O τρόπος που το Τσέρνομπιλ έπληξε την ηγεσία της ΕΣΣΔ ήταν ο εξής : Σε κάθε καθεστώς, ιδιαιτέρως δε στα συγκεντρεωτικά, ακόμη πιο πολύ στα θεοκρατικά, ακόμη πιο πολύ σε αυτά που η ηγεσία θεωρείτο ως θεόσταλτη και ο ηγέτης θεός (τα πολύ παλιά χρόνια τα τελευταία). η ηγεσία ΠΑΝΤΑ αρέσκεται να εμφανίζεται ότι τα ξέρει ούλα, τα έχει προβλέψει ούλα, τα ελέγχει ούλα, τα έχει καλώς καμωμένα ούλα, να είναι ο πανταχού πληρών και τα πάντα πληρών και τίποτε άλλο δεν σας λείπει και δεν σας χρειάζεται. Αποτέλεσμα είναι ένα τέτοιο κολοσσαίο να συμβάν την κλονίζει συθέμελα.
Όταν λοιπόν οι σόβιετς (τσιρ)λίντερς, προεξάρχοντος του Γκόρμπι, εμφανίζονταν μετά το ατύχημα ενώπιον του τύπου, ή σε διεθνή όργανα, ή απέναντι στον ίδιο τους το λαό, έπρεπε να απαντήσουν πειστικά στην εξής ερώτηση : 'τι έγινε ρε μαλάκες στο Τσερνόμπιλ και πήρατε στο λαιμό σας τον κοζμάκη? Γιατί τα κάνατε ρόιδο? Για πέσ μου τώρα, που μου θέλετε περεστρόικες και γκλάσνοστ'.
Ε, δεν απαντιέται πειστικά μια τέτοια ερώτηση. Ούτε τότες, ούτε τώρα. Ούτε από τον Γκόρμπι, ούτε από τον Γιώργη τον Παπαδόπουλο, ούτε από τον Κιμ, ούτε από την Τόκυο Ελέκτρικ κόμπανυ, ούτε από κανέναν. Τόσα απλά. Και τότε είναι που η καρέκλα σου αρχίζει να τρίζει, ή και σπάει και σου μπαίνει το καρεκλοπόδαρο από πίσω αβαζελίνωτο. Τόσο απλά.
Βάλτε στο εσύσωλήνας :
Pripyat evacuation AUDIO with subtitle - YouTube