Έγινε παίδες, όλοι στρέιτ στην αρχαία Ελλάδα για να μην ανεβάζουν πίεση οι δεξιοί! Κάτι αμφορείς διαφωνούν βέβαια αλλά οκ τώρα πήγαμε στο μέτρημα του αριθμού των αμφορέων που δείχνουν ξιφομαχίες, λες και η δική μας τέχνη έχει τους gay να παίρνονται παντού σε φωτογραφίες ή σε billboards κτλ. Μιλάμε για παράνοια.

https://www.gnomionline.gr/η-σχέση-εραστού-και-ερωμένου-κατά-την-α/

1ον για τον φίλο με τον Παύλο Μελά, όντως ένας μικρός Τσε για την πατρίδα μας, το ίδιο αμφιλεγόμενος αλλά σίγουρα παντελονάτος που το έλεγε η περδικουλα του, αντίθετα απ τον κάθε σύγχρονο μπουχέσα τοπικό παράγοντα που κατσικώνεται σε μια πόλη και την απομυζεί όσο μπορεί μαζί με τους φίλους του, σαν τα παλιά γουέστερν, αλλά οι δεξιοί τον χειροκροτουν, κι ας μην τρώνε οι ίδιοι, επειδή τρώνε άλλοι ομοϊδεάτες τους.

Εντάξει, διάβασα Ναταλία Δραγούμη... με Χριστίνα Παπα, Ναταλία, Σαμάνθα Φοξ και Λαλιώτη μεγαλώσαμε, λύγισα, άρχισα να αναπολώ τις μέρες εκείνες...

2ον ούτε οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν γκέυ, ούτε οι σύγχρονοι Χριστιανοί Παπάδες είναι γκέυ!
Γκέυ ήταν ο Φρέντυ Μέρκιουρη και ο Έλτον Τζον κι ο Λάκης Γαβαλάς κι οι Έλληνες παρουσιαστές και σεναριογράφοι.
Τα μυθικά πρόσωπα της αρχαιότητας ήταν ματοβαμένοι πολεμιστές, και οι σύγχρονοι ποιμένες, λειτουργοί της εκκλησίας και υπηρέτες της ενορίας τους.
Το ότι εκτιμανε το ψάρι καλοψημενο, δεν τους χαρακτηρίζει, ούτε τους ορίζει ως προσωπικοτητες. Ήταν και παραμένει απλά μια ιδιότητά τους.

Στα ελληνικά πως μεταφράζεται ο γκεη? Μη γράψω κάτι λέξεις που μου έρχονται και παρεξηγηθεί καποιος εδώ μέσα?
Τέτοιοι παντού και πάντα υπήρχαν. Ποιο το θέμα της αναφοράς των στην πολιτική?

Χαρούμενος.

Βολεύει το αριστερό αφήγημα και ο δήθεν φιλανθρωπισμός και αποδοχή (όλα ψεύτικα φυσικά) να λέμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφυλόφιλοι....και καλά δικαιώνει τις αριστερές αρλούμπες. Τι άλλο θα ακούσουμε......

@fanis75 said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Τι άλλο θα ακούσουμε......

Αριστερές αρλούμπες. To είπες.

@spi_duster said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Μη γράψω κάτι λέξεις που μου έρχονται και παρεξηγηθεί καποιος εδώ μέσα?

Μπορείς να κάνεις χρήση του όρου "γκέουλας" που χρησιμοποιούν άφοβα οι νέοι ανεξαρτήτως ιδεολογικών ή κομματικών αποχρώσεων. Με την λέξη αυτή δεν θεωρείται ομοφοβία.

γκέουλας

O γκέι σε υπερθετικό βαθμό.

