως φαίνεται η ειρωνεία είναι ότι αρωγός των Αμερικανών και των γεωπολιτικών τους συμφερόντων στην Ελλάδα το έτος 2013 θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί πια δεν είναι τα όπλα που έχουν τον κυρίως λόγο στην επιβολή πολιτικών αλλά η οικονομία.
Παράγραφος 13.26
… Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να απαιτεί από τη Γερμανία τις πολεμικές κατοχικές αποζημιώσεις, το κατοχικό δάνειο και την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών, ως ελάχιστο χρέος τιμής προς τους χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που συνέβαλαν με βαρύ φόρο αίματος, στην πρώτη γραμμή του αντιφασιστικού αγώνα, στην απελευθέρωση της χώρας μας και ολόκληρης της Ευρώπης…
Και μόνον οι αναφορά σε προγραμματικές θέσεις του ονόματος μίας χώρας μέλος της ΕΕ με χαρακτηρισμούς αυτού του είδους (ελάχιστος φόρος τιμής, πρώτη γραμμή του αντιφασιστικού αγώνα κ.λπ.) αποτελεί μία υπερβολή. Γελοιότητα θα έλεγα όταν στη χώρα σου έχεις ένα Ναζιστικό κόμμα να φλερτάρει με το 10% του εκλογικού σώματος να απαιτείς από μία συγκεκριμένη χώρα που το έχει κηρύξει παράνομο αποζημιώσεις, ξεχνώντας πολύ βολικά τόσο τη βοήθεια για την ανασυγκρότηση της χώρας σου όσο και την οικονομική ενίσχυση που είχες μετά, δείχνει μία εχθρότητα απέναντι σε έναν λαό και όχι μόνον σε μία κατάσταση. Πολύ βολικά ο ΣΥΡΙΖΑ στο σημείο αυτό καπηλεύεται το «θεάρεστο» έργο του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και των Κομουνιστών. Ένα κόμμα που θεωρεί εαυτόν Αριστερό και όχι Κουμμουνιστικό. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει τη συντήρηση των εμφυλιοπολεμικού συνδρόμου που ειδικά το 2013 είχε την τιμητική του. Να μην ξεχάσουμε το δημοσίευμα της Αυγής την ημέρα του Θανάτου του Λαμπράκη που σκοπό είχε να ξυπνήσει μίση. Να μην ξεχάσουμε βέβαια δηλώσεις περί υποστολής της Ελληνικής Σημαίας και επίδοσης της στους Γερμανούς.
Να σημειώσουμε ότι μεγάλο μέρος της Ελλάδος ήταν υπό Βουλγαρική κατοχή. Η Βουλγαρία ουδέποτε πλήρωσε αποζημιώσεις στην Ελλάδα. Γιατί; Και γιατί δεν αναφέρεται στο κείμενο; Ομοίως πολύ μεγαλύτερος αριθμός εκθεμάτων βρίσκονται στο Βρεττανικό Μουσείο και αλλού.
Η χρήση ενός τέτοιου θέματος για εσωτερική κατανάλωση σε συνδυασμό με τους λεονταρισμούς του τρομερού παιδιού που ως άλλος αλαζόνας Δικτάτορας αποφασίζει να μην συνεχίσει μία συνέντευξη με έναν Δημοσιογράφικο και μετά προχωρά στην τακτική της διαβουλής του, ώστε να επιτύχει την απόλυση του (κατηγορώντας αυτόν για επαγγελματικά παραπτώματα που επιφέρουν αυτόματα την αποπομπή του) ουδόλως βοηθούν την έρημη αυτή χώρα.
Ακόμα και το ΚΚΕ φρόντισε να μην προβεί ποτέ σε τόσο εμπρηστικές δηλώσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον αποτελεί ένα πολιτικό τερατούργημα που θα αποτελέσει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα μελέτης για τους Ιστορικούς του μέλλοντος. Ο λαϊκισμός του υπερβαίνει ακόμα και το «χρυσή δεκαετία» του ΠΑΣΟΚ.
Παράγραφος 13.27
… Αποκαθιστούμε στη θεωρία και την πράξη τις έννοιες «εθνικό» και «πατριωτικό», συνδέοντάς τες με το γνήσια λαϊκό. Ο εθνικισμός και η πατριδοκαπηλία βρίσκονται σε διαρκή αντιπαράθεση με τον δημοκρατικό-διεθνιστικό πατριωτισμό των λαϊκών τάξεων και της Αριστεράς. Θα προχωρήσουμε, με γνώμονα τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών, στην επίλυση των ανοιχτών θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας της χώρας και των κατοίκων της….
