Manosk, θα επιμείνω λίγο γιατί έχω κόλλημα με την Ελληνική πρακτική των υπεραπλουστεύσεων και της απαξίωσης, που δυστυχώς δεν αφορά μόνο στα πολιτικά άκρα.
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δίνω διδακτορικό στον μπούφο με το κομματικό σημαιάκι, παίρνω ψήφους όταν γίνουν κρίσεις για το καθηγητιλίκι ή όταν μοιραστούν λεφτά/προγράμματα από τα ΚΠΣ ή το ΕΣΠΑ.
Το διδακτορικό δεν στο δίνει ο καθηγητής αλλά 7 μελής εξεταστική επιτροπή (καθηγητών) που ορίζει το Τμήμα, σε συνδυασμό με δημόσια υποστήριξη (παρουσίαση) της διατριβής. Στις Θετικές Επιστήμες, τουλάχιστον, χρειάζεται να έχεις και κάποιες δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά με κριτές.
Χρήματα των ΕΣΠΑ μπορεί να μοιράζονται κεντρικά σε περιφέρειες, ιδρύματα, κλπ αλλά σε ατομικό επίπεδο ο ερευνητης/καθηγητής πρέπει να έχει καλές ιδέες, να γράψει καλές προτάσεις και να αξιολογηθούν θετικά από ειδικούς, για να χρηματοδοτηθεί η έρευνα του!
Πραγματικά δηλαδή, υποστηρίζεις ότι για να βγάζει φωτοτυπίες μια τύπισσα ή να παίρνει αιτήσεις ένας άλλος στο γκισέ 6 ώρες τη βδομάδα ή να κάθεται σε ένα κουβούκλιο ως φύλακας, πρέπει να **ξεχωρίσουν ** σε κάποιο πρόγραμμα, για να τους πάρει ξανά και ξανά ο άλλος, ώσπου να μονιμοποιηθούν;
Το αντικείμενο δουλειάς ενός μέσου διοικητικού υπαλλήλου δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις υπεραπλουστεύσεις. Ειδικά όσων προήλθαν από προγράμματα.
Τα προγράμματα χρειάζονται και πρόσθετη διοικητική υποστήριξη (γραμματείς, διαχειριστές) που είναι συμβασιούχοι. Οι καλοί από αυτούς θα μπουν ξανά και ξανά σε όποιο πρόγραμμα υπάρχει, ... Όσοι μονιμοποιούνται είναι συνήθως αστέρια!
Το πρόβλημα είναι αλλού, στην ανυπαρξία ελέγχου τήρησης των συμβατικών υποχρεώσεων, π.χ. ωράριο εργασίας, των μονίμων.
Αμ' το άλλο; Ότι οι ερευνητές, καθηγητές, σοφοί ξέρω 'γω ποιοι, πρέπει, για να παράγουν έργο βαθύ και υπέροχο, ...
Προφανώς είναι ότι πολυτιμώτερο έχει η κοινωνία για την παραγωγή (έρευνα) και τη μετάδοση (διδασκαλία) της γνώσης. Και πρακτικά έχουν τη δυνατότητα να βρούν οπουδήποτε στο κόσμο δουλειά, σε αντίθεση με τους περισσότερους από εμάς.
Πώς όμως θα σού φαινόταν κάποια αντίστοιχη κατάσταση πχ σε ΔΕΚΟ, σε υπουργεία ή κρατικές ΑΕ; Να σού λέει πχ ο διευθυντής της ΔΕΗ Θεσσαλίας ότι έπρεπε να προσλάβει το γιο του δίπλα του, ώστε να κάνει απερίσπαστος τη δουλειά του, αντί να σκάει για το μέλλον του;
Σου έδωσα στοιχεία από διακεκριμμένα παν/μια των ΗΠΑ που δημόσια λένε 'ελάτε και θα δώσουμε δουλειά και στο/στη σύζυγο σας'. Βρες κι εσύ για διευθυντές ΔΕΗ ...
Αυτό, όμως, είναι λογικό να ισχύει σε κάθε περίπτωση ανθρώπων με υψηλά προσόντα και προφανώς θα γίνεται αθόρυβα και εδώ για κάθε είδους προσωπικό προσλαμβάνεται λόγω εξειδικευμένων γνώσεων και όχι κομματικής επετηρίδας. Σημασία έχει πόσοι άλλοι ξέρουν στη χώρα να κάνουν το ίδιο και κατά πόσο μπορεί να βρει δουλειά αλλού. Τουλάχιστον, αυτό έχει σημασία στον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, βλέπε ΗΠΑ.
Να βάλω άλλη μία Νανόπουλο ή δεν κάνει;
Υπάρχει έγκυρη άποψη ότι από το αστέρι π.χ. στο παρακάτω λινκ, που προστέθηκε στους καθηγητές του ΕΚΠΑ, θα ήταν προτιμώτερος ο Νανόπουλος?
http://nuclpart.phys.uoa.gr/People/sphicas.gr.php
Και για να ποδοσφαιροποιήσουμε λίγο τη συζήτηση, τον Καραγκούνη ο Παναθηναϊκός δεν τον πήρε πίσω γιατί είχε/έχει γεμίσει καλύτερους παίκτες?