Χρησιμοποιείται συχνά από νεαρά άτομα όταν θέλουν να υποβιβάσουν συνομήλικό τους.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Τι θες ρε γκέουλα;
https://www.slang.gr/lemma/2154-gkeoulas

Ρε παιδιά δεν είναι άδικο να κρίνεις κάποιον επειδή έτσι γεννήθηκε;

Δηλαδή, εσάς σας κρίνουν για τα χαρακτηριστικά που πήρατε από την γέννηση σας;

Μη κρίνεις ίνα μη κριθείς.

Κρίνετε τις επιλογές του, τα επίτευγμα του, τις προτάσεις του.

Ο καθενας οντως κανει τις επιλογιες του. Ο μαγκας πχ κανει μαγκες. Ο κουραδομαγκας κουραδομαγκιες. Ο μαγος κανει τα μαγικα του. Συνειρμικα ερχονται οι εκφρασεις. Οι λεξεις και τα παράγωγα τους.

Αυτά είναι επίθετα που χαρακτηρίζουν τις πράξεις όχι την φύση κάποιου.

Είναι σαν να λες ο χοντρός, ο κοντός, ο ξανθός, ο βλάκας κτλ.

Σαν να κρίνεις τα λεγόμενα κάποιου επειδή είναι χοντρός ή ξανθός κτλ.
Και όχι για χαβαλε, αλλά να το εννοείς.

Ουσιαστικα ειναι. Αποδιδουν την ουσια των πραξεων που διδουν την ιδιοτητα σε καποιον.

Τα επιθετα εχουν να κανουν με υποκειμενικα αλλα και μορφολογικα κριτηρια .

Στο δημοτικό λέγαμε πως το επίθετο δίνει την ιδιότητα στο ουσιαστικό και πολλές φορές αυτό παραλείπεται από τα συμφραζόμενα.

Για παράδειγμα: Μην ακούς τον αμόρφωτο (εξυπακούεται άνθρωπο)

Οι Αρχαίοι Έλληνες ΔΕΝ ήταν γκέυ, για να το ξεκαθαρίσουμε.
Αυτό έγραψα και πριν.
Γκέυ είναι το πλάσμα μεταξύ Έλτον Τζων και μόδιστρου Γαβαλά.
Αυτό το πράγμα μάλλον δεν υπήρχε στον αρχαίο κόσμο.
Στον αρχαίο κόσμο όμως οι αρχές και τα ήθη δεν είχαν καμία σχέση με τα πουριτανιστηκά ψευτοηθικά του νεώτερου Χριστιανισμού.
Δεν ήταν "καταδικαστέα" με τη σημερινή έννοια, μια σχέση και οποιουδήποτε βαθμού έλξη προς συγκεκριμένο άτομο του ίδιου φύλου, όπως και οι συζυγικες σχέσεις, η παρθενία κλπ ήταν πολύ διαφορετικα απ ότι νοιώθουμε σήμερα.

Επίσης, οι διαχρονικά διάσημοι Αρχαίοι με τους οποίους ασχολούμαστε σήμερα, ανήκουν στην ανώτερη κοινωνική και οικονομική τάξη της εποχής τους και είχαν το ελεύθερο για οτιδήποτε, όπως και οι αντίστοιχοι σημερινοί.

Αλλά μια και αρχίσαμε να θυμόμαστε τα παλιά...

https://www.kathimerini.gr/economy/562669042/plirosame-85-ekat-eyro-gia-ena-ergo-poy-den-egine-pote/

Πληρώσαμε 85 εκατ. ευρώ για ένα έργο που δεν έγινε ποτέ

www.kathimerini.gr

Γιώργος Λιάλιος 13.10.2023 • 11:01

Τι μπορεί να κάνει το Δημόσιο με 85 εκατ. ευρώ; Σύμφωνα με τον φετινό προϋπολογισμό, θα μπορούσε να καλύψει σχεδόν ολόκληρη τη μισθολογική αύξηση των γιατρών του ΕΣΥ για το 2023. Θα μπορούσε να καλύψει για δύο έτη την εισοδηματική ενίσχυση 225.000 ευάλωτων νοικοκυριών. Ή να υπερκαλύψει το ετήσιο κόστος της αύξησης του επιδόματος μητρότητας σε εννέα μήνες.