Δημοκρατικός – διεθνιστικός πατριωτισμός;;; Πως ο διεθνισμός μπορεί να συνυπάρξει με τον Πατριωτισμό;
Κατά Μπαμπινιώτη:
Διεθνισμός η θεωρία σύμφωνα με την οποία πρέπει να επιδιώκεται η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των λαών και η κατάργηση των επιμέρους εθνικών συμφερόντων.
Πατριωτισμός η έμπρακτη αφοσίωση και αγάπη προς την πατρίδα του.
Η Ελλάδα να μην ξεχνάμε ως οντότητα ήταν ένα από τα πρώτα έθνη κράτη της Ευρώπης. Γεννήθηκε μετά την Γαλλική Επανάσταση και αποτέλεσε το πρώτο εθνολογικά καθαρό κράτος της περιοχής. Οπότε μάλλον δύσκολο να μην ταυτίζεται και δικαίως το Έθνος με την Πατρίδα.
Φυσικά και ο Μπαμπινιώτης στη σελίδα 551 κάνει και μία εκτενή αναφορά στην έννοια διεθνισμός και εθνικισμός.
Σε αυτό το σημείο οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ πρακτικά ταυτίζονται με τις θέσεις του ΚΚΕ και γενικά των Κομουνιστικών Κομμάτων που έθεταν την έννοια του έθνους ως ξεπερασμένη ως αντίβαρο στην ανάπτυξη εθνικών κρατών κατά τον 19ο και 20ο αιώνα στην Ευρώπη.
Όσον αφορά τη διευθέτηση των διαφορών με κανόνες διεθνούς δικαίου συνήθως όταν προσφεύγεις σε αυτές πρέπει να είσαι έτοιμος να απαιτήσεις ώστε να επιτύχεις μία συμφωνία από την οποία κανείς να μην φύγει από το τραπέζι ευχαριστημένος. Το να καθίσεις στο τραπέζι με τον αντίπαλο να έχει μόνο απαιτήσεις σημαίνει νομοτελειακά ότι όταν σηκωθείς θα έχεις χάσει κάτι. Οπότε εσύ θα φύγεις δυσαρεστημένος και ο αντίπαλος θα είναι απόλυτα ευχαριστημένος γιατί κέρδισε κάτι. Και σε επίπεδα κρατών έστω και μία σπιθαμή γης είναι κέρδος όχι ευκαταφρόνητο.
Σε μία χώρα που πλήρωσε ότι έχει με πολύ αίμα κάτι τέτοιο είναι μη σοφό ως και επικίνδυνο. Δεν θα αναφέρω τη λέξη προδοτικό. Αυτό το αφήνω στους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που κατά καιρούς αρέσκονται στο να αντιγράφουν τους συναδέλφους τους από τους ΑΝΕΛ και τη ΧΑ.
Παράγραφος 13.28
… Προωθούμε την ένταξη στο διεθνές γίγνεσθαι της χώρας μας μέσω μιας ανεξάρτητης, πολυδιάστατης και φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής, που θα εδράζεται στην ισότιμη συνεργασία, στην εθνική ανεξαρτησία και στην προστασία της εδαφικής μας ακεραιότητας. Η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρώπης και ταυτόχρονα των Βαλκανίων και της Μεσογείου, σε εγγύτατη συνάφεια με τις εστίες μόνιμης έντασης που αποτελούν οι χώρες της Μέσης Ανατολής. Η σύνθετη αυτή πραγματικότητα εγκυμονεί κινδύνους, αλλά παρέχει και ευκαιρίες. Οι δεσμοί φιλίας και καλής γειτονίας με όλες ανεξαιρέτως τις χώρες, στη βάση του σεβασμού των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων και οι εγκάρδιες σχέσεις με τα προοδευτικά κινήματα και τις προοδευτικές κυβερνήσεις παντού στον κόσμο, μπορούν να αποτελέσουν ασπίδα προστασίας απέναντι στην εξαιρετικά επισφαλή παγκόσμια κατάσταση αλλά και φιλειρηνική ενεργό παρέμβαση στις διεθνείς εντάσεις που αναπτύσσονται. Η στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας για την επίλυση του Κυπριακού, ο σεβασμός των διεθνών συμβάσεων και των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ, η απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ, η κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, η αποτροπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και η εφαρμογή της αρχής «κανείς Έλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας» συνιστούν άξονες της εξωτερικής μας πολιτικής. Ο αγώνας για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό διατηρεί για τον ΣΥΡΙΖΑ την προτεραιότητά του και συνδέεται στενά με τους αγώνες για τη δημοκρατία…
Θα παραμείνω στο γεγονός ... ότι η Ελλάδα...
… Η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρώπης και ταυτόχρονα των Βαλκανίων και της Μεσογείου…
Και οι
… Οι δεσμοί φιλίας και καλής γειτονίας με όλες ανεξαιρέτως τις χώρες...
Δεν διάγουν με το
… η αποτροπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ…
Που δείχνει ξεκάθαρη εχθρότητα.
Από εκεί και πέρα η αλληλεγγύη στη Κύπρο πως διάγει με την εχθρότητα προς το Ισραήλ. Μιλάμε για μία χώρα «Κύπρος» που σήμερα έχει πολύ στενές και ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με το Ισραήλ καθώς στην περιοχή είναι οι μόνες μη Μουσουλμανικές χώρες. Σε μία περιοχή (όπως η Ανατολική Μεσόγειος) που θρησκευτικά μονοπωλείται από τους οπαδούς του Μωάμεθ που σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ακονίζουν τα μαχαίρια γιατί ονειρεύονται σφαγμένους αλλόθρησκους λαιμούς και βλέπουν μέσα από την τακτική της βίαιης μέσω της μαζικής μετανάστευσης κοινωνικής αλλοίωσης της Δύσης το εφαλτήριο για τη δική τους παγκόσμια κυριαρχία η στάση του ΣΥΡΙΖΑ πραγματικά θυμίζει συμπεριφορά παιδιών του νηπιαγωγείου που έχουν τόση σχέση με την διπλωματική πραγματικότητα όση σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Για μία ακόμα φορά όταν στις προγραμματικές σου θέσεις/στόχους ορίζεις κράτη ως ένας άξονας του κακού το μόνο που να καταφέρεις είναι να προσφέρεις τις χειρότερες δυνατές υπηρεσίες στη χώρα σου. Γιατί δεν είσαι όπως η ΗΠΑ ή η πρώην ΕΣΣΔ ο νταβατζής του κόσμου που να έχεις αυτή την πολυτέλεια. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού όχι του ιδεατού. Και αυτό ερμηνεύεται ότι τα συμφέροντα της χώρας σου θα καθορίσουν και τις θέσεις σου και όχι μία οποιαδήποτε ιδεολογία.
Το «κανείς Έλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας» πρακτικά εξισώσει τα Ελληνικά στρατεύματα με τα στρατεύματα κατοχής. Στο ίδιο σκεπτικό δεν θα έπρεπε να υπήρχαν και οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ που ο ρόλος τους είναι καθαρά ειρηνευτικός. Σε έναν μη τέλειο κόσμο το να δηλώνεις ευθαρσώς τέτοια πράγματα δείχνει ή ότι δεν έχεις την ικανότητα να κατανοήσεις σε τι περιβάλλον είσαι ή ότι λειτουργείς ακόμα ως συγκρότητα απόψεων διαμαρτυρίας που δεν έχει καμία επαφή με τον πραγματισμό που απαιτεί η πολιτική.
Ο αγώνας για την Ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό αποτελεί πρακτικά το πάγιο αίτημα της Κουμμουνιστικής Αριστεράς στη Δυτική Ευρώπη τις δεκαετίες του 70 και 80 αποτέλεσμα της στενής συνεργασίας της ηγεσίας των κομμάτων αυτών με το ΚΚΣΕ.
Παράγραφος 13.29
… Θεσμοθετούμε κανόνες δημοκρατικής ρύθμισης και κοινωνικού ελέγχου στα ΜΜΕ. Οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες είναι δημόσιο αγαθό και ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο. Οι άδειες παραχώρησης εξετάζονται από μηδενική βάση, είναι ορισμένης διάρκειας και συνδέονται με την εξασφάλιση εργασιακών δικαιωμάτων, μπορούν να ανανεώνονται και να ανακαλούνται από το ΕΣΡ. Αναβαθμίζουμε τα δημόσια ΜΜΕ, διαμορφώνοντας ένα δημοκρατικό περιβάλλον στη δημόσια ζωή και εξασφαλίζοντας την έκφραση της κοινωνίας χωρίς τη σημερινή επικυριαρχία μηχανισμών χειραγώγησης, δίνοντας έμφαση στη δυνατότητά της να αποτελέσει παραγωγό ενημέρωσης και όχι απλό καταναλωτή των απόψεων για την ενημέρωση και τον πολιτισμό εμπορικών και επιχειρηματικών συμφερόντων….
Τα ΜΜΕ αποτελούν μέρος μίας ανεξάρτητης εξουσίας. Ο κοινωνικός έλεγχος σε αυτά πέραν της απόφασης του κοινωνικού συνόλου να απορρίπτει τα ΜΜΕ που προσπαθούν να τον αποπρασανατολίσουν μάλλον είναι ένας έξυπνος τρόπος να φιμώσεις κάθε άλλη φωνή από τη δική σου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει και το καλύτερο ιστορικό με τους Δημοσιογράφους. Μάλλον ξεκίνησε με τις χειρότερες συνθήκες.