Ομως, τα 85 εκατ. ευρώ που εκταμίευσε πριν από λίγες ημέρες το υπουργείο Υποδομών αφορούν ένα έργο… που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ο λόγος για την υποθαλάσσια αρτηρία στη Θεσσαλονίκη, ένα έργο αμφισβητούμενης χρησιμότητας, το οποίο συμβασιοποιήθηκε το 2007 αλλά δεν ξεκίνησε ποτέ εξαιτίας του πλημμελούς τρόπου με τον οποίο μελετήθηκε, αλλά και των ισχυρών τοπικών αντιδράσεων. Γεγονός που οδήγησε το Δημόσιο και τους παραχωρησιούχους του έργου σε μια υπερδεκαετή δικαστική διαμάχη, η οποία κατέληξε στην υποχρεωτική αποζημίωση των ιδιωτών. Μάλιστα τα 17 εκατ. από τα 85 εκατ. ευρώ είναι τόκοι υπερημερίας, καθώς οι προηγούμενοι υπουργοί Υποδομών δίσταζαν να βάλουν την υπογραφή τους για την εκταμίευση αποζημίωσης για ένα «έργο φάντασμα».

Από το 2003

Η ιστορία του έργου ξεκινάει τον Νοέμβριο του 2003. Τότε δημοπρατήθηκε η κατασκευή μιας οδικής σήραγγας η οποία θα ένωνε κάτω από τη θάλασσα τις δύο άκρες του παραλιακού μετώπου της Θεσσαλονίκης: από τη δυτική είσοδο, στο ύψος του παλαιού τελωνειακού σταθμού, έως τη λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου. Συνολικά 6,5 χλμ. (σε δύο χωριστούς κλάδους των 3 χλμ. περίπου), με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, τα 1,2 χλμ. υποθαλάσσια. Η βασική φιλοσοφία αυτού του έργου, που περιλαμβανόταν και στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης του 1985, ήταν να αποτελέσει μια κυκλοφοριακή «ανάσα» στο επιβαρυμένο κέντρο της πόλης. Μια ιδέα που 20 χρόνια μετά ήταν ήδη παρωχημένη, αλλά «η χαρά του εργολάβου», αφού με τεράστιο κόστος (μισό δισ. ευρώ) θα έκανε μεταφορικά και κυριολεκτικά… μια τρύπα στο νερό.

Το τότε υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε το έργο να δημοπρατηθεί ως σύμβαση παραχώρησης, μια από τις επτά γνωστές συμβάσεις οδικών έργων. Το κόστος της περιόδου μελετών και κατασκευών είχε υπολογιστεί στα 517,3 εκατ. ευρώ, η χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου στα 96 εκατ. ευρώ, οι λοιπές εκτιμώμενες δαπάνες του Δημοσίου (απαλλοτριώσεις, μελέτες αρχαιολογία κ.α.) στα 33 εκατ. ευρώ, ενώ οι δαπάνες του παραχωρησιούχου (δάνεια και ίδια κεφάλαια) στα 407,3 εκατ. ευρώ.

Ανάδοχος αναδείχθηκε η «Θερμαϊκή Οδός», την οποία αποτελούσαν οι εταιρείες Ελληνική Τεχνοδομική ΤΕΒ Α.Ε., Ακτωρ Α.Ε., Αρχιρόδον, Θεμελιοδομή Α.Ε. και Boskalis International. Η σύμβαση υπεγράφη τον Οκτώβριο του 2006 και κυρώθηκε με νόμο τον Φεβρουάριο του 2007 (ν. 3535/07). Προϋπολογισμός 472 εκατ. ευρώ, παράδοση έργου σε 4 χρόνια. «Η υποθαλάσσια αρτηρία αποτελεί κομβικό έργο για την αντιμετώπιση όχι μόνο του κυκλοφοριακού, αλλά πρωτίστως του περιβαλλοντικού προβλήματος της Θεσσαλονίκης», δήλωνε στις 13.2.2007 στη Βουλή ο τότε υπουργός Γιώργος Σουφλιάς.