Ο Βασικός Δημοκρατικός κανόνας είναι το Δημόσιο να αποτελεί τον θεματοφύλακα των κανόνων που έχει θεσμοθετήσει. Αυτό συνεπάγεται ότι η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία πρέπει να μένουν όσο το δυνατόν πιο μακριά από την εξουσία του τύπου και τη Δικαστική Εξουσία και κάθε άλλη μορφή εξουσίας που η Αστική Δημοκρατία μέσα από χιλιάδες δοκιμές έχει δημιουργήσει ώστε να αποτραπεί η μετάπτωση της σε ένα απολυταρχικό καθεστώς. Μάλλον στον ΣΥΡΙΖΑ νοσταλγούν την εποχή της παντοκρατορίας της Δημόσιας Τηλεόρασης όταν και μονοπωλούσαν την πληροφόρηση οι εκάστοτε κυβερνώντες. Ξεκάθαρα ο τρόπος γραφής του κειμένου με το ΕΣΡ να έχει τη δυνατότητα να ανακαλεί άδειες λειτουργίας οι οποίες δίνονται για ορισμένη χρονική διάρκεια δείχνει δε και την τεχνολογική άγνοια του κόμματος της Κουμουνδούρου. Σήμερα όποιος θέλει μπορεί μέσω του net να παράγει πληροφορία σε εικόνα και ήχο. Η εκπομπή μέσω της τηλεόρασης απλά αφορά μία γενεά όπου φεύγει. Εκτός και αν ο στόχος είναι η διείσδυση ακριβώς σε αυτή τη γενεά που θα εξασφαλίσει την πολυπόθητη αυτοδυναμία. Αλλά η όλη ιστορία μου επαναφέρει στη μνήμη εποχές όπου το κράτος επενέβε βάσαυνα στη λειτουργία του τύπου. Και όχι δεν μιλώ για πριν το 1974. Αλλά για μετά το 1981.
Όσον αφορά τα εμπορικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που αναφέρονται. Το κόμμα με την μεγαλύτερη (σε σχέση με τα ποσοστά του) παρουσίαση στα ΜΜΕ διαχρονικά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα που για 20 χρόνια βολόδερνε στο 4~6% είχε σχεδόν ισό χρόνο παρουσίασης των θέσεων του στα λεγόμενα «οργανωμένα» εμπορικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Οπότε η όλη του προσπάθεια να παρουσιάσει εαυτόν ως ένας άλλος «Καΐλας» απλά δεν μπορεί να επιτύχει σε ένα κοινό που έχει την ικανότητα της βασικής μνήμης. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του στάση όλα αυτά τα χρόνια και την ιδεολογική του παντοκρατορία στο χώρο των media (προοδευτικό=κουλτούρα=καλό) πρακτικά εκκόλαψε το αυγό του φιδιού που ακούει στο όνομα ΧΑ. Με προστάρη τον Λαζόπουλο που τα τελευταία χρόνια δρούσε ως εκπρόσωπος τύπου του κόμματος της Κουμουνδούρου κατάφερνε πάντα να κάνει γνωστές τις θέσεις του. Πρακτικά το 5% του Ελληνικού πολιτικού σώματος μέσω της ιδιότυπης σχέσης που είχε με τα media δυνάστευε ιδεολογικά το 95% της χώρας.
Οπότε η όποια προσπάθεια ταύτισης του ΣΥΡΙΖΑ με ένα αντι-συστημικό κόμμα απλά προκαλεί γέλια.
Έδω ολοκληρώνεται το κεφάλαιο 13 που αφορά τους προγραμματικούς στόχους.
-
RE: ΔΝΤ - Η ζωή μετά... (το Μνημόνιο 3)
Αν αυτό ισχύει τότε πραγματικά δεν έχουμε ελπίδα. Ή μάλλον αν αυτό ισχύει πως εγώ να πιστέψω ότι μπορεί το πολιτειακό-πελατειακό σύστημα να μας βγάλει από την κρίση;;;
-
RE: ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#9]
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
πότε να υποθέσω ότι για να μην τους κάνουμε να αισθάνονται άσχημα που ξεκίνησαν κατά δω θα πρέπει να φροντίσουμε να τους παρέχουμε τροφή νερό
Από την αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα, οι αιτούντες άσυλο θεωρούνται ιερά πρόσωπα και ήταν ύβρις προς τους θεούς το να μην τους περιθάλψεις. Βέβαια αν θέλεις μπορούμε να ακολουθήσουμε τις ιδέες των Ναζί (ΧΑ) και να τους σκοτώσουμε.
ΥΓ: Δεν πάει σε κάποιον συγκεκριμένο αυτό που θα πω και σίγουρα δεν θα μπορούσε να πάει στους φίλτατους trident1971 και Χρήστο Δήμου που γνωριζόμαστε και τους σέβομαι. Όμως όποιος δεν νιώθει συμπάθεια για κάποιον συνάνθρωπο που βιώνει τέτοιες καταστάσεις, του αξίζει να βιώσει προσφυγιά και ο ίδιος μπας και γίνει άνθρωπος...
Νομίζω ότι καταλαβαίνεις την ειδοποιό διαφορά μεταξύ κάποιου που ζητά άσυλο και κάποιου οικονομικού μετανάστη. Στην πρώτη περίπτωση δεν είναι θέμα οικονομικό η διαβίωση του αλλά ότι κάποιοι τον θέλουν με τα κρεμμυδάκια. Προσωπικά πολύ αμφιβάλλω ότι το 0.1% όλων αυτών που έχουν έρθει στη χώρα μας παράνομα εμπίπτει στην πρώτη κατηγορία.
Όσον αφορά το θέμα της προσφυγιάς. Είναι άλλο πράγμα να είσαι πρόσφυγας και να μην έχεις κάπου να πας (κοινώς η χώρα σου να σε έχει σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης προς εξόντωση), είναι άλλο πράγμα να σε κυνηγάνε να σε σκοτώσουν και άλλο πράγμα να θέλεις να φύγεις για ένα καλύτερο μέλλον. Στην τελευταία περίπτωση το κράτος που θα σε δεχτεί έχει και το δικαίωμα να επιλέξει αν του κάνεις ή όχι. Και ο Έλληνας υπήρξε τόσο πρόσφυγας όσο και μετανάστης. Αλλά ως μετανάστης δεν νομίζω ότι όπου πήγαινε απρόσκλητος είχε ένα πιάτο φαΐ. Συνήθως ή γινόταν τροφή για τα ψάρια του Ατλαντικού ή Ινδικού ή επέστρεφε κακήν κακώς πίσω.
Μην μπλέκουμε το δικαίωμα κάθε κοινωνίας να μην είναι ανεχτική σε κοινωνικού τύπου εισβολές με το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην επιβίωση. Και τα δύο είναι εξίσου θεμελιακά αν θέλεις κατά τη γνώμη μου. Δεν μπορεί όμως το ένα δικαίωμα να περιορίζει το άλλο. Δεν μπορείς να μετατρέψεις μία χώρα δέκα εκατομμυρίων σε μία χώρα τριάντα εκατομμυρίων εκ των οποίων τα 20 εκατομμύρια να μην έχουν τις βασικές γνώσεις και να μην μπορούν να προσφέρουν καμία ιδιαίτερη τέχνη πλην των βασικών στο όνομα της κοινωνικής αλληλεγγύης. Γιατί μετά δεν θα έχεις κοινωνία στην οποία θα είσαι αλληλέγγυος.
-
RE: Capitalism vs Communism Mother of all topics
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Όχι δεν γίνονται. Οι εκλογές είναι ένα περιχαρακωμένο σύστημα όπου πολλοί ψηφίζουν από συνήθεια ή παράδοση ένα συγκεκριμένο κόμμα χωρίς να ξέρουν καν τι πρεσβεύει η ιδεολογία του ή τις θέσεις που έχει αυτό στα διάφορα ζητήματα. Δεν θα ξεχάσω την απάντηση της Μοσχολιού σε μια εκπομπή για το τι ψηφίζει. 'ΝΔ ψηφίζω μια ζωή. Αυτό ψήφιζε ο πατέρας μου και έτσι το ψηφίζω κι εγώ'. Ούτε ήξερε με άλλα λόγια τί ψήφιζε!!! Σαν κι αυτήν δε, εκατομμύρια! Όμως το να θέσεις μια ΕΥΘΕΙΑ ερώτηση του στυλ: 'Θέλετε να συνεχίσει το παρών σύστημα ή προτιμάτε αλλαγή πολιτεύματος; Επιλέξτε πολίτευμα Α, Β, Γ' είναι πολύ σωστότερο. Εκεί, ακόμα και ο κολλημένος οπαδός ενός κόμματος που το ψηφίζει με ποδοσφαιρικά κριτήρια (ΠΑΟ-ΟΣΦΠ ένα πράγμα), μπορεί να κάτσει να σκεφτεί την πραγματικότητά του και αν του αρέσει ή επιθυμεί κάποια αλλαγή. Στην Ελβετία για παράδειγμα κάνουν δημοψηφίσματα για ψύλλου πήδημα. Σε εμάς θεωρείται ταμπού!!!Η συνειδητοποίηση ή όχι του ψηφοφόρου δεν έχει να κάνει με το τι πρεσβεύει ή όχι ένα πολιτειακό σύστημα. Όταν υπάρχουν τα κόμματα του συνόλου Α που είναι υπέρ μίας μορφής του πολιτεύματος (αστική δημοκρατία) και τα κόμματα του συνόλου Β που είναι υπέρ μίας άλλης μορφής τι πιο απλό για τα κόμματα του συνόλου Β να προάγουν στον προεκλογικό τους αγώνα το εναλλακτικό του άλλο συστήματος.
Το γεγονός ότι το ΚΚΕ από το 1981 που θυμάμαι ως σήμερα απλά φλέρταρε με διψήφιο ποσοστό δεν οφείλεται γιατί το 90% των πολιτών είναι στα εκατομμύρια που αναφέρεις. Οφείλεται κατά τη γνώμη μου ότι το 90% δεν είχε απολύτως κανέναν λόγο να επιλέξει κάτι που δεν του ταίριαζε.
Μην το πάμε μακριά. Πεδίο δόξης λαμπρό για το ΚΚΕ και τα άλλα εναλλακτικά κόμματα ήταν οι εκλογές του Μαΐου του 2012. Ο 'καπιταλισμός' της Ελλάδος στην μεγαλύτερη κρίση (προσωπικά θεωρώ ότι η κρίση δεν έχει να κάνει με τον Καπιταλισμό αλλά με το Σοσσιαλιστικό λαϊκισμό που είχαμε ως πολιτικό σύστημα από το 1981 κυρίως και πέρα) αλλά παρόλα αυτά το ΚΚΕ βρέθηκε στο 9% για να καταρρεύσει μερικές εβδομάδες μετά στο ~5%.
Σήμερα οι δύο βασικοί μονομάχοι είναι από τη μία η ΝΔ και από την άλλη ο Νέος ΣΥΡΙΖΑ που ούτε και αυτός ξέρει τι είναι (αρκεί να διαβάσεις τις θέσεις του για να καταλάβεις).
Και Δημοψήφισμα να είχες στη λογική: Δημοκρατία Αστική ή Κομμούνα πολύ δύσκολα θα έβλεπα το δεύτερο να έχει ποσοστό διψήφιο. Ο λόγος; Γιατί να επιλέξεις ένα σύστημα που έχει αποτύχει** έναντι ενός συστήματος που δεν έχεις δοκιμάσει στην πραγματικότητα ποτέ και αυτό έχει και επιτυχημένες συνταγές;
Γιατί όσο και ηλίθιος να είναι ο μέσος Έλληνας καταλαβαίνει ότι καμία σχέση με το Νεοφιλελευθερισμό δεν είχε η ασυδοσία ο μηδενικός έλεγχος και η απόλυτη παντοκρατορία των συνδικάτων που απολάμβανε ως και το 2009. Και αυτός είναι και ο λόγος που καμία επανάσταση δεν έγινε το 2010 και 2011 και καμία επανάσταση δεν πρόκειται να γίνει αν θέλεις κατ' εμέ. Θα επικρατήσουν οι δύο αυτές ιδεολογίες (μνημόνιο, αντί-μνημόνιο) που εν τέλει είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος ή αν θέλεις η λαϊκίστικη και η περισσότερο λαϊκίστικη πολιτική και θα τελειώσει το παραμύθι με σκληρά μέτρα, κουρεματάκια σε ακίνητα (θα το δούμε), σε καταθέσεις (νομοτελειακό αν δεν καταφέρουμε πραγματικά να προβούμε στις αλλαγές που απαιτούνται στο τρόπο λειτουργίας της χώρας και εδώ συγνώμη αλλά ήρθε η ώρα που και οι Δ.Υ. θα πληρώσουν τα λάθη του παρελθόντος) και κανείς δεν ξέρει για πόσο ακόμα όσο δεν αλλάζουμε χαρακτήρα.
Οπότε να με συγχωρείς αλλά δεν βλέπω ουδόλως που ένα δημοψήφισμα Πολιτειακό θα είχε και ιδιαίτερη σημασία. Άλλωστε να είσαι σίγουρος ότι σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα πρώτος εγώ θα ζητήσω και την επιλογή της 'Βασιλευόμενης Δημοκρατίας' όχι τόσο γιατί είμαι 'Βασιλοχουντικός' (όπως σικ κάποιος θα αναφέρει) αλλά γιατί τότε πραγματικά το Δημοψήφισμα θα είχε αξία και θα υπήρχε μία σοβαρή πιθανότητα να αλλάξει κάτι στο πολιτειακό.
** και τα παραδείγματα της Αλβανίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας και πρώην Γιουγκοσλαβίας χωρών στην περιοχή μας αποτελούν και το καλύτερο αντι-παράδειγμα για τον Κουμμουνισμό. Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι μία Κουμμουνιστική Ελλάδα θα διέφερε σε κάτι από την Αλβανία του Χότζα. Ίδια νοοτροπία ανθρώπων ίδιο τελικό αποτέλεσμα με το ίδιο αποτυχημένο κατ' εμέ φίλτρο/πυρήνα επεξεργασίας.
-
RE: Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....
Ο χρήστης vice246 έγραψε:
αν και δεν μας αφορά προς το παρόν..... είναι μια ιδέα για το τι έρχεται .....ονομαζεται συμβαση μηδενικου ωραρίου.
ειναι η μορφη εργασιας κατα την οποια ο εργαζομενος ειναι διαθεσιμος να απασχοληθει ανα πασα στγμη τον χρειαστει ο εργοδοτης....οταν δουλευεις πληρωνεσαι...οταν δεν δουλευεις περιμενεις να χτυπησει το τηλεφωνο....
και βέβαια όταν στα νιάτα μου οραματιζομασταν μια κοινωνία τεχνολογικά εξελιγμένη ώστε ο κάθε πολίτης να απολαμβανει περισσότερο ελεύθερο χρόνο και περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες.... δεν υπογιζαμε την δυναμική της Ασίας που έθεσε νέους όρους στο μετέπειτα παγμοσμιοποιημενο περιβάλλον ...[url]
http://www.cipd.co.uk/pm/peoplemanageme ... study.aspx[/url]Χωρίς να θέλω να σε δυσαρεστήσω.... Αυτό που αναφέρεις υπάρχει ήδη εδώ και χρόνια και στην Ελλάδα και υποθέτω και αλλού. Λέγεται Εξωτερικός Συνεργάτης. Πρακτικά κάποιος ΕΕ που έχει μία χαλαρού τύπου σύμβαση με μία εταιρεία και προσφέρει τις υπηρεσίες του φασόν.
Πριν χρόνια πεδίο δόξης λαμπρό ήταν οι εκτιμήσεις ακινήτων. Πριν 30 χρόνια ήταν οι κυρίες που έπαιρναν στο σπίτι τους πατρόν και δούλευαν φασόν. Ακόμα και οι συμβάσεις μίας ημέρας του ιπποδρόμου ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Οπότε να έρθει τι; Κάτι που υπάρχει εδώ και δεκαετίες
-
RE: Capitalism vs Communism Mother of all topics
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τις διαφορετικές απόψεις.
Όσο για την ερώτησή σου, το δημοψήφισμα είναι η πιο κοινή μέθοδος.Δημοψηφίσματα πολιτειακού τύπου γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Λέγονται εκλογές. Αν τόσο πολύ θέλουν τον Κομμουνισμού γιατί δεν επιλέγουν το κόμμα αυτό για να τελειώνουν μία για πάντα με τον κακό Καπιταλισμό;
-
RE: ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#9]
Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Σε σχεσημε τις χωρες τους, ειναι καλυτερα, αλλιως δε θα καιγανε τα διαβατηρια τους.
Τα διαβατήριά τους (αν είχαν) τα κάψανε γιατί νόμιζαν πως θα καταλήξουν κάπου υπάλληλοι, με φαγητό και σπίτι. Αν ήξεραν ότι θα ήταν στο Νταχάου δεν νομίζω να κίναγαν για εδώ εξ' αρχής.
Έτσι ακριβώς.
Οπότε να υποθέσω ότι για να μην τους κάνουμε να αισθάνονται άσχημα που ξεκίνησαν κατά δω θα πρέπει να φροντίσουμε να τους παρέχουμε τροφή νερό και συνθήκες διαμονής που δεν μπορούμε ούτε στους πολίτες αυτής της χώρας να παρέχουμε;;
Γιατί νομίζω ότι η μόνη ρεαλιστική λύση 'καθώς ζούμε σε έναν καπιταλιστικό κόσμο'ΤΜ είναι να μην τους δεχόμαστε πια!
ΤΜ All rights reserved by Perissos
-
RE: ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#9]
Ναι το ξέρω... Για όλα φταίει η Μέρκελ... Αν αληθεύει όμως αυτό που λέει η ξεναγός παίδες τότε θα μου πει κανείς ποιος άλλος φταίει;
-
RE: Σεισμός. Πόσο τον φοβόμαστε?
Μετά το σεισμό των 4.9 ML είχαμε ακόμα έναν στα 4.6 ML. Από εκεί και πέρα σιγή. (σχετικό αυτό... η περιοχή έχει δεκάδες μετασεισμούς απλά δεν είναι σημαντικοί και άξιοι αναφοράς...)
-
RE: Περί εκκλησίας [#3]
Δέηση και λιτανεία για τον σεισμό στην Τιθορέα
Ελεεινοί τραγόπαπες... Αφήστε τα του ανθρώπου στον άνθρωπο και ασχοληθείτε με τα του Θεού.
Αλλά σε μία χώρα που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν ότι ένα φυσικό φαινόμενο όπως η βροχή συμβαίνει με μεγαλύτερη συχνότητα τη μεγάλη Παρασκευή και όπου δεν γελάνε με τις ανοησίες κάποιων που από το πολύ λιβάνι δεν ξέρουν πια τι λένε και πιστεύουν ότι μία λιτανεία θα απομακρύνει την πιθανότητα πρόκλησης ενός σεισμού δεν περιμένουν πολλά.
Μάλλον η όλη συμπεριφορά δικαιολογεί και το γεγονός των πολιτικών πεπραγμένων. Όπως και να έχει το πράγμα. Σε μία χώρα ηλιθίων επικρατούν οι σκοταδιστές...
Τύφλα να έχει η μπούρκα και τα μέλια στον Μουσουλμανικό παράδεισο.
Η εδώ Αρχιεπισκοπή έχει κάτι επ' αυτού ή τηρεί σιγή ιχθύος γιατί έχει και ποσοστά από τις 'προσφορές' προς την 'Σεισμοκτόνα' ή 'Σεισμοδιώχτρα' Παναγία;;;;
Ουστ ρε λαμόγια!
-
RE: Capitalism vs Communism Mother of all topics
Καλά σύντροφοι ... πρώτα αποδεχτείτε τα λάθη που κάνετε για 70 χρόνια... τις σφαγές που προκαλέσατε, τους συμμάχους που είχατε, τους ανθρώπους που στείλατε να κοιτούν τα ραδίκια ανάποδα για τη δική σας προσωπική μακροημέρευση και μετά τα ξαναλέμε.
Αλλά τώρα μιλάμε για ανθρώπους που δεν πιστεύουν ότι έγιναν αυτά:
http://en.wikipedia.org/wiki/Prague_Spring
που προκάλεσε αυτό:
http://en.wikipedia.org/wiki/Warsaw_Pact_invasion_of_Czechoslovakia
(γιατί είμαστε Δημοκράτες μόνον όσο συμφωνείτε μαζί μας)
όπως και αλλού:
http://en.wikipedia.org/wiki/Soviet_invasion_of_Hungary
Εμπρός σε αυτά ο Πινοσέτ ήταν αρσακειάδα...
Μετά έχουμε βέβαια και τον πόλεμο που ποτέ δεν υπήρξε κατά τους Κομμουνιστές...
http://en.wikipedia.org/wiki/Soviet-Finnish_War
ζητώντας πίσω εδάφη ικανά για να ικανοποιήσει το δικό της liebesraum γύρω από το Λένιγκραντ...
που μας το παίζουν αντί-ναζιστές όταν οι ίδιοι είχαν μοιραστεί τις σάρκες των Βαλτικών Δημοκρατιών και της Πολωνίας που ποτέ δεν επέστρεψαν πίσω (γιατί απλά με τη λογική του Καραγκιόζη τα δικά μου είναι δικά μου αλλά τα δικά σου μπορεί να γίνουν και δικά μου)
http://en.wikipedia.org/wiki/Invasion_of_Poland_(1939)
και που φυσικά για αυτούς το Κατίν είναι αποτέλεσμα των Γερμανών Ναζί και όχι των Σοβιετικών Ναζί
Μιλάμε για ένα τόσο Δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης που δεν δίστασε να:
θυσιάσει οτιδήποτε από 15 ως και 43 εκατομμύρια κόσμο την περίοδο του Μάο
και οτιδήποτε από 1.8 ως 7.5 εκατομμύρια στην Ουκρανία
Μιλάμε για ένα κόμμα που στην Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα να απολύσει κόσμο εξαναγκάζοντας τον σε παραίτηση. Αλήθεια αν ήταν η Coca Cola που θα έκλεινε το σύνολο των εργοστασίων της και θα το πουλούσε σε κάποιον και θα είχε τις μαζικές παραιτήσεις όλων των υπαλλήλων το ΠΑΜΕ τι θα είχε κάνει;; Θα είχε δεχτεί το γεγονός ότι ζούμε σε έναν Καπιταλιστικό Κόσμο;;;
Διάλογοι κουφών εκατέρωθεν για ένα δολοφονικό καθεστώς κανάγιων που χρησιμοποίησαν μεγάλα λόγια για να πουλήσουν Ιδεολογική ανωτερότητα. Όταν συντρόφια ξεπεράσετε το σοκ της αλήθειας τότε τα ξαναλέμε για να μιλήσουμε και για το ιδεολογικό κομμάτι. Γιατί όσον αφορά την εφαρμογή έχετε μείνει Παγκοσμίως μετεξετασταίοι....