Τα 17 εκατ. από τα 85 εκατ. ευρώ είναι τόκοι υπερημερίας, καθώς οι προηγούμενοι υπουργοί Υποδομών δίσταζαν να υπογράψουν την αποζημίωση.

Οι αντιδράσεις

Πολύ γρήγορα, μόλις έγιναν αντιληπτές οι λεπτομέρειες του έργου, άρχισαν να εκδηλώνονται αντιδράσεις. Ο σχεδιασμός του έργου αντιμετώπιζε ένα αρκετά κεντρικό κομμάτι της πόλης (την περιοχή από τα δικαστήρια έως το λιμάνι) ως tabula rasa, προβλέποντας την είσοδο της σήραγγας, σταθμούς διοδίων κ.λπ. Ακολούθησαν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των περιβαλλοντικών όρων, καθώς και αποφάσεις του υπουργείου Πολιτισμού το 2008 να μην κατεδαφιστούν τα κτίρια του Παλαιού Τελωνείου και ακόμη τρία διατηρητέα, καθώς και να κατασκευαστεί η σήραγγα σε βάθος 25 μέτρων (αντί 10 που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός) και μάλιστα με μετροπόντικα, αντί της πόντισης προκατασκευασμένης σήραγγας.

Οι εξελίξεις αυτές επίτασσαν τον ανασχεδιασμό του έργου, με την κοινοπραξία να υποστηρίζει ότι ο προϋπολογισμός του θα επιβαρυνθεί κατά 150 εκατ. ευρώ.

Τελικά τον Ιούλιο του 2009 (κι ενώ είχε περάσει μια διετία άπρακτη) η κοινοπραξία κατήγγειλε υπό την πίεση των δανειστριών τραπεζών τη σύμβαση παραχώρησης, λόγω αθέτησής της από το Δημόσιο. Το ΥΠΕΧΩΔΕ προσέφυγε σε διαιτησία η οποία το 2010 επιδίκασε 43,7 εκατ. ευρώ. Ομως οι διεκδικήσεις της κοινοπραξίας δεν τελείωναν εκεί. Οπως δήλωνε ο τότε υπουργός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας, οι απαιτήσεις του παραχωρησιούχου έφθαναν συνολικά τα 400 εκατ. ευρώ. «Μέσα από σκληρές διαπραγματεύσεις στη διαιτησία, το Δημόσιο πέτυχε να κατεβάσει το ποσό», ανέφερε.

Στα δικαστήρια

Ολοι οι υπουργοί Υποδομών έκτοτε απέφυγαν να καταβάλουν την αποζημίωση και ακολούθησαν τη δικαστική οδό, προσβάλλοντας τις αποφάσεις του διαιτητικού δικαστηρίου. Και η αποζημίωση άρχισε να τοκίζεται λόγω υπερημερίας. Το 2014 επί υπουργίας Μιχάλη Χρυσοχοΐδη είχε φθάσει τα 90 εκατ. ευρώ. Το 2016, επί υπουργίας Χρήστου Σπίρτζη τα 110 εκατ. ευρώ.

Το 2017 οι αποφάσεις του διαιτητικού δικαστηρίου ακυρώθηκαν και ο παραχωρησιούχος προσέφυγε ξανά. Το 2019 το διαιτητικό δικαστήριο έβγαλε νέα απόφαση, υποχρεώνοντας το Δημόσιο να καταβάλει αποζημίωση 65,1 εκατ. ευρώ, συν τόκους υπερημερίας. Το Δημόσιο προσέβαλε τις αποφάσεις, αλλά τελικά το 2021 ο Αρειος Πάγος αποφάσισε ότι η αποζημίωση έπρεπε να καταβληθεί. Ετσι άνοιξε και πάλι η συζήτηση, με τον παραχωρησιούχο να καταθέτει «συμβιβαστική» πρόταση. Ο τότε υπουργός Κώστας Καραμανλής πήγε την πρόταση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, που έδωσε το «πράσινο φως» τον Δεκέμβριο του 2021 και ακολούθως το 2022 οι δύο πλευρές παραιτήθηκαν από όλα τα ένδικα μέσα, όπως προέβλεπε η συμβιβαστική συμφωνία. Ετσι, πριν από λίγες ημέρες ο σημερινός υπουργός, Χρήστος Σταϊκούρας, έδωσε την απόφαση για την καταβολή των 85 εκατομμυρίων, η οποία υλοποιήθηκε χθες, 12 Οκτωβρίου. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση έχει και… ιστορική σημασία, καθώς πρόκειται για τη μεγαλύτερη αποζημίωση που έχει καταβληθεί από το Δημόσιο για έργο που τελικά δεν έγινε ποτέ.

Μια λέξη αρκεί....Σουφλιάς...ο υπουργός που μόλις έδωσε τους αυτοκινητόδρομους στους ιδιώτες και γεμίσαμε διόδια παραιτήθηκε από την πολιτική. Δεν άκουγε και καλά αλλά μόνο τις λέξεις...μόλις του έλεγες νούμερα μια χαρά τα άκουγε....

Ουσιαστικό είναι ένα από τα κλιτά μέρη του λόγου που φανερώνει πρόσωπο, ζώο, πράγμα, ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα.

Και φυσικά να προσθέσω πως έχει 3 γένη. Αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο.

Το επίθετο τονίζει κάποιο χαρακτηριστικό του ουσιαστικού. Πχ αν το ουσιαστικό δίνει μια ιδιότητα έρχεται το επίθετο πχ. "μεγάλος" να την αναδείξει. Έτσι λέμε μεγααααλος ψαράς ή τεράαααστιος επιστημών ή όμορφος κοκ.
Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε τιμωρία για κάποια πράγματα όπως και σε άλλους πολιτισμούς. Ο χριστιανισμός επίσης καλουπωσε πολλά μα όχι περισσότερο από άλλες θρησκείες ή και ιδεολογίες. Μαύρη σελίδα είχε όπως μαύρες σελίδες έχουν και άλλα δόγματα. Σήμερα είναι πολύ ήπιος σε σχέση με άλλα δόγματα. Έτσι βλέπουμε μετακινήσεις πληθυσμών εκεί που εδρεύει ο Χριστιανισμός. Το αντίθετο δεν παρατηρείται. Στις αραβικές χώρες η θέση που καταλαμβάνει η γυναίκα, ένας χριστιανός ή ένας γκεουλας όπως ειπώθηκε πιο πάνω, είναι λίγο πιο κάτω από τον πάτο της τουαλέτας.

@spi_duster said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Ουσιαστικό είναι ένα από τα κλιτά μέρη του λόγου που φανερώνει πρόσωπο, ζώο, πράγμα, ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα.
Και φυσικά να προσθέσω πως έχει 3 γένη. Αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο.
Το επίθετο τονίζει κάποιο χαρακτηριστικό του ουσιαστικού. Πχ αν το ουσιαστικό δίνει μια ιδιότητα έρχεται το επίθετο πχ. "μεγάλος" να την αναδείξει. Έτσι λέμε μεγααααλος ψαράς ή τεράαααστιος επιστημών ή όμορφος κοκ.

Ξαναλέω. Το ουσιαστικό στην πρόταση είναι ο άνθρωπος.

Αν πούμε για παράδειγμα

Δεν πιστεύω εναν αμόρφωτο άνθρωπο. Ποιο είναι το ουσιαστικό στην πρόταση;

Φυσικά και είναι ο άνθρωπος ενώ το αμόρφωτος είναι το επίθετο που τονίζει ένα χαρακτηριστικό του ουσιαστικού